บทที่ 2 บทส่งท้าย 2

 

* ชาล็อต เฟรส *

 

ตระกูลมาร์ควิสเฟรสนั้นไม่ได้ดีเด่นอะไร

 

ในสังคมขุนนางนั้น แน่นอนว่ามาร์ควิสเป็นขุนนางชั้นสูง ทว่าตระกูลเฟรสกลับจืดจาง

 

ในงานเลี้ยง เธอนั้นไม่เคยถูกชวนเต้นรำเลย และถ้าเธอได้เข้าร่วมปาร์ตี้น้ำชาละก็ เธอก็ไม่สามารถสร้างหัวข้อพูดคุยได้ แล้วหลังจากนั้นเธอก็จะได้รับจดหมายเขียนว่า “เป็นทางตระกูลเฟรสเองที่ไม่กระตือรือร้น ช่างเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้จริงๆ”

 

ถึงอย่างนั้น ลูกสาวแห่งตระกูลเฟรส ชาล็อต ได้ตัดสินใจตั้งแต่อายุน้อยๆแล้วว่า–

 

「ดิชั้นจะไม่ยอมแพ้! ดิชั้นจะต้องโดดเด่นในสังคมขุนนางให้ได้!」

 

เธอเองก็เรียนวิธีหัวเราะมาด้วยเช่นกัน

 

「โอ๊ะโห๊ะๆๆๆๆ!」

 

ทว่า บางทีคงเป็นเพราะเมดที่สอนเธอนั้นเป็นคนหัวโบราณหน่อยๆ–

 

「คุณหนูคะ แตะหลังมือของคุณหนูเอาไว้ที่แก้มแล้วจากนั้นก็ “โอ๊ะ-โห๊ะ-โห๊ะ-โห๊ะ-โห๊ะ-โห๊ะ” ค่ะ!」

 

「โอ๊ะ โห๊ะ โห๊ะ โห๊ะ!」

 

「อีกครั้งค่ะ!」

 

「โอ๊ะ โห๊ะ โห๊ะ โห๊ะ!」

 

「วิเศษมากค่ะ! ต่อไปก็แต่งหน้านะคะ!」

 

เธอได้เรียนรู้ผิดทางซะงั้น เธอทั้งแต่งหน้าแถมยังม้วนผมสีบรอนซ์สตรอว์เบอร์รีจนเป็นสว่านด้วย

 

สิ่งเดียวที่เธอทำก็คือทำตัวเด่นแบบแย่ๆ และเมื่อไหร่ก็ตามที่มีเด็กๆขุนนางมารวมตัวกัน–

 

「อาร่า? ทำไมถึงสวมชุดสุดเชยแบบนั้นกันละคะ?」

 

(ความตั้งใจจริง: ถ้าคุณมาอยู่กับชั้นละก็ ชั้นจะช่วยคุณแต่งตัวดีๆเอง!)

 

เธอได้ไล่ทุกคนออกไปด้วยวิธีการพูดสุดกดขี่แบบนั้น

 

เหลืออยู่เพียงแค่คนเดียว

 

「พวกเรามีแค่ชุดแบบนี้น่ะ เหล่าพ่อค้าไม่มาที่ชายแดนซะเท่าไหร่」

 

มิร่า แห่งตระกูลเอิร์ลชายแดนมิวล์

 

เนื่องจากมิร่าเติบโตขึ้นในพื้นที่ห่างไกล เธอเลยชอบของวิบๆวับๆ ขนาดเด็กอย่างชาล็อตที่แต่งหน้าไม่เข้ากันสักนิดยังดูวิบวับในสายตาของมิร่าเลย

 

「อะ-โอ้ ช่างน่าเศร้าที่ได้ยินแบบนั้น… -อ้า ไม่สิ ดิชั้นหมายถึง โอ๊ะ โห๊ะ โห๊ะ โห๊ะ! งั้นดิชั้นจะส่งพ่อค้าประจำตระกูลเฟรสไปยังดินแดนเอิร์ลชายแดนเองค่ะ!」

 

「เอ๊ะ จริงหรอ!?」

 

「แน่นอนสิคะ ของกล้วยๆ!」

 

ชาล็อตหัวเราะออกมาดังๆ ทว่าพ่อค้าที่ได้ยินเรื่องนี้ในภายหลังนั้นกลับหน้าซีด ดินแดนของเอิร์ลประจำชายแดนมิวล์นั้นอยู่ห่างไกลมากๆ แต่ว่า

 

「หืมมม เจ้าไม่เห็นด้วยงั้นรึ? เจ้าตั้งใจจะทำให้ลูกสาวของข้าเป็นคนขี้โกหกงั้นรึ?」

 

เมื่อถูกสายตาของมาร์ควิสเฟรสผู้ที่เอ็นดูลูกสาวของเขาเป็นที่สุดจับจ้อง พ่อค้าก็ได้ออกเดินทางไปยังดินแดนของเอิร์ลชายแดนทั้งน้ำตา

 

และนั่นเป็นการนำผลิตภัณฑ์ใหม่ๆกระจายไปยังดินแดนของเอิร์ลชายแดน จนนำไปสู่ยุคแห่งการพัฒนาเพราะการไหลทะลักเข้ามาของพวกนักผจญภัยและการยึดครองดันเจี้ยน– ซึ่งเป็นเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อมาในอีกหลายปีให้หลัง

 

“การเปิดตัวเป็นผู้ใหญ่” ของชาล็อตในงานเลี้ยงต้นกล้าแห่งคืนข้างขึ้นนั้นเป็น “ความผิดพลาดครั้งยิ่งใหญ่” สำหรับเธอ

 

「—ดิชั้นไม่เด่นเลย!」

 

ชายสวมหน้ากากบุกโจมตี จากนั้นก็มีการพบยาพิษ และเธอก็ถูกคุ้มกันตัวออกไปจากงานเลี้ยงทันที

 

「แทบจะไม่ได้คุยกับท่านคลูฟชราทเลยด้วย!」

 

ชาล็อตร้องไห้ ร้องมากจนเมคอัพหลุดออกมาเลย

 

อย่างไรก็ตาม มันก็ยังมีโอกาสอยู่ หลังจากตอนนั้น ปาร์ตี้น้ำชาก็ได้ถูกจัดขึ้น – ถึงเจ้าชายคลูฟชราทจะไม่ได้เข้าร่วม แต่ถึงอย่างไร มันก็เป็นการดีที่จะมีเส้นสายกับตระกูลดยุคอยู่ ยังไงซะ 6 ดยุคผู้ยิ่งใหญ่ก็มีอำนาจมากมายในราชอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ด้วย – อยู่ด้วยกันกับพวกเขาจะทำให้ตัวเองเด่นขึ้นด้วย ใช่ไหมละ?

 

「นุนูววว…」

 

ทว่า มันยังมีปัญหาอยู่ – อีวา ลูกสาวของตระกูลซิวลิซส์ ผู้ที่โดดเด่นกว่าตัวเธอเองอย่างเห็นได้ชัด

 

「…ดิชั้นจะเด่นกว่าผู้หญิงคนนั้นได้ไงกัน…」

 

「มีอะไรหรือเปล่า มิสชาล็อต?」

 

「มิเนี้ย!?」ชาล็อตส่งเสียงแปลกๆออกมา

 

เป็นมิร่านั่นเอง หนึ่งในเพื่อนอันน้อยนิดกระจิริดที่เธอมี

 

「โอ๊ะ อย่าทำให้ดิชั้นตกใจสิคะ!」

 

「โทษที โทษที」

 

เธอถอนหายใจพร้อมกับมองไปยังมิร่าที่ยิ้มอยู่ มิร่าเริ่มทำตัวตามสบายยิ่งขึ้นที่คุยกัน ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังตกหลุมรักมิสอีวาตั้งแต่แรกพบเลยด้วย – ตัวชาล็อตอยากจะเชื่อว่ามันไม่ใช่ความสัมพันธ์แบบนั้น แต่เธอก็เริ่มหมดความมั่นใจลงในตอนที่เห็นท่าทีของมิร่าในตอนที่อยู่ใกล้กับอีวา – ถึงขนาดทำให้ชาล็อตคิดว่าเธอเป็นศัตรูด้วยหรือเปล่าเลย

 

「นี้ ทำไมเธอถึงไม่พยายามขึ้นอีกหน่อยละคะ คุณพ่อของเธอกลับไปที่ดินแดนแล้วใช่ไหมละคะ? ถึงเธอจะอยู่ที่นี่คนเดียวก็ไม่ได้เด่นขึ้นมาหรอกนะคะ!」

 

「โอ๊ะ เธอรู้เรื่องที่ว่าปะป๋าของชั้นกลับไปแล้วงั้นหรอ? ขอบใจสำหรับความเป็นห่วงนะ! แต่ตัวคนเดียวชั้นก็แข็งแกร่งนะ!」

 

「ดิชั้นไม่ได้หมายความว่ายังงั้น! ดิชั้นหมายถึงมันไม่มีสัญลักษณ์อาณาเขตชายแดนที่ชัดเจนไปกว่าตัวคุณเองแล้ว!」

 

「อะฮ่าๆๆ ชั้นจะฝากไปบอกปะป๋าว่าเธอชมละกันนะ」

 

「นั่นไม่ใช่คำชมหรอกนะ」

 

ชาล็อตหงุดหงิดที่คำพูดของเธอส่งไปไม่ถึงมิร่าเลย

 

「…ดูเหมือนอาการช็อกในวันงานพิธีมอบหินสกิลจะหายไปหมดแล้วนะ」

 

ชาล็อตไม่ได้ยินคำพูดนั้นของมิร่าที่เธอพึมพำออกมา

 

เหตุการณที่เกิดขึ้นในงานพิธีมอบหินสกิลนั้นสร้างความตกตะลึงให้กับเด็กที่เข้าร่วม เนื่องจากงานพิธีจะไม่ถูกจัดขึ้นอีกแล้วในปีนี้ เด็กๆก็เลยได้รับหินสกิลจากตระกูลของตนเองแทน

 

มิร่าได้รับ【ต่อสู้ระยะประชิด ★★★★】และชาล็อตนั้นได้รับ【ผมสละสรวย ★★★】สามารถรับรู้ได้ถึงรสนิยมของพ่อแม่พวกเขาได้ชัดเจนเลย【ผมสละสรวย 】นั้นเป็นสกิลหายากที่สั่งมาจากประเทศอื่น – เห็นได้ชัดเลยว่ามาร์ควิสเฟรสเป็นคนโอ๋ลูกมากแค่ไหน ต้องขอบคุณสิ่งนี้ที่ทำให้ผมสีบรอนซ์สตรอว์เบอร์รีทรงสว่านส่องสว่างมากกว่าทุกทีในวันนี้

 

「หืมมม นั่นมัน?」

 

ทั้งสองคนนั้นอยู่ในล็อบบี้ของอาคารประชุมใน “เขตศักดิ์สิทธิ์ที่ 1” เรื่องราวการประชุมนั้นเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เกิดขึ้นในงานพิธี และตามข่าวลือ ดูเหมือนจะมีปัญหาเกิดขึ้นใน 6 ดยุคผู้ยิ่งใหญ่ด้วย ดังนั้นเรื่องราวพวกนั้นจะถูกประกาศในวันนี้ ตามปกติเด็กๆไม่ควรจะมาอยู่ที่นี่ ทว่าชาล็อตกับเด็กคนอื่นๆนั้นเป็นผู้เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์โดยตรงด้วย พวกเขาจึงถูกเรียกตัวมาเช่นกัน

 

ชาล็อตสังเกตเห็นอีวาผู้เป็นลูกสาวของตระกูลซิวลิซส์ยืนอยู่ในเงาของเสาหินสุดทางเดินของอาคารประชุม บางทีคงจะอยู่กับหัวหน้าตระกูล วิกเตอร์

 

「อ๊ะ นั่นท่านอีวานี้นา ไปคุยกับเธอกันเถอะ」

 

「เงียบก่อนค่ะ ไปกันอย่างเงียบๆดีกว่าค่ะ」

 

「เอ๊ะ… เธออยากจะแอบฟังหรอ?」

 

「นี้ พูดจาระวังหน่อยค่ะ พวกเราแค่บังเอิญเดินไม่มีเสียง และบังเอิญไปได้ยินอะไรเข้าเท่านั้นเองค่ะ」

 

「นั่นมันก็แอบฟังนี้นา…」

 

โชคดีที่คนคุ้มกันของชาล็อตกับมิร่ากำลังติดพันบทสนทนาของตนเองอยู่ พวกคนคุ้มกันนั้นเข้ากันได้ดีมากเลย คนคุ้มกันของชาล็อตนั้นถูกจ้างมาเพราะหน้าตาดีก็จริง แต่เนื่องจากเขาเป็นคนคุยเก่ง คนคุ้มกันคนอื่นๆจึงกำลังหัวเราะ “บุฮ่าๆๆ!” ให้กับเรื่องเล่าของเขา

 

ขณะที่พวกเธอเข้าใกล้อีวา พวกเธอก็เริ่มได้ยินบทสนทนา

 

「ท่านพ่อคะ งั้น คำอธิบายเกี่ยวกับ “เด็กแห่งหายนะ” เมื่อหลายร้อยปีก่อน… ก็คือ “ผมสีดำกับตาสีดำ” ใช่ไหมคะ?」

 

「อืม ในอดีตบางประเทศถึงขนาดถูกลบหายไปเลย…」

 

「หนูเข้าใจแล้วค่ะ ขอบคุณมากเลยค่ะ」

 

「พ่อจะยังสืบค้นต่อไปนะ โอเคไหม?」

 

「ค่ะ แน่นอนค่ะ —อะร่า?」

 

อีวาสังเกตเห็นชาล็อตกับมิร่าและยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน

 

「!!」

 

เป็นรอยยิ้มที่ถึงขนาดทำให้หัวใจของชาล็อตเต้นไม่เป็นจังหวะเลย และไม่ต้องพูดถึง มิร่าตกอยู่ในภวังค์และคลังคำศัพท์ของเธอก็ลดเหลือเด็ก 1 ขวบจนพูดออกมาได้แค่ว่า “นะ-น่า, นะ-น่า, น่ารัก… นะ-น่า…”

 

(อะ-อะ-อะ-อะไรกันเนี้ย~~~~~?! อยู่ๆก็ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาซะง้านอะ~~~~! นะ-นี้เธอเจอคนรักแล้วงั้นหรอ…!? ไม่งั้น ไม่มีทางดูเป็นผู้ใหญ่ในทันทีแบบนี้หรอก!!)

 

อีวาบอกลาพ่อของเธอแล้วเดินมาทางทั้งคู่ แต่เอิร์ลซิวลิซส์กลับจากไปอย่างไม่เต็มใจ นี้เองก็เป็นจุดที่ชาล็อตอิจฉาเหมือนกันที่อีวานั้นทำงานแล้ว (ดูจะเป็นแบบนั้นนะ) แถมยังมีพ่อที่หล่อขนาดนั้นด้วย

 

「อรุณสวัสดิ์ค่ะ ท่านอีวา」

 

「อรุณสวัสดิ์ค่ะ ท่านชาล็อต ท่านมิร่า」

 

「นะ-น่า……」

 

「แล้วก็นะคะ ท่านอีวา…」

 

มิร่าทำตัวแบบนี้นั้นถือเป็นเรื่องปกติ ดังนั้นทั้งสองคนจึงพูดคุยกันต่ออย่างลื่นไหล

 

「บรรยากาศของคุณเปลี่ยนไปนะคะเนี้ย?」

 

「หืมม? …เป็นอย่างนั้นหรือคะ?」

 

「เป็นไปได้หรือเปล่าคะว่าคุณเจอคนรักแล้วน่ะค่ะ!?」

 

ชาล็อตตัดสินใจที่จะถามตรงๆและพยายามทำให้อีวาเขินอายสักครั้ง—ทว่าในทางกลับกัน อีวายังคงเก็บท่าทางและทำเพียงแค่ยิ้มอย่างเศร้าๆเล็กน้อย

 

「…ชั้นเองก็หวังว่าจะเป็นแบบนั้นค่ะ ทว่าตัวชั้นยังไม่คู่ควรพอที่จะยืนอยู่ข้างๆคนๆนั้นค่ะ」

 

มันแทบจะเหมือนกับการยืนยันแล้วว่าเธอมีคนที่ชอบ ทว่าความจริงที่อีวาพูดว่าตัวเธอ “ไม่คู่ควร” นั้นทำให้ชาล็อตตกตะลึง

 

จากนั้น เสียงระฆังก็ได้ดังขึ้น

 

『—ถึงทุกท่าน ประกาศจากฝ่าบาทราชันศักดิ์สิทธิ์จะเริ่มขึ้นแล้ว ขอให้ทุกท่านโปรดเข้ามาข้างใน』

 

นักบวชจำนวนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นและนำทางเหล่าขุนนางเข้าไปข้างในขณะที่สั่นกระดิ่งไปด้วย

 

「อาร่า ดูเหมือนจะถึงเวลาแล้วนะคะ พวกเราไปกันเลยไหมคะ?」

 

「อา คะ-ค่ะ… โอ๊ะ ท่านอีวาคะ」

 

ชาล็อตรู้ตัวเป็นครั้งแรกว่าคนคุ้มกันของอีวาเป็นคุณลุงกล้าม – กัปตันแม็กซิม

 

「ดูเหมือนคนคุ้มกันของคุณจะเปลี่ยนไปนะคะ」

 

ได้ยินแบบนั้น อีวาก็ตอบกลับพร้อมกับรอยยิ้มร่าเริงว่า

 

「ค่ะ– สำหรับตอนนี้」

 

ในวันนี้ คำอธิบายที่ประกาศโดยราชันศักดิ์สิทธิ์สร้างความฮือฮาไม่ใช่แค่กับเหล่าขุนนาง แต่รวมไปถึงทั้งราชอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์เลย

 

ภาระผูกพันแห่งราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์—เรื่องราวของการเป็นเครื่องสังเวยได้ถูกเปิดเผยออกมา

 

ถัดไปก็คือเรื่องที่ราชันศักดิ์สิทธิ์องศ์ปัจจุบันจะสละราชบัลลังก์แล้วเรียกตัวเองว่าดยุคเก็นจิโอ้นับจากนี้ไป องค์หญิงศักดิ์สิทธิ์ลำดับที่ 1 จะเป็นผู้สืบทอดราชบันลังก์ราชันศักดิ์สิทธิ์องศ์ต่อไป และองค์ชายศักดิ์สิทธิ์ลำดับที่ 1 จะรักษาสิทธิ์ในการสืบราชบัลลังก์และดำรงตำแหน่งต่อไปด้วยฉายา “องค์ชายศักดิ์สิทธิ์” จนกว่าองค์หญิงศักดิ์สิทธิ์จะมีบุตร

 

สุดท้ายนี้ก็คือเรื่องการตัดสินใจยุบตระกูลดยุคริเวียร์ 1 ใน 6 ดยุคผู้ยิ่งใหญ่ อย่างไรก็ตาม ดินแดนของพวกเขานั้นกว้างขวางมากจนต้องอยู่ในการควบคุมของราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์เป็นการชั่วคราว ทว่ามันก็จะถูกส่งต่อให้กับขุนนางไร้ดินแดนอยู่ดี เหตุผลที่ทำไมดยุคริเวียร์ถึงถูก “ยกเลิกตระกูลดยุค” นั้นถูกประกาศออกมา แต่ไม่มีขุนนางคนไหนยอมรับมันง่ายๆ ผู้คนของตระกูลริเวียร์จะกลายเป็นประชาชนธรรมดา เนื่องจากตระกูลริเวียร์นั้นเป็นผู้ชุบชีวิตอุตสาหกรรมการเดินเรือ พวกเขาจึงได้รับอนุญาตให้ทำธุรกิจเดิมต่อไปได้ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการแต่งงานของลูกสาวตระกูลริเวียร์กับเจ้าชายศักดิ์สิทธิ์ลำดับที่ 3 ที่อายุครบ 10 ปีแล้วถูกยกเลิกไป ขุนนางหลายตระกูลเมื่อเห็นโอกาสก็เริ่มแนะนำตัวเองให้กับราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์

 

คนแรกก็คือตัวชาล็อต เฟรสเอง ทว่ามันก็ยังไม่แน่นอนว่าความรัก(?)ครั้งนี้จะสมหวังหรือไม่

 

■ เรย์จิ(หลังจบบทที่ 2)

 

ผมสีดำตาสีดำ｜14 ปี｜เผ่ามนุษย์｜เพศชาย

 

【World Ruler ★★★★★★★★★★】

 

สกิลที่เรียนรู้:

 

《ประเภทกายภาพ: หินสกิลสีแดง》

 

-[เสริมความแข็งแกร่ง ★] [เสริมกล้ามเนื้อหลัง ★] [เสื้อกล้ามเนื้อหน้าท้อง ★] [เสริมกำลังขา ★] [เสริมแรงบีบ ★] [เสริมความยืดหยุ่น★] [เสริมระเบิดพลัง ★] [เสริมสเตมิน่า ★] -[เสริมภูมิคุ้มกัน ★★] -[เสริมร่างกาย ★★★]

 

《ประเภททักษะ: หินสกิลสีเขียว》

 

-[ความคล่องแคล่ว ★] -[ทักษะดาบ ★★] [ทักษะหอก ★★] [ทักษะขวาน ★★] [ทักษะธนู ★★] [ทักษะดาบสั้น ★★] [ต่อสู้ระยะประชิด ★★] [ทักษะการเตะ ★★] [ทักษะโล่ ★★] [ทักษะโล่ใหญ่ ★★] [ทักษะการวิ่ง ★★] [ทักษะการกระโดด ★★] [ทักษะแข็งตัว ★★] [ทักษะดาบใหญ่ ★★] [ทักษะดาบการชก ★★] [ทักษะการการวิวาท ★★] -[ทักษะการยิงจากมุมสูง ★★★] [ทักษะการรำดาบ ★★★] -[ทักษะหอกมังกร ★★★★]

 

《ประเภทการรับรู้: หินสกิลสีเหลือง》

 

-[เสริมการมองเห็น ★] [เสริมการได้ยิน ★] [เสริมการรับกลิ่น ★]

 

-[Night Vision ★★]

 

《ประเภทเวทมนตร์: หินสกิลสีฟ้า》

 

-[เสริมเวทมนตร์ ★] [เสริมความถนัดเวทมนตร์ ★] -[เวทย์น้ำ ★★] [เวทย์ลม ★★] [เวทย์ดิน ★★] [เวทย์บุบผา ★★] [เวทย์ไฟฟ้า ★★] [เวทย์มืด ★★] [เวทย์แสง ★★] [เพิ่มปริมาณมานา ★★]

 

-[เวทย์ไฟ ★★★★] [ควบคุมมานา ★★★★]

 

《ประเภทลึกลับ: หินสกิลสีขาว》

 

-[ทักษะการสวดภาวนา ★]

 

-[เวทย์รักษา ★★] [เวทย์ซัพพอร์ต ★★]

 

《ประเภทความรู้: หินสกิลสีม่วง》

 

* แทบทั้งหมดในประเภทนี้อย่าง [ความทรงจำสมบูรณ์แบบ] นั้นด้อยกว่า【World Ruler】ดังนั้นจึงไม่มีสกิลที่เรียนรู้มา

 

《หินสกิลเสริมความแข็งแกร่ง: หินสกิลสีดำ (หายากมากๆ)》

 

-[ถอนหินสกิล ★★★★]

 

《ประเภทยูนีค: หินสกิลสีรุ้ง》

 

-[สะดวกสบาย ★]

 

========================================================

TL: จบบทที่ 2 แล้วครับผม ENG ยังมีอีก 3 บท //ตายแปป