บทที่ 480 เริ่มต้น (2)

 

เช้าวันรุ่งขึ้น.

 

เรเชลค่อยๆลืมตา อีเวนเดล หายไปแล้วอาจเพราะต้องออกไปทำสมาธิตอนเช้ากับ อาแฮอิน

 

“หาวววววววววว… .”

 

เรเชลเหยียดยาวกับหาวออกมา

 

ต๊อก,ต๊อก

 

เสียงเคาะนี้อาจมาจากพ่อบ้านของเธอ

 

“ฉันตื่นขึ้น” เรเชลตอบแล้วพ่อบ้านก็เปิดประตูแล้วเข้ามาในห้องของเธอ

 

“ท่านพักผ่อนตลอดทั้งคืนเลยงั้นเหรอ”

 

“ใช่. และ อีเวนเดล ละ…?”

 

“ท่านหญิง อาแฮอิน มารับเธอไปในเช้านี้เพื่อทำสมาธิตอนเช้า

ท่านต้องการชาสักถ้วยไหม”

 

เรเชลพยักหน้าแล้วดึงตัวเองออกจากเตียง

 

“งั้นขอเป็นชาดำนะ”

 

ทันทีที่พ่อบ้านปรบมือคนใช้ก็พาเธอไปดื่มชา เรเชลหวีผมที่ไม่เรียบร้อยของเธอแล้วนั่งที่โต๊ะ

 

“เชิญเพลิดเพลินกับชาของท่านได้เลย”

 

พ่อบ้านจากไปแล้วเรเชลก็เทชาออกจากกาน้ำชาลงในถ้วยของเธอ

 

เธอกำลังต่อสู้กับอาการง่วงนอนที่เหลืออยู่และเริ่มต้นวันใหม่ที่สวยงามพร้อมจิบชา

 

– ทำไมฉันจะเข้าไปไม่ได้

 

เกิดความปั่นป่วนเล็กน้อยนอกห้องของเธอ

 

– หยุดนะ!

 

– สถานที่นี้เป็นเขตหวงห้ามจากบุคคลภายนอก!

 

‘เกิดอะไรขึ้น?’ เรเชลหันไปทางห้องโถง

 

– พวกแกหมายความว่ายังไง คนนอก? ฉันเป็นอาจารย์ของเจ้าหญิงและฉันต้องพูดกับเธอตอนนี้!

 

หลังจากนั้นเธอก็จำเสียงที่คุ้นเคยนี้ได้ เรเชลสั่นไหว ทันใดนั้นประตูก็เปิดออกและผู้หญิงคนหนึ่งก็เข้ามาในห้อง

 

“อ้า~ ฉันรู้ว่าเธอต้องอยู่ที่นี่เรเชล”

 

“… !”

 

เรเชลจับที่รอบถ้วยแน่นเมื่อเธอเห็นผู้หญิงคนนั้น

 

“เธอเป็นยังไงบ้าง?”

 

ผู้หญิงคนนี้เป็นอาจารย์เก่าของเรเชล เรเชลรู้สึกปวดหัวขึ้นมาทันที

ทุกวันที่น่ากลัวที่เธอได้ใช้เวลากับ ซินแยฮวา ปรากฏขึ้นในจิตใจของเธอโดยไม่คาดคิด เธอถูกทุบตี ดูถูกและสร้างอับอายโดยไม่มีเหตุผล

เรเชลต้องการที่จะลบเรื่องที่ผ่านมาออกจากความทรงจำของเธอมาโดยตลอด

 

“ทำไมฉันถึงติดต่อเธอไม่ได้? เธอรู้ไหมว่าฉันคิดถึงเธอมากแค่ไหน?”

 

อย่างไรก็ตามแม้จะได้รับการปฏิบัติที่น่ากลัวจากในอดีตแต่เรเชลก็เลือกที่จะไม่ทำอะไรกับซินแยฮวา ไม่ใช่เพราะเธอกลัวชื่อเสียงของ ซินแยฮวา ในฐานะผู้ใช่ธาตุที่ดีที่สุดในโลกแต่ เรเชลไม่ต้องการ

หักหลังอาจารย์ของเธอ

 

“ทำไมเธอไม่ตอบฉัน”

 

ซินแยฮวา ซึ่งไม่สนใจความเอื้ออาทรของนักเรียนเก่าของเธอ

ใช้ประโยชน์จากเรเชลและส่งเสริมตัวเองในฐานะ ‘อาจารย์ของเรเชล’

 

“เธอไม่รู้เหรอว่าการเพิกเฉยอาจารย์มันไม่ดี”

 

ซินแยฮวายิ้มอย่างมีเลศนัย

 

*************************************************************************

 

[คังว็อนโด, บังเกอร์ใต้ดิน]

 

3 สัปดาห์ผ่านไปตั้งแต่เริ่มเข้าค่ายฝึก

 

แชนายอน ตื่นขึ้นมาอีกครั้งเพราะบันทึกของ เฮย์เนค ได้ทิ้งไว้ข้างหลังเมื่อวันก่อน

 

– โอ้ ฉันได้พบกับคิมฮาจินเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ดูเหมือนว่าเขาจะเป็น

เด็กหนุ่มสุดซ่าเลยละ

 

แชนายอน ไม่สามารถหาคำที่เหมาะสมเพื่อตอบเขาได้ เธอไม่รู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับคิมฮาจินอีกแล้ว สิ่งเดียวที่เธอมั่นใจในตอนนี้คือเธอต้องการ เจอเขา

 

แชนายอน ใช้เวลาทั้งคืนและเช้าก็มาถึงก่อนที่เธอจะรู้ตัว

 

ติ้งงงงงงงงงงงง

 

ทุกคนลุกจากเตียงเมื่อได้ยินเสียงเตือนและยืนเป็นเส้นตรงกลางของบังเกอร์

 

“พวกคุณหลับสบายดีไหม?”

 

ไม่นานหัวหน้าทีม ยุนซึงอา ก็ปรากฏตัวขึ้น ครั้งนี้เธอกับแขกรับเชิญที่ค่อนข้างผิดปกติ

 

ปรมจารย์วาจาสิทธิ ไอลีน

 

ด้วยท่าทางที่ดุดันและขาสั้นๆคู่หนึ่งของไอลีนยืนอยู่ข้างยุนซึงอา

ยุนซึงอามองดูไอลีนด้วยอารมณ์ผสมไปมา เธอถอนหายใจเล็กน้อยและเริ่มพูดว่า “ดังนั้น…วันนี้เป็นวันที่พวกเราจะเริ่มภารกิจของเรา… คุณ ไอลีน จะอธิบายรายละเอียด”

 

เสียงพูดนี้ทำให้ทุกคนประหลาดใจเพราะไม่มีใครคาดหวังว่าภารกิจจะเริ่มต้นทันที

 

ไอลีน อธิบายว่า “ทีมของฉัน 1 และทีมของพวกคุณ 3 จะเข้าสู่อาณาเขตของ ออร์เดน วันนี้ พวกเราได้รู้วันที่แน่นอนแล้ว ฉันหวังว่าพวกคุณจะเข้าใจ.”

 

มันเป็นการประกาศที่น่าประหลาดใจและฉับพลันมากจริงๆ

 

“แต่ไม่จำเป็นต้องกังวล เป้าหมายแรกและสำคัญที่สุดของพวกเราคือการสร้างด่านหน้า พวกเราเพียงแค่สร้างสถานที่ให้พวกเรากินนอนและพักผ่อนในขณะที่พวกเราต่อสู้กับ ออร์เดน”

 

ไอลีน หยิบการ์ดออกมาจากกระเป๋าของเธอ

 

“นี่เป็นการ์ดระดับ 7 ดาวที่เรียกว่า [สร้างป้อมปราการ]”

 

===

[สร้างป้อมปราการ] [7 ดาว]

สร้างป้อมทันที : ได้ทุกสถานที่ เหนือทะเล ใต้พิภพ บนหน้าผา

○ ป้อมปราการมีการป้องกันระดับ 7 และติดตั้ง ‘พอร์ทัล’ ที่พันธมิตรของเจ้าของการ์ดเท่านั้นที่สามารถใช้ได้

===

 

“การ์ดใบนี้สามารถใช้สร้างป้อมปราการได้ทุกที่ พวกเราจะใช้มันเพื่อสร้างฐานของพวกเราใกล้กับพระราชวังของ ออร์เดน”

 

ไอลีน หยุดและวางบนพื้นอุปกรณ์แคมป์ปิ้งต่างๆที่ถูกลดขนาดด้วยวิศวกรรมเวทมนต์

 

“พวกคุณทุกคนมากัน”

 

แม้ว่าพวกเขาจะยังคงตกตะลึงด้วยการประกาศอย่างกะทันหัน แต่ฮีโร่ก็สามารถดึงอุปกรณ์ใหม่ของพวกเขาได้อย่างรวดเร็วจากพื้นดินเหมือนที่พวกเขาได้รับคำแนะนำให้ทำ

 

“และตอนนี้ฉันขอแนะนำพวกคุณให้รู้จักกับคนที่จะช่วยให้พวกเราเดินทางไปยังดินแดนของ ออร์เดน”

 

หมอกหนาทึบไหลผ่านบังเกอร์ในขณะที่ไอลีนพูดจบ ชายในเสื้อคลุมปรากฏขึ้นจากภายในหมอก

 

“…ยินดีที่ได้รู้จัก. ฉันชื่อ ‘รีเบล’”

 

คนที่แนะนำตัวเองว่า ‘รีเบล’ หรือ ‘เบลล์’ ยิ้มให้กับ ฮีโร่ สำหรับเบลล์สมาชิกของ หน่วยนี้โดยพื้นฐานแล้วเป็นเหมืองทองคำที่ะถูกกำหนดให้เป็นผู้นำของโลกในอนาคต

 

“เขาเป็นคนนอกหรือเปล่า?” คิมซูโฮถามด้วยความสงสัย

 

ไอลีนตอบสั้น ๆ “…ใช่เขาเป็น”

 

ความจริงแล้วไอลีนยังสงสัยคนนอกคนนี้ด้วย เธอลังเลที่จะให้เขาเข้าร่วมในภารกิจเพียงเพราะฝ่ายบริหารยืนยันว่าเขาไว้ใจได้

 

“ได้โปรดอย่ากังวลไปเลย ฉันอยู่ภายใต้ ‘วาจาสิทธิ’ ของเธอแล้วและยังใช่คำสาบานอีกนี้หน่า

 

มันเป็นเรื่องจริงไม่เพียงแต่เบลล์จะลงนามในสัญญาทุกประเภทเท่านั้น แต่เขายังตกลงที่จะอยู่ภายใต้ ‘วาจาสิทธิ’ ของไอลีนซึ่งพิสูจน์ว่าเจตนาของเบลล์นั้นบริสุทธิ์ เขาไม่จำเป็นต้องโกหกเรื่องออร์เดนเพราะ

เป้าหมายของเขาสอดคล้องกับรัฐบาล

 

“พี่ วาจาสิทธิ ของพี่คือ….”

 

“อา.”

 

ไอลีนพยักหน้าให้ยุนซึงอา

 

“แม้ว่าชายคนนี้จะมีความตั้งใจที่จะทรยศพวกเรามันก็โอเค หัวใจของเขาจะระเบิดและเขาจะตายอย่างเจ็บปวดเมื่อฉันพูดออกมา”

 

ทุกคนแปลกใจ นั่นหมายความว่าเบลล์มอบความไว้วางใจต่อชีวิตของเขาเองให้กับไอลีน

 

“ถ้างั้น…”

 

คิมซูโฮพยักหน้าและก้าวถอยหลัง

 

“ขอบคุณทุกคนที่เชื่อใจฉัน”

 

เบลล์พูดพยายามควบคุมเสียงของเขา

 

“บทบาทของฉันในภารกิจนี้ง่ายมาก ฉันจะขนส่งพวกคุณทุกคนไปยังดินแดนของ ออร์เดน โดยใช้ทักษะของฉัน ‘เคลื่อนย้ายจำนวนมาก’ …อืมฉันคิดว่าฉันไม่ควรเสียเวลาอีกแล้วทุกคนโปรดมารวมกันรอบตัวฉัน”

 

แชนายอน, คิมซูโฮ, ชินจงฮัก, ยีจินยูน, ยียอนฮาน และสมาชิกที่เหลือของ ทีม 3 เข้าหา Bell อย่างลังเล

 

“โปรดจับมือกันให้แน่นๆเพื่อที่พวกคุณจะไม่ได้อยู่นอกวงกลมเวทมนต์ อ่า แต่ประหม่าไป พวกคุณจะกลับมาที่นี่ทันทีที่คุณเสร็จสิ้นภารกิจ”

 

เบลล์ปล่อยพลังเวทมนต์ของเขาออกมา กระแสลมสีม่วงหมุนวนรอบๆ เบลล์สร้างวงเวทย์ที่ซับซ้อนขึ้นมา

 

เบลล์ พูดอย่างร่าเริง “พวกเราไปกันเถอะ~”

 

วิ้งงงงงงงงงงงงง…

 

ไม่นานวงกลมเวทมนตร์ก็เสร็จสมบูรณ์และทักษะของเบลล์ก็ถูกใช้งาน!