“ท่านอาจารย์ รีบๆหน่อย!” หวังฮ่าวหลานเร่งเร้าอาจารย์ไคฉือ

“ก็… ก็ได้ “อาจารย์ไคฉือพยักหน้า มือของเขาสั่นเล็กน้อย

แม้ว่าเขาจะเป็นอาจารย์อาวุโส แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเปิดหินดิบที่มีราคาแพงเช่นนี้

แต่ไม่นานอาจารย์ไคฉือก็ปรับสภาพของเขาให้ดีขึ้น

ไม่กี่นาทีต่อมาพื้นผิวของหินดิบถูกเปิดเผย

ไม่มีสีหยกที่ตัดหน้า

นี่ไม่ใช่สัญญาณที่ดี หินก้อนนี้อาจเป็นเศษซาก

ผู้คนที่มุงดูอยู่โดยรอบต่างมองไปที่หวังฮ่าวหลานด้วยความเศร้าสร้อย

มันไม่ดีเหรอที่จะได้เงิน 2.9 ล้าน? ต้องเสียเงินที่หามาได้และเอาเงินหนึ่งแสนไปทิ้ง

“ฮ่าวหลาน ต่อให้เป็นขยะ น้าถังคนนีั้ก็ไม่ยอมให้เธอเสียเงินหรอก น้าจะออกเงินให้ 100,000 หยวน” ถังปิงหยุนพูดปลอบใจ

“มันเป็นของเสีย? ดีแล้ว ผมขาดทุนเอง น้าถังจะได้ไม่ขาด “ใบหน้าของหวังฮ่าวหลานไม่ได้รู้สึกปวดใจแม้แต่น้อย

อีกสักเดี๋ยวเราจะได้รับเงินเป็นจํานวนมากจะไม่มีความสุขได้ไง?

แน่นอนว่าถังปิงหยุนไม่รู้ว่าหวังฮ่าวหลานคิดอะไรอยู่ เมื่อได้ยินหวังฮ่าวหลานพูดเช่นนั้น เธอก็รู้สึกเชื่อทันทีว่าเป็นเรื่องจริง

เพราะรอยยิ้มของหวังฮ่าวหลาน เพียงแค่มองก็รู้ว่าเขาแสดงออกถึงความจริงใจ

หัวใจของถังปิงหยุนเต็มไปด้วยความอบอุ่น

วันนี้เธอเพิ่งได้พบกันครั้งแรกกับเด็กคนนี้ แต่แล้วเด็กคนนี้กลับดีกับเธอมาก

คิดไม่ถึงว่าพี่เจิ้นหลี่จะมีลูกชายที่จริงใจและบริสุทธิ์เช่นนี้

[ติ๊ง หนึ่งในนางเอก ถังปิงหยุนมีความชื่นชอบต่อโฮสต์ +10 ระดับความชื่นชอบทั้งหมดในตอนนี้คือ 20 (เป็นมิตรมาก)]

[ติ๊ง โฮสต์มีผลต่อทิศทางของเนื้อเรื่องดั้งเดิม ได้รับแต้มตัวร้าย 200 แต้ม ]

“ฮ่าวหลาน ได้ยินพี่สาวเจิ้นหลี่บอกว่า เธอเรียนอยู่ที่โรงเรียนมัธยมสุ่ยเจ๋อ น้าของเธอผู้นี้คือผู้อํานวยการโรงเรียนของบริษัทการศึกษาสุ่ยเจ๋อ ในอนาคตถ้ามีคนรังแกเธอที่โรงเรียน บอกฉันมาเลยแล้วฉันจะระบายความโกรธให้เธอ” ถังปิงหยุนกล่าวกับหวังฮ่าวหลานอย่างจริงจัง

“ขอบคุณ คุณนายถัง” หวังฮ่าวหลานยิ้มกว้าง

“คุณน้าถังสิ” ถังปิงหยุนแก้ไข

“ใช่ ๆ ขอบคุณน้าถัง” หวังฮ่าวหลานยิ้มและพยักหน้า

แต่ในใจรู้สึกกระอักกระอ่วนใจจริงๆ

ถังปิงหยุนคนนี้แก่กว่าเขาแค่สี่ถึงห้าปีเท่านั้น เขาเรียกเธอว่าน้า เธอไม่รู้สึกอายเหรอ?

แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ไม่มีทางอื่นได้ ใครใช้ให้เธอมีฐานะสูงใหญ่ แต่ตนเองกลับไม่อาจล่วงเกินเธอได้

อาจารย์ไคฉือปรับตําแหน่งและตัดหินดิบอีกครั้ง

ไม่กี่นาทีต่อมาบรรยากาศในที่เกิดเหตุก็ราวกับถูกแช่แข็ง

“นี่… นี่คือหยกเขียวจักรพรรดิ! ”

อาจารย์ไคฉือร้องเรียกผี

เขาทํางานนี้มานานกว่า 40 ปี ในอาชีพก่อนหน้านี้ของเขา เขาเคยตัดได้หินแบบนี้ครั้งเดียวในอาชีพของเขา แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าวันนี้เขาจะได้พบกับมันอีกครั้ง

เริ่มจากอาจารย์ที่ต่อสู้อย่างมั่นคง ไม่นานก็เผยภาพหินดิบออกมาให้เห็น

ดูจากขนาดของหยกแล้ว ก้อนนี้ใหญ่กว่าหินหยกที่เขาเคยเปิดมาอย่างน้อยสองเท่า

“หยกเขียวจักรพรรดิชิ้นนี้ น่าจะมีราคามากกว่า 60 ล้าน!” เมื่อถังปิงหยุนพูดจบ ความเสียใจก็ผุดขึ้นมาในใจ

หินก้อนนี้เธอซื้อมา 3 ล้าน

ถ้าหวังฮ่าวหลานไม่เปิด มันต้องเป็นเธอที่ทํากําไรได้มหาศาล

แต่หลังจากที่ถังปิงหยุนคิดเรื่องนี้ออกมา เธอก็ตําหนิตัวเองทันที

ก่อนหน้านี้เธอได้เห็นมันด้วยตาของเธอเอง หวังฮ่าวหลานรู้ว่าหินก้อนนี้อาจจะเป็นเศษซาก เธอไม่ควรโทษใคร ยังรู้สึกว่าเขาได้ช่วยเธอแบกรับความสูญเสีย

ตอนนี้เขาได้หยกที่ดีเธอสมควรจะยินดีกับเขา

ถังปิงหยุนกล่าวแสดงความยินดีกับหวังฮ่าวหลานหลังจากการต่อสู้กับความคิดสั้น ๆ

คนอื่นๆ ที่อยู่รอบๆ ได้แต่อิจฉา

คุณชายของตระกูลหวัง ได้คลอดลูกที่ดีได้ก็ถือว่าเพียงพอแล้ว แต่โชคลาภก็ยังขัดต่อสวรรค์!

ในช่วงเวลาสั้น ๆ เขาได้รับเงินมากกว่า 60 ล้านหยวน!

“ได้เงินมาอีกแล้วใช่ไหม?!” หวังฮ่าวหลานกระโดดด้วยความตื่นเต้นและกล่าวต่อว่า

“ดูเหมือนว่าผมจะโชคดีมาก ผมยังต้องเล่น ผมยังต้องเล่นอีก!”

“สิ่งที่เรียกว่าการเดิมพัน ยิ่งเดิมพันนานไปก็จะต้องสูญเสีย โชคของมนุษย์มีจํากัด เธอได้กําไรสองครั้งติดต่อกันแล้ว หากยังเปิดต่อไปเธออาจจะสูญเสียเงินไปไม่น้อย” ถังปิงหยุนพยายามเกลี้ยกล่อม

“ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดีแล้ว เท่ากับว่าลดความสูญเสียให้น้าถังไม่ใช่เหรอ”

เมื่อหวังฮ่าวหลานพูดจบ เขาก็ไม่สามารถรอที่จะเลือกหินดิบได้

คราวนี้เขาไม่ได้เลือกอันเดียว แต่เลือกหินดิบสามสิบก้อนในคราวเดียว

“เธอเลือกมาเยอะเกินไป หินดิบพวกนี้ราคารวมเกือบ 30 ล้านแล้ว เธออาจจะขาดทุนก็ได้” ถังปิงหยุนกล่าว

“ขาดทุนก็ขาดทุนเถอะ ชดเชยค่าเสียหายให้น้าถัง ผมก็ยินดีเหมือนกัน”

ล้อเล่นน่า จะเก็บเงินทั้งหมดไว้ให้ฉู่ป๋ายทำไม?

โง่เหรอ?

ในที่เพิงนี้มีช่างเปิดหินเพียงคนเดียว มันเปิดช้าเกินไป

ถังปิงหยุนให้ผู้ช่วยหญิงเรียกช่างเปิดหินจากโรงงานสองสามคนมา

ช่างเปิดหินทั้ง 8 คนเปิดเครื่องและทํางานในเวลาเดียวกัน เพื่อตัดหินดิบที่หวังฮ่าวหลานเลือกมา

ทั่วทั้งเพิงเต็มไปด้วยเสียงเครื่องจักร

ไม่กี่นาทีต่อมาเสียงประหลาดใจก็ดังขึ้น

อาจารย์แปดคน มีลูกน้องของอาจารย์เจ็ดคนส่งของแล้ว

หวังฮ่าวหลานได้เงินมาอีกครั้ง

โชคนี้ช่างท้าทายสวรรค์เสียจริง

คนรอบข้างตกใจจนไม่รู้จะพูดอะไรดี

ในความเป็นจริงเหตุผลที่หวังฮ่าหลานยังสามารถทำให้ตนเองไม่โดดเด่นเกินไปได้ โดยที่ในบรรดาหินหยาบหลายสิบก้อนที่คัดเลือกมา จงใจเพิ่มหินหยาบที่หมดสต็อกจำนวนเล็กน้อยเข้าไป

ไม่อย่างงั้นหวังฮ่าวหลานคงสามารถรักษาอัตราการชนะได้ 100%

อาจารย์ไคฉือยังคงทํางานต่อไป หลังจากผ่านไปหลายสิบนาที หินดิบที่หวังฮ่าวหลานเลือกก็เสร็จสิ้นลง

ทุกคนสรุป “ความสําเร็จ” ของหวังฮ่าวหลาน

หวังฮ่าวหลานเลือกหินดิบทั้งหมด 39 ก้อน ซึ่ง 33 ก้อนได้รับกำไรทั้งหมด

มูลค่าของหยกที่ถังปิงหยุนได้กล่าวถึงและตามที่อาจารย์ประเมินหินหยกในโรงงานได้ประเมินมีมูลค่ารวม 123.6 ล้าน

กว่าหนึ่งชั่วโมงทําเงินได้ 123.6 ล้าน!

เพื่อนของถังปิงหยุนตาแดงก่ํา

“ฮ่าวหลาน ยินดีด้วย!” ถังปิงหยุนรู้สึกยินดีกับหวังฮ่าวหลาน

แม้ว่าหวังฮ่าวหลานจะทํากําไรได้มหาศาล แต่ถังปิงหยุนก็ไม่ได้ขาดทุน

หยกเหล่านี้หลังจากการนำไปแปรรูปเบื้องต้นผ่านโรงงานแล้ว จะนำไปทําเป็นเครื่องประดับหยกต่างๆ และขายได้

ซึ่งราคาเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า

กล่าวอีกนัยหนึ่งหยก 123.6 ล้าน จะกลายเป็นหลายร้อยล้านในอนาคต

โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีหยกเขียวจักรพรรดิ หยกชั้นดีนี้ หากนำไปเป็นผลิตภัณฑ์แปรรูปที่ทำจากหยกที่ยอดเยี่ยมย่อมเป็นที่นิยมในหมู่คนรวย

ไม่มีปัญหาเรื่องขายไม่ออกเลย

ไม่ว่าถังปิงหยุนจะหาเงินได้เท่าไหร่ แต่ปัญหาคือกําไรมากหรือน้อย

“น้าถัง หินดิบพวกนี้น้าเป็นคนซื้อมา ผ่านการคัดเลือกมาอย่างดี ผมไม่เข้าใจเรื่องพนันหินเลย นี่ต้องขอบคุณน้าทั้งหมด” หวังฮ่าวหลานกล่าว

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ถังปิงหยุนก็ยิ่งมองหวังฮ่าวหลานมากขึ้นเท่านั้น

หินดิบที่นี่ถูกคัดสรรอย่างพิถีพิถันก็จริง แต่บางอันที่ถังปิงหยุนคิดว่าอัตราการให้ผลตอบแทนสูง ก็ถูกถังปิงหนุนคัดออกไปแล้ว

อย่างไรก็ตามหินดิบที่เหลือเมื่อเทียบกับหินในลานการพนันแล้วอัตราการให้ผลตอบแทนสูงกว่ามาก

เพื่อนของถังปิงหยุนอาจไม่ได้ตระหนักถึงปัญหานี้ พวกเขาคิดว่าถังปิงหยุนต้องการหาเงินจากพวกเขาและปล่อยให้พวกเขาเติมส่วนที่ขาด

คําพูดของหวังฮ่าวหลานทําให้หัวใจของถังปิงหยุนเต้นแรง

ทําไมเธอถึงจะไม่มีความสุขล่ะ?

“ฮ่าวหลาน ขายหยกพวกนี้ให้น้าเถอะ น้าถังจะต้องให้ราคาที่สมเหตุสมผลกับเธอแน่นอน”

หยกเหล่านี้ถูกเปิดขึ้นในโรงงานของเธอ และแน่นอนว่าก็ควรจะขายให้เธอ แต่ถังปิงหยุนยังคงต้องการที่จะเคารพความคิดเห็นของหวังฮ่าวหลาน

“หยกพวกนี้ ผมขายให้น้าถังทั้งหมด เท่าไหร่ก็แล้วแต่” หวังฮ่าวหลานกล่าวขึ้นอย่างไม่แยแส

ถังปิงหยุนสูดหายใจเข้าลึก ๆ เธอเกลียดจริง ๆ ที่เธอไม่มีหลานสาวอายุประมาณ 18 ปี ไม่งั้นเธอจะต้องแนะนําให้หวังฮ่าวหลานรู้จัก

ผู้ชายที่ดีขนาดนี้ คงมีไม่กี่คนในโลกแล้วใช่ไหม?

******************************

ติดตามอัพเดทตอนใหม่ๆ ได้ที่แฟนเพจ Doublewaen Translate นิยายแปล

 https://web.facebook.com/doublewaentranslat