นายใหม่แห่งเทวดา6ปีก

พอเห็นสายตาที่ทหารพวกนั้นมองโจวเหวินแล้ว อารมณ์ของอันจิ้งก็ยิ่งปั่นป่วนมากกว่าเดิม มันเป็นสายตาที่เธอไม่เคยได้รับมาก่อน

“โจวเหวิน รอบนี้ฉันจะแสดงให้นายได้เห็นเอง”อันจิ้งคิดในใจ

เสียงนั้นทำให้ฉินหวูฟูต้องออกมาดูข้างนอก พอเห็นว่าโจวเหวินมาเขาก็เชิญโจวเหวินเข้ามาทันที

“โจวเหวิน ตัดสินใจพร้อมที่จะมาเป็นทหารได้แล้วเหรอ”ฉินหวูฟูเทน้ำใส่แก้วให้โจวเหวิน

“ผมได้ยินมาว่ามีเทวดา6ปีก ปรากฏตัวขึ้นบริเวณแม่น้ำ ผมเลยมาดูครับ คุณช่วยพาผมไปหาพยานที่เห็นเหตุการณ์ทีได้ไหมครับ”โจวเหวินพูด

“”ได้ซิ แต่พลังของเทวดา6ปีกมันแข็งแกร่งมากเลยนะ ฉันเองก็ยังไม่รู้เลยว่ามันเป็นมิตรหรือศัตรู ถ้านายต้องไปปะทะกับมันเข้า ก็ระวังตัวให้ดีนะ” ฉินหวูฟูพูดกับผู้ช่วยของเขาต่อ “ไปตามอันจิ้งมาที”

“รองผู้ว่าครับ เรียกอันจิ้งมางั้นเหรอครับ”โจวเหวินถามทันที

“ใช่แล้วละ นายกับเธอเป็นครอบครัวเดียวกันนี้ ตอนนี้เธอเข้ารับตำแหน่งทำงานในค่ายนี้แล้วด้วย ฉันเลยจะให้เธอพานายไปหน่ะ”ฉินหวูฟูพูด

“ไม่ต้องลำบากถึงมือเธอก็ได้ครับ ขอแค่ทหารพาผมไปก็ได้”โจวเหวินไม่อยากจะไปมีปัญหากับอันจิ้งอีก

“ไม่มีปัญหาหรอก นี้มันเป็นงานของเธอเองเหมือนกัน”ฉินหวูฟูพูดพร้อมรอยยิ้ม

โจวเหวินพอเห็นว่านายทหารคนนั้นเดินออกไปแล้ว เขาเลยไม่พูดอะไรต่อ ยังไงซะก็แค่พาไปหาพยาน ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรหรอก

โจวเหวินตอนแรกคิดไว้ด้วยว่าอันจิ้งนั้นน่าจะไม่ยอมพาเขาไป แต่ใครมันจะไปคิดว่าเธอกลับมาจริงๆ หลังจากที่ได้ยินคำสั่งของฉินหวูฟูแล้ว เธอก็ทำตามคำสั่งโดยไม่มีการอิดออดๆเหมือนทหารปรกติทั่วไปด้วยซ้ำ

“ดูเหมือนว่าการที่เธออยู่ในกองทัพ มันจะทำให้เธอโตขึ้นมามากเลยนะ ไม่ใช่เป็นเด็กเอาแต่ใจเหมือนเมื่อก่อนแล้ว” อันจิ้งนั้นปฏิบัติกับโจวเหวินเหมือนกับคนปรกติ ทำให้การเดินทางนั้นเป็นไปด้วยความราบลื่นไม่น่ามีปัญหาอะไร

ทั้งคู่ออกจากค่าย แล้วอันจิ้งก็พาโจวเหวินไปที่แม่น้ำฉี

อันจิ้งนั้นพาโจวเหวินเดินไปเรื่อยๆ ซึ่งโจวเหวินก็คิดว่ามันก็ปรกติดี แต่พอหลังจากนั้นซักพัก โจวเหวินก็รู้สึกได้ถึงอะไรแปลกๆ ตามข้อมูลที่เขารู้นั้น สถานที่ ที่เทวดา6ปีกอยู่นั้นคือบริเวณแม่น้ำฉี แต่อันจิ้งนั้นกลับพาโจวเหวินมาบริเวณภูเขาซึ่งห่างจากแม่น้ำฉีพอสมควร

“ไม่ใช่ว่าเทวดา6ปีกอยู่แถวๆริมแม่น้ำเหรอ ทำไมพามาถึงนี้เลยละ”โจวเหวินถาม

“นายกำลังตามหาเทวดา6ปีกใช่ไหมละ”อันจิ้งหันกลับมาถาม

“ใช่”โจวเหวินพยักหน้า

“ถ้างั้นก็มาถูกที่แล้วละ ตามฉันมาเถอะ ไม่ผิดทางหรอก”อันจิ้งเดินนำต่อไปข้างหน้าเรื่อยๆ แล้วคิด “นายนึกไม่ถึงหรอก ว่าเจ้าของเทวดา6ปีกในตอนนี้จะเป็นฉัน ถึงนายจะเคยเอาชนะจอห์นที่มีพลังของเทวดา6ปีกได้ แต่จอห์นนั้นดึงความสามารถของเทวดา6ปีกไม่ได้ด้วยซ้ำ แต่ฉันนั้นสามารถดึงพลังงานออกมาได้มากกว่า90% แล้ว มันพอที่จะสู้กับนายได้แน่ๆ”

โจวเหวินพอได้ยินแบบนั้นจึงตามเธอไปที่ภูเขาเรื่อยๆ

หลังจากเดินขึ้นมาบนเขาได้ซักพัก ความเงียบสงัดเริ่มปกคลุมทั้ง2คน เธอคิดว่าถึงพวกเขาจะสู้กันตรงนี้ ที่ค่ายก็ไม่มีทางได้ยินเสียงแน่ๆ

“ตรงนี้เหรอ เทวดา6ปีกปรากฏตัวขึ้นแถวนี้เหรอ”โจวเหวินมองไปรอบๆแต่ก็ยังไม่เห็นวี่แววอะไร โจวเหวินใช้พลังของสดับวานรก็แล้ว แต่ไม่พบอะไรเลยจริงๆ

“ใช่แล้ว มันอยู่นี้แหล่ะ”อันจิ้งพูดอย่างสงบ

“หมายความว่าไงกัน”โจวเหวินเริ่มรู้สึกได้ว่าอันจิ้งนั้นทำตัวแปลกๆไป และทันใดนั้นเอง เขาก็เห็นแสงศักดิ์สิทธิ์เจือประกายออกมาจากร่างของอันจิ้ง พร้อมขนนกสีขาวบริสุทธ์ที่ก่อตัวขึ้นมาจนกลายเป็นปีกทั้ง6ด้านหลังของอันจิ้ง แบบเดียวกับที่โจวเหวินเคยเห็นมาก่อนเลย

“ผู้ทำสัญญาผู้พิทักษ์คนไหมก็คือเธอเองซินะ”โจวเหวินขมวดคิ้ว

โจวเหวินนั้นตอนแรกตั้งใจจะมาปราบเทวดา6ปีก แต่พอเห็นว่าเทวดา6ปีกนั้นเป็นของอันจิ้งไปแล้ว ถ้าเกิดเขาฆ่าผู้พิทักษ์ของอันจิ้งละก็ ถ้าอันหลานหยางรู้เข้าคงจะไม่ดีแน่ๆ

“ตั้งแต่ที่ฉันเข้ากองทัพมา ฉันก็ฝึกหนักมาโดยตลอด ฉันทำงานหนักกว่าคนอื่น ฝึกตอนที่คนอื่นพัก พยายามทุกวิธีที่จะทำให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้น และตอนนี้ ฉันก็มายืนจุดเดียวกับนายแล้ว วิญญาณชีวิตขั้นสมบูรณ์ สัตว์อสูรระดับเร้นลับ และผู้พิทักษ์ ตอนนี้ฉันมี ในสิ่งที่นายมีหมดแล้ว เรามาประลองกันอย่างสมศักดิ์ศรีจะดีกว่า”อันจิ้งพูดออกมา

“เทวดา6ปีกนั้น จักรพรรดินีเป็นคนช่วยเธอทำสัญญาใช่ไหม”โจวเหวินถามอันจิ้ง

“นายรู้จักจักรพรรดินีด้วยเหรอ”อันจิ้งตกใจเล็กน้อย

โจวเหวินพอได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มแห้งๆ “ถ้าเป็นไปได้ก็ไม่ค่อยอยากจะรู้จักหรอก ที่จะถามก็คือ ตอนที่ทำสัญญาหน่ะ เธอมีเงื่อนไขอะไรรึเปล่า”

“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับนายซักหน่อย”อันจิ้งพูด

“เรื่องของเธอไม่เกี่ยวกับฉันอยู่ละ แต่เธอเป็นลูกของแม่เลี้ยงฉันไง ฉันไม่อยากให้แม่เลี้ยงต้องเศร้าหรอกนะ แล้วฉันก็อยากให้เธอเข้าใจด้วย ว่าจักรพรรดินีนั้นเป็นตัวตนที่อันตรายมาก เธอก็น่าจะรู้นี้ว่าจอห์นจบชีวิตลงได้ยังไงหน่ะ”โจวเหวินพูด

อันจิ้งมองโจวเหวินแล้วพูด “ไม่ต้องห่วงเรื่องแม่ฉันหรอก โตๆกันหมดแล้ว ฉันรู้ดีว่าอะไรควรไม่ควร และฉันก็ไม่ได้รับเงื่อนไขอะไรหรือสัญญาอะไรกับจักรพรรดินีด้วย นางไม่ได้ขออะไรฉันเลย มีแค่ขอให้ฉันพยายามอย่างสุดกำลังในการเอาชนะการประลองในตารางจัดอันดับครั้งหน้าแล้วเอาผลไม้เทพมาให้เธอหน่ะ”

เดี๋ยวก่อนซิ งี้หมายความว่าเธอไปเอาสัตว์อสูรระดับเร้นลับจากในเขาฉีซือมาแล้วใช่ไหมเนี่ย”โจวเหวินไม่คิดเลยว่าจักรพรรดินีจะอยากได้ผลไม้เทพขนาดที่ว่า ถ้าเธอไม่ได้จากโจวเหวิน เธอก็ไปขอให้คนอื่นทำแทนจริงๆ

“รู้ได้ไงกัน”อันจิ้งตกใจมากกว่าเดิม

“ก็เพราะว่านางเป็นคนบอกฉันก่อนหน้าเธอนี้ไง แต่ฉันปฏิเสธไป นางอันตรายเกินไป ทางที่ดีอย่าไปยุ่งอะไรด้วยเลยจะดีกว่านะ”โจวเหวินพูดจริงจัง

“แต่ถ้าฉันอยากจะเก่งขึ้น ฉันก็ต้องเสี่ยงทั้งนั้นละ ฉันรู้ดีว่าต้องเลือกยังไงไม่ต้องมาสอนอะไรฉันหรอก”อันจิ้งมองหน้าโจวเหวินแล้วพูด “ไม่ว่าผลวันนี้จะแพ้หรือชนะ แต่ความแค้นระหว่างนายกับฉันต้องจบวันนี้เท่านั้น”

“นี้จะสู้กับฉันจริงๆให้ได้ใช่ไหมเนี่ย”โจวเหวินถาม

“ใช่ ไม่งั้นฉันจะฝึกหนักแบบนี้ทำไมกันละ รอบนี้ฉันต้องชนะให้ได้”อันจิ้งพูด

“ถึงแม้ว่าเธอจะเสียผู้พิทักษ์ไปเพราะเรื่องนี้หน่ะนะ”โจวเหวินถามอีกรอบ

แต่รอบนี้อันจิ้งยังไม่ทันได้ตอบ ผู้พิทักษ์ เทวดา6ปีก พูดออกมาเอง “มีเพียงแค่ผู้พิทักษ์เท่านั้นที่สามารถเอาชนะผู้พิทักษ์ได้ ครั้งที่แล้วจอห์นอ่อนแอเกินไปทำให้ข้าใช้พลังได้ไม่เต็มที่ ยังไม่ถึง1ใน10ซะด้วยซ้ำ แต่ตอนที่ข้าอยู่กับอันจิ้ง ข้าแสดงพลังที่แท้จริงออกมา จ้าไม่มีทางชนะได้หรอก และข้าจะไม่ทรยศนางด้วย”

เทวดา6ปีกคิดผิด มันนึกว่าโจวเหวินจะคิดว่าเทวดา6ปีกทรยศอันจิ้งแบบเดียวกับที่ทรยศจอห์น