RC:บทที่  585  จุดประสงค์ของลัทธิฮั่วหยุนจง

เถาวัลย์ปีศาจเปลี่ยนกิ่งไม้เป็นเข็มแหลมแทงเข้าไปในต้นขาของชายชราทันที

วินาทีต่อมาเสียงกรีดร้องราวกับหมูที่โดนเชือดก็ดังขึ้นชายชราที่ถูกมัดก็ตื่นขึ้นและพยายามดิ้นรนอย่างต่อเนื่อง

หลังจากดิ้นรนเป็นเวลานานเขาพบว่าไม่ว่าเขาจะดิ้นรนแค่ไหนเขาก็ไม่สามารถกำจัดเถาวัลย์เหล็กของเถาวัลย์ปีศาจได้

ในตอนนี้เขาพบว่ามีคนสองคนยืนอยู่ตรงหน้าเขา คนหนึ่งมองไปที่เด็กชายไร้เดียงสาส่วนอีกคนดูธรรมดามาก เพียงแต่หน้าตาหล่อเหลาเล็กน้อย อย่างไรก็ตามลมหายใจของเขาทำให้ชายชรารู้สึกถูกบีบคั้น

และเขาพบว่าชายหนุ่มที่ไร้เดียงสาดูเหมือนจะเคารพชายหนุ่มรูปหล่อคนนี้  ชายทั้งสองคนมองดูเขาอย่างเงียบ ๆ ทำให้เขารู้สึกขนหัวลุก

“ คุณ คุณเป็นใคร ฉันขอร้อง ปล่อยฉันไป ”  ชายชรามองไปที่หลินเฟิงและพูดขอร้อง

แต่หลินเฟิงและเพื่อนของเขาไม่สนใจคำขอของผู้ชายคนนี้เลย หลังจากปรึกษากันแล้วพวกเขาพูดว่า “คุณเป็นใคร ทำไมคุณบุกรุกเข้ามาในอาณาเขตของฉันหลายต่อหลายครั้ง”

“ ฮึ่ม ฉันเป็นผู้ดูแลของลัทธิฮั่วหยุนจงที่ทุ่มเทให้กับการค้นหาข่าวของวิญญาณและสัตว์วิญญาณ​ ฉันแนะนำให้คุณปล่อยฉันไปเดี๋ยวนี้ มิฉะนั้นพวกเรานิกายฮั่วหยุนจงจะไม่ปล่อยคุณไป!” ชายชราเงยหน้าขึ้นและกล่าวอย่างหยิ่งผยอง

“ ผู้ดูแลของฮั่วหยุนจง  ฮ่าฮ่า ”  หลินเฟิงและเสี่ยวหยางมองหน้ากันแล้วทั้งคู่ก็ยิ้มแปลก ๆ

หลินเฟิงถอนหายใจ “ไม่ใช่ว่าศัตรูจะไม่อยู่ด้วยกัน ?”

เสี่ยวหยางมองไปที่ผู้ชายตรงหน้าเขาแล้วเส้นสีเขียวเข้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาซึ่งดูแปลกและน่ากลัว

“ ชายชราบอกฉันว่านิกายฮั่วหยุนจงของคุณมีไว้เพื่ออะไรและทำไมคุณถึงไล่ล่าและฆ่าสัตว์วิญญาณมากมาย!” เสี่ยวหยางมองไปที่ชายชราและแรงกดดันอันทรงพลังของเขาทำให้ชายชราพูดไม่ออก

“ คุณ คุณ คุณ คุณคือชายหนุ่มที่น่ากลัวเมื่อวันก่อนใช่หรือไม่” ชายชราจำได้ว่าเมื่อเขาเข้าไปในป่าเมื่อวานชายหนุ่มหน้าตาแปลก ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้นและเขาหมดสติไปก่อนที่เขาจะตอบสนอง

“ ฉันขอถามอะไรหน่อยสิ! ”  เสี่ยวหยางกล่าว

แต่ชายชราทำเหมือนว่าไม่กลัวเสี่ยวหยางและหลินเฟิง เขากล่าวว่า “คุณสองคนปล่อยฉันไปดีกว่า พวกเราฮั่วหยุนจงไม่ทำให้คุณขุ่นเคืองใจหรอก!”

“ ยิ่งไปกว่านั้นหนึ่งในหุ้นส่วนของฉันหนีกลับไปที่ฮั่วหยุนจงได้เมื่อวานนี้ ถ้าคุณไม่อยากตาย ให้ฉันออกไปส่งมอบสัตว์วิญญาณในป่าซะ ”  ชายชราพูดและอาละวาดมากขึ้นเรื่อย ๆ

เสี่ยวหยางพูดไม่ออก สักพักเขาก็ส่ายหัวและพูดว่า “ผู้อาวุโส คุณคงมองสถานการณ์ไม่ออก ดูสิ ฉันจะสอนบทเรียนให้คุณ”

เสี่ยวหยางพูดพร้อมกับยืดนิ้วสองนิ้วออกเบา ๆ แสงจากมีดกะพริบครั้งหนึ่ง แขนของชายชราก็หลุดออกจากร่างกายทันที และยังมาพร้อมกับเสียงหัวใจและปอดที่ฉีกขาด

เลือดกระเซ็นเป็นสีแดงท่วมร่างของชายชราไปครึ่งหนึ่ง

“ แก แก!” ชายชราเจ็บปวดมาก เขาไม่คาดคิดว่าที่เสี่ยวหยางพูดนั้น เขาจะทำจริงๆ

หลินเฟิงไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาเดินเข้าไปสองก้าวแล้วจับคอของชายชราไว้จากนั้นก็พูดว่า “เมื่อกี้เสียแขนไปข้างหนึ่งแล้ว ฉันจะถามคุณอีกครั้งว่าฮั่วหยุนจงจับสัตว์วิญญาณไปเพื่ออะไรและตอนนี้จับไปได้มากแค่ไหนแล้ว ?”

“ ฉันยอมพูดแล้ว!” คราวนี้ชายชราดูเหมือนจะตระหนักว่าฮั่วหยุนจงที่เขาภาคภูมิใจไม่สามารถทำอะไรหลินเฟิงที่นี่ได้

ใบหน้าของชายชราเจ็บปวดดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชังและเขาคิดในใจ “ตอนนี้มีเพียงสถานการณ์เท่านั้นที่ไม่เอื้ออำนวยต่อฉันอย่างยิ่ง แต่เมื่อถานฮ่าวนำคนของตระกูลมาที่นี่เราจะจัดการกับสองคนนี้ได้ไหมนะ ”

ถานฮ่าวเป็นเพื่อนร่วมลัทธิของเขา

“ คุณคิดว่าอย่างไร ”  เมื่อเห็นดวงตาของชายชราเปลี่ยนและเงียบไป  หลินเฟิงก็ยกมือขึ้นตบและพูด

ในเวลานี้ชายชราตอบและกล่าวว่า “ฉันพูดฉันบอกว่าผู้นำลัทธิของเราเป็นคนที่แข็งแกร่งในสมัยโบราณ ก่อนที่เขาจะปิดด่านฝึกตน เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสและอยู่ต้องเฉยๆ  ตอนนี้เขาต้องการวิญญาณและเลือดสัตว์จำนวนมากเพื่อฟื้นคืนความแข็งแกร่ง ”

“  ตอนนี้เจ้าจับวิญญาณได้กี่ตัวแล้ว และพวกมันอยู่ระดับไหน ?”  หลินเฟิงถาม

“ ในช่วงสามเดือนที่ผ่านมามีการจับสัตว์วิญญาณหลายสิบตัวพวกมันทั้งหมดอยู่ในระดับ  SSS  ขึ้นไปและยังมีสัตว์วิญญาณระดับศักดิ์สิทธิ์อีกหลายตัวด้วย!” ชายชราตัวสั่นและกล่าว

“ โอ้ เป็นอย่างนั้นก็ไม่น่าแปลกใจที่วันก่อนผู้ชายคนนั้นบอกว่าเขาต้องการเลือดที่มีค่าและสิ่งอื่นๆ ” หลินเฟิงคิดในใจ

ในตอนนี้เสี่ยวหยางมองไปที่ชายชราและกระซิบกับหลินเฟิง  “ พี่เฟิง ในเมื่อพี่ได้ข้อมูลที่ต้องการมาแล้ว ตอนนี้พี่อยากเห็นผู้ชายคนนี้ถูกฆ่าหรือไม่ ?”

“ ไม่ เราต้องใช้เขาจับคนข้างหลัง ”  หลินเฟิงตอบและหันหลังเดินกลับไป

เสี่ยวหยางมองตามหลินเฟิงและกลับไปพร้อมกับเขา

ระหว่างทางหลินเฟิงมองไปที่สภาพแวดล้อมโดยรอบและกล่าวว่า “ให้ความสนใจกับกลุ่มฮั่วหยุนจงนี้ ระวังให้ดีว่าผู้นำลัทธิของพวกเขาจะมาช่วยชายชรา!”

“ เอาน่า  พี่เฟิงอย่ากังวลไปเลย !”  เสี่ยวหยางพูดพลางตบหน้าอก

ไม่นานหลังจากกลับไปตู๋กังก็มาที่บ้านของหลินเฟิงและส่งวงแหวนมิติให้หลินเฟิง

วงแหวนมิตินี้มีหลายร้อยวงแหวน ทั้งหมดเป็นวงแหวนพิเศษและพื้นที่จัดเก็บมีขนาดใหญ่มาก

วงแหวนจิตวิญญาณมิติเหล่านี้มีขยะทั้งหมดที่หลินกรุ๊ปรวบรวมจากทั่วทุกมุมโลก

หลินเฟิงจำได้เสมอว่าชีวิตทั้งหมดของเขามาจากวังวนสีดำในโทรศัพท์มือถือของเขา ดังนั้นทุกครั้งที่เขาไปเขาสั่งให้คนรับใช้ของเขารวบรวมทรัพยากรขยะทุกชนิดและปรับแต่งพวกมัน

มีสิ่งดีๆและสิ่งแปลกใหม่มากมายซึ่งเป็นรากฐานของหลินกรุ๊ปเช่นเกราะวิญญาณอาวุธระดับต่ำจำนวนมากและผลไม้วิญญาณยามหัศจรรย์

แม้ว่าสิ่งเหล่านี้จะไม่เป็นประโยชน์มากนักในขั้นตอนปัจจุบันของหลินเฟิง แต่ก็มีบางสิ่งใหม่ ๆ เป็นครั้งคราวซึ่งสามารถช่วยเขาผ่านความยากลำบากมากมายในช่วงเวลาสำคัญหรือหัวเลี้ยวหัวต่อ

และตอนนี้กระแสน้ำวนสีดำได้รับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เช่นเดียวกับการอัพเกรดแม้แต่คนร่างเล็กที่ฉลาดกลายเป็นเด็กผู้หญิง

สิ่งที่กลั่นออกมาไม่ได้คุณภาพต่ำเหมือนแต่ก่อน บางส่วนมีประโยชน์มากแม้ในระดับ  SSS

ในอดีต เมื่อหลินเฟิงไม่ว่าง เขาไม่ได้เฝ้าดูสิ่งที่กลั่นออกมา เขาส่งให้กับหวังหานทันที จากนั้นเขาก็ใช้มันในสถานที่ต่างๆเช่น ผลไม้วิญญาณ​และ อาวุธ​วิญญาณ​ซึ่งขายให้กับทั้งสี่ตระกูล

สำหรับภาพวาดแปลก ๆ ภาพเหล่านี้ถูกมอบให้เจ้าลิงเพื่อศึกษาและมอบผลไม้และต้นไม้วิญญาณบางส่วนให้หวังซื่อไปปลูกในป่าในภูเขาด้านหลัง

หลังจากกลับมาหลินเฟิงได้จัดการกับทรัพยากรขยะและต้องใช้เวลาทั้งวันในการกำจัดสิ่งเหล่านี้

เขาเปิดโทรศัพท์มือถือและตรวจสอบเนื้อหา ส่วนใหญ่เป็นผลไม้วิญญาณเครื่องมือทางจิตวิญญาณและอื่น ๆ

อย่างไรก็ตามระดับของวัตถุทางจิตวิญญาณเหล่านี้สูงขึ้นกว่าเดิมมาก ตัวอย่างเช่นหลายรายการเป็นระดับกลางและระดับสูงไม่ใช่แค่ระดับต่ำบางอย่างเช่นเมื่อก่อน

ยิ่งไปกว่านั้นสิ่งที่เป็นปริศนาของหลินเฟิงก็คือปริมาณของน้ำยาเจริญเติบโตและน้ำยาวิวัฒนาการในครั้งนี้มีน้อยมาก ในอดีตปริมาณของของน้ำยาวิวัฒนาการและน้ำยาเจริญเติบโตมีมากที่สุด เนื่องจากแหล่งน้ำเสียมีมากกว่าทรัพยากรอื่น ๆ

แต่คราวนี้หลินเฟิงได้ค้นพบใหม่และในไม่ช้าก็ดึงดูดความคิดของหลินเฟิง!