โลกาวินาศล่มสลาย ตอนที่ 710 น่ากลัวเหลือเกิน!

“ครับท่าน” เสี่ยวเกินเห็นด้วยกับการลงโทษของชูฮัน และเขาเองก็ลงโทษตัวเองด้วยความรู้สึกผิด

ไม่มีใครคิดว่าเสาหินจะพาชูฮันมาถึงหนานตู้ และนอกจากชูฮันแล้วไม่มีใครคุ้นเคยกับฟานเจี้ยนเลย แล้วไหนจะหลูป่งเซอที่หายไปอีก เสี่ยวเคินแค่ต้องการจะล้อเล่นในทีแรก แต่ทันทีที่เสาหินหายไปจากระยะสายตา เขาก็เริ่มโทษตัวเองในใจและเครียดอย่างมาก

ถึงอย่างไรแล้ว หลูปิงเซ่อก็เป็นแค่พรสวรรค์เท่านั้น หลูปิงเซ่อไม่ได้รับการฝึกจากชูฮันอย่างที่คนอื่นได้รับ อีกทั้งความสามารถในการต่อสู้ของหมูปิ้งเซ่อก็ต่ําอย่างมาก

ทั้งสี่คนกลัวจนไม่กล้าส่งเสียงแทรกใดๆขึ้นมาเมื่อเห็นท่าทางของชูชันที่เปลี่ยนไปราวกับคนละคน แม้แต่หายใจยังไม่กล้าหายใจดังเลย มันเข้มงวดมากๆ แม้แต่ในค่ายทหารซางจึงยังไม่จริงจังเท่าชูฮันเลย

อีกครั้งที่เหล่าทหารมาใหม่ของทีมกุ้งเสือดําต้องเปลี่ยนมุมมองที่มีต่อชูฮันอีกครั้งหนึ่ง ความรู้สึกของความยุติธรรมนั้นมีอยู่จริง ถ้าใครทําผิดจะต้องถูกลงโทษโดยไม่มีข้อยกเว้น ถ้าคุณทําดีคุณจะได้รับรางวัล ยุติธรรม ไม่มีการลําเอียง ทุกคนเป็นไปตามความสามารถของแต่ละคน

นี้สิคือทีมที่แท้จริงของจีน

หลังจากจัดการปัญหาวุ่นวายทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ฮันก็สบตาเสี่ยวเคินและเอ่ยขึ้นด้วยน้ําเสียงจริงจัง ซึ่งเป็นคําถามเดียวกับที่ยู่เว่ยถามเสี่ยวเคินก่อนหน้านี้ “นายมาจากทางฝั่งตะวันตกของเมือง?”

“ครับ” เสี่ยวเคินตอบรับทันที สีหน้าจริงจังอย่างมาก ทัศนคติแตกต่างจากตอนที่ยู่เว่ยถามอย่างสิ้นเชิง “เสาหินเข้ามาทางทางเข้าเมืองฝั่งตกวันตกมุ่งหน้าไปทางใต้ เราไล่ตามมันมาตลอด ทางจนโชคดีมาเจอกับท่านหัวหน้าที่นี้ครับ”

อีกฝั่งหนึ่ง ยู่เว่ยเต็มไปด้วยความไม่พอใจ การปฏิบัติที่เขาได้รับมันแตกต่างกันเกินไป

ชูฮันพยักหน้ารับอย่างพอใจ อดไม่ได้ที่จะชื่นชมความสามารถของทีมกุ้งเสือดําที่พัฒนาขึ้น เสาหินเริ่มเคลื่อนไหวเวลาไหนไม่รู้ของเมื่อวาน จากตําแหน่งเดิมจนมาถึงจุดที่ชูฮันออกมามันไกลพอสมควร หากทีมกุ้งเสือดํากลับไล่ตามมาเจอเขาฝ่าดงซอมบี้มหาศาลมาได้ด้วยเวลาเร็วขนดานี้

มันไม่ใช่โชคดี แต่มันคือความแข็งแกร่งที่แท้จริง หากโชคก็ถือเป็นส่วนหนึ่งของความแข็งแกร่ง

“พวกนายได้เจอกับกลุ่มลูกผสมมั้ย?” ชูฮันถามประโยคต่อไปออกมาตรงๆ

ทันทีที่ชูฮันเอ่ยออกมา ลมหายใจของยู่เว่ยก็ชะงักทันที จ้องไปที่เสี่ยวเคินอย่างประหม่า

“ครับ” เสี่ยวเคินตอบรับทันที

“อะไรน่ะ? แล้วคุณเจอน้องสาวฉันมั้ย? เธอชื่อว่ายู่เหว่ย!” ยูเว่ยตะโกนถามทันทีด้วยความร้อนใจ

“ยู่เว่ยใจเย็น เขาจะรู้ได้ยังไงว่าคนไหนคือใคร?”

” พี่ชาย พี่ได้เจอกับลูกผสมเหรอ แล้วพี่ก็รอดมาได้?”

“ชินยู่ชวนนายไม่ต้อง ฉันถามเอง – -“

ชูฮันที่หมดความอดทน เขาแหกปากขึ้นตะคอกใส่ทั้งสี่คนด้วยความรําคาญ “หุบปาก!”

เงียบกริบ…

ทั้งสี่คนปิดปากสนิททันที ยูเว่ยที่ต้องพยายามอดกลั้นจนหน้าแดงก่ํา เขาหอบหายใจอย่างรุนแรง ในใจร้อนรนอย่างมากด้วยความอยากรู้หากก็ต้องเงียบตามคําสั่งของชูฮัน

ชูฮันเลียริมฝาก และไม่ได้เอ่ยถามเสี่ยวเคินด้วยคําถามที่สี่คนอยากรู้ แต่เปลี่ยนหัวข้อไปอย่างสิ้นเชิง “รายงานสภาพภูมิศาสตร์และการกระจายตัวลูกผสมมา!”

ก่อนหน้านี้ที่ทีมกุ้งเสือดําจะปรากฏตัวขึ้น ชูฮันก็ถามคําถามนี้เช่นเดียวกันกับทั้งสี่คนหากเขาไม่ได้รับคําตอบจากทั้งสี่คน ตอนนี้ชูฮันเอ่ยคําถามเดิมอีกครั้ง ยู่เว่ยต้องตะลึงอีกรอบเพราะเขาไม่สามารถตามทันชูฮันได้ทันจริงๆ

เสี่ยวเกินรายงานสถานการณ์ให้ชูฮันฟังทันทีอย่างรวดเร็ว “รายงานครับท่าน ลูกผสมประจํากันอยู่ที่เขตก่อสร้างทิ้งร้างตรงทางเข้าเมือง จํานวนของลูกผสมอยู่ที่ 20-25 ตัว และมันมีลูกผสมระดับสูงที่มีครึ่งซีกหน้าเป็นมนุษย์อยู่ตัวหนึ่ง กลุ่มของพวกเรามีปัญหากับกลุ่มลุกผสม แต่เพื่อที่จะรักษาเวลาไม่ให้เสียเปล่าเราจึงเลือกที่จะไม่สู้กับกลุ่มลูกผสม ที่ตั้งของพวกของพวกมันอยู่ที่ถนนที่สามห่างออกไป 20 กิโลเมตรครับ”

หลังจากรายงานเสร็จเสี่ยวเคินก็ทําท่าวันทยาหัตถตาม ทั้งสี่คนตะลึงค้างอย่างพูดอะไรไม่ออก คนที่หนักที่สุดคือยู่เว่ยที่ทิ้งกับข้อมูลมากมายที่รายงานมาอย่างได้ละเอียด

นี่คือคําตอบที่ถูกตอบและตรงที่สุดอย่างที่ชูฮันต้องการจะรู้

ไม่เพียงแค่ตําแหน่งที่แม่นยําอย่างมากแล้ว แต่แม้แต่จํานวนของศัตรูก็ยิ่งจํากัดให้แคบจนสามารถคิดแผนการโจมตีได้ แม้แต่ข้อมูลที่สําคัญที่สุดก็ยังรายงานออกมา ลูกผสมที่มีหน้าครึ่งซีกเป็นมนุษย์และเป็นลูกผสมระดับสูงที่จับตัวน้องสาวของยู่เว่ยไป

ที่น่ากลัวยิ่งกว่าจากการรายงานของเสี่ยวเคินก็คือ ทีมกุ้งเสือดําได้ปะทะเข้ากับกลุ่มลูกผสม แล้วยังสามารถรอดมาได้

คนคนนี้คือใครกัน?!

เก่งกาจเกินไปแล้ว มันน่ากลัวเหลือเกิน!

ชูฮันไม่ได้มีอาการตกใจใดๆเหมือนกับทั้งสี่คน ทีมกุ้งเสือดําคือทีมที่เขาสร้างมาเองกับมือ นี่มันแค่ความสามารถขั้นต่ําสุดเท่านั้นเอง?

“นายเจอมนุษย์สายพันธุ์ใหม่เมื่อตอนที่เจอกับกลุ่มลูกผสมมั้ย?” ชูฮันถามต่อ

“ครับ” เสี่ยวเคินตอบรับทันที “มีมนุษย์สายพันธุ์ใหม่บางคนร่วมมือกับพวกลูผสมครับ แต่จํานวนมนุษย์สายพันธุ์ใหม่ที่แน่ชัดผมไม่ทราบครับ เราไม่ได้สํารวจภายในอาคารของพวกมันครับ”

“ถ้างั้นมีมนุษย์สายพันธุ์ใหม่กี่คนที่นายเห็น? มีผู้หญิงที่อายุประมาณ 18 ปีที่หน้าตาคล้ายฉันมั้ยหรือดูคล้าย?” ยูเว่ยแทรกถามขึ้นมาอย่างตื่นเต้น

เสี่ยวเคินหันมามองด้วยสายตาเย็นชาและนิ่งสนิท จากนั้นก็หันกลับมาสบตากับชูฮันโดยไม่ตอบอะไร

“ตอบสิ” ชูฮันพูดอย่างไร้อารมณ์ เขารู้ดีว่าเสี่ยวเคินเชื่อฟังแต่คําสั่งของชูฮันเท่านั้น ทหารของเขาไม่มีหน้าที่ต้องตอบคําถามของใครถ้าไม่ใช่คําสั่งของชูฮัน

ทุกคนไม่อยากต้องโทษปีศาจอย่างหลิวยู่ติง ผู้คุมกฎแห่งกองทัพเขี้ยวหมาปา มันน่ากลัวเหลือเกิน

เสี่ยวเคินที่ได้รับคําสั่งจากชูฮันก็หันไปมองหน้ายู่เว่ยอยู่เป็นครั้งแรก “ฉันไม่เจอกับมนุษย์สายพันธุ์ใหม่คนไหนอย่างที่นายว่า อาจจะอยู่ในห้องที่เราไม่ได้เข้าไป ส่วนสําหรับจํานวนของมนุษย์สายพันธุ์ใหม่นั้น…”

เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ เสี่ยวเคินก็หันไปมองจางโบฮั่นและถาม ” พวกเราฆ่าไปมากเท่าไหร่?”

“61” จางโบฮั่นตอบเบาๆไม่ได้ดัง หากทั้งสี่คนสัมผัสได้ถึงความเย็นชาและน่ากลัวของทีมกุ้งเสือดํา

ข้อมูลที่ได้รับมันมากเกินไป จํานวนมนุษย์สายพันธุ์ใหม่มีมากเท่าไหร่วัดจากจํานวนที่ฆ่าไป?

ไม่อยากจะเชื่อ มันน่ากลัวเหลือเกิน!

Related