หลังจากที่ผู้อำนวยการหลี่ออกไป ลู่โจวลงลิฟต์ตรงไปที่ชั้นใต้ดินที่สองของอาคารหลักที่สถาบันเพื่อการศึกษาขั้นสูง เขาเดินห้องเก็บตัวอย่างลับและเข้าชั้นใต้ดินที่สาม

นี่เป็นห้องทดลองใต้ดินของเขา

รางวัลเศษซากจากระบบทั้งหมดถูกเก็บไว้ที่นี่ ซึ่งเสี่ยวไอเป็นคนจัดการ

เมื่อเขาก้าวเท้าเข้าห้องแล็บ โดรนสี่ใบพัดที่มีหน้าจอบินมาหา

ลู่โจวมองดูเสี่ยวไอและถามว่า “ครอว์เลอร์เป็นอย่างไรบ้าง?”

สิ่งที่ถูกเรียกว่า ‘ครอว์เลอร์’ คือยานพาหนะสำรวจทุกภูมิประเทศควบคุมระยะไกลบนดาวอังคาร มันเป็นหนึ่งในรางวัลภารกิจที่เขาเคยได้รับในอดีต

อุปกรณ์นี้มีเทคโนโลยีที่ล้ำกว่าอย่างชัดเจน เมื่อเทียบกับเสื้อผ้านาโนไฟเบอร์คาร์บอน

จากคู่มือ รัศมีการสื่อสารอยู่ที่ 3 หน่วยดาราศาสตร์ ถ้าดาวอังคารและโลกอยู่ในตำแหน่งสัมพัทธ์ไกลที่สุด ครอว์เลอร์ทุกภูมิประเทศก็ยังถูกควบคุมได้

ลู่โจวรู้สึกสนใจอย่างมากในเทคโนโลยีสื่อสารที่อยู่ในอุปกรณ์นี้ เขาพยายามที่จะแยกส่วนมันออก แต่เขาไม่สามารถหาวิธีแยกส่วนโดยไม่ทำลายมันได้ คู่มือยังบอกอย่างชัดเจนว่ามันมีโปรแกรมทำลายตัวเองติดตั้งไว้ข้างใน ซึ่งอาจนำไปสู่ผลลัพธ์ที่คาดไม่ถึงได้

อุปกรณ์นี้คล้ายกับโล่ไนโตรเจนโดยไม่ต้องสงสัย

เขาสามารถยิงมันด้วยปืนสแกนเนอร์หรือว่าใช้มันในแบบที่มันเป็น

โชคดีที่สิ่งนี้ใช้ได้หลายครั้งไม่เหมือนกับโล่ไนโตรเจน จากคู่มือการใช้ อุปกรณ์นี้สามารถถูกชาร์จด้วยพลังงานแสงอาทิตย์หรือความร้อนใต้พื้นดิน เมื่อมันมีระดับพลังงานต่ำ มันจะเข้าสู่โหมดสแตนด์บายพลังงานต่ำโดยอัตโนมัติและรอให้แบตเตอรี่ชาร์จอีกครั้ง

เมื่อพิจารณาว่าลู่โจวเพิ่งได้ส่งสถานีอวกาศไปดวงจันทร์ ทางเลือกเดียวของเขาคือส่งครอว์เลอร์ไปดาวอังคาร

ด้วยวิธีนี้ เขาสามารถสำรวจทรัพยากรให้ชาวอาณานิคมในอนาคต แล้วเขาก็ยังสามารถสำรวจไซต์ของนิวเวอร์จิเนียและดูว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่น

เสี่ยวไอ: [มันลงจอดดาวอังคารสำเร็จ! เราสามารถเริ่มภารกิจได้ตลอดเวลา!]

ลู่โจวพยักหน้าและพูดว่า “มาเริ่มกันเลย”

เสี่ยวไอ: [รับทราบ เจ้านาย!(๑•̀ᄇ•́) و✧]

เทอร์มินัลควบคุมของ ‘ครอว์เลอร์’ ยานพาหนะสำรวจทุกภูมิประเทศคือคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊กขนาดหนักซึ่งถูกติดตั้งด้วยเครื่องรับส่งสัญญาณที่มีขนาดเท่ากับตู้เย็น เครื่องรับส่งสัญญาณถูกติดตั้งโดยลู่โจวเข้าถังน้ำที่ดาดฟ้า มันค่อนข้างรอบคอบ

แต่ถึงมีใครเห็นว่ามันน่าสงสัย คนพวกนั้นก็ไม่มีสิทธิ์ตรวจสอบ

นั่นเป็นเพราะว่าสถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูงมีบทบาทสำคัญในการวิจัยฟิวชั่นที่ควบคุมได้และการบินและอวกาศ แม้แต่หน่วยงานวิจัยทหารก็ไม่สามารถเข้าอาคารพวกนี้ได้โดยง่าย

จนถึงตอนนี้เทอร์มินัลของครอว์เลอร์นั้นเชื่อมต่อกับเสี่ยวไอ และเสี่ยวไอควบคุมมัน

ห้านาทีหลังจากลู่โจวออกคำสั่ง กล่องรูปทรงปริซึมสีดำบนดาวอังคารได้ส่งเสียงเหมือนก๊าซรั่ว

เปลือกของกล่องค่อยๆ เปิดออก ยานพาหนะควบคุมระยะไกลที่สูงไม่ถึงหนึ่งเมตรที่มีขอบมุมปรากฏตัวขึ้น มันทำตามคำสั่งที่ถูกตั้งค่าไว้แล้วเริ่มมุ่งหน้าไปที่ไซต์ของนิวเวอร์จิเนีย

ในอีกฟากหนึ่ง ลู่โจวที่อยู่ในห้องแล็บใต้ดินได้ชงกาแฟให้ตัวเอง จากนั้นเขานั่งลงที่โต๊ะทดลองและเปิดเทอร์มินัลควบคุมยานพาหนะสำรวจ

เขารอคอยความล่าช้าการสื่อสารอย่างเงียบๆ ในที่สุด สัญญาณเดินทางไปสิบล้านกิโลเมตรและมีกล่องข้อความปรากฏขึ้นบนหน้าจอ

 [‘ไลท์นิ่ง’ แคปซูลหลบหนีทำงาน!]

[‘ครอว์เลอร์’ ทำงาน!]

[เทอร์มินัลเชื่อมต่อสำเร็จ!]

ฟีดวิดีโอชัดกระจ่างปรากฏขึ้นบนหน้าจอ ลู่โจวดื่มกาแฟระหว่างที่เขามองดูครอว์เลอร์เดินทางผ่านสภาพอากาศโหดร้าย

จากความล่าช้านานห้านาที มันแทบเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะควบคุมยานพาหนะนี้ แต่ยานพาหนะมีระบบอัจฉริยะภายใน และมันใช้คำสั่งที่ถูกตั้งไว้ มันจึงสามารถทำงานได้โดยไม่ต้องมีคนคอยควบคุม

คนที่นั่งอยู่ตรงหน้าเทอร์มินัลควบคุมเพียงแค่ต้องดูสัญญาณที่ถูกส่งออกไปทุกนาทีหรือสิบนาที และเฝ้าระวังเหตุการณ์อันตราย

จริงๆ แล้ว เสี่ยวไอสามารถทำงานนี้แทนเขาได้ แต่ลู่โจวรู้สึกอยากรู้ ระบบช่วยชีวิตเป็นการผสานรวมเทคโนโลยีไบโอสเฟียร์ที่ล้ำหน้าของอเมริกาเหนือ เขาอยากเห็นมันว่าหน้าตาเป็นแบบไหน

ผ่านไปสักพัก ด้านนอกของระบบช่วยชีวิตสามารถถูกเห็นได้ผ่านฟีดกล้องของครอว์เลอร์

ลู่โจวมองดู ‘เศษซาก’ ของไบโอสเฟียร์ เขาคิดย้อนกลับไปถึงแผนที่แนวคิดที่เผยแพร่โดยสเปซเอ็กซ์และอดรู้สึกแย่ไม่ได้กับโครงการแอรีส

หลังจากแคปซูลหลบหนีถูกปล่อยออกไป ระบบช่วยชีวิตทั้งหมดถูกทิ้งไว้ พลังงานที่เหลือมีเพียงพอที่จะคงสภาพระบบช่วยชีวิตไปได้ระยะหนึ่ง แต่มันอยู่ได้ไม่นาน

แคปซูลหลบหนีใช้ออกซิเจนและมีเทนที่เหลืออยู่เกือบทั้งหมด แล้วหางเปลวไฟของแคปซูลก็ทำลายเปลือกนอกของระบบช่วยชีวิต

เมื่อครอว์เลอร์ขับผ่านพื้นที่ปลูกผัก ลู่โจวเห็นได้ชัดจากกล้องว่าพืชผักทั้งหมดถูกทำลายโดยเปลวไฟจากแคปซูลช่วยเหลือ

แต่เรื่องพวกนี้เป็นแค่ปัญหาเล็กน้อย สุดท้ายแล้ว ตั้งแต่ที่มีพายุทรายระดับโลก ชาวอาณานิคมได้ทิ้งพืชผักทั้งหมดไป

ครอว์เลอร์ขับไปที่ประตูโรงรถ และมันยื่นแขนไปปลดล็อกประตู

ครอว์เลอร์เปิดไฟและเคลื่อนที่เข้าโรงรถไป

ลู่โจวมองดูระบบช่วยชีวิตผ่านหน้าจอและอดที่จะคิดไม่ได้ว่า

โปรเจกต์วิจัย ‘การ์เด้น’ ของเขาถูกโจมตีโดยกองกำลังไม่ทราบฝ่าย เขานึกสงสัย CIA แต่มันไม่มีหลักฐานอะไร เขาไม่เคยคิดว่าเขาจะได้เทคโนโลยีไบโอสเฟียร์จำลองด้วยวิธีนี้

บางทีมันอาจจะเป็นสิ่งที่เรียกว่าเวรกรรม

ถึงเขาจะไม่เชื่อเรื่องเวรกรรมก็ตาม

ครอว์เลอร์เคลื่อนผ่านโรงรถและมุ่งไปที่ห้องทดลอง ลู่โจวมองดูถุงพลาสติกและจินตนาการถึงช่วงสัปดาห์สุดท้ายที่พวกเขาอาศัยอยู่ที่นี่

ชาวอาณานิคมย้ายไปในห้องนี้เพื่อรักษาทรัพยากรใช้ชีวิตและพลังงาน พวกเขาอยู่ในห้องเดียวกันที่มีเทอร์มินัลการสื่อสาร

ลู่โจวอดรู้สึกเห็นใจไม่ได้

เขานึกถึงชาวอาณานิคมที่น่าสงสารไปถึงสตาร์ไลท์และพบว่าพวกเขาสามารถอาบน้ำได้ที่เคบินรับรองแขกของสตาร์ไลท์

ครอว์เลอร์ขับไปถึงแผงคอนโซลห้องแล็บ มันยื่นแขนสอดเข้าไปในแผงคอนโซล

ผ่านไปไม่นาน หน้าจอสว่างขึ้นและแสดงแถบความคืบหน้า

แถบความคืบหน้าขึ้นเสร็จสมบูรณ์ ข้อมูลถูกส่งไปให้ลู่โจวซึ่งอยู่ห่างออกไปสิบล้านกิโลเมตร

ลู่โจวมองดูไฟล์อย่างรวดเร็วและมีสีหน้าตึงเครียด

เขารู้สึกอึ้งเล็กน้อย

“น่าสนใจ…”

…………………………………………….