ตอนที่ 591 บดขยี้ลูกกระสุน! เทพพยากรณ์

พอได้ยินแบบนี้เจอร์แมนก็สีหน้าเปลี่ยน

ถูกเด็กรุ่นหลังถามออกมาตรงๆ ว่ารู้ไหมว่าบรรพบุรุษตระกูลตัวเองตายยังไง เขารู้สึกว่าเป็นการล่วงเกิน

“คุณอิ๋งช่างน่าสนใจจริงๆ นะครับ” แววตาของเจอร์แมนดุดันขึ้น “ท่านวินเซนต์เป็นหนึ่งในนายใหญ่ที่ยอดเยี่ยมของตระกูลแพชช์ ย่อมไม่มีทางตายอย่างไร้เกียรติ ในหนังสือประวัติศาสตร์ยุโรปก็มีครับ”

“ตอนนั้นชายแดนยุโรปเกิดสงครามอย่างไม่ขาดสาย ท่านวินเซนต์ได้รับคำสั่งจากพระสันตะปาปาให้ไปออกศึก สงครามดำเนินมาถึงวินาทีสุดท้าย เขาเฝ้าเมืองไว้ แต่ก็ต้องตายเพราะความเหนื่อยล้า”

ขณะพูดน้ำเสียงของเจอร์แมนก็ตื่นเต้นมากขึ้น

“ท่านวินเซนต์เป็นแบบอย่างของคนรุ่นผม เป็นบุคคลที่ทุกคนเคารพนับถือ!”

ในสวนสาธารณะใจกลางเมืองที่ตระกูลแพชช์ตั้งอยู่นี้ก็มีอนุสาวรีย์ของวินเซนต์

อิ๋งจื่อจินพยักหน้าเบาๆ พูดอย่างไม่ใส่ใจ

“แต่ฉันได้ยินมาว่าเขาตกม้าตอนออกไปล่าสัตว์ จากนั้นก็ตกลงไปในกับดักล่าสัตว์ ถูกเหล็กแหลมสิบแปดอันที่อยู่ในหลุมกับดักแทงเข้าร่างกาย”

“ศีรษะของเขา แขนขา ส่วนท้องทั้งหมด ถูกแทงจนตาย น่าเสียดายที่วันนั้นฝนตกหนักด้วย ก็เลยไม่มีใครสังเกตเห็นว่าเขาหายตัวไป”

“กว่าเขาจะถูกพบ ศพของเขาก็ขึ้นอืดไปแล้ว มีพวกสัตว์กินเนื้ออย่างอีกามาแทะกินจนไม่เหลือแม้แต่ซาก”

ในที่สุดสีหน้าของเจอร์แมนก็เปลี่ยนไปมาก แววตาดุดัน แสยะยิ้มไม่หยุด

“คุณอิ๋งไปอ่านประวัติศาสตร์เถื่อนอะไรมา ในนั้นกล้าใส่ร้ายตระกูลแพชช์ขนาดนี้เลยเหรอ นี่เท่ากับลบหลู่ท่านวินเซนต์เลยนะครับ!”

ถึงแม้จะพูดแบบนี้ แต่เจอร์แมนก็ตกใจจนเนื้อเต้น

เพราะวินเซนต์ แพชช์ ตายแบบนี้จริง

ทุกอย่างมีต้นกำเนิดมาจากคำทำนายของเทพพยากรณ์

ก่อนที่จะมีคำทำนายนี้ ถึงแม้เทพพยากรณ์จะเคยพยากรณ์ถึงการล่มสลายของราชวงศ์ที่แข็งแกร่งที่สุดในยุโรป รวมถึงการตายของสมาชิกราชวงศ์ แต่ตระกูลแพชช์ก็ไม่ได้ใส่ใจ

ตระกูลแพชช์ก็มีนักทำนายประจำตระกูล พวกเขาไม่คิดว่าคำทำนายของเทพพยากรณ์คือความจริงที่มิอาจเปลี่ยนแปลง

อนาคตล้วนเปลี่ยนแปลงได้ ตราบใดที่ยอมแลกมากพอ

แต่สุดท้ายก็ไม่มีใครคาดคิดว่าวินเซนต์จะตายแบบนั้นจริง เหมือนกับคำทำนายไม่มีผิด

และก็เป็นเพราะเรื่องนี้ ทำให้ตระกูลแพชช์ตระหนักได้ว่าเทพพยากรณ์ไม่ใช่คนที่นักทำนายทั่วไปจะมาเทียบได้

ไม่มีใครเปลี่ยนแปลงคำทำนายของเทพพยากรณ์ได้

แต่พวกเขาเป็นศัตรูกับตระกูลลอเรนท์ ทำให้พลาดช่วงเวลาที่ดีที่สุดที่จะได้ผูกมิตรกับเทพพยากรณ์

ต่อมาซีซาร์ตายไป เทพพยากรณ์หายสาบสูญ ในที่สุดตระกูลแพชช์ก็โล่งอก

ประวัติศาสตร์มักอยู่ในมือของผู้มีอำนาจ

ตระกูลแพชช์จึงเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ส่วนนี้

การตายที่แท้จริงของวินเซนต์ แม้แต่เด็กรุ่นหลังของตระกูลแพชช์ในตอนนี้ก็ยังไม่รู้

สำหรับบุคคลที่เคยเป็นถึงนายใหญ่ตระกูลมหาเศรษฐี การตายแบบนี้ก็ออกจะน่าสมเพชเกินไปหน่อย

อิ๋งจื่อจินไม่เครียดเลยสักนิด ยังคงสุขุม

“ฉันเห็นกับตาตัวเอง ตอนเขาตาย น่าเวทนามาก”

วินเซนต์เป็นหนึ่งในนายใหญ่ที่ยอดเยี่ยมที่สุดของตระกูลแพชช์อันนี้ไม่เถียง แต่วิธีการของเขาก็โหดเหี้ยมอำมหิต

ช่วงนั้นมีสมาชิกของตระกูลลอเรนท์ถูกทำร้ายอย่างไม่หยุดหย่อน

และก็เป็นเขาที่ส่งคนไปลอบสังหารซีซาร์ ลอเรนท์ หลายครั้ง

เพียงแต่สุดท้ายไม่สำเร็จ ตัวเองตายเสียก่อน

“คุณอิ๋งล้อเล่นเก่งจริงๆ นะครับ” เจอร์แมนหัวเราะ เขาข่มความโกรธไว้

“เอาล่ะ ผมเชิญคุณมาไม่ได้เพื่อมาเล่าประวัติศาสตร์ให้ฟัง”

เขากดกริ่งเรียกเลขา

เลขาถือเอกสารเข้ามาวางบนโต๊ะ

“นี่เป็นหนังสือสัญญา” เจอร์แมนพูด “ตระกูลแพชช์เล็งเห็นศักยภาพของชูกวงมีเดีย อยากปั้นชูกวงมีเดียกลายเป็นยักษ์ใหญ่บริษัทบันเทิงระดับโลก”

“คุณอิ๋งเป็นซีอีโอของชูกวงมีเดียก็น่าจะรู้ว่าในประเทศกับระดับโลกต่างกันมากขนาดไหน พวกเรารับรองว่า คุณอิ๋งจะยังคงอยู่ตำแหน่งเดิม ก็แค่ชูกวงมีเดียต้องฟังคำสั่งจากตระกูลแพชช์”

อิ๋งจื่อจินมองดู

นี่เป็นเอกสารเข้าซื้อกิจการ

ก็จริง ถึงแม้ชูกวงมีเดียจะบุกวงการบันเทิงระดับโลกแล้ว แต่ถ้าต้องการเป็นยักษ์ใหญ่ อย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาห้าปี

อิ๋งจื่อจินเหลือบตาขึ้น “ตระกูลแพชช์ฉลาดคิดมาตลอด”

“คุณอิ๋ง อย่าโกรธสิครับ” เจอร์แมนยิ้ม “คุณน่าจะเคยได้ยินว่าเมื่อสองปีก่อนพวกเราซื้อกิจการของบริษัทนั้นยังไง ขอแค่คุณตอบตกลง ผลประโยชน์มหาศาล พวกเราก็ไม่มีทางกักขังคุณไว้นาน”

“แต่ถ้าคุณไม่ตอบตกลง ผู้บริหารระดับสูงทั้งหมดของชูกวงมีเดียก็ต้องมาเป็นแขกที่ตระกูลแพชช์”

นี่คือการข่มขู่อย่างแท้จริง

และก็เป็นเรื่องที่จนปัญญา

งานประกาศผลรางวัลตุ๊กตาทองครั้งนี้สร้างความเสียหายให้ไทม์มีเดียอย่างมหาศาล

วงการบันเทิงเป็นที่กอบโกยเงินได้เป็นอย่างดี ตระกูลแพชช์ไม่มีทางปล่อยเค้กชิ้นนี้ไป

เจอร์แมนยืนขึ้น สองมือไพล่หลัง

“คุณอิ๋งมีเวลาพิจารณา เย็นวันนี้ตระกูลแพชช์จะจัดงานเลี้ยงเต้นรำ เมื่อถึงตอนนั้นหวังว่าคุณอิ๋งจะเข้าร่วมตรงเวลานะครับ”

ลุคเข้ามาอีกครั้ง “เชิญครับคุณอิ๋ง นายใหญ่สั่งให้พาคุณไปเดินชมคฤหาสน์ตระกูลแพชช์ครับ”

“ไม่ต้องชมหรอกค่ะ” อิ๋งจื่อจินพูด “ฉันชอบอ่านหนังสือ”

ลุคอึ้ง หันไปมองเจอร์แมน

เจอร์แมนครุ่นคิดชั่วครู่ ยิ้มพลางพูด “พาคุณอิ๋งไปที่ห้องสมุดของตระกูล คุณอิ๋งเป็นแขกพิเศษ ต้องดูแลให้ดี เข้าใจไหม”

อย่างไรเสียห้องสมุดก็ไม่มีความลับอะไร

ความลับที่แท้จริง คนจีนคนเดียวก็ไม่เข้าใจหรอก

…

ลุคพาอิ๋งจื่อจินไปที่ห้องสมุด

รูปโฉมของอิ๋งจื่อจินที่โดดเด่นดึงดูดสายตาได้ไม่น้อย

พวกเขาหันกลับไปมองหลายครั้งด้วยสายตาตะลึง

ลุคพาอิ๋งจื่อจินเข้าไปส่งในห้องสมุด จากนั้นเขาก็ออกมา

พอหันตัวก็เจอเด็กหนุ่มคนหนึ่ง

เขาพูดด้วยความนอบน้อม “คุณชายเรเวน”

เรเวนมองเข้าไปในห้องสมุด “นั่นน่ะเหรอซีอีโอของชูกวงมีเดีย”

เรื่องตุ๊กตาทองงานไอเอฟเอฟลือกันไปทั่วตระกูลแพชช์แล้ว

ไดน่าก็มีศัตรู ศัตรูของเธอมองเป็นเรื่องตลกเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้คนอื่นฟัง

ลุคพยักหน้า “ใช่ครับ”

เรเวนทำเสียงจึ๊ “ดูดีนะ”

ลุคเงยหน้าตกใจ “คุณชายเรเวน? คุณชายคงไม่ได้…”

“หน้าตาดี มีความสามารถ ผู้หญิงแบบนี้ทำไมผู้ชายจะไม่ชอบล่ะ” เรเวนยักไหล่ สีหน้ากลับจริงจัง “ฉันว่าเธอดูดีกว่าพวกคุณหนูไฮโซอีกนะ”

ลุคขมวดคิ้ว

เรเวนไม่ใช่ลูกชายของนายใหญ่แพชช์ แต่เป็นหลานของผู้อาวุโสคนหนึ่ง

และก็เป็นหนึ่งในผู้ร่วมชิงตำแหน่งนายใหญ่ ความสามารถของเขาอยู่เหนือไดน่า

ถ้าเรเวนได้เป็นนายใหญ่ อิ๋งจื่อจินแต่งงานกับเขาก็ถือว่าไม่คู่ควรเท่าไร

“ผมจะนำความต้องการของคุณชายเรเวนไปแจ้งนายใหญ่ครับ” ลุคตอบ “งานเลี้ยงคืนนี้จะมีเวลาให้พูดคุยกันครับ”

เรเวนถึงยิ้มออก

ภายในห้องสมุด

อิ๋งจื่อจินแค่นั่งอ่านหนังสืออย่างรวดเร็ว

มองปราดเดียวสิบบรรทัด ด้วยความจำที่เป็นเลิศ เธอจำเนื้อหาทั้งหมดของหนังสือเล่มนี้ได้หมดแล้ว

อ่านจบเธอก็วางเก็บ หลับตาลง

ตามคาด

ในตำราโบราณของตระกูลแพชช์มีการบันทึกวงการเล่นแร่แปรธาตุไว้ และก็ได้บันทึกโลกจอมยุทธกับโลกแพทย์แผนโบราณ ถึงขั้นที่ยังมีการบันทึกแอตแลนติสที่เป็นอาณาจักรอารยธรรมโบราณไว้ด้วย

แต่ไม่มีบันทึกสถานที่ที่นอร์ตันอยู่ในตอนนี้

อิ๋งจื่อจินคิดหนัก

ความทรงจำและพลังที่หายไปของเธอจะต้องเกี่ยวข้องกับสถานที่แห่งนี้แน่นอน

นอร์ตันบอกว่าเขานั่งเรือไปในมหาสมุทรแอตแลนติก จากนั้นก็พลัดหลงเข้าไปในดินแดนแห่งนั้น

มีทางเข้าที่แน่นอน เหมือนโลกจอมยุทธ์ ก็แค่ปิดไปแล้ว

อิ๋งจื่อจินเดินดูรอบๆ จากนั้นก็เจอหนังสือที่ตัวเองต้องการ

ก็แค่ข้อความในหนังสือเล่มนี้ดูพิลึกมาก เป็นเหมือนสัญลักษณ์

คนที่ไม่เข้าใจจะคิดแค่ว่าเป็นการวาดเรื่อยเปื่อย

ภาษาเล่นแร่แปรธาตุ

อิ๋งจื่อจินมองออกตั้งแต่แวบแรก

บังเอิญจริง

เธอได้ภาษาเล่นแร่แปรธาตุนิดหน่อย

เธอเปิดหนังสืออ่านต่อ

…

อีกด้านหนึ่งของคฤหาสน์

ภายในห้องประชุม บรรดาผู้อาวุโสกำลังปรึกษากันอย่างคร่ำเครียดเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อตอนเที่ยงบนเว็บบอร์ดเอ็นโอเค

“ผู้อาวุโสใหญ่ คนที่รับภารกิจมีเยอะแยะไป แต่คนที่ไปลงมือทำจริงมีไม่ถึงสิบเปอร์เซ็นต์เลยด้วยซ้ำ” ผู้อาวุโสสามส่ายหน้า “แล้วนับประสาอะไรกับเขาแค่คนเดียว จะฆ่าพวกเราทั้งหมดได้อย่างไง”

บรรดาผู้อาวุโสต่างก็มีความคิดแบบนี้

ผู้อาวุโสใหญ่ไม่ได้พยักหน้าและไม่ได้ส่ายหน้า แค่ถามขึ้น “ผู้อาวุโสห้าล่ะ”

“วันนี้เขารับหน้าที่ลาดตระเวน” ผู้อาวุโสสามพูด “เขาอยู่ข้างนอก”

ผู้อาวุโสใหญ่พยักหน้า “เดวิลไม่ปรากฏตัวสามปีแล้ว ไม่มีใครรู้ว่าฝีมือของเขาพัฒนาไปถึงขั้นไหน ระวังตัวไว้ก่อนดีกว่า เปิดระบบป้องกันทั้งหมดของคฤหาสน์ ช่วงสองสามวันนี้พวกเราห้ามแยกกันปฏิบัติการ”

ผู้อาวุโสคนเดียวสู้ตามลำพังย่อมไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเดวิล

ผู้อาวุโสคนอื่นพยักหน้า

ขณะที่กำลังจะเลิกประชุม เสียงฝีเท้าเร่งรีบก็ดังขึ้น

“ผู้อาวุโสใหญ่ แย่แล้วครับ!” คนคุ้มกันรีบวิ่งเข้ามารายงานด้วยความร้อนรน

“เดวิล! เดวิลปรากฏตัวแล้วครับ!”

“ผู้อาวุโสห้าสู้ไม่ได้ ถูกฆ่าแล้วครับ!”

ผู้อาวุโสใหญ่สีหน้าเปลี่ยน “ว่าไงนะ เดวิลมาแล้วเหรอ ตอนนี้เหรอ”

นี่เพิ่งผ่านไปยังไม่ถึงห้าชั่วโมงหลังจากที่เดวิลรับภารกิจ

ทำไมมาถึงเร็วขนาดนี้!

ผู้อาวุโสใหญ่ยังไม่ทันได้คิดอะไรก็รีบเดินออกไป

เขารีบเดินไปที่ประตู จากนั้นก็มองลงไปจากบนคฤหาสน์

เห็นรูปร่างสูงใหญ่ผึ่งผายยืนโดดเดี่ยวอยู่ท่ามกลางสายลม

ใบหน้าของชายหนุ่มปรากฏแก่สายตา สีหน้าดุดัน

แต่ผู้อาวุโสใหญ่ไม่ต้องคิดก็รู้ว่า นี่เป็นใบหน้าปลอม

นักล่าระดับนี้ต่างแปลงโฉมเป็นไม่มากก็น้อย

นักแปลงโฉมที่เก่งๆ เวลาแปลงโฉมขึ้นมา ถึงขั้นที่แยกเพศไม่ออกด้วยซ้ำ

ชายหนุ่มสวมเสื้อคลุมกันลมสีดำ ไม่ได้ติดกระดุมเสื้อเชิ้ต

สายลมที่พัดอย่างรุนแรงทำปกเสื้อเปิดออก เผยให้เห็นแผงอก

ฟู่อวิ๋นเซินก้มหน้าเล็กน้อย มองผู้อาวุโสห้าที่นอนอยู่บนพื้น สีหน้าเย็นชา

คนของตระกูลแพชช์อดรู้สึกกลัวไม่ได้

ครั้งก่อนเดวิลโจมตีตอนกลางคืน ไม่มีใครเคยเห็นเขายกเว้นผู้อาวุโสที่ถูกฆ่าตายคนนั้น

มีเพียงการเปลี่ยนแปลงบนชาร์ตภารกิจเท่านั้น ทุกคนถึงรู้ว่าเป็นฝีมือเดวิล

ครั้งนี้เขาเปิดเผยตัวตนเต็มที่ต่อหน้าคนตระกูลแพชช์

ไม่กลัวตระกูลแพชช์เอาข้อมูลไปค้นในคลังข้อมูลแล้วฆ่าครอบครัวของเขาเหรอ

พวกนักล่าเลือกที่จะปกปิดตัวตน ไม่เพียงแต่เพื่อตัวเอง ยังเพื่อป้องกันศัตรูจ้องเล่นงานครอบครัวตัวเองด้วย

ทีมคนคุ้มกันที่อยู่หน้าคฤหาสน์มองชายหนุ่มตรงหน้าด้วยความหวาดระแวง พร้อมใจกันถอยหลังหนึ่งก้าว เริ่มวิตกกังวล

ด้านบนคฤหาสน์ ปืนใหญ่ก็ถูกตั้งไว้เรียบร้อย ต่างเล็งไปที่ฟู่อวิ๋นเซิน

สี่ตระกูลมหาเศรษฐีของยุโรปไม่มีวรยุทธ

แต่วิชาเล่นแร่แปรธาตุมีต้นกำเนิดมาจากยุโรป สี่ตระกูลมหาเศรษฐีของยุโรปจึงมีการติดต่อกับวงการเล่นแร่แปรธาตุ

วิชาเล่นแร่แปรธาตุได้ผลดีกว่าแพทย์แผนโบราณในด้านการต่ออายุ

แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะใช้วิชาเล่นแร่แปรธาตุได้เก่งเหมือนนอร์ตัน สามารถทำให้ร่างกายของคนธรรมดาอย่างรองอธิการบดีพัฒนาจนถึงขีดจำกัด ช่วยให้เขาอายุยืนยาวได้สามร้อยกว่าปี

ผู้อาวุโสของตระกูลแพชช์ อายุขัยทั่วไปอยู่ที่หนึ่งร้อยห้าสิบปี

แต่ฝีมือของพวกเขาย่อมสู้ปรมาจารย์จอมยุทธ์ไม่ได้

แต่ตอนนี้เทคโนโลยีก้าวไกลแล้ว ระบบป้องกันของคฤหาสน์ตระกูลแพชช์มีครบครัน

เดวิลบุกเข้ามาคนเดียว ทั้งยังปรากฏตัวโดยตรง นี่จะต่างอะไรกับการมารนหาที่ตาย

ผู้อาวุโสใหญ่หรี่ตาลง “หนุ่มน้อย ฉันขอเตือนให้รู้จักเจียมตัวหน่อย”

น้ำเสียงของเขาเย็นชา “ไม่อย่างนั้น ถ้าทางนี้ยิงปืน นายจะร่วงทันที”

นักฆ่าอาศัยการฆ่าอย่างไร

ก็คงนี้ไม่พ้นการทำตัวลับๆ ล่อๆ โจมตีทีเผลอ

เมื่อนักฆ่าถูกพบร่องรอยและถูกจับได้ นักฆ่าคนนั้นก็จบเห่แล้ว

“ดีมาก” ฟู่อวิ๋นเซินยิ้ม “ยิงสิ”

พอคำพูดนี้ออกมา คณะผู้อาวุโสก็สีหน้าเปลี่ยน

ผู้อาวุโสใหญ่แสยะยิ้ม “นายอยากตายจริงๆ สินะ”

ฟู่อวิ๋นเซินหันไป รอยยิ้มเย็นชา “ก็บอกให้ยิงไง”

ผู้อาวุโสใหญ่โมโห “ได้ จัดให้ตามต้องการ”

เขาตวัดมือออกคำสั่ง “โจมตีพร้อมกัน!”

เวลานี้ระบบป้องกันของตระกูลแพชช์ทำงานทั้งหมด

“ปังๆ!”

“ตูม!”

ประกายไฟเต็มท้องฟ้า

แต่วินาทีถัดมาเรื่องที่น่าตะลึงก็เกิดขึ้น

ลูกกระสุนทั้งหมดลอยอยู่กลางอากาศ

รวมถึงกระสุนปืนสไนเปอร์ที่แม่นยำที่สุด

และกระสุนปืนใหญ่หนึ่งนัดที่ดิ่งจากที่สูงลงพื้น

กระสุนนัดนี้ถูกหยุดไว้กลางอากาศ ไม่ขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย

“ตุบๆ”

กำลังภายในอันแรงกล้าหยุดอาวุธระยะไกลพวกนี้ไว้ ไม่ให้พวกมันขยับ

จากนั้นพวกมันก็ถูกกำลังภายในบดขยี้แหลกละเอียดแล้วหล่นตุบลงพื้น

“…”

เกิดความเงียบขึ้นทั่วทั้งคฤหาสน์

ฟู่อวิ๋นเซินเงยหน้า มือข้างหนึ่งล้วงกระเป๋า ยังคงมีท่าทางของคุณชายเสเพล

เขายืนนิ่งอยู่ท่ามกลางประกายไฟ

“ยิงอีกสิ”