บทที่ 130 อัศวิน A ที่ไม่มีความทะเยอทะยาน
ในวันนี้ ขณะที่ฟางหนิงกำลังตรวจสอบสถานการณ์ปัจจุบันอยู่นั้น เทพแห่งระบบก็ควบคุมร่างกายของอัศวิน A แล้วเปิดแผนที่ออกจัดการปีศาจ จากนั้นข้อความ QQ ของเจิ้งต้าวก็ดังขึ้นอีกครั้ง

เจิ้งต้าว “นายท่าน สำนักสัจธรรมกำลังดำเนินการสรุปสิ้นปี พวกเขาขอแสดงความเสียใจไปยังหน่วยสหกรณ์โดดเด่น โดยขอเข้าพบนายท่านทั้งสอง”

ฟางหนิงกำลังจะปฏิเสธ เพราะเทพแห่งระบบกำลังยุ่งมากในตอนนี้ เขาจะมีเวลาคุยกับพวกเขาได้อย่างไร?

แต่ฟางหนิงก็ตกลงหลังจากใคร่ครวญเรื่องนี้อีกที ไม่มีเหตุผลอื่นเลย เพราะนักโทษของ “เรือนจำมังกรศักดิ์สิทธิ์” จะต้องเปลี่ยนสกินก่อน จึงจะสามารถเข้าร่วม “อสูร” เพื่อรับทองได้ เมื่อถึงตอนนั้นจะมีปัญหามากมายในสำนักสัจธรรมแน่นอน

สองวันต่อมาอัศวิน A ก็กลับไปที่วิลล่า ในห้องนั่งเล่นที่ไม่ได้ถูกตกแต่งอะไรเอาไว้นั้นได้รับการตอบรับอย่างดีมากจากคนของสำนักสัจธรรม

ชายหญิงคู่หนึ่งมาที่นั่น ทั้งสองหน้าตาธรรมดาทั่วไป ไม่หล่อไม่สวย ผู้หญิงอายุราว 20 กว่าๆ ท่าทางยังสาวและมีเสน่ห์ ส่วนผู้ชายนั้นอายุราว 40 ปี ท่าทางสงบเงียบและซื่อสัตย์

หลังจากที่เจิ้งต้าวชงชาหลงจิ่งชั้นดีและยกไปเสิร์ฟให้พวกเขาแล้ว เขาก็ยืนรอคำสั่ง

ฟางหนิงเชิญพวกเขาทั้งสองดื่มชา แต่ทั้งสองกลับปฏิเสธ พวกเขาเพียงแค่จิบมันเล็กน้อยแล้วเริ่มเข้าประเด็นทันที

ชายวัยกลางคนเอ่ย “ท่านมังกรแห่งจิตวิญญาณ เรามาจากกลุ่มนอกสถานที่จากสำนักสัจธรรม ผมชื่อเซี่ยตง ส่วนเธอชื่อหลิวชิง ก่อนอื่นผมมาที่นี่เพื่อขอบคุณทั้งสองสำหรับความพยายามของพวกคุณในการทำให้โลกมั่นคงและเป็นระเบียบในในปีที่ผ่านมา สำหรับผลงานที่โดดเด่นนั้นนี่คือเงินรางวัล จำนวนเงินไม่เยอะมากนัก แต่สื่อถึงน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ ได้”

เซี่ยตงกล่าวพลางก็วางซองสีแดงซองหนึ่ง

เมื่อหลิวชิงเห็นภาพนี้ เธอก็จำได้ว่าเพื่อนร่วมงานเคยพูดเอาไว้ เมื่อพบท่านมังกรแห่งจิตวิญญาณ ไม่ต้องนำของอะไรไปให้เขา เพียงแค่พกเงินไปก็จะพูดคุยได้ง่ายขึ้นแล้ว

ฟางหนิง “เกรงใจพวกคุณทั้งสองมาก ดื่มชาอีกหน่อยสิ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันจะขอตัวปิดจิตและฝึกซ้อมต่อ แล้วให้พ่อบ้านเจิ้งมาคุยกับพวกคุณทั้งสองแทน”

จากนั้น เซี่ยตงก็ขยิบตาให้หลิวชิง เธอรีบพูดว่า “นายท่านผู้นี้ขยันจริงๆ เราอยากจะถามว่า ปีใหม่ที่กำลังจะมาถึงนี้ คุณมีเป้าหมายใหม่อะไรไหม?”

ใจของฟางหนิงเต้นรัว สองคนนี้หมายความว่าอย่างไรกัน?

เขาพูดกับระบบทันทีว่า “แกออกไปคุยหน่อยสิ พูดว่าเป้าหมายสำหรับปีหน้าคือการฝึกซ้อมตามปกติและปฏิบัติตนเป็นคนกล้าหาญ”

ระบบจัดการเคืนร่างอัศวิน A “ไม่มีเป้าหมายใหม่ มีเพียง ‘ปฏิบัติการเพื่อขจัดความชั่วร้าย’ เท่านั้น”

เซี่ยตงขยิบตาให้หลิวชิงอีกครั้ง อีกฝ่ายรีบพูดต่อ “ความทะเยอทะยานอันสูงส่งของท่านนั้นบริสุทธิ์ยิ่ง และเราชื่นชมมันมาก เราจะไม่ทำให้คุณเสียเวลาในการฝึกซ้อม เป็นเรื่องดีที่พ่อบ้านเจิ้งจะอยู่พูดคุยกับเรา”

ปกติแล้วอัศวิน A ไม่ค่อยสนใจใครมากนัก เขาเดินออกจากห้องนั่งเล่น แล้วปล่อยให้พ่อบ้านเจิ้งพูดกับทั้งสองคน

หลังจากออกไปแล้ว ระบบก็ถามฟางหนิงว่า “โฮสตฺจะให้ระบบออกไปตอบเพื่ออะไร?”

ฟางหนิง “ไม่มีอะไร ฉันแค่คิดว่าแกจริงใจและไว้ใจได้ นั่นจะทำให้คนพวกนี้รู้สึกสบายใจ”

ระบบ “ก็จริง ระบบไม่เหมือนโฮศต์ ระบบซื่อสัตย์มาโดยตลอด”

หลังจากนั่งพูดคุยกับพ่อบ้านเจิ้งได้สักพัก เซี่ยตงและหลิวชิงออกมาจากวิลล่าของอัศวิน A พวกเขาขึ้นรถสีดำ และหลังจากขับออกไปไกลได้สักระยะหนึ่งแล้ว ก็รายงานเรื่องทั้งหมดลับๆ ผ่านช่องทางออนไลน์

“ความทะเยอทะยานของอัศวิน A ยังไม่มีอะไรมาก และเป้าหมายสำหรับปีหน้ายังคงเป็นการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้และปฏิบัติตนเป็นผู้กล้าหาญ หลังจากที่ฉันประเมินแล้ว สิ่งที่เขาพูดนั้นเป็นความจริงทั้งหมด และยังเป็นภัยคุกคามไม่เปลี่ยนแปลง…”

…………

หนึ่งวันต่อมา ที่จื่อซานกวนทางภาคเหนือ ชายหญิงคู่หนึ่งเดินทางมาพบหม่าฟู่เทียน

ผู้ดูแลหม่า “ฮ่าฮ่า มาถึงปีที่จื่อซานกวนของฉันจะเปิดประตูเลือกสาวกที่โดดเด่นจากทั่วประเทศจีน และแสดงความทะเยอทะยานอันยิ่งใหญ่แล้วสินะ แน่นอน ฉันยังต้องขอให้คุณช่วยเรื่องนี้…”

เซี่ยตงรายงาน “ความทะเยอทะยานของจื่อซานกวนเพิ่มขึ้น หลังจากระบุแล้ว บางอย่างก็เป็นความจริง และบางส่วนก็ถูกปกปิด ขอแนะนำให้เพิ่มระดับภัยคุกคามที่อาจเกิดขึ้นด้วย…”

จากนั้นทั้งสองก็รีบไปที่สมาคมราชาผีทางใต้ แต่พวกเขาไม่ได้เจอกับราชาผี แต่ได้เจอกับกุ่ยต้าที่เป็นลูกพี่ใหญ่ของที่นั่นแทน

กุ่ยต้า “สมาคมราชาผีของเราถือเอาความปลอดภัยของประเทศและถือประชาชนเป็นความรับผิดชอบของพวกเรามาโดยตลอด และจะไม่มีการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ในปีหน้า”

เซี่ยตงรายงาน “สมาคมราชาผีจะมีการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ที่ไม่ทราบแน่ชัดในปีหน้า ขอแนะนำให้ตื่นตัวพร้อมรับมืออยู่ตลอดเวลา”

ทั้งสองทำงานร่วมกันมาโดยตลอด จึงถามออกไปอย่างตรงไปตรงมา “เป้าหมายใหม่ในปีหน้าคืออะไร?”

เป็นธรรมดาที่คนที่มีประสบการณ์ชีวิตเหล่านั้นจะไม่ตอบ เขาเพียงแค่หัวเราะ “ฮ่าฮ่า” ออกมา เพื่อทำเป็นว่าตนเองคล้อยตาม

เซี่ยตงไม่ได้สนใจ เพียงแค่เจรจากับพวกเขาต่อไป แล้วพิจารณาเนื้อหาของรายงานตามความจริงหรือความเท็จของคำพูดของอีกฝ่าย

ผ่านไปกว่าสองสัปดาห์ คนทั้งสองก็ได้ค้นหาผู้ฝึกเป็นสิบคนในประเทศจีน แล้วจึงรายงานเนื้อหาของการค้นหา

เมื่อเริ่นรั่วเฟิงเห็นรายงาน ก็พูดเบาๆ ว่า “ดูเหมือนว่าในช่วงหกเดือนที่ผ่านมา ความแข็งแกร่งของผู้คนจะเติบโตขึ้นอย่างมากทีเดียว จิตใจของพวกเขาไม่สงบ พวกเขาจำเป็นต้องได้รับสิ่งนั้นโดยเร็ว เพื่อจะได้มีแรงกายไม่ให้บุคคลอื่นมาเอาเปรียบ”

เมื่อเขาพูดจบ พายุก็ตามมาในไม่ช้า

…………

หลังจากที่ทั้งสองจากไปแล้ว อัศวิน A ไม่ได้เปิดแผนที่อีกต่อไป เขาฝึกฝนที่บ้าน โดยแปลงค่าประสบการณ์ที่เขาได้รับให้เป็นพลังต่อสู้

ในวันนี้มีแขกที่ไม่ได้รับเชิญมาที่บ้านอีกครั้ง

ชายคนนี้เป็นชายชราหน้าตาหล่อเหลา แต่งกายด้วยชุดโบราณ แม้ว่าเขาจะแก่แล้ว แต่ดวงตาของเขาก็ยังเฉียบคม

หลังจากเห็นคนผู้นี้ ฟางหนิงก็เกือบจะคิดว่าเขามาจากสมัยโบราณ และเมื่ออีกฝ่ายเอ่ยพูดกับตนแล้ว ฟางหนิงก็ยิ่งคิดว่าตนเองคิดถูก

“ข้าน้อยหวงรุ่ย ขออภัยยิ่ง ข้ามาที่นี่อย่างรีบเร่งและและมาโดยไม่ได้รับเชิญ ข้าหวังว่าท่านอัศวินจะอภัยให้” ชายชราเดินตรงไปแล้วคำนับขอโทษ

ฟางหนิงรู้ดีว่าใกล้จะสิ้นปีแล้ว และมีงานให้ทำเยอะมาก ดังนั้นเขาจึงต้อนรับแขกด้วยความใจเย็น ด้านพ่อบ้านเจิ้งก็เสิร์ฟชาให้แขกที่มาเยือนและคอยยืนอยู่ข้างๆ

ฟางหนิงยกมือขึ้นโบกไปมาเบาๆ “ไม่ทราบว่าที่ท่านมาที่นี่ มีอะไรจะชี้แนะหรือ?”

หวงรุ่ย “ท่านอัศวิน A ท่านเดินทางไปทั่วโลก ทำให้ทั่วทั้งโลกมีเสถียรภาพ และเป็นที่เคารพของผู้คน แต่ท่านเคยได้ยินชื่อหานซินและหลี่ซานมาก่อนหรือไม่?”

ฟางหนิงยกชาขึ้นจิบ และเมื่อเขาได้ยินคำพูดนั้น เขาก็เกือบจะสำลักออกมา คนคนนี้มาจากสมัยโบราณแน่นอน แต่ฉันไม่รู้ว่าเขามาจากยุคสามก๊ก หรือยุคจ้านกว๋อ? เขาดูจะคุ้นเคยกับสองยุคประวัติศาสตร์นี้มากที่สุด และรู้ว่าในเวลานั้นมีความแตกต่างมากมาย

ดังนั้น ฟางหนิงจึงตอบกลับด้วยท่าทีเคร่งขรึมว่า “ผมพอจะได้ยินมาบ้าง ไม่รู้ว่าที่ท่านเอ่ยถึงปราชญ์ทั้งสองนั้น หมายความว่าอะไร”

หวงรุ่ยท่าทีจริงจัง “คนของท่านตกอยู่ในอันตราย ท่านไม่รู้หรือ? แม้ว่าข้าจะเป็นคนขี้ขลาด แต่ข้าก็รู้จักความเมตตาและความชอบธรรม”

ฟางหนิงงุนงง “ในทุกๆ วัน ผมได้ช่วยชีวิตคนจำนวนมาก และผมยังไม่รู้ว่าท่านกำลังพูดถึงใคร? ”

หวงรุ่ยตอบกลับ “ครอบครัวของข้าอยู่ในเมืองจี้ ทรัพย์สมบัติมากมาย และครั้งหนึ่งเคยเป็นคนละโมบโลภมาก แต่ต้องขอบคุณท่าน ท่านเป็นวีรบุรุษ ท่านได้กำจัดบุคคลนั้นตามความประสงค์แล้ว และสิ่งนี้ทำให้ทุกอย่างสงบสุข ไร้อันตราย ข้ามักจะคิดเกี่ยวกับการตอบแทนอยู่เสมอ แต่น่าเสียดายที่ทรัพย์สินทางโลกมีไม่มากแล้ว และข้าคิดว่าท่านคงจะไม่สนใจมัน และหลังจากคิดเรื่องนี้เป็นเวลานาน ข้าก็ยังรู้สึกไม่สบายใจ”

ฟางหนิงคิด ‘ไม่ มีชายคนหนึ่งที่คอยจับตาดูอยู่ แต่โชคดีที่เขายุ่ง เลยไม่ต้องกังวลว่าจะออกมาทำลายการเรียนรู้ของฉันในตอนนี้’

หวงรุ่ยกล่าวต่อ “โชคดีที่ข้าน้อยอ่านหนังสือประวัติศาสตร์อยู่เสมอ และถามตัวเองว่าเขามีความรู้มากแค่ไหน เมื่อเร็วๆ นี้ข้าน้อยได้ให้ความสนใจเป็นพิเศษกับการกระทำของท่าน ตอนนั้นเองที่ข้าได้ค้นพบอันตรายที่ซ่อนอยู่อย่างใหญ่หลวง หากเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น ท่านจะประสบหายนะครั้งใหญ่ในอนาคต ข้าจึงมาเตือนท่าน”

ฟางหนิง “อันตรายอะไรกัน? ผมหวังว่าท่านจะพูดให้ผมเข้าใจมันมากกว่านี้”

หวงรุ่ยพูดเสียงเข้ม “นกย่อมหลบซ่อนคันธนู สถานการณ์ปัจจุบันยังไม่ชัดเจนมากนัก และท่านก็ยิ่งต้องพยายาม ข้าเกรงว่าการต่อสู้เพื่อความชอบธรรมของท่าน คนเหล่านั้นที่ท่านได้สังหารเขาไปครั้งแล้วครั้งเล่าอาจสร้างปัญหาในอนาคตให้ท่านได้”

ทันทีที่ฟางหนิงได้ยิน เขาก็เรียกระบบอีกครั้งแล้วให้ระบบตอบกลับตามที่เขาพูดแบบในครั้งที่แล้ว

ระบบ “ฉันรู้แค่ว่า ฉัน ‘ปฏิบัติการเพื่อขจัดความชั่วร้าย’ เท่านั้น อุดมการณ์นี้ยังชัดเจนอยู่เสมอ ท่านไม่ต้องมายุ่งหรอก”

ใบหน้าของหวงรุ่ยผิดหวังอย่างมาก เขากล่าวทันที “ไอ้หยา ท่านไม่ฟังคำแนะนำของข้าเลย ข้าแค่หวังว่าท่านจะไม่เสียใจกับมันในอนาคต…”

เขาพูดจบก็หันหลังเดินออกไป

ระบบ “เดี๋ยวก่อน”

ใบหน้าของหวงรุ่ยพลันฉายแววยินดี หันกลับมาทันที “ท่านต้องการฟังคำอธิบายเกี่ยวกับวิธีแก้ปัญหาเรื่องในภายภาคหน้าใช่ไหม?”

ระบบ “ท่านไม่จำเป็นต้องกังวลหรอก เมื่อครู่ผมเพิ่งได้ยินคุณพูดว่า ‘ท่านไม่สบายใจมาตลอด ที่ไม่ได้ตอบแทนคุณ’ เพราะฉะนั้นถ้าอยากสบายใจ ง่ายมาก แค่บริจาคเงินจำนวนหนึ่งให้ผมก็พอ”

หวงรุ่ยพูดไม่ออก เขาพยายามเค้นหาเสียงตนเอง “เช่นนั้น ข้าน้อยจะอุทิศทรัพย์สินของครอบครัวครึ่งหนึ่งให้กับท่าน เพื่อเป็นการชดใช้หนี้บุญคุณ”

ระบบ “ดีมาก หากมีสิ่งใดร้ายแรง สามารถติดต่อพ่อบ้านเจิ้งได้ทันที”

หวงรุ่ยท่าทางดีใจ “ขอบคุณสำหรับความกรุณา ข้าน้อยขอลา”

หลังจากพูดจบ เขาก็รีบออกไป

ฟางหนิงพูดแทบไม่ออก “ฉันขอแค่ให้แกพูดแค่ประโยคเดียว แล้วแกจะพูดต่ออีกทำไม?”

ระบบ “ระบบได้ยินมาว่าเขาอยากมอบเงินให้ แน่นอนว่าต้องพูดต่อสิ โฮสต์ไม่ต้องอายที่จะขอหรอก ระบบปล่อยให้เงินลอยไปเฉยๆ แบบนี้ไม่ได้… อีกอย่างอัศวิน A ไม่ใช่ตัวจริงของโฮสต์นะ” ถ้าเงินมาอยู่ตรงหน้าแล้วก็ต้องรับไว้ แผนการทั้งหมดของโฮสต์ยอดเยี่ยมตลอด แต่มีแผนไหนบ้างล่ะที่ไม่ต้องใช้เงินลงทุน?”

ฟางหนิงโต้กลับ “ฉันอยากจะเรียนรู้พฤติกรรมของคนโบราณ โอกาสมาถึงที่แล้ว แต่แกกลับทำลายมันจนไม่เหลือ”

ระบบ “คราวหน้าอย่าเล่นตัวเยอะสิ เกือบพลาดเงินไปแล้วเนี่ย…”

…………

หลังจากที่หวงรุ่ยออกจากวิลล่าของอัศวิน A เขาก็ขึ้นรถและขับรถออกไป

หลังจากขับรถมาได้ไกลแล้ว หวงรุ่ยก็ส่งโทรเลขทางไกลไปยังใครคนหนึ่งทันที “คุณทอม อัศวิน A ไม่มีความทะเยอทะยานเลย เขาเพียงแค่ต้องการฝึกฝนและขจัดความชั่วร้าย ไม่น่าแปลกใจที่ผู้คนจากสำนักงานสัจธรรมนั่นยอมลงทุนไปกับเขามากมาย และอยากจะสนับสนุนให้เขากลายเป็นฮีโร่คนใหม่”

แมวดำทอบตอบกลับ “ถ้าเป็นกรณีนี้ เขาก็ไม่มีค่าทางยุทธศาสตร์น่ะสิ ฉันคิดหาวิธีที่จะฆ่าเขาและล้างแค้นให้แอนเดอร์สันและคนอื่นๆ ดีกว่า แม็กกี้กับแอนเดอร์สันมีความแค้นส่วนตัวและไม่อยากจัดการกับมัน แต่ฉันปล่อยให้พี่น้องในสมาคมอยู่อย่างหวาดกลัวไม่ได้หรอก”

หวงรุ่ย “นายท่านฉลาดที่สุด ผมจะคิดถึงวิธีแก้ปัญหาที่ดีกว่านี้ แต่ตอนนี้มีปัญหาเล็กน้อย”

ทอมถามกลับ “เกิดอะไรขึ้น?”

หวงรุ่ยรับปากว่าจะมอบทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้กับอัศวิน A

และทรัพย์สินเป็นสมบัติของสโมสรทั้งหมด เขาไม่สามารถใช้มันได้ หากไม่ได้รับอนุญาตจากทอม

ทอมแค่นเสียง “เจ้าโง่ แกพลาดจริงๆ แกไม่รู้หรือว่าอัศวิน A โลภมากแค่ไหน?”

หวงรุ่ยท่าทางหวาดกลัว “ขออภัยนายท่าน ผมคิดว่าเขาจะต้องตกใจกับคำพูดพวกนั้น แต่เขาเป็นคนโลภมากจริงๆ เหรอ? ไม่รู้ว่าสำนักสัจธรรมจะปล่อยให้เขาฝึกฝนไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีกำหนดไปทำไม”

ทอมตอบกลับ “หึ บางทีเขาอาจจะยังคิดว่าเขาสามารถฝึกฝนจนไม่มีใครทำให้เขาอับอายได้ แต่น่าเสียดายที่เขาไม่รู้ว่าทุกช่วงเวลาในโลกนี้ย่อมมีขีดจำกัดของการฝึกฝน มีแค่หยวนเท่านั้น.. . โอ้ เรื่องนี้แกไม่รู้สินะ ตัวตนของแกสำคัญมาก อย่าปล่อยให้อัศวิน A สงสัยเชียวล่ะ ตอนนี้ฉันอนุมัติให้แกใช้ทรัพย์สินครึ่งหนึ่งได้”

…………………………………………………..