ข้ามมิติมาทั้งที ก็กลายเป็นตัวร้ายลูกเศรษฐีผู้ร่ำรวยไปซะแล้ว 98 จับตัวได้แล้ว

Now you are reading ข้ามมิติมาทั้งที ก็กลายเป็นตัวร้ายลูกเศรษฐีผู้ร่ำรวยไปซะแล้ว Chapter 98 จับตัวได้แล้ว at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

หลังจากที่ควันกระจายไปในห้องครู่หนึ่ง นักย่องเบาก็เดินเข้ามาในห้องและหัวเราะอย่างภาคภูมิใจ

 

“ฮิฮิ ซ่อนตัวในทิเบตตั้งหลายวันอึดอัดแทบตาย ในที่สุดก็รู้สึกขึ้นสักที”

 

นักย่องเบาคนนี้คือนกอินทรี เขาเป็นพวกบ้ากาม และทุกคืนเขาเป็นทุกข์มาก เขาซ่อนตัวในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาในทิเบตเขาแทบจะขาดอากาศหายใจตาย

 

เช้านี้บังเอิญค้นพบว่ามีสาวงามสุดๆ คนหนึ่ง หลังจากหาข้อมูลจากคนรอบข้างก็ได้รู้ว่าเธอคือครูที่อาศัยอยู่คนเดียวในอาคารแห่งนี้

 

นกอินทรีอดไม่ได้ที่จะขบคิดทันที

 

แต่เพื่อความปลอดภัย เขาเลือกที่จะเริ่มตั้งแต่ช่วงดึกดื่น

 

เพราะเวลานี้คือเวลาที่ผู้คนนอนหลับลึกที่สุด

 

เขาแอบเข้ามาและใช้ควันและสารอะไรบางอย่างเพื่อให้แน่ใจว่าครูสุดสวยคนนี้จะไม่ตื่นขึ้นเร็วๆนี้

 

“พาเธอออกไปจากที่นี่ก่อนแล้วกัน”

 

นกอินทรีพึมพำกับตัวเองและคลำหาสวิตช์ไฟในห้อง

 

ผู้หญิงคนนี้สวยมาก นกอินทรีไม่ต้องการใช้แล้วทิ้ง แต่ต้องการลิ้มรสมากกว่านั้น

 

การพาผู้หญิงออกไปจากที่นี่ นับเป็นวิธีที่ดีที่สุด

 

ถ้าเขาลงมือที่นี่ เขาสามารถดับความกระหายได้เพียงชั่วขณะหนึ่ง แต่ร่องรอยของเขาจะถูกเปิดเผย

 

เพราะเขาไม่สามารถรับประกันได้ว่าผู้หญิงคนนี้จะไม่ตะโกนโวยวายหลังจากฤทธิ์ของควันหมดลง

 

และอาศัยโอกาสนี้พาผู้หญิงคนนี้ไปเที่ยวสวรรค์เพื่อให้เขาได้ในสิ่งที่ต้องการ

 

นกอินทรีคลำหาสวิตไฟอยู่ครู่หนึ่ง และในที่สุดก็เจอ

 

คลิ๊ก

 

ทันใดนั้นห้องก็สว่างขึ้น

 

อย่างไรก็ตาม เรื่องก็ผิดไปจากที่เคาคิดไว้ เพราะนอกจากผู้หญิงที่นอนอยู่ในห้องนี้กลับยังมีเด็กผู้ชายที่อายุน่าจะต่ำกว่ายี่สิบปีอยู่ในห้องด้วย

 

สิ่งที่ทำให้นกอินทรีตัวสั่นและหวาดกลัวคือการที่อีกฝ่ายมองตัวเองด้วยรอยยิ้ม

 

“แก…แกเป็นใคร!?”อินทรีถามด้วยความประหลาดใจ

 

“โทษที แต่แกไม่มีสิทธิ์ถามคำถาม” หวังฮ่าวหลาน เตะนกอินทรีเข้าที่เป้า

 

[ติ้งโฮสต์สกัดกั้นตัวเอกเสี่ยวอี้เฟิง ในการช่วยเหลือหนึ่งในนางเอก ซ่งเจินอวี่ ได้รับแต้มตัวร้าย 300 แต้ม ออร่าตัวเอกตัวเอกของเสี่ยวอี้เฟิง  -10 ออร่าตัวร้ายโฮสต์ +10! ]

 

นกอินทรีสลบไปด้วยความเจ็บปวด

 

การเตะครั้งนี้ไม่เบาและนกอินทรีคงจำความเจ็บนี้ไปอีกตลอดชีวิตที่เหลือ

 

หวังฮ่าวหลาน ก้มลงไปตบหน้าของนกอินทรีเป็นสิบ ๆ ครั้ง เพื่อปลุกเขา

 

หน้าผากของนกอินทรีนั้นเย็นและมีเหงื่อออกไม่หยุด เขาตื่นขึ้นและมองหวังฮ่าวหหลานด้วยความกลัว

 

“จากนี้ฉันจะถามอะไรบางอย่างจากแก ตอบแค่สิ่งที่ฉันถาม เข้าใจไหม” หวังฮ่าวหลานกล่าวอย่างเย็นชา

 

“อึก…ครับ” อินทรีพยักหน้า

 

“จะพาผู้หญิงคนนี้ไปไหน” หวังฮ่าวหลานชี้ไปที่ซ่งเจินอวี่ซึ่งกำลังนอนหลับอยู่

 

“เอาไปโรงงานร้าง”

 

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หวังฮ่าวหลานก็แอบบ่นอยู่ภายในใจ

 

เนื้อเรื่องซ้ำซากยังไงก็ยังคงเป็นเนื้อเรื่องซ้ำซากอยู่อย่างนั้น

 

เสี่ยวอี้เฟิงเฝ้าอยู่ที่บูธรักษาความปลอดภัยที่ประตูชุมชน

 

นกอินทรีไม่รู้วิธีปีนข้ามกำแพง หากอยากพาตัวซ่งเจินอวี่ไปจริง ๆ ต้องผ่านประตูของชุมชนและเขาจะได้พบกับเสี่ยวอี้เฟิงในเวลานั้นอย่างแน่นอน

 

ด้วยวิธีนี้บทวีรบุรุษช่วยสาวงามจึงตกลงบนศีรษะของเสี่ยวอี้เฟิงอย่างแน่นอน

 

“ใครสั่งให้แกลักพาตัวฉินหยุนหาน ลูกสาวของฉินกรุ๊ป?” หวังฮ่าวหลาน ถามอย่างตรงไปตรงมา

 

“ไม่รู้…อ๊ะ!!!”

 

หลังจากที่อินทรีตอบ เขาถูกโจมตีที่เป้าอีกครั้งและเป็นลมพร้อมกับเสียงกรีดร้อง

 

ในเวลาไม่ถึงนาที หวังฮ่าวหลานปลุกเขาอีกครั้งด้วยการตบของเขา

 

“ใครสั่งให้แกลักพาตัวฉินหยุนหาน ลูกสาวของฉินกรุ๊ป?” หวังฮ่าวหลานทวนคำถามอีกครั้งในตอนนี้

 

“ฉันไม่รู้จริงๆ…อ่า!!!”

 

อินทรีเป็นลมอีกครั้ง แต่ไม่นานก็ตื่นขึ้นอีกครั้ง

 

“ใครสั่งให้แกลักพาตัวฉินหยุนหาน ลูกสาวของฉินกรุ๊ป?” หวังฮ่าวหลานถามคำถามซ้ำอีกครั้ง

 

“อย่าทำแบบนี้ ฟังฉันก่อน!” อินทรีพูดอย่างหวาดกลัว

 

ลูกเตะของหวังฮ่าวหลานหยุดอยู่กลางทาง

 

นกอินทรีกลัวจนวิญญาณเกือบจะบินออกจากจึงรีบพูดอย่างรวดเร็ว

 

“ผู้ว่าจ้างเป็นผู้หญิง ตอนเราพบกัน เธอสวมผ้าคลุมหน้า ฉันไม่รู้ว่าเธอหน้าตาเป็นอย่างไร แต่ฉันจำได้ว่าเธอมีไฝสีแดงตรงกลางคิ้วและตาฟีนิกซ์สีแดง ดูจากรอยตีนกาอยู่ที่หางตา เธอน่าจะอายุประมาณสี่สิบปี”

 

 อินทรีเสริมอีกครั้งว่า “เชื่อฉันเถอะ ฉันไม่รู้จักคนๆนั้นจริงๆ!”

 

หวังฮ่าวหลานครุ่นคิดเล็กน้อย แต่ก็ปล่อยลูกเตะออกไปอยู่ดี

 

นกอินทรีกรีดร้องและเป็นลมไปอีกครั้ง

 

อย่างไรก็ตาม คราวนี้หวังฮ่าวหลานไม่ได้ปลุกเขาอีก

 

เหตุที่ถามหลายครั้งก็เพื่อตรวจให้แน่ใจว่าไม่ได้กำลังโกหก

 

คำหน้าและคำหลังของนกอินทรีมีความสอดคล้องกัน และดูเหมือนว่าจะพูดความจริง

 

ลักษณะตามข้อมูลที่ได้มาคือ เป็นผู้หญิงอายุประมาณสี่สิบปี มีนัยน์ตาฟีนิกซ์สีแดง มีไฝสีแดงที่คิ้ว ข้อมูลค่อนข้างกว้างเกินไป

 

อาศัยเพียงข้อมูลนี้เพื่อค้นหาผู้หญิงสักคนในเมืองชิงหลิง ก็เหมือนงมเข็มในมหาสมุทร

 

แต่การรู้ข้อมูลนี้ดีกว่าไม่รู้

 

หวังฮ่าวหลานเลิกคิดและมองไปที่อินทรีที่เป็นลมสลบอยู่

 

เขาไม่ได้ตั้งใจจะปล่อยให้นกอินทรีส่งข่าวเหล่านี้ไปยังหูของเสี่ยวอี้เฟิง

 

แม้ว่าจะเป็นเพียงข้อมูลทั่วไป แต่ก็ไม่จำเป็นสำหรับเสี่ยวอี้เฟิงที่จะรู้

 

หวังฮ่าวหลานกดจุดบนหัวของนกอินทรีสองสามครั้ง

 

ด้วยความรู้เกี่ยวกับร่างกายมนุษย์ที่เรียนรู้จาก

คัมภีร์พิษสูงสุดหวังฮ่าวหลานใช้เพื่อทำลายส่วนเล็กๆ ของโครงสร้างสมองของนกอินทรี

 

เมื่อนกอินทรีตื่นขึ้นอีกครั้ง เขาจะกลายเป็นคนโง่เขลา สติฟั่นเฟืองและไม่สามารถจำเรื่องที่เกิดขึ้นได้

 

หลังจากเรื่องทุกอย่างจบลง หวังฮ่าวหลานจึงหันไปตรวจร่างกายของ ซ่งเจินอวี่และพบว่าเธอเพียงหลับลึกเพราะฤทธิ์ของควัน เมื่อเวลาผ่านไปเธอจะตื่นขึ้นมาตามปกติ

 

ซ่งเจินอวี่อยู่ในอาการหลับลึกในขณะนี้นับเป็นโอกาสที่ดีที่จะรังแกเธอ

หวังฮ่าวหลานรู้สึกดูถูกเหยียดหยาม

 

เขาเป็นสุดยอดตัวร้าย เขาต้องเป็นตัวละครที่น่าสนใจ กลั่นแกล้งและหลอกล่อนางเอกได้ แต่การฉวยโอกาสจากอาการหลับลึกของนางเอกนั้น พฤติกรรมนี้ต่ำช้าเกินไป

 

ยิ่งกว่านั้นมันน่าเบื่อมาก เพราะซ่งเจินอวี่ก็ไม่เคลื่อนไหว เธอคงไม่พูดหรือให้ความร่วมมืออะไรด้วยกันแน่

 

มันน่าเบื่อเกินไป

 

เรื่องพวกนี้มีแค่พวกตัวร้ายขยะปลายแถว ที่เป็นแค่ตัวประกอบเท่านั้นแหละที่จะทำ

 

เช่นนกอินทรีคนนี้

 

หวังฮ่าวหลานอุ้มอินทรีเพื่อหลีกเลี่ยงจากการสอดส่องของชุมชน และโยนมันทิ้งตรงข้างดอกไม้และต้นไม้ในชุมชนในขณะที่ยังมืดอยู่ในช่วงเช้า

 

หลังจากนั้นก็ข้ามกำแพงและออกจากชุมชนไป

 

ก่อนออกเดินทางหวังฮ่าวหลานใช้สายตามองทะลุ เพื่อดูประตูชุมชนจากระยะไกล

 

เสี่ยวอี้เฟิงยังคงยืนรออย่างโง่งมที่บูธรักษาความปลอดภัย

 

หวังฮ่าวหลานยิ้มอย่างลับๆแล้วกลับไปที่โรงแรม

 

ขณะนี้เป็นเวลาตีสี่แล้ว

 

ความสนใจของหวังฮ่าวหลานที่อยากลองใช้ชีวิตแบบลูกคุณหนูเสเพลก็ถูกโยนทิ้งไปเช่นกัน

 

เขากดโทรศัพท์ของเหวินจิง และในขณะที่ยังมืดอยู่ เขาก็กลับไปหาเธอเพื่อพักผ่อน

 

อย่างไรก็ตาม หลังจากนอนอยู่บนเตียง หวังฮ่าวหลานไม่ได้หลับทันที แต่เรียกหน้าต่างสถานะขึ้นมาเพื่อตรวจสอบ

 

[โฮสต์: หวังฮ่าวหลาน]

 

[ค่าพลังต่อสู้:1099]

 

[ค่าเสน่ห์:268]

 

[ออร่าตัวร้าย: 841]

 

[แต้มตัวร้าย: 3500]

 

[ทักษะ: ทักษะการวาดเขียนระดับปรมาจารย์, หมัดหวิงชุนระดับปรมาจารย์, ทักษะการร้องเพลงระดับเทพ, ทักษะการแสดงระดับจักรพรรดิภาพยนตร์, การมองทะลุ, ทักษะพิษขั้นสูง, ทักษะการแฮ็คระดับแนวหน้า, ประสบการณ์ฝึกฝนกำลังภายใน 18 ปี]

 

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด