บทที่ 671. เรื่องราวที่ไม่ควรมีอยู่จริง (12)

ผมเปิดประตูออกไป ภายใต้ท้องฟ้าที่มืดมิด ชายห้าคนสวมสูทยืนอยู่ตรงนั้น ผมตื่นตัวทันที แต่เมื่อผมเห็นหน้าคน ๆ ความงุนงงก็เข้ามาแทนที่

เขาเป็นคนคุ้นเคยกับผม
เขาไม่รู้จักผม แต่ผมรู้จักเขา

“สวัสดี”

“….”

ในขณะที่ผมยืนอยู่ในความงุนงง เขาก็โค้งคำนับด้วยความเคารพ

“ผมชื่อจินเซชาน เรามาจากบริษัทเภสัชกรรม คุณคือเภสัชกรบนหน้าผาแห่งจุดจบใช่ไหมครับ?”

**

[15 เมษายน – คฤหาสน์ของตระกูลยู]

“ฮึบบบ….”

ยูยอนฮาสูดหายใจลึก ๆ ที่ด้านหน้าประตูห้องหลัก หัวใจของเธอเริ่มเต้นดังขึ้น

ที่ผ่านมา ประตูนี้เป็นของพ่อเธอ เขากำลังคิดอะไรอยู่? เขากำลังกลัวเหมือนกันไหม? หรือว่าเขายอมรับชะตากรรมของเขาและไม่พอใจลูกสาวของตัวเอง?

ยูยอนฮากัดฟันแน่นและเปิดประตูอย่างช้า ๆ หลังจากเสียงเคาะจบลง

“… .”

จากช่องว่างที่เพิ่มขึ้นอย่างช้า ๆ เธอเห็นด้านหลังของยูจินวอง ดูเหมือนว่าเขากำลังจัดเอกสารอยู่
เมื่อรู้สึกถึงการปรากฏตัวของยูยอนฮา, ยูจินวองก็หันกลับมาและยิ้มอย่างเจื่อนๆ

“ คุณอยู่ที่นี่เอง”

ยูจินวองปฏิบัติต่อเธอเหมือนที่เคยทำมาตลอด
อย่างไรก็ตาม ยูยอนฮาไม่สามารถยิ้มออกมาได้ เธอจะยิ้มได้ไง? หลังจากเรื่องทั้งหมดจบลง เวลาสำหรับการอำลาของพวกเขากำลังใกล้เข้ามา

“… .”

“ …มันดีแล้ว ยอนฮา”

เมื่อยูยอนฮาจ้องมองเขาอยู่เรื่อย ๆ ยูจินวองก็เริ่มพูดก่อน เขายิ้มอย่างซุกซนเหมือนเด็กวัยรุ่น

“ แม้ว่าพ่อจะถูกขัง หนูก็ยังมีแม่อยู่ ตอนนี้เธอภูมิใจในตัวหนูมากกว่าที่พ่อเป็น พ่อแน่ใจว่าหนูจะไม่สังเกตเห็นแม้ว่าตัวปัญหาอย่างพ่อหายจะหายไป”

ยูยอนฮายังไม่ได้บอกแม่ของเธอเกี่ยวกับแผนการของเธอ มันจะดีกว่าที่คนน้อยๆจะรู้เกี่ยวกับแผนของเธอ

“ …คุณพ่อสบายดีไหมคะ?”

ยูยอนฮาถามอย่างระมัดระวัง
ยูจินวองยิ้มและพยักหน้าเบา ๆ ราวกับว่าเธอไม่ควรถามคำถามเช่นนั้น

“แน่นอน อันที่จริงพ่อมีความสุขที่ได้มีโอกาสทำเช่นนี้”

“… .”

ยูยอนฮาไม่ตอบ ในฐานะที่เป็นลูกสาวของยูจินวอง เธอรู้ว่าความฝันของเขาคืออะไร – กลายเป็นฮีโร่ระดับมาสเตอร์ที่ทุกคนในโลกให้ความเคารพนับถือ และกลายเป็นไอดอลสำหรับเด็ก ๆ ที่มีความฝันที่จะเป็นฮีโร่
แต่หลังจากวันนี้ ความฝันของเขาจะถูกบดขยี้ลงทั้งหมด ชื่อของเขาจะถูกทำให้เสื่อมเสียชั่วนิรันดร์

“… ยอนฮา.”

เมื่อเห็นว่าสีหน้าของยูยอนฮานั้นไม่ดีขึ้น ยูจินวองทำใบหน้าให้จริงจรังมากขึ้น จากนั้นเขาก็พูดอย่างใจเย็น

“ พ่อใช้ชีวิตด้วยความเสียใจตลอดชีวิตเกี่ยวกับอุบัติการณ์ควังโอ และทุกสิ่งที่พ่อทำลงไป แต่มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ผมทำสิ่งที่จิตสำนึกของตัวเองบอกให้ทำ”

ยูจินวองหลับตาช้า ๆ ราวกับว่าเขากำลังนึกถึงบางสิ่งจากอดีตอันไกลโพ้น
“ เป็นเพราะหนู พ่อถึงได้ช่วยเด็กคนหนึ่งไว้ คนที่ช่วยชีวิตเขาไว้ไม่ใช่พ่อ… แต่เป็นหนู ดังนั้นพ่อจะฟังหนูในครั้งนี้ด้วย มโนธรรมที่ยึดถือพ่อที่ทำให้พ่อเป็นตัวของตัวเอง…คือหนู ยอนฮา”

ยูยอนฮาปิดปากเธอ เธอรู้สึกเหมือนน้ำตากำลังไหลลงมา แต่เธอกลั้นเอาไว้
ถ้าเธอร้องไห้ มันจะแย่ลงไปอีก
เธอไม่สามารถผสมผสานความรู้สึกส่วนตัวกับธุรกิจได้

เธอเริ่มคิดอย่างอื่น
ยูจินวองพูดถึง ‘เด็ก’
ใครคือ ‘เด็ก’ คนนั้น?

ยูยอนฮาถามด้วยเสียงที่สั่นเครือ

“ …เด็กคนนั้น หนูคิดว่าเขายังมีชีวิตอยู่ไหม?”

“บางที เขาอาจจะอายุเท่ากับหนู ยอนฮา พ่อแน่ใจว่าเขาใช้ชีวิตได้อย่างดี”

ยูจินวองเดินไปหาเธอพร้อมกระเป๋าเดินทางในมือของเขา
ยูยอนฮามองเขาด้วยความงุนงง
“ ดังนั้น ยอนฮา อย่ายอมแพ้และไม่ต้องเสียใจ”

จากนั้นยูจินวอนวางมือบนหัวของยูยอนฮา
เมื่อรู้สึกถึงมืออันใหญ่โตที่อบอุ่น ยูยอนฮาก้มศีรษะลง เธอไม่ต้องการให้เขารู้ว่าเธอกำลังร้องไห้
บางทียูจินวอนก็คิดเหมือนกัน เขาลูบลูกสาวของเขาเบาๆสองครั้งแล้วทิ้งไว้กับคำว่า“ ขอบคุณ -”

ทิ้งไว้คนเดียว ยูยอนฮายืนนิ่งอยู่พักหนึ่ง
ความคิดทุกอย่างหมุนวนอยู่ในหัวของเธอ
อย่างไรก็ตาม เธอรู้ว่าเธอไม่มีเวลาไตร่ตรองอย่างสบายๆ

“ เฮ้ย ปาร์ตี้กำลังจะเริ่มเร็ว ๆ นี้ ~”

เสียงที่ดังขึ้นของเจน ปลุกยูยอนฮาให้ตื่นขึ้น
ยูยอนฮาเช็ดน้ำตาที่หลั่งไหลออกมารอบดวงตาของเธอและหันกลับมา เจนที่ปลอมตัวเป็นยูจินวองและ กำลังจ้องมองเธอ

“ ฉันต้องทักทายคนแบบนี้ แล้วค่อยออกไปใช่มั้ย ~?”

ยูยอนฮาพยักหน้าก่อนที่จะกลับไปที่ห้องโถงและมองออกไปนอกหน้าต่าง รถลีมูซีนที่มีผู้นำระดับโลกกำลังเดินทางมาถึงทีละคน

“…ใช่.”

“โอเคคค ~ อะแฮ่ม อะแฮ่ม … ยอนฮา เสียงของฉันใช้ได้ไหม?”

เจนเปลี่ยนเสียงของเธอด้วยอาการไอเล็กน้อย เธอฟังเหมือนยูจินวอน
ยูยอนฮาต่อสู้อย่างหนักเพื่อที่จะบังขับขนไม่มให้ลุกขึ้นมาบนหลังของเธอ

“ เสียงเธฮฟังดูเหมือนเขามาก”

เมื่อพูดแบบนี้ เธอตรวจสอบชุดของเธออีกเป็นครั้งสุดท้าย ชุดของเธอบริดเจ็ท แหวน, ผม, เครื่องสำอางที่แต่งแต้มใบหน้า … ทุกอย่างสมบูรณ์แบบ
เธอสมบูรณ์แบบในฐานะเจ้าภาพของงานปาร์ตี้

“ฉันพร้อมแล้ว แล้วเธอล่ะ?”

“ เราก็พร้อมเช่นกัน คาลิฟาจะกลับมาอีกครั้งหลังจากส่งพ่อกลับไป~”

“เยี่ยม”

ยูยอนฮาถอนหายใจอย่างหนัก
ในที่สุดเวลาที่จะทำให้เรื่องนี้จบลงก็มาถึงแล้ว
ตอนนี้มนุษยชาติได้รับชัยชนะในสงครามปีศาจครั้งใหญ่ นี่เป็นเวลาที่พวกเขาจะเปลี่ยนแปลงตลอดกาล ขั้นตอนแรกคือการจัดการกับการทุจริตในยุคที่ผ่านมา….

—มาสเตอร์, อียุกโฮและคิมซอคโฮกำลังมา ดูเหมือนว่าพวกเขาจะมีส่วนร่วมในงานปาร์ตี้ อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่ายูจางวอนจะอยู่ในคฤหาสน์ของเขา

การส่งสัญญาณจิตของฮัสซัน อิ ซับบาห์ดังขึ้น
ยูยอนฮาไม่แปลกใจ เพราะเธอคาดไว้แล้วว่ายูจางวอนจะไม่มา

“ไม่เป็นไร.”

จินเซยอนกล่าวว่าเธอจะทำให้แน่ใจว่าทุกคนจะได้รับการลงโทษตามกฎหมายสำหรับความผิดของพวกเขา แน่นอนว่ารวมถึงยูจางวอน
แต่นั่นเป็นไปไม่ได้ บนพื้นฐานไม่มีหลักฐานว่ามีการกระทำผิดใด ๆ ของยูจางจาง สิ่งเลื่อนลอยบางอย่างเช่น “ความยุติธรรม” ไม่สามารถใช้กับเขาได้
ดังนั้นพวกเขาจึงได้เตรียมวิธีการลงโทษที่แตกต่างออกไป

“ คณะคมีเลียนจะเป็นคนไปเยี่ยมเขาเอง”

แนวคิดทางกาย – ความรุนแรง

ในเวลาประมาณสามชั่วโมง เขาจะพบกับหนึ่งในสมาชิกที่น่ากลัวที่สุดของคณะ – ชอคจุนกยอง
แน่นอนว่าจะมีฮีโร่ระดับสูงหลายสิบคนจะดูแลบ้านของเขาอยู่ แต่ก็ไม่น่าเป็นไปได้ที่พวกเขาจะมีปัญหากับชอคจุนกยอง

“ ตอนนี้”

ยูยอนฮาปรบมือ ด้วยสิ่งนี้มันคือสัญญาณ สมาชิกของคณะคมีเลียนจึงปรากฏตัวขึ้นทีละคน
เมื่อมองดูพวกเขา ยูยอนฮาก็ยิ้มออกมา

“ มาเริ่มปาร์ตี้กันเถอะ”