The Novel’s Extra 516
บทที่ 516 ภารกิจสังหาร ออร์เดน (6)
เพี้ยววววววว!
…ตอนนั้นกระแสพลังเวทย์ที่ไม่คาดคิดพุ่งเข้ามา
“อะไรกัน?”
ยูชีฮยอก, ยูจินวอง และมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์ 3 ตัวหยุดและสังเกตกันและกันในไม่ช้าก็หันไปในทิศทางของพลังเวทมนต์
“จิตวิญญาณเหล็กไหล….”
พลังเวทมนต์แห่งเหล็กกำลังกระพริบอยู่บนท้องฟ้าเหนือวังของออร์เดน
ยูชีฮยอก และ ยูจินวอง ต่างก็เห็นฉากนี้เมื่อพวกเขายังเด็กไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันคือ ‘จิตวิญญาณเหล็กไหล’ ของ เฮย์เนค
ในช่วงเวลาต่อไปพลังเวทมนต์ของ 9 ดาราก็ควบแน่นถึงจุดหนึ่งก่อนที่จะปะทุขึ้นอย่างรวดเร็ว
ตู้มมมมมมมมมม!
เหล็กตกลงมาจากฟากฟ้า
“หืม…ดูเหมือนว่าตาแก่เฮย์เนคยังไม่แก่สินะ”
“…ก็ตามนั้น”
รุ่นน้องของ เฮย์เนค และคนรับใช้ของ ออร์เดน เฝ้าดูการแสดงพลังอย่างล้นหลามของ เจ้าแห่งเหล็กไหล ด้วยความหวาดกลัว
*************************************************************************
กลับกันทีมของ ยุนซึงอา แทรกซึมเข้าไปในศูนย์วิจัยของ ออร์เดน
ทีมของเธอประกอบไปด้วย โอเฮย์, แชนายอน, ยีจินยูน และ ชินจงฮัก ภารกิจของพวกเขาคือทำลาย ‘ข้อมูลวิจัยการสร้างมนุษย์พันธุ์ใหม่ทั้งหมด’ เพื่อป้องกันไม่ให้มอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์มีจำนวนเพิ่มไปกว่านี้
“มนุษย์! อย่าคิดว่าพวกแกจะสามารถมีชีวิตรอดไป…-!”
แต่ศัตรูเข้ามาขัดขวางพวกเขาอย่างรวดเร็ว ไม่ถึง 3 นาทีหลังจากการแทรกซึมของพวกเขากลุ่มของมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์คล้ายเซ็นทอร์ก็พุ่งเข้าหาพวกเขาพร้อมหอกยักษ์
“ฉันจะหยุดพวกมันเอง! สหายไปทำในสิ่งที่พวกคุณต้องทำเถอะ!”
โยเฮย์ หยุดวิ่งแล้วหันไปเผชิญหน้ากับพวกมัน ก่อนที่สมาชิกคนอื่นในทีมจะได้พูดอะไร โยเฮย์ ก็ดื่มยาและพุ่งเข้าหาเซนทอร์ ด้วยผลกระทบจากยาและบัฟของยีจินยูน โยเฮย์ กลายเป็นลมกระโชกเพื่อหยุดยั้งเหล่าสัตว์ร้าย
“วิ่งต่อไป!”
ยุนซึงอา นำคนอื่นๆไปยังศูนย์วิจัยที่บันทึกไว้ในแผนที่ของพวกเขา
กลุ่มมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์อีกกลุ่มปรากฏตัวและในครั้งนี้
เซินหยวน เป็นคนหยุดพวกมันเอาไว้
“พวกเราทุกคนมีคําภีร์ย้อนกลับดังนั้นพวกเราจะใช้มันก่อนที่ทุกอย่างจะแย่เกินไป ตรวจสอบให้แน่ใจว่าได้ทำภารกิจสำเร็จดีและล้างแค้นให้สหายที่พ่ายแพ้จากประเทศของฉันด้วย ไทกริสอาจตายไปแล้ว แต่เหล่ามอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์ทุกคนต้องตาย!” เซินหยวน ยิ้มก่อนกระโดดเข้าสู่สนามรบ
“…ไปกันเถอะ.”
ทีมยังคงไปต่อและทำงานอย่างต่อเนื่องจนไปถึงปลายทางของพวกเขา พวกเขารู้ว่าพวกเขาถูกไล่ล่าพร้อมมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์อย่างแน่นอนเมื่อเวลาผ่านไป การทำภารกิจนี้ให้สำเร็จโดยเร็วที่สุดเป็นสิ่งสำคัญ เส้นทางไปยังศูนย์วิจัยเป็นเหมือนเขาวงกตเนื่องจากมีภาพลวงตาและบาเรียที่น่าพิศวงอยู่หลายชั้น อย่างไรก็ตามสัญชาตญาณที่น่าทึ่งของ แชนายอน สามารถนำทางพวกเขาไปในทิศทางที่ถูกต้อง
“ตรงนั้น!”
คำว่า [ศูนย์วิจัย] ปรากฏขึ้นต่อหน้าพวกเขา
ตู้ม!
พวกเขาพุ่งทะลุประตูและพุ่งเข้าหาข้างใน
“ฮ่าฮาฮา…ดูเหมือนว่าพวกมันจะหนีไปหมดแล้ว”
ศูนย์การวิจัยว่างเปล่าโดยนักวิจัยเห็นได้ชัดว่าวิ่งหนีไปแล้ว แต่ว่าตอนนี้เป้าหมายของทีมคือทำลายสิ่งอำนวยความสะดวก ตราบใดที่ไม่มีพวกสิ่งอำนวยความสะดวกพวกเขาจะไม่สามารถสร้างมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์ได้ใหม่จนกว่าสงครามจะสิ้นสุดลง
“ เริ่มทำลายทุกสิ่งที่พวกคุณเห็น…อะ!”
เปรี้ยง-!
ทันใดนั้นหมัดอันทรงพลังก็โจมตีไปที่ท้องของ ยุนซึงอา การจู่โจมอย่างฉับพลันทำลายการเสริมลมปราณของเธอในทันทีและยุนซึงอาก็คุกเข่าลงกับพื้น
“พะ….พี่! แกใครกัน!”
ตู้มมมมม!
พลังเวทมนต์ของ แชนายอน พุ่งสูงจนส่องสว่างไปทั่วศูนย์วิจัยที่มืดมิดและเผยให้เห็นมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์ที่ซุ่มโจมตียุนซึงอา
“… !”
ดวงตาของแชนายอนเบิกกว้างทันที
กรอกกก…
ไทกริสยืนอยู่ตรงหน้าเธอ มอนสเตอร์ที่ควรจะตายไปแล้วคือจ้องมองพวกเขาขณะที่น้ำลายไหลออกจากปากของเขาและดูงุนงง
“ตอนนี้พวกเจ้าเห็นไหม ความตายไม่เป็นอุปสรรคต่อท่านออร์เดน!!”
เสียงที่ดังกึกก้องออกมาจากความมืดสลัวๆ
แตะ แตะ เสียงฝีเท้าดังก้องในห้อง สมาชิกในทีมหันไปทางทิศทางของเสียง
“…ปาร์คฮันโฮ”
ชินจงฮัคพึมพำกัดฟันของเขากำแน่น
ประธานคนก่อนของวิหารแห่งความยุติธรรม ปาร์คฮันโฮ เดินออกมา
“แกเดินไปสู่เส้นทางแห่งความสำเร็จด้วยความช่วยเหลือของปู่ฉัน นี่คือวิธีการชดใช้ของแกงั้นเหรอ?”
ชินจงฮักตะโกนออกมาขณะที่เขาชี้หอกผู้พิชิตของเขา อย่างไรก็ตามใบหน้าของ ปาร์คฮันโฮ ไม่ได้เปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย
“ทุกคนคือฮีโร่ทั้งหมด แต่เธอไม่รู้ตัวว่าพวกเขาน่าเกลียด สกปรกและชั่วร้ายแค่ไหน ฉันมาที่นี่ไม่เพียงเพราะฉันเป็นหนี้บุญคุณต่อราชาแต่ยังต้องทำลายสมาคมด้วย”
“ประธาน…ปาร์คฮันโฮ”
ยุนซึงอา ลุกขึ้นมาและเดินโซเซ
“ฉันเข้าใจ…ความโกรธและความโศกเศร้าของคุณ ฉันรู้ว่าคุณจะทำทุกอย่างเพื่อรักษาลูกสาวของคุณ”
“ไม่จำเป็น ฉันจะไม่เชื่ออะไรทั้งนั้น อย่าคาดหวังอะไรจากฉันและจนตายอย่างฮีโร่ซะเถอะ”
“รอ-”
“ไทกริส!”
ปาร์คฮันโฮตะโกนชื่อไทกริสทำให้เขาโจมตีทันที ไทกริสที่ฟื้นขึ้นมาอย่างขาดสติดังนั้นเขาเหมือนหุ่นไม้ ถึงกระนั้นความแข็งแกร่งของเขาก็ยังคงอยู่
เปรี้ยง! เปรี้ยง!
“กรอกกกกกกกกกก!”
การต่อสู้ที่ดุเดือดเริ่มขึ้น
ชินจงฮักและยุนซึงอาเผชิญกับไทกริสและยีจินยูนก็พยายามช่วยเหลือ
แชนายอน ออกไปต่อสู้กับ ปาร์คฮันโฮ ด้วยตัวเอง
“อัก”
ปาร์คฮันโฮเป็นอดีตประธานวิหารแห่งความยุติธรรมและเป็นเจ้าของ
‘พลังเวทมนต์เหล็กไหล’ รองจากเจ้าแห่งเหล็กไหลเท่านั้น
แชนายอน เสียเปรียบเขาอย่างมาก
“…ประธานรีบยอมแพ้ซะ! คุณก็ได้ลูกสาวคืนมาแล้วทำไมคุณไม่พาเธอหนีออกไป!”
“หุบปาก.”
“ฉันไม่เข้าใจ! ทำไมคุณถึงให้…อา! ให้ลูกสาวของคุณอยู่ท่ามกลาง
เหล่ามอนสเตอร์?!”
เปรี้ยง – เปรี้ยง-!
ดาบปะทะกันซ้ำแล้วซ้ำอีก แม้ว่า แชนายอน จะเสียเปรียบ แต่เธอก็สามารถยืนหยัดอยู่ได้ด้วยไม่ยอมแพ้ ถ้าเป็น เฮย์เนค เธอคงไม่มั่นใจที่จะชนะ แต่เธอมั่นใจว่ากับคนนี้เธอไม่แพ้
น่าเสียดาย…
“โฮกกกกกกกกกก!”
คนอื่นก็ไม่ได้เป็นเช่นนั้น
ไทกริสปล่อยพลังเต็มที่ของเขาจยเขาคล้ายกับเทพแห่งความตาย
ชินจงฮัก และ ยุนซึงอา ไม่ได้รับโอกาสในการตอบโต้เลยแม้แต่น้อย
“กรี้ดดดดดดดดดด!”
สุดท้ายยีจินยูนซึ่งหลบซ่อนตัวก็ถูกจับ ไทกริสตัดแขนของเธอโดยไม่ลังเล และยีจินยูนก็ล้มลงกับพื้นด้วยความเจ็บปวด
“ไม่นะ…มัน…..เจ็บ…!”
“จิ-จินยูน!”
“เธอมองทางไหน”
ในขณะนั้นเอง แชนายอน ก็ถูกเบี่ยงเบนความสนใจ การโจมตีของ ปาร์คฮันโฮ ถึงตัว แชนายอน ทันที
ฉับ!
เมื่อถูกฟันแชนายอนก็ถอยออกมา ความเจ็บปวดอันร้อนแรงแพร่กระจายไปทั่วร่างกายของเธอและปาร์คฮันโฮก็รีบติดไปจบทันที
“กรี้ดดด!”
แชนายอน ป้องกันการโจมตีของ ปาร์คฮันโฮ โดยไม่มีโอกาสจัดการกับบาดแผลของเธอ
เ
เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง!
ดาบของพวกเขาปะทะกันจนเป็นประกายไฟ แชนายอน เริ่มช้าลงเพราะเสียเลือดมาก
“เธอเริ่มช้าลงแล้ว”
ปาร์คฮันโฮไม่ได้ให้โอกาสเธอพัก ดาบของเขาโจมตี แชนายอน ในทุกทิศทาง การโจมตีที่ แชนายอน สามารถป้องกันได้ในตอนแรกเริ่มที่จะสร้างบาดแผลบนร่างกายของเธอ
“อัก…”
ในขณะที่เธอถูกดันให้จนมุมทันใดนั้นก็มีหน้าต่างแปลกๆโผล่ขึ้นมาที่มุมมองสายตาของเธอ
[คุณสามารถใช้ ‘จดหมายเชิญถึงคู่รัก’ ได้!]
[กรุณาป้อนชื่อเล่นของคนที่คุณต้องการ เพื่อเชิญ]
[คำเตือน! การต่อสู้กำลังเกิดขึ้น การอัญเชิญแบบบังคับไม่สามารถทำได้]
“อะไรนะ…?”
‘เกิดอะไรขึ้น? นี้มันจดหมายเชิญในกระเป๋าของฉันไม่ใช่เหรอ?
ฉับ
ในขณะที่ แชนายอน กำลังสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นดาบของปาร์คฮันโฮก็พุ่งไปที่ต้นขาของเธอแล้วตอนนั้นเองที่ แชนายอน รู้สึกตัว
“… !”
‘มันขาดระหว่างการต่อสู้!’
ในที่สุดจดหมายก็ขาดสะบั้น!!!
Comments