Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน 176 ปิดเทอมฤดูหนาว
ตอนที่ 176 ปิดเทอมฤดูหนาว
ช่วงเวลาสุดท้ายในวิทยาลัยศิลปะฉีโจว หลินเยวียนสัมผัสได้ถึงความผ่อนคลายที่เฝ้ารอมานาน แต่หากจะถามว่ามีตรงไหนที่น่ารำคาญใจละก็ คงจะเป็นบรรดาบริษัทที่โทรมาล่าหัวเขาออกจะเยอะเกินไปหน่อย คนเหล่านี้อยากดึงตัวหลินเยวียนไป
หลินเยวียนล้วนตอบปฏิเสธไปทั้งหมด เฉกเช่นที่ผ่านมา
ความคึกคักของสายเหล่านี้กลับไม่ได้ลดลงเลย และยังคงเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนกระทั่งปลายเดือนมกราคม ยังมีคนที่ไม่ยอมจำนน เห็นได้ชัดว่าช่วงนี้แต่ละสายอาชีพต่อสู้ช่วงชิงกันดุเดือดขนาดไหน
ในความจริงแล้ว
แต่ละสายงานสายอาชีพดึงดันกันไปมาได้เดือนกว่าแล้ว ในตอนนี้โดยรวมก็พอจะกำหนดทิศทางการเติบโตได้บ้างแล้ว
เมื่อโครงร่างของแต่ละบริษัทค่อยๆ เป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา ทำให้มีการนำเสนอข่าวชวนสะเทือนวงการหลังจากการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้อยู่ทุกวัน
‘เซวี่ยนล่านอิ๋นกวงเปลี่ยนชื่อเป็นเซวี่ยนล่านเอนเตอร์เทนเมนต์ ก้าวเข้าสู่อุตสาหกรรมภาพยนตร์และโทรทัศน์อย่างเป็นทางการ!’
‘เถาหร่านราชินีภาพยนตร์แห่งฉีโจวยกเลิกสัญญากับต้นสังกัดเดิม ย้ายไปเซวี่ยนล่านเอนเตอร์เทนเมนต์!’
‘ชีซิงเอนเตอร์เทนเมนต์ทุ่มเงินเชิญบุคลากรระดับพ่อเพลงจากซาไห่เอนเตอร์เทนเมนต์ พร้อมจ่ายค่าผิดสัญญาให้พ่อเพลง!’
‘หลังจากนี้สตารไลท์ ซาไห่ และเซวี่ยนล่านเอนเตอร์เทนเมนต์ประกาศการเปลี่ยนแปลงต่อไป บุกวงการภาพยนตร์และโทรทัศน์ครั้งใหญ่!’
‘สตาร์ไลท์ยื่นฟ้องธันเดอร์เอนเตอร์เทนเมนต์ข้อหาดึงตัวบุคลากรโดยส่อเจตนาร้าย ยั่วยุให้เกิดการแข่งขันอย่างไม่เป็นธรรม!’
‘ผู้กำกับมือทองประกาศไร้สังกัด จัดตั้งสตูดิโอ ผลงานใหม่จะร่วมมือกับซาไห่!’
‘บริษัทสเปเชียลเอฟเฟ็กต์แต่ละแห่งของฉีโจวแห่เซ็นสัญญากับฉินโจว!’
‘นักลงทุนขนาดใหญ่บุกอุตสาหกรรมบันเทิง มหาอำนาจยักษ์ใหญ่ของวงการกำลังจะเกิดขึ้น!’
“…”
แรกเริ่มเดิมทีประชาชนทั้งสองทวีปยังตื่นอกตกใจกับข่าวสารประเภทนี้อยู่บ้าง เพราะต่อให้สุ่มเลือกมาสักหนึ่งข่าว ก็ยังนับว่าเป็นที่ฮือฮามากทีเดียว!
แต่ช่วยไม่ได้ที่ข่าวสะเทือนวงการทำนองนี้ถูกนำเสนอไม่เว้นวัน
ดังนั้นเมื่อดูไปเรื่อยๆ คนจากทั้งสองทวีปก็เริ่มใกล้เฉยชากับข่าวอันหนักหน่วงซึ่งไร้ทีท่าว่าจะสิ้นสุดเหล่านี้แล้ว
ตัวอย่างเช่น เมื่อได้ยินข่าวว่าบรรดาบุคลากรมีชื่อเสียงอย่างราชาราชินีภาพยนตร์ ราชาราชินีเพลง หรือแม้แต่พ่อเพลงก็ยังย้ายสำนักกันขวักไขว่ ทุกคนเพียงแต่วิจารณ์กันอย่างเยือกเย็น
‘ดึงตัวกันไม่รู้จักจบจักสิ้น’
‘วันนี้เธอเอาพ่อเพลงฉันไป พรุ่งนี้ฉันดึงตัวนักแสดงชื่อดังของเธอไป’
‘พลังของบริษัทใหญ่ๆ เหมือนว่ายังพอคานกันได้’
‘ต่อไปก็จะเป็นการฟาดฟันกันในตลาดแล้ว’
‘โปรเจ็กต์ใหม่ของผู้กำกับดังอนุมัติแล้ว น่าจะเพราะเปิดก่อนได้เปรียบนั่นแหละ’
‘…’
ระดับความสนใจของหลินเยวียนต่อข่าวเหล่านี้นับว่าไม่สูงนัก แต่เจี่ยนอี้กลับจัดอยู่ในกลุ่มไทยมุง ช่วงนี้ไม่มีอะไรทำเขาก็จะพิมพ์ต๊อกแต๊กๆ กดเข้าอินเทอร์เน็ตฝ่าวงล้อมเข้าไปสืบข่าว
บางครั้งบางคราวเขาก็จะคอยแบ่งปันความคิดเห็นกับหลินเยวียน สนทนากันสารพัดเรื่อง
แม้แต่รายละเอียดเกี่ยวกับนโยบายต่างๆ เขาก็ชำนิชำนาญ
“วันนี้แต่ละทวีปต้องเปลี่ยนชื่อแล้ว ฉินโจว[1]เราเปลี่ยนเป็นมณฑลฉิน ฉีโจวเปลี่ยนเป็นมณฑลฉี”
“ถึงทั้งสองทวีปจะรวมกันแล้ว แต่เพราะฉินโจวอยู่ใกล้กับจงโจวมากกว่า แถมต้นกำเนิดทางประวัติศาสตร์และอัตลักษณ์ในหลายๆ ด้านโดดเด่นกว่า ทำให้สถานะของฉินโจวสูงกว่าหน่อย ก่อนหน้านี้นายบอกว่านายซื้อวิลล่าใช่มั้ยล่ะ โชคดีสุดๆ เลยฉันจะบอกให้ ตอนนี้ราคาบ้านในเมืองใหญ่ๆ ของฉินโจวราคาพุ่งสูงแบบไม่มีที่สิ้นสุดเลย บางเขตนี่ราคาบ้านแพงขึ้นหลายเท่าตัวเลยนะ ดูท่าทางจงโจวใกล้จะเข้ามาแทรกแซงแล้วละ!”
“อีกไม่นานหรอก บริษัทใหญ่ๆ ในฉีโจวก็จะย้ายสำนักงานใหญ่มาที่ฉินโจว”
“พอทวีปอื่นๆ ผนวกรวมกันแล้ว สถานะของฉินโจวก็จะสูงขึ้นเรื่อยๆ เห็นได้ชัดว่านโยบายนี้ดำเนินการโดยมีฉินโจวเป็นศูนย์กลาง”
“…”
แน่นอนว่าหลินเยวียนดีใจ
นึกไม่ถึงว่าวิลล่าที่ตนซื้อจะราคาพุ่งพรวดในเวลาอันรวดเร็วปานนี้
แต่ไม่ทันไรหลินเยวียนก็ฉุกคิดได้ว่าคงจะนำวิลล่าไปขายไม่ได้ ฉะนั้นแล้วราคาขึ้นหรือไม่อย่างไร อันที่จริงสำหรับเขาก็ไม่ได้แตกต่างกันมากนัก
ดังนั้น
เมื่อเทียบกับเรื่องนี้แล้ว สิ่งที่ทำให้หลินเยวียนยินดีปรีดามากกว่า กลับเป็นเรื่องที่ระบบอัปเกรดได้สำเร็จสักที!
ยังบอกอะไรไม่ได้มาก
เย็นวันนั้น หลินเยวียนจึงแอบเรียกระบบซึ่งเพิ่งอัปเกรดเสร็จสมบูรณ์แล้วออกมาด้วยความรู้สึกคาดหวังอย่างบอกไม่ถูก “ตอนนี้นายผลิตระเบิดได้มั้ย”
ระบบ “…”
หลินเยวียนถามต่อ “สร้างออปติมัสไพรม์[2]ได้หรือเปล่า”
ระบบ “…ของน่ากลัวแบบนั้นเนี่ยนะ”
หลินเยวียนอดรู้สึกผิดหวังไม่ได้ “งั้นนายไปอัปเกรดอะไรมาบ้าง”
ระบบ “ฟังก์ชันภาพยนตร์ของระบบเปิดใช้งานอย่างสมบูรณ์ โฮสต์จะสามารถเปิดเจอบทภาพยนตร์และซีรีส์ได้จากกล่องสมบัติ อีกอย่างหนึ่งคือระบบยังมีห้องเรียนวิชาแขนงต่างๆ อย่างผู้กำกับและนักเขียนบท รวมไปถึงไอเทมพิเศษและแม่แบบงานต่างๆ”
“ไอเทม?”
หลินเยวียนรู้สึกว่าเรื่องนี้แปลกใหม่สุดๆ
ระบบเอ่ย “โฮสต์จะซื้อไอเทมจากร้านค้าในระบบก็ได้ จะลองดูก่อนไหม”
“ดูก่อนก็ได้”
หลินเยวียนความคิดแล่นปราด มองไปในระบบก็เห็นไอเทมสารพัดรูปแบบ ตัวอย่างเช่นไอเทมที่เรียกว่า ‘สตาร์พีซ’ เอฟเฟ็กต์ของชิ้นส่วนประเภทนี้ ทำให้ใช้ความสามารถด้านการแสดงของนักแสดงชื่อดังบนดาวโลกได้ชั่วคราว
ยังมี ‘ไฟดิงพีซ’ ซึ่งมีเอฟเฟ็กต์คล้ายกับชิ้นก่อนหน้านี้
นอกจากนั้นแล้วก็ยังมีไอเทมชื่อว่า ‘ฟาร์พีซ’ ในคู่มือกล่าวว่าไอเทมชิ้นนี้จะทำให้ผู้ใช้งานมีความสามารถในการจัดฉากหน้ากล้องของผู้กำกับชื่อดังบางท่านได้เป็นการชั่วคราว
ไอเทมชิ้นนี้มหัศจรรย์มาก
เพียงแต่ราคาก็ไม่ใช่ถูกๆ เลย
และหลังจากที่หลินเยวียนตรวจสอบไอเทมไปสักพัก จู่ๆ ระบบก็แจ้งเตือนขึ้นมาว่า “ยินดีด้วยคุณได้รับของขวัญจากระบบ เป็นกล่องสมบัติเงินหนึ่งใบ ในกล่องสมบัติมีบทภาพยนตร์เรื่องหนึ่ง โฮสต์จะต้องรับภารกิจถึงจะได้รับบทภาพยนตร์นี้”
“ภารกิจอะไร”
ระบบตอบ “โฮสต์ต้องใช้สถานะนักเขียนบท ทำให้บทนี้ถูกนำมาถ่ายทำเป็นภาพยนตร์ ไม่จำกัดงบประมาณ”
“รับ”
หลินเยวียนบอกอย่างไม่ลังเล เขาคิดว่าจะไปเจรจากับทางสตาร์ไลท์ ว่าจะเลือกบทภาพยนตร์ของตนได้ไหม “บทนี้เป็นแนวไหน”
ระบบตอบ “สุ่มเอา”
ช่างเหมาะกับสไตล์ของระบบซะจริงๆ
หลินเยวียนถาม “งั้นกล่องสมบัติอยู่ไหนล่ะ”
ระบบตอบ “กล่องสมบัติจะถูกมอบให้หลังจากที่โฮสต์กลับไปถึงมณฑลฉิน”
ระบบเท่าทันเหตุการณ์ซะเหลือเกิน ฉินโจวเพิ่งจะเปลี่ยนชื่อ ระบบก็เปลี่ยนคำเรียกซะแล้ว
หลินเยวียนไม่ได้ขบคิดต่อ เพราะตอนนี้ถึงเวลานอนของเขาแล้ว
วันต่อมา
หลินเยวียนมาถึงวิทยาลัย
ที่เป็นวันสุดท้ายที่หลินเยวียนจะเรียนที่วิทยาลัยศิลปะฉีโจว เพราะหลังจากวันนี้ ทั้งวิทยาลัยศิลปะฉีโจวและวิทยาลัยศิลปะฉินโจวจะเข้าสู่ช่วงปิดภาคเรียนฤดูหนาวแล้ว
วิทยาลัยศิลปะฉีโจวนั้นเอาใจใส่มาก
แต่ละชั้นเรียนยังจัดงานเลี้ยงส่งกันด้วย
ที่สำคัญก็เพื่อเลี้ยงส่งบรรดานักศึกษาแลกเปลี่ยนปีสามของปีนี้
ชั้นเรียนซึ่งหลินเยวียนสังกัดอยู่นั้น ก็จัดงานเลี้ยงส่งเช่นเดียวกัน
หลินเยวียนไม่ได้เย่อหยิ่ง เข้าร่วมงานเลี้ยงส่งของชั้นอย่างเต็มใจ รับของขวัญอำลาที่เพื่อนร่วมชั้นเรียนมอบให้ ก่อนจะกล่าวขอบคุณทุกคน
กู้ซีเองก็ให้ของขวัญหลินเยวียน
เธอไม่ได้จัดอยู่ในกลุ่มนักศึกษาแลกเปลี่ยน ภาคเรียนหน้ายังคงอยู่ที่วิทยาลัยศิลปะฉีโจว
ทว่าเมื่อให้ของขวัญเสร็จ กู้ซียังกลับไม่ได้เดินออกไปทันที แต่ฝืนเค้นรอยยิ้มเอ่ยว่า “เพื่อนนักเรียนหลิน นายลองเปิดดูสิ”
หลินเยวียนทำตามคำขอของอีกฝ่าย
เมื่อแกะกล่องออก ภายในยังคงเป็นโมเดลรูปดาวดวงหนึ่ง ทว่าวัตถุดิบที่ใช้ทำโมเดลในครั้งนี้คล้ายว่าจะต่างออกไป
“ทำมาจากน้ำตาลน่ะ”
กู้ซีพยายามสงบสติอารมณ์ “ในนั้นมีไข่แดง”
…………………………………………………….
[1] ฉินโจว แปลจากรูปคำหมายถึง ‘ทวีป(ซึ่งมีชื่อว่า)ฉิน’
[2] ออปติมัส ไพรม์ หุ่นยนต์จากเรื่องทรานส์ฟอร์เมอร์ (Transformer)
Comments