บทที่ 7 ออร่าของตัวเอกช่างแข็งแกร่ง

 

หลังจากที่หวังฮ่าวหลานมีความคิดนี้ออกมา เขาก็เดินเข้าไปทักทายครูใหญ่อย่างสุภาพ

 

ครูใหญ่ยิ้มอย่างมีความสุขและเป็นมิตรมาก

 

หวังฮ่าวหลานเป็นบุคคลสําคัญในหมู่นักเรียน ซึ่งครูใหญ่ย่อมรู้จักเขาดี

 

“ครูใหญ่ ครูมีธุระอะไรกับแผนกกรมการศึกษาและจริยธรรมเหรอครับ? ถ้ามีเป็นไปได้ผมยินดีช่วยเหลือครับ “หวังฮ่าวหลานกล่าวด้วยความกระตือรือร้น

 

“ไม่เป็นไร ครูแค่ไปเดินเล่นเฉยๆ” ครูใหญ่ยิ้มและโบกมือ แล้วจึงเดินไปที่แผนกกรมการศึกษาและจริยธรรม

 

“หวังว่าคงไม่เป็นไรนะ” หวังฮ่าวหลานแอบภาวนาในใจ

 

แต่ทันทีที่ความคิดนี้ผุดขึ้นมา เขาได้ยินครูใหญ่ที่เข้ามาในออฟฟิศโพล่งออกมาว่า “หนุ่มน้อย เธอมาทําอะไรที่นี่?” ด้วยเสียงประหลาดใจ

 

“เอ๋ คุณปู่ เป็นคุณหรือ? มาที่นี่ได้ยังไง? “เสียงของฉู่ป๋ายดังขึ้น

 

หวังฮ่าวหลานตบหน้าผากตัวเองด้วยความหดหู่ใจ

 

ว่ากันว่าครูใหญ่มักจะไม่ให้ใครสังเกตเห็นเลย แต่น่าแปลกที่เขารู้จักฉู่ป๋าย

 

หวังฮ่าวหลานพยายามอย่างหนักเพื่อสร้างสถานการณ์ที่ไม่ดีต่อฉู่ป๋าย แต่สถานะการณ์ของฉู่ป๋ายดันพลิกกลับตาลปัตร

 

ออร่าของตัวเอกคนนี้ไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย!

 

หวังฮ่าวหลานรับฟังอย่างอดทน

 

จากการสนทนาระหว่างครูใหญ่และฉู่ป๋าย พวกเขารู้จักกันเพราะครูใหญ่ถูกโจรขโมยกระเป๋าตังค์ไป

 

หวังฮ่าวหลานสามารถคาดเดาส่วนต่อไปได้

 

ครูใหญ่ยอมรับนิสัยของฉู่ป๋ายอย่างแน่วแน่ ดูเหมือนเขาเริ่มจัดการกับการลงโทษของเขา แต่ในความเป็นจริงเขากําลังพูดแทนฉู่ป๋าย ใช้สติปัญญาและประสบการณ์อันร้อนแรงเพื่อชี้แนะฟ่านเจี้ยนและคนอื่นๆ อย่างต่อเนื่อง

 

เดิมทีฟ่านเจี้ยนและคนอื่นๆนั้นเป็นคนปัญญาอ่อนที่ไม่ได้ใช้หัวของพวกเขาอย่างเหมาะสม แน่นอนว่าพวกเขาถูกจูงจมูกและจำใจจากไป พวกเขาเกือบจะละทิ้งคําสั่งของหวังฮ่าวหลานไว้เบื้องหลัง

 

‎ทั้งสามคนกําลังจะปล่อยวางและหยุดการทุบตีและให้อภัยฉู่ป๋าย

 

หวังฮ่าวหลาน จะไม่ยอมปล่อยให้ฉู่ป๋ายหลุดพ้นอย่างง่ายดาย เขาคิดอย่างรวดเร็ว ก่อนจะแก้ไขข้อความแล้วส่งไปยังฟ่านเจี้ยนทันที

 

เนื้อหาของข้อความคือการให้ฟ่านเจี้ยนและคนอื่น ๆ เปลี่ยนแผนของพวกเขาละทิ้งแผนการแจ้งตำรวจ แต่เลือกที่จะให้ฉู่ป๋ายจ่ายค่ารักษาพยาบาลเป็นการส่วนตัว

 

ดูจากท่าทีของครูใหญ่แล้ว จะต้องปกป้องฉู่ป๋ายอย่างแน่นอน

 

ซึ่งหากฟ่านเจี้ยนและคนอื่น ๆ ยังคงยืนกรานที่จะแจ้งตํารวจ มันก็ไม่มีความหมายอีกต่อไป

 

เขาทําได้เพียงถอยไปหนึ่งก้าวเพื่อสร้างปัญหาเล็กๆน้อยๆให้กับฉู่ป๋าย

 

แม้ว่าอาจารย์ใหญ่จะลําเอียงไปทางฝั่งฉู่ป๋าย แต่เขาก็ยังจัดการกับปัญหาอย่างเป็นธรรม เขายอมรับในการเปลี่ยนคําของฟ่านเจี้ยนและคนอื่นๆเพื่อขอค่ารักษาพยาบาล

 

หลังจากปรึกษาหารือกัน ค่ารักษาพยาบาลที่ฉู่ป๋ายจำต้องชดเชยให้คือคนละ 10,000 หยวน รวมเป็น 30,000 หยวน

 

นอกจากนี้ ฉู่ป๋าย ฟ่านเจี้ยน และคนอื่นๆ ถูกขอให้เขียนจดหมายขอโทษไปยังโรงเรียน ซึ่งจะเผยแพร่ในหมู่นักเรียน

 

หากเกิดการทะเลาะระหว่างพวกเขาอีกครั้ง นักเรียนจะถูกไล่ออกจากโรงเรียนทันที

 

ทั้งสี่คนเดินออกจากแผนกกรมการศึกษาและจริยธรรมและมุ่งหน้าไปยังห้องเรียน

 

หวังฮ่าวหลานกําลังรออยู่ที่บันได

 

เมื่อลูกน้องทั้งสามคนเห็นเข้า พวกเขาวิ่งไปหาทันทีและฉันก็ถามว่าพวกเขาเป็นอย่างไรบ้าง?

 

หวังฮ่าวหลานกล่าวชมพวกเขาอย่างไม่ตระหนี่

 

ลูกน้องทั้งสามคนนี้สมองไม่ดีนัก และทุกอย่างยังไม่จบ หวังฮ่าวหลานก็พอใจอยู่แล้ว

 

แน่นอนนอกเหนือจากคําชมเชยแล้วยังมีรางวัลอีกด้วย

 

หวังฮ่าวหลานใช้โทรศัพท์มือถือของเขาโอนเงินให้คนละ 50,000 หยวน

 

พวกเขาเป็นนักเรียนมัธยมปลาย ครอบครัวของพวกเขามีฐานะทางการเงินปกติ ค่าขนมเดือนละไม่ถึงพัน

 

จู่ๆ ก็ได้รับเงินมา 50,000 หยวน นี่มันเงินก้อนโตชัดๆ ไหนเลยจะไม่มีความสุข

 

พวกเขาประจบสอพลอไม่หยุด แม้แต่ความเจ็บปวดบนใบหน้าก็เมินเฉยไปชั่วคราว

 

ตอนนั้นเองฉู่ป๋ายก็เดินผ่านบันได

 

เขาใช้สายตาที่เย็นชาและเกลียดชังจ้องมองไปที่หวังฮ่าวหลาน

 

ค่าชดเชย 30,000 หยวน จะทําให้ครอบครัวที่เดิมทีไม่ร่ํารวยของเขาต้องย่ำแย่ลงไปอีก

 

เมื่อเทียบกับฟ่านเจี้ยนและคนอื่น ๆ เขาเกลียดหวังฮ่าวหลานมากกว่า

 

เขาเชื่ออย่างแน่วแน่ว่าฟ่านเจี้ยนและคนอื่น ๆ ได้ปิดกั้นเส้นทางตามที่หวังฮ่าวหลานสั่ง

 

ถ้าฟ่านเจี้ยนและคนอื่นไม่ปิดกั้นถนน พวกเขาก็จะไม่ถูกทุบตี และจะไม่ต้องจ่ายค่ารักษาพยาบาล 30,000 หยวน

 

ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของหวังฮ่าวหลาน

 

ฉู่ป๋ายตัดสินใจในใจว่าต่อไปหวังฮ่าวหลานจะต้องชดใช้อย่างสาสม

 

แน่นอนว่าตอนนี้เขาจะไม่ทําอะไรบุ่มบ่าม

 

เพราะฉู่ป๋ายรู้ว่าตอนนี้เขาไม่สามารถเผชิญหน้ากับหวังฮ่าวหลานได้

 

ท้ายที่สุดแล้ว หวังฮ่าวหลาน ก็มาจากครอบครัวที่ร่ำรวย

 

ในสังคมปัจจุบัน คนมั่งคั่งมักจะอวดเครือข่ายขนาดมหึมา

 

แต่ฉู่ป๋ายเชื่อว่าในอนาคตเขาจะต้องสามารถต่อกรกับหวังฮ่าวหลานได้ อย่างแน่นอน แม้กระทั่งการบดขยี้ตระกูลหวังและเหยียบย่ําเขาอย่างสาสม

 

เขามีความสามารถที่มองทะลุและการที่จะร่ำรวยไปจนถึงจุดสูงสุดของชีวิตนั้นมันเป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้น

 

เนื่องจากเรื่องของฉู่ป๋าย ฟ่านเจี้ยนและคนอื่นๆ ครูประจําชั้นซ่งเจินอวี่จึงจัดการประชุมชั้นเรียนสั้นๆ ชั่วคราว

 

ในขณะที่เธอวิพากษ์วิจารณ์พวกฉู่ป๋ายฟ่านเจี้ยนและคนอื่น ๆ เธอก็เตือนนักเรียนคนอื่น ๆ ว่าอย่าทําผิดพลาดที่คล้ายกันอีก

 

ช่วงพักระหว่างชั้นเรียน

 

หวังฮ่าวหลานรู้สึกเบื่อเขาจึงหยิบบาสเก็ตบอลและกับนักเรียนชายหลายคน

 

ทักษะบาสเกตบอลของเขานั้นธรรมดามาก แต่หล่อเหล่าเกินไป บวกกับดวงตาดอกท้อที่เพิ่มเข้ามา ทําให้ค่าเสน่ห์ของเขาพุ่งกระฉูด

 

แค่ขยับตัวก็ทําให้สาวๆ รอบข้างปรบมือให้อย่างเดือดพล่าน

 

พวกเธอเกือบจะเป็นลมด้วยความตื่นเต้น

 

มีสาวๆมามุงดูอยู่หลายคน บางคนก็หน้าตาดี มองตัวเขาเหมือนคนบ้า

 

แม้ว่าจะไม่ได้สมบูรรแบบเท่านางเอกอย่างซูมู่หยาน แต่พวกเธอก็เป็นหญิงสาวที่งดงาม

 

หวังฮ่าวหลานมั่นใจว่าตราบใดที่เขากระดิกนิ้ว เขาสามารถแช่ตัวกับพวกเธอได้อย่างง่ายดาย

 

แม้แต่คืนนี้ก็ไม่มีปัญหาอะไรที่จะคว้าไปเล่นด้วยที่ห้องทั้งหมดทุกคน

 

ความรู้สึกนี้มันรู้สึกดีจริงๆว่ามั้ย?

 

แต่หลังจากรู้สึกมีความสุข หวังฮ่าวหลานก็ได้ยินน้อยชายของเขาแอบรายงานและบอกว่าซูมู่หยานขอให้ฉู่ป๋ายคุยกันที่บันได

 

หวังฮ่าวหลานไม่มีอารมณ์ที่จะเล่นทำหล่ออีกต่อไป

 

เหล่าสาวๆ ที่มุงดูอยู่ต่างรู้สึกผิดหวัง

 

หวังฮ่าวหลานเดินตรงไปยังบันไดและได้ยินเสียงซูมู่หยานและฉู่ป๋ายพูดคุยกันอย่างรวดเร็ว

 

“ฟังจากที่นายพูด นายไม่คิดจะบอกพ่อแม่นายเหรอ?”

 

“ถ้าครอบครัวของข้ารู้ว่าข้ามีเรื่องมันก็ไม่มีอะไรมากแต่นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ข้ามีเรื่อง แต่ถ้ารู้ว่าจะจ่ายค่ารักษาพยาบาล 30,000 หยวน ข้าคงโดนตีแน่ๆ พ่อข้าดุมาก “ฉู่ป๋ายหลบตาแล้วโกหก

 

เขามีความนับถือตนเองและอ่อนไหวมาก เขาไม่ต้องการให้ผู้หญิงที่ตนชอบ รู้ว่าครอบครัวของเขายากจนมาก แม้แต่เงินสามหมื่นหยวนก็ยังยากที่จะควักมันออกมา

 

“ค่ารักษาพยาบาล 30,000 หยวนไม่ใช่จํานวนน้อยๆ ฉันช่วยได้” ซูมู่หยานฉลาดมาก เธอมองอีกฝ่ายออกแต่ก็ไม่ได้ทําร้ายเขา กลับเสนอตัวช่วยฉู่ป๋ายแทน

 

นั่นเป็นเหตุผลที่เรียกฉู่ป๋ายออกมา

 

ในความเห็นของซูมู่หยาน เหตุผลที่ฟ่านเจี้ยนและคนอื่นๆ ต้องทุบตีฉู่ป๋ายก็เพราะตัวเธอเอง

 

เมื่อเธอรู้ว่าฉู่ป๋ายต้องการจ่ายค่ารักษาพยาบาลสามหมื่น หยวน เธอเป็นคนใจดีและต้องการช่วยฉู่ป๋าย

 

แม้แต่ความรู้สึกที่ซูมู่หยานมีต่อฉู่ป๋าย ก็เป็นเพียงคนแปลกหน้า ‎เท่านั้นเอง

 

เธอยังคงต้องการที่จะช่วยฉู่ป๋าย

 

เมื่อหวังฮ่าวหลานได้ยินดังนั้นก็ถึงกับพูดไม่ออก

 

ออร่าของตัวเอกนี่แข็งแกร่งเกินไปมั้ย?!

 

ซูมู่หยานมีความประทับใจต่อฉู่ป๋ายแค่ 0 แล้วยังมาหาฉู่ป๋าย ก่อนบอกว่าจะช่วยเขา

 

ดูเหมือนว่าถ้าเขาไม่ได้ฆ่าตัวเอก ไม่ช้าก็เร็วฉู่ป๋ายจะค่อยๆเพิ่มความประทับใจให้กับซูมู่หยาน

 

ถึงตอนนั้น เขาน่าจะอยู่ไม่ไกลจากบ้านบึ้มแน่ ๆ

 

******************************

ติดตามอัพเดทตอนใหม่ๆ ได้ที่แฟนเพจ Doublewaen Translate นิยายแปล

 https://web.facebook.com/doublewaentranslate