นิยาย Paragon of Destruction

chapter 60: เซเนซิโอ

พวกเขายืนอยู่ในห้องโถงขนาดใหญ่ของปราสาทที่ เซเนซิโอ เพิ่งเอาชนะสิ่งมีชีวิตมหึมาในขณะที่อาร์รันยังคงรู้สึกหวาดกลัวขณะที่เขามองไปที่ชายคนนั้นเขาเข้าใจว่าถ้าเซเนซิโอต้องการทําร้ายเขาด้วยพลังเพียงเล็กน้อยเขาก็ทําได้

อย่างไรก็ตาม จนถึงตอนนี้ ชายชราได้แสดงสัญญาณของการเป็นศัตรูกันเล็กน้อย

“มา” เซเนซิโอ พูด “ในขณะที่เราคุยกัน เราสามารถหาสมบัติของ เฮรัลด์ได้ฉันคิดว่าควรมีบางสิ่งที่ควรค่าแก่การเอาไป”

อาร์รัน เดินตามชายคนนั้น โดยไม่แน่ใจว่าจะเกิดอะไรขึ้น ในขณะที่การเผชิญหน้ากับโรงเรียนก่อนหน้านี้มีตั้งแต่ไม่เป็นที่พอใจไปจนถึงอันตรายเซเนซิโอดูเหมือนจะแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

“ตอนนี้” ชายชราพูด “นายต้องสงสัยว่าทําไมฉันถึงไม่ฆ่านาย”

อาร์รัน พยักหน้า เมื่อเขาได้เห็นเสื้อคลุมสีขาวของเซเนซิโอเป็นครั้งแรกเขาคิดว่าวาระสุดท้ายของเขามาถึงแล้วชายคนนั้นไม่ได้ฆ่าเขาแต่ดูเหมือนเป็นสัญญาณที่ดีถ้าไม่มีอะไรอย่างอื่น

“โรงเรียนไล่ล่าผู้ที่มีอาณาจักรต้องห้าม” เซเนซิโอ พูด “แต่นั่นไม่ใช่จุดประสงค์ที่แท้จริงโรงเรียนเป็นส่วนเล็กๆของกองกําลังที่อยู่เคียงข้างออเดอร์ในการทําสงครา มกับเคออส”

ในตอนนี้ อาร์รัน ขมวดคิ้ว เขาไม่รู้ว่าชายคนนั้นพูดถึงอะไร

“มีสงครามเหรอ?” เขาถามหวังว่า เซเนซิโอ จะอธิบายเพิ่มเติม

“แน่นอน” เซเนซิโอ ตอบ “มีมานานแล้วก่อนที่โลกนี้จะมีอยู่จริงทั่วทั้งจักรวาลออเดอร์และเคออสต่างต่อสู้กันอย่างต่อเนื่อง เพื่อแย่งชิงอํานาจสูงสุด”

“แต่..มันคืออะไร?” อาร์รัน ถาม เห็นได้ชัดว่า เซเนซิโอ เพียงแค่ใช้ค่าในความหมายปกติเท่านั้น แต่เขาหมายถึงอะไร อาร์รัน ไม่รู้
“พวกเขาเป็นสองอาณาจักรที่ควบคุมความเป็นจริง”ชายชราพูด เมื่อเห็นใบหน้าที่สับสนของอาร์รันเขาก็หัวเราะอย่างเบิกบานใจ “แต่นั่นไม่ใช่เรื่องน่ากังวลสําหรับนายสิ่งที่นายต้องรู้ก็คือในโลกนี้ ออเดอร์และเคออสต่อสู้เพื่อการควบคุมและโรงเรียนก็ยืนอยู่ข้างออเดอร์เช่นเดียวกับฉัน”

“แล้วทําไมพวกนั้นถึงอยากฆ่าฉันล่ะ?”อาร์รันถาม “ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเคออสหรือออเดอร์ทั้งหมดที่ฉันต้องการคือปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียว”

“พวกเขาต้องการฆ่านาย” เซเนซิโอ พูด “เพราะพวกเขาเชื่อว่าพลังอย่างของนายสามารถใช้เพื่อช่วย เคออส ได้”

“นายไม่เห็นด้วยเหรอ?” อาร์รัน ถามด้วยความลังเล

“อ๊ะ เจอแล้ว!” รอยยิ้มกว้างปรากฏบนใบหน้าของ เซเนซิโอ ขณะที่เขาชี้ไปที่ประตูไม้เล็กๆที่ด้านข้างของห้องโถง

ขณะที่เขาชี้ ประตูก็พังทลายกลายเป็นเถ้าถ่านต่อหน้าต่อตาพวกเขาด้านหลังมันอาร์รันสามารถมองเห็นห้องขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นสมบัติมากมายเมื่อมองเพียงชั่วพริบตา อาร์รันก็สามารถมองเห็นอาวุธและชุดเกราะรวมทั้งประกายทองและเงิน

“โอ้ นายถามคาถาม?” เซเนซิโอพูด “แน่นอนฉันเห็นด้วยกับโรงเรียนพลังอย่างนายเป็นอันตรายอย่างยิ่งและอาจทําให้ดุลอํานาจในโลกนี้เสียได้อย่างง่ายดาย

“แล้วทําไมนายยังไม่…” อาร์รัน พูดไม่จบประโยคด้วยความกลัวที่จะให้ความคิดกับชายคนนั้น

“ฆ่านายเหรอ? เพราะโลกนี้ใกล้จะแพ้ต่อ เคออส แล้ว”

ชายชราหันไปหา อาร์รัน จ้องมองเขาอย่างตั้งใจ “มีโอกาสที่นายจะตายนานก่อนที่นายจะได้รับพลังเพียงเล็กน้อยและถ้านายมีพลังมากขึ้น นายอาจเข้าข้างเคออสและเร่งการล่มสลายของโลกนี้”

อาร์รัน ขมวดคิ้ว เขาไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับ เคออส หรือ ออเดอร์ และเขาไม่สามารถจินตนาการได้ว่าตัวเองเข้าข้างใดข้างหนึ่งด้วย จากสิ่งที่เขาเห็นเพียงเล็กน้อยสิ่งที่เขาต้องการคืออยู่ห่างจากพวกเขาให้มากที่สุดเท่าที่จะทําได้

“แต่ถ้านายมีพลังมากพอที่จะใช้อาณาจักรต้องห้ามของนายได้อย่างเต็มที่” ชายคนนั้นพูดต่อ“และถ้านายตัดสินใจที่จะยืนหยัดต่อสู้กับเคออส…ใครจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นนายก็อาจเปลี่ยนเส้นทางของโลกนี้ได้”

“ฉัน? เปลี่ยนเส้นทางของโลก?” ความคิดนี้ดูไร้สาระสําหรับ อาร์รัน จนถึงตอนนี้เขาแทบจะไม่สามารถเอาชีวิตรอดได้เลยแม้แต่น้อยและถึงแม้จะได้มันก็ยากล่าบาก

“นายหรือคนอื่น ๆ ที่มีอาณาจักรต้องห้าม” เซเนซิโอ พูด “อาณาจักรต้องห้ามนั้นไม่ได้หายากอย่างที่คิดแม้ว่าโรงเรียนจะพยายามอย่างเต็มที่ก็ตาม”

“แล้วทําไมนายไม่บอกให้โรงเรียนหยุดฆ่าคนที่มีอาณาจักรต้องห้ามล่ะ?”

“ฉันอยู่นอกธุรกิจของโรงเรียนและพวกเขาก็อยู่ห่างจากฉัน” ชายชรายักไหล่ “ฉันไม่สามารถเปลี่ยนแปลงการกระทําของพวกเขา ไม่ว่าจะโง่แค่ไหนก็ตาม”

“แต่นายไม่ได้อยู่ข้างเดียวกันเหรอ?” อาร์รัน อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหงุดหงิดนี่คือคนที่สามารถปกป้องเขาจากโรงเรียนได้ แต่ชายคนนั้นไม่เต็มใจที่จะทําเช่นนั้น

“พอแล้ว” ชายคนนั้นตอบ “แค่ดีใจที่ฉันจะไม่ฆ่านายก็พอ”

ใบหน้าของ อาร์รัน ซีดลง แต่เขาไม่ได้คัดค้าน แม้ว่า เซเนซิโอ จะปฏิบัติต่อเขาด้วยความกรุณาแต่เขาก็รู้ดีว่าไม่มีมิตรภาพระหว่างพวกเขาและชายชราก็ไม่มีเหตุผลที่จะต้องหวั่นไหวกับสถานการณ์ของอาร์รัน

ในขณะเดียวกัน เซเนซิโอ ก็เดินไปรอบ ๆ ห้อง สํารวจสมบัติราวกับว่าเขากําลังดูสินค้าที่ร้านค้า เมื่อสิ่งของต่าง ๆ เข้าตาเขาจึงหยิบมันใส่กระเป๋าช่องว่างของเขา

“รับนไป” เขาพดพร้อมกับชเสื้อเกราะสีดําที่เขาเพิ่งหยิบขึ้นมาจากพื้น“นายไม่ควรทําสงครามในชุดคลุมจริง ๆ”

อาร์รัน หน้าบึง เขาสวมเสื้อคลุมที่ เจียงเฟย มอบให้เขา เนื่องจากเสื้อเกราะตัวสุดท้ายของเขาไม่รอดจากการต่อสู้กับพวกเรดสโตน แต่เมื่อเขาหยิบเสื้อคลุมเกราะจากเซเนซิโอตาของเขาก็สว่างขึ้นทันที

เต็มไปด้วยแผ่น

เพียงแค่เหลือบมองเขาก็เห็นได้ว่าเสื้อคลุมตัวนี้ดีกว่าเสื้อตัวก่อนของเขารูปร่างดีเต็มไปด้วยแผ่นเหล็กและหุ้มเกราะเพียงพอที่จะหยดการโจมตีทั้งหมดยกเว้นการโจมตีที่หนักที่สุดยิ่งไปกว่านั้น บางอย่างเกี่ยวกับเสื้อคลุมนี้ทําให้เขาสงสัยว่ามันน่าหลงใหล แม้ว่าเขาจะไม่สามารถพูดได้ว่าอะไรทําให้เขาคิดอย่างนั้น

ในที่สุด เซเนซิโอ ก็เสร็จสิ้นการตรวจสอบห้องของเขา กระเป๋าช่องว่างของเขาที่มีสมบัติใหม่อย่างน้อยหนึ่งโหล

“นายสามารถใช้เวลาที่เหลือได้” เขาพูด “แม้ว่าฉันควรจะเตือนนาย มีนักเวทย์เหลีออยู่ในปราสาทเมื่อฉันออกไปพวกเขาจะตามหานาย”

“นายกําลังทิ้งฉันไว้ข้างหลังเหรอ!” อาร์รัน ถามด้วยความตกใจ “และมีนักเวทย์คนอื่น ๆอยู่ที่นี่?!”

“นายน่าจะจัดการพวกเขาได้” ชายชราพูด “คิดว่าเป็นการชําระหนี้ให้กับนักเวทย์ประจําโรงเรียนที่นายฆ่าไป เป็นโอกาสในการสร้างสมดุลระหว่างการกระทําในอดีตของนาย”

“แต่ฉันอยากถามเกี่ยวกับ…” อาร์รัน เริ่มพูด มีค่าถามมากมายที่เขายังต้องถามถ้าไม่มากเกินไป

“นายจะต้องหาคําตอบได้ด้วยตัวนายเอง” เซเนซิโอ ขัดจังหวะเขา “ฉันให้ความรู้เล็ก ๆ น้อย ๆ กับนาย สิ่งที่นายทํา มันขึ้นอยู่กับนาย”
อาร์รันอยากจะคัดค้านแต่เขารู้ว่าชายชราจะไม่เปลี่ยนใจ

“สิ่งสุดท้าย” เซเนซิโอ พูด “ใครส่งนายมาที่นี่”

ทันใดนั้น อาร์รัน รู้สึกตื่นตระหนก เมื่อรู้ว่าชายคนนี้วางแผนจะทําอะไร “ฉันไม่ได้ถูกส่งมา”เขาพูด

“หัวหน้าทหารรักษาการณ์ในท้องที่ขอให้ฉันตรวจสอบกลุ่มโจร แต่เขาไม่รู้เรื่องนี้เลย”

“นั่นเข้าใจได้” เซเนซิโอ ตอบ “กองกําลังแห่งเคออสมักจะซ้ําซ้อน”

ขณะที่เขาพิจารณาเรื่องนี้ ความสงสัยก็เกิดขึ้นในใจของ อาร์รัน ขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้หัวหน้าหยางก็ตัดสินใจที่จะช่วยเหลือเขาอย่างรวดเร็วอย่างน่าสงสัย

ยิ่งไปกว่านั้น สองครั้งที่ชายคนนี้ให้ข้อมูลที่ไม่สมบูรณ์อย่างน่าสังเวชแก่เขาครั้งแรกส่งเขาไปสู้กับนักเวทย์โรงเรียนจากนั้นจึงส่งเขามายังปราสาทที่ถูกปกครองโดยสิ่งมีชีวิตประหลาดที่เซเนซิโอ ได้สังหาร

ถึงอย่างนั้น อาร์รัน ก็ไม่เต็มใจที่จะเชื่อว่า หัวหน้าหยาง หลอกเขา

“ฉันให้คําพูดกับนายว่าถ้าหัวหน้าคนนี้ของนายไม่ใช่ตัวแทนของ เคออสฉันจะไม่ท่าร้ายเขา” เซเนซิโอพูด “บอกฉันสิว่าเขาอยู่ที่ไหน”

อาร์รัน ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่แล้วก็ตัดสินใจเชื่อคําพูดของ เซเนซิโอ เขาบอกเซเนซิโอเกี่ยวกับหัวหน้าหยางด้วยใจร้อนรนหวังอย่างยิ่งว่าเขาจะไม่ให้วาระคนที่ปฏิบัติกับเขาอย่างดี

“ถ้าอย่างนั้น ฉันก็ขอตัวลาก่อน” เซเนซิโอ พูดหลังจากที่ อาร์รัน พูดจบ “พยายามมีชีวิตอยู่”

ระลอกคลื่นในอากาศรอบ ๆ เซเนซิโอ และเมื่อมันหายไป ชายชราก็หายไปพร้อมกับมันราวกับว่าอากาศได้กลืนกินร่างกายของเขา

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง อาร์รัน ก็ยืนอยู่ในความเงียบ พยายามและล้มเหลวในการทําความเข้าใจกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น