สิ่งที่เรียกว่าวิจารณ์ผ่านคำพูดและปลายปากกา สิ่งแรกหมายถึงคำก่นด่าของผู้ชมในโรงฉาย ส่วนสิ่งต่อมาหมายถึงผู้คนหยิบโทรศัพท์มือถือของพวกเขาออกมาและเขียนระบายความรู้สึกออกมาในรูปแบบของคำวิจารณ์ภาพยนตร์

แต่ว่า…

เมื่อผู้ชมซึ่งกำลังโกรธแค้นหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา เปิดเว็บไซต์วิจารณ์ภาพยนตร์ และกำลังจะกล่าวหาเซี่ยนอวี๋ว่า ‘หลอกลวง’ นิ้วมือของพวกเขาซึ่งกำลังจะแตะบนหน้าจอก็ชะงักไปเล็กน้อย

พวกเขาควรกล่าวโทษเซี่ยนอวี๋ที่ผลิตภาพยนตร์เศร้าเช่นนี้ออกมาหรือ?

เห็นได้ชัดว่าไม่ควร

ภาพยนตร์เรื่องนี้ทำออกมาได้ไม่ดีตรงไหนหรือเปล่า?

เห็นได้ชัดว่าไม่มี

หลังจากเงียบงันไปครู่หนึ่ง ก็ตามมาด้วยเสียงถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ ต่อให้เป็นผู้ชมที่กำลังเดือดดาล ก็ไม่สามารถหาจุดบกพร่องมาตำหนิได้

นั่นเป็นการทรยศภาพยนตร์ที่ดี

ความรักที่พวกเขามีต่อภาพยนตร์นั้นมาจากก้นบึ้งของหัวใจ และความประทับใจที่มีต่อการรอคอยนับสิบปีนั้นก้าวข้ามความโกรธเคืองทั้งหมด เพียงแต่ความโศกเศร้านั้นอบอวลไปทั่วจนไม่สามารถถอนตัวออกได้ และยังคงไม่จางหายไปภายในเวลาอันสั้น

ที่แท้นี่ก็คือความเป็นที่สุดของเรื่องปากง สุนัขยอดกตัญญู

ที่สุดของ…

ความหดหู่

‘เดินเข้าไปดูผลงานชิ้นใหม่ของเซี่ยนอวี๋ด้วยความสดใส เตรียมชำระล้างความเศร้าผ่านความอบอุ่นและการเยียวยาจิตใจ แต่ดันกลายเป็นหนังที่ทำให้ร้องไห้ตั้งแต่ต้นจนจบเรื่อง ตอนที่กำลังพิมพ์อยู่นี่มือก็สั่น พิมพ์ไปลบไป เอางี้ก็แล้วกัน บางทีนี่อาจเป็นหนังเรื่องเดียวที่ฉันชอบมากแต่ไม่กล้าไปดูเป็นครั้งที่สอง’

บนสตาร์เน็ต เว็บไซต์วิจารณ์ภาพยนตร์ชื่อดัง

ความคิดเห็นนี้คล้ายกับเป็นกุญแจสำคัญ ปลดล็อกให้พื้นที่แสดงความคิดเห็นของเรื่องปากง สุนัขยอดกตัญญู กลายเป็นแหล่งรวมตัวของคนเศร้า

‘บางทีศาสตราจารย์อันอาจรอเสี่ยวปาที่ประตูสวรรค์มานานแล้วก็ได้นะ’

‘อาจารย์เซี่ยนอวี๋ ยกโทษให้ผมด้วยนะที่ตอนนี้คุณกลายเป็นเจ้าแก่เซี่ยนอวี๋แล้วสำหรับผม ทำไมคุณถึงต้องทำหนังออกมาดีขนาดนี้ด้วย ทำเอาคนที่ชอบแซวคนอื่นเวลาดูหนังแล้วร้องไห้ต้องร้องไห้เหมือนหมาเลยเนี่ย’

‘หลังจากที่คุณจากไป ชีวิตที่เหลือของฉันมีไว้ให้คุณ’

‘ผมเชื่อว่าคืนที่เสี่ยวปาจากไปไม่มีความทุกข์ มีแต่ความสุข เพราะศาสตราจารย์อันนั่งรถไฟจากสวรรค์มารับมันกลับไป’

‘ไม่มีใครรู้หรอกว่าผมชอบจางซิ่วหมิงขนาดไหน แต่รางวัลนักแสดงนำยอดเยี่ยมผมขอยกให้เสี่ยวปา’

‘หลังจากเสี่ยวเฮยตาย หัวใจของคุณนายอันก็หายไปเสี้ยวหนึ่ง หลังจากศาสตราจารย์อันตาย เสี่ยวปาก็อุทิศทั้งชีวิตที่เหลือให้’

‘ฉันรู้สึกว่าน้ำตาที่สะสมมาตลอดหลายปีของฉันจะไหลหมดในวันนี้นี่แหละ’

‘ฉันคาดหวังสุดๆ เลยว่าหนังเรื่องนี้จะเป็นเหมือนที่ทุกคนพูดกัน ทั้งอบอุ่นเยียวยาจิตใจ ทั้งเป็นการเกื้อกูลกันระหว่างมนุษย์และสุนัข เพราะงั้นตอนที่ศาสตราจารย์อันตายไป ฉันเลยสัมผัสได้ว่าเสี่ยวปาคล้ายว่าจะโดดเดี่ยวไปชั่วนิรันดร์’

‘…’

เหล่าโจวซึ่งยังไม่มีทีท่าว่าจะเข้านอนกดรีเฟรชความคิดเห็นบนเว็บไซต์สตาร์เน็ตครั้งแล้วครั้งเล่า

เดิมทีเขากำลังยกยิ้มอย่างมีเลศนัย

แต่ยิ้มอยู่ดีๆ จู่ๆ เขาก็จุดบุหรี่มวนหนึ่งอย่างเงียบเชียบ

ภายใต้แสงสลัวของไฟแช็กระคนแสงไฟหน้าคอมพิวเตอร์ รอยยิ้มของเขาดูฝืนเหลือเกิน

นี่เป็นบุหรี่มวนสุดท้าย เหล่าโจวคิดในใจ

อันที่จริงเหล่าโจวเลิกบุหรี่ตั้งแต่ยังหนุ่ม เพียงแต่ภาพยนตร์เรื่องนี้กลับทำให้เขาสูบบุหรี่มากเหลือเกิน เมื่อใดที่ไม่มีนิโคตินผ่านปอดและนำมาซึ่งความรู้สึกชา เขากลัวว่าตนจะทนไม่ไหว

……

และบนเว็บบอร์ดสักแห่งหนึ่ง

กลางดึกก็​มีโพสต์หนึ่งกลายเป็นกระแสและเรียกความตื่นเต้นได้ ‘ใครบอกฟระว่าเซี่ยนอวี๋สร้างหนังเรื่องนี้มาเพื่อคนโสด ออกมาแสดงตัวเดี๋ยวนี้นะ สัญญาว่าจะไม่ทุบจนหลังหัก!’

ความร้อนแรงของโพสต์ส่วนมากจะสะท้อนผ่านจำนวนโพสต์ตอบกลับ

‘ผมเข้าไปปุ๊บก็เห็นคู่รักข้างๆ ปั๊บ เท่านั้นแหละผมจุกอกขึ้นมาทันที ตอนศาสตราจารย์อันตาย คู่รักข้างๆ กอดกันร้องไห้ ส่วนผมทำได้แค่กอดตัวเองร้องไห้น้ำตาเช็ดหัวเข่า!’

‘ไม่เคยมีหนังเรื่องไหนที่ไม่เป็นมิตรกับคนโสดถึงขนาดนี้มาก่อน!’

‘บ้าชะมัด แค่วันคนโสดก็แอบเศร้าอยู่แล้ว พอดูหนังเรื่องนี้จบก็คือเลิกเศร้า ขอขังตัวเองอยู่ในบ้านไปเลย’

‘คุณคิดว่าคู่รักอย่างพวกเรารู้สึกดีมากเหรอ พอดูหนังจบ แฟนผมที่ไม่อยากให้เลี้ยงหมามาตลอด กลางดึกจู่ๆ ก็บอกให้ผมไปซื้อหมามาเลี้ยง แถมต้องเป็นพันธุ์ที่หน้าตาเหมือนเสี่ยวปาด้วยนะ ดึกดื่นเที่ยงคืนผมจะหาหมามาจากไหนล่ะครับ’

‘คอมเมนต์บนลองมองอีกมุม ดึกดื่นเที่ยงคืนหาหมาไม่ได้ แต่มีคนโสดที่ร้องไห้เหมือนหมาอยู่เต็มไปหมด’

‘กลับบ้านไปกอดหมาที่บ้านร้องไห้ขี้มูกโป่งเลย ถึงหมอนี่จะฉวยโอกาสตอนที่ผมไม่อยู่บ้านกัดรองเท้าบาสที่เพิ่งซื้อมาได้ไม่นานขาด’

‘…’

สุดท้ายแล้วเจ้าของโพสต์ซึ่งก่อนหน้านี้บอกว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ของเซี่ยนอวี๋สร้างมาเพื่อคนโสด ก็ปรากฏตัวในพื้นที่แสดงความคิดเห็น และเห็นได้ชัดว่าเป็นผู้ชมกลุ่มแรกๆ ‘ผมผิดไปแล้ว ที่คิดว่าเจ้าแก่เซี่ยนอวี๋ใส่ใจคนโสดอย่างพวกเรา!’

ทุกคนพยายามสงบสติอารมณ์​

แต่เห็นได้ชัดเจนว่าเป็นเรื่องยากสำหรับคนส่วนใหญ่ที่จะรักษาตัวเองกลับมาได้ในเวลาอันสั้น

และหลังจากที่คำวิจารณ์เหล่านี้เผยแพร่ออกไป อาจาย์เซี่ยนอวี๋ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นที่รักของทุกคน ก็ค่อยๆ เปลี่ยนจากอาจารย์เป็นเจ้าแก่

หากใช้คำพูดของชาวเน็ตคนหนึ่งก็คือ

‘คนที่นิสัยคล้ายกันมักจะอยู่ด้วยกันจริงๆ เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อทั้งสามไม่มีใครดีสักคน เจ้าแก่ฉู่ขวงเขียนให้ปี้เหยาตายบาปหนาเกินไปไม่ขอพูดถึง อิ่งจือฝีมือขั้นเทพแท้ๆ แต่กลับหลอกคนอ่านมาตลอด ตอนนี้แม้แต่เซี่ยนอวี๋ก็ติดนิสัยไปด้วย เสียแรงที่ฉันพูดมาตลอดว่าเซี่ยนอวี๋เป็นคนสุดท้ายในสามเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อที่ยังรักษาบาร์ไว้สูงอยู่!’

ใครก็ตามแต่หลอกแฟนคลับจะต้องโดนสาป!

ถึงขั้นที่มีคนพูดอย่างมั่นใจ ‘ที่จริงเรื่องทั้งหมดนี้เป็นการวางแผนไว้ล่วงหน้า มิน่าล่ะเซี่ยนอวี๋ถึงเขียนเพลงที่ชื่อสิบปี นี่เป็นการเสียดสีกลายๆ สิบปีผ่านไปต่างคนต่างเจอคนรักใหม่ ต่างคนต่างกลายเป็นคนแปลกหน้าที่คุ้นเคยที่สุด แต่ช่วงเวลาสิบปีเหมือนกัน เสี่ยวปาเฝ้ารอศาสตราจารย์อันอย่างโง่งม มันจะไม่มีวันจากไป ไม่ว่าฝนตกหรือแดดออกก็ตาม!’

คู่รักที่ว่า ยังไม่ยืนหยัดพากเพียรเท่าสุนัขตัวหนึ่ง

หลังจากคำกล่าวนี้เผยแพร่ออกไป หลายคนก็รีโพสต์ในทันที ช่วงเวลาสิบปีเหมือนกัน ไม่ว่าจะเป็นความบังเอิญหรือไม่ก็ตาม แต่เมื่อลองขบคิดดูให้ดีแล้วก็มีเหตุผลจริงๆ

ช่วงเวลาสิบปี คู่รักมนุษย์เลิกรากันไม่รู้เท่าไหร่

เสี่ยวปาเป็นสุนัขที่ดูเหมือนว่าจะไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่าความรู้สึกคืออะไร แต่กลับเฝ้ารอท่ามกลางลมฝนอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย จวบจนวาระสุดท้ายของชีวิต

เมื่อเทียบกับความรู้สึกอันเปราะบางของมนุษย์เราแล้ว ความซื่อสัตย์ภักดีของสุนัขทำให้เรารู้สึกสะท้อนใจ

ในปัจจุบันนี้ คะแนนของเรื่องปากง สุนัขยอดกตัญญูบนเว็บไซต์สตาร์เน็ตแตะถึง 9.5 คะแนนแล้ว!

คะแนนนี้สูงกว่าภาพยนตร์ของเซี่ยนอวี๋ซึ่งเป็นที่ยอมรับในวงกว้างอย่างเรื่อง ‘ถังปั๋วหู่ ใหญ่ไม่ต้องประกาศ’ ​เสียด้วยซ้ำ ต่อให้นี่จะเป็นคะแนนซึ่งพบเห็นได้ยากเหลือเกินบนเว็บไซต์สตาร์เน็ตก็ตาม!

และหลังจากที่คะแนนนี้ปรากฏ ความคึกคักระลอกใหม่ก็ถือกำเนิดขึ้นบนพื้นที่แสดงความคิดเห็น

‘ให้ตายเถอะ ทำไมพวกเราถึงต้องเป็นคนกลุ่มเดียวที่ถูกเซี่ยนอวี๋ทรมานจนเจียนตายกลางดึกด้วยเนี่ย ฉันขอเสนอให้ทุกคนแนะนำหนังเรื่องนี้ให้กับคนรอบตัว อย่าให้ใครรอดไปได้ ทุกคนมาร้องไห้ไปด้วยกันเถอะ!’

เมื่อความคิดเห็นในทำนองนี้เกิดขึ้น ก็ได้รับเสียงสนับสนุนจากผู้ชมกลุ่มแรกในทันที!

‘เป็นไอเดียที่ดี!’

‘ผมจะไปแนะนำให้พรรคพวกดู!’

‘ฉันก็จะไปเซอร์ไพรส์เพื่อนๆ เหมือนกัน!’

‘ฉันโพสต์แนะนำให้เพื่อนดูในโมเมนต์แล้ว’

‘ขออนุญาตสอนเทคนิคการแนะนำเล็กๆ น้อยๆ อย่าลืมบอกเพื่อนๆ ด้วยนะว่านี่เป็นหนังอบอุ่นเยียวยาจิตใจ’

‘เข้าใจแล้ว คีย์เวิร์ดคืออบอุ่น! เยียวยาจิตใจ!’

‘…’

กองทัพจอมต้มตุ๋นเตรียมตัวพร้อมแล้ว

………………………………………………..