บทที่ 1050 สามารถปรับปรุงได้

บทที่ 1050 สามารถปรับปรุงได้

เสี่ยวเถียนเต็มใจส่งมอบโครงการก่อสร้างตึกห้าชั้นในมือตนให้แก่เหล่าเฉียน ด้วยเหตุผลนี้เช่นกัน

เพราะเธอรู้สึกว่าเหล่าเฉียนมีคุณสมบัติมากพอ

“ดังสุภาษิตที่ว่า ไม่สามารถรับเงินที่ละอายใจได้!” เหล่าเฉียนยิ้ม ทำให้ใบหน้าเข้มนั้นดูสว่างขึ้นยามยิ้ม

แม้ว่าในใจคิดไว้แล้วว่าจะให้เหล่าเฉียนเข้ามาดูแลโครงการนี้ แต่สำหรับทีมวิศวกรนี้สามารถสร้างตึกได้หรือไม่ เสี่ยวเถียนยังคงมีข้อสงสัยอยู่ในใจ

เหล่าเฉียนไม่รู้สาวน้อยเสี่ยวเถียนคนนี้กำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ จิตใจในขณะนี้จึงไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเท่าไร

ทีมวิศวกรที่พวกเขาจัดตั้งขึ้นมา ก็แค่อยากอาศัยการทุ่มเทอย่างสุดความสามารถสร้างบ้านให้คนอื่น เพื่อแลกเงินและทำให้ครอบครัวมีชีวิตที่ดี พวกเขาจึงไม่กล้าพักผ่อน และไม่สามารถพักผ่อนได้

“ฉันขอทราบได้ไหมว่าเธอวางแผนจะสร้างบ้านแบบไหน?”

เมื่อเหล่าเฉียนถามคำถามนี้ บอกได้เลยว่าในใจรู้สึกเป็นกังวล

แม้ว่าสาวน้อยคนนี้จะยังเด็กอยู่ก็ตาม แต่ความต้องการก็ไม่น้อย

แม้เขากับเสี่ยวเถียนจะติดต่อกันสั้น ๆ เพียงไม่กี่วันก็ตาม แต่ก็ยังรู้สึกได้ว่าเด็กสาวคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดา

เธอบอกว่ามีอีกหนึ่งโครงการด้วย ต้องเป็นโครงการใหญ่แน่ ๆ

เหล่าเฉียนไม่เคยเห็นงานตกแต่งร้านมาก่อน

ถ้าสาวน้อยไม่อธิบายให้ตนฟังทีละนิดอย่างละเอียด คงตกแต่งร้านไม่ได้ตามต้องการแน่

ไม่รู้ว่างานใหญ่ที่สาวน้อยพูดถึงเป็นยังไง

เหล่าเฉียนเตรียมทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย รอให้เสี่ยวเถียนอธิบายให้ตนฟัง แต่กลับเห็นเสี่ยวเถียนเปิดกระเป๋าถือ

จากนั้นเธอนำกระดาษปึกหนาออกมา

พอมองจากด้านบนสุด มันน่าจะเป็นการเขียนแบบก่อสร้าง

“ลุงเฉียนลองดูสิคะ นี่คือภาพร่างที่หนูวาดออกมา ไม่เป็นมืออาชีพสักเท่าไร แต่น่าจะสามารถเข้าใจได้ หนูวางแผนที่จะสร้างตึกน่ะค่ะ”

เมื่อได้ยินคำว่าสร้างตึกสองคำ เหล่าเฉียนก็ยังรู้สึกว่าไม่ค่อยน่าเชื่อถือ

ตอนนี้มีบางโรงงานจะสร้างตึก แต่มีสาวน้อยคนหนึ่งบอกว่าตนต้องการสร้างตึก ยังไม่เคยได้ยินมาก่อนจริง ๆ

หรือสาวน้อยก็เปิดโรงงานด้วยหรือ?

ดูไม่เหมือนเลยด้วยซ้ำ สาวน้อยยังเด็กเกินไป

หรือจะเป็นความต้องการปรับปรุงบ้านของครอบครัวใหม่!

เหล่าเฉียนรู้สึกว่าตนเดาถูกแล้ว จึงเปิดปากถาม “หนูวางแผนปรับปรุงบ้านใหม่ให้เป็นตึกสองชั้นหรือ?”

เหล่าเฉียนไม่ได้ดูภาพวาด ไม่ใช่ว่าไม่อยากดู แต่เขารู้สึกว่าการศึกษาของตนต่ำ ไม่สามารถอ่านภาพวาดให้เข้าใจได้

“ไม่ใช่ค่ะ หนูซื้อโรงงานร้างมา ด้วยความที่ตัวตึกมันเก่ามากจนใช้การไม่ได้เลยตั้งใจจะรื้อทิ้ง และสร้างขึ้นใหม่เป็นตึกห้าชั้น ทีมวิศวกรของลุงทำได้หรือเปล่าคะ?”

เสี่ยวเถียนพูดคำเหล่านี้เบา ๆ เหมือนจะง่ายกว่าที่จะพูดว่าครอบครัวชาวนาต้องการรื้อบ้านหลังเก่าในลานบ้าน และสร้างบ้านอิฐ

แต่พอเหล่าเฉียนได้ยิน คำพูดนั้นก็ไม่ต่างอะไรกับเสียงฟ้าร้องที่ผ่าลงมาจากท้องฟ้า

เดิมเขาสงสัยว่าตนเองได้ยินผิด จากนั้นก็ยังรู้สึกว่า สิ่งนี้ยากเกินกว่าจะจินตนาการได้

สาวน้อยคนนี้ ต้องเป็นเด็กที่มาจากครอบครัวร่ำรวยแน่ ๆ

เด็กสาวที่มาจากครอบครัวธรรมดา ไม่มีทางกล้าแบบนี้

เสี่ยวเถียนในเวลานี้ อันที่จริงยังกังวลเกี่ยวกับปัญหานี้

ทีมวิศวกรกลุ่มนี้มีคนน้อยไปจริง ๆ

เหล่าเฉียนไม่รับภาพวาดของตนอาจเป็นเพราะดูไม่เข้าใจภาพวาด

เธอไม่รู้เหมือนกันว่าในทีมวิศวกรมีใครดูภาพวาดเข้าใจบ้างไหม

ถ้าดูไม่เข้าใจ เรื่องการก่อสร้างอาจจะยังลำบากอยู่มาก

“ลุงเฉียน พอจะดูภาพวาดเข้าใจไหมคะ?”

เหล่าเฉียนส่ายหัว ก่อนจะพยักหน้าอีกครั้ง “ปกติก็ดูเข้าใจแหละ แต่ภาพวาดของตึก ฉันไม่เคยเห็น”

ก็คือดูไม่เข้าใจหรือ?

เสี่ยวเถียนค่อนข้างผิดหวัง แต่ความผิดหวังนี้มีเพียงชั่วครู่เท่านั้น

ทีมวิศวกรในยุคนี้ทั้งธรรมดาและมีขนาดเล็ก จะมีใครเข้าใจการวาดภาพแบบมืออาชีพได้อย่างไร?

ท้ายที่สุดแล้ว ภาครัฐก็เป็นผู้ฝึกกลุ่มวิศวกรไว้เพื่อพัฒนาประเทศ ภายหลังคนเหล่านี้ก็ย้ายไปทำงานให้กับบริษัทขนาดใหญ่และสถาบันเฉพาะทาง แทบจะไม่มีใครประกอบอาชีพวิศวกรเพื่อหาเลี้ยงตัวเองเลย

เสี่ยวเถียนจึงถือโอกาสสอบถามเสียเลย

ถ้าการหาวิศวกรมืออาชีพไม่ได้ใช้เวลานานขนาดนั้น เสี่ยวเถียนก็ต้องการพิจารณาอีกหน่อยว่าควรส่งมอบโครงการก่อสร้างตึกให้กับทีมวิศวกรดังกล่าวหรือไม่อยู่ดี

ถึงอย่างไร ตึกก็สูงถึงห้าชั้น หากคุณภาพมีปัญหา ยังพอจ่ายเงินชดเชยได้ แต่ความปลอดภัยไม่ได้ตามมาตรฐานที่กำหนด เกรงว่าอาจมีอุบัติเหตุถึงแก่ชีวิต

“ไม่อย่างนั้น ลุงเฉียนลองดูภาพร่างแต่ละชั้นก่อนก็ได้ค่ะ” เสี่ยวเถียนทำได้เพียงแนะนำเท่านั้น

เหล่าเฉียนรู้สึกว่า จู่ ๆ ริมฝีปากของตนก็เริ่มแห้ง

หลังจากเขาเลียริมฝีปากแล้ว จึงพูดว่า “ ฉันจะลองดู!”

แม้ว่าเขาไม่เคยสร้างตึก แต่ก็ควรลองดู

“ลุงเฉียน ตึกนี้ค่าก่อสร้างสูงมาก นอกจากระยะเวลาการก่อสร้างที่มีกำหนดเวลาแล้ว ยังต้องรับประกันคุณภาพด้วยนะคะ” เสี่ยวเถียนเอ่ยเตือนหนึ่งประโยค “ไม่ว่าคุณจะเข้าใจหรือไม่ก็ตาม รบกวนบอกหนูด้วยนะคะ”

เหล่าเฉียนพยักหน้า นี่เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว

จากนั้นเขาก็หยิบภาพวาดมาจากมือของเสี่ยวเถียน

ทันทีที่เห็นภาพวาด ลมหายใจของเหล่าเฉียนพลันหยุดไปชั่วครู่

แม้เขาจะดูรูปภาพไม่เก่งนัก แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ยังมองเห็นช่องทางบางอย่าง

ตึกนี้มีความสูงห้าชั้น ทั้งยังมีข้อกำหนดไม่น้อย ถ้าตนสามารถทำธุรกิจนี้ให้สำเร็จได้

ในปีหน้าพวกพี่น้องจะมีงานทำ

ยิ่งไปกว่านั้น ไม่แน่ว่าอาจจะสามารถตั้งหลักที่มั่นคงในเมืองหลวงในอนาคตได้

ถึงอย่างไร ในเมืองหลวงก็มีทีมงานวิศวกรจำนวนไม่น้อย ทั้งเล็กใหญ่ แต่มีเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่สามารถหางานได้

นี่ก็เป็นเพียงโอกาสที่พระเจ้ามอบให้เขา

แต่ก็เหมือนที่สาวน้อยพูด ไม่เพียงสร้างมันออกมา ต้องรับประกันคุณภาพของงานก่อสร้างด้วย

เขาคิดว่าตนเองไม่สามารถทำได้

ในที่สุดเหล่าเฉียนก็ทนต่อสิ่งล่อใจ บอกเสี่ยวเถียนถึงผลลัพธ์การดูรูปภาพของเขา

และเห็นได้ชัดว่าทำให้ทั้งคู่ค่อนข้างผิดหวัง

เสี่ยวเถียนในเวลานี้ต้องยอมรับว่าตนคิดเรื่องต่าง ๆ ง่ายเกินไป

เพราะยุคนี้ยังล้าหลังอยู่มาก ถึงหลังจากผ่านไปหลายปีจะมีการพัฒนาอย่างรวดเร็ว และมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ แต่ก็จำกัดอยู่เพียงคนที่มีอันจะกินเท่านั้น

เหล่าเฉียนมองเสี่ยวเถียนใส่ปึกภาพวาดกลับเข้าไปในกระเป๋าราวกับว่ามีคนเอาหัวใจของเขาไป

นี่คือโอกาสของเขา นี่เป็นโอกาสสำหรับพี่น้องด้วย!

ถ้าพลาดโอกาสนี้ไป หลังจากนี้ไม่นานเหล่าพี่น้องคงทำได้เพียงกลับบ้านเกิดเท่านั้น

ไม่รู้ว่าโอกาสครั้งหน้าจะมาอีกเมื่อไร

หลังจากการต่อสู้ระหว่างเหตุผลกับความปรารถนาที่เห็นแก่ตัวในจิตใจของตัวเอง ในที่สุดเหล่าเฉียนก็กล่าวว่า

“สหายเสี่ยวเถียน เธอสามารถให้โอกาสทีมวิศวกรของเราได้ไหม? อย่างที่เธอเห็น เราทำงานกันอย่างจริงจังมาก”

“แต่… ลุงเฉียน ข้อกำหนดสำหรับตึกหลังนี้สูงมากนะคะ”

การทำงานหนักก็เรื่องหนึ่ง แต่ความสามารถก็อีกเรื่องหนึ่ง

ถ้าเงื่อนไขเอื้ออำนวยเสี่ยวเถียนยังหวังจะให้โอกาสชาวไร่ชาวนาเหล่านี้ แต่เธอไม่สามารถเดิมพันสิ่งนี้ด้วยทรัพย์สินของเธอเองได้!

“ฉันรู้ ความสามารถของทีมวิศวกรเราในตอนนี้ยังไม่เพียงพอ แต่พวกเราแต่ละคนจะทำงานหนักขึ้น”

เสี่ยวเถียนส่ายหัวเล็กน้อย จากนั้นเห็นความโศกเศร้าบนใบหน้าของเหล่าเฉียน

เมื่อเสี่ยวเถียนคิดว่า เหล่าเฉียนคงจะอยากยอมแพ้ แต่กลับได้ยินเหล่าเฉียนพูดต่อไปว่า “ฉันสามารถหาวิธีรับสมัครคนงานที่มีการศึกษาสูงบางคนได้ หาคนที่เข้าใจความรู้ด้านสถาปัตย์มาช่วยด้วย”