The Novel’s Extra 581 การประชุมสันติภาพข้ามชาติ (8)
บทที่ 581 การประชุมสันติภาพข้ามชาติ (8)
[การประชุมสันติภาพข้ามชาติ D-16]
“…ฉันชนะ-!”
ในสวนหลังบ้านของคฤหาสน์พริตัน เสียงของแชนายอนดังก้องตัดผ่านอากาศ ที่นอนบนพื้นข้างๆเธอเป็นชายและหญิงคู่หนึ่ง หนึ่งคือชินจงฮักซึ่งหมดสติไปแล้วและอีกคนคือจินซาฮยอค
บริเวณโดยรอบเปิดเผยว่ามีการสู้รบรุนแรงเกิดขึ้น
“อ่าาา…ฉันหมดแรงแล้วง่า”
ด้วยเสียงถอนหายใจเบาๆ แชนายอนเดินโซเซจนเธอล้มลงบนพื้น จินซาฮยอคหันศีรษะของเธอไปด้านข้างเล็กน้อยและจ้องมองที่แชนายอน
“…ไม่อายเหรอ?”
แชนายอนสะดุ้งไปครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะหันไปหาจินซาฮยอค
เธอชนะอย่างแน่นอนกับจินซาฮยอค แต่ปัญหาอยู่ที่กระบวนการ แชนายอนได้ร่วมมือกับชินจงฮัก เพื่อต่อสู้กับจินซาฮยอค ใช่ มันเป็นการต่อสู้ 2 ต่อ 1
“….”
แชนายอนหลบสายตาของจินซาฮยอค โดยไม่ตอบกลับ
“คิก”
จินซาฮยอคยิ้มเยาะและพยุงร่างของเธอขึ้น
“อะ? เธอยังยืนได้อยู่ไหม? ฉันคิดว่าเธอควรออกไปน่ะ!”
สิ่งที่แชนายอนไม่รู้ก็คือ อัตราการฟื้นฟูของจินซาฮยอคนั้นบ้าคลั่งมาก
“ฉันแตกต่างจากเธอย่ะ”
“…ฮ่ะ อีกแล้วน่า น่ารำคาญจริง รอนี้นะ อีก 3 นาทีเดี๋ยวมา -”
จินซาฮยอคไม่สนใจแชนายอน เธอเข้าไปในคฤหาสน์ และสาวใช้ก็ทักทายเธอ
“ให้ฉันเตรียมอาหารของคุณไหมคะ?”
“ไม่เป็นไร”
จินซาฮยอคพักอยู่ในคฤหาสน์ในฐานะแขกของชินจงฮัก เธอเดินขึ้นบันไดไปที่ห้องของเธอบนชั้น4
คลิ๊ก-
แต่หลังจากที่เธอเปิดประตู…
“…?”
เธอต้องเผชิญกับแขกที่ไม่คาดคิด ชายผู้ใส่เสื้อคลุมยืนอยู่ในห้องของเธอ ดาบบนเอวของเขานั้นสูงกว่าเขามากและจินซาฮยอคก็จดจำรูปร่างหน้าตาของเขาได้อย่างง่ายดาย
“คิมซูโฮ”
คิมซูโฮมาพบเธอ
จินซาฮยอคจ้องที่คิมซูโฮ และยิ้ม
คิมซูโฮถอดเสื้อคลุมออกและเผชิญหน้ากับเธอด้วยท่าทางที่แข็งทื่อ
ความตึงเครียดพังทลายเมื่อจินซาฮยอคพูด
“ในที่สุดนายก็มาถึงที่นี่ซะทีน่ะย่ะ”
“…เธอรู้หรอว่าฉันจะมา?”
“ใช่”
คิ้วของคิมซูโฮยกสูงขึ้นเมื่อเห็นว่าเธอมั่นใจแค่ไหน
“…ฉันมาเพื่อฟังแผนของเธอ”
“โอ้? นั่นเป็นเรื่องน่าประหลาดใจแหะ นายจะเชื่อฉันเหรอ?”
“ฉันรู้ว่าเธอไม่ใช่คนโกหก”
เวลานี้ การแสดงออกที่แข็งของจินซาฮยอคเปลี่ยนไป มุมปากของเธอบิดเบี้ยว
“ถูกต้อง ฉันไม่ได้โกหก แต่….”
จินซาฮยอคเหลือบมองด้านหลังคิมซูโฮ คนที่เธอมองหาไม่อยู่ที่นี่
“คิมฮาจินไม่อยู่ที่นี่ใช่ไหม?”
“ฮาจิน? ฉันไม่คิดว่าจะต้องพาเขามาด้วยน่ะ”
“…เหอะ ไร้ประโยชน์”
จินซาฮยอคกระเดาะลิ้นของเธอ จากนั้นก็ผลักคิมซูโฮไปด้านข้างและนั่งลงบนเตียง
คิมซูโฮจ้องที่จินซาฮยอค และพูดอย่างสุภาพ
“บอกสิ่งที่เธอรู้และสิ่งที่เะอกำลังวางแผน -”
“อีก 16 วัน จนกระทั่งสายเลือดแห่งบาอัลปรากฏ”
จินซาฮยอคขัดจังหวะคิมซูโฮและพูดด้วยใบหน้าที่จริงจัง
“ก่อนหน้านั้น นายต้องฆ่าอียอนจุน”
**
คฤหาสน์พริตัน หลังจากการจากไปของคิมซูโฮ
จินซาฮยอคจ้องที่เพดานบนเตียงของเธอ ข้างนอกมันมืดแล้ว และสายลมเย็นๆ ก็เข้ามาในห้องผ่านหน้าต่างที่เปิดอยู่
“…ใกล้ได้เวลาแล้วสิ”
เธอพึมพำเงียบๆ เมื่อคืนนี้ทำให้อารมณ์เธอเพิ่มมากขึ้น
“กลับมาสู่บ้านที่รักของฉัน ตอนจบที่ฉันพยายามตลอดชีวิต ในไม่ช้า ความต้องการในชีวิตของฉันจะสำเร็จ….”
“เธอหมายถึงอะไรนะ?”
ในขณะนั้น เสียงที่ไม่ใช่ของจินซาฮยอคก็ดังขึ้น
เสียงดังขึ้นอย่างฉับพลันโดยไม่มีแหล่งที่มาใด
จินซาฮยอคสงสัยด้วยซ้ำว่าเสียงนั้นมาจากใจเธอหรือเปล่า
“…?”
แต่เธอรู้ว่าไม่เป็นอย่างนั้น เธอเงยหัวขึ้น
“ฉันจะถามอีกครั้ง”
ชายคนหนึ่งยืนอยู่ข้างเตียงของเธอ
เมื่อจินซาฮยอคเห็นเขา รอยยิ้มก็ปรากฎบนใบหน้าของเธอ
“…เป็นนายนั้นเอง”
เสื้อคลุมสีดำที่จารึกด้วยดอกบัวปกคลุมร่างกายของเขา และใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยหน้ากาก ถึงกระนั้นจินซาฮยอคก็รู้ว่าชายคนนั้นคือใคร
“เธอบอกคิมซูโฮว่าเราต้องฆ่าอียอนจุน”
เขาคือดอกบัวดำ แต่ชื่อจริงของเขาคือ คิมฮาจิน
“อธิบายให้ฉันฟังอย่างละเอียดที”
จินซาฮยอคจ้องที่คิมฮาจิน อาจเป็นเพราะเธอไม่ได้เห็นเขามานาน เธอจึงรู้สึกมีความสุข เธอต้องการที่จะจ้องมองที่ดวงตาของเขา
“เฮ้”
“….”
“นายเฝ้าดูฉันมานานแค่ไหนแล้ว”
คิมฮาจินไม่ตอบ เขาติดตามคิมซูโฮอย่างลับๆ และฟังการสนทนาของเขากับจินซาฮยอค
“ก็ไม่นาน”
เหมือนกับที่คิมฮาจินกำลังพูด…
-เฮ้!
เอี๊ยด-!
เสียงตะโกนดังดังขึ้นและประตูของจินซาฮยอคก็เปิดออก แชนายอนกระทืบเท้าจากอีกด้านหนึ่ง
“จริงหรอที่คิมซูโฮมาและไป…?”
แต่แชนายอนก็ยังพูดไม่จบประโยค เธอสังเกตเห็นชายเสื้อคลุมที่ยืนอยู่ในห้องของจินซาฮยอค
“เอ่อ….”
ดวงตาของเธอตกลงบนสัญลักษณ์ดอกบัวบนเสื้อคลุมของเขา เสื้อคลุมสีดำ สัญลักษณ์ดอกบัว
“…?!”
แชนายอนกระโดดขึ้นเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าเสื้อคลุมเป็นสัญลักษณ์ของดอกบัวดำ
“ใคร….”
ดอกบัวดำเป็นที่รู้จักกันดีทั้งในฮีโร่และบุคคลลึกลับ บางคนบูชาเขาดั่งเทพและบางคนดูถูกเขา บางคนเรียกเขาว่าชายที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกและบางคนวิจารณ์ว่าเขาเป็นอาชญากรที่เลวร้ายที่สุดในโลก
เขาเป็นทั้งแอนตี้ฮีโร่ และวายร้าย
เมื่อเห็นดอกบัวดำขึ้นมา ดวงตาของแชนายอนก็เบิกกว้างเป็นวงกลม
“….”
ในทางกลับกัน คิมฮาจินก็เปียกโชกด้วยเหงื่อเย็นภายใต้เสื้อคลุมของเขา เขารู้สึกสับสนจนถึงจุดที่ความคิดของเขาหยุดชั่วคราว แต่เขากลับสงบได้อย่างรวดเร็ว
แม้จะมีสัญชาติญาณอย่างไม่น่าเชื่อของแชนายอน แต่ก็มีโอกาสเพียงเล็กน้อยที่เธอจะเข้าใจอัตลักษณ์ของเขา ท้ายที่สุด ชุดดอกบัวดำก็ได้รับการออกแบบมาเพื่อซ่อนตัวตนของเขา
แม้แต่ความรู้สึกที่คมชัดของแชนายอนก็ไม่สามารถมองผ่านอุปกรณ์ที่ทำด้วยความชำนาญของดีวาร์ฟได้ …
“… อุ ฮ่าๆๆๆ”
ในขณะที่ แชนายอนและคิมฮาจินกำลังยืนอยู่ในความงงงวย จินซาฮยอคก็ระเบิดเสียงหัวเราะและลุกขึ้น
“ดูเหมือนคนโง่อย่างเธอรู้ว่าเขาเป็นใครงั้นแหละ”
“…คนโง่?”
แชนายอนหน้าบึ้งทันที จินซาฮยอคคว้าตัวคิมฮาจินจากปกเสื้อของเขาแล้วพูดกับแชนายอน
“ให้ฉันแนะนำเขาให้น่ะ เขาเป็นเพื่อนของฉันเอง ดอกบัวดำ”
Comments