ตอนที่ 194 ปรินซ์ออฟเทนนิสเวอร์ชันการ์ตูน

ช่วงเย็น

หลินเยวียนล็อกอินเข้าบัญชีปู้ลั่วของเซี่ยนอวี๋ตามรหัสที่บริษัทส่งมาให้

ปรากฏว่าทันทีที่เข้าไป ในคอมพิวเตอร์ก็ได้ยินเสียงแจ้งเตือนดังติดต่อกัน ส่วนมากเป็นข้อความส่วนตัวมาจากหลังบ้าน

หลินเยวียนพอจะคุ้นเคยกับเรื่องนี้อยู่บ้าง

บัญชีผู้ใช้ของฉู่ขวงก็เป็นแบบนี้เช่นกัน ทุกๆ วันจะได้รับข้อความจากแฟนคลับ เขาอยากตอบกลับก็ตอบไม่ได้ ดังนั้นทุกครั้งๆ จึงทำได้เพียงกวาดตาอ่าน

ปิดเสียงแจ้งเตือนอย่างคล่องมือ

หลินเยวียนดูจำนวนแฟนคลับของเซี่ยนอวี๋

เขาพบว่า ถึงแม้บัญชีผู้ใช้ของเซี่ยนอวี๋เพิ่งสร้างขึ้นได้เพียงวันเดียว แต่จำนวนแฟนคลับก็ทะลุสิบล้านไปแล้ว…

เห็นได้ชัดเจน

ว่าปู้ลั่วออฟฟิเชียลดันบัญชีผู้ใช้โดยอิงจากบิ๊กดาต้า

ไม่อย่างนั้น ต่อให้ตัวตนของเซี่ยนอวี๋มีฐานแฟนคลับมากขนาดไหน ก็ไม่มีทางมีคนล่วงรู้ถึงการมีอยู่ของบัญชีผู้ใช้นี้ได้ทันทีหรอก

ชื่อของบัญชีผู้ใช้คือเซี่ยนอวี๋

คำแนะนำตัวก็คือ ‘นักประพันธ์เพลงมือทอง ตัวแทนแผนกประพันธ์เพลงชั้นเก้า สตาร์ไลท์เอนเตอร์เทนเมนต์’

เมื่อกดเข้าไปดูช่องแสดงความคิดเห็น

หลินเยวียนพบว่าคอมเมนต์ด้านล่างคึกคักขึ้นมาแล้ว

‘เซี่ยนอวี๋ตัวจริงเลยเหรอ’

‘ดีใจอะ ไอดอลฉันเปิดแอคปู้ลั่วแล้ว มีเวอริฟายด้วยไม่ใช่แอคปลอมแน่!’

‘อ๊ากกก ฉันชอบเพลงกุหลาบแดงมากเลย!’

‘ช่วงนี้ปู้ลั่วมีคนดังมาเข้าร่วมเยอะมาก อาจารย์เซี่ยนอวี๋จงเจริญ ไม่ได้ฟังเพลงใหม่ของอาจารย์เซี่ยนอวี๋มานานแล้ว!’

‘อยากฟังเพลงใหม่ครับ!’

‘อยากฟังใหม่ +1!’

‘ขอบคุณปู้ลั่วที่เปิดพื้นที่ให้แฟนคลับขอเพลงจากอาจารย์เซี่ยนอวี๋!’

‘แฟนคลับของเซี่ยนอวี๋แอดเข้ากลุ่มxxxxxxxได้เลย’

‘…’

การรบเร้าให้ผลิตเพลงนั้นไม่ใช่เรื่องแปลก

เพราะในบัญชีฉู่ขวงของหลินเยวียน ก็มักจะมีคนมาเร่งให้อัปเดตผลงานอยู่ทุกวัน

ก็ความหมายเดียวกันนั่นแหละ

หลังจากเสิร์ชหาฉู่ขวง และให้นามปากกาทั้งสองติดตามกันและกันแล้ว หลินเยวียนก็ใช้บัญชีผู้ใช้ของเซี่ยนอวี๋รีโพสต์ข้อความหนึ่ง

‘สวัสดีครับ ผมคือเซี่ยนอวี๋ เพลงผืนป่าผลงานของหลี่อวี๋ลูกศิษย์ของผมจะปล่อยออกมาให้ทุกคนได้รับฟังในเดือนเมษายน ช่วยกันติดตามด้วยนะครับ’

เพลงของเซวียเหลียงมีชื่อว่า ‘ผืนป่า’

แต่ถึงกระนั้น สิ่งที่ทำให้แฟนคลับสนใจไม่ได้อยู่ที่บทเพลงเลย…

‘อรุก!’

‘หลี่อวี๋’

‘ลูกศิษย์ของอาจารย์เซี่ยนอวี๋?’

‘ฮ่าๆๆๆๆ ทำไมผมขำอะ’

‘เพราะอาจารย์เป็นปลา ลูกศิษย์ก็เลยเป็นปลาเหมือนกัน?’

‘เห็นแก่ที่อาจารย์ของคุณเป็นปลา ฉันก็จะคอยสนับสนุน’

‘…’

หลินเยวียนไม่ได้ไล่อ่านทีละคอมเมนต์ ก็ใช้บัญชีผู้ใช้ของฉู่ขวงรีโพสต์ข้อความจากเซี่ยนอวี๋ พร้อมทั้งเขียนว่า

‘รอครับ!’

เมื่อเทียบกันจากจำนวนแฟนคลับที่ติดตาม ฉู่ขวงเก็บเล็กผสมน้อยมานานจนป่านนี้ มีแฟนคลับติดตามเกินกว่าสามสิบล้านคน ดังนั้นการรีโพสต์ในครั้งนี้ ผลลัพธ์นั้นไม่เลวเลย

‘เจ้าแก่ฉู่ขวงมีความเคลื่อนไหวแล้ว?’

‘ที่ผมตกใจก็คือฉู่ขวงยังมีชีวิตอยู่เหรอเนี่ย’

‘สุดนะ กว่าจะเคลื่อนไหวได้สักครั้ง แต่กลับมาโปรโมตให้คนอื่น’

‘เดี๋ยวนะ…นี่มันปู้ลั่วของเซี่ยนอวี๋?’

‘เซี่ยนอวี๋ที่แต่งเพลงน่ะเหรอ เขาเปิดแอคปู้ลั่วแล้ว?’

‘ไปฟอลหน่อยดีกว่า’

‘เจ้าแก่ฉู่ขวงรู้จักเซี่ยนอวี๋?’

‘อะไรกันครับเนี่ย แอคเดียวที่ฉู่ขวงติดตามก็คือเซี่ยนอวี๋ รักจริงหวังแต่งอะไรขนาดนั้น!’

‘ว่าแต่เซี่ยนอวี๋คือใคร’

‘คุณลองเสิร์ชหาเพลงของเซี่ยนอวี๋ก็รู้แล้ว’

‘…’

แฟนคลับที่ติดตามฉู่ขวงล้วนรู้ว่าเจ้าแก่คนนี้ไม่เคยเล่นปู้ลั่วอย่างคนอื่นเขาหรอก ขนาดปล่อยหนังสือเล่มใหม่ออกมา ก็ยังขี้เกียจโพสต์โปรโมตเลย

แม้แต่ก่อนหน้านี้ตอนที่ปี้เหยาตาย จนผู้อ่านโทสะพลุ่งพล่านพากันโวยวาย บัญชีผู้ใช้ของฉู่ขวงก็ไม่ท่าทีว่าจะตอบกลับแม้แต่ตัวอักษรเดียว!

มีคนถึงขั้นสงสัยว่า ฉู่ขวงลืมรหัสปู้ลั่วของตัวเองไปแล้ว

ปรากฏว่า…

วันนี้ฉู่ขวงมีความเคลื่อนไหวแล้ว!

แถมยังช่วยลูกศิษย์ของเซี่ยนอวี๋โปรโมตเพลงอีก!

สิ่งที่ยิ่งทำให้แฟนหนังสือจินตนาการเลยเถิดไปแล้วก็คือ ก่อนหน้านี้บัญชีผู้ใช้ของฉู่ขวงไม่เคยติดตามใครมาก่อน จนกระทั่งในวันนี้ เขาก็ติดตามปู้ลั่วของเซี่ยนอวี๋ที่เพิ่งจะเข้าร่วมกองทัพมาหมาดๆ!

ติดตามเพียงแค่คนเดียว?

ฉู่ขวงเป็นแฟนคลับของเซี่ยนอวี๋?

หรือว่า พวกเขาสองคนรู้จักกันในชีวิตจริง

แฟนหนังสืออดที่จะเริ่มจินตนาการต่อไปไม่ได้ มีคนคลิกตามเข้าไปในบัญชีปู้ลั่วของเซี่ยนอวี๋ และทุกคนก็ต้องตะลึงงันไป

นั่นก็เพราะ

เซี่ยนอวี๋เองก็ติดตามฉู่ขวงเหมือนกัน!

ถ้าหากไม่ใช่เพราะแวดวงอาชีพของทั้งสองนั้นต่างกันราวม้ากับวัว ทุกคนคงจะถึงขั้นสงสัยว่าทั้งสองบัญชีนี้เป็นคนคนเดียวกันแล้ว!

แต่ทุกคนก็รู้ดีว่านี่เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

ฉู่ขวงเป็นนักเขียนนิยาย จะไปเป็นคนเดียวกับเซี่ยนอวี๋ได้ยังไงกัน

อย่างที่ทุกคนทราบดี เซี่ยนอวี๋เป็นผู้สร้างสรรค์งานดนตรีคนหนึ่ง

ผู้คนที่รับรู้ถึงปรากฏการณ์นี้มีมากขึ้นเรื่อยๆ คนที่สนใจใคร่รู้เรื่องนี้ก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ มีคนอดไม่ได้ต้องรีบไปโพสต์ถามในพื้นที่แสดงความคิดเห็นทั้งสองฝั่ง

‘ทั้งสองคนรู้จักกันเหรอครับ’

‘ในชีวิตจริงเป็นแฟนกันหรือเปล่าคะเนี่ย’

‘ปกติพวกคุณโพไหนคะ ชิปได้มั้ยนะ’

‘ใครบนใครล่าง ใครท็อปเหรอคะ’

‘…เดี๋ยวนะ มีใครรู้เหรอว่าฉู่ขวงกับเซี่ยนอวี๋เพศไหน’

‘ทั้งสองท่านนี้ลึกลับมาก ไม่เคยเปิดเผยชีวิตส่วนตัว แม้แต่เพศยังไม่เปิดเผยเลย เซี่ยนอวี๋กับฉู่ขวงอาจเป็นผู้หญิงก็ได้นะ’

‘งั้นก็ยิ่งน่าตื่นเต้นเลยดิ?’

‘…’

โทรศัพท์ของหลินเยวียนล็อกอินบัญชีฉู่ขวง คอมพิวเตอร์เข้าบัญชีเซี่ยนอวี๋ หลังจากที่ติดตามกันและกัน เดิมทีก็ยังรู้สึกขัดเขินอยู่บ้าง ปรากฏว่าเมื่อเห็นคอมเมนต์เชิงตลกขบขันของบรรดาชาวเน็ต สีหน้าของเขาก็งงงันขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่

แต่เขาก็ไม่คิดจะอธิบาย

เพราะหลินเยวียนได้เห็นเหตุการณ์ที่น่าสนใจเรื่องหนึ่ง

แฟนคลับของฉู่ขวงจำนวนมาก ก็มากดติดตามเซี่ยนอวี๋ด้วย

ส่วนแฟนคลับจำนวนหนึ่งของทางเซี่ยนอวี๋ ก็ตามมากดติดตามบัญชีผู้ใช้ของฉู่ขวงเช่นกัน

ทั้งสองฝั่งบรรลุสถานะเกื้อกูลกันแล้วใช่ไหมเนี่ย

ถ้าหลังจากนี้ทั้งสองฝั่งมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างกันเพิ่มขึ้น ผลลัพธ์ที่ได้ก็จะสูงขึ้นตามไปด้วยใช่ไหม

หลินเยวียนคล้ายกับว่าจะเห็นทางลัดในการทำภารกิจ!

สิ่งเดียวที่ออกจะน่าเสียดายอยู่สักหน่อยก็คือ แฟนคลับของเซี่ยนอวี๋จะไม่สามารถนับรวมกับแฟนคลับของฉู่ขวงได้

ไม่งั้นเขายังจะพอจับปลาสองมือได้

นอกจากนั้น อีกจุดหนึ่งที่หลินเยวียนสนใจก็คือ แฟนคลับของทั้งสองบัญชี มีไม่น้อยที่มาจากมณฑลฉี เห็นได้ชัดว่ามีคนคุ้นเคยกับเซี่ยนอวี๋และฉู่ขวงมากขึ้นเรื่อยๆ

หลังจากที่ฉินและฉีผนวกรวมกัน หลายๆ อย่างก็เริ่มหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว

นี่เป็นข้อดีของการที่สื่อสารภาษาเดียวกัน ไร้ซึ่งกำแพงภาษาระหว่างกันและกัน

ชั่วขณะนั้น

หลินเยวียนก็รู้สึกว่าโชคดีขึ้นมา เพราะในที่สุดก็หาวิธีเพิ่มค่าความโด่งดังดังด้านจิตรกรรมของตนให้สูงขึ้นได้แล้ว

เขาสามารถสร้างบัญชีปู้ลั่วขึ้นมาอีก เพื่อใช้โพสต์ผลงานศิลปะของตนโดยเฉพาะ!

ตามหลักแล้ว การโพสต์ผลงานศิลปะบนปู้ลั่วนั้นยากที่จะเรียกเสียงตอบรับกลับมา แต่ถ้ามีคนช่วยโปรโมตล่ะก็ไม่แน่?

ทั้งฉู่ขวงกับเซี่ยนอวี๋ก็ล้วนเป็นคนดัง…

แถมในอนาคตทั้งสองบัญชีนี้ก็จะมีชื่อเสียงมากขึ้นเรื่อยๆ

ถ้าสองบัญชีผู้ใช้นี้ช่วยกันโปรโมตภาพวาดของเขาละก็ จะทำให้มีคนเห็นผลงานของเขามากขึ้น

ถ้าหากเป็นแบบนี้แล้ว…

ค่าความโด่งดังด้านจิตรกรรมของตนต้องพุ่งสูงลิบอย่างแน่นอน!

เพียงแต่คนทั่วไปส่วนมากก็ไม่ได้ดื่มด่ำกับภาพวาดกันสักเท่าไหร่

ตนจำเป็นต้องคิดหาวิธีทำให้ภาพวาดของตนเหนี่ยวรั้งแฟนคลับไว้ให้ได้

ในตอนนั้นเอง หลินเยวียนก็นึกถึงการ์ตูน

เขาเอ่ยเรียกระบบ “การ์ตูนนับว่าเป็นจิตรกรรมใช่มั้ย”

ระบบตอบ “ใช่”

หลินเยวียนผุดยิ้ม เขาไม่จำเป็นต้องพึ่งพาความช่วยเหลือจากระบบด้วยซ้ำไป ก็สามารถวาดการ์ตูนออกมาได้ และการ์ตูนเรื่องนั้นก็คือ

‘ปรินซ์ออฟเทนนิส’ ของฉู่ขวง!

……………………………………………………..