“บังเอิญจริงๆ”

หลิงเฟิงพึมพำประโยคหนึ่ง มือพลางคว้าหูฟังด้านข้างมาสวม ก่อนจะกดเล่นเพลง

ถ้าหากไม่ใช่เพราะถูกเซี่ยนอวี๋สั่งสอนบนชาร์ตเพลงมาครั้งหนึ่ง ด้วยรสนิยมของหลิงเฟิงเอง เขาชื่นชอบเพลงสิบปีนี้มากๆ

และเพลงนี้ปล่อยออกมาเป็นเวอร์ชันภาษาฉี แน่นอนว่าหลิงเฟิงจะต้องลองฟังดู

เดี๋ยวนะ

จู่ๆ หลิงเฟิงก็ได้กลิ่นไม่ชอบมาพากล

ถ้าหากตนมีความคิดแบบนี้ แล้วแฟนเพลงที่ชื่นชอบเพลงสิบปี จะมีความคิดเหมือนกันไหมนะ?

ความคิดนี้ทำให้หลิงเฟิงรู้สึกประหม่าเล็กน้อย

ปรากฏว่าขณะที่หลิงเฟิงรู้สึกกังวล เสียงเพลงก็ดังขึ้น เป็นภาษาฉีบริสุทธิ์อย่างแท้จริง

“หากสักวันฉันลับลาจากโลกนี้ไป หากไม่มีฉันเธอว่าดีไหม รักไม่ต้องสนใจ ไม่ต้องแยกทางจากไป”

อึก

ความรู้สึกพลันหนักอึ้ง

ความตื่นตระหนกของหลิงเฟิงหนักหน่วงขึ้นมา

ทั้งที่เป็นทำนองที่คุ้นเคย แต่ด้วยเนื้อเพลงที่ถ่ายทอดผ่านภาษาฉี บทเพลงนี้ทำให้หลิงเฟิงสัมผัสได้ถึงความรู้สึกแปลกใหม่

เสียงเพลงยังคงดำเนินต่อไป

“หากฉันเป็นเพียงคนเขลาไม่ต้องคิดเสียดาย ไม่ต้องการความรักจากใคร พร่ำเพ้อในฝันต่อไป จากนี้จะไม่เจ็บปวดหัวใจ”

สีหน้าของหลิงเฟิงเคร่งขรึมขึ้นมา

ความรู้สึกแปลกประหลาดแต่รุนแรง!

เขาถึงขั้นสงสัยว่านี่คือเพลงสิบปีจริงหรือเปล่า

แค่เปลี่ยนเนื้อเพลงไม่ใช่เหรอ…

เนื้อเพลง!

แววตาของหลิงเฟิงคมปลาบขึ้นมาทันที จ้องมองเนื้อเพลงซึ่งปรากฏบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ ชั่วขณะนั้นเป็นช่วงเปลี่ยนผ่านเข้าสู่ท่อนคอรัสพอดี

“อย่างไรคงต้องใช้ชีวิตต่อ หากทำได้ฉันคงอยากขอ ให้แบกรักช้ำไม่ย่อท้อ…”

หลิงเฟิงเหยียดหลังตรงขึ้นมา

ทั้งที่เปิดเครื่องปรับอากาศแล้วแท้ๆ ทำไมกลับรู้สึกหนาวยิ่งกว่าเดิม

ท่อนคอรัสของเพลงวันนี้ปีหน้าดังขึ้นในโสตประสาท เสียงสูงซาบซ่านเข้าสู่ห้วงสำนึกของเขาดุจสายลมเย็นเฉียบ ทำให้เขารู้สึกหนาวสั่น

“วันนี้ปีหน้า ฟูกนอนเปลี่ยนกลับมา ทุกคืนขอหลับตา”

“หากได้เจอกันสักครา อาจเป็นงานแต่งเพื่อนที่ได้พบหน้า หรือเราต้องรอคอยโชคชะตา”

“วันนี้ปีหน้า หนึ่งปีไม่พบเจอ หกสิบปีละเมอ ที่เราสองไม่พบเจอ ขอให้ฉันจดจำได้แม้ลูกของเธอ และอยากฟังเสียงเธอเอื้อนเอ่ยคำร่ำลา”

หลิงเฟิงกอดชุดนอนตัวบางไว้แน่น อยากร้องไห้แต่กลับร้องไม่ออก

ไม่รู้ว่ารู้สึกซาบซึ้งกับบทเพลง หรือเป็นเพราะเหตุผลอื่นใด

แต่ไม่ว่าอย่างไร เพลงก็ยังไม่จบลง หลิงเฟิงกลับรู้สึกว่าความรู้สึกของเขากำลังจะจมดิ่งลงไป

จู่ๆ ความรู้สึกของหลิงเฟิงก็ปั่นป่วนขึ้นมา

หลอกลวง!

สตาร์ไลท์หลอกกันนี่นา!

นี่ไม่ใช่เพลงสิบปีที่เปลี่ยนเนื้อเพลงสักหน่อย!

นี่มันเพลงใหม่เอี่ยมเพิ่งแกะกล่องชัดๆ ตั้งแต่การถ่ายทอดความหมาย การขับร้อง และธีมเพลงล้วนแตกต่าง!

หากถามว่าทั้งสองเพลงมีจุดไหนที่คล้ายคลึงกันมากที่สุด ย่อมไม่ใช่ทำนองอย่างแน่นอน!

แต่ว่า…

ไพเราะและยอดเยี่ยมไม่ต่างกัน!

เจ้าปลาตัวนี้ขายวิญญาณให้ซาตานหรือเปล่าเนี่ย!

ทำไมเขาถึงทำให้เพลงเปลี่ยนไปราวฟ้ากับดินทั้งที่เปลี่ยนเพียงแค่เนื้อเพลง ถึงขั้นที่เวอร์ชันนี้ไม่ได้ด้อยกว่าเวอร์ชันต้นฉบับเลยด้วยซ้ำ

คำตอบของคำถามนี้ คล้ายว่าจะอยู่ที่ท่อนจบของบทเพลง

“ชั่วชีวิตของฉันเมื่อเราพานพบเจอ โชคดีของฉันก็คือเธอ เพิ่งรู้ในวันนี้เอง ว่าฉันก็มีหัวใจ”

หลิงเฟิงพลันรู้สึกหงุดหงิดงุ่นง่าน

ท่อนจบที่ปวดร้าวและจนใจจบลงท่ามกลางความรู้สึกเปล่าเปลี่ยว เสียงโน้ตตัวสุดท้ายยังคงเวียนวน หลิงเฟิงนิ่งอึ้งอยู่สักพัก

เขาไม่รู้ตัวเลยว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมา ตนเปิดเครื่องปรับอากาศโหมดลมเย็น

……

และกลางดึกที่หลิงเฟิงกดเข้ามาฟังเพลงนี้ ก็ย่อมมีอีกหลายคนที่เหมือนกับหลิงเฟิง ที่เข้ามาฟังเพลงเวอร์ชันภาษาฉีเพราะความรักที่มีต่อเพลงสิบปี

เช่นเดียวกับที่หลิงเฟิงคาดการณ์

เมื่อคนมากขึ้นเรื่อยๆ เปิดฟังเพลงสิบปีเวอร์ชันภาษาฉีด้วยเหตุผลหลากหลายประการ และพวกเขาต่างพูดเป็นเสียงเดียวกัน

ไม่ใช่เพลงสิบปีเวอร์ชันภาษาฉี!

เพลงนี้น่าจะมีชื่อเป็นของตัวเอง ซึ่งก็คือชื่อว่าวันนี้ปีหน้า!

จนถึงตอนนี้ พื้นที่แสดงความคิดเห็นถูกคอมเมนต์ทับจนจมไปแล้ว

คอมเมนต์ซึ่งมียอดกดไลก์มากที่สุดก็คือ

‘ว่ากันว่าเซี่ยนอวี๋เป็นยอดฝีมือ เกือบลืมไปแล้วว่าเซี่ยนอวี๋เองก็มีฝีมือในการเขียนเนื้อร้องระดับพ่อเพลงเช่นกัน!’

คอมเมนต์ร้อนแรงด้านล่างก็เป็นคำชมสารพัดรูปแบบ

‘แม่เจ้า [ชั่วชีวิตของฉันเมื่อเราพานพบเจอ โชคดีของฉันก็คือเธอ] ผมเคยเขียนเพลงมาเหมือนกัน แต่เขียนยังไงก็เขียนเนื้อเพลงแบบนี้ไม่ออก!’

‘ฉันฟังเพลงสิบปีไม่ร้องไห้นะ แต่พอฟังเพลงนี้ร้องแทบขิต’

‘ก่อนที่จะเปิดเพลงนี้ ฉันคิดว่าจะได้ฟังเพลงสิบปีอีกรอบ พอฟังจบถึงรู้ว่าเพลงที่ฟังชื่อวันนี้ปีหน้า’

‘ส่วนตัวคิดว่าวันนี้ปีหน้าเพราะกว่าสิบปี!’

‘รสนิยมส่วนตัวไม่ได้เป็นตัวแทนของรสนิยมสาธารณชน ทั้งสองเพลงไม่เป็นสองรองใคร ความหมายแตกต่าง จุดเด่นก็แตกต่าง’

‘ใครจะไปคิดว่าเซี่ยนอวี๋แค่เปลี่ยนเนื้อร้อง ก็ปล่อยเพลงใหม่ออกมาได้อีกทั้งเพลง!’

‘ไม่ได้ชอบเพลงภาษาฉีด้วยนะ แต่ทำไมวันนี้ปีหน้าถึงเป็นข้อยกเว้น?’

‘ฉันฟังรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง อ่านเนื้อตามไป ฟังแล้วอึ้งไปเลย’

‘…’

ขณะเดียวกัน

มีกลุ่มแช็ตของชาวฉี ก็ถกเถียงประเด็นนี้กันอย่างคึกคัก

‘รีบไปฟังเพลงวันนี้ปีหน้าเร็ว! แม่เจ้าโว้ย เพลงนี้เพราะขนาดนี้เชียวเหรอเนี่ย!’

‘คุณหมายถึงเพลงสิบปีเวอร์ชันภาษาฉีน่ะเหรอ? เพลงนี้ธรรมดามาก ผมฟังแล้วเฉยๆ’

‘ไปฟังก่อน แล้วจะรู้ว่าของจริงคืออะไร’

‘ก่อนหน้านี้เฉยๆ กับพ่อเพลงตัวน้อยคนนี้นะ ต่อให้คนรอบตัวจะอวยเขาจนเกินเบอร์ก็เถอะ แต่อาจเป็นเพราะฟังเพลงภาษาฉีมาตั้งแต่เด็กจนโต วันนี้มาฟังเพลงวันนี้ปีหน้าถึงได้รู้ว่าเซี่ยนอวี๋โคตรโหด!’

‘อ๊าาาาาา อยากให้เซี่ยนอวี๋ปล่อยเพลงภาษาฉีมาอีก!’

‘ก่อนหน้านี้เซี่ยนอวี๋เองก็มีเพลงภาษาฉีนะ ชื่อเพลงพรมจูบน่ะ’

‘มีเพลงชอบเธอด้วยใช่ไหม เนื้อร้องทำนองเรียบเรียงเขาทำเองหมดเลย’

‘สุดจัด สองเพลงนี้เซี่ยนอวี๋เป็นคนเขียนเหรอ ผมคิดว่าคนฉีเราเขียนซะอีก!’

‘คนฉีแค่ร้องเพลงนี้ สกิลภาษาฉีของเซี่ยนอวี๋ไม่ธรรมดาเลยนะ เพลงวันนี้ปีหน้ายังระเบิดกลางกลุ่มที่ไม่ฟังเพลงภาษากลางอย่างพวกคุณอีก’

‘เฮ้อ ไปฟังมาแล้ว ดีจริงสมคำคุย’

‘…’

ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสิบวันก่อนดูเหมือนจะซ้ำรอย

ราวกับกลับไปยังช่วงเวลาที่เพลงสิบปีปล่อยออกมาอีกครั้ง ทุกหนแห่งล้วนพูดถึงเพลงของเซี่ยนอวี๋

และผู้มีส่วนร่วมในครั้งนี้ นอกจากชาวฉินและชาวฉู่ ยังมีชาวฉีอีกนับไม่ถ้วน!

พรึบๆๆ!

บรรดาบัญชีผู้ใช้ระดับวีไอพีบนปู้ลั่วและบล็อกต่างเริ่มงานกันอย่างขยันขันแข็ง

เหล่านักวิจารณ์เพลงก็เริ่มอดหลับอดนอนทำงานกันอีกครั้ง

และชื่อของเซี่ยนอวี๋ ก็กลับมาเฉิดฉายบนหน้าจอ

เพลงเวอร์ชันเดิมมีชื่อว่าสิบปี

แต่กลับใช้เวลาเพียงสิบวันเพื่อสร้างความตกตะลึงให้กับทุกคนอีกครั้ง

เมื่อเพลงวันนี้ปีหน้าปล่อยออกมา การถกเถียงเกี่ยวกับเนื้อเพลงของเซี่ยนอวี๋ในครั้งนี้ มีมากกว่าการถกเถียงเกี่ยวกับทำนอง!

แน่นอน

ในค่ำคืนนี้หลายคนเปลี่ยนชื่อผู้ใช้เป็น ‘โชคดีของฉันก็คือเธอ’ เรื่องสัพเพเหระเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องเอ่ยถึง

ความตกตะลึงครั้งใหญ่ซึ่งเกิดขึ้นจากการเปลี่ยนเนื้อร้องและการออกเสียงของเพลงวันนี้ปีหน้าที่เห็นในตอนนี้ เป็นเพียงยอดภูเขาน้ำแข็งเท่านั้น

…………………………………………….