Chapter 640 Final Name (11)

 

ปฏิกิริยาแรกของแชนายอนเมื่อเธอได้ยินจากคิมซูโฮว่าคิมฮาจินกำลังตกอยู่ในอันตรายนั้นเป็นไปตามสัญชาตญาณ

“ ฉันจะไป!” เธอตะโกนออกไปโดยไม่ลังเล และหาเหตุผลมาเข้าข้างตนเองมาในภายหลัง เธอบอกกับตัวเองว่านี่เป็นโอกาสที่จะได้ตอบแทนคิมฮาจิน ตลอดเวลาที่เขาช่วยเธอ และเธอจะเสียใจแน่ ถ้าเธอปล่อยให้โอกาสนี้หลุดลอยไป

 

Kieeeek-!

 

ในขณะนั้นเสียงกรีดร้องดังกึกก้อง ทุกคนหันไปจ้องมองที่เพดานของปราการ นกอินทรีตัวใหญ่บินวนเวียนอยู่บนหัวของพวกเขา

 

“นั่น … .”

 

คิมซูโฮเดาว่าคิมฮาจินส่งนกอินทรีมา  ถึงแม้ว่าเขาจะรู้สึกเหมือนเคยเห็นมันที่ไหนมาก่อน

 

“แชนายอน?”

 

“ใช่แล้วว อะ-! ฉันเอง-! ฉันอยู่ที่นี่ -!”

 

เมื่อเห็นถึงความเร่งรีบของคิมซูโฮ แชนายอนก็ตะโกนไปหานกอินทรีทันที นกอินทรียักษ์กระพือปีกและเริ่มร่อนลงมาหาแชนายอน เธอก็รู้ทันทีว่านกอินทรีตัวนี้จะพาเธอไปหาคิมฮาจิน

แชนายอนพยายามที่จะแยกแยะความกังวลของเธอที่จะได้พบกับคิมฮาจินออกไปก่อน แชนายอนคว้าขาของสปาร์ตัน

 

ด้วยรอยยิ้มแหยๆ นกอินทรีจับแชนายอนเอาไว้อย่างแน่นหนาและเริ่มบินตรงไปหาคิมฮาจินทันที

พวกเขามาถึงจุดหมายปลายทางด้วยแสงไฟจากการบิดเบือนในห้วงอากาศ

 

“อ่า….”

 

แชนายอนมองลงไปข้างล่างในขณะที่ยังจับขาของนกอินทรีอยู่ เธอเห็นชายคนหนึ่งที่เธอรู้โดยสัญชาตญาณว่านั่นคือคิมฮาจิน เขาวิ่งไปมาเหมือนกระต่ายด้วยชุดสีดำ

 

“…”

 

เธอคิดว่าเธอพร้อมที่จะพบกับเขา แต่เมื่อเธอเห็นคิมฮาจินจริงๆแล้ว เธอกลับรู้สึกเหมือนหัวใจหยุดเต้น น่าเสียดายที่ไม่มีเวลาให้เสียไปกว่านี้แล้ว

Kwang-! Kwang-! Kwang-!

เสียงระเบิดดังขึ้นหลายครั้งในเวลาเดียวกัน การโจมตีทั้งหมดมุ่งเป้าไปที่คิมฮาจิน แชนายอน ตระหนักได้ว่าคิมฮาจินอาจตายได้ ถ้าเธอไม่กระโดดลงไปช่วยเขาในตอนนี้

 

Guoooooo-

 

แชนายอนรวบรวมพลังเวทย์มนตร์คลุมดาบของเธอ พลังเวทย์มนตร์ของเธอหมุนวนอย่างรุนแรงและหลอมรวมเข้ากับ ‘ดาบบัลมุงก์’ ดาบบัลมุงก์ดูดซับพลังเวทย์มนตร์ของแชนายอนอย่างตะกละตะกลามและเพิ่มขนาดขึ้น แชนายอนกระโดดลงไปที่พื้นแล้วเหวี่ยงดาบของเธอซึ่งใหญ่พอ ๆ กับเสา

 

ดาบบัลมุงก์เข้าปะทะกับอียอนจุนทันที

 

Kwaaaaang-!

 

หัวของอียอนจุนถูกฟาดจนแตก และแชนายอนก็ได้กระโดดลงมายังบนพื้นอย่างสมบูรณ์แบบ จากนั้นเธอก็หันไปมองคิมฮาจิน เธอสามารถมองเห็นใบหน้าของเขาได้อย่างชัดเจนแม้จะมีหมอกควันจากการต่อสู้คละคลุ้งอยู่

 

นานแค่ไหนแล้วนะ ที่เธอเห็นเขาครั้งล่าสุด

อารมณ์ที่ซับซ้อนเริ่มเข้ามาในความคิด หัวใจของเธอเริ่มเต้นอย่างหนักหน่วงและหายใจเร็วขึ้น แต่นี่ไม่ใช่เวลาที่จะจมอยู่ในความรู้สึกโง่ ๆ แชนายอนรู้สึกว่าศัตรูเริ่มลุกขึ้นจากข้างหลังของเธอ

 

“ เฮ้ นายลงไปทำอะไรที่พื้นน่ะ?”

 

“…”

 

คิมฮาจินนิ่งเงียบ ก้นของเขาติดอยู่ที่พื้น จากการแสดงออกที่โง่เขลาของเขา เธอก็เห็นว่าเขาค่อนข้างสับสนกับการปรากฏตัวของเธอ

ด้วยรอยยิ้มอันขมปร่า แชนายอนปลุกเขาให้ตื่น

 

“ ตื่นสักที หยุดทำตัวน่าสมเพสน่า”

 

แม้จะมีการกระตุ้นของเธอ แต่คิมฮาจินก็ใช้เวลาสักพักหนึ่งก่อนที่จะลุกขึ้นหลังจากเงียบไปนาน

 

“ …แค่ก แค่ก”

 

คิมฮาจินเริ่มไอออกมาอย่างโง่งม นี่เป็นนิสัยเก่าของเขา และแชนายอนก็จำได้ทันที

คิมฮาจินตรวจสอบเดสเซิทอีเกิลก่อนเป็นอย่างแรก จากนั้นเขาก็จ้องไปที่แชนายอน

 

“ ฉันมาที่นี่เพื่อช่วยนาย” แชนายอนพูดขึ้น มือของเธอยังคงกำรอบด้ามจับของดาบบัลมุงก์อย่างแน่นหนา

 

“ …จริงเหรอ?” คิมฮาจินตอบด้วยเสียงที่แหบแห้ง

 

“ใช่ ฉันรู้ว่านายขอความช่วยเหลือจากคิมซูโฮ แต่ฉันบอกเขาว่าฉันต้องการจะมาที่นี่แทนเขา นายกับฉันยังมีธุระกันอยู่ไม่ใช่หรอ?”

 

แชนายอนพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อให้ตัวเองมีสติอยู่ตลอดเวลา คิมฮาจินพยักหน้าด้วยรอยยิ้มจาง ๆ และมันกลับทำให้แชนายอนรู้สึกแย่ อะไรคือสาเหตุของความเจ็บปวดนี้กันนะ? เธอยืนอยู่ข้างๆคิมฮาจิน พยายามที่จะยับยั้งอารมณ์ของตัวเองเอาไว้

ในขณะนั้น อียอนจุนลุกขึ้นได้ เขาถูกปกคลุมไปด้วยเลือดตั้งแต่หัวจรดเท้าโดยการโจมตีก่อนหน้านี้ของแชนายอน แต่ตอนนี้เขามีสิ่งกีดขวางที่แข็งแกร่งครอบคลุมเขาเอาไว้ ซึ่งน่าเสียดายที่ไม่มีที่ว่างสำหรับการจู่โจมครั้งที่สองอีกแล้ว

แชนายอนหันไปยิ้มกว้าง ๆให้กับคิมฮาจิน

 

“ มันให้ความรู้สึกเหมือนตลอดกาลตั้งแต่เราต่อสู้เคียงข้างกันครั้งสุดท้าย”

 

จากนั้นเธอก็เปิดใช้งานเทคนิคดาบบินของเธอ Clang-! เสียงสะท้อนของพลังเวทย์มนตร์ดังขึ้นและดาบวิเศษหลายสิบเล่มก็กำลังบานขึ้นเหมือนดอกบัว

คิมฮาจินจ้องมองแชนายอนอย่างเงียบ ๆ แล้วพยักหน้าด้วยรอยยิ้มอันขมขื่น

 

“ แน่นอน”

 

**

 

[ปรากการของบาอัล]

 

บาอัลสร้างตัวเองอย่างต่อเนื่อง ดูจากระยะไกล กระบวนการฟื้นฟูนั้นดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับสายฟ้าที่ผ่าลงมาในอากาศและหมอกสีดำซึ่งก่อรูปร่างแปลก ๆ

ตอนนี้บาอัลอยู่ในสถานะไม่สมบูรณ์ เนื่องจากการเร่งรีบที่จะกลับคืนสู่ร่างที่แท้จริงของเขาเอง

เขายังคงปล่อยพลังปีศาจออกมาเป็นระยะๆ พลังปีศาจเป็นของเสียชนิดหนึ่งที่ถูกปล่อยออกมาระหว่างการสร้างใหม่ เมื่อใดก็ตามที่สิ่งนี้เกิดขึ้นคิมซูโฮก็เหวี่ยง มิสเทลทีน และ “ลบ” การมีอยู่ของพลังงานปีศาจออกจากโลกนี้ไปทันที

 

“ …นายคิดว่าฉันควรเชื่อนายจริงๆหรือ”

 

อย่างไรก็ตาม บาอัลเป็นข้อที่ควรกังวลน้อยที่สุดของจินซาฮยอคในตอนนี้ เธอจ้องมองไปที่เบลล์และเย้ยหยัน

 

“ใช่.”

 

เบลล์พยักหน้าอย่างใจเย็น รอยยิ้มเล็ก ๆ แผ่ไปทั่วริมฝีปากของเขา

 

“ เธอควรเชื่อผม ผมพิสูจน์เรื่องนี้ด้วยตัวเอง อย่างที่คุณเห็นผมยังมีชีวิตอยู่และสบายดี”

 

เบลล์เพิ่งบอกทุกอย่างกับจินซาฮยอค เขาบอกเธอว่าเขารอดชีวิตมาได้และสามารถมาที่โลกนี้ได้อีกครั้ง

เรื่องราวของเขาเกี่ยวกับปาฏิหาริย์ที่เกิดจากความบังเอิญหลายร้อยเรื่องบวกกับโชคที่ฟุ่มเฟือยของผู้ชายคนหนึ่ง

 

“ผมกลับมาจากความว่างเปล่าในจิตใจของบาอัล”

 

บาอัลต้องสร้าง’โลกแรก’ขึ้นมาใหม่ ซึ่งเขาได้ทำสัญญากับเบลล์เพื่อที่จะลงมาที่โลกแห่งนี้ มันเป็นกลอุบายที่เขาคิดค้นขึ้นเพื่อลดการรบกวนของเอกภพและเพื่อพลังแห่งการยุติมัน

 

บาอัลสร้างโลกแรกขึ้นมาใหม่และเชื่อมต่อกับโลกนี้ผ่านประตูปีศาจ โดยการสร้างทางเดินระหว่างสองโลก บาอัลประสบความสำเร็จในการทำให้แรงกดดันของจักรวาลอ่อนแอลง ขั้นตอนต่อไปในแผนของเขาคือการทำลายโลกแรกรวบรวมพลังงานที่เกิดขึ้นในระหว่างกระบวนการและใช้มันเพื่อเสร็จสิ้นการจุติของเขาที่ปราสาท

 

แต่แผนของเขาผิดพลาดเมื่อปราสาทของบาอัลถูกทำลายลง

เมื่อปราสาทที่ไม่สามารถสลายได้พังทลายลง บาอัลสูญเสียวิธีการในการทำลายโลก ในขณะที่เขาไม่มีทางเลือกอื่น บาอัลรีบตัดสินใจที่จะลงมาสู่โลกในขณะที่ยังเก็บโลกใบแรกไว้เหมือนเดิม

 

สิ่งที่เขามองข้ามคือความจริงที่ว่าโลกใบแรกเป็นบ้านของนักเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ ‘ชิมูริน’

 

ชิมูรินเป็นอัจฉริยะที่ได้รับความมหัศจรรย์ของการเดินทางข้ามมิติในเวลาอย่างน้อย 30 ปี โดยสมมติว่าเธอรอดชีวิตมาได้ และเมื่อเธอได้รับโชคที่ชื่อว่าคิมฮาจิน กระบวนการนี้จึงเร็วขึ้น ชิมูรินพยายามทำให้เทคนิคการเดินทางข้ามมิติสมบูรณ์ในเวลาเพียง 3 วัน แน่นอนการตัดสินใจที่รวดเร็วของบาอัลหันกลับมาทำร้ายเขาเอง….

 

“ฮะ คุณกำลังบอกว่าทั้งหมดนี้เป็นเพียงเรื่องของโชคหรือ?”

 

“ ไม่ ไม่ใช่ทั้งหมด ผมเป็นหนี้บุญคุณคิมฮาจินซึ่งดูเหมือนคุณจะชอบเขามาก ๆ ”

 

จินซาฮยอคทำหน้าบึ้งจากเสียงเสียดสีของเบลล์ เบลล์ยักไหล่แล้วเดิพูดต่อ

 

“ อย่างไรก็ตาม ประเด็นของผมคือผมสามารถกลับมามีชีวิตได้เพราะบาอัลตัดสินใจพลาด ดังนั้นโอกาสในการชนะของเขาจึงลดน้อยลง ตอนนี้บาอัลอารมณ์ไม่คงที่ เขาได้รับอิทธิพลมากเกินไปจาก “ต้นกำเนิดของการดำรงอยู่” ของเขาเอง “

 

“ ต้นกำเนิดของการดำรงอยู่…. คุณหมายถึงนวนิยายเหรอ?” จินซาฮยอคกระซิบ เบลล์พยักหน้าอย่างเคร่งขรึม

 

“ถูกตัอง บาอัลเป็นสิ่งมีชีวิตที่ยอดเยี่ยมซึ่งหมายความว่าเขาสามารถแยกแยะความจริงออกจากการโกหกได้ นอกจากนี้ยังหมายความว่าอีโก้ของเขายังสูงมากอย่างไม่น่าเชื่อ ดังนั้นเมื่อเขาพบว่าเขาเป็นเพียงตัวละครในนวนิยาย….”

 

จินซาฮยอครู้สิ่งที่เบลล์จะพูดต่อไป แม้จะไม่ได้ยินเขาพูดก็ตาม

ความจริงที่ว่าโลกนี้เป็นนิยาย – แม้กระทั่งจินซาฮยอคก็พบว่ามันยากที่จะเชื่อ

 

“Tsk … .”

 

จินซาฮยอคถอนหายใจด้วยความหงุดหงิด ความคิดของเธอลอยไปหาคิมฮาจินอีกครั้ง