“โอ้ เป็นสกิลที่สะดวกดีแหะ”

สมุนไพรเชลมิ : มีผลในการรักษาดี มีพลังเวทอยู่มาก

เมื่อผมเพ่งสมาธิไปกับดอกไม้ที่โตตามรากต้นไม้ มันก็มีข้อมูลพวกนี้โผล่ขึ้นมา

นี้สินะผลของ วิเคราะห์

ดูเหมือนในการใช้วิเคราะห์ต้องใช้จากดวงตาข้างซ้ายที่ออกจูนิเบียวของผม มันเอาไว้ใช้ทำเรื่องพวกนี้สินะ

บัคเทงดัก: ระเบิดเมื่อกิน

โว้ มันมีของอันตรายโตแถวนี้ด้วยแหะ

ผมวิเคราะห์ของหลายๆๆอย่างตลอดทางที่เดินมา เพราะเป็นต่างโลก เลยมีของน่าสนใจเยอะแยะเลย

ผมเจอพวกผักผลไม้ที่กินได้ด้วย คงไม่ต้องพึ่ง DP ในเรื่องอาหารไปซะทั้งหมดสินะ

ผมหยุดคิดเรื่องพวกนี้ไปกลางคันเพื่อสำรวจพื้นที่โดยรอบต่อ

เหตุผลที่ผมออกมาสำรวจพื้นที่อีกอย่างหนึ่งก็เพื่อที่จะได้ตัวเลือกใหม่ในเมนู ก็คือแผนที่

คุณเมนูนี้สุดยอดไปเลยนะครับ

มันเจอเพิ่มข้อมูํลลงไปเรื่อยๆตามที่ผมเห็น ผมจึงเดินกินลมชมวิวได้อย่างสบายๆ ปล่อยให้ระบบมันจัดการของมันเอง

ส่วนเรื่องศัตรูที่อยู่ในพื้นที่ ผมสามารถรับรู้ได้ถ้ามีอะไรเข้าไปในดันเจี้ยน แต่การจะได้ระบบนี้ต้องใช้ DP อัพเกรด เพื่อที่จะแสดงสิ่งมีชีวิตลงไปในแผนที่

ผมยังไม่มี DP พอที่จะได้หรอก แต่มันดูมีประโยชน์ดี จะรีบเอามาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ละกัน

พอสำรวจไปได้ซักพัก ผมก็ตัดสินใจกลับเพราะกลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับดันเจี้ยนในระหว่างที่ผมออกมาที่นี้

แล้วก็มีสิ่งมีชีวิตสิ่งหนึ่งโผล่ออกมา

ตอนแรกผมนึกว่ามันเป็นแค่เกาะใหญ่ๆ

พอผมได้ยินเสียงกระพือปีก ผมก็มองตามเสียงไปแล้วเห็นสิ่งๆหนึ่งบินมาแต่ไกล

ในช่วงที่ผมกำลังคิดว่ามันคืออะไรกันนะ มันก็ร่อนลงมาอย่างรวดเร็วแล้วก็ลงจอดอย่างสวยงาม

“อุว๊าา—”

มีลมแรงพัดมาโดนผมอย่างจัง จนผมต้องปิดตา

เมื่อลมหยุด ผมจึงค่อยๆลืมตา สิ่งที่เห็นนั้นไม่ใช่เกาะ แต่เป็นมังกรเกล็ดเงินสวยงามขนาดใหญ่

 

ชื่อ: เรฟิเซียส

เผ่า: มังกรโบราณ

คลาส: มังกรชั้นสูง

เลเวล: 987

ฉายา: มังกรชั้นสูง

 

 

…..ห๊ะ?

 
เฮ้ย

เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย ล้อเล่นใช่ไหมเนี่ย?

 
เดี่ยวก่อนนะ ช่วย รอเดี่ยวก่อนนะ

ผมเตรียมตัวเตรียมใจไว้แล้วละว่าโลกนี้มันโหดร้ายกว่าโลกเก่าของผมมาก แล้วเตรียมพร้อมที่จะเจอมอนเตอร์ด้วย แต่เจอครั้งแรกก็เป็นมังกรแล้วนี้มันเกินความคาดหมายไปแล้วเฟ้ยย

แล้วก็ไม่ใช่มังกรธรรมดาด้วย มังกรโบราณ ชั้นสูงด้วย! หมายความว่าไงฟ๊ะ นี้มันแย่ยิ่งกว่าเจอลาสบอสในเกมอีกนะเห้ย

แล้วไอ ‘เลเวลที่ใกล้จะเต็ม!’ นั้นอีก ตั้ง 987 เท่าของเวลตูเลยนี้หว่า?! 

ส่วนข้อมูลสถานะ ดูเหมือนว่าเลเวลจะต่างกันเกินไป ผมจึงอ่านไม่ได้

…ใจเย็นก่อน ยูกิ อย่ารนๆ อย่างที่คุณย่าเคยบอกไง รนไปก็ไม่มีอะไรดี วาไปนั้น ตูไม่มีคุณย่านี้หว่า

ดูเหมือนว่าผมไมสามารถวิเคราะห์คลาสได้ แต่พอผมลองวิเคราะห์ฉายาดู ก็มีข้อมูลขึ้นมา

 
มังกรชั้นสูง: ผู้ที่มีอำนาจไปทั่วโลก แข็งแกร่งที่สุดในเผ่ามังกร มีสถานะการปรับตัวอันยิ่งใหญ่[TL:ดำน้ำ]: ออร่าผู้นำชั้นสูง, ยูนีคคลาส: มังกรชั้นสูง
 

อาาา จริงด้วย

มองยังไงก็รู้ว่าตัวนี้มันอยู่ในจุดสูงสุดของโลก

……เข้าใจละ ถ้าเป็นอย่างนี้มันก็ลงตัวกับสิ่งโดยรอบอยู่ ถึงตอนแรกๆจะคิดว่ามันแปลกๆก็เถอะ
รอบๆพื้นที่นี้นะ มีผักผลไม้ที่กินได้จกาที่ผมวิเคราะห์มา แต่มันกลับไม่มีวี่แววของสิ่งมีชีวิตอื่นเลย

ตอนนั้นผมรู้สึกผิดหวังอยู่เหมือนกันที่ไม่ได้เจอมอนเตอร์เลยทั้งๆที่มันควรจะมีบ้างแท้ๆ
เจ้าพวกนั้นก็คงจะรู้แหละ ว่าที่นี้ไม่ใช่ที่ที่พวกมันควรจะอยู่

เป็นใครกก็คงจะหนีหมดแหละถ้ามีเจ้าตัวโคตรอภิมหาโหดนี้อยู่ด้วยนะ

ในตอนที่ผมหมดคำพูดและทำได้แต่มอง มังกรก็เปิดปากขึ้นมา—-

“เจ้า… เป็นปีศาจสินะ ดูเป็นระดับสูงด้วยรึ?”  มังกรเริ่มที่จะพูด

“———-”

อ๊าาาาาาาาาาาาา มันพูดด้ายยยยยยยยยยยยยยย!!

ตอนแรกเกือบจะตะโกนออกไปอย่างงี้แล้ว ดีนะหยุดตัวเองทัน ผมหายใจเข้าลึกๆ สงบสติตัวเองลง และเริ่มพูดโดยไม่ให้มันรู้ว่าผมกำลังวิตกกังวลอยู่

“…..อา ครับ ผมไม่รู้เรื่องระดับชั้นหรอกแต่เหมือนผมจะเป็นปีศาจนะ”

ตรงเผ่ามันขึ้นว่าปีศาจชั้นสูงนี้นะ

แต่นี้มันด่างโลกนี้นะ ที่นี้ก็คงจะมีเอลฟ์ คนแคระ มนุษย์สัตว์ และก็ปีศาจอย่างผมด้วยละมั้ง

ถ้ามีจริงก็อยากจะลองจับหูจับหางของพวกมนุษย์สัตว์ดูแหะ

……เดี่ยวก่อนนะ ยูกิ ดูเหมือนนายจะเริ่มหนีความจริงแล้วนะ

“? เป็นวิธีการพูดที่แปลกดีนะ ช่างเถอะ ที่สำคัญกว่านั้น ปีศาจชั้นสูงอย่างเจ้ามาทำอะไรที่นี้กันรึ?” 

ถึงจะไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร แต่มันมีเสียงที่ไพเราะกว่าที่คิดแหะ

รู้สึกได้เลยละว่าเป็นเพศหญิง

“ถ-ถามยังงั้นก็… สำรวจ ละมั้ง?”

“…..เป็นปีศาจที่แปลกจริงนะ”

ฟังจากเสียงแล้ว ดูแปลกใจมากกว่าที่จะมาโจมตีผมนะ

…หรือว่า? ปีศาจในโลกนี้จะไม่ใช่อะไรที่ชั่วร้ายขนาดต้องโจมตีทันทีที่เห็นกันนะ? 

จากข้อมูลที่ได้จากดันเจี้ยน ทำให้ผมไม่รู้ความสัมพันธ์ระหว่างแต่ละเผ่าหรอก แต่ดูเหมือนมันจะไม่ได้แย่อะไรละมั้ง

ตอนแรกนึกว่าปีศาจจะชั่วร้ายไปซะทั้งหมดซะอีก….

…งั้น บางทีมันอาจจะปล่อยผม—–

“….ช่างเถอะ ยังไงซะ ที่นี้ก็เป็นถิ่นของเรา เราจะกำจัดเจ้าซะถ้าเจ้าเข้ามารุกราน”

ผมไม่ได้มีความตั้งใจจะทำอย่างงั้นเลย ให้อภัยผมเถอะะะ!

ทันทีที่ความหวังของผมถูกพังลง บรรยากาศโดยรอบก็ถูกแทนที่ด้วยจิตสังหาร ขนาดผมที่ไม่เคยตบตีกับใครมาก่อนก็รู้ได้เลย

เหงื่อเย็นๆไหลเต็มหน้าผมไปหมด

แย่ละสิ
แย่สุดๆไปเลย

ถึงจะเคยคิดวิธีต่อกรกับมอนเตอร์อยู่บ้างก็เถอธ แต่กับมังกรนี้ไม่เคยคิด

ทำยังไงดี? อะไรจะทำไห้รอดไปได้บ้างฟ๊ะ?

ผมเค้นสมองคิดอย่างเต็มที่ พยายามใช้ความรู้ที่เคยเล่นในเกมมาช่วยเป็นทางออก —- และด้วยจมูกปีศาจที่ดีกว่าปกติ ผมก็ได้กลิ่นอะไรบางอย่างจากปากมังกร

—–กลิ่นนี้มัน—-!

 

“—-เดี่ยวก่อน!!”

“….อะไรรึ?”

ดูเหมือนว่ามังกรจะยอมฟังสิ่งที่ผมจะพูด

อา อย่างนี้ค่อยสบายใจขึ้นหน่อย

“ชั้นไม่มีพลังที่จะไปสู้กับเธอหรอก แต่ชั้นก็ไม่อยากที่จะตายเช่นกัน… ดังนั้น มาทำข้อตกลงกัน!”

“โอ้? ข้อตกลงรึ?”

“ใช่ เธอชอบของหวานใช่ไหมละ?”

พอผมพูดจบ มังกรก็ลนลานขึ้นมา

“A-wha-เราไม่รู้ซะหน่อยว่าเจ้าพูดเรื่องอะไร ม-ไม่ใช่ว่าเราไปโจมตีรังผึ่งเพื่อเอาน้ำหวานมากินเป็นอาหารกลางวันหรอกนะ!”

อา… มังกรตัวนี้โกหกไม่เก่งเลยสินะ

แล้วทำไมต้องลนลานขนาดนั้นด้วยนะ? ถ้าชอบของหวานก็ไม่เห็นมีอะไรน่าอายซักหน่อย

“ก็ ได้กลิ่นน้ำผึ่งมาจากปากเธอนะ เหมือนหมีสีเหลืองใส่เสื้อสีแดงถือโหลน้ำผึ่งไว้เลยนะ”

“ม-มันมีหมีอย่างงั้นด้วยรึ….?”

“ใช่ แล้วสำหรับเธอที่ชอบของหวาน ชั้นมีของที่เหมาะกับเธอสุดๆเลยละ”

พูดจบผมก็หยิบแผ่นช็อคโกแล็ดออกมา

ก่อนออกมาแลก DP เอาไว้เแล้วอะนะ

ได้ยินมาว่าตอนปีนเขาช็อคโกแล็ดก็เหมาะที่จะเป็นอาหารไว้กินฉุกเฉินอยู่เหมือนกัน

“น-นั้นมันอะไรกัน….? กลิ่นหอมน่ากินนะ แต่….”

“นี้เป็นของหวานที่เรียกว่าช็อคโกแร็ดนะ ลองดูสิ”

ผมแกะช็อคโกแล็ดออกจากห่อ แล้วก็โยนให้มังกร มังกรก็งับเข้าปากอย่างชำนาญ

“—–!! หวานนนนน…!!! ม-มีของหวานขนาดนี้อยู่ในโลกด้วยรึ…!!”

…ดูเหมือนมังกรตัวนี้จะผ่านของหวานมาเยอะแหะ

ถึงจะรู้สึกกดดันในตอนแรก แต่พอเห็นสภาพนี้แล้วก็รู้สึกใจชื้นขึ้นหน่อย แต่… ด้วยความต่างของเลเวลขนาดนี้ แค่แตะผมก็ตายได้แล้วมั้ง มองโลกแง่ลบไว้ก่อนดีกว่า

“งั้น มาทำข้อตกลงกัน ชั้นทำของหวานนี้ได้ และก็น่าจะเป็นคนเดียวในโลกนี้ด้วยที่ทำได้ เธอคงจะไม่เคยเห็นอะไรอย่างนี้มาก่อนใช่ไหมละ?”

“ช-ใช่ ก็จริง นี้เป็นครั้งแรกของเราเลยที่เห็นอะไรแบบนี้”

คงเป็นอีกเรื่องไปเลยถ้าเกิดมีคนทำช็อคโกแล็ดอยู่แล้ว
แต่ถึงจะมี ก็คงมีอยู่น้อยมาก
และก็อาจจะเป็นจอมมารด้วยกันนี้แหละ

“นั้นก็หมายความว่า ถ้าเธอฆ่าชั้นตอนนี้ เธอจะไม่ได้กินช็อคโกแล็ดอีก แต่ถ้าเธอปล่อยชั้นไป เธอจะกินเจ้านี้เมื่อไหร่ก็ได้ตามที่เธอต้องการ”

ถึงจะต้องใช้ DP บ้างก็เถอะ แต่ก็ดีกว่าถูกกินละนะ

ที่มากกว่านั้น พวกสิ่งมีชีวิตอื่นๆเหมือนจะหนีให้ห่างจากมังกรตัวนี้ ถ้าพามาที่ดันเจี้ยนได้ก็จะหลีกเลี่ยงการเจอมอนเตอร์เช่นกัน นั้นเป็นสิ่งที่ผมหวังไว้อะนะ

“ชั้นมีข้อแม้อยู่ 2 ข้อ ห้ามฆ่าชั้น และถ้ำที่ห่างออกไปหน่อยเป็นที่ที่ชั้นอยู่ อย่าไปทำลายมัน”

“….อืมมมมมมมม”

มังกรทำท่าครุ่นคิด

ดูเหมือนนี้จะมากพอที่จะเปลี่ยนความตั้งใจของมันได้

นี้ น่าจะได้ผลนะ…

“ชั้นก็ไม่ได้ขออะไรมากเลยใช่ไหมล่ะ? แค่เธอปล่อยให้ชั้นอยู่ต่อไป เธอก็ได้กินเจ้านี้ win-win กันทั้งคู่”

“อูออ…หมายความว่าไง?”

“หมายความว่าเราได้ผลประโยชน์กันทั้งคู่นะ เอายังไงล่ะ?”

หลังจากจ้องผมอยู่ซักพัก มังกรก็ตัดสินใจได้ล้วเปิดปากพูดขึ้น

“…อืม เราคิดว่าคงไม่เป็นไร เข้าใจแล้ว เราจะปล่อยเจ้าไป”

เยี่ยม!

“ในทางกลับกัน เจ้าจะให้ข้ากินเจ้าช็อคโกแล็ดนั้นใช่ไหม?”

“ใช่ แน่นอน คงเป็นไปไม่ได้ที่จะทำเยอะๆในที่เดียวหรอกนะ ร่างกายเธอใหญ่ขนาดนี้ คงยากหน่อยละที่จะทำให้เธอพอใจ”

“…นั้นก็จริง หืมมม เราเข้าใจล่ะ”

มังกรพยักหน้าทีหนึ่ง แล้วก็มีแสงส่องออกมาจากร่างกาย

ไมานานนัก แสงก็หายไป แล้วก็มีเด็กผู้หญิงผมเงินยืนอยู่ตรงนั้น

 
“เอ๋?”

 
เด็กสาวสวยงาม พร้อมกับเส้นผมสีเงินที่เข้ากับเธอเป็นอย่างดี

ดูจากภายนอกแล้ว ให้ความรู้สึกแค่ 13,14 เอง

แต่มีสองอย่างที่แตกต่างจากมนุษย์ คือ เขาสองข้างที่อยู่ที่หัวกับหางที่อยู่ข้างหลัง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

…มังกรตัวนี้ เป็นผู้หญิงจริงๆด้วย

“เป็นอะไรรึ? เจ้าทำหน้าอย่างกับก็อปลินอย่างงั้นแหละ”

“…อ้ะ ป-เปล่า… เธอเปลี่ยนร่างได้ด้วยสินะ…”

“เราใช้ชีวิตมานาน รูปร่างของมนุษย์นะเรารู้จักอยู่แล้ว ร่างขนาดนี้ เราคงไม่กินมากแล้วละ”

ผมลองวิเคราะห์ดูอีกรอบ แต่ก็เหมือนเดิม

“นี้ เจ้าปีศาจ ที่สัญญากันไง! เอาช็อคโกแล็ดมาให้เราสิ!”

มังกรยกสองมือขึ้นเหนือหัวราวกับเป็นเด็กเอาแต่ใจ

ความน่าเกรงขามในตอนแรกมันหายไปไหนหมดฟ๊ะ

“ด-เดี่ยว ใส่นี้ก่อน”

ผมถอดเสื้ออกแล้วยื่นให้มังกร

“หืม? อะไรเนี่ย? เสื้อเจ้ารึ?”

“ชั้นไม่รู้จะมองไปตรงไหนดีนะ”

มังกรที่พึ่งเปลี่ยนร่างเป็นเด็กสาวนั้นเปลื่อยแบบสมบูรณ์

ก็เธอไม่ได้ใส่อะไรในร่างมังกรอยู่แล้วนี้นะ

ตอนนี้ก็ให้ความรู้สึกเหมือนน้องสาวอยู่หรอก แต่ถ้าโตอีกหน่อยนี้ท่าจะแย่แหะ

“โอ้ ร่างกายเราคงจะมีเสน่ห์เกินไปจนเจ้ากลัวจะทนไม่ไหวแล้วมาจู่โจมเราสินะ เราจะใส่ให้ละกัน แต่ให้อาหารสีน้ำตาลมาซะทีสิ”

“เข้าใจแล้ว เข้าใจแล้ว! ใส่ก่อนเถอะเดี่ยวให้น่า!”