เมืองนี้มีสาวๆ สวยๆ เยอะเหลือเกิน…

 

เสี่ยวอี้เฟิงมองไปที่จัวชิวเชินอวี่อย่างตั้งใจและกลืนน้ำลายอย่างลับๆ

 

การปรากฏตัวของผู้หญิงคนนี้ เขาไม่ปิดบังท่าทีของเขาเลย

 

เขายังลืมจุดประสงค์ที่แท้จริงของการมาครั้งนี้ด้วย

 

จัวชิวเชินอวี่อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเมื่อสังเกตเห็นสายตาของเขา แต่เธอไม่สนใจเขา เธอมองตรงไปที่หวังฮ่าวหลาน

 

เดิมทีเธอขอให้บริกรสาวพาเธอไปที่ห้องอาหาร แต่ระหว่างทางเธอกลับเห็นหวังฮ่าวหลาน

 

จัวชิวเชินอวี่เพิ่งเดินเข้ามา

 

เมื่อดูจากสถานการณ์รอบข้าง หวังฮ่าวหลานดูเหมือนจะมีความขัดแย้งกับลูกน้องของเธอ หรือพูดให้ชัดเจนกว่านี้ หวังฮ่าวหลานเอาชนะลูกน้องของเธอได้ไปแล้ว

 

“สองคนนั้น เล่ามาเดี๋ยวนี้ว่าเกิดอะไรขึ้น”

 

จัวชิวเชินอวี่เหลือบมองไปรอบ ๆ ลูกน้องที่อยู่รอบตัวเขา และสายตาของเขาจับจ้องไปที่ชายหนุ่มสองคนที่เห็นได้ชัดว่าถูกทุบตี

 

“หัวหน้า เรื่องเป็นแบบนี้…”

 

ชายหนุ่มทั้งสองแสดงความเคารพจัวชิวเชินอวี่เป็นดั่งเทพเจ้า พวกเขาไม่กล้าโกหกแม้แต่น้อยเล่าทุกรายละเอียด

 

“ดูเหมือนจะเคยบอกไปแล้วนะ ถ้าหากผู้หญิงตกลงก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่ห้ามรังควานแขก แต่ตอนนี้พวกแกกลับสร้างปัญหาให้แขก”จัวชิวเชินอวี่กล่าวอย่างเย็นชา

 

เธอเปิดบาร์นี้เป็นประตูสู่การทำธุรกิจถูกกฎหมาย เธอจึงต้องปฏิบัติตามกฎเกณฑ์อย่างเหมาะสม

 

จัวชิวเชินอวี่ได้เตือนเด็กๆ เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ไว้ก่อนแล้ว

 

“หัวหน้า เราผิดไปแล้ว จะลงโทษพวกเรายังไงก็ได้”

 

ชายหนุ่มทั้งสองคุกเข่ายอมรับผิด

 

แน่นอนว่าพวกเขารู้กฎของหัวหน้า แต่เมื่อทั้งสองเห็นความสวยของฉินหยุนหานพวกกลับห้ามใจไม่ได้

 

น่าเสียดายที่ไม่ประสบความสำเร็จ แล้วเรื่องยังถูกเปิดเผยอีก

 

“แล้วคนอื่นๆ ล่ะ รู้ว่าสองคนนี้ละเมิดกฎ ยังจะช่วยเหลืออยู่หรือเปล่า” จัวชิวเชินอวี่ถามลูกน้องคนอื่นๆ

 

เมื่อพวกเด็กๆ เห็นเช่นนี้พวกเขาก็ก้มศีรษะและยอมรับความผิด

 

“สองคนที่ฝ่าฝืนกฎไปที่รูปปั้นกวนกงและคุกเข่าเป็นเวลาสามวัน ห้ามเอาอะไรให้กินนอกจากน้ำ ที่เหลือก็คุกเข่าเป็นเพื่อนด้วยหนึ่งวัน” จัวชิวเชินอวี่พูดกับเหล่าเด็ก ๆ 

 

“ครับ”

 

ทุกคนทำหน้าราวกับพร้อมจัดงานศพทุกเมื่อ แต่ไม่มีใครสงสัยการตัดสินใจของจัวชิวเชินอวี่แม้แต่น้อย

 

หลังจากที่เด็กๆ จากไปจัวชิวเชินอวี่ ก็ก้าวไปข้างหน้าหวังฮ่าวหลาน

 

เธอแปลกใจเล็กน้อย

 

น้องสาวจิ่วสุ่ย ไม่ได้กล่าวถึงอายุของหวังฮ่าวหลาน เธอจึงคิดไว้ว่าน่าจะเป็นผู้ชายวัยกลางคน

 

เธอไม่ได้คาดหวังว่าจะเป็นเด็กน้อยอายุยังไม่แตะ 20 ที่จะใช้จ่ายเงินหลายพันหยวนได้ง่ายๆ 

 

และสิ่งที่ทำให้เธอแปลกใจไปกว่านั้นก็คือ เด็กน้อยคนนี้ยังมาพร้อมกับสาวน้อยหน้าตาสดสวยอีกสองคน

 

น่าสนใจ ……

 

“ไปเดินคุยกันหน่อยไหม”

 

จัวชิวเชินอวี่ไม่ได้ปฏิเสธคำเชิญหวังฮ่าวหลานที่จะพาเธอมาดื่ม 

 

หวังฮ่าวหลานพยักหน้าตามปกติ แต่ไม่ได้ไปกับจัวชิวเชินอวี่ทันที แต่นำฉินหยุนหาน กลับไปที่ห้องอาหารก่อน

 

“รออยู่ที่นี่ เดี๋ยวรีบกลับมา”

 

หวังฮ่าวหลานพูด

 

“อืม”

 

ฉินหยุนหานมีคำถามมากมายในใจ แต่ตอนนี้เธอไม่ได้ถามอะไรมาก และพยักหน้าตอบรับ

 

หวังฮ่าวหลานเดินมาที่ห้องอาหารอีกห้องหนึ่ง

 

จัวชิวเชินอวี่กำลังนั่งอยู่บนโซฟาและดูมองเขาในระดับที่สูงกว่า

 

“สาวน้อยคนนั้นคือแฟนนายเหรอ พาแฟนสาวคนสวยมา แต่กลับเชิญผู้หญิงคนอื่นมาเดิม พวกเศรษฐีรุ่นสองนี่น่าสนใจจริงๆ” จัวชิวเชินอวี่ล้อเลียน

 

เมื่อได้ยินเช่นนี้หวังฮ่าวหลานก็ตกตะลึง

 

ดูเหมือนว่าจัวชิวเชินอวี่คนนี้จะไม่รู้จักฉินหยุนหานดังนั้นเธอและตระกูลฉินไม่น่าจะมีความบาดหมางอะไรต่อกัน

 

หากมีความแค้นต่อกันจริงๆ เป็นไปไม่ได้ที่จัวชิวเชินอวี่จะไม่รู้จักลูกสาวคนเดียวของฉินไคอย่างฉินหยุนหาน 

 

น่าจะมีคนอื่นอยู่เบื้องหลังการลักพาตัวฉินหยุนหาน

 

จัวชิวเชินอวี่เป็นเพียงพ่อค้าคนกลาง

 

“หยุดพูดเรื่องนี้เถอะ เรามาพูดถึงเรื่องที่น่าสนใจกันดีกว่า” หวังฮ่าวหลานเปลี่ยนหัวข้อ

 

“ได้สิ” จัวชิวเชินอวี่ เหลือบมองไปที่เอซโพดำสิบขวดบนโต๊ะ “หยุดพูดไร้สาระมาที่บาร์ ขวดละหนึ่งล้าน นั่นคือสิ่งที่นายพูด”

 

“ที่นี่มีไวน์แค่สิบขวด แม้ว่าเธอจะดื่มได้หมด เธอก็จะทำเงินได้สิบล้านเท่านั้น เธอกระตือรือร้นที่จะทำเงินจำนวนเล็กน้อยเช่นนี้เหรอ”หวังฮ่าวหลานสนใจมากจนหัวเราะออกมา

 

จัวชิวเชินอวี่ขมวดคิ้วทันทีและพูดอย่างเย็นชา

 

“ถึงนายจะรวย แต่ถ้ามาที่นี่เพื่อก่อเรื่องวันนี้ สักวันนายจะต้องเสียใจอย่างแน่นอน”

 

“อย่ากังวลไปเลย ฉันมาที่นี่เพื่อคุยเรื่องธุรกิจเท่านั้นแหละ” หวังฮ่าวหลานกล่าว

 

“ตอนนี้ฉันทำธุรกิจที่ถูกต้องตามกฎหมายเท่านั้น”

 

“ธุรกิจถูกกฎหมาย การหาคนมาลักพาตัวลูกสาวของฉินกรุ๊ป เป็นธุรกิจที่ถูกกฎหมายหรือเปล่า?” หวังฮ่าวหลานหรี่ตาลง

 

จัวชิวเชินอวี่พูดเบา ๆ 

 

“หมายความว่ายังไง ฉันไม่เข้าใจ”

 

“ฉันอยากรู้ว่าใครขอให้เธอลักพาตัวลูกสาวของฉินกรุ๊ป ฉันยินดีจ่าย 10 ล้านเพื่อข้อมูลนี้” หวังฮ่าวหลานตรงเข้าประเด็น

 

แผนเดิมของเขาคือการใช้กำลังข่มขู่จัวชิวเชินอวี่เพื่อที่เขาจะได้ทราบข่าวของนายใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังการลักพาตัวของฉินหยุนหาน

 

แต่เขาก็เปลี่ยนใจหลังจากที่ได้รู้ว่าจัวชิวเชินอวี่เป็นหนึ่งในนางเอก

 

“ซื้อข้อความราคาสิบล้าน นี่เป็นธุรกิจที่คุ้มราคามากจริงๆ แต่น่าเสียดาย ตอนนี้ฉันทำธุรกิจที่ถูกกฎหมายจริงๆ การลักพาตัวลูกสาวของ ฉินกรุ๊ป ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับฉัน” จัวชิวเชินอวี่กล่าวด้วยความเสียใจ

 

“เท่าที่ฉันรู้ ดูเหมือนว่าจะมีคนชื่อเล่นว่านกอินทรีใช่ไหม” หวังฮ่าวหลานกล่าวอย่างไม่แน่นอน

 

“ใช่ แต่ฉันสั่งให้ลูกน้องที่อยู่ในมือของฉันทำธุรกิจที่ถูกต้อง นกอินทรีรับงานเป็นการส่วนตัวและแหกกฎ ฉันไล่มันออกเมื่อเดือนที่แล้ว ไม่ใช่ลูกน้องของฉันอีกต่อไป เขาก็ยอมรับเช่นกัน ไม่ว่าเขาจะทำอะไร หรือฉันจะทำอะไร ก็ไม่เกี่ยวกันอีกต่อไปแล้ว” จัวชิวเชินอวี่กล่าว

 

หวังฮ่าวหลานขมวดคิ้วเมื่อได้ยิน

 

หากเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับจัวชิวเชินอวี่ เธอน่าจะต้องรับเงินแล้วปล่อยขาวปลอม แต่เธอกลับพูดออกมาตรงๆ แบบนี้

 

หมายความว่าการลักพาตัวฉินหยุนหานน่าจะไม่เกี่ยวข้องกับจัวชิวเชินอวี่จริงๆ 

 

แบบนี้เงื่อนงำที่มีก็เปล่าประโยชน์อีกแล้ว?

 

แก๊ง!

 

“ตกลง ฉันเชื่อสิ่งที่เธอพูด แต่ในเมื่ออินทรีอะไรนั่นเป็นลูกน้องของเธอมาก่อน เธอควรรู้บางอย่างเกี่ยวกับเขา ฉันต้องการให้เธอช่วยฉันค้นหาบุคคลนี้โดยเร็วที่สุด” หวังฮ่าวหลานกล่าวอีกครั้ง

 

“ตั้งแต่ฉันเด็กจนโตมาถึงตอนนี้ ไม่เคยมีใครหน้าไหนกล้าใช้น้ำเสียงออกคำสั่งกับฉันแบบนี้ แกกล้าดียังไง รนหาที่ตาย!” เสน่ห์ของจัวชิวเชินอวี่ในดวงตาทั้งสองข้างเผยให้จิตสังหารที่รุนแรง

 

“สามวัน ฉันจะให้เวลาเธอสามวัน หลังจากสามวัน เธอจะต้องรู้ร่องรอยของนกอินทรี ไม่เช่นนั้นเธอจะต้องรับผิดชอบต่อผลที่ตามมา” หวังฮ่าวหลานไม่กลัวแม้แต่น้อย กลับกัน เขากลับคุกคามเธอมากขึ้น 

 

หัวหน้าแก๊งสาว?

 

แล้วลูกน้องมากมายที่อยู่ภายใต้?

 

ฉันคือสุดยอดตัวร้าย อยู่เหนือทุกคน ต้องสนไหม?

 

ต่อให้ทั้งแก๊งมายืนอยู่ตรงนี้ก็จะกระทืบให้จมดินพร้อมๆ กันทุกคนนั่นแหละ