[นิยายแปล(WN)] ノブリス・オブリージュ เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 26 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 6 ดวงตาออบซิเดียน
ตอนที่ 6 ดวงตาออบซิเดียน
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ อริซซามะ”
“….อาฟู๊ อารุนสาหวัด”
ทัศนวิสัยยังคงพร่ามัว รอบๆตัวมีม่านเตียงนอน กับคู่หูอย่างเช่นเคย…..ไม่สิ มีเบลล์ซังที่ยิ้มอย่างอ่อนโยนอยู่ข้างๆ มือของพวกเรายังคงเชื่อมต่อกัน แล้วเธอก็ขยับมืออีกข้างออกมาจากฟูกทั้งๆแบบนั้น
“ดูเหมือนจะหลับฝันดีสินะคะ”
“ฟุเนี๊ยว……?”
และในขณะที่ฉันยังครึ่งหลับครึ่งตื่นอยู่ เธอก็ลูบหัวของฉันเพื่อจัดทรงผมที่ยุ่งกระเซิงให้
ฉันถูกลูบหัวไปซักพักจนในที่สุดก็เริ่มตื่น เลยรู้สึกตัวตัวเองกำลังถูกลูบหัวด้วยใบหน้าน่าอายอยู่
ฉันรีบเช็ดน้ำลายบริเวณริมฝีปาก ก่อนกอดคู่หูเอาไว้แล้วรีบแอบเข้าไปซ่อนในฟูก
“อาร๊าๆ ฟุๆๆๆ”
“อู๊…..”
ครู่ต่อมา เสียงผ้าก็ดังขึ้นเป็นสัญญาณว่าคนข้างๆกำลังลุกขึ้น ลมเย็นไหลเข้ามาในฟูกลูบผ่านผิวของฉัน
เบลล์ซังลุกขึ้นนั่งก่อนยืดตัวบิดขี้เกียจ
“อึงงงง ฮา…..”
จะไปทำงานของข้ารับใช้ประจำวันแล้วเหรอ
ฉันแอบมองโดยโผล่ออกมาจากฟูกแค่ดวงตา เบลล์ซังยิ้มตอบกลับมาให้
“จะไปแล้ว…….?”
“นั้นสินะคะ”
เบลล์ซังพูดแล้วเอียงคอครุ่นคิดเล็กน้อย ก่อนที่จะตันเอวนั่งหลังพิงกำแพง
แปะๆๆ เธอตบตักแล้วกวักมือเรียกฉัน
“พวกเราผ่อนคลายกันอีกสักนิดไหมคะ อริซซามะ?”
“….อืม”
เธอประกาศตั้งใจหยุดอย่างง่ายดาย แต่ฉันไม่ได้หมายถึงแบบนี้ ยังไงก็ตามเธออุตสาเป็นห่วง ฉันเลยเข้าไปหาเธออย่างว่าง่าย
ฉันคลานเข้าไปช้าๆด้วยท่าทางที่ไม่เหมือนเด็กสาว เข้าไปหยุดที่ข้างๆเธอก่อนที่จะหนุนหัวนอนบนตักเหมือนเมื่อคืน
“……ยังเจ็บอยู่รึเปล่าคะ?”
“อึง”
อย่างน้อยการย้ายมานอนหนุนตักก็แทบไม่มีอาการเจ็บหรือปวดจากการเคลื่อนไหวน้อยๆแบบนี้ แน่นอนมีอาการเจ็บอยู่บ้างหากโดนตรงๆ แต่อาการก็จางหายไปเองในไม่นาน
ฉันไม่สามารถพูดได้ว่ามันหายแล้ว แต่อย่างน้อยก็โอเคที่จะบอกว่าไม่เป็นไร
“ม๊ายเป็นรัย”
“……อย่าหักโหมให้มากเกินไปนะคะ?”
“อืม แน่นอน ฉันไม่คิดเคลื่อนไหว”
ดวงตาสีดำสวยล้ำลึกของเบลล์ซังจ้องเขม็งมาที่ฉันเพื่อยืนยันความจริงในขณะที่กอดฉันแน่น หลังจากจ้องจนแน่ใจแล้วว่าฉันไม่ได้โกหก เธอก็ถอนหายใจโล่งอกเสียงดังที่ทำให้ฉันโล่งใจไปด้วย
“ดูเหมือนว่าอาการจะดีขึ้นแล้วจริงๆ ดีจริงๆเลยค่ะ”
“ดีจัง ดีจัง”
ไม่สิ ที่จริงต้องบอกว่าไม่ดีสุดๆเลยต่างหาก ทุกครั้งที่เคลื่อนไหวอาการปวดอย่างรุนแรงก็จะวิ่งแล่นไปทั่วร่างกาย ได้โปรดยกโทษให้ฉันด้วย
แม้แต่ตอนนี้เอง ที่ฉันเผลอประมาทนอนทับตุ๊กตายัดนุ่นตัวหนึ่งโดนตรงแผลตรงๆ ทุกครั้งที่พลิกตัวโดนความเจ็บปวดก็พุ่งขึ้นจนอยากกรีดร้องเสียงดัง
เมื่อคืนที่ผ่านมา เบลล์ซังกอดฉันเอาไว้แน่นแทบหายใจไม่ออก แต่กลับกลายเป็นว่าเป็นการป้องกันไม่ให้ฉันพลิกตัวรุนแรงจนโดนแผล ทำให้ฉันตืนขึ้นมาด้วยไม่เสียงน้ำตา เป็นโชคดีอย่างไม่คาดคิด
ดูเหมือนว่าเบลล์ซังจะไม่แค่ช่วยให้ร่างกายของฉันนอนหลับฝันดี แต่ยังช่วยถึงจิตใจด้วย ไม่นานฉันอาจจะเคารพเธอมากๆจนเปลี่ยนจากเบลล์〝ซัง〟ไปเป็นเบลล์〝ซามะ〟
“เอาล่ะค่ะ อริซซามะ? ดิฉันขอตัวไปเตรียมอาหารเช้าก่อนไห้ไหมคะ?”
“อะ อืม”
เบลล์ซังยังมีหน้าที่ของหัวหน้าข้ารับใช้อยู่ มันคงไม่ดีที่จะรั้งเธอไว้นานเกินไป
ฉันค่อยๆยกหัวขึ้นจากตักของเธอ ย้ายมานั่งข้างๆ
“ดิฉันจะรีบกลับมาทันทีที่อาหารเช้าพร้อมแล้วค่ะ และก็มิแรนด้าซังจะย้ายเข้ามาที่นี่ประมาณตอนเที่ยงวันนี้นะคะ”
“มิร่า?”
“ค่ะ ดูเหมือนการฝึกพิเศษจะจบลงเมื่อวานนี้”
“งั้นเหรอ”
ม๊า ฉันรู้อยู่แล้วว่าเธอกำลังจะมาเร็วๆนี้ เพราะเบลล์ซังย้ายมาอยู่ที่ห้องของฉันแล้ว แต่ฉันไม่คิดว่าจะเป็นเมื่อวานของวันนี้ ดูจะเป็นขั้นตอนที่เร่งรีบไปสักนิด
…..ไม่สิ นั้นสินะ ที่จริงไม่ต้องคิดเลยก็ได้ ฉันพึ่งถูกโจมตีที่ตลาด เพราะงั้นจึงไม่มีอะไรผิดปกติหากอัศวินผู้พิทักษ์อย่างมิร่าซังที่มีหน้าที่คุ้มกันฉันโดยตรงจะรีบมาอยู่เคียงข้างฉันโดยเร็ว
“และดูเหมือนว่าจะมีการให้กองอัศวินออกลาดตระเวนรอบมาเรียนามาสักพักหนึ่งแล้วด้วยค่ะ”
“เอ๊ะ”
ฉันไม่เคยรู้เลยว่ามันจะเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ฉันหมายถึงฉันกำลังต่อสู้กับความเจ็บปวดอยู่ในห้องนี่จึงไม่มีทางรู้ได้ มันเป็นการลาดตระเวนสินะ แน่นอนอยู่แล้วว่าหากมีขุนนางถูกโจมตีก็จะต้องมีการทำแบบนี้
หากจิตรนาการโดยเปลี่ยนขุนนางให้เป็นชนชั้นปกครองในโลกก่อนก็จะสามารถเข้าใจเรื่องราวได้อย่างง่ายดาย คิดว่าคงจะมีการลาดตระเวนอย่างเข้มงวดในพื้นที่สักระยะหนึ่ง
“รอบ บ้านด้วย?”
“ค่ะ ไม่เพียงแค่ในตัวเมือง ดูเหมือนว่าจะมีบางคนที่ได้รับหน้าที่ให้ลาดตระเวนดูแลรอบๆคฤหาสน์ และถนนจากที่นี่ไปยังเมืองด้วย”
“ว้าว สุดยอด”
“นั้นเป็นเพราะอริซซามะเป็นบุตรีคนเดียวของขุนนาง แต่ก็ยังถูกโจมตี แถมเมื่อพูดถึงมาเรียนา……..”
เป็นที่แน่นอนอยู่แล้วว่าสถานภาพทางสังคมของขุนนางนั้นยิ่งใหญ่แค่ไหน มันเป็นสถานะที่น่าตกตะลึงด้วยตัวมันเองอยู่แล้ว แม้จะได้สัมผัสด้วยตัวเอง แต่มันก็ยังยากที่ฉันจะเชื่ออยู่ดี
ทว่าตอนนี้ฉันสนใจคำพูดต่อไปจากที่ว่า〝เมื่อพูดถึงมาเรียนา〟มากกว่า
ฉันรู้ว่าที่นี่เป็นจุดยุทธศาสตร์สำคัญที่มีเส้นทางพิเศษหนึ่งเดียวที่เชื่อมต่อกับประเทศเพื่อนบ้าน กล่าวอีกนัยหนึ่งคือหากมีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้นที่นี่อาจส่งผลกระทบต่อประเทศเพื่อนบ้านด้วยเช่นกัน
……..และประเทศเพื่อนบ้านคือ
“จักรกาหวัด?”
“――――っ……!? …..ทำไม ไม่สิ ดิฉันหลุดปากไปงั้นเหรอ”
แย่แล้ว เบลล์ซังเอามือกุมปิดปากตัวเอง ก่อนที่จะถอนหายใจหนึ่งทีแล้วมองมาที่ฉันด้วยดวงตาเบิกกว้างเหมือนกับยอมแพ้แล้ว
“……ตามที่อริซซามะสงสัยเลยค่ะ เส้นทางของมาเรียน่านั้น มีกฏระเบียบพิเศษที่แตกต่างจากเขตอื่นๆเล็กน้อย”
“พิเจก”
ฉันไม่มีความจำเกี่ยวกับเรื่องพวกนั้นเลย แต่เรื่องที่ฉันกังวลเกี่ยวกับจักรวรรดิดูเหมือนจะไม่ผิดพลาด ดังนั้นฉันจึงพยักหน้าให้
“ค่ะ มาเรียน่า ตั้งอยู่ระหว่างราชอาณาจักรและจักรวรรดิที่เคยทำสงครามกันมาก่อน ที่นี่นั้นเป็นเขตเป็นกลางที่ปราศจากอาวุธ”
“เป็นกลาง…..อาวุด….”
“เขตเป็นกลางที่ปราศจากอาวุธค่ะ นั้นคือเป็นสถานที่ที่ทุกฝ่ายลงนามข้อตกลงห้ามมีอาวุธและการต่อสู้ค่ะ”
“เขตเป็นกลาง ปราสะจาก อาวุด”
“ค่ะ เก่งมากเลยค่ะ อริซซามะ”
ในขณะที่พยายามจำคำพูดสุดละเอียดอ่อนที่ไม่รู้ว่าจะได้มีโอกาศใช้ในอนาคตไหม ฉันก็ย่อยสิ่งที่เบลล์ซังพูดไปด้วย
ดูเหมือนว่าที่มาเรียน่าจะเป็นเขตเป็นกลางที่ทั้งราชอาณาจักรและจักรวรรดิจะไม่สามารถติดอาวุธเข้ามาได้ หากเป็นตามปกติก็ต้องมีอัศวินปกป้องชายแดนอยู่ แต่เพราะที่นี่เป็นเส้นทางพิเศษหนึ่งเดียวที่เชื่อมต่อกับประเทศเพื่อนบ้าน นั้นจึงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมวันนั้นฉันถึงไม่เห็นอะไรที่คล้ายกับแบบนั้นเลย
แน่นอนว่าฉันอาจจะมองข้ามไปเองก็ได้ แต่ก็อาจจะมีหน่วยขนาดเล็กที่ถูกเก็บไว้เป็นความลับก็ได้
กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ หากมองเหตุการณ์ในวันนั้นอย่างเป็นกลาง
มันคือเหตุการณ์ที่บุคคลสำคัญ ลูกสาวของท่านลอร์ดผู้ปกครองดินแดนถูกลอบสังหารในเขตเป็นกลาง
…..เข้าใจแล้ว เลวร้ายแบบสุดๆเลย
“อันตราย”
“…..ค่ะ ความสัมพันธ์ระหว่างราชอาณาจักรและจักรวรรดิอาจแย่ลงไปอีก”
ไม่ว่าความจริงเบื้องหลังคืออะไร ก็ไม่เปลี่ยนความจริงที่ว่ามีการสังหารขุนนางในเขตเป็นกลาง ซึ่งหมายความว่ามันอาจสามารถยกระดับไปสู่ปัญหาระหว่างประเทศได้ในทันที ด้วยเรื่องนี้หากเบื้องบนของราชอาณาจักรประกาศว่ามันเป็นฝีมือของจักรวรรดิแล้ว แน่นอนว่ามันจะทำให้เกิดการตอบโต้รุนแรงทันที
“ม่ายเป็นร๊ายเหรอ?”
“ครั้งนี้ลาบริกซ์ซามะเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วค่ะ ด้วยการพิสูจน์ว่าเรื่องนี้เป็นฝีมือของกลุ่มผู้ที่ไม่พอใจในราชอาณาจักรปัจจุบันค่ะ แม้อาจจะมีคนที่ไม่เห็นด้วย แต่ก็น่าจะทำให้ไม่เกิดปัญหากับจักรวรรดิ…..”
“งั้นเหรอ”
ยังไงซะลาบริกซ์ซังก็เป็นถึงแม่ทัพใหญ่ ฉันแน่ใจว่าเขามีมิตรภาพที่ลึกซึ้งกับคุณพ่อ ฉันจึงคิดว่าเขาต้องเคลื่อนไหวโดยให้เรื่องนี้มีลำดับความสำคัญสูงสุด
“เอ๊ะโตะ ดิฉันต้องขอประทานอภัยเป็นอย่างสูงด้วยค่ะ อริซซามะ ……หลายครั้งที่ดิฉันคุยกับอริซซามะ ดิฉันรู้สึกราวกับกำลังพูดคุยอยู่กับคนที่มีอายุเท่ากันเสมอๆ”
“เอ๊ะ…..”
โดกิ หัวใจของฉันเต้นแรงจนแทบทะลุ นานแค่ไหนแล้วที่เบลล์ซังสังเกตเห็น
มันชัดเจนอยู่แล้วว่า แววตาของฉันไม่ใช่ของเด็กสาวอายุห้าขวบ ฉันรู้สึกเหมือนถูกจ้องมองลึกเข้าไปถึงจิตวิญญาณจนฉันเผลอหลบตาโดยไม่ได้ตั้งใจ
จากนั้นเบลล์ซังก็หัวเราะอายๆเหมือนไม่มีอะไรแล้วลุกจากเตียง
“แต่จะเป็นไปได้ยังไง อริซซามะเติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ตามเวลา น่าจะเป็นดิฉันเองที่ดูเด็กลงล่ะค่ะ”
“มะ ไม่ใช่หรอก”
ฉันพยายามกลบเกลื่อนด้วยสีหน้าละเอียดอ่อนเหมือนให้กลายเป็นมุกตลกที่ไม่ตลก ให้กลายเป็นสิ่งที่เรียกว่าความเข้าใจผิดที่ไม่ต้องใส่ใจ เบลล์ซังยิ้มตอบกลับมาก่อนเอื้อมมือไปที่ประตู
“เช่นนั้น ดิฉันขอตัวไปเตรียมอาหารเช้าก่อนนะคะ กรุณารอสักครู่ค่ะ”
“อืม ขอบคุณ”
จากนั้นเมื่อเห็นว่าประตูถูกปิดสนิท ฉันก็ล้มตัวลงนอนอีกครั้ง
ดูเหมือนหัวข้อสุดท้ายที่คุยกับเบลล์ซังจะหนักหนาทำให้เหนื่อยยิ่งกว่าเรื่องยากๆที่คุยกันหลังตื่นนอนซะอีก ส่วนตอนนี้ก็ทำได้แค่ปล่อยวางและรอจนกว่าเบลล์ซังจะกลับมาพร้อมอาหารเช้า
คู่หูที่โดนฉันกอดไว้แน่นกลางอกยังคงยิ้มอยู่เช่นเดิม
“… เป็นอย่างไรบ้าง?”
“ค่ะ ฮัททีเรียซามะ ในขณะนี้ดูเหมือนจะไม่เจ็บบาดแผลแล้ว และในขณะนอนหลับก็ไม่มีท่าทางว่ากำลังฝันร้ายเป็นพิเศษค่ะ”
“งั้นเหรอ……”
หลังจากได้ยินรายงานสภาพร่างกายของอริซซามะ ฮัททีเรียซามะก็ดูโล่งใจก่อนจะเอนตัวพิงเก้าอี้ไม้แข็งของห้องทำงาน ฉันเห็นได้ถึงความตึงเครียดที่เกิดขึ้นค่อยๆถูกดึงออกไป
……….เหตุผลที่ดิฉันตัดสินใจเข้าไปอยู่ในห้องของอลิซซามะนั้นไม่ใช่เพียงแค่เพราะต้องจัดการห้องให้มิแรนด้าซังเท่านั้น
“ยังไงก็ตาม นอกเหนือจากร่างกายแล้ว…..อย่างอื่นล่ะ”
“ค่ะ……ด้านจิตใจไม่แสดงความหวาดกลัวใดๆออกมาให้เห็นเลยค่ะ ดีจนรู้สึกว่าดีเกินไปค่ะ”
ถูกโจมตียามออกนอกบ้านครั้งแรก เกือบจะถูกฆ่าตาย และต้องมาเป็นพยานได้เห็นผู้ที่มอบความไว้วางใจมากที่สุดอย่างดิฉันหลั่งเลือด ยิ่งไปกว่านั้นยังฝืนรับเอาอาการบาดเจ็บที่ใหญ่เกินไปสำหรับร่างเด็กเล็กๆนั้น
ดิฉันสงสัยจริงๆว่าโลกภายนอกได้ปลูกฝังความกลัวลงไปในร่างเล็กๆนั้นเท่าไรกันแล้ว
ดิฉันตัดสินใจเข้าไปอาศัยร่วมห้องเพื่อค้นหา และเพื่อรักษา แน่นอนสามารถพูดได้ว่านี้เป็นเหตุผลใหญ่ที่สุด
แต่ในเวลานั้นอริซซามะอดทนไว้โดยไม่ยอมร้องออกมาแม้จะเจ็บแค่ไหนก็ตาม ดิฉันแน่ใจว่ามันจะต้องเจ็บจนเกินจะบรรยายได้ แต่ถึงอย่างงั้นอริซซามะกลับยิ้ม และบอกไม่เป็นไร และบอกรัก
“อริซซามะ……..”
“เบลล์”
“……คะ ขออภัยด้วยค่ะ ดิฉันอดที่จะหดหู่ไม่ได้”
“….ไม่หรอก ข้าเข้าใจความรู้สึกของเจ้าดีว่ามันเจ็บปวดแค่ไหน”
ใบหน้าของฮัททีเรียซามะที่พยายามปลอมดิฉันก็มีสีหน้าหดหู่มืดมนไม่ต่างกัน
ยังไงก็ตามในที่สุด เป้าหมาย การพาออกไปข้างนอกก็สำเร็จแล้ว การฝืนรักษาก็เหมือนการขุดลึกเข้าไปในแผลที่อ่อนนุ่ม
ตอนนี้อริซซามะอาจจะดูเหมือนดีขึ้นแล้ว แต่มันก็อาจจะเป็นแค่การกดอารมณ์เอาไว้ชั่วคราวเท่านั้น แผลภายในใจเช่นนี้ มันจะค่อยๆกลายเป็นคลื่นลูกใหญ่ที่โถมเข้าหาในท้ายที่สุด
“เจ้าเห็นอะไรที่แปลกๆบ้างหรือไม่?”
“ไม่มีสิ่งใดเป็นพิเศษค่ะ”
ไม่มี และดิฉันพยายามรักษาสถานภาพของพวกเราเอาไว้คงเดิม แล้วทันใดนั้นดิฉันก็นึกถึงบางสิ่งขึ้นมาได้
ใช่ ช่วงเวลาที่อริซซามะดูแตกต่างจากปกติ ฮ้า ทำไมดิฉันถึงมารู้สึกตัวเอาตอนนี้กัน
“ไม่สิ มีอยู่ค่ะ”
“อะไรงั้นรึ……?”
มันเป็นประสบการณ์ในขณะที่ใช้เวลาอยู่ในห้องเดียวกันเมื่อวานนี้ที่สั่นสะท้านเข้าไปถึงหัวใจของฉัน ในที่สุดดิฉันก็ตระหนักได้ถึงตัวตนอันไม่กลมกลืนที่ทำให้รู้ไม่สบายใจ
พฤติกรรมบางอย่างที่เห็นได้ชัดปรากฏออกมา
ครั้งแรกคือเมื่อคืน ก่อนเข้านอน
“――――อริซซามะอยากให้ดิฉันนอนด้วยกันบนเตียง และจับดึงแขนของดิฉันให้นอนข้างๆเอาไว้แน่น”
“…..นั้นเป็นเรื่องที่อริซยามปกติไม่มีทางทำอย่างแน่นอน”
เพราะความผูกพันที่ผ่านมาทำให้ดิฉันไม่ได้ตระหนักถึงท่าทางพยายามเอาแต่ใจของอริซซามะ แต่ดิฉันก็ควรที่จะสังเกตเห็นถึงท่าทางการเอาแต่ใจที่แตกต่างจากปกติตั้งแต่แรก
ทั้งๆที่อริซซามะไม่เคยจะเอาแต่ใจเช่นนี้มาก่อน เธอถึงกับใช้การเอาใจทางกายอ้อนให้ดิฉันนอนด้วย แม้ว่าดิฉันจะแสดงออกว่าปฏิเสธแค่ไหนก็ตาม?
ไม่มีทางเป็นไปได้ สภาวะไม่ปกตินี้ไม่เคยเกิดขึ้นจนกระทั่งบัดนี้
“ค่ะ เมื่อมาพิจารณาให้ดีตอนนี้ ในตอนที่ถูกขอร้องให้กอด ท่าทางยามนั้นดูสิ้นหวังมากๆเลยค่ะ”
อริซซามะเงยหน้าขึ้นมาด้วยดวงตาที่เปียกชื้นเหมือนลูกสุนัขตัวน้อยที่หวาดกลัวการถูกทิ้ง และดึงแขนเสื้อของดิฉันเอาไว้แน่น ดูเหมือนเบื้องหลังท่าทางเช่นนั้นคือ ความสิ้นหวังที่ทำให้พูดสิ่งใดออกมาก็ได้
ดิฉันรู้สึกเหมือนไม่สามารถปฏิเสธได้ เข้าใจแล้ว ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่เพียงแค่เพราะความน่ารักเกินห้ามใจของอริซซามะ
“เข้าใจแล้ว”
“…..และแม้หลังจากนั้น เมื่อเช้านี้ยามที่ดิฉันกำลังจะออกจากห้อง ดิฉันก็ถูกจับมือเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย และเมื่อดิฉันออกมาจากห้องได้แล้ว เวลานั้นอริซซามะก็ดูเศร้าสร้อย มองมาด้วยสายตาเปล่าเปลี่ยว……ราวกับกำลังบอกว่า อย่าไป”
เมื่อดิฉันพยายามไปทำงานทันทีหลังจากที่ตื่น อริซซามะก็หยุดดิฉันด้วยสายตา นั้นก็คือด้วยดวงตามี่เปียกชื้น ในตอนแรกดิฉันสงสัยว่าเป็นน้ำตาที่ไหลออกมาในยามที่พึ่งตื่นนอน แต่มือที่จับดิฉันเอาไว้แน่นก็ปฏิเสธเรื่องนั้นทันที
“…..อริซ กำลังกลัวอยู่สินะ”
“บางทีอาจจะเป็นเช่นนั้นค่ะ”
ความเงียบงันหนักอึ้งกระจายไปทั่วห้อง
ใช่ ดิฉันแน่ใจว่านั้นคือความกลัว แม้จะถูกซ่อนเอาไว้อย่างหมดจดจนแทนไม่เปิดเผยออกมา
แต่เสียงเรียกร้องอุณหภูมิของดิฉัน ของผู้คน ไม่อาจทนได้
เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ตอนแรกดิฉันคิอว่าเป็นเพราะอาการเจ็บจากบาดแผล แต่ ดูเหมือนอาจจะไม่ใช่
อริซซามะกำลังทุกข์ทรมานจากบาดแผลบาดลึก ไม่ใช่จากบาดแผลที่หลัง แต่เป็นจากหัวใจสินะคะ
ด้วยความเกรงใจไม่อยากสร้างปัญหาจึงต้องตัวสั่นหวาดกลัวในชื่อของตนอยู่คนเดียวบนเตียง ขดตัวระงับความรู้สึกในอกของตนเองเพื่อที่จะไม่ร้องขอความช่วยเหลือใดๆ นี่เป็นเรื่องที่ดิฉันฉุดคิดขึ้นมาในใจอย่างฉับพลัน
ทันใดนั้นหน้าอกของดิฉันก็เจ็บปวด
“ต้องขอประทานอภัยเป็นอย่างสูงด้วยค่ะ ฮัททีเรียซามะ ดิฉัน…”
“…..อ้า ในยามที่เจ้าอยู่ข้างๆ เจ้าไม่ต้องไปกังวลกับงานของหัวหน้าข้ารับใช้สักพักแล้วกัน”
ดิฉันเองก็อยากจะอยู่ช่วยงานอย่างใกล้ชิด แต่รอยคล้ำลึกใต้ตาของฮัททีเรียซามะก็ทำให้สีหน้าดูไม่ดีนัก
ดิฉันรู้ดีว่าในฐานะลอร์ดผู้ปกครอง ไม่สิ ในฐานะพ่อคนหนึ่ง ท่านกำลังทำงานอย่างสุดความสามารถเพื่อที่จะค้นหาอาชญากร และเฝ้ามองฝ่ายตรงข้ามเพื่อป้องกันการโจมตีที่อาจจะเกิดขึ้นอีกครั้งหลังจากครั้งก่อนจบลงด้วยความล้มเหลว ทำให้ท่านนอนเพียงเท่าที่จำเป็นเท่านั้น
คำขอความร่วมมือถึงแผนกข่าวกรอง คำขอถึงกองอัศวิน เอกสารจำนวนมากที่วางซ้อนกันบนโต๊ะระบุเช่นนั้น
เช่นนั้นแล้วดิฉันควรทำเช่นไรดี
เพื่อฮัททีเรียซามะ เพื่อตัวดิฉันเอง และเหนือสิ่งอื่นใด ดิฉันจะสามารถทำสิ่งใดเพื่ออริซซามะได้บ้าง
“เมื่อถึงเวลาที่มิแรนด้ามาถึง ให้พาเธอไปที่ห้องพร้อมกับข้าด้วย”
“รับทราบแล้วค่ะ เช่นนั้น ขออนุญาตค่ะ”
――――ดิฉันจะจับมือ จะกอด และจะพูดคุย จะไม่ยอมปล่อยให้ร่างเล็กๆนั้นต้องหนาวเหน็บว้าเหว่จากความหนาวเย็นของบาดแผลเด็ดขาด สิ่งที่ดิฉันทำได้ก็มีเพียงการอยู่ข้างๆเพื่ออบอุ่นร่างกายและจิตใจของอริซซามะ
![[นิยายแปล(WN)] ノブリス・オブリージュ เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 26 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 6 ดวงตาออบซิเดียน Bahasa Indonesia](https://i0.wp.com/www.orenovel.com/wp-content/uploads/2023/01/นิยายแปลWN-ノブリス・オブリージュ-เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์jpg.jpg "[นิยายแปล(WN)] ノブリス・オブリージュ เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 26 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 6 ดวงตาออบซิเดียน")
-
1
Chapter 1 กลับชาติมาเกิดใหม่อย่างไม่มีเหตุผล มกราคม 23, 2023 -
2
Chapter 1 กลับชาติมาเกิดใหม่อย่างไม่มีเหตุผล มกราคม 23, 2023 -
3
Chapter 1 กลับชาติมาเกิดใหม่อย่างไม่มีเหตุผล มกราคม 23, 2023 -
4
Chapter 2 ความตายที่สวนทางกัน มกราคม 23, 2023 -
5
Chapter 2 ความตายที่สวนทางกัน มกราคม 23, 2023 -
6
Chapter 2 ความตายที่สวนทางกัน มกราคม 23, 2023 -
7
Chapter 3 ชีวิตประจำวันของเมดสาวสมบูรณ์แบบที่อยู่ในห้วงรัก มกราคม 23, 2023 -
8
Chapter 3 ชีวิตประจำวันของเมดสาวสมบูรณ์แบบที่อยู่ในห้วงรัก มกราคม 23, 2023 -
9
Chapter 3 ชีวิตประจำวันของเมดสาวสมบูรณ์แบบที่อยู่ในห้วงรัก มกราคม 23, 2023 -
10
Chapter 4 ความทุกข์ใจของผู้เป็นพ่อ มกราคม 23, 2023 -
11
Chapter 4 ความทุกข์ใจของผู้เป็นพ่อ มกราคม 23, 2023 -
12
Chapter 4 ความทุกข์ใจของผู้เป็นพ่อ มกราคม 23, 2023 -
13
Chapter 5 ยามเช้าสีน้ำเงิน และแมเรียนสีเหลือง มกราคม 23, 2023 -
14
Chapter 5 ยามเช้าสีน้ำเงิน และแมเรียนสีเหลือง มกราคม 23, 2023 -
15
Chapter 5 ยามเช้าสีน้ำเงิน และแมเรียนสีเหลือง มกราคม 23, 2023 -
16
Chapter 6 ชั้นเรียนภาษาราชอาณาจักรของเบลล์ซัง มกราคม 27, 2023 -
17
Chapter 6 ชั้นเรียนภาษาราชอาณาจักรของเบลล์ซัง มกราคม 27, 2023 -
18
Chapter 6 ชั้นเรียนภาษาราชอาณาจักรของเบลล์ซัง มกราคม 27, 2023 -
19
Chapter 7 พาลูกสาวฮิคิโคโมริออกจากห้อง มกราคม 27, 2023 -
20
Chapter 7 พาลูกสาวฮิคิโคโมริออกจากห้อง มกราคม 27, 2023 -
21
Chapter 7 พาลูกสาวฮิคิโคโมริออกจากห้อง มกราคม 27, 2023 -
22
Chapter 8 ระฆังดังขึ้นเพื่อใคร มกราคม 27, 2023 -
23
Chapter 8 ระฆังดังขึ้นเพื่อใคร มกราคม 27, 2023 -
24
Chapter 8 ระฆังดังขึ้นเพื่อใคร มกราคม 27, 2023 -
25
Chapter 9 มาเรียนา・ไอริส มกราคม 27, 2023 -
26
Chapter 9 มาเรียนา・ไอริส มกราคม 27, 2023 -
27
Chapter 9 มาเรียนา・ไอริส มกราคม 27, 2023 -
28
Chapter 10 เตาเวทมนตร์ มกราคม 27, 2023 -
29
Chapter 10 เตาเวทมนตร์ มกราคม 27, 2023 -
30
Chapter 10 เตาเวทมนตร์ มกราคม 27, 2023 -
31
Chapter 11 ต้นกล้า มกราคม 29, 2023 -
32
Chapter 11 ต้นกล้า มกราคม 29, 2023 -
33
Chapter 11 ต้นกล้า มกราคม 29, 2023 -
34
Chapter 12 สาวน้อยแห่งกองอัศวินสาวผู้บริสุทธิ์ใสซื่อ มกราคม 29, 2023 -
35
Chapter 12 สาวน้อยแห่งกองอัศวินสาวผู้บริสุทธิ์ใสซื่อ มกราคม 29, 2023 -
36
Chapter 12 สาวน้อยแห่งกองอัศวินสาวผู้บริสุทธิ์ใสซื่อ มกราคม 29, 2023 -
37
Chapter 13 การปลดปล่อยและการกดขี่ มกราคม 29, 2023 -
38
Chapter 13 การปลดปล่อยและการกดขี่ มกราคม 29, 2023 -
39
Chapter 13 การปลดปล่อยและการกดขี่ มกราคม 29, 2023 -
40
Chapter 14 อัศวินกับเจ้าหญิง และวงแหวนแห่งพันธสัญญา มกราคม 29, 2023 -
41
Chapter 14 อัศวินกับเจ้าหญิง และวงแหวนแห่งพันธสัญญา มกราคม 29, 2023 -
42
Chapter 14 อัศวินกับเจ้าหญิง และวงแหวนแห่งพันธสัญญา มกราคม 29, 2023 -
43
Chapter 15 ไพ่ทาโรต์จูวี่ มกราคม 29, 2023 -
44
Chapter 15 ไพ่ทาโรต์จูวี่ มกราคม 29, 2023 -
45
Chapter 15 ไพ่ทาโรต์จูวี่ มกราคม 29, 2023 -
46
Chapter 16 สายลมฤดูใบไม้ผลิที่เริ่มพัดผ่านในยามที่หิมะยังมิทันละลาย กุมภาพันธ์ 2, 2023 -
47
Chapter 16 สายลมฤดูใบไม้ผลิที่เริ่มพัดผ่านในยามที่หิมะยังมิทันละลาย กุมภาพันธ์ 2, 2023 -
48
Chapter 16 สายลมฤดูใบไม้ผลิที่เริ่มพัดผ่านในยามที่หิมะยังมิทันละลาย กุมภาพันธ์ 2, 2023 -
49
Chapter 17 คนประเภทเดียวกันย่อมดึงดูดกัน กุมภาพันธ์ 6, 2023 -
50
Chapter 17 คนประเภทเดียวกันย่อมดึงดูดกัน กุมภาพันธ์ 6, 2023 -
51
Chapter 17 คนประเภทเดียวกันย่อมดึงดูดกัน กุมภาพันธ์ 6, 2023 -
52
Chapter 18 บุตรีนกน้อยในกรงทองกับการเอาแต่ใจ กุมภาพันธ์ 6, 2023 -
53
Chapter 18 บุตรีนกน้อยในกรงทองกับการเอาแต่ใจ กุมภาพันธ์ 6, 2023 -
54
Chapter 18 บุตรีนกน้อยในกรงทองกับการเอาแต่ใจ กุมภาพันธ์ 6, 2023 -
55
Chapter 19 ความฝันของการโต้กลับ กุมภาพันธ์ 6, 2023 -
56
Chapter 19 ความฝันของการโต้กลับ กุมภาพันธ์ 6, 2023 -
57
Chapter 19 ความฝันของการโต้กลับ กุมภาพันธ์ 6, 2023 -
58
Chapter 20 เหตุใดแรงงานทาสเช่นเขาจึงกลายเป็นบุตรีขุนนางผู้ทรงเกียรติ กุมภาพันธ์ 6, 2023 -
59
Chapter 20 เหตุใดแรงงานทาสเช่นเขาจึงกลายเป็นบุตรีขุนนางผู้ทรงเกียรติ กุมภาพันธ์ 6, 2023 -
60
Chapter 20 เหตุใดแรงงานทาสเช่นเขาจึงกลายเป็นบุตรีขุนนางผู้ทรงเกียรติ กุมภาพันธ์ 6, 2023 -
61
Chapter 29 ชื่อคือตัวแทนแห่งกาย เวทมนตร์คือตัวแทนแห่งจิตใจ มีนาคม 31, 2023 -
62
Chapter 29 ชื่อคือตัวแทนแห่งกาย เวทมนตร์คือตัวแทนแห่งจิตใจ มีนาคม 31, 2023 -
63
Chapter 21 เหตุใดบุตรีขุนนางผู้ทรงเกียรติเช่นเธอจึงกลายเป็นแสงสว่างให้ประชาชน 1 ตื่นขึ้นและฝืนยิ้ม มีนาคม 31, 2023 -
64
Chapter 21 เหตุใดบุตรีขุนนางผู้ทรงเกียรติเช่นเธอจึงกลายเป็นแสงสว่างให้ประชาชน 1 ตื่นขึ้นและฝืนยิ้ม มีนาคม 31, 2023 -
65
Chapter 22 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 2 แมวสีทอง มีนาคม 31, 2023 -
66
Chapter 22 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 2 แมวสีทอง มีนาคม 31, 2023 -
67
Chapter 23 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 3 Happy・Birthday มีนาคม 31, 2023 -
68
Chapter 23 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 3 Happy・Birthday มีนาคม 31, 2023 -
69
Chapter 24 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 4 เมดสาวผมแดง มีนาคม 31, 2023 -
70
Chapter 24 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 4 เมดสาวผมแดง มีนาคม 31, 2023 -
71
Chapter 25 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 5 เวทมนตร์หลับฝันดี มีนาคม 31, 2023 -
72
Chapter 25 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 5 เวทมนตร์หลับฝันดี มีนาคม 31, 2023 -
73
Chapter 26 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 6 ดวงตาออบซิเดียน มีนาคม 31, 2023 -
74
Chapter 26 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 6 ดวงตาออบซิเดียน มีนาคม 31, 2023 -
75
Chapter 27 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 7 พ่อและลูกสาว มีนาคม 31, 2023 -
76
Chapter 27 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 7 พ่อและลูกสาว มีนาคม 31, 2023 -
77
Chapter 28 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 8 ประตู มีนาคม 31, 2023 -
78
Chapter 28 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 8 ประตู มีนาคม 31, 2023 -
79
Chapter 30 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 10 เวทมนตร์ที่แท้จริง มีนาคม 31, 2023 -
80
Chapter 30 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 10 เวทมนตร์ที่แท้จริง มีนาคม 31, 2023 -
81
Chapter 31 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 11 กับตอนนี้และความทรงจำ มีนาคม 31, 2023 -
82
Chapter 31 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 11 กับตอนนี้และความทรงจำ มีนาคม 31, 2023 -
83
Chapter 32 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 12 ในสายเลือด มีนาคม 31, 2023 -
84
Chapter 32 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 12 ในสายเลือด มีนาคม 31, 2023 -
85
Chapter 33 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 13 รักที่คุ้นเคย รักที่ไม่คุ้นเคย มีนาคม 31, 2023 -
86
Chapter 33 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 13 รักที่คุ้นเคย รักที่ไม่คุ้นเคย มีนาคม 31, 2023 -
87
Chapter 34 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 14 เชื่อมโยงความนึกคิด มีนาคม 31, 2023 -
88
Chapter 34 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 14 เชื่อมโยงความนึกคิด มีนาคม 31, 2023 -
89
Chapter 35 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 15 ท้องฟ้ากว้าง มีนาคม 31, 2023 -
90
Chapter 35 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 15 ท้องฟ้ากว้าง มีนาคม 31, 2023 -
91
Chapter 36 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 16 เงาสะท้อนสีทอง มีนาคม 31, 2023 -
92
Chapter 36 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 16 เงาสะท้อนสีทอง มีนาคม 31, 2023 -
93
Chapter 37 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 17 จดหมายและแสงสว่าง มีนาคม 31, 2023 -
94
Chapter 37 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 17 จดหมายและแสงสว่าง มีนาคม 31, 2023 -
95
Chapter 38 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 18 ความมุ่งมั่นที่น่าเศร้าแต่เด็ดเดี่ยว มีนาคม 31, 2023 -
96
Chapter 38 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 18 ความมุ่งมั่นที่น่าเศร้าแต่เด็ดเดี่ยว มีนาคม 31, 2023 -
97
Chapter 39 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 19 ความฝันของการเกิดใหม่ มีนาคม 31, 2023 -
98
Chapter 39 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 19 ความฝันของการเกิดใหม่ มีนาคม 31, 2023 -
99
Chapter 40 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 20 เหตุใดบุตรีขุนนางผู้ทรงเกียรติเช่นเธอจึงกลายเป็นแสงสว่างให้ประชาชน มีนาคม 31, 2023 -
100
Chapter 40 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 20 เหตุใดบุตรีขุนนางผู้ทรงเกียรติเช่นเธอจึงกลายเป็นแสงสว่างให้ประชาชน มีนาคม 31, 2023 -
101
Chapter 41 1 ความแตกต่างระหว่างลาก่อนและพบกันใหม่ พฤศจิกายน 19, 2023 -
102
Chapter 42 2 Eine・kleine・Nachtmusik พฤศจิกายน 19, 2023 -
103
Chapter 43 3 ผู้มีคุณธรรมจะมิโดดเดี่ยวและมิไร้มิตรสหายเคียงข้าง พฤศจิกายน 19, 2023 -
104
Chapter 44 4 จะเช่นไรก็อายาเมะรึคาคิสึบาตะ(ความงดงามที่เท่าเทียมจนมิอาจเลือก) พฤศจิกายน 19, 2023 -
105
Chapter 45 5 เพื่อน? พฤศจิกายน 19, 2023 -
106
Chapter 46 6 มิตรภาพที่แน่นแฟ้น* พฤศจิกายน 19, 2023 -
107
Chapter 47 7 พูดเป็นเสียงเดียวกัน พฤศจิกายน 19, 2023 -
108
Chapter 48 8 คำที่ไม่คุ้นเคย พฤศจิกายน 19, 2023 -
109
Chapter 49 9 เทวา กับ ซาตาน พฤศจิกายน 19, 2023 -
110
Chapter 50 10 เพื่อน พฤศจิกายน 19, 2023 -
111
Chapter 51 11 ประเพณี พฤศจิกายน 19, 2023 -
112
Chapter 52 12 ดวงตาที่มองไปยังวันพรุ่งนี้ พฤศจิกายน 19, 2023 -
113
Chapter 53 13 ดาบ พฤศจิกายน 19, 2023 -
114
Chapter 54 14 ล้มเจ็ดหนเดินหนึ่งก้าว พฤศจิกายน 19, 2023 -
115
Chapter 55 15 snow drop พฤศจิกายน 19, 2023 -
116
Chapter 56 16 สิ่งที่ตามหา พฤศจิกายน 19, 2023 -
117
Chapter 57 17 ตาเท่ากับปาก มากกว่าหู พฤศจิกายน 19, 2023 -
118
Chapter 58 18 ดอกไลแลคสีม่วง พฤศจิกายน 19, 2023 -
119
Chapter 59 19 ความฝันของความปรารถนาหลงใหล(ซันกะ) พฤศจิกายน 19, 2023 -
120
Chapter 60 20 บุตรีขุนนางผู้ทรงเกียรติเช่นเธอพบเพื่อนของเธอได้อย่างไร พฤศจิกายน 19, 2023 -
121
Chapter 61 บทที่ 4 เหตุใดบุตรีขุนนางผู้ทรงเกียรติเช่นเธอจึงกรีดร้องปฏิวัติ 1 ของดอกกล้วยไม้สีทอง พฤศจิกายน 19, 2023 -
122
Chapter 62 2 เสียใจที่ได้ยิน เสียใจที่ได้เห็น พฤศจิกายน 19, 2023 -
123
Chapter 63 3 ความรู้แจ้งในความไม่รู้ พฤศจิกายน 19, 2023 -
124
Chapter 64 4 คลาร่า พฤศจิกายน 19, 2023 -
125
Chapter 65 5 ฝนฤดูใบไม้ร่วง พฤศจิกายน 19, 2023 -
126
Chapter 66 6 "มาเรียนา ไอริส" พฤศจิกายน 19, 2023 -
127
Chapter 67 7 ฝนโปรย พฤศจิกายน 19, 2023 -
128
Chapter 68 8 หิมะถล่ม พฤศจิกายน 19, 2023 -
129
Chapter 69 9 "ชื่อคือตัวแทนแห่งกาย เวทมนตร์คือตัวแทนแห่งจิตใจ" พฤศจิกายน 19, 2023 -
130
Chapter 70 10 "เวทมนตร์ที่แท้จริง" พฤศจิกายน 19, 2023 -
131
Chapter 71 11 การกลับชาติ・มาเกิดใหม่ พฤศจิกายน 19, 2023 -
132
Chapter 72 12 Comme Lna Liddell พฤศจิกายน 19, 2023 -
133
Chapter 73 13 ความเชื่อใจ พฤศจิกายน 19, 2023 -
134
Chapter 74 14 "อัศวินกับเจ้าหญิง และแหวนแห่งความผูกพัน" พฤศจิกายน 19, 2023 -
135
Chapter 75 15 จุดเริ่มต้นเล็ก ๆ พฤศจิกายน 19, 2023 -
136
Chapter 76 16 ผู้สูงศักดิ์ทั้งสอง พฤศจิกายน 19, 2023 -
137
Chapter 77 17 เทพนิยายอดีตกับปัจจุบัน พฤศจิกายน 19, 2023 -
138
Chapter 78 18 The Ring of Gyges พฤศจิกายน 19, 2023 -
139
Chapter 79 19 ความฝันในคืนน้ำค้างแข็ง พฤศจิกายน 19, 2023 -
140
Chapter 80 20 เหตุใดบุตรีขุนนางผู้ทรงเกียรติเช่นเธอจึงกรีดร้องปฏิวัติ พฤศจิกายน 19, 2023 -
141
Chapter 81 บทที่ 5 เหตุใดบุตรีขุนนางฮิคิโคโมริเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าสตรีศักดิ์สิทธิ์ 1 ทางกลับ พฤศจิกายน 21, 2023 -
142
Chapter 82 2 หิมะไม่ละลาย พฤศจิกายน 22, 2023 -
143
Chapter 83 3 ณ สุดปลายทางที่ยังคงสวนทางกัน พฤศจิกายน 24, 2023 -
144
Chapter 84 4 รูนไฮม์ พฤศจิกายน 24, 2023 -
145
Chapter 85 5 หยาดหิมะ พฤศจิกายน 25, 2023 -
146
Chapter 86 6 พึ่งพาอาศัย พฤศจิกายน 26, 2023 -
147
Chapter 87 7 ธรรมเนียม พฤศจิกายน 27, 2023 -
148
Chapter 88 8 ความรักยามหิมะโปรย พฤศจิกายน 28, 2023 -
149
Chapter 89 9 ไก่ฟ้าในทุ่งที่ถูกไฟไหม้ นกกระเรียนยามค่ำคืน พฤศจิกายน 29, 2023 -
150
Chapter 90 10 เซโจ โมโนกาตาริ ธันวาคม 1, 2023 -
151
Chapter 91 11 อารัมภบท ธันวาคม 2, 2023 -
152
Chapter 92 12 เสียงม้าร้องในสายลมเหนือ ธันวาคม 3, 2023 -
153
Chapter 93 13 ดวงจันทร์ในเงาเมฆ ดอกไม้ในสายลม ธันวาคม 4, 2023 -
154
Chapter 94 14 ลูน ธันวาคม 7, 2023 -
155
Chapter 95 15 ใต้แสงจันทร์ ธันวาคม 9, 2023 -
156
Chapter 96 16 พระอาทิตย์เที่ยงคืน ธันวาคม 10, 2023 -
157
Chapter 97 17 โชคชะตา ธันวาคม 12, 2023 -
158
Chapter 98 18 ปฏิวัติ ธันวาคม 14, 2023 -
159
Chapter 99 19 ความฝันของผีเสื้อ ธันวาคม 16, 2023 -
160
Chapter 100 ตอนสุดท้าย เหตุใดบุตรีขุนนางฮิคิโคโมริเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าสตรีศักดิ์สิทธิ์ ธันวาคม 20, 2023
Comments
[นิยายแปล(WN)] ノブリス・オブリージュ เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 26 เหตุใดโลลินีทเช่นเธอจึงถูกเรียกว่าโลลิศักดิ์สิทธิ์ 6 ดวงตาออบซิเดียน
ตอนที่ 6 ดวงตาออบซิเดียน
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ อริซซามะ”
“….อาฟู๊ อารุนสาหวัด”
ทัศนวิสัยยังคงพร่ามัว รอบๆตัวมีม่านเตียงนอน กับคู่หูอย่างเช่นเคย…..ไม่สิ มีเบลล์ซังที่ยิ้มอย่างอ่อนโยนอยู่ข้างๆ มือของพวกเรายังคงเชื่อมต่อกัน แล้วเธอก็ขยับมืออีกข้างออกมาจากฟูกทั้งๆแบบนั้น
“ดูเหมือนจะหลับฝันดีสินะคะ”
“ฟุเนี๊ยว……?”
และในขณะที่ฉันยังครึ่งหลับครึ่งตื่นอยู่ เธอก็ลูบหัวของฉันเพื่อจัดทรงผมที่ยุ่งกระเซิงให้
ฉันถูกลูบหัวไปซักพักจนในที่สุดก็เริ่มตื่น เลยรู้สึกตัวตัวเองกำลังถูกลูบหัวด้วยใบหน้าน่าอายอยู่
ฉันรีบเช็ดน้ำลายบริเวณริมฝีปาก ก่อนกอดคู่หูเอาไว้แล้วรีบแอบเข้าไปซ่อนในฟูก
“อาร๊าๆ ฟุๆๆๆ”
“อู๊…..”
ครู่ต่อมา เสียงผ้าก็ดังขึ้นเป็นสัญญาณว่าคนข้างๆกำลังลุกขึ้น ลมเย็นไหลเข้ามาในฟูกลูบผ่านผิวของฉัน
เบลล์ซังลุกขึ้นนั่งก่อนยืดตัวบิดขี้เกียจ
“อึงงงง ฮา…..”
จะไปทำงานของข้ารับใช้ประจำวันแล้วเหรอ
ฉันแอบมองโดยโผล่ออกมาจากฟูกแค่ดวงตา เบลล์ซังยิ้มตอบกลับมาให้
“จะไปแล้ว…….?”
“นั้นสินะคะ”
เบลล์ซังพูดแล้วเอียงคอครุ่นคิดเล็กน้อย ก่อนที่จะตันเอวนั่งหลังพิงกำแพง
แปะๆๆ เธอตบตักแล้วกวักมือเรียกฉัน
“พวกเราผ่อนคลายกันอีกสักนิดไหมคะ อริซซามะ?”
“….อืม”
เธอประกาศตั้งใจหยุดอย่างง่ายดาย แต่ฉันไม่ได้หมายถึงแบบนี้ ยังไงก็ตามเธออุตสาเป็นห่วง ฉันเลยเข้าไปหาเธออย่างว่าง่าย
ฉันคลานเข้าไปช้าๆด้วยท่าทางที่ไม่เหมือนเด็กสาว เข้าไปหยุดที่ข้างๆเธอก่อนที่จะหนุนหัวนอนบนตักเหมือนเมื่อคืน
“……ยังเจ็บอยู่รึเปล่าคะ?”
“อึง”
อย่างน้อยการย้ายมานอนหนุนตักก็แทบไม่มีอาการเจ็บหรือปวดจากการเคลื่อนไหวน้อยๆแบบนี้ แน่นอนมีอาการเจ็บอยู่บ้างหากโดนตรงๆ แต่อาการก็จางหายไปเองในไม่นาน
ฉันไม่สามารถพูดได้ว่ามันหายแล้ว แต่อย่างน้อยก็โอเคที่จะบอกว่าไม่เป็นไร
“ม๊ายเป็นรัย”
“……อย่าหักโหมให้มากเกินไปนะคะ?”
“อืม แน่นอน ฉันไม่คิดเคลื่อนไหว”
ดวงตาสีดำสวยล้ำลึกของเบลล์ซังจ้องเขม็งมาที่ฉันเพื่อยืนยันความจริงในขณะที่กอดฉันแน่น หลังจากจ้องจนแน่ใจแล้วว่าฉันไม่ได้โกหก เธอก็ถอนหายใจโล่งอกเสียงดังที่ทำให้ฉันโล่งใจไปด้วย
“ดูเหมือนว่าอาการจะดีขึ้นแล้วจริงๆ ดีจริงๆเลยค่ะ”
“ดีจัง ดีจัง”
ไม่สิ ที่จริงต้องบอกว่าไม่ดีสุดๆเลยต่างหาก ทุกครั้งที่เคลื่อนไหวอาการปวดอย่างรุนแรงก็จะวิ่งแล่นไปทั่วร่างกาย ได้โปรดยกโทษให้ฉันด้วย
แม้แต่ตอนนี้เอง ที่ฉันเผลอประมาทนอนทับตุ๊กตายัดนุ่นตัวหนึ่งโดนตรงแผลตรงๆ ทุกครั้งที่พลิกตัวโดนความเจ็บปวดก็พุ่งขึ้นจนอยากกรีดร้องเสียงดัง
เมื่อคืนที่ผ่านมา เบลล์ซังกอดฉันเอาไว้แน่นแทบหายใจไม่ออก แต่กลับกลายเป็นว่าเป็นการป้องกันไม่ให้ฉันพลิกตัวรุนแรงจนโดนแผล ทำให้ฉันตืนขึ้นมาด้วยไม่เสียงน้ำตา เป็นโชคดีอย่างไม่คาดคิด
ดูเหมือนว่าเบลล์ซังจะไม่แค่ช่วยให้ร่างกายของฉันนอนหลับฝันดี แต่ยังช่วยถึงจิตใจด้วย ไม่นานฉันอาจจะเคารพเธอมากๆจนเปลี่ยนจากเบลล์〝ซัง〟ไปเป็นเบลล์〝ซามะ〟
“เอาล่ะค่ะ อริซซามะ? ดิฉันขอตัวไปเตรียมอาหารเช้าก่อนไห้ไหมคะ?”
“อะ อืม”
เบลล์ซังยังมีหน้าที่ของหัวหน้าข้ารับใช้อยู่ มันคงไม่ดีที่จะรั้งเธอไว้นานเกินไป
ฉันค่อยๆยกหัวขึ้นจากตักของเธอ ย้ายมานั่งข้างๆ
“ดิฉันจะรีบกลับมาทันทีที่อาหารเช้าพร้อมแล้วค่ะ และก็มิแรนด้าซังจะย้ายเข้ามาที่นี่ประมาณตอนเที่ยงวันนี้นะคะ”
“มิร่า?”
“ค่ะ ดูเหมือนการฝึกพิเศษจะจบลงเมื่อวานนี้”
“งั้นเหรอ”
ม๊า ฉันรู้อยู่แล้วว่าเธอกำลังจะมาเร็วๆนี้ เพราะเบลล์ซังย้ายมาอยู่ที่ห้องของฉันแล้ว แต่ฉันไม่คิดว่าจะเป็นเมื่อวานของวันนี้ ดูจะเป็นขั้นตอนที่เร่งรีบไปสักนิด
…..ไม่สิ นั้นสินะ ที่จริงไม่ต้องคิดเลยก็ได้ ฉันพึ่งถูกโจมตีที่ตลาด เพราะงั้นจึงไม่มีอะไรผิดปกติหากอัศวินผู้พิทักษ์อย่างมิร่าซังที่มีหน้าที่คุ้มกันฉันโดยตรงจะรีบมาอยู่เคียงข้างฉันโดยเร็ว
“และดูเหมือนว่าจะมีการให้กองอัศวินออกลาดตระเวนรอบมาเรียนามาสักพักหนึ่งแล้วด้วยค่ะ”
“เอ๊ะ”
ฉันไม่เคยรู้เลยว่ามันจะเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ฉันหมายถึงฉันกำลังต่อสู้กับความเจ็บปวดอยู่ในห้องนี่จึงไม่มีทางรู้ได้ มันเป็นการลาดตระเวนสินะ แน่นอนอยู่แล้วว่าหากมีขุนนางถูกโจมตีก็จะต้องมีการทำแบบนี้
หากจิตรนาการโดยเปลี่ยนขุนนางให้เป็นชนชั้นปกครองในโลกก่อนก็จะสามารถเข้าใจเรื่องราวได้อย่างง่ายดาย คิดว่าคงจะมีการลาดตระเวนอย่างเข้มงวดในพื้นที่สักระยะหนึ่ง
“รอบ บ้านด้วย?”
“ค่ะ ไม่เพียงแค่ในตัวเมือง ดูเหมือนว่าจะมีบางคนที่ได้รับหน้าที่ให้ลาดตระเวนดูแลรอบๆคฤหาสน์ และถนนจากที่นี่ไปยังเมืองด้วย”
“ว้าว สุดยอด”
“นั้นเป็นเพราะอริซซามะเป็นบุตรีคนเดียวของขุนนาง แต่ก็ยังถูกโจมตี แถมเมื่อพูดถึงมาเรียนา……..”
เป็นที่แน่นอนอยู่แล้วว่าสถานภาพทางสังคมของขุนนางนั้นยิ่งใหญ่แค่ไหน มันเป็นสถานะที่น่าตกตะลึงด้วยตัวมันเองอยู่แล้ว แม้จะได้สัมผัสด้วยตัวเอง แต่มันก็ยังยากที่ฉันจะเชื่ออยู่ดี
ทว่าตอนนี้ฉันสนใจคำพูดต่อไปจากที่ว่า〝เมื่อพูดถึงมาเรียนา〟มากกว่า
ฉันรู้ว่าที่นี่เป็นจุดยุทธศาสตร์สำคัญที่มีเส้นทางพิเศษหนึ่งเดียวที่เชื่อมต่อกับประเทศเพื่อนบ้าน กล่าวอีกนัยหนึ่งคือหากมีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้นที่นี่อาจส่งผลกระทบต่อประเทศเพื่อนบ้านด้วยเช่นกัน
……..และประเทศเพื่อนบ้านคือ
“จักรกาหวัด?”
“――――っ……!? …..ทำไม ไม่สิ ดิฉันหลุดปากไปงั้นเหรอ”
แย่แล้ว เบลล์ซังเอามือกุมปิดปากตัวเอง ก่อนที่จะถอนหายใจหนึ่งทีแล้วมองมาที่ฉันด้วยดวงตาเบิกกว้างเหมือนกับยอมแพ้แล้ว
“……ตามที่อริซซามะสงสัยเลยค่ะ เส้นทางของมาเรียน่านั้น มีกฏระเบียบพิเศษที่แตกต่างจากเขตอื่นๆเล็กน้อย”
“พิเจก”
ฉันไม่มีความจำเกี่ยวกับเรื่องพวกนั้นเลย แต่เรื่องที่ฉันกังวลเกี่ยวกับจักรวรรดิดูเหมือนจะไม่ผิดพลาด ดังนั้นฉันจึงพยักหน้าให้
“ค่ะ มาเรียน่า ตั้งอยู่ระหว่างราชอาณาจักรและจักรวรรดิที่เคยทำสงครามกันมาก่อน ที่นี่นั้นเป็นเขตเป็นกลางที่ปราศจากอาวุธ”
“เป็นกลาง…..อาวุด….”
“เขตเป็นกลางที่ปราศจากอาวุธค่ะ นั้นคือเป็นสถานที่ที่ทุกฝ่ายลงนามข้อตกลงห้ามมีอาวุธและการต่อสู้ค่ะ”
“เขตเป็นกลาง ปราสะจาก อาวุด”
“ค่ะ เก่งมากเลยค่ะ อริซซามะ”
ในขณะที่พยายามจำคำพูดสุดละเอียดอ่อนที่ไม่รู้ว่าจะได้มีโอกาศใช้ในอนาคตไหม ฉันก็ย่อยสิ่งที่เบลล์ซังพูดไปด้วย
ดูเหมือนว่าที่มาเรียน่าจะเป็นเขตเป็นกลางที่ทั้งราชอาณาจักรและจักรวรรดิจะไม่สามารถติดอาวุธเข้ามาได้ หากเป็นตามปกติก็ต้องมีอัศวินปกป้องชายแดนอยู่ แต่เพราะที่นี่เป็นเส้นทางพิเศษหนึ่งเดียวที่เชื่อมต่อกับประเทศเพื่อนบ้าน นั้นจึงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมวันนั้นฉันถึงไม่เห็นอะไรที่คล้ายกับแบบนั้นเลย
แน่นอนว่าฉันอาจจะมองข้ามไปเองก็ได้ แต่ก็อาจจะมีหน่วยขนาดเล็กที่ถูกเก็บไว้เป็นความลับก็ได้
กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ หากมองเหตุการณ์ในวันนั้นอย่างเป็นกลาง
มันคือเหตุการณ์ที่บุคคลสำคัญ ลูกสาวของท่านลอร์ดผู้ปกครองดินแดนถูกลอบสังหารในเขตเป็นกลาง
…..เข้าใจแล้ว เลวร้ายแบบสุดๆเลย
“อันตราย”
“…..ค่ะ ความสัมพันธ์ระหว่างราชอาณาจักรและจักรวรรดิอาจแย่ลงไปอีก”
ไม่ว่าความจริงเบื้องหลังคืออะไร ก็ไม่เปลี่ยนความจริงที่ว่ามีการสังหารขุนนางในเขตเป็นกลาง ซึ่งหมายความว่ามันอาจสามารถยกระดับไปสู่ปัญหาระหว่างประเทศได้ในทันที ด้วยเรื่องนี้หากเบื้องบนของราชอาณาจักรประกาศว่ามันเป็นฝีมือของจักรวรรดิแล้ว แน่นอนว่ามันจะทำให้เกิดการตอบโต้รุนแรงทันที
“ม่ายเป็นร๊ายเหรอ?”
“ครั้งนี้ลาบริกซ์ซามะเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วค่ะ ด้วยการพิสูจน์ว่าเรื่องนี้เป็นฝีมือของกลุ่มผู้ที่ไม่พอใจในราชอาณาจักรปัจจุบันค่ะ แม้อาจจะมีคนที่ไม่เห็นด้วย แต่ก็น่าจะทำให้ไม่เกิดปัญหากับจักรวรรดิ…..”
“งั้นเหรอ”
ยังไงซะลาบริกซ์ซังก็เป็นถึงแม่ทัพใหญ่ ฉันแน่ใจว่าเขามีมิตรภาพที่ลึกซึ้งกับคุณพ่อ ฉันจึงคิดว่าเขาต้องเคลื่อนไหวโดยให้เรื่องนี้มีลำดับความสำคัญสูงสุด
“เอ๊ะโตะ ดิฉันต้องขอประทานอภัยเป็นอย่างสูงด้วยค่ะ อริซซามะ ……หลายครั้งที่ดิฉันคุยกับอริซซามะ ดิฉันรู้สึกราวกับกำลังพูดคุยอยู่กับคนที่มีอายุเท่ากันเสมอๆ”
“เอ๊ะ…..”
โดกิ หัวใจของฉันเต้นแรงจนแทบทะลุ นานแค่ไหนแล้วที่เบลล์ซังสังเกตเห็น
มันชัดเจนอยู่แล้วว่า แววตาของฉันไม่ใช่ของเด็กสาวอายุห้าขวบ ฉันรู้สึกเหมือนถูกจ้องมองลึกเข้าไปถึงจิตวิญญาณจนฉันเผลอหลบตาโดยไม่ได้ตั้งใจ
จากนั้นเบลล์ซังก็หัวเราะอายๆเหมือนไม่มีอะไรแล้วลุกจากเตียง
“แต่จะเป็นไปได้ยังไง อริซซามะเติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ตามเวลา น่าจะเป็นดิฉันเองที่ดูเด็กลงล่ะค่ะ”
“มะ ไม่ใช่หรอก”
ฉันพยายามกลบเกลื่อนด้วยสีหน้าละเอียดอ่อนเหมือนให้กลายเป็นมุกตลกที่ไม่ตลก ให้กลายเป็นสิ่งที่เรียกว่าความเข้าใจผิดที่ไม่ต้องใส่ใจ เบลล์ซังยิ้มตอบกลับมาก่อนเอื้อมมือไปที่ประตู
“เช่นนั้น ดิฉันขอตัวไปเตรียมอาหารเช้าก่อนนะคะ กรุณารอสักครู่ค่ะ”
“อืม ขอบคุณ”
จากนั้นเมื่อเห็นว่าประตูถูกปิดสนิท ฉันก็ล้มตัวลงนอนอีกครั้ง
ดูเหมือนหัวข้อสุดท้ายที่คุยกับเบลล์ซังจะหนักหนาทำให้เหนื่อยยิ่งกว่าเรื่องยากๆที่คุยกันหลังตื่นนอนซะอีก ส่วนตอนนี้ก็ทำได้แค่ปล่อยวางและรอจนกว่าเบลล์ซังจะกลับมาพร้อมอาหารเช้า
คู่หูที่โดนฉันกอดไว้แน่นกลางอกยังคงยิ้มอยู่เช่นเดิม
“… เป็นอย่างไรบ้าง?”
“ค่ะ ฮัททีเรียซามะ ในขณะนี้ดูเหมือนจะไม่เจ็บบาดแผลแล้ว และในขณะนอนหลับก็ไม่มีท่าทางว่ากำลังฝันร้ายเป็นพิเศษค่ะ”
“งั้นเหรอ……”
หลังจากได้ยินรายงานสภาพร่างกายของอริซซามะ ฮัททีเรียซามะก็ดูโล่งใจก่อนจะเอนตัวพิงเก้าอี้ไม้แข็งของห้องทำงาน ฉันเห็นได้ถึงความตึงเครียดที่เกิดขึ้นค่อยๆถูกดึงออกไป
……….เหตุผลที่ดิฉันตัดสินใจเข้าไปอยู่ในห้องของอลิซซามะนั้นไม่ใช่เพียงแค่เพราะต้องจัดการห้องให้มิแรนด้าซังเท่านั้น
“ยังไงก็ตาม นอกเหนือจากร่างกายแล้ว…..อย่างอื่นล่ะ”
“ค่ะ……ด้านจิตใจไม่แสดงความหวาดกลัวใดๆออกมาให้เห็นเลยค่ะ ดีจนรู้สึกว่าดีเกินไปค่ะ”
ถูกโจมตียามออกนอกบ้านครั้งแรก เกือบจะถูกฆ่าตาย และต้องมาเป็นพยานได้เห็นผู้ที่มอบความไว้วางใจมากที่สุดอย่างดิฉันหลั่งเลือด ยิ่งไปกว่านั้นยังฝืนรับเอาอาการบาดเจ็บที่ใหญ่เกินไปสำหรับร่างเด็กเล็กๆนั้น
ดิฉันสงสัยจริงๆว่าโลกภายนอกได้ปลูกฝังความกลัวลงไปในร่างเล็กๆนั้นเท่าไรกันแล้ว
ดิฉันตัดสินใจเข้าไปอาศัยร่วมห้องเพื่อค้นหา และเพื่อรักษา แน่นอนสามารถพูดได้ว่านี้เป็นเหตุผลใหญ่ที่สุด
แต่ในเวลานั้นอริซซามะอดทนไว้โดยไม่ยอมร้องออกมาแม้จะเจ็บแค่ไหนก็ตาม ดิฉันแน่ใจว่ามันจะต้องเจ็บจนเกินจะบรรยายได้ แต่ถึงอย่างงั้นอริซซามะกลับยิ้ม และบอกไม่เป็นไร และบอกรัก
“อริซซามะ……..”
“เบลล์”
“……คะ ขออภัยด้วยค่ะ ดิฉันอดที่จะหดหู่ไม่ได้”
“….ไม่หรอก ข้าเข้าใจความรู้สึกของเจ้าดีว่ามันเจ็บปวดแค่ไหน”
ใบหน้าของฮัททีเรียซามะที่พยายามปลอมดิฉันก็มีสีหน้าหดหู่มืดมนไม่ต่างกัน
ยังไงก็ตามในที่สุด เป้าหมาย การพาออกไปข้างนอกก็สำเร็จแล้ว การฝืนรักษาก็เหมือนการขุดลึกเข้าไปในแผลที่อ่อนนุ่ม
ตอนนี้อริซซามะอาจจะดูเหมือนดีขึ้นแล้ว แต่มันก็อาจจะเป็นแค่การกดอารมณ์เอาไว้ชั่วคราวเท่านั้น แผลภายในใจเช่นนี้ มันจะค่อยๆกลายเป็นคลื่นลูกใหญ่ที่โถมเข้าหาในท้ายที่สุด
“เจ้าเห็นอะไรที่แปลกๆบ้างหรือไม่?”
“ไม่มีสิ่งใดเป็นพิเศษค่ะ”
ไม่มี และดิฉันพยายามรักษาสถานภาพของพวกเราเอาไว้คงเดิม แล้วทันใดนั้นดิฉันก็นึกถึงบางสิ่งขึ้นมาได้
ใช่ ช่วงเวลาที่อริซซามะดูแตกต่างจากปกติ ฮ้า ทำไมดิฉันถึงมารู้สึกตัวเอาตอนนี้กัน
“ไม่สิ มีอยู่ค่ะ”
“อะไรงั้นรึ……?”
มันเป็นประสบการณ์ในขณะที่ใช้เวลาอยู่ในห้องเดียวกันเมื่อวานนี้ที่สั่นสะท้านเข้าไปถึงหัวใจของฉัน ในที่สุดดิฉันก็ตระหนักได้ถึงตัวตนอันไม่กลมกลืนที่ทำให้รู้ไม่สบายใจ
พฤติกรรมบางอย่างที่เห็นได้ชัดปรากฏออกมา
ครั้งแรกคือเมื่อคืน ก่อนเข้านอน
“――――อริซซามะอยากให้ดิฉันนอนด้วยกันบนเตียง และจับดึงแขนของดิฉันให้นอนข้างๆเอาไว้แน่น”
“…..นั้นเป็นเรื่องที่อริซยามปกติไม่มีทางทำอย่างแน่นอน”
เพราะความผูกพันที่ผ่านมาทำให้ดิฉันไม่ได้ตระหนักถึงท่าทางพยายามเอาแต่ใจของอริซซามะ แต่ดิฉันก็ควรที่จะสังเกตเห็นถึงท่าทางการเอาแต่ใจที่แตกต่างจากปกติตั้งแต่แรก
ทั้งๆที่อริซซามะไม่เคยจะเอาแต่ใจเช่นนี้มาก่อน เธอถึงกับใช้การเอาใจทางกายอ้อนให้ดิฉันนอนด้วย แม้ว่าดิฉันจะแสดงออกว่าปฏิเสธแค่ไหนก็ตาม?
ไม่มีทางเป็นไปได้ สภาวะไม่ปกตินี้ไม่เคยเกิดขึ้นจนกระทั่งบัดนี้
“ค่ะ เมื่อมาพิจารณาให้ดีตอนนี้ ในตอนที่ถูกขอร้องให้กอด ท่าทางยามนั้นดูสิ้นหวังมากๆเลยค่ะ”
อริซซามะเงยหน้าขึ้นมาด้วยดวงตาที่เปียกชื้นเหมือนลูกสุนัขตัวน้อยที่หวาดกลัวการถูกทิ้ง และดึงแขนเสื้อของดิฉันเอาไว้แน่น ดูเหมือนเบื้องหลังท่าทางเช่นนั้นคือ ความสิ้นหวังที่ทำให้พูดสิ่งใดออกมาก็ได้
ดิฉันรู้สึกเหมือนไม่สามารถปฏิเสธได้ เข้าใจแล้ว ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่เพียงแค่เพราะความน่ารักเกินห้ามใจของอริซซามะ
“เข้าใจแล้ว”
“…..และแม้หลังจากนั้น เมื่อเช้านี้ยามที่ดิฉันกำลังจะออกจากห้อง ดิฉันก็ถูกจับมือเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย และเมื่อดิฉันออกมาจากห้องได้แล้ว เวลานั้นอริซซามะก็ดูเศร้าสร้อย มองมาด้วยสายตาเปล่าเปลี่ยว……ราวกับกำลังบอกว่า อย่าไป”
เมื่อดิฉันพยายามไปทำงานทันทีหลังจากที่ตื่น อริซซามะก็หยุดดิฉันด้วยสายตา นั้นก็คือด้วยดวงตามี่เปียกชื้น ในตอนแรกดิฉันสงสัยว่าเป็นน้ำตาที่ไหลออกมาในยามที่พึ่งตื่นนอน แต่มือที่จับดิฉันเอาไว้แน่นก็ปฏิเสธเรื่องนั้นทันที
“…..อริซ กำลังกลัวอยู่สินะ”
“บางทีอาจจะเป็นเช่นนั้นค่ะ”
ความเงียบงันหนักอึ้งกระจายไปทั่วห้อง
ใช่ ดิฉันแน่ใจว่านั้นคือความกลัว แม้จะถูกซ่อนเอาไว้อย่างหมดจดจนแทนไม่เปิดเผยออกมา
แต่เสียงเรียกร้องอุณหภูมิของดิฉัน ของผู้คน ไม่อาจทนได้
เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ตอนแรกดิฉันคิอว่าเป็นเพราะอาการเจ็บจากบาดแผล แต่ ดูเหมือนอาจจะไม่ใช่
อริซซามะกำลังทุกข์ทรมานจากบาดแผลบาดลึก ไม่ใช่จากบาดแผลที่หลัง แต่เป็นจากหัวใจสินะคะ
ด้วยความเกรงใจไม่อยากสร้างปัญหาจึงต้องตัวสั่นหวาดกลัวในชื่อของตนอยู่คนเดียวบนเตียง ขดตัวระงับความรู้สึกในอกของตนเองเพื่อที่จะไม่ร้องขอความช่วยเหลือใดๆ นี่เป็นเรื่องที่ดิฉันฉุดคิดขึ้นมาในใจอย่างฉับพลัน
ทันใดนั้นหน้าอกของดิฉันก็เจ็บปวด
“ต้องขอประทานอภัยเป็นอย่างสูงด้วยค่ะ ฮัททีเรียซามะ ดิฉัน…”
“…..อ้า ในยามที่เจ้าอยู่ข้างๆ เจ้าไม่ต้องไปกังวลกับงานของหัวหน้าข้ารับใช้สักพักแล้วกัน”
ดิฉันเองก็อยากจะอยู่ช่วยงานอย่างใกล้ชิด แต่รอยคล้ำลึกใต้ตาของฮัททีเรียซามะก็ทำให้สีหน้าดูไม่ดีนัก
ดิฉันรู้ดีว่าในฐานะลอร์ดผู้ปกครอง ไม่สิ ในฐานะพ่อคนหนึ่ง ท่านกำลังทำงานอย่างสุดความสามารถเพื่อที่จะค้นหาอาชญากร และเฝ้ามองฝ่ายตรงข้ามเพื่อป้องกันการโจมตีที่อาจจะเกิดขึ้นอีกครั้งหลังจากครั้งก่อนจบลงด้วยความล้มเหลว ทำให้ท่านนอนเพียงเท่าที่จำเป็นเท่านั้น
คำขอความร่วมมือถึงแผนกข่าวกรอง คำขอถึงกองอัศวิน เอกสารจำนวนมากที่วางซ้อนกันบนโต๊ะระบุเช่นนั้น
เช่นนั้นแล้วดิฉันควรทำเช่นไรดี
เพื่อฮัททีเรียซามะ เพื่อตัวดิฉันเอง และเหนือสิ่งอื่นใด ดิฉันจะสามารถทำสิ่งใดเพื่ออริซซามะได้บ้าง
“เมื่อถึงเวลาที่มิแรนด้ามาถึง ให้พาเธอไปที่ห้องพร้อมกับข้าด้วย”
“รับทราบแล้วค่ะ เช่นนั้น ขออนุญาตค่ะ”
――――ดิฉันจะจับมือ จะกอด และจะพูดคุย จะไม่ยอมปล่อยให้ร่างเล็กๆนั้นต้องหนาวเหน็บว้าเหว่จากความหนาวเย็นของบาดแผลเด็ดขาด สิ่งที่ดิฉันทำได้ก็มีเพียงการอยู่ข้างๆเพื่ออบอุ่นร่างกายและจิตใจของอริซซามะ
Comments