Chapter 634 Final Name (5)

[ภายในจิตใจของชินจงฮัก]

จินซาฮยอคไม่ได้รู้สึกชอบดูผู้ชายตัวโตๆสองคนที่ร้องไห้อยู่ในอ้อมแขนของกันและกันสักเท่าไหร่ ถึงอย่างนั้นเธอก็ตัดสินใจที่จะไม่เข้าไปยุ่ง เพราะเธอไม่ต้องการก่อให้เกิดปัญหาใด ๆที่จะทำให้เสียโอกาสในการได้รับ ‘มรดก’ ของ ชินมยองชุลไม่ว่าจะด้วยเหตุไหนอะไรก็ตาม

“….เฮ้อ”

ในขณะที่จินซาฮยอค มองดูชินจงฮักที่กำลังคร่ำครวญเหมือนหมู เธอก็สงสัยกับตัวเองว่าทำไมเขาถึงได้ร้องไห้เป็นเด็กน้อยแบบนี้
จินซาฮยอคกอดอกและรอให้ทั้งสองสงบลง

– …ถึงเวลาที่ปู่ต้องไปแล้ว

เมื่อชินมยองชุลกล่าวออกมาในที่สุด จินซาฮยอคก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ชินจงฮักส่ายหัวของเขาเหมือนเด็กน้อย แต่ชินมยองชุลพูดอย่างเด็ดขาด
ความจริงก็คือแม้ว่าเขาต้องการที่จะอยู่ด้วยกันแต่เขาก็ไม่สามารถทำได้ วิญญาณของชินมยองชุล เริ่มค่อยๆจางลงแล้ว
เมื่อชินจงฮักมองเห็นว่าปู่ของเขาเริ่มกลายเป็นฝุ่นและกระจายออกทีละเล็กทีละน้อย เขาก็ก้มศีรษะลงและสะอื้น

-จงฮักเอ๋ย มองปู่สิ

อย่างไรก็ตาม ชินมยองชุลดูเหมือนจะไม่กลัวความตาย แต่เห็นได้ชัดว่าเขามีความกังวลเกี่ยวกับหลานชายของเขามากกว่าตัวตัวเองซะอีก ชินมยองชุลยิ้มให้ชินจงฮักอย่างอบอุ่น

– คิดเกี่ยวกับทุกสิ่งที่หลานจะทำในฐานะฮีโร่

ชินจงฮักเงยหน้าขึ้นและพยายามยิ้ม แต่มันก็ไม่ง่ายอย่างที่เขาหวังไว้ ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวเพราะน้ำตาที่ไหลลงมาและการฝืนยิ้ม

“…อุ๊ป”

เมื่อจินซาฮยอค เห็นใบหน้าของชินจงฮัก เธอก็ยกมือขึ้นปิดปากตัวเองอย่างรวดเร็ว เธอเกือบจะหลุดหัวเราะออกมา

-จงฮักเอ๋ย

ชินมยองชุลลูบหัวหลานชายของเขา ในทุกช่วงเวลา ชินจงฮักจับตาดูปู่ของเขาพยายามจดจำช่วงเวลานี้ตลอดไป

-ดูแลตัวเองให้ดีนะ ปู่จะเชื่อในตัวหลานเสมอ

และนั่นคือคำพูดสุดท้ายของเขา ร่างของชินมยองชุลสลายกลายเป็นฝุ่นและกระจัดกระจายไปทั่ว ฝุ่นร่ายรำในอากาศสักพักหนึ่ง ก่อนที่จะซึมซาบเข้าสู่ร่างกายของชินจงฮัก
ชินจงฮักปิดตาของเขาลง ความรู้สึกถึง “พลัง” กำลังซึมซาบเข้ามาในตัวเขา

“ นายทำเสร็จหรือเปล่า?” จินซาฮยอคถาม

แต่ไม่มีคำตอบจากชินจงฮัก เขายืนนิ่งสงบ หายใจเข้าและออกซ้ำไปซ้ำมา และรับรู้ถึงพลังของมรดกที่เขาได้รับจากชินมยองชุล
จินซาฮยอค จ้องมองชินจงฮักชั่วครู่หนึ่ง และค่อยๆหยุดการทำงานพลังของเธอลง

Crack-!
เสียงของกระดาษแข็งแตกดังขึ้น ช้าๆ ภายในจิตใจของชินจงฮักก็เริ่มหายไป
เมื่อมองดูอาณาเขาภายในจิตใจของตัวเองค่อยๆหายไป ชินจงฮักก็หันไปหาจินซาฮยอคอย่างช้าๆ

และเขาก็พูดว่า“ ขอบคุณ”

“ฮะ?”

คำพูดของเขาทำให้จินซาฮยอคประหลาดใจ เธอค่อนข้างไม่เคยชินกับการขอบคุณสักเท่าไหร่และก็ไม่เคยนึกเลยว่าจะได้ยินจากชินจงฮักคนนี้
จินซาฮยอคยักไหล่

“ อย่าเข้าใจฉันผิด ฉันไม่ได้ทำเพื่อนาย”

“ ถ้าอย่างนั้น เป้าหมายของเธอคืออะไร”

“…มันไม่ใช่เรื่องของนาย”

ในไม่ช้า ความมืดที่เคยห่อหุ้มพื้นที่แห่งนี้ก็เริ่มหายไป และทั้งสองก็กลับสู่โลกปกติ ชินจงฮักและ จินซาฮยอคประสานสายตากันอย่างรวดเร็ว จากนั้นพวกเขาก้าวไปข้างหน้าในเวลาเดียวกัน
แน่นอนว่าปลายทางของพวกเขาคือสนามรบที่บาอัลอยู่
ชินจงฮักต้องการแก้ไขข้อผิดพลาดของปู่ของเขา และ จินซาฮยอค ต้องการทำตาม ‘แผน’ ของเธอ
โชคดีที่พวกเขาไม่ต้องเดินทางไกลเท่าไหร่นัก

Guooooo …

พลังงานปีศาจแผ่กระจายจากระยะไกลๆ
เมื่อจินซาฮยอค สังเกตเห็นมัน….

Kwaaaaaa-!
พลังงานปีศาจของบาอัลโหมกระหน่ำเหมือนพายุ มันทำให้โลกทั้งใบถูกปกคลุมไปด้วยความมืดมิด ท้องฟ้า พื้นดินและทุกสิ่งที่อยู่ในนั้นถูกบาอัลกักขังเอาไว้ รวมทั้ง จินซาฮยอคและชินจงฮักด้วย
ตอนนี้พวกเขาอยู่ในโดมปีศาจยักษ์ที่ทุกสารทิศมีเพียงความเงียบ

“ …ดูเหมือนเราอยู่ในปราการของ บาอัล” ชินจงฮักสรุป

จินซาฮยอคยกคิ้วของเธอขึ้น

” ‘ มรดก’ จะต้องเป็นอะไรซักอย่างจริงๆ เป็นเรื่องยากที่คนโง่อย่างนายจะสังเกตเห็นสิ่งต่างๆได้รวดเร็วขนาดนี้”

“…หุบปาก.”

ชินจงฮักตะคอกใส่จินซาฮยอค และเริ่มวิ่งไปหาแหล่งพลังงานปีศาจ จินซาฮยอค รีบตามเขาไปอย่างติดๆ

ทั้งสองมาถึงศูนย์กลางของปราการอย่างรวดเร็ว
ที่นั่นบาอัลได้เปิดเผยร่างจริงออกมา

“โว้วว … มันบ้าอะไรกันน่ะ?” จินซาฮยอค อุทานด้วยความตกใจ ฮีโร่คนอื่น ๆ ที่รวมตัวกันตอบสนองในทำนองเดียวกัน

ร่างกายของบาอัลเปลี่ยนรูปร่างคล้ายของเหลว เขาอาจเป็นโฮโลแกรมที่ซับซ้อนหรือแม้แต่ผีก็ได้ ไม่ว่าเขาจะเป็นอะไรก็ตามเขาก็ไม่ได้ดูเหมือนมนุษย์เลยซักนิด ตอนนี้บาอัลดูเหมือนมังกรมากกว่าปีศาจ

“…ฮะ?”

ในขณะที่สังเกตบาอัล จินซาฮยอค ค้นพบใบหน้าที่คุ้นเคยในฝูงชน เธอสงสัยในสายตาของเธอทันที
เขาอาจจะไม่ได้อยู่ที่นี่ เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะ ‘อยู่’
จินซาฮยอคเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ

“ เบลล์…?” เธอพึมพำ

ผู้ชายผู้ที่เธอฆ่าไปแล้ว – เบลล์ – ยังมีชีวิตอยู่
เขายืนอยู่เบื้องหน้าของเธอ
จินซาฮยอคยืนอยู่ในความงุนงงอย่างสมบูรณ์ และเมื่อเบลล์ได้ยินเสียงเรียกชื่อของเธอ จากนั้น
ริมฝีปากของเบลล์ก็เริ่มขยับยิ้มออกมา

-เฮ้

“ เฮ้ ไอ้…!”

จินซาฮยอคต้องการวิ่งหนีเขาทันที
อย่างไรก็ตาม

!“-”

เสียงโหยหวนของบาอัลดังขึ้น ตอนนี้เขาอยู่ในร่างที่แท้จริงของเทพพระเจ้าปีศาจ ทั้งปราการคละคลุ้งไปด้วยพลังปีศาจอย่างรวดเร็วเพียงแค่การคำรามเพียงครั้งเดียว

“ จินซาฮยอค เธอรอที่นี่”

ชินจงฮักก้าวไปข้างหน้า เพราะยังติดอยู่ในภาวะตกตะลึง จินซาฮยอคจึงทำได้แค่มองดูชินจงฮักเคลื่อนที่ออกไปด้วยสายตาที่ว่างเปล่า
ชินจงฮักเข้าใจผิดว่าเธอถูกครอบงำโดยบาอัลและยิ้มเล็กน้อย

“ ไม่ต้องกังวล นี่คือสิ่งที่ฉันต้องทำ”

เขาประกาศกร้าวอย่างกล้าหาญและคว้าหอกผู้พิชิตขึ้นมา

“ และมันก็เป็นสิ่งที่มีแค่ฉันเท่านั้นที่ทำได้”

พลังเวทย์มนตร์ของชินจงฮักอาบไปทั่วหอกผู้พิชิต
พลังงานของเขาหนาแน่นขึ้นกว่าเดิมมาก

“ เธออยู่ด้านหลัง ไม่ต้องรอ เธอควรช่วยอพยพคนอื่นไป”

คำพูดของชินจงฮักค่อย ๆดึงจินซาฮยอคกลับมาสู่ภาวะปกติของเธอ เธอกระพริบสองสามครั้งและในที่สุดก็เปิดปากออก

“นายคิดว่าตัวเองเป็นใคร?”

“…อะไร?”

ทั้งสองเริ่มจ้องมองซึ่งกันและกันอีกครั้ง
คราวนี้ฮีโร่อีกคนเข้าหาคู่

“ จินซาฮยอค? ชินจงฮัก?”

ทั้งคู่หันไปทางเสียงเรียกชื่อของพวกเขาพร้อม ๆ กัน

“ ฉันไม่ได้คาดหวังว่าคุณสองคนจะอยู่ด้วยกัน…. ดังนั้นคุณจะต้องตกใจกับเรื่องนี้เช่นกัน”

เจ้าของเสียงที่คุ้นเคยคือคิมซูโฮ จินซาฮยอค หันมาจ้องที่คิมซูโฮ ถัดจากนั้นคือแชนายอนที่ยืนอยู่ข้างเขา

‘บ้าเอ้ย เธอเป็นคนสุดท้ายที่ฉันอยากเห็น….’ จินซาฮยอค ขมวดคิ้ว

จากนั้น
Chwaaak-!

ทันใดนั้น ผู้หญิงคนหนึ่งที่ทั่วทั้งร่างปกคลุมไปปด้วยเปลวเพลิงก็ปรากฏตัวขึ้น

“หืม? คิมซูโฮ? และ…ผู้บัญชาการอัศวินชินจงฮัก คุณด้วยเหรอ?”

ผู้หญิงคนนั้น – โทเมอร์ – สังเกตคิมซูโฮและคนอื่น ๆ และหยุดนิ่งชั่วคราว