คลิปวิดีโอปรากฏภาพร่างกายของซังเย่าจือเป็นตะคริวอย่างกะทันหันขณะที่กำลังขี่จักรยานวิบาก ทำให้ล้มลงไปบนพื้น

เวลานั้นฟ้ายังสลัว อีกทั้งเป็นเวลาตีห้ากว่าจึงมีผู้ชมอยู่ไม่เท่าไร

รอบๆ มีเพียงคนของกองถ่าย รวมถึงนักแสดงคนอื่นที่กำลังเล่นกีฬาผาดโผนเช่นกัน

นักแสดงคนอื่นไม่มีเวลาสนใจทางด้านนี้ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าซังเย่าจือหมดสติไปแล้ว

ภาพที่ชาวเน็ตเห็นคือเป็นเวลาถึงแปดนาทีเต็มๆ ที่สตาฟด้านข้างรวมถึงทีมแพทย์ที่ติดตามกองถ่ายต่างไม่มีใครขยับสักคน บ้างก็พูดคุย บ้างก็หัวเราะ

ด้านข้างมีแฟนคลับจะวิ่งเข้ามา แต่ถูกคนจัดทำแผนของรายการตวาดใส่ บอกว่าอย่ารบกวนการถ่ายทำ

จนกระทั่งนาทีที่เก้าคนของกองถ่ายถึงตระหนักได้ว่าผิดปกติ จึงรีบเข้าไป

แต่ตอนนั้นได้เลยช่วงเวลาทองสี่นาทีของการกู้ชีพไปแล้ว

ต่อให้เอาเครื่องกระตุ้นหัวใจอัตโนมัติมาก็ช่วยอะไรไม่ได้แล้ว

ทางกองถ่ายไม่คาดคิดว่าจะเป็นแบบนี้ ลนลานทำอะไรไม่ถูกอยู่สักพักถึงโทรเรียกรถพยาบาล

กว่ารถพยาบาลจะพาซังเย่าจือไปถึงโรงพยาบาลก็เป็นเวลาหกโมงกว่าแล้ว

ภายในคลิปวิดีโอ ซังเย่าจือล้มลงบนพื้น สภาพอยากขอความช่วยเหลือแต่ไร้เรี่ยวแรง รอบตัวไม่มีใครสักคนที่จะเข้าไปช่วยเขาจนกระทั่งค่อยๆ แน่นิ่งไป

ภาพนี้ทำให้ชาวเน็ตดวงตาแดงก่ำ

[ซิงเฉิน พวกคุณมันเลือดเย็น! ขนาดราชาภาพยนตร์ที่อยู่ในสังกัดยังถูกปฏิบัติแบบนี้ ฉันไม่อยากจะคิดเลยว่าเด็กฝึกกับนักแสดงคนอื่นของบริษัทที่ไม่ได้มีชื่อเสียงจะโดนกันขนาดไหน]

[โชคดีนะที่มีหมอเทวดา จิตใจของราชาภาพยนตร์ซังก็เข้มแข็ง ไม่อย่างนั้นเขาได้ตายไปจริงๆ แล้ว ซิงเฉินพวกคุณมันเป็นฆาตกรฆ่าคนรู้บ้างไหม]

[อย่าคิดว่าราชาภาพยนตร์ซังฟื้นแล้วเรื่องจะจบ ฆาตกรก็คือฆาตกร แอทสำนักงานทนายความซีเฟิง ฟ้องซิงเฉินให้ตายไปเลย พวกเราจะรวบรวมเงินจ่ายค่าฟ้องให้ราชาภาพยนตร์ซังเอง]

เหล่าแฟนคลับต่างรู้ว่าสัญญาของซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์เอารัดเอาเปรียบขนาดไหน

เงินค่าตัวที่ซังเย่าจือได้จากภาพยนตร์เรื่องหนึ่ง ซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์ก็หักไปแล้วเก้าสิบเปอร์เซ็นต์

อีกสิบเปอร์เซ็นต์ที่เหลือซังเย่าจือยังต้องเลี้ยงทีมของตัวเอง ผู้ช่วย ช่างแต่งหน้า…เรื่องพวกนี้ซิงเฉินไม่เคยสนใจ

เวลาสิบปีแทบจะเป็นการทำงานให้ซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์ฟรีๆ

[ยกเลิกสัญญา! ในที่สุดพี่ชายฉันก็มีวันนี้แล้ว ไม่ต้องเอาเงินของทุกคนหรอก แฟนคลับอย่างพวกเรามีเงิน]

[ขอแค่สำนักงานทนายความซีเฟิงช่วยเย่าจือให้ยกเลิกสัญญากับซิงเฉินได้ ค่าฟ้องไม่ใช่ปัญหา]

[ฉันจะร้องไห้จริงๆ แล้วนะ แทบไม่อยากเชื่อเลย คนคนหนึ่งอยากมีชีวิตอยู่ต่อไปขนาดนี้ แต่พวกคุณกลับตัดความหวังของเขา แอทซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์ ฆาตกร!]

แอ๊กเคานท์เวยปั๋วของกองถ่ายรายการผจญภัยท้าตายถูกแฟนคลับร้องเรียนจนถูกปิดไปแล้ว

พอเห็นการเคลื่อนไหวในเน็ต ตงอวิ๋นก็ทั้งตกใจทั้งโมโห “ทำไมสำนักงานทนายความซีเฟิงถึงได้มายุ่งเรื่องนี้”

ตอนเธอเซ็นสัญญากับซังเย่าจือก็ได้สืบประวัติครอบครัวของเขามาอย่างดีแล้ว

พ่อของซังเย่าจือเกิดอุบัติเหตุในโรงงานตอนที่เขาอายุได้หกขวบ ถูกตัดขาขวา ทำได้เพียงนอนอยู่บนเตียง

ส่วนแม่เป็นโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง ต้องใช้เงินรักษาจำนวนมาก

นี่ก็เป็นสาเหตุที่ว่าทำไมตงอวิ๋นถึงควบคุมซังเย่าจือไว้ได้

ซังเย่าจือที่อยู่ภายใต้การควบคุมของเธอก็ไม่ได้มีเพื่อนมากนักในวงการบันเทิง

เรียกได้ว่าไร้ที่พึ่งพา

สำนักงานทนายความซีเฟิงเป็นถึงสำนักงานทนายความที่ตระกูลเศรษฐีของตี้ตูเรียกใช้ ซังเย่าจือไปเชิญมาได้อย่างไร

“ประธานตงคะ พวกเราเองก็ไม่ทราบค่ะ” ผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์ร้อนใจจนเหงื่อออกเต็มศีรษะ “สถานการณ์ไม่เป็นประโยชน์ต่อบริษัทเราสักเท่าไร ควบคุมกระแสวิพากษ์วิจารณ์ไม่ได้แล้วค่ะ”

“บอกให้พวกคุณดึงชูกวงมีเดียมารับเคราะห์แล้วไม่ใช่หรือไง” ตงอวิ๋นโมโหยิ่งกว่าเดิม “ใช้แอ๊กเคานท์หน้าม้าแก้ไขสถานการณ์”

ผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์ปาดเหงื่อ รีบร้อนออกไป

…

ณ สำนักงานใหญ่ชูกวงมีเดีย

ประธานกรรมการที่ก่อนหน้านี้สนทนาทางวิดีโอกับฟู่อวิ๋นเซินตบมือ แสยะยิ้ม “ให้ตายเหอะ ยังคิดจะเล่นงานชูกวงมีเดียของพวกเรา ไม่รู้จักดูสภาพตัวเองว่าน่าสมเพชขนาดไหน”

ซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์ก็เพิ่งจะเติบโตกลายเป็นบริษัทใหญ่ได้เมื่อไม่กี่ปีมานี้ ไม่มีทางเทียบชั้นกับชูกวงมีเดียที่รากฐานมั่นคงมานานแล้ว

ส่วนตระกูลเศรษฐีที่อยู่เบื้องหลังซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์น่ะเหรอ

ประธานกรรมการทำเสียงฮึดฮัด

เทียบกับคุณชายของพวกเขาได้เหรอ

ตระกูลเศรษฐีทั้งหมดของตี้ตูรวมกันก็ยังสู้ไม่ได้

หลังจากที่ประธานกรรมการสั่งงานฝ่ายประชาสัมพันธ์เสร็จก็โทรศัพท์อีกรอบ “สวัสดีครับคุณชาย แก้ปัญหาทั้งหมดเรียบร้อยครับ”

“แต่ว่าคุณชายครับ ไหนคุณชายบอกว่าจะไม่ช่วยไงครับ ทำไมสำนักงานทนายความซีเฟิงถึงเข้ามาเอี่ยวด้วยล่ะครับ”

พอได้ยินคำพูดนี้ฟู่อวิ๋นเซินก็หันไปมองเด็กสาวที่อยู่ข้างๆ ตอบเสียงเนือย “ไม่เกี่ยวกับผม”

“ก็นั่นสินะครับ คุณชายเคยใจดียอมช่วยตั้งแต่เมื่อไรกัน”

ฟู่อวิ๋นเซินไม่อยากฟังเขาพูดไร้สาระ “วางละ”

อิ๋งจื่อจินก็รู้ว่าเขาคุยโทรศัพท์กับใคร เธอเงียบไปสองวินาที “คุณว่าฉันจับเขามาเซ็นสัญญากับชูกวงมีเดียดีไหม”

“หืม?” ฟู่อวิ๋นเซินเงียบไปเล็กน้อย ดวงตาดอกท้อเหม่อลอย “เอาสิ บนโลกนี้มีคนที่อับจนหนทางเยอะเหลือเกิน ช่วยได้ก็ช่วย”

นิ่งไปชั่วขณะแล้วพูดอย่างใจเย็น “จะได้ทำเงินให้เธอด้วย”

อิ๋งจื่อจินเท้าศีรษะ “ก็จริง”

ยิงปืนหนึ่งนัดได้นกสองตัว

เธอดูสัญญาของชูกวงมีเดียแล้ว มีตั้งแต่ระดับเอถึงดี

แบบเอคือระดับสูงสุด ทางบริษัทจะหักแค่สิบห้าเปอร์เซ็นต์ของค่าตัวดารา

หลังจากหักต้นทุนดำเนินการของบริษัท จะให้ผลประโยชน์สูงสุดแก่ดารา

คนที่จะเซ็นสัญญาระดับเอได้มีแค่ราชากับราชินีภาพยนตร์ระดับสากลตัวท็อปไม่กี่คน

แต่ด้วยศักยภาพของซังเย่าจือ ยังอยู่เหนือกว่ารุ่นพี่ไม่กี่คนเหล่านี้ด้วยซ้ำ

อิ๋งจื่อจินก้มหน้าส่งข้อความวีแชทหาเลขาสาว

[เตรียมเอกสารสัญญาระดับเอ]

เลขาสาวตอบทันที

[ได้ค่ะ ไม่ทราบว่าท่านประธานจะให้ใครคะ]

[ซังเย่าจือ]

พอส่งชื่อนี้มาเลขาสาวก็แทบคลั่งในทันที

[กรี๊ดดด บอส จริงหรือเปล่าคะ บอสจะเซ็นสัญญากับราชาภาพยนตร์ซังเหรอคะ ฮือออ บอสใจดีจังเลยค่ะ ลูกแม่รอดแล้ว! เยี่ยมเลยค่ะ ฉันจะไปเตรียมให้เดี๋ยวนี้เลยค่ะ]

อิ๋งจื่อจิน “…”

อืม

คราวนี้เธอเข้าใจแล้วที่ซิวอวี่บอกว่า แปดสิบเปอร์เซ็นต์ของแฟนคลับซังเย่าจือเป็นแม่ยก นี่ไม่ใช่เรื่องโกหก

ในฐานะที่เป็นหนึ่งในแม่ยก เลขาสาวทำงานไวแบบที่ไม่เคยมีมาก่อน

เพิ่งเตรียมเอกสารสัญญาระดับเอเสร็จ ฝ่ายประชาสัมพันธ์ก็เริ่มปฏิบัติการ

แอทชูกวงมีเดีย : [ชูกวงมีเดียจะจ่ายค่ายกเลิกสัญญาให้ ยินดีต้อนรับคุณ แอทซังเย่าจือ สู่ชูกวงมีเดียค่ะ บอสของเราพูดแล้วว่าจะให้ประโยชน์สูงสูด นอกจากนี้เรื่องการสร้างข่าวลือในแง่ลบต่อบริษัทเรา ซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์รอรับจดหมายจากทนายด้วยนะคะ]

เหล่าแฟนคลับดีใจกันถ้วนหน้า ฮือฮายิ่งกว่าเดิม

[คุณพระ พี่ชายฉันถูกชูกวงมีเดียเชิญด้วยตัวเองเลยเหรอ แถมบอสเอ่ยปากเองด้วย คนแรกในวงการบันเทิงเลยหรือเปล่า]

[พี่คะ ไปชูกวงมีเดีย! ชูกวงมีเดียมีเมตตา แถมพี่ยังชอบถ่ายหนังด้วย ไปชูกวงมีเดียพี่ได้ไปถึงระดับโลกแน่ค่ะ!]

[ขำเป็นบ้า คราวนี้ชูกวงมีเดียออกมาตบหน้าด้วยตัวเองเลยวุ้ย ซิงเฉิน ยังคิดจะแถยังไงอีก]

สำหรับเรื่องนี้ซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์เริ่มแกล้งตายรอบใหม่อีกครั้ง

ซังเย่าจือเป็นต้นไม้ผลิตเงินของซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์ ตงอวิ๋นย่อมไม่อยากปล่อยเขาไป

แต่ภายใต้สถานการณ์ที่ถูกสำนักงานทนายความซีเฟิงกับชูกวงมีเดียบีบคั้นขนาดนี้ ต่อให้มีนายทุนหนุนหลัง ซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์ก็ยืนหยัดต่อไปไม่ไหวแล้ว

แต่สองวันต่อมาเธอก็ได้รับแจ้งว่าชูกวงมีเดียซื้อซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์

ครั้งนี้ตงอวิ๋นจำต้องไปที่ชูกวงมีเดียด้วยตัวเอง

สาขาที่เธอไปเป็นสาขาย่อยเมืองฮู่เฉิง

พอเข้าไปในตึก ตงอวิ๋นก็ได้รับสายตารังเกียจจากคนรอบตัว

เธอขยับผ้าคลุมไหล่ให้แน่นขึ้นทันที ก้มหน้ารีบร้อนเดินเข้าลิฟต์เพื่อขึ้นไปชั้นบน

ซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์เป็นเลือดเนื้อของเธอ เธอไม่มีทางปล่อยให้ชูกวงมีเดียซื้อไป

คนที่ทำงานในวงการบันเทิง สิ่งที่แคร์ก็มีแค่ผลประโยชน์

ตราบใดที่เธอให้ผลประโยชน์ที่เพียงพอ ชูกวงมีเดียก็ไม่จำเป็นต้องฟาดฟันกับซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์แบบที่เอาให้ตายกันไปข้างเพียงเพื่อราชาภาพยนตร์รางวัลโกลด์เด้น ฟลาวเวอร์แค่คนเดียว

พอนึกถึงตรงนี้ตงอวิ๋นก็ใจนิ่งมากขึ้น

เธอเปิดประตูห้องทำงานของผู้จัดการใหญ่แล้วเดินเข้าไป

ภายในห้องมีเด็กสาวนั่งอยู่ที่โต๊ะ

ท่าทางของเธอเอื่อยเฉื่อย ไม่ได้เงยหน้ามองตงอวิ๋น กำลังเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่

ตงอวิ๋นขมวดคิ้ว

เธอย่อมจำได้ว่านี่คือเด็กสาวที่คราวก่อนซังเย่าจือเจอที่โรงถ่ายเหิงเตี้ยน

“ทำไมเธอมาอยู่ที่นี่” ตงอวิ๋นกอดอกมองต่ำ “บอสของพวกเธอล่ะ”

อิ๋งจื่อจินยังคงไม่มองเธอ พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ยืนรอ”

“ตลก” ตงอวิ๋นรู้สึกเหมือนได้ยินเรื่องที่น่าตลก “ฉันมาคุยกับบอสของชูกวงมีเดีย เธอน่ะเหรอ”

เธอแสยะยิ้ม “คิดว่าตัวเองเซ็นสัญญากับชูกวงมีเดียแล้วจะคุยธุระแทนบอสตัวเองได้งั้นเหรอ”

ตงอวิ๋นเกลียดดาราหญิงที่ใช้ความสวยยั่วยวนนายทุนของตัวเองที่สุด ถึงแม้เรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นในซิงเฉินแอนเตอร์เทนเมนต์อยู่ไม่น้อยก็ตาม

ไร้ความสามารถ อาศัยแต่ทรัพยากรทางเรือนร่างที่มีมากกว่าคนอื่น ชั้นต่ำจริงๆ

“ถึงว่า ขนาดฉันเดินตามอยู่ข้างๆ เขา ทำไมเย่าจือก็ยังคงจะหยุดคุยกับเธอ” ตงอวิ๋นพูดเสียดสี “ที่แท้ก็ใช้ความสวยเข้าล่อ ก็จริงนะ หน้าตาอย่างเธอ ในวงการบันเทิงไม่มีใครสู้เธอได้”

เปิดบริษัทเอนเตอร์เทนเมนต์มาสิบกว่าปี ตงอวิ๋นเจอคนสวยมามากมาย ทั้งในและต่างประเทศ

แต่ไม่มีสักคนที่สวยจนชวนให้ใจสั่นแบบเด็กสาวตรงหน้าคนนี้

ในขณะที่ตงอวิ๋นยังอยากพูดอะไรต่อ ทันใดนั้นก็มีเสียงเคาะประตู

อิ๋งจื่อจินเงยหน้า ยังคงไม่มองตงอวิ๋น “เข้ามา”

คนที่เข้ามาเป็นเลขาสาว ในมือของเธอมีเอกสารฉบับหนึ่ง เธอวางมันลงบนโต๊ะ

เลขาสาวโค้งตัว พูดอย่างนอบน้อม “ท่านประธานคะ สัญญาซื้อซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์เรียบร้อยแล้วค่ะ เชิญตรวจดูได้ค่ะ”