ขโมยของ

“ถึงเวลาตามที่จักรพรรดินีนัดไว้แล้วซินะ อีกแค่ไม่กี่วันเอง ต้องไปเตรียมตัวละ”โจวเหวินคิดก่อนถึงเรื่องที่จะเข้าไปยังโลกต่างมิติเพื่อไปขโมยของบางอย่าง

เหตุผลจริงๆที่เขาตกลงสัญญากับจักรพรรดินีไปนั้นจริงๆแล้วไม่ใช่เพราะว่าเขาอยากได้เลือดของจักรพรรดินีอย่างเดียวหรอก แต่โจวเหวินเองก็อยากจะเห็นเหมือนกันว่าโลกต่างมิติที่ๆหวังหมิงหยวนไปนั้น แท้จริงๆแล้วมันเป็นแบบไหนกันแน่

ถึงแม้ว่าจักรพรรดินีจะเป็นคนบอกว่าจัดเตรียมทุกอย่างไว้แล้ว ขอแค่ทำตามแผนของเธอทุกอย่างก็จะปลอดภัยดี แต่โจวเหวินเองก็ยังไม่เชื่อในความว่าปลอดภัยซักเท่าไรเขาเลยอยากจะเตรียมตัวไว้ล่วงหน้า

อันดับแรกเพราะว่าที่นั้นมันอันตรายมากๆ เขาเลยพาหยาเอ๋อไปด้วยไม่ได้รอบนี้ เพราะยังไงร่างกายของเธอก็ยังแป็นเด็กทารก ถึงเธอจะมีความใจแข็งเกินคน และเป็นระดับเทพจุติระดับเร้นลับหรืออะไรก็ตาม แต่ระดับเร้นลับระดับเทพที่ว่านั้นมันก็ยังอยู่แค่ขั้นร่างสุดของโลกต่างมิติ เพราะงั้นมันอันตรายเกินไป

โจวเหวินอธิบายกับหยาเอ๋อว่าเขากำลังจะไปที่โลกต่างมิติ และขอให้เธออยู่กับอันหลานหยางเป็นเวลา2-3วันแล้วโจวเหวินจะมารับเธอกลับ

หยาเอ๋อพยักหน้าตกลง ดูจากที่ตั้งแต่เธอล้างแค้นเสร็จแล้ว เธอก็ไม่มีท่าทีจะไปทำอันตรายใครที่ไหนเลย เพราะงั้นโจวเหวินเลยค่อนข้างโล่งใจที่จะปล่อยให้เธออยู่คนเดียว

โจวเหวินเลยโทรหาอันหลานหยางเพื่อนัดแนะ ซึ่งนางเองก็ยินดีมากๆ แถมยังเร่งให้โจวเหวินรีบส่งหยาเอ๋อมาให้เร็วที่สุดด้วย

ในวันออกเดินทางโจวเหวินส่งหยาเอ๋อให้กับอันหลานหยางก่อนจะออกเดินทางไปยังภูเขาฉีซือคนเดียว

ตอนที่เขาไปถึงกำแพงภูเขาฉีซืออีกครั้ง เขาก็มองดอกไม้บนกำแพงแล้วพูด “ท่านจักรพรรดินี ฉันมาตามที่นัดไว้แล้ว บอกมาได้เลยว่าฉันต้องทำยังไงบ้าง”

ดอกไม้นั้นค่อยๆกลายกลีบออกแล้วพูด “การที่มนุษย์จะผ่านข้ามกำแพงโลกต่างมิติได้นั้นมันยากมากๆ นายต้องเตรียมตัวเยอะเลยละ”

“เข้าผ่านลูกบาศก์ไปไม่ง่ายกว่าเหรอ”โจวเหวินพูด

“มันต่างกันหน่ะ ลูกบาศก์พวกนั้นเป็นเหมือนประตูหน้า การจะเข้าประตูหน้าถ้าได้รับเชิญมันก็ง่ายจริงๆนั้นแหล่ะ แต่ถ้านายอยากจะเข้าไปขโมยของในนั้นละก็ จะเดินดุ่มๆเข้าประตูหน้ามันก็คงไม่ได้หรอก นายต้องปีนกำแพงไม่ก็ขุดรูผ่านเข้าไป ความยากมันต่างกันเลยนะ แบบเดียวกันที่หวังหมิงหยวนทำก่อนหน้านี้ละ เขาสามารถทำลายกำแพงมิติได้ด้วยพลังของ6อาราม ถ้านายอยากจะเข้าไปในนั้นแบบไม่มีใครจับได้ มันก็ยุ่งยากหน่อย” จักรพรรดินีหยุดแล้วพูดต่อ “แต่สำหรับฉันแล้ว มันไม่ได้ยากขนาดนั้นหรอก อย่างมากสุดก็แค่เสียเวลา แต่หลังจากที่นายเข้าไปในโลกต่างมิติได้แล้วนายต้องระวังตัวเองสุดๆเลยนะ นอกเหนือจากที่นายต้องทำตามแผนแล้ว ถ้านายไปเจอเข้ากับอะไรที่ไม่คาดคิดละก็ จำไว้ว่า ให้นายตัดสินใจแก้ปัญหาคับขันนั้นได้เลย แล้วก็จำไว้อีกว่า ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ ห้ามใช้กำลังเด็ดขาด ภายในนั้นนายเองเป็น แค่มดปลวกเท่านั้นละ

หลังจากพูดจบ จักรพรรดินีก็เปิดกำแพงภูเขาแล้วให้โจวเหวินเข้าไปในภูเขาฉีซือก่อน

นี้เป็นครั้งที่2ที่โจวเหวินเข้ามาภายในภูเขาฉีซือในโลกความเป็นจริง เขาคุ้นเคยกับทุกอย่างที่นี้แล้ว แต่ที่เขาเห็นส่วนมากนั้นมันเป็นในเกมส์ที่เป็นกราฟฟิกน่ารัก แต่ในความเป็นจริงมันน่ากลัวกว่ามากๆ ตอนที่โจวเหวินกำลังเดินเข้าไปในภูเขาฉีซือนั้นเอง จักรพรรดินีก็อธิบายแผนให้โจวเหวินฟังเรื่อยๆว่าต้องทำอะไร

ขั้นตอนนั้นไม่ยุ่งยากมาก แต่การเผชิญหน้ากับสิ่งที่อยู่ภายในนั้นแหล่ะคือปัญหา โจวเหวินนั้นเข้าไปในโลกต่างมิติ เพื่อขโมยของ มันไม่ต่างอะไรจากเด็กคนนึงที่ไปวิ่งเล่นเข้าไปในฝูงของหมาป่าเพื่อไปขโมยลูกหมาป่าออกมา ถ้าเขาโดนเจอตัวเข้าหรือโดนจับได้ละก็ โอกาสรอดของเขามันน้อยสุดๆไปเลย

ตอนที่จักรพรรดินีอธิบายแผนให้เขาฟังนั้น โจวเหวินก็คิดขึ้นมาได้เลยว่าจักรพรรดินีนั้นไม่มีทางเป็นปีศาจจิ้งจอกแน่ๆ เพราะว่าถ้าเกิดเขาอยากจะไปยังโลกต่างมิติ เขาต้องใช้พลังของแท่นทองแดงที่กักขังปีศาจจิ้งจอกเก้าหางเอาไว้

จักรพรรดินีบอกให้โจวเหวินใช้อุบายในการหลอกล่อจิ้งจอก เพื่อที่โจวเหวินจะสามารถใช้พลังของแท่นทองแดงได้ ถ้าจักรพรรดินีเป็นปีศาจจิ้งจอกจริงๆ จะไปลำบากหลอกตัวเองเพื่ออะไรละ

และดูจากที่เขาเข้ามายังหลูไท่ครั้งล่าสุด การแสดงออกของจักรพรรดินีในรอบนี้ นางเองก็ดูเหมือนจะไม่สามารถควบคุมอะไรในหลูไท่ได้เลย เหมือนกับว่านางไม่ใช่สิ่งมีชีวิตต่างมิติของหลูไท่

“แล้วนางมาจากไหนละ ในบรรดาคนที่เกี่ยวกับหลูไท่ นอกจากปีศาจ3ตนที่แปลงกายมาแล้ว ใครอีกละ”โจวเหวินคิดแต่ก็ยังหาเหตุผลไม่ได้อยู่ดี

ตามแผนที่จักรพรรดินีวางเอาไว้ โจวเหวินนั้นเข้าไปในโบราณสถานชั้นบนของหลูไท่ ฆ่าพวกเทพปลอมในชั้นแรกทั้งหมด แล้วเอาเหยือกไวน์มา เอาไวน์เทให้เต็ม จากนั้นทางเข้าลับไปยังชั้นล่างของหลูไท่จะเปิดออก

“มีทางเข้าลับอยู่ตรงนี้นี่เอง”โจวเหวินในที่สุดก็รู้ว่าเข้าไปในหลูไท่ได้ยังไง ก่อนหน้านี้เขาใช้อสูรปฐพีเข้าไปตลอด

จักรพรรดินีนำทางโจวเหวินไปเรื่อยๆ เพื่อให้โจวเหวินหลบเลี่ยงอันตรายได้ สิ่งมีชีวิต่างมิติบางตัวที่อยู่ระหว่างทางก็โดนโจวเหวินฆ่าตายหมด จนกระทั้งโจวเหวินไปถึงจุดที่ไม่ได้อยู่ในเกมส์ของโจวเหวิน โจวเหวินวางแท่นบูชาและเหยือกไวน์ไว้หน้าประตู จากนั้นก็ดันประตูหินออกมาก่อนจะออกไปซ่อนตัวทันที

หลังจากรอไปได้ซักพัก โจวเหวินก็เห็นสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กตัวสีขาวค่อยๆโผล่ออกมาจากซอกของประตู มันดูเหมือนตัวมิ้ง หันซ้ายขวาดูอย่างระวังตัวก่อนจะพบเหยือกไวน์ที่เปิดฝาไว้ ดวงตาของมันลุกวาวพุ่งเข้าใส่เหยือกนั้นทันที

หลังจากนั้นซักพัก เจ้ามิ้งตัวนั้นพอกินไวน์ไปได้หลายเหยือกหลังจากเหยือกสุดท้ายมันก็เมาได้ที่แล้วหลับลงไปคาเหยือกนั้น

พอเห็นได้จังหวะ โจวเหวินเลยค่อยๆเดินเข้าไปย่องอ้อมตัวของตัวมิ้งก่อนจะค่อยๆดันประตูออกแล้วหันกลับไปมองดูตัวมิ้ง พอเห็นว่ามันยังหลับสนิท โจวเหวินเลยรีบเดินเข้าไปข้างในประตูนั้น

ด้านหลังประตูนั้นมีโถงขนาดใหญ่พร้อมด้วยเทพทั้ง4ประดิษสถานเอาไว้ เทพทั้ง4นั้นดูต่างจากเพทปรกติ ดูเป็นแม่ทัพบนโลกมากกว่าเทพบนสวรรค์ แถมยังใส่เกราะดูมุ่งร้ายมากๆด้วย

โจวเหวินจำที่จักรพรรดินีพูดได้ แล้วมองไปที่รูปปั้นที่3

รูปปั้นเทพนั้นตอบรับเขาทันที มันโน้มตัวลงมาหาโจวเหวินถือเหมือนกระถางอะไรบางอย่างที่ด้านในมีลูกแก้วล้ำค่ามากมายเต็มไปหมด พร้อมคำที่เขียนบนกระถางว่า “ทั้งหมดของจักรวาล”

โจวเหวินเดินเข้าหารูปปั้น ก่อนจะบินขึ้นไปบนกระถาง ยื่นมือออกมาจับที่ลูกแก้วลูกนึง แล้วแตะ3ครั้ง

ลูกแก้วนั้นร่วงหล่นลงมาอัตโนมัติ โจวเหวินรีบคว้าลูกแก้วแล้วเดินออกไปจากประตูอย่างไว มองดูตัวมิ้งที่ยังคงหลับอยู่แล้วออกจากที่นี้ไปทันที

โจวเหวินถอนหายใจอย่างโล่งอก จากนั้นเสียงของจักรพรรดินีก็ดังขึ้นในใจของเขาอีกครั้ง “ทำดีมาก ตอนนี้ให้นายเอาลูกแก้วนี้ไปที่แท่นทองแดง เอาลูกแก้วให้กับจิ้งจอกเก้าหางมันจะไม่ทำอะไรนายตอนที่นายใช้แท่นทองแดง จำไว้ว่าหลังจากที่นายเข้าไปในโลกนั้นแล้ว นายมีเวลาแค่36ชั่วโมงเท่านั้น ถ้าเกิดเลยจากนั้นประตูจะปิดเองอัตโนมัติ โอกาสที่นายจะรอดออกมานั้นจะหมดลงทันที นายต้องขโมยกระดิ่งออกมาให้ทัน”

“เข้าใจละ แน่ใจนะว่าจะไม่มีปัญหาอะไรกับประตูมิติที่เปิดค้างไว้แบบนั้น”โจวเหวินถาม

“ไม่มีปัญหาหรอก ไม่ต้องเป็นห่วง”จักรพรรดินีตอบทันที