บทที่ 95 มีใครบางคนต้องการกำจัดมังกร
ที่ไหนสักแห่งในถ้ำลึก พญาแมลงขนาดยักษ์รูปร่างคล้ายดักแด้แต่ขนาดตัวกลับเทียบเท่ากับร่างของวาฬสีน้ำเงิน กำลังนอนอยู่บนพื้น

ต่อยักษ์โผล่ออกมาจากท้องหลังของมันเป็นครั้งคราว ทันทีที่ต่อยักษ์เหล่านั้นปรากฏขึ้น พวกมันก็บินออกไปตามทางบนภูเขาซับซ้อนหลายสิบแห่ง

ด้านหน้าพญาแมลงยักษ์ตัวนี้ ปรากฏเด็กหนุ่มผิวสีเข้มลังนั่งไขว่ห้าง

ในมือของเด็กหนุ่มถือกระจก เขากำลังส่องมัน

ในกระจกปรากฏภาพของต่อยักษ์กำลังโจมตีผู้คนภายนอก นอกจากภาพนั้นแล้วยังมีเสียงอื่นอีกด้วย

เมื่อใดก็ตามที่เขาเห็นใครบางคนล้มลงและกรีดร้อง เด็กหนุ่มก็จะแลบลิ้นสีแดงราวกับเลือดแตะเลียริมฝีปากของตน พื้นผิวบนใบหน้าของเขาเริ่มสั่นสะท้าน รอยยิ้มกระหายเลือดและพึงพอใจปรากฏขึ้นตรงมุมปาก

หลังจากภาพนั้น เมื่อต่อยักษ์ไม่พบเป้าหมายที่จะโจมตีอีกต่อไป ก็จะค่อยๆ ต่อต้าน

กลุ่มคนชุดดำปรากฏตัวขึ้น พวกเขาบางคนใช้เครื่องพ่นไฟ ทุกครั้งที่กด เปลวไฟก็จะพ่นออกมาแผดเผาและฆ่าตัวต่อพวกนั้น

บางคนใช้อาวุธเข้าโจมตี ทุกครั้งที่เล็งไปที่ต่อยักษ์ แม้ว่าจะดูเหมือนไม่มีการเคลื่อนไหวใด แต่ต่อยักษ์กลับตกลงมาจากอากาศ ส่วนใหญ่ดิ้นทุรนทุรายสักพัก ก่อนจะแน่นิ่งไป

ต่อยักษ์เริ่มเข้าโจมตีคนกลุ่มนี้ทีละคน แต่พวกเขาก็ปัดป้องเป็นระยะเพื่อปิดกั้นไม่ให้ต่อยักษ์พวกนั้นออกไป

หลังจากดูจนพอใจแล้ว เด็กหนุ่มก็ดีดนิ้ว ทันใดนั้นเองภาพในกระจกก็เปลี่ยนไป

ภาพของทีมเจ้าหน้าที่ที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดีพร้อมอาวุธหลากหลายประเภทกำลังเคลื่อนเข้ามาตรงกลางจากทุกทิศทุกทาง

เหนือคนเหล่านี้ยังมีโดรนติดอาวุธขนาดใหญ่จำนวนมาก

และเหนือขึ้นไปกลางอากาศ ยังมีกลุ่มเฮลิคอปเตอร์ทางการรบซึ่งพวกมันทั้งหมดใช้เพื่อติดตามกองกำลังภาคพื้นดินร่วมกัน

บนพื้นดินและในอากาศเวลานี้ หนาแน่นไปด้วยกองกำลังกำลังล้อมวงเข้ามา

หลังจากเห็นสิ่งนี้แล้ว เด็กหนุ่มก็หันไปทางพญาแมลงก่อนจะเอ่ยด้วยความผิดหวังเล็กน้อย “พญาแมลง ดูเหมือนพวกมันจะใช้กลอุบายที่ล้าสมัยไปหน่อย เจ้าคิดว่าวิธีนี้จะจัดการฝูงแมลงของข้าได้จริงเหรอ? ยังไงตอนนี้ก็ไม่จำเป็นต้องพัวพันกับพวกเขาแล้ว นี่คือจุดสิ้นสุดของการตรวจสอบพลังของมนุษย์ซึ่งสามารถกระตุ้นให้แมลงเหล่านั้นย้ายไปยังดินแดนที่ไม่มีมนุษย์ทางตะวันตกได้ แต่ข้ามีเป้าหมายใหม่ที่คุ้มค่ามากกว่าการเสียเวลากับพวกมนุษย์แล้วล่ะ”

เมื่อพูดอย่างนั้น เด็กหนุ่มก็เลียริมฝีปากของเขาอีกครั้ง บนใบหน้าสีเข้มของเขาแสดงออกถึงความกระหายเลือดท่าทางโหดร้าย

เมื่อได้ยินคำพูดนั้น พญาแมลงยักษ์ก็ดิ้นไปมาสองสามครั้งแล้วพูดว่า “ปีศาจแมลง คราวนี้เจ้าตัดสินใจได้อย่างชาญฉลาดแล้ว โรงไฟฟ้าอื่นๆ ที่มนุษย์ส่งมานั้นไม่สำคัญหรอก มีเพียงมังกรที่ค้นพบก่อนหน้านี้เท่านั้นที่เป็นศัตรูตัวฉกาจตามธรรมชาติของปีศาจ และฝูงแมลงก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมัน ดูเหมือนว่าความแข็งแกร่งของมันจะลดลงอย่างมากแล้ว น้อยกว่าหนึ่งในหมื่นของจำนวนทั้งหมด แต่ก็ไม่ควรมองข้ามขั้นตอนนี้ไป ตอนที่ข้าพบมันก่อนหน้านี้ ข้าได้สั่งให้พวกเด็กๆ เตรียมพร้อมที่จะแยกย้ายกันไปแล้ว แต่ทำไมจู่ๆ เจ้าถึงห้ามไม่ให้ข้าทำอย่างนั้นล่ะ?”

ชายหนุ่มปรายตามองมันเล็กน้อย “อืม ถ้าฝูงนั้นกระจัดกระจาย จะดึงดูดมันให้ออกมาได้ยังไงล่ะ? มันค่อนข้างฉลาดทีเดียว กลัวฝูงต่อจนหัวหดหนีหายไปกลางอากาศ เลยนึกอยากจะลอบโจมตี แต่น่าเสียดายที่ความฉลาดนั้นดันถูกเข้าใจผิด เป้าหมายใหม่ของข้าก็คือมัน ไม่มีอะไรจะทำให้ข้ารู้สึกตื่นเต้นมากไปกว่าการฆ่ามังกรอีกแล้ว! ข้าคิดว่ามังกรตัวจริงในโลกก่อนหน้านี้เพิ่งจะลงมาที่โลก เพียงแค่พวกแมลงกินมัน พวกมันก็จะสามารถกลายพันธุ์เป็นแมลงมังกรได้อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ถ้าเจ้ากินแมลงมังกรเหล่านั้นอีกครั้ง เราก็จะอยู่ยงคงกระพันในโลกนี้โดยไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับศัตรูตัวฉกาจอีกต่อไป!”

พญาแมลงประหลาดใจเมื่อได้ยินคำพูดนั้น ความโลภปรากฏขึ้นเล็กน้อย แต่น้ำเสียงของมันยังคงลังเล “ปีศาจแมลง แม้ว่าปราณที่เราสะสมมาในทุกวันนี้จะหยั่งลึกเพียงพอแล้วจริงๆ แต่มังกรตัวนั้นย่อมมีมากกว่า หากเทียบกับมนุษย์บนโลกนี้แล้ว เราอาจอยู่ในประเภทที่มีความแข็งแกร่งยาวนานกว่ามาก แต่กับประเภทที่มีพลังทำลายล้างรุนแรง เราไม่สามารถเผชิญหน้ากับสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังที่มีเช่นนี้อย่างเทพมังกรได้ มันสามารถฆ่าเราด้วยการระเบิดลมปราณมังกรได้เพียงครั้งเดียว”

ปีศาจแมลงพ่นลมหายใจอย่างเย็นชา ไม่พอใจสหายของเขาที่เยินยอผู้อื่นแต่กลับทำลายศักดิ์ศรีของตัวเอง แต่เขาก็ต้องไม่วู่วาม เพราะหากปราศจากความร่วมมืออย่างแข็งขันของอีกฝ่าย ผลที่ตามมาอาจร้ายแรง

ปีศาจแมลง “ไม่เป็นไร วิธีการล่องหนของข้านั้นเเยบยลพอที่จะปกป้องเราในที่ที่เราอยู่ มนุษย์ในท้องถิ่นหาเราไม่พบหรอก เจ้ามังกรก็จนปัญญาเช่นกัน เราแค่ต้องซ่อนตัวอยู่ด้านหลัง ใช้พละกำลังของเราเรียกฝูงแมลงให้เข้าต่อสู้กับมังกรตัวนั้นอย่างต่อเนื่อง เจ้าบอกว่าเรามีความอดทนยาวนาน ตราบใดที่เจ้าและข้าร่วมมือกัน เราจะต้องกลืนกินมันจนสิ้นชีพได้แน่นอน เอาล่ะพญาแมลง ตอนนี้ฟังคำสั่งของข้า ใช้ใยโลหิตของเจ้าเพิ่มพลังการบินของพวกแมลง ปลดปล่อยพวกมันให้บุกจากที่สูงแล้วย้ายไปยังดินแดนที่ไม่มีมนุษย์ ทำให้มนุษย์พวกนั้นหวาดกลัวซะ”

พญาแมลงไม่เชื่อฟังในทันที แต่กลับโน้มน้าว “ข้าว่าอย่าทำแบบนี้เลย ราชาหนูยักษ์และผู้อาวุโสตระกูลไป๋ที่มายังโลกนี้ล่วงหน้าเราเนิ่นนานหลายปีย่อมแข็งแกร่งกว่า ว่ากันว่าเขามีความขัดแย้งกับมังกรตัวนี้ แต่ก็เลือกที่จะล่าถอย พวกเราไม่ควรเป็นนกต่อตัวแรกนะ ถึงยังไงมังกรตัวนี้ก็ไม่รู้ว่าพวกเรามีตัวตนอยู่ เพราะฉะนั้นมันคงไม่มีผลใดๆ ต่อแผนการในอนาคตของเราหรอก”

ปีศาจแมลงอธิบายหลายสิ่งหลายอย่าง ท้ายที่สุดก็หมดความอดทนอย่างถึงที่สุด เมื่อเขาได้ยินอีกฝ่ายพูดคำว่าล่าถอย จึงตำหนิทันที “จะเซ้าซี้อะไรนักหนา! เจ้ากลัวอะไร? ให้ข้าฆ่าเจ้าทิ้งดีไหม! เรามีร่างอวตารจำนวนนับไม่ถ้วน ตราบใดที่ร่างอวตารของแมลงยังมีชีวิตอยู่ มันก็สามารถฟื้นคืนชีพกลับมาได้ อย่างมากที่สุดก็แค่เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง แต่ถ้ามังกรตัวนี้ถูกฆ่าตาย ในระยะแรกของการวิวัฒนาการนี้ ผลประโยชน์ย่อมมีมากมายไม่รู้จบ! ทำในสิ่งที่ข้าพูดซะ ถ้ายังเซ้าซี้แบบนี้อีก อย่าโทษที่ข้าต้องใช้วิธีการบีบบังคับโดยไม่คำนึงถึงมิตรภาพของเราก็แล้วกัน!”

พญาแมลงยักษ์หยุดพูด ร่างของมันสั่นเทิ้ม

หลังจากนั้นไม่นาน ความผันผวนที่มองไม่เห็นก็แผ่ขยายออกไป ร่างกายอวบอ้วนของพญาแมลงค่อยๆ หดลดลง จนมองแทบไม่เห็นด้วยตาเปล่า

ชายหนุ่มพยักหน้าด้วยความพอใจ จากนั้นก็ให้ความมั่นใจแก่อีกฝ่าย “ไม่ต้องกังวล ด้วยวิธีการของข้า ตราบใดที่เจ้าเชื่อฟังคำสั่งของข้า จะต้องฆ่ามังกรตัวนั้นได้แน่! เมื่อถึงตอนนั้นผลประโยชน์อันยิ่งใหญ่ที่สุดจะไปไหนจากเจ้าได้? เจ้าจะกลายเป็นเป็นพญาของแมลงมังกรตนแรก!”

เมื่อพญาแมลงได้ยินสิ่งนี้ แรงจูงใจของมันก็เพิ่มขึ้น จากนั้นจึงเริ่มควบคุมฝูงแมลง

…………

ขณะเดียวกันในหุบเขาทางตะวันตกเฉียงใต้ในฐานบัญชาการลับ

เสมียน “รายงาน เจ้าหน้าที่ที่เฝ้าติดตามได้ส่งข้อมูลฉุกเฉินมา โดยระบุว่าเรดาร์ตรวจพบการเคลื่อนไหวใหม่ของฝูงแมลงขนาดใหญ่ พวกมันกำลังเคลื่อนตัวขึ้นสู่ท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ฝูงแมลงบินสูงถึงหลายร้อยเมตรแล้วและดูเหมือนว่าจะบินสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทั้งนี้เจ้าหน้าที่ของเครือข่ายเทียนลั่วยืนยันความถูกต้องของข่าวนี้ด้วยการเปลี่ยนตำแหน่งของพลังลมปราณแล้วด้วย”

เจ้าหน้าที่ระดับสูงของสำนักสัจธรรม “เป็นไปได้ยังไง? โง่เง่าสิ้นดี เห็นได้ชัดว่าพวกมันเป็นแค่ตัวต่อกลายพันธุ์ แต่พวกมันก็มีขนาดเทียบเท่านกกระจอกเท่านั้นและพวกมันก็ไม่สามารถบินสูงขนาดนั้นได้ ต้องมีบางอย่างผิดปกติแน่นอน ดูเหมือนรายงานในตอนต้นจะผิดพลาดซะแล้ว ต้องมีใครบางคนอยู่เบื้องหลังต่อพวกนี้ สั่งให้คนหาตัวผู้บงการเดี๋ยวนี้”

ในเวลานี้ ใครบางคนก็แทรกขึ้นว่า “ผู้เฒ่าไห่ ผู้บงการเบื้องหลังต้องลึกลับมากแน่ ไม่อย่างนั้นข้อมูลเบื้องต้นคงจะไม่ถูกเข้าใจผิด จะจัดการกับฝูงแมลงขนาดใหญ่เหล่านี้โดยเตรียมการจากที่สูงได้ยังไงกัน? แม้ว่าท่านจะร้องขอการสนับสนุนจากกองกำลังรบทางอากาศ แต่ก็ไม่มีทางที่จะห้อมล้อมท้องฟ้าอันกว้างใหญ่แบบนี้ได้ เว้นแต่คุณจะใช้อาวุธเห็ดหรืออาวุธอื่นๆ ที่สามารถกระจายฝูงเหล่านี้ออกไปได้เท่านั้น เพราะเราไม่สามารถกำจัดพวกมันได้ในคราวเดียว”

ผู้เฒ่าไห่เอ่ยเสียงแข็ง “ไม่ได้ ในกรณีกลายพันธุ์จะทำให้รับมือได้ยากขึ้น ผลกระทบที่ตามมาก็ยิ่งกว้างและเลวร้ายเกินกว่าจะควบคุม ขอคิดดูก่อนว่าอาวุธคลื่นเสียงที่ปรับปรุงแล้วมีประสิทธิภาพแค่ไหนกัน?”

ใครบางคนตอบกลับ “เมื่อพิจารณาจากข้อมูลที่ป้อนกลับก่อนหน้านี้ ผลกระทบค่อนข้างชัดเจน แต่ยังชัดเจนไม่เพียงพอ หลังจากที่แมลงเหล่านี้กลายพันธุ์ โครงสร้างทางสรีรวิทยาของพวกมันก็เปลี่ยนไปด้วย พวกมันทั้งหมดมีสัญญาณพลังเวทในร่างกายที่อ่อนแอ กลับกันมีความต้านทานที่ค่อนข้างสูง”

ผู้เฒ่าไห่ขมวดคิ้ว “ขอความช่วยเหลือจากกลุ่มนักวิเคราะห์ อย่าปล่อยให้พวกมันแพร่กระจายออกไปได้”

ไม่นานหลังจากนั้น ก็มีคนรายงานว่า “จากรายงาน ภาพเรดาร์ล่าสุดแสดงเหตุการณ์หลังจากที่ฝูงแมลงเหล่านั้นบินสูงขึ้นถึงระดับความสูงหนึ่งพันเมตรแล้ว พวกมันไม่ได้กระจายไปในทุกทิศทาง แต่ยังคงรักษาฝูงไว้และบินไปทางทิศตะวันตก”

ทิศตะวันตก?

ผู้เฒ่าไห่งุนงง “ที่ราบสูงแห่งนั้น ส่วนใหญ่เป็นที่รกร้างและไม่มีคนอาศัย มีสัตว์และพืชอยู่น้อยนิด แต่ทางทิศตะวันออกมีประชากรหนาแน่นและมีอาหารจำนวนวมาก ทำไมพวกมันถึงไม่หนีไปที่นั่นเพื่อดื่มน้ำหรือหาอาหารล่ะ? สั่งกำลังพลทั้งหมดตามติดทันที ห้ามโจมตีโดยตรง ให้คอยเฝ้าระวังไว้ก็พอ”

………………

ภายในพื้นที่ของระบบ

ฟางหนิง “ตามที่เจิ้งเต้ากล่าวมา แมลงเหล่านั้นได้บินไปทางทิศตะวันตกแล้ว ดูเหมือนว่าพวกมันจะพยายามหลบหนี ระบบยังจะไล่ตามไปอีกไหม?”

อัศวิน A แหงนมองท้องฟ้า ฝูงแมลงขนาดใหญ่เคลื่อนตัวไปทางทิศตะวันตกที่ระดับความสูงหนึ่งพันเมตร เรียงรายกันเป็นชั้นๆ ทำให้ผู้คนรู้สึกเหมือนว่าพวกมันกำลังปกคลุมท้องฟ้าและดวงอาทิตย์

ระบบไม่ได้ตอบคำถามนี้ แต่กลับควบคุมอัศวิน A ให้ไล่ตามไป

แม้ว่าฝูงแมลงนี้จะกำลังบินอยู่ ทว่าความเร็วของพวกมันกลับไม่มากนัก หากเปรียบกับการเคลื่อนไหวที่เบาบางอันไร้ที่ติของอัศวิน A แล้ว เขาจึงสามารถไล่ตามมันทันได้โดยปริยาย

……………………………………………………..