บทที่ 129 อัจฉริยะสู่หัวหน้านักโทษคนใหม่
ฟางหนิงไม่ได้ถามแอนเดอร์สันตรงๆ เขาไม่ได้ตกใจเหมือนเทพแห่งระบบ เพราะเจ้าหมอนั่นเป็นคนชั่ว ถ้าหลอกถามเรื่องอื่นๆ คงไม่มีผลอะไรร้ายแรง แต่ในเมื่อมันเกี่ยวกับตัวตนของเขา จะถามออกไปง่ายๆ แบบนั้นได้เหรอ? ไม่กลัวความลับจะแตกรึไง?

ดังนั้นเขาจึงกลายร่างเป็นมังกรขาวแล้วยังบริเวณห้องขังของระบบ

แอนเดอร์สันงุนงง “เอ๋ คนที่ควรมาในครั้งนี้ ต้องเป็นพัศดีสิ? ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะมีมังกรมาคุม ไม่ นี่ไม่ถูกต้อง… คุณคืออัศวิน A สินะ ส่วนเมื่อครู่นั่นคงเป็นคนใช้ของคุณถึงจะถูก! ”

ฟางหนิงตกใจ เป็นไปได้ไหมที่อีกฝ่ายจะรู้ว่าเขาและร่างมนุษย์ก่อนหน้านี้เป็นคนเดียวกัน?

เขาได้ยินแอนเดอร์สันพูดออกมาเท่านั้น พร้อมกับน้ำเสียงหัวเราะถากถาง อีกฝ่ายหัวเราะอย่างภาคภูมิใจ

“ไม่คิดเลย ไม่คิดเลย ด้วยชื่อเสียงที่ยิ่งใหญ่ ไร้เทียมทาน แม้แต่ความรู้สึกทางดวงตาเทพเจ้าของฉันก็ไม่สามารถจัดการอัศวิน A ได้ ร่างกายที่แท้จริงและความรู้สึกทางจิตวิญญาณนั้นคือตัวอ่อนของมังกรสินะ!”

ซวยแล้วไง! ใบหน้าของฟางหนิงเปลี่ยนสีทันทีเมื่อได้ยินคำพูดนั้น นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนเปิดเผยความสัมพันธ์ระหว่างเขากับอัศวิน A ความน่ากลัวของดวงตาเทพเจ้าในการหยั่งรู้ของแอนเดอร์สันนั้นไม่สามารถคาดเดาได้เลยจริงๆ โชคดีหลังจากฟังต่อ เขาก็เริ่มจะสงบใจลงได้…

“มิน่าล่ะ เห็นๆ กันอยู่ว่านี่เป็นร่างมังกรจริง แต่มันมาเร็วขนาดนี้ ไม่น่าแปลกใจที่คุณต้องซ่อนตัวอยู่ในพื้นที่พิเศษนี้ตลอดเวลา ใช้เวลาส่วนใหญ่ศึกษาเทคโนโลยี AI ของมนุษย์ แล้วใช้ประสาทสัมผัสทางจิตวิญญาณของคุณเพื่อควบคุมชิปของ AI ภายนอก ผมเข้าใจหมดแล้ว! มังกรแห่งจิตวิญญาณ และมังกรขาวศักดิ์สิทธิ์ ทั้งสองล้วนเป็นกลอุบาย และเบื้องหลังพวกเขาก็คือคุณ ดวงตาเทพเจ้าของมังกรตัวจริงที่ควบคุมมัน!”

แอนเดอร์สันหัวเราะ “ฮ่าฮ่า” ราวกับว่าเขาได้ไขข้อสงสัยในใจของตนเอง และทุกคนก็ดูเหมือนจะผ่อนคลาย

“ฉันสงสัยมานานแล้วว่ามังกรตัวจริงนั้นแข็งแกร่งขนาดนี้ได้ยังไง ระดับพลังของมันนั้นสูงมาก พัฒนามาเร็วขนาดนี้ได้ แน่นอนว่าความเข้มข้นของพลังชีวิตในช่วงปัจจุบันของโลกย่อมแข็งแกร่ง เหมาะกับมังกรตัวจริงที่จะทะลวงเข้ามา แต่เมื่อสัมผัสได้ถึงรูปแบบของความคิดทางจิตวิญญาณเช่นคุณแล้ว ผมถึงได้เข้าใจ!

“ที่แท้ตระกูลมังกรตัวจริง ได้ส่งตัวอ่อนมังกรไปจัดการล่วงหน้าแล้ว และเพราะกลัวว่าจะเกิดเรื่องขึ้น พวกเขาก็เลยเตรียมอุปกรณ์อวกาศล้ำค่านี้ไว้ ซึ่งสามารถใช้ซ่อนจิตวิญญาณของตัวอ่อนได้

“ไม่น่าแปลกใจที่จะมีเพียงวิญญาณเท่านั้นที่สามารถเข้ามาที่นี่ และคนที่มีชีวิตจะตายเมื่อพวกเขาเข้ามา เพราะมันไม่ได้มีเจตนาให้คนมีชีวิตเข้ามา ไม่อย่างนั้นจะเป็นการคุกคามจิตวิญญาณของตัวอ่อนมังกรตัวจริง

“ฮ่าฮ่า ฉันคือคนแรก คนเดียว และคนสุดท้ายที่รู้จักร่างที่แท้จริงของอัศวิน A ในโลกนี้!”

หม่าเต๋อชุน “ตอนนี้มีคนสามคนที่รู้เรื่องนี้ แอนเดอร์สัน ผู้เฒ่าเฟิง และฉัน”

ผู้เฒ่าเฟิง “ไม่ มีแค่แกสองคนเท่านั้น เมื่อครู่ฉันเล่นไพ่อยู่ แต่หลังจากนั้นก็หลับไปแล้วไม่ได้ยินอะไรเลย”

แอนเดอร์สัน “หม่าเต๋อชุน ไหนลองพูดอีกครั้งสิ เมื่อกี้นายได้ยินอะไรไหม? ผู้เฒ่าเฟิง คุณทรมานเขาในนามของผมในเขาวงกตแห่งจิต”

หม่าเต๋อชุน “อย่า อย่าทะเลาะกัน ฉันไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้นแหละ ทั้งตอนนี้ ในอนาคต และไม่ว่าเมื่อไหร่ แอนเดอร์สันเป็นคนเดียวที่รู้ร่างที่แท้จริงของอัศวิน A…”

ฟางหนิงพูดไม่ออกเมื่อได้ยินเรื่องนี้ มันร้ายกาจจริงๆ ร้ายกาจแบบไม่มีอะไรมาวัดได้ แต่ละคนช่างชั่วร้ายมาก

แม้ว่าผู้ชายคนนี้จะมองเห็นความสัมพันธ์ที่แท้จริงระหว่างเขากับร่างกายภายนอก ฟางหนิงก็ไม่แปลกใจที่ได้ยินเรื่องนี้อีกต่อไป แอนเดอร์สันเป็นคนฉลาด แต่เขาฉลาดเกินไป…

ด้วยท่าทีของอีกฝ่าย เขาไม่จำเป็นต้องถามคำถามเดิมอีกต่อไป มันพิสูจน์ได้อย่างสมบูรณ์แล้วว่าร่างมังกรและร่างมนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตสองประเภท

“การแปลงร่างมังกร” เวอร์ชันที่สมบูรณ์แบบนี้ทรงพลังจริงๆ ฉลาดพอๆ กับ แอนเดอร์สัน เขาอาจจะคิดว่าร่างมังกรขาวของเขาเป็นร่างที่แท้จริงของอัศวิน A ส่วนร่างกายจริงๆ ของเขา สามารถเปลี่ยนเป็นอีกคน

ในเมื่ออีกฝ่ายเข้าใจผิดแบบนั้นไปแล้วก็ดี เพราะฟางหนิงเองก็ไม่อยากอธิบายอะไร

ฟางหนิง “สายตาแกเฉียบแหลมมาก แต่การรู้เรื่องพวกนี้จะมีประโยชน์อะไรล่ะ? ฉันสามารถบดขยี้แกให้ตายได้เพียงแค่โบกมือ ทำให้วิญญาณของแกหายไป และกลายเป็นสามคนสุดท้ายที่รู้จักร่างที่แท้จริงของฉัน”

แอนเดอร์สันได้ยินคำขู่นี้ ก็ไม่เหลือเค้าความภูมิใจเหมือนตอนแรกแล้ว แต่กลับยอมจำนนทันที “โปรดอภัยให้ด้วย ท่านมังกรจริง”

“ตอนนี้ท่านสามารถเอาชนะผมได้ในฐานะตัวอ่อนมังกร เพราะศักยภาพของท่านนั้นยากจะหยั่งถึง ในอนาคตท่านจะเป็นคนที่อยู่ในระดับเทพเซียนแน่นอน ผมเต็มใจที่จะอุทิศสติปัญญาและความจงรักภักดีทั้งหมดของผมให้ท่าน”

ฟางหนิงตกตะลึง เจ้าหมอนี่ฉลาดมาก ถ้าความจงรักภักดีของเขาเป็นของจริง ระบบจะสามารถตัดสินได้ไหม? เป็นไปไม่ได้ ระบบเป็นระบบด้านศิลปะการต่อสู้ มันยังต้องโหลดเทมเพลตฮีโร่อีกมากมายและไม่สามารถตัดสินได้แน่ๆ

แน่นอนว่าการแจ้งเตือนของระบบเป็นการพิสูจน์การคาดเดาของฟางหนิง

‘ระบบปราบแอนเดอร์สันตัวละครที่ชั่วร้ายอย่างยิ่งด้วยพลังอันทรงพลานุภาพ อีกฝ่ายตัดสินใจสาบานว่าจะจงรักภักดี คุณสมบัติของคู่ต่อสู้นั้นสูงกว่าข้อกำหนดขั้นต่ำของระบบมาก แต่แนวโน้มความดีและความชั่วของคู่ต่อสู้ขัดแย้งกันอย่างร้ายแรงกับคุณลักษณะที่กล้าหาญของระบบ และระบบจะไม่ยอมรับคู่ต่อสู้เป็นผู้ติดตาม’

แบบนี้สิถึงจะถูก ฟางหนิงลอบพยักหน้าให้ หลังจากอ่านข้อความแจ้งเตือน ทันทีที่ข้อความแจ้งเตือนนี้ปรากฏขึ้น ก็สามารถพิสูจน์ได้ว่าอีกฝ่ายไม่เคยโกหกมาก่อน ไม่อย่างนั้นคงไม่สามารถส่งข้อความแจ้งผู้ติดตามได้

จากนั้นเขาก็มั่นใจได้ว่าหากจำเป็น เขาจะใช้ร่างมนุษย์เพื่อลงทะเบียนสถานะเหนือมนุษย์ของ “ฟางหนิง” อย่างไรก็ตาม ก่อนเล่นเกมนี้ ฟางหนิงจะใช้ร่างมังกรขาวเพื่อรับรองความถูกต้อง

แน่นอนว่ามันไม่จำเป็น และเขาก็ไม่สนใจที่จะลงทะเบียนตัวตนที่แท้จริงของเขาในฐานะยอดมนุษย์ด้วย เพราะยังไงก็ตาม ตัวตนที่แท้จริงของเขาไม่จำเป็นต้องเข้าร่วมสถาบันที่เป็นทางการสำหรับการฝึกอบรม …

เพียงแต่ระบบไม่สามารถรับอีกฝ่ายเป็นผู้ติดตามได้ แต่เขาสามารถยอมรับได้ด้วยวาจา เพื่อให้ค่าของคนนี้เล่นได้ดีขึ้น ฟางหนิงคิดแบบนี้ อย่างไรก็ตาม เขาไม่ใช่เทพแห่งระบบ และไม่ถูกจำกัดด้วยคุณลักษณะที่กล้าหาญของเขา ตราบใดที่เขามั่นใจว่าเขาจะไม่ถูกยั่วยุโดยผู้ชายคนนี้ให้ทำสิ่งที่ไม่ดี

แน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้…เพราะร่างกายของเขาได้รับความไว้วางใจจากเทพแห่งระบบแล้ว และสิ่งเลวร้ายที่ขัดกับคุณลักษณะที่กล้าหาญก็ไม่จำเป็นต้องนึกถึง

หลังจากคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฟางหนิงก็แสร้งทำเป็นพูดขึ้นมาอีกครั้ง “เพราะความฉลาดของแก ฉันจะให้แกมีโอกาสได้ติดตามและแต่งตั้งให้แกเป็นหัวหน้านักโทษของ ‘เรือนจำมังกรศักดิ์สิทธิ์’ นี้อย่างเป็นทางการ”

ด้านผู้เฒ่าเฟิงได้ยินดังนั้นก็เสียใจ ตอนที่มีชีวิตอยู่แอนเดอร์สันก็อยู่เหนือกว่าเขา และตอนนี้หลังจากตายเป็นผีไปแล้ว ไม่คิดเลยว่าแอนเดอร์สันจะอยู่เหนือเขาอีก ต้องโทษตัวเองที่สงวนท่าทีมากเกินไป พวกผีเหล่านี้จะยอมจำนนเพื่อแลกกับความเชื่อใจต่อเจ้านายใหม่สินะ…

แอนเดอร์สันพยักหน้า “ ‘เรือนจำมังกรศักดิ์สิทธิ์’ คุกที่เหมือนนรกนี่ควรตั้งชื่อนี้แหละ ผมถามตัวเองถึงความแข็งแกร่งของความรู้สึกทางจิตวิญญาณซึ่งหาตัวจับยากในโลกนี้ แต่ไม่มีทางที่จะหลุดพ้นจากที่นี่ได้ มีเพียงทักษะการรับรู้ทางวิญญาณบางอย่างเท่านั้นที่สามารถใช้ได้ ผมจะช่วยท่านจัดการเรือนจำมังกรศักดิ์สิทธิ์นี้อย่างดี และป้องกันไม่ให้นักโทษแม้แต่คนเดียวหลบหนีไป”

ฟางหนิง “แกไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องนี้หรอก ไม่มีใครสามารถหลบหนีจากที่นี่ได้แน่นอน เพราะแกยังมีทักษะด้านความรู้สึกทางจิตวิญญาณอยู่บ้าง ฉันจึงไม่จำกัดการใช้ความสามารถเหล่านี้ เพื่อให้แกสามารถจัดการวิญญาณชั่วร้ายใหม่ๆ ได้ง่ายๆ

“ฉันมีบางอย่างที่อยากให้แกทำแทนฉันหน่อย เพราะก่อนหน้านี้นายเชี่ยวชาญด้านจิตวิญญาณ และเรือนจำมังกรศักดิ์สิทธิ์เพิ่งจะก่อตั้งขึ้น ระบบการลงโทษยังไม่เข้าที่เข้าทาง ดังนั้นแกควรนึกถึงความรู้สึกทางจิตวิญญาณการลงโทษทั้งสิบแปดประเภท จะได้สะดวกต่อการลงโทษวิญญาณชั่วร้ายพวกนั้นในอนาคต ประการแรกคือการลงโทษพวกเขาที่กระทำบาปในชีวิตที่ผ่านมา อีกประการคือแสดงให้เห็นถึงพลังอำนาจของเรือนจำมังกรศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ เพื่อที่พวกเขาจะได้ไม่กล้าทำผิดพลาดในอนาคตอีก”

แอนเดอร์สัน “อย่ากังวลไปเลยนายท่าน ผมจะจัดการกับการลงโทษทางจิตวิญญาณทั้งสิบแปดประเภทโดยเร็วที่สุด เพื่อช่วยให้ท่านลงโทษคนบาปเหล่านั้นได้ดีขึ้น”

เมื่อผู้เฒ่าเฟิงและหม่าเต๋อชุนได้ยินสิ่งนี้ พวกเขาก็ตัวสั่นคลอน ตอนนี้อำนาจทุกอย่างในคุกแห่งนี้อยู่ในมือของแอนเดอร์สันแล้ว

หากแต่ก่อนที่ทั้งสองจะตื่นจากความกลัว ฟางหนิงก็หันหลังแล้วจากไป เพราะมีแอนเดอร์สันหัวหน้าเรือนจำมาช่วยจัดการ เขาจึงรู้สึกโล่งใจมากขึ้น ดังนั้นเขาจึงวิเคราะห์สถานการณ์ต่อไป

…………

ระบบ “โฮสต์ฉลาดมาก แอนเดอร์สันกลายเป็นเครื่องมือของเราจนได้”

ฟางหนิง “นี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย แกเองก็สามารถทำได้แบบนี้เหมือนกันแหละนา…”

‘ระบบกำลังพิจารณา…’

‘ระบบกำลังพิจารณา…’

‘ระบบตัดสินใจใช้ร่างอัศวิน A…’

ฟางหนิงพูดไม่ออกเมื่อเห็น “ฉันตกใจหมด นึกว่าแกจะหนีไปอีกแล้ว”

ระบบตอบกลับ “ระบบอยากจับอาชญากรให้มากกว่านี้ ระบบกลัวว่า ‘เรือนจำมังกรศักดิ์สิทธิ์’ ที่จัดตั้งขึ้นใหม่จะดูทรุดโทรมเกินไป…”

ฟางหนิง “เอาล่ะ ระบบ แกเป็นระบบที่ซื่อสัตย์มาก ทำงานได้ดี เพราะฉะนั้นผู้บัญชาการคนนี้จะคอยดูแลที่แห่งนี้ให้เอง วางใจได้”

…………

อีกฟากหนึ่งของมหาสมุทร ณ ลานสนามหญ้าเขียวชอุ่ม ต้นเบิร์ชสองสามต้นกระจัดกระจายอยู่ในนั้น หญิงสาวผิวขาวเนียนในชุดเดรสยาวสีขาวกำลังเดินอยู่บนพื้นหญ้า เธออุ้มแมวอ้วนดำอยู่ในอ้อมแขน

“ทอม บอกฉันที แอนเดอร์ตายแล้วจริงๆ ใช่ไหม?” หญิงผิวขาวถามเสียงต่ำขณะลูบขนแมวดำเบาๆ

แมวดำนอนขดตัวอยู่ในอ้อมแขนของหญิงสาวอย่างเกียจคร้าน มีเพียงหนวดสองสามเส้นของมันที่สั่นไหวไปมา

ผ่านไปสักพัก ริมฝีปากของแมวดำก็ขยับ “วิญญาณของแอนเดอร์สันได้หายไปจากโลกนี้แล้ว และจะไม่กลับมาอีก ด้วยความช่วยเหลือจากความสัมพันธ์ครั้งก่อนของฉันกับวิญญาณของเขา ฉันสัมผัสได้ถึงข้อมูลสุดท้ายบางส่วนจากจิตวิญญาณของแอนเดอร์สัน ในตอนนี้วิญญาณของเขาอยู่ในขุมนรกแห่งหนึ่ง และดูเหมือนว่าเขาเพิ่งจะกลายเป็นคนสำคัญในนรกแห่งนั้น แต่หลังจากนั้นฉันก็สัมผัสอะไรไม่ได้อีกเลย เป็นไปได้ว่าเขาได้ตัดขาดความสัมพันธ์กับจิตวิญญาณของฉันแล้ว”

เมื่อได้ยินคำพูดนั้น หญิงสาวก็ผุดยิ้มเล็กๆ ออกมา ใบหน้าของเธอสดใส “เจ้าหมอนั่นสมควรอยู่หรอกถ้าต้องลงนรกน่ะ… เพราะตอนมีชีวิตอยู่ก็ทำแต่เรื่องร้ายกาจ ส่วนเรื่องเป็นคนสำคัญอะไรนั่น จากความสามารถของเขาแล้วก็ไม่ได้น่าแปลกใจ แต่น่าเสียดายที่เขามีหน้าที่รับผิดชอบในการวิจัยโครงการด้านเทคนิคของเราหลายโครงการ ในบรรดาพวกคนใหม่ๆ ที่มีความสามารถนั้น แกว่ามีใครที่สามารถแทนที่เขาได้ไหม?”

แมวดำตอบกลับ “มีชาวเอเชียคนหนึ่งชื่อเปิ่นซง ความสามารถอาจอ่อนด้อยกว่าเขาเล็กน้อย แต่บุคลิกของเขาตรงไปตรงมามากกว่าแอนเดอร์สัน เขาสามารถแทนที่แอนเดอร์สันได้ และมันก็สามารถฟื้นฟูภาพลักษณ์ของสมาคมดุลอำนาจของเราได้อีกมาก”

หญิงผิวขาวพูด “ใช่ ฝึกฝนเขาให้ดี ในอนาคตจะได้ให้เขาเข้ารับตำแหน่งแทนแอนเดอร์สัน แอนเดอร์สันเก่งเกินไป ฉันคิดเรื่องกำจัดเขามานานแล้ว แต่อัศวิน A กลับยื่นมือเข้ามาจัดการเรื่องนี้แทนแล้ว หากมีโอกาสก็ค่อยไปขอบคุณเขาสักครั้งเถอะ…”

แมวดำ “เหมียว…ถึงเวลาสนับสนุนเขาแล้ว… คนสวย หยุดก่อนสิ ฉันอยากคุยกับเธอสักหน่อย…”

ตอนนั้นเอง แมวสีขาวขนสะอาดสะอ้านตัวหนึ่งก็เดินข้ามกำแพงลานไปทีละก้าวด้วยท่าทางสง่างาม เจ้าแมวดำรีบกระโดดลงจากอ้อมแขนของผู้หญิงคนนั้นทันที มันบิดร่างอ้วนๆ แล้วไล่ตามแมวสีขาวไป

หญิงผิวขาวได้แต่มองภาพนั้นเงียบๆ…

…………………………………………………………………..