แม้จะยังกังวลใจเรื่องวันพรุ่งนี้อยู่มาก แต่เฮเลนาก็โยนการใช้หัวสมองทิ้งไปด้วยเหตุผลว่า ‘คิดไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา’ เหมือนเช่นทุกครั้ง แล้วก็มุ่งหน้าไปยังสวนระหว่างอาคาร

วันนี้ก็คงจะมีฟรองซัวส์ คลาริสซา มาริเอล มากันสามคนเหมือนปกติกระมัง นอกจากนั้นบางทีชาร์ลอตเตอาจจะมาด้วยก็ได้

พรุ่งนี้เธอจะไปขี่ม้าท่องเที่ยวทางไกล ดังนั้นการฝึกทหารใหม่อย่างเป็นรูปธรรมจะเริ่มวันมะรืนเป็นต้นไป

ทว่าเธอก็ยังมีความกังวลอยู่ไม่น้อย

สำหรับแองเจลิกานั้น เธอได้รับคำอนุญาตให้ฝึกแบบจัดเต็มมาเรียบร้อยแล้ว ทว่าเหล่าคุณหนูคนอื่น ๆ ที่เหลือไม่ใช่แบบนั้น

พวกเธอซึ่งมีระดับแรงกายที่ยังน่าเป็นห่วงจะสามารถตามการฝึกทหารใหม่ได้ทันไหมนะ

 

“อรุณสวัสดิ์ ทุกคน”

 

เอาเป็นว่าตอนนี้เฮเลนามาถึงสวนระหว่างอาคารแล้ว

และเมื่อมองดู สิ่งที่ผิดสังเกตไปจากทุกครั้งก็คือจำนวนคน

มีฟรองซัวส์ คลาริสซา มาริเอล แล้วก็ชาร์ลอตเต

และที่อยู่กับสี่คนนั้นก็คือเหล่าสมาชิกกองอัศวินหมาป่าเงิน—แถมยังมากันจนนับไม่หวาดไม่ไหวเลยด้วย

 

“อา ท่านเฮเลนา”

 

“……นี่มัน มีเรื่องอะไรกันรึ? ทิฟฟานี”

 

เหล่าระดับเสนาธิการของกองอัศวินหมาป่าเงิน ซึ่งก็คือทิฟฟานี เมห์เลียนา และดิอันนา ก็มากันครบทุกคน

เมื่อมีคนมารวมตัวกันมากขนาดนี้ แน่นอนว่าสวนระหว่างอาคารย่อมดูแคบไปถนัดตา

 

“คือว่าพวกเราได้รับคำสั่งจากฝ่าบาทจักรพรรดิฟาร์มาส……จึงกำลังรอท่านเฮเลนาอยู่ค่ะ”

 

“คำสั่งจากฝ่าบาทงั้นรึ?”

 

“ค่ะ ทรงบัญชาว่าให้ปรับปรุงวังหลังใหม่ ดิฉันได้เหลือคนไว้เฝ้าเวรยามเป็นจำนวนน้อยที่สุดเท่าที่จำเป็น ส่วนคนที่เหลือก็ให้มารวมตัวกันเช่นนี้แล้วค่ะ ฝ่าบาทกล่าวว่านี่คือความปรารถนาของท่านเฮเลนาค่ะ”

 

ได้ฟังถึงตรงนี้ก็ถึงบางอ้อ

คำพูดของเฮเลนาที่ว่า ‘อยากได้เส้นทางฝึกวิ่งที่วนอ้อมรอบวังหลัง’ ฟาร์มาสช่วยจัดการบันดาลให้อย่างรวดเร็วเลยนี่เอง ปกติแล้วงานปรับปรุงสถานที่แบบนี้คงต้องจ้างวานช่างโยธา ทว่าในเมื่อที่นี่คือวังหลังซึ่งบุรุษไม่สามารถเข้ามาได้แต่ก็ยังจำเป็นต้องทำงานที่ใช้กำลังคน เขาจึงช่วยออกคำสั่งกับกองอัศวินหมาป่าเงินให้กระมัง

และเพื่อถามความเห็นของเฮเลนาเกี่ยวกับเส้นทางที่จะใช้ฝึกวิ่ง พวกเธอจึงมารอกันอยู่เช่นนี้นี่เอง

 

“อย่างนี่นี่เอง”

 

“ดิฉันไปขอยืมแผนผังคร่าว ๆ ของวังหลังมาแล้วค่ะ ท่านเฮเลนาต้องการให้สร้างเส้นทางเช่นไรดีคะ”

 

“นั่นสินะ……”

 

เฮเลนาตรวจดูแผนผังที่ทิฟฟานียื่นออกมาให้

รอบนอกของวังหลังนั้นรายล้อมไปด้วยแมกไม้ ทางเข้าออกเพียงหนึ่งเดียวคือทางที่เชื่อมไปยังราชสำนัก นอกจากนั้นแล้วจะมีต้นไม้มากมายเป็นกำแพงสูงใหญ่ที่ตัดขาดวังหลังออกจากโลกภายนอก

เมื่อคิดดูแล้ว อย่างไรก็ไม่ควรไปทำให้ทางเข้าออกเดิมเสียหาย

หมายความว่า ปล่อยแค่ตรงทางเข้าออกไว้ตามเดิมแล้วจัดการตัดต้นไม้รอบนอกเพื่อสร้างเส้นทางที่เชื่อมออกไปจากสวนระหว่างอาคารก็พอ พอตัดไปถึงใกล้ ๆ ทางเข้าออกก็เว้นที่โล่งกว้างไว้สักหน่อย แล้วก็หันหลังกลับมาผ่านทางสวนระหว่างอาคารอีกครั้ง ก่อนที่จะไปจบที่ส่วนทางเข้าออกอีกฝั่งหนึ่ง รูปแบบนี้น่าจะดีที่สุดแล้ว

ถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะได้คอร์สวิ่งที่มันวิ่งต่อเนื่องไปได้เรื่อย ๆ จะดีที่สุด แต่อยู่ในวังหลังแบบนี้มันก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ

 

“ได้รับอนุญาตให้ตัดโค่นต้นไม้ได้ใช่ไหม?”

 

“ได้รับคำสั่งมาว่าให้ทำตามที่ท่านเฮเลนาบอกได้เลยค่ะ”

 

“ดีล่ะ เช่นนั้นก็ตัดโค่นต้นไม้ที่อยู่รอบนอกของวังหลัง ถอนรากถอนโคนให้หมดเลย”

 

“ค่ะ!”

 

เมื่อเฮเลนาสั่งการ กองอัศวินหมาป่าเงินก็เริ่มเคลื่อนตัวกันทันที

พวกฟรองซัวส์ได้แต่ยืนงงมองดูทั้งเฮเลนากับอัศวินหมาป่าเงินอยู่เช่นนั้น

นั่นมันก็สมควรกระมัง เพราะจู่ ๆ มาบอกว่าจะปรับปรุงวังหลังแบบนี้ โดยธรรมดาแล้วมันไม่ใช่เรื่องที่จะเข้าใจกันได้ง่าย ๆ

 

เฮเลนาออกคำสั่งกับทิฟฟานีอย่างคร่าว ๆ ว่าจะให้ตัดต้นไม้ตรงไหนทิ้งบ้าง

แน่นอนว่าไม่จำเป็นต้องไปตัดตรงส่วนที่ไม่เกี่ยวข้อง เอาแค่ขั้นต่ำที่สุดที่จำเป็นเท่านั้น

 

“อ เอ่อ! ท่านเฮเลนาคะ!”

 

“หือ? มีอะไรรึฟรองซัวส์”

 

“พ พวกข้า! ควรทำอะไรดีคะ!”

 

“……ฮืม”

 

นี่มันก็นับเป็นการฝึกฝนรูปแบบหนึ่งได้ ดังนั้นเฮเลนาก็เลยตั้งใจว่าตัวเธอเองจะเข้าร่วมตัดโค่นต้นไม้กับกองอัศวินหมาป่าเงินด้วย

ทว่า หากทำแบบนั้นก็จะเป็นการละทิ้งพวกฟรองซัวส์ไปซะเฉย ๆ ซึ่งก็ทำให้รู้สึกผิดเหมือนกัน

‘ดีล่ะ’ เฮเลนาปรบมือ

 

“ฟรองซัวส์ คลาริสซา มาริเอล ชาร์ลอตเต……ทุกคนเลย หลังจากตัดโค่นต้นไม้แล้ว ให้พวกเจ้าช่วยกันขนไม้ที่ถูกตัดออกมาซะ”

 

“……ทำไมดิฉันต้องทำอะไรแบบนั้นด้วยล่ะเจ้าคะ”

 

“นี่ก็เป็นวิธีหนึ่งในการเสริมสร้างพลังกาย พวกเจ้าน่ะยังขาดพลังกายพื้นฐานกันอยู่ นี่เป็นโอกาสดีแล้ว ลองฝึกเพิ่มพลังกายกันดู”

 

“เอาเถอะค่ะ ถ้าท่านพี่หญิงว่าแบบนั้นล่ะก็……”

 

แม้จะดูฝืนใจอยู่บ้างแต่ทั้งสี่คนก็พยักหน้ารับคำไปก่อน นอกจากนั้นโซฟีนาที่มากับมาริเอล และเอสเทลที่มากับชาร์ลอตเตก็ดูเหมือนจะช่วยด้วยเช่นกัน

ยิ่งมีคนเยอะงานก็ยิ่งเดิน

 

เฮเลนาคอยสั่งการกองอัศวินหมาป่าเงินทุกคนไปในขณะที่ตัวเองก็ลงมือตัดไม้ด้วย

ปกติแล้ววังหลังไม่ได้รับอนุญาตให้นำอาวุธเข้ามา แต่ในเมื่อครั้งนี้เป็นคำสั่งจากจักรพรรดิ พวกทิฟฟานีจึงนำเอาเลื่อยเข้ามาได้เป็นจำนวนไม่น้อย ซึ่งเฮเลนาเองก็คอยช่วยด้วยอีกแรงแต่ในกรณีของเธอจะใช้ดาบใหญ่ในการตัดโค่นต้นไม้แทน

แม้ดาบใหญ่นี้จะถูกลบคมไปแล้ว แต่ถ้าแค่ใช้ตัดต้นไม้ก็ยังพอได้อยู่

รู้ตัวอีกทีตะวันก็เจิดจ้าอยู่กลางฟ้าแล้ว แม้แต่เฮเลนาเองก็เริ่มจะมีเหงื่อออกเบา ๆ ตามหน้าผาก

 

“ทิฟฟานี”

 

“ค่ะ นี่ก็ใกล้จะเที่ยงวันแล้ว พักกันสักครู่สินะคะ”

 

“อืม ไว้ค่อยกลับมาต่อกันหลังจากเที่ยง”

 

“ค่ะ!”

 

หากยังรักษาระดับแบบนี้ไปเรื่อย ๆ งานก็คงจะเสร็จในตอนเย็นพอดีกระมัง การมีจำนวนคนเยอะมันช่วยได้มากจริง ๆ

ทว่า แม้บรรดากองอัศวินหมาป่าเงินจะมีแรงเหลือกันอยู่ แต่อีกด้านหนึ่งนั้น

 

“อ อุ……!”

 

“ข แขนนน……”

 

“ท ทำไมดิฉันต้อง……”

 

“น เหนื่อยมากเลยค่ะ……”

 

ทั้งสี่คนเรียกได้ว่าแทบจะเป็นศพกันไปหมดแล้ว

ดูเหมือนว่าพวกเธอจะขาดพลังกายโดยพื้นฐานกันอย่างที่คิดเลย เมื่อพิจารณาจากเรื่องนี้ก็ควรจะให้พวกเธอเข้ารับการฝึกทหารใหม่ในวันมะรืนกันจริง ๆ นั่นแหละ

แต่ที่น่าแปลกใจก็คือเอสเทล สาวใช้ของชาร์ลอตเต ที่ดูเหมือนจะยังสบาย ๆ อยู่ ไหนจะเรื่องอากัปกริยาท่าทางก็ด้วย บรรยากาศแบบนี้ดูท่าว่าจะผ่านการฝึกฝนวิชายุทธมาอยู่กระมัง

 

“เอาล่ะทุกคน ตอนนี้เที่ยงแล้วดังนั้นเราจะพอกันก่อน”

 

“ค ค่ะ……!”

 

“หลังมื้อเที่ยงค่อยมาทำต่อ”

 

“เอ๋!?”

 

ปกติแล้วเฮเลนาให้ฝึกแค่ช่วงเช้า แล้วช่วงบ่ายเป็นต้นไปก็ให้พักผ่อน

ทว่าจากนี้ไปพวกเธอจะต้องมารับการฝึกทหารใหม่ของเฮเลนาแล้ว จะให้ฝึกแบบเหลาะแหละแบบนั้นไม่ได้อีก

ตอนนี้เฮเลนาต้องทำใจให้เป็นยักษ์มาร บังคับให้พวกเธอได้เสริมสร้างพลังกายกันน่าจะดีกว่า

 

“เช่นนั้นก็แยกย้ายได้!”

 

“ม่ายน้า……”

 

แม้จะร้อง ‘อึ๋ย’ กันไปพลาง แต่ทุกคนก็ทยอยแยกย้ายกันกลับไป

สำหรับฟรองซัวส์ พรุ่งนี้เธออาจยกแขนไม่ขึ้นเลยด้วยซ้ำมั้ง ทว่ามันต้องทรมานร่างกายกันถึงขนาดนั้นแหละจึงจะสามารถฝึกฝนพลังกายได้

พวกเธอก็ได้ออกปากมาเองแล้ว ว่าต้องการรับการฝึกที่เข้มงวดยิ่งขึ้นจากเฮเลนา

เช่นนั้นเฮเลนาก็ต้องสนองรับความปรารถนานั้นและขจัดความใจอ่อนออกไปให้หมดสิ้น

 

“เช่นนั้น ท่านเฮเลนาคะ”

 

“อ่า เดี๋ยวข้าเองก็จะทำต่อเหมือนกัน มาสร้างเส้นทางวิ่งให้เสร็จกันในวันนี้เถอะ”

 

“ค่ะ งั้นพวกเราจะขอรับประทานมื้อกลางวันกันตรงนี้เลยนะคะ”

 

“อื้ม ข้าเองก็เอาแบบนั้นด้วยแล้วกัน อเลกเซีย ไปเอามื้อเที่ยงมาที่สวนระหว่างอาคารที”

 

“รับทราบค่ะ”

 

อเลกเซียโค้งศีรษะรับคำของเฮเลนา แล้วก็ไปนำมื้อเที่ยงมาตามที่สั่ง

แม้จะเรียกไม่ได้เสียทีเดียวว่าเป็นการทานข้าวหม้อเดียวกัน แต่แค่การได้รับประทานอาหารร่วมกันมันก็ช่วยสร้างความเป็นหนึ่งเดียวกันได้

 

จากนั้นเมื่อมื้อเที่ยงจบลง งานก็ดำเนินต่อไป

พวกฟรองซัวส์แม้จะทำหน้าตาทุกข์ทรมานกัน แต่ดูเหมือนพวกเธอก็ยังกัดฟันทำงานกันต่อไปได้ ถึงกระนั้นประสิทธิภาพก็ลดลงไปเยอะหากเทียบกับช่วงเช้า

อย่างคลาริสซาเองก็มีล้มไประหว่างทำงานจนฟรองซัวส์ต้องมาช่วยปลุก ดูเหมือนการที่ฟรองซัวส์จะยังพอไหวอยู่น่าจะเป็นเพราะความมานะอดทนโดยพื้นฐานของเธอเอง ส่วนมาริเอลแม้จะมีความเหนื่อยล้าแสดงออกมาในสีหน้าแต่ก็ยังคงทำงานอยู่ อาจเป็นเพราะเธอมีพลังกายมากที่สุดในกลุ่มนี้  หรือแม้แต่ชาร์ลอตเตเองก็ดูจะอุตสาหะผิดคาด

 

และแล้วเมื่อถึงยามเย็น

หลังจากผ่านการทำงานซ้ำ ๆ อย่างต่อเนื่องมาเป็นเวลานาน

 

“……เอาล่ะ จบแล้ว”

 

“ฮ เฮ้อ—! ย ยกแขนไม่ขึ้นแล้วค่ะ!”

 

“……น ในที่สุด ก็จบ เสียที”

 

“เหนื่อยเลยค่ะ……”

 

“จบแล้วสินะเจ้าคะ……”

 

จุดต่าง ๆ ซึ่งในตอนแรกสุดเฮเลนาได้ตรวจสอบยืนยันในแผนผังว่าจะตัดโค่นต้นไม้

บัดนี้มันได้ถูกตัดโค่นจนหมดแล้ว

แม้ว่าจะมีจุดที่ต้องเก็บรายละเอียดอยู่ไม่มากก็น้อย เช่นยังไม่ได้ถมดินเป็นต้น แต่ตอนนี้ตะวันก็กำลังจะตกดินแล้ว

งานปิดท้ายที่เหลืออยู่ยกให้กองอัศวินหมาป่าเงินจัดการก็ได้กระมัง

 

“อา จริงสิทุกคน”

 

“ค ค่ะ……!”

 

“พรุ่งนี้ข้ามีธุระ ดังนั้นจะไม่สามารถมาจัดการฝึกอบรมให้ได้”

 

“แบบนั้นก็ช่วยได้มากเลยล่ะค่ะ……”

 

มาริเอลถอนหายใจเหมือนว่าโล่งอกที่มันเป็นเช่นนั้นแทนซะงั้น

ความเป็นจริงมันควรจะฝึกต่อเนื่องทุกวันถึงจะดีที่สุดนะ

 

“ตั้งแต่วันมะรืนเป็นต้นไป ข้าจะเริ่มต้นการฝึกอบรมอย่างเป็นรูปธรรม”

 

“ป เป็นรูปธรรม……หรือคะ”

 

“การฝึกอบรมนี้ ท่านแองเจลิกาผู้เป็นพระขนิษฐาของฝ่าบาทจักรพรรดิจะเข้าร่วมด้วย นับรวมกับพวกเจ้าด้วยแล้วก็เป็นห้าคน”

 

“ท ท่านแองเจลิกา!?”

 

“อืม”

 

เมื่อเห็นชาร์ลอตเตตกใจ เฮเลนาก็พยักหน้ายืนยันอย่างหนักแน่น

ส่วนพวกฟรองซัวส์ได้ฟังเรื่องราวในการสนทนาของลูเครเซียกับเฮเลนามาแล้วไม่มากก็น้อย ดังนั้นจึงไม่ได้ตกใจมากนัก

 

“ในวันมะรืนนี้ ก่อนอื่นให้ทั้งสี่คนมารวมตัวกันที่ห้องของข้า”

 

“ล แล้วให้ไปเมื่อไรดีหรือคะ…….?”

 

“มาพร้อมกับตะวันขึ้นนั่นแหละ รายละเอียดอื่น ๆ ไว้อธิบายตอนวันจริงแล้วกัน เอาล่ะ แยกย้ายได้!”

 

“ค่ะ!”

 

เท่านี้เธอก็ทำเรื่องที่สมควรทำครบหมดซะที

วันพรุ่งนี้จะไปขี่ม้าท่องเที่ยวสองคนกับฟาร์มาส

เรื่องนั้นเธอเองก็ตั้งตารออยู่ไม่น้อย แม้จะมีความตื่นเต้นตึงเครียดอยู่ แต่ถ้านับแค่การได้ออกไปนอกนครหลวงหลังจากไม่ได้ไปมานาน มันก็น่าสนุกทีเดียว

 

แล้วหลังจากนั้นก็จะต้องมาจัดหลักสูตรฝึกทหารใหม่ให้กับพวกเธอเหล่านี้

เฮเลนาตั้งมั่นในใจอีกครั้งว่าหลังจากได้ไปใช้ช่วงเวลาสงบ ๆ กับฟาร์มาสมาแล้ว เธอจะไม่วอกแวกใจอ่อนอีก