RC:บทที่ 134 แนะนำตัวเอง

ในขณะที่กำลังรู้สึกเบื่อๆ หลิน เฟิงจึงหยิบมือถือขึ้นมาก่อนจะพบว่าเขาไม่ได้อยู่ในจังหวัด G แล้ว แต่อยู่ในจังหวัดใกล้เคียงกับจังหวัดG นั่นก็คือจังหวัด Y

หลิน เฟิงเองก็ไม่ได้คาดหวังว่าเขาและมังกรดำจะบินมาเรื่อยๆข้ามจังหวัดมาในเวลาไม่ถึงสองชั่วโมงแบบนี้ซึ่งนี่เร็วกว่าเครื่องบินเสียอีก

ในตอนนี้นั้น อาจจะใช้เวลามากกว่าหนึ่งชั่วโมงเลยทีเดียวกว่าจะไล่ตามทัน หลิน เฟิงก็กำลังนอนอยู่บนหลังของมังกรดำตัวนี้ซึ่งมีขนาดยาวเกือบ 20 เมตรซึ่งหนามากกว่าคนเสียอีก เขานอนอยู่อย่างนั้นจนหนำใจ

หลิน เฟิงเปิดมือถือขึ้นมา รู้สึกเป็นอิสระและมีความสุข

ในตอนนี้ จู่ๆหลิน เฟิงก็คิดถึงเรื่องของร้านค้าเล็กๆออนไลน์ของเขาที่เขาขายองุ่นอยู่ เขาไม่ได้เข้าไปดูนานมากแล้ว เพราะได้มอบให้หวัง หานจัดการกับเรื่องนี้โดยตรง ไม่รู้ว่าตอนนี้เขาทำไปได้แค่ไหนแล้วในเวลาที่ผ่านมานานแบบนี้

เมื่อหลิน เฟิงเปิดมือถือขึ้นมา เขาก็ถึงกับตะลึงงัน  ในบัตรธนาคารนั้นมีเงินอยู่ 1.8 ล้านกว่าๆ รวมอีก 90000 หยวนในบัตรใบเดิม ทั้งหมดเป็นเงิน 2.7 ล้านหยวน

ถ้าจะให้พูดก็คือ เมื่อสามสัปดาห์ที่ผ่านมานั้น ร้านค้าออนไลน์ขนาดเล็กนั้นได้เงินมากกว่า 1.8 ล้านหยวน ในอีกหนึ่งสัปดาห์ก็จะครบหนึ่งเดือนแล้ว จากแนวโน้มที่เป็นเช่นนี้ ก็อาจจะถึงสองล้านหยวนภายในหนึ่งเดือนแน่ๆ

และเพราะว่าความจริงนั้น ทุกๆครั้งหลิน เฟิงจะรีไซเคิลพวกขยะ แล้วก็ใช้น้ำยาเติบโตระดับต่ำเพื่อปลูกองุ่น ในตอนนี้เขาเองก็ยังไม่รู้ว่ามีองุ่นกี่ต้นแล้ว แต่ถ้านับคร่าวๆ อย่างน้อยก็สี่สิบไม่ก็ห้าสิบต้น

“ฉันคงต้องตบรางวัลให้หวัง หานอย่างงามเลยที่มาช่วยจัดการร้านค้าเล็กๆออนไลน์ได้ดีมากขนาดนี้” หลิน เฟิงกล่าวอย่างสุขใจ

“ตอนนี้ เราก็เป็นเศรษฐีแล้วเหมือนกันนี่หว่า ฮ่าๆ ตั้งสองล้านกว่า เอาไปทำอะไรได้หลายอย่างเลย” หลิน เฟิงคิดในใจ

เวลามักผ่านไปไวเสมอ ไม่นาน หลิน เฟิงและมังกรดำก็กลับมาบ้าน ซึ่งเป็นเวลาดึกมากแล้ว พ่อแม่ของเขาคงจะเข้านอนกันไปแล้ว

หลิน เฟิงพามังกรดำไปยังสวนหลังบ้านก่อนจะวางแมงป่องทองลง จากนั้นกลุ่มของสัตว์วิญญาณก็เข้ามาล้อมรอบแมงป่องนั้นตรงกลาง หลิน เฟิงจึงปลุกมันให้ตื่นขึ้นมา

เมื่อแมงป่องทองนั้นตื่นขึ้น มันก็ได้เห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า แล้วจู่ๆมันก็หดตัวถอยไปสุดมุม สั่นไปทั่วทั้งตัว

“เสี่ยวเฟิง แมงป่องน้ำแข็งที่เจ้าจับมาได้นี่ดูจะมีระดับเลือดสูงทีเดียวนะ” จ่าฝูงหมาป่าขาวกล่าวขึ้นเมื่อได้มองร่างที่ดูเหนื่อยล้าของมัน

“ระดับเลือดนั้นสูงมากกว่าเพื่อน แต่เราก็ต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการจับมันมาเหมือนกัน” หลิน เฟิงจึงเล่าให้ฟัง จากนั้นเขาได้นำขวดน้ำยาสีแดงจากวงแหวนอวกาศแล้วเอาไปให้มัน

“มานี่สิ เจ้าตัวน้อย” หลิน เฟิงเอ่ยชวน

แมงป่องน้ำแข็งตัวนั้นจ้องไปที่หลิน เฟิง มันดูตื่นตัวสุดๆ จนถึงตอนนี้มันก็ยังรู้สึกกลัวหลิน เฟิงอยู่ เป็นเหมือนเงาดำที่อยู่ในจิตใจเลยทีเดียว

แต่ทว่าหลิน เฟิงนั้นมีความอดทนมาก รวมถึงความเย้ายวนของน้ำยาวิวัฒนาการระดับต่ำนั้นก็มีมากพอ ในเวลาสั้นๆนั้น แมงป่องน้ำแข็งตัวนี้ก็สิ้นฤทธิ์ ก่อนจะรีบไปดื่มน้ำยาวิวัฒนาการนั้นของหลิน เฟิง แล้วจ้องมองมาที่เขา

หลิน เฟิงรู้ว่าขวดเดียวนั้นไม่พอแน่ จากนั้นเขาจึงป้อนให้มันอีกสองขวด แล้วมันก็หลับไป

เพียงพริบตาเดียว ก็ผ่านไปแล้วหนึ่งสัปดาห์

ในคืนนั้น หลิน เฟิงได้โทรหาลูกพี่ลูกน้องของเขา จื้อเฉิงและนี่ก็เป็นครั้งแรกที่หลิน เฟิงได้ให้คนเข้ามาบริเวณหลังบ้านของเขา

“สัตว์ประหลาด!”

เมื่อญาติผู้น้องของเขาเข้ามา เขาก็อุทานลั่นขึ้นมาทันที เพราะมันน่ากลัวจับใจ สัตว์ประหลาดทุกชนิดล้วนอยู่ในนี้ แถมยังเรียงกันเป็นแถวๆเลย

“ดูนี่สิ พี่ครับ มันอะไรกันนี่” เขากลัวมากเสียจนล้มลงไปกับพื้นพลางเอ่ยด้วยเสียงสั่นๆ

“นั่นคือเหตุผลที่พี่เรียกนายมาในวันนี้อย่างไรล่ะ ฟังนะ เจ้าพวกนี้คือสัตว์วิญญาณ เป็นเพื่อน เป็นคู่หูของพี่เอง” หลิน เฟิงชี้ไปยังแถวของสัตว์วิญญาณที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา

“สัตว์วิญญาณงั้นหรือ”

“ใช่แล้วล่ะ นี่ พวกนายแนะนำตัวกันหน่อยสิ”

“สวัสดี ข้าเป็นสุนัขนรกชื่อเสี่ยว เฮ่ย เมื่อก่อนคือเสี่ยว เฮ่ย” เสี่ยว เฮ่ยแนะนำเป็นตัวแรก

ญาติผู้น้องของเขานั้นเคยได้เห็นเสี่ยว เฮ่ยก่อนที่จะกลายเป็นสัตว์วิญญาณแล้ว

“ข้าคือตัวนิ่ม โอ ไม่สิ ข้าคือมังกรดินเกราะทอง  ซานหลง” ตัวที่สองแนะนำตัวต่อ

ตัวนิ่มตัวนี้ ตามธรรมชาติแล้วนั้นได้กินผลเลือดมังกร ทำให้ชำระเลือดมังกรที่ตนมีให้บริสุทธิ์จึงไม่เป็นตัวนิ่มอีกต่อไปแต่เป็นมังกรดิน เกราะทอง ซานหลงแทนแทน

เพราะว่าในเวลานี้ ร่างของมันปกคลุมไปด้วยสีทองในทุกสัดส่วน พร้อมกับร่างที่เปลี่ยนเป็นมังกรตะวันตกไปโดยปริยายไม่ว่าจะเป็นรูปร่าง ดวงตากลมโตใหญ่ทั้งสองข้างและปีกสีทองสองข้างที่งอกออกมาจากบริเวณหลัง

และในตอนนั้นเอง ลมหายใจของซานหลงนั้นรุนแรงมากขึ้นหลายเท่ากว่าเมื่อก่อนซึ่งเป็นผลมาจากผลเลือดมังกรนั่นเอง

“สวัสดี ข้าคือมังกรดำ” ในขณะที่ญาติผู้น้องของเขากำลังตกตะลึงกับซานหลงอยู่นั้น เสียงทุ้มต่ำของมังกรดำตรงหน้าก็แว่วเข้ามาก่อนจะทำเอาเขากระโดดเหย็ง

และไม่ใช่แค่นั้น รูปร่างที่ยาว 20 เมตรของมันนั้นเห็นได้ชัดเจนยิ่ง แม้แต่แรงกดดันบนตัวของมันที่ดูจะข่มอยู่กลายๆ

“สวัสดี ข้าชื่อ…”

เมื่อได้ทักทาย สัตว์ทุกตัวก็ได้กล่าวทักทายจื้อเฉิงทีละตัว และเขาก็ตกใจอย่างมากเมื่อได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า สัตว์ประหลาดพวกนี้สามารถพูดได้

และที่นี่ยังมีมังกรอีก ญาติผู้น้องตกใจจนพูดไม่ออก แต่ไม่นานเขาก็ยอมรับเรื่องทุกอย่างนี้ได้

เพราะก่อนหน้านี้ หลิน เฟิงเคยแสดงให้เขาเห็นถึงความสามารถขั้นสุดยอดในการทำให้ขยะที่เก็บมาได้นั้นอันตรธานหายไปในพริบตาเดียวและยังบอกให้เขารู้อีกด้วยว่าบนโลกใบนี้มันไม่ได้เรียบง่ายขนาดนั้นไว้แล้วล่วงหน้า

เพราะมีภูมิคุ้มกันในเรื่องประหลาดๆนี้แล้ว ญาติผู้น้องคนนี้จึงไม่ได้แสดงท่าทีอะไรมากนัก

“สวัสดีๆๆ” แน่นอน เขารับเรื่องพวกนี้ได้ในระยะเวลาไม่นาน

แต่ทว่าแม้จะยอมรับเรื่องนี้ได้ แต่ในใจของเขาก็ยังคงรู้สึกตกใจหนักมากอยู่ดี

“สวัสดี ข้าชื่อแมงป่องน้ำแข็ง” สัตว์ตัวเล็กๆตัวต่อมาเอ่ยขึ้น

สัตว์เล็กๆตัวนี้เป็นน้ำแข็งสีน้ำเงิน มีลายสีทอง ตัวยาวมากกว่าหนึ่งเมตร รวมถึงหางด้านหลังที่ชูสูงขึ้นไปนั้นอีก สวยงามมากจริงๆ

สัตว์ตัวน้อยตัวนี้ไม่ได้ตัวเล็ก แต่ก็เล็กมากเมื่อเทียบกับสุนัขนรก มังกรดำ ฯลฯ

“ว้าว เป็นแมงป่องที่สวยอะไรแบบนี้” เมื่อญาติผู้น้องเห็นมันเข้า เขาก็เอ่ยชื่นชมขึ้นมาในทันที ดูแล้วน่าจะชอบจริงๆ

“นายชอบมันงั้นสิ งั้นก็ถือเสียว่าเป็นของขวัญสำหรับนายไปก็แล้วกันนะ สัตว์วิญญาณแมงป่องน้ำแข็งตัวนี้ ทันทีที่ทำพันธะสัญญาต่อกัน นายก็จะสามารถใช้พลังของจิตวิญญาณและความสามารถในการก้าวข้ามความเป็นมนุษย์ธรรมดาๆได้” หลิน เฟิงว่าขึ้น

“ชอบเลย แบบนี้ แล้วว่าแต่สัญญาอยู่ไหนหรือครับ” ญาติผู้น้องถาม

“เมื่อถึงเวลา แมงป่องน้ำแข็งจะให้คำตอบกับนายเอง นายแค่ทำตามที่ฉันบอกก็พอ” หลิน เฟิงว่า

“ดีเลยครับ”

จากนั้น ริ้วน้ำแข็งสีน้ำเงินก็ปรากฏขึ้นตรงส่วนหัวของแมงป่องน้ำแข็งซึ่งค่อยๆลอยสูงขึ้นอย่างช้าๆ แล้วจากนั้นก็ปลิวไปที่หว่างคิ้วของญาติผู้น้อง

เขานั่งไขว่ห้างอยู่บนพื้นตามคำพูดของหลิน เฟิง ราวกับเขากำลังนั่งประมวลอะไรบางอย่างอยู่ ซึ่งคงเป็นแมงป่องน้ำแข็งที่กำลังสื่อสารกับเขาอยู่เป็นแน่

“ขอบคุณนะครับ พี่ ขอบคุณจริงๆ นี่ผมคาดไม่ถึงเลยนะว่าโลกของเราจะมีเรื่องมหัศจรรย์พันลึกแบบนี้ได้ แถมยังเกิดสิ่งมหัศจรรย์อย่างสัตว์วิญญาณแบบนี้” ครึ่งชั่วโมงต่อมา ญาติผู้น้องก็ลุกขึ้นก่อนว่ากล่าวออกไป

“อาฮะ ฉลาดไม่เบานี่ แต่นายห้ามใช้พลังไปเรื่อยเปื่อยตอนออกไปข้างนอกล่ะ ทำตัวให้เป็นปกติเหมือนที่เคยเป็นมาซะ” หลิน เฟิงเสริม

“ผมรู้ครับ พี่”

“แล้วอีกอย่าง เดี๋ยวนะ ฉันมีทักษะศิลปะการต่อสู้นี้อยู่ เรียกว่าหมัดนรกเย็น เป็นคุณลักษณะของน้ำแข็ง เอานี่ไปแล้วก็ตั้งใจศึกษาล่ะ” หลิน เฟิงยื่นหนังสือเล่มหนึ่งให้จื้อ เฉิง

“ขอบคุณครับ พี่เฟิง”