บทที่ 583 10 วัน (2)

“พวกเราสามารถทำสิ่งนั้นได้มากเท่าที่คุณต้องการ แต่-“

“หยุดพูดด้วยคำพูดธรรมดาๆได้แล้ว? ฉันอายุมากกว่า 2000 ปีพวกเธอรู้ไหม”

เมเดีย ขมวดคิ้วอย่างขมขื่น เฮย์เนค ผงกหัวของเขาด้วยสีหน้าขุ่นเคือง

“…พวกเราสามารถจัดให้คุณได้ แต่คุณต้องยินดีที่จะช่วยพวกเราเพื่อตอบแทนได้ไหม?”

เฮย์เนค ไม่ได้โต้แย้งและใช้คำพูดที่สุภาพกับเธอ รอยยิ้มบานบนใบหน้าของ เมเดีย ในทันที

“เธอกำลังพูดสิ่งเดียวกับชายคนนั้นเลยนะ”

เฮย์เนค ขมวดคิ้วของเขา

“ชายคนนั้น?”

“อ๊ะ พวกเธอไม่จำเป็นต้องรู้ เขาบอบบางและมีค่ามากกว่าพวกเธอ
2 คนมาก”

“… .”

เมื่อได้ยินอย่างนี้แม้แต่แชจูชึลเองก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย ทั้งเขาและ
เฮย์เนค ไม่สามารถนึกถึงผู้ชายคนใดก็ได้ที่เหมาะสมกับคำอธิบายนั้น

“ยังไงก็ตาม”

เมเดีย ยิ้มเยาะ

“ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น ฉันไม่อยากให้โลกที่ฉันจะอยู่ต้องสกปรก”

เธอหมุนไปรอบๆและเปลี่ยนชุดพิธีการของเธอ ชุดสวรรค์นี้เป็นตัวอย่างที่สมบูรณ์แบบที่สร้างขึ้นโดยผู้สืบเชื้อสายคนแรกโดย คิมฮาจิน

“ชื่อจริงของฉันคือ เมเดีย ในฐานะที่เป็น ครึ่งเทพโบราณและจอมเวท
ข้าจะเป็นกำลังให้พวกเจ้า”

ทันใดนั้นพลังเวทมนต์ที่ถูกระงับก็พุ่งออกมาขึ้นจากร่างของ เมเดีย พลังเวทมนต์ที่ไร้เทียมทานหมุนวนอยู่ในห้อง

“ ….”

“ ….”

ในช่วงเวลานั้นทั้ง แชจูชึล และ เฮย์เนค จ้องที่กันและกัน

เฮย์เนค พูดด้วยสายตาของเขาว่า ‘ดูเหมือนว่าสิ่งต่างๆจะเป็นไปด้วยดี’

แชจูชึล ตอบด้วยสายตาของเขาว่า ‘แน่นอน’

มันเป็นคำตอบที่เป็น แชจูชึล มากที่สุด

*************************************************************************

[การประชุมสันติภาพข้ามชาติ D-10]

เหลือเพียง 10 วันจะถึงการประชุมสันติภาพข้ามชาติ ผมมองออกไปนอกหน้าต่างสำนักงานผู้อำนวยการและถอนหายใจ นกบินไปในท้องฟ้าสีฟ้าใส ทุกอย่างดูสงบสุข

“… เห้อ.”

แต่จิตใจของผมอยู่ไกลจากความสงบสุข ผมฟื้นฟูความแข็งแรงของผมและได้อุปกรณ์ของผมคืนรวมถึงกระสุนสังหารเทพแต่ความกังวลของผมยังคงอยู่กับผม

ทั้ง บาอัล และสิ่งที่ จินซาฮยอค พูดอยู่ในหัวของผม

– ถ้านายมองดูจากภาพที่ใหญ่ขึ้นมันเป็นความผิดของอียอนจุนที่ทำให้คิมฮาจินไม่มีทางเลือกนอกจากต้องฆ่าแชจินยุน

ทำไมจินซาฮยอค พูดอย่างนั้น? มันแค่เป็นการยั่วยุผมและแชนายอนจริงๆเหรอ? หรือว่าเธอได้ยินอะไรบางอย่างจากเบลล์?

ผมรู้ความสัมพันธ์ของ อียองจุน กับบอส ต้องขอบคุณ ยูจินฮยอก แต่ยังมีอีกมากที่ผมไม่รู้เกี่ยวกับ อียองจุน

ตอนนี้ แชนายอน กำลังคิดอะไรอยู่? ในวันนั้นเธอพูดคุยกับจินซาฮยอค อะไรบ้าง?

ผมอยากรู้มากๆ แต่แชนายอน ตัดการสื่อสารกับผม

“มีบางอย่างในจิตใจของนายเหรอ”

ฮาริน ถามในขึ้นมา ผมหันหัวของผมและมองไปที่ ฮาริน ภายใต้ชื่อเท็จว่า ‘ยูริน’ เธอได้เข้าร่วมหน่วยสืบราชการลับเมื่อ 4 วันที่แล้วพูดอีกอย่างคือตอนนี้เธอเป็นลูกน้องของผม

“ไม่ มันไม่มีอะไรแล้วเธอล่ะ? เธอรู้สึกดีขึ้นหรือเปล่า?”

“ใช่ ยกเว้นแต่ว่าฉันยังไม่คุ้นเคยกับชื่อของฉัน”

ฮาริน หัวเราะออกมาเบาๆผมยิ้มอย่างขมขื่นและพยักหน้า

“การประชุมสันติภาพข้ามชาติในอีก 10 วันแต่ไม่ต้องกังวลมากเกินไป”

ฮาริน พยายามให้ผมใจเย็นเอาจริงๆการมีเธอช่วยบรรเทาผมได้จริงๆ เธอไม่ได้เป็นนักล่ามารครึ่งตัวเหมือนผม แต่เป็นของจริงที่สืบทอดสายเลือดของนักล่า เธอทำให้มั่นใจว่าจะมีอะไรต่อสู้กับ บาอัล

“อืม ฉันไม่เป็นไรเธอ ฮาริน – ไม่สิ ยูริน”

“…อืม แต่ฉันไม่เคยชินกับการที่นายเป็นหัวหน้าของฉัน นายเคยเป็นคนที่ปกป้องฉันมมาก่อน”

“เธอสามารถพูดคุยแบบสบายๆได้เลยถ้าเธอต้องการ”

“ไม่ ไม่ ไม่เป็นไร ฉันไม่ใช่ชนชั้นสูงอีกต่อไป ตอนนี้ฉันรู้สึกสะดวกสบายมากขึ้นแล้ว”

ฮาริน ยิ้มอย่างใจเย็นราวกับว่าเธอรู้สึกสงบใจได้แล้ว

ต๊อกๆ

และแล้วก็มีคนเคาะประตู

“หืม? เป็นเรเชลงั้นเหรอ?”

ผมเอียงหัวของผมอย่างอยากรู้อยากเห็นและเปิดประตู

“เรเชล … ?”

อีกด้านหนึ่งของประตูเป็นแขกที่ผมไม่ได้คาดคิด

“ฮ่าฮ่าฮ่า…ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ ฮาจิน”

ผู้หญิงคนหนึ่งเกาหัวของเธอด้วยเสียงหัวเราะที่น่าอึดอัดใจ

“ใช่แล้วละ! ว้าว!”

และชายที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อก็พยายามกอดผมด้วยรอยยิ้มกว้าง ๆ

เป็นยุนซึงอาและอียอนฮาน

“อะไรกัน…?”

ผมจ้องมองที่พวกเขาอย่างว่างเปล่า ยุนซึงอา อธิบาย

“พวกเราอยู่ในอาณาจักร โคร์วอน ซึ่งอยู่ภายใต้ สาธารณรัฐลีโอเรส
พวกเราได้ยินมาจากซูโฮว่าคุณมาที่นี่และมาหาคุณ”

“…อ่า เข้าใจแล้ว”

เมื่อผมพยักหน้าด้วยความงุนงง อียอนฮาน ก็ตบแขนของผมแล้วพูดเสียงดัง

“ใช่แล้วมีบางคนที่มากับเรา”

“หืม?”

“เฮ้ มานี่สิ!”

เมื่อได้ยินเสียงของอียอนฮาน ชายร่างใหญ่เดินออกมาจากด้านหลังกำแพง เมื่อฉันเห็นเขาผมก็อดไม่ได้ที่จะยิ้ม

“…ฉันไม่คาดคิดเลยว่าจะเจอนายที่นี่”

เขาเป็นคนที่ฉันมีความขัดแย้งเล็กน้อยเมื่อตอนที่ผมอยู่ใน Cube
จริงๆก็คือเขาถูกทุบตีอยู่ฝ่ายเดียวและผมก็ยอมแพ้

“คุ อะแฮ่ม…เฮ – เฮ้…ฉันรออยู่พักหนึ่งแล้ว”

เพราะผมไม่ได้เห็นเขามานานผมเลยค่อนข้างประทับใจ ชายผู้นี้เป็น
ลูกน้องคนสนิทของชินจงฮัก – คิมโฮรัค

“ใช่แล้ว”

ผมยิ้มและยื่นมือให้ผมออกไป คิมโฮรอก สะดุ้ง แต่เขายิ้มด้วยความละอายและจับมือผมเอาไว้

“ใช่…ฉันดีใจที่ได้เจอนาย”

“พวกเราไม่ได้เจอกันเลยตั้งแต่ Cube เลยใช่มั้ย”

“ชะ… ใช่.”

ผมจับมือกับ คิมโฮรอก ตามที่คาดไว้ นักสู้ระยะประชิดมือมือของเขาแข็งมากจริงๆ

“โอ้โห นายมีเพื่อนเยอะเลยนะ”

ฮาริน เข้าหาพวกเราด้วยรอยยิ้มที่สดใส

“ยินดีที่ได้เจอพวกคุณนะ ชื่อของฉันคือ ยูริน ฉันเป็นอันดับ 3 ของ
หน่วยสืบราชการลับแห่งนี้”

“อะ ขอโทษนะ? อ่า ใช่ สวัสดี ฉัน ยุนซึงอา”

“ยุนซึงอา! ช่างเป็นชื่อที่น่ารัก แล้วคุณล่ะ?”

“ฉันคืออียอนฮาน”

“อ้า ~ อียอนฮาน เอี่ยมเลย”

เธอเป็นคนที่ชอบเข้าสังคมอย่างแท้จริง ฮาริน ต้อนรับหน้าใหม่อย่างอบอุ่น