ดื่มไวน์ขวดละล้าน…

หลังจากได้ยินสิ่งนี้หญิงสาวตัวเล็กขายเครื่องดื่มก็ตกตะลึง

กําไรรายเดือนของบาร์นี้ได้เพียงไม่กี่แสนเอง

การดื่มไวน์หนึ่งขวดในราคาหนึ่งล้านนี่เป็นสิ่งที่ดีที่ทุกคนล้วนเต็มใจทํา

เท่าที่เธอรู้ เจ้านายยังอยากดื่มมันอยู่แน่นอน

เมื่อคิดเช่นนี้หญิงสาวตัวเล็กขายเครื่องดื่มก็ออกจากห้องกล่องงไปทันทีเพื่อไปส่งข้อความ

หวังฮ่าวหลานรออย่างเงียบๆ ในห้องกล่อง

หลังจากนั้นประมาณหนึ่งหรือสองนาทีโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

เขาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมามองไปที่มันและพบว่าเป็นฉินหยุนหานโทรมา

“ฉันจะคุยกับคนรู้จักสักพักแล้วค่อยกลับไปทีหลัง”

หวังฮ่าวหลานคิดว่าฉินหยุนหานเบื่อที่จะรออยู่คนเดียวเพราะงั้นเธอจึงโทรกระตุ้นเขาให้รีบมา

“มีชายสองคนน่ารังเกียจมาขวางทางและไม่ยอมปล่อยฉันไป นาย… นายมาช่วยฉันหน่อย ”

เสียงสั่นของฉินหยุนหานมาจากปลายสายโทรศัพท์

หวังฮ่าวหลานอดแปลกใจไม่ได้และในขณะเดียวกันก็มีความสุขเล็กน้อย

พล็อตของตัวเอกช่วยสาวงามถือได้ว่ากําลังจะมาถึงแล้ว

ช่างเป็นเวลาประจวบเหมาะ!

“เธออยู่ที่ไหน ในห้องส่วนตัว?” หวังฮ่าวหลานถามอย่างคึกคัก

“ตอนนี้ฉันซ่อนตัวอยู่ในห้องน้ําหญิงและพวกมันกําลังรอฉันอยู่ข้างนอก”

“อย่าวางสายนะ เดี๋ยวฉันจะรีบไป”

ด้วยเหตุนี้หวังฮ่าวหลานจึงลุกขึ้นจากโซฟาในห้องกล่องทันที

บาร์นี้มีห้องน้ำเพียงที่เดียวซึ่งหวังฮ่าวหลานตอนแสร้งสังเกตฉินหยุนหาน ก็เคยไปที่นั่นมาก่อน เขาเลยรู้ที่ตั้งของห้องน้ํา

ระหว่างทางไปห้องน้ํา หวังฮ่าวหลานเห็นเสี่ยวอี้เฟิง

หวังฮ่าวหลานตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วตําหนิตัวเองทันทีว่าตนเองช่างประมาทเลินเล่อ

หวังเซียงและฉินไคไปที่สํานักงานตำรวจด้วยกัน

เนื่องจากหวังเซียงรู้ว่าผู้บงการที่อยู่เบื้องหลังการลักพาตัวฉินหยุนหานนั้นเกี่ยวข้องกับดอกโบตั๋นดำ ซึ่งฉินไคก็ย่อมรู้เช่นกัน

ฉินไครู้และแน่นอนเสี่ยวอี้เฟิงก็ย่อมต้องรู้เช่นกัน

เสี่ยวอี้เฟิงคนนี้มาเพื่อจุดประสงค์นี้แน่นอน

หลังจากรวบรวมข้อมูลนี้แล้วหวังฮ่าวหลานก็ต้องบ่นเล็กน้อย

ดูเหมือนว่าฉินหยุนหานที่ถูกก่อกวนอยู่นั้นจะเป็นพล็อตที่จัดเตรียมให้สำหรับเสี่ยวอี้เฟิง

เพื่อให้ตัวเอกเสี่ยวอี้เฟิงสามารถช่วยสาวงามได้

หวังฮ่าวหลานสังเกตเห็นเสี่ยวอี้เฟิงและเสี่ยวอี้เฟิงก็เห็นหวังฮ่าวหลานด้วยเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม เสี่ยวอี้เฟิงเหลือบมองหวังฮ่าวหลานเท่านั้น ใบหน้าแสดงการดูถูกเหยียดหยามแล้วเขาก็เข้าห้องน้ําชายไป

เห็นได้ชัดว่าเสี่ยวอี้เฟิงไม่รู้ว่าฉินหยุนหานอยู่ที่นี่ในตอนนี้ และถือว่าทางสะดวกสำหรับตัวเขาเองที่จะไปห้องน้ำ

หวังฮ่าวหลานมาที่ด้านนอกของห้องน้ําและเห็นคนวัยรุ่นสองคนที่มีทรงผมแฟนซีเข้าทันที

ชายหนุ่มสองคนสูบบุหรี่ขณะพูดคุย

“ถ้าสาวสวยคนนั้นซ่อนตัวอยู่ข้างในแล้วไม่ออกมาล่ะ”

“รอสักพักและถ้าเธอไม่ออกมาอีกล่ะก็เราจะเข้าไปและหาเธอแทน”

“เธอไม่ควรมาคนเดียว เพราะงั้นจะไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม”

“นี่คืออาณาเขตของเจ้านายเรา ใครกล้ามายุ่งกับเรา”

“จริงด้วยแฮะ”

หวังฮ่าวหลานไม่ได้ให้ความสนใจกับวัยรุ่นสองคนทันที แต่พูดกับฉินหยุนหานทางโทรศัพท์

“ฉันอยู่ข้างนอกห้องน้ํา ไม่ต้องกลัว ออกมาได้เลย”

“อื้ม”

ฉินหยุนหานพยักหน้าและวิ่งเหยาะๆ ออกจากห้องน้ําหญิงอย่างรวดเร็ว ซ่อนตัวอยู่ด้านหลังหวังฮ่าวหลานด้วยความหวาดกลัว

วัยรุ่นทั้งสองล้อมวังฮ่าวหลานทันที

“แค่สองคนเหรอ” หวังฮ่าวหลานไม่ได้ให้ความสนใจกับพวกเขาก่อน แต่ถามฉินหยุนหาน

“ใช่”

“พวกมันทําอะไรเธอหรือเปล่า”

“ไม่ แต่พวกมันพูดสิ่งที่น่ารังเกียจบางอย่างใส่ฉัน”

หวังฮ่าวหลานพยักหน้าแล้วรีบมองวัยรุ่นน่ารังเกียจทั้งสองคนนั้นและพูดด้วยน้ําเสียงสั่งการว่า

“คุกเข่าลงขอโทษเพื่อนของฉันแล้วตบหน้าตัวเองสิบครั้งและฉันจะปล่อยไป”.

“ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันหูฟาดไปใช่ไหม เจ้าหนู… อึก! ”

หนึ่งในวัยรุ่นกําลังจะเยาะเย้ยหวังฮ่าวหลานสองสามคํา แต่ก่อนที่เขาจะพูดจบก็ถูกหวังฮ่าวหลานแตะบินออกไปสี่หรือห้าเมตรและเลือดก็ไหลจากปาก

ชายอีกคนตะลึงงัน ขาของเขาสั่นและเขาก้มหัวลงอย่างรวดเร็วและพูดว่า:

“ฉันขอ…”

ก่อนที่คำว่า “ขอโทษ” จะถูกเปล่งออกมา เขาก็เดินตามรอยเท้าของสหายของเขาไปเสียก่อน

[ติ๊ง โฮสต์ตัดหน้าตัวเอกสั่งสอนอันธพาลที่รังแกฉินหยุนหาน รับแต้มตัวร้าย 300 ออร่าตัวเอกเสี่ยวอี้เฟิง -15, ออร่าตัวร้ายโฮสต์ +15! 】

“ไม่เป็นไรที่จะทุบตีใครสักคนแรงๆ อย่างงั้นเหรอ”

เมื่อเห็นรูปลักษณ์ที่น่าสังเวชของวัยรุ่นทั้งสองคนนั้น ฉินหยุนหานรู้สึกโล่งใจมาก แต่เธอก็กังวลมากขึ้นเกี่ยวกับการก่อปัญหาให้กับหวังฮ่าวหลาน

“กล้าดียังไงมารังควานเธอ อย่าหาว่าฉันไม่กล้าฆ่าพวกนาย!” หวังฮ่าวหลานดูเหมือนครอบงําด้วยความโกรธและเขากําลังจะรีบพุ่งไปข้างหน้าและฆ่าวัยรุ่นสองคนที่ถูกเตะและอาเจียนเป็นเลือด

การแสดงด้วยทักษะการแสดงระดับจักรพรรดิภาพยนตร์แบบนี้ใครเห็นก็เชื่อ

“หวังฮ่าวหลาน อย่าหุนหันพลันแล่นอย่าหุนหันพลันแล่น!”

ฉินหยุนหานพยายามดึงหวังฮ่าวหลาน แต่เธออ่อนแอเกินไปและรั้งเขาเอาไว้ไม่ได้ ดังนั้นเธอจึงกอดเอวของหวังฮ่าวหลานจากด้านหลังและใช้น้ําหนักของร่างกายจับเขาแทน

หวังฮ่าวหลานมีช่วงเวลาที่ยากลําบากในการ “สงบสติอารมณ์” และหันกลับมามองฉินหยุนหานที่กอดตัวเขาอยู่

ใบหน้าของฉินหยุนเป็นสีแดงเหมือนกระต่ายตัวน้อยที่หวาดกลัวและเธอก็ปล่อยมือทันทีไม่กล้าสบตาหวังฮ่าวหลานแต่หัวใจของเธอก็เต็มไปด้วยอารมณ์หลากหลาย

เขาโกรธมาก ราวกับว่าอยากจะฆ่าแกงกันเลย

ฉันสําคัญในใจเขามาก

[ติ๊ง หนึ่งในนางเอก ฉินหยุนหาน ได้เพิ่มระดับความชื่นชอบต่อโฮสต์ 10 ระดับความชื่นชอบโดยรวมในปัจจุบันคือ 65 (รักจากใจ)]

【ติ๊ง โฮสต์เปลี่ยนทิศทางของเนื้อเรื่องได้รับ 300 แต้มตัวร้าย!】 

อีกด้านหนึ่งชายหนุ่มที่ได้รับบาดเจ็บทั้งสองกอดกันและจากไป

“นับว่าพวกมันโชคดี”หวังฮ่าวหลานแสร้งทําเป็นโกรธ และอดไม่ได้ที่จะดุด่าแล้วหันหลังกลับมา:

“ฉินหยุนหาน เธอไม่กลัวใช่ไหม”

“ไม่กลัวเลย” ฉินหยุนหานส่ายหัวเปลี่ยนรูปลักษณ์ของคุณหนูเอาแต่ใจคนเดิมทิ้งไปและกระซิบเบาๆ ว่า”ต่อไปนี้ นายเรียกฉันว่าหยุนหานก็ได้นะ” ”

“โอเค”

หวังฮ่าวหลานพยักหน้า รู้ว่าฉินหยุนหานมีใจให้เขาแล้วจึงต้องการเข้าใกล้ตัวเขามากขึ้นเพื่อที่จะได้มีความใกล้ชิดยิ่งขึ้น

ในขณะนี้ เขาสังเกตเห็นด้วยความสามารถมองทะลุว่าเสี่ยวอี้เฟิงกําลังเดินออกมาจากห้องน้ำ

“กลับไปที่ห้องกล่องกันเถอะ” หวังฮ่าวหลานคว้ามือฉินหยุนหานทันที

ฉินหยุนหานรู้สึกว่ามือเล็กๆ ของเธอถูกจับด้วยมือใหญ่และมุมปากของเธอก็เผยรอยยิ้มโดยไม่รู้ตัว

“คุณหนู?!”

ฉินหยุนหานและหวังฮ่าวหลานเดินไปไม่กี่ก้าวก็มีเสียงร้องประหลาดใจดังมาจากด้านหลังทั้งสอง

ด้วยเสียงนี้ฉินหยุนหานแยกแยะได้ทันทีว่าเป็นของเสี่ยวอี้เฟิง

ฉินหยุนหานแกล้งทําเป็นไม่ได้ยินและเร่งฝีเท้าจากไป

เสี่ยวอี้เฟิงรีบวิ่งมาที่ด้านหน้าของฉินหยุนหาน

“คุณหนู เป็นเจ้าจริงๆ!”

เสี่ยวอี้เฟิงตกใจมาก

ทําไมคุณหนูถึงมาอยู่ในที่วุ่นวายอย่างบาร์ได้ หรือมากับหวังฮ่าวหลาน

ยิ่งกว่านั้นทั้งสองจับมือกัน

ดูจากการเคลื่อนไหวแล้ว คุณหนูไม่ได้ต่อต้านเลยด้วยซ้ำ

เห็นได้ชัดว่าคุณหนูเต็มใจที่จะให้หวังฮ่าวหลานจับมือเธอ

ให้พูดก็คือคุณหนูชอบเจ้าลูกเศรษฐีนี่!

หัวใจของเสี่ยวอี้เฟิงอดไม่ได้ที่จะปะทุไฟแห่งความหึงหวง

[ติ๊ง โฮสต์ทําให้ความคิดของตัวเอกเสี่ยวอี้เฟิงไม่สมดุล ได้รับ 300 แต้มตัวร้าย!]