941 เกิดขึ้นอย่างฉับพลัน

พวกเขานัดพบกันที่ร้านอาหารเล็กๆร้านหนึ่งที่ตั้งอยู่ห่างจากตัวเมืองไปไกลเมี่ยวเฉิงถาง

พยายามท่าตัวให้ดูธรรมดาและถ่อมตัวให้มากที่สุดเขายังแต่งตัวปิดบังตัวตนก่อนจะมาที่นี่ด้วย“ต้องระวังตัวขนาดนี้เลยเหรอ?”

หยางกวนเฟิงกับหลู่ซิ่วเฟิงต่างสังเกตดูชายที่พวกเขาได้พบหน้าเป็นครั้งแรกอย่างละเอียด

พวกเขาจดจํารายละเอียดที่เป็นที่สังเกตของอีกฝ่ายเอาไว้ในใจ มันเป็นนิสัยในการทํางานที่

ติดตัวพวกเขามานานหลายปีพวกเขาใช้เวลาในการมองใครคนคนหนึ่งเพียงไม่นานก็สามารถจดจําลักษณะเด่นเกี่ยวกับคนคนนั้นไว้ได้แล้ว

“คุณออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่?”

“เมื่อคืน”

“ทําไมล่ะ?”

“ผมบอกพวกคุณไม่แล้วไม่ใช่เหรอ?ผมถูกจับได้แล้ว”เมี่ยวเฉิงถางไม่ยอมกินอะไรในตอนที่เขาพูดอยู่เขาไม่มีแรงเหลือมากนัก

“แล้วเกิดอะไรขึ้น? คุณดูเหนื่อยมากนะรู้สึกไม่สบายตรงไหนรึเปล่า?”

“ผมถูกพิษ”

“จริงเหรอ?”

“ใช่ เป็นความจริง ผมจะโกหกพวกคุณไปทําไม?” เมี่ยวเฉิงถางพูด

เขาถูกพิษ ถึงเขาจะได้กินกล้วยไม้สีเลือดไปแล้วแต่ก็ยังไม่สามารถบอกได้ว่าเขาปลอดภัยแล้วหรือยังเขาจึงใช้เวลาปรึกษาเรื่องนี้กับเมี่ยวเทียนชวนตลอดทั้งคืนแล้วสุดท้ายเขาถึงได้

ติดต่อไปหาเจ้าหน้าที่สืบสวนทั้งสองคนไม่เพียงแต่เขาจะมีทางเลือกในการจัดการกับพิษเพิ่มขึ้นมาแต่เขายังสามารถให้เจ้าหน้าที่สองคนนี้ช่วยจัดการเดี่ยวซีเหอได้ด้วยเพราะพวกเขาก็ถือเป็นเจ้าหน้าที่รัฐด้วยเหมือนกันไม่ว่าเมี่ยวซีเหอจะแข็งแกร่งแค่ไหนแต่เขาก็ยังเป็นแค่มนุษย์คนหนึ่งไม่ใช่พระเจ้า

“ถูกพิษ? แล้วคุณไดไปโรงพยาบาลรึยัง?”

“หูตาของเมี่ยวซีเหอมีอยู่ทุกที่”เมี่ยวเฉิงถางพูด“ถึงเขาจะอยู่แต่ในหมู่บ้านตลอดเวลาแต่เขาก็ได้สร้างเครือข่ายผ่านผู้คนไปทั่วโลก ผมคิดว่าเขาคงเริ่มใช้งานเครือข่ายที่ว่านั้นแล้วถ้าผมไป

โผล่ในโรงพยาบาลเขาก็จะรู้ได้ทันทีแล้วผมก็จะไม่ปลอดภัยอีกต่อไป”

“คุณกลัวเขาขนาดนั้นเลยเหรอ?”

“กลัวสิ ผมกลัวมาก” เมี่ยวเฉิงถางพูด “พวกคุณไม่กลัวเขา เพราะพวกคุณไม่รู้ว่าเขาทําอะไรได้บ้าง”

“ถ้าคุณไม่ไปโรงพยาบาล แล้วคุณจะไปที่ไหน?”หยางกวนเฟิงก้มหน้าใช้ความคิดไม่ผิดที่อีกฝ่ายจะเป็นกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของตนเอง

“ผมรู้จักที่หนึ่ง” “ที่ไหน?”

“ราชายาแห่งเขตเดี่ยว” หลู่ซิ่วเฟิงพูด “พูดกันว่า ไม่มีโรคไหนที่เขารักษาไม่ได้”

“ผมเคยได้ยินเรื่องเขามาก่อน แต่พูดกันว่า เขาเรื่องมากเรื่องการรักษาคนไข้มากแล้วยังต้องขึ้นอยู่กับอารมณ์ของเขาด้วยดูเหมือนว่ามันยากมากที่จะเข้าหาเขาได้

“อืม ก็ไม่ถึงกับขนาดนั้นหรอก บอกตามตรง ผมพอจะรู้จักกับเขาอยู่บ้าง”หลู่ซิ่วเฟิงพูดด้วยรอยยิ้ม

“คุณกับเขาน่ะเหรอ?”

“ใช่ เรื่องมันยาวน่ะ แต่เรื่องนี้เขาช่วยเราได้แน่นอน”

“ไม่ ไปหาเขาไม่ได้เด็ดขาด” เมี่ยวเฉิงถางที่ได้ยินแบบนั้นก็รีบพูดขึ้นมา “ไปหาเขาไม่ได้?คราวนี้มีเรื่องอะไรอีกล่ะ?” หลู่ซิ่วเฟิงถาม

“ราชายาแห่งเขตเดี่ยว หวูชาน เคยเรียนการรักษาอยู่ที่หุบเขาพันโอสถมาก่อน” เมี่ยวเฉิงถางพูด “พูดอีกอย่างก็คือ เขาเป็นศิษย์น้องของเมี่ยวซีเหอผมไม่รู้ว่าหลายปีที่ผ่านมาความสัมพันธ์ของพวกเขาเป็นไปยังไงบ้างแต่ผมจะเสี่ยงไม่ได้เด็ดขาด”

“อะไรนะ? พวกเขาเป็นศิษย์พี่ศิษย์น้องกันอย่างนั้นเหรอ?” หลู่ซิ่วเฟิงตกตะลึงกับเรื่องที่ได้รู้เขารู้ว่าหวูซานนั้นมีชื่อเสียงไปทั่วทั้งเขตเมี่ยวและมีคนมากมายเดินทางมาเพื่อรักษากับเขาซึ่งรวมไปถึงเหล่าผู้มีอํานาจและคนมีเงินด้วยแต่พวกเขาแทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับราชายาคนนี้ที่เก่งกาจเป็นหนึ่งไม่มีสองเลยมีหลายคนที่พูดถึงความเป็นมาของเขาแล้วในที่สุดทั้งสองก็ได้รู้แล้วว่าเขามาจากหุบเขาพันโอสถ

“หุบเขาพันโอสถนี่น่าทึ่งจริงๆ!”หลู่ซิ่วเฟิงรู้สึกทึ่งกับเรื่องราวที่ได้รับรู้

“พอเถอะ”หยางกวนเฟิงพูด“นี่ไม่ใช่เวลาที่จะมาคิดเรื่องนั้น เราจําเป็นต้องคิดหาทางอื่นก่อน”

“ผมคิดว่าเครือข่ายของผู้นําาเมี่ยวคงกระจายไปทั่วทั้งจังหวัดแล้ว” หลู่ซิ่วเฟิงพูด“แต่ถ้าเราไปที่อื่นความปลอดภัยก็น่าจะเพิ่มมากขึ้น”

“เป็นแผนการที่ดีถ้าอย่างนั้นเราก็ต้องหาทางติดต่อกับโรงพยาบาลที่ไม่ได้อยู่ในจังหวัดนี้แล้วพาเขาไปตรวจรางกายให้ละเอียดแล้วค่อยคิดเรื่องอื่นกันต่อ”

“ดี เป็นอันตกลง”

“ขอโทษทีแต่ผมขอพูดอะไรสักหน่อยพิษนี่ไม่ใช่พิษธรรมดา” เมี่ยวเฉิงถางพูด“ผมคิดว่าควรจะตัดพวกโรงพยาบาลเล็กๆออกไป เพราะมันมีแต่จะเสียเวลาไปเปล่าๆ

“อืม เรื่องนั้นพวกเราเข้าใจตอนนี้คุณพักอยู่ที่ไหนเหรอ?”

“ตามบ้านร้างแถวๆนี้ครับ”เมี่ยวเฉิงถางตอบ

“ถ้าอย่างนั้นเราจะหาที่พักให้คุณก่อน”หยางกวนเฟิงพูด

“ครับ ขอบคุณมาก

“คุณไม่ต้องเกรงใจขนาดนั้นหรอก”หยางกวนเฟิงพูด“เรายังต้องการให้คุณมาเป็นพยานให้พวกเราด้วย”

ไม่ว่าเรื่องจะออกมาในรูปแบบไหนพวกเขาก็จําเป็นต้องดูแลเรื่องความปลอดภัยให้กับเมี่ยวเฉิงถางเป็นอย่างดี

หลังจากที่พวกเขาตัดสินใจนัดพบกับเขาพวกเขาก็ไม่ได้บอกเรื่องนี้กับใครเลยและเก็บเป็นความลับระหว่างพวกเขาสองคนเท่านั้น

“แล้วเราจะพาเขาไปที่ไหน?”

“คุณคิดว่า เขาจะแกล้งหลอกว่าเขาถูกพิษ เพื่อให้ได้รับการคุ้มกันจากพวกเรารึเปล่า?”หลู่ซิ่วเฟิงถาม

“ผมคิดว่า เขาไม่จําเป็นที่จะต้องทําแบบนั้นเลย”หยางกวนเฟิงจุดบุหรี่ “แค่เข้าไปตรวจในโรงพยาบาลดูเราก็จะได้รู้ความจริงกันอยู่แล้วตอนนี้เราต้องมาคิดกันก่อนว่าจะพาเขาไปตรวจที่ไหนดี”

“ไปที่ปักกิ่งดีไหม?”หลู่ซิ่วเฟิงเสนอ

“ปักกิ่ง? เป็นตัวเลือกที่ดี”หยางกวนเฟิงตอบ “คุณมีเส้นสายอยู่ทางนั้นบ้างไหม?”

ปักกิ่งเป็นเมืองที่การแพทย์และการศึกษาดีที่สุดในประเทศ

“ผมไม่มีหรอก แต่ที่นี่มีอยู่คนหนึ่งไม่ใช่เหรอ?”

“มีอยู่คนหนึ่ง คุณหมายถึงเลขากั๋วน่ะเหรอ?”

“ใช่ เป็นเขา” หลู่ซิ่วเฟิงพูด “เขาเป็นคนใหญ่คนโตในปักกิ่ง ตอนที่พวกเราไปดื่มกับเขาคืนนั้น

เขาก็บอกพวกเราแล้วไม่ใช่เหรอว่า ถ้าเราต้องการความช่วยเหลืออะไรก็ให้มาหาเขาได้น่ะ? ตอนนี้เราก็ต้องการความช่วยเหลืออยู่นี่ไง”

“อืม แล้วเราจะบอกเรื่องนี้กับเขาว่ายังไง?”

“เราไม่จําเป็นต้องบอกทุกอย่างกับเขาหรอก”หลู่ซิ่วเฟิงพูด“เราก็แค่บอกไปว่าเรามีเพื่อนหรือญาติที่ป่วยหนักเขาต้องการจะเข้าไปรักษาตัวในปักกิ่งเราเลยอยากให้เขาช่วยติดต่อโรงพยาบาลให้หน่อยก็แค่นั้น”

“ดี ผมจะไปหาเขาส่วนคุณก็ติดต่อหาคนที่ไว้ใจได้ให้มาพาตัวเมี่ยวเฉิงถางออกไปจากที่นี่”

“ตกลง”

ทั้งสองแยกย้ายกันไปทําหน้าที่ของตัวเอง หยางกวนเฟิงรีบไปหากั๋วเจิ้งเหรินและบอกจุดประสงค์ของเขากับอีกฝ่าย

“ไม่มีปัญหาครับ แล้วป่วยเป็นโรคอะไรเหรอครับ?”กั๋วเจิ้งเหอตอบตกลงโดยไม่แม้แต่จะคิด“เรื่องนั้นผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันแต่คงจะเป็นโรคที่ร้ายแรงมากถ้าให้ดีที่สุดก็ขอให้ได้เข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลที่ดีดีไปเลย”

“ไม่มีปัญหาครับ รอก่อนนะครับ” กั๊วเจิ้งเหอรีบติดต่อไปหาทางปักกิ่งส่วนหยางกวนเฟิงก็ยังคงรออยู่ที่นั่นไม่นานเขาก็ได้รับค่าตอบ

“ติดต่อให้เรียบร้อยแล้วนะครับ”กั๊วเจิ้งเหอส่งเบอร์โทรให้หยางกวนเฟิงและพูด“พอไปถึงปักกิ่งก็ให้ติดต่อกับเจ้าของเบอร์นี้ได้เลยนะครับแค่บอกชื่อผมไปก็พอ”

“ขอบคุณมากนะครับ เลขากั๋ว”

“แค่เรื่องเล็กน้อยเองครับ” กั๋วเจิ้งเหอพูดด้วยรอยยิ้ม

หยางกวนเฟิงขอตัวกลับเมื่อได้สิ่งที่ต้องการแล้วเขารีบโทรไปหาหลู่ซิ่วเฟิงเพื่อให้พาตัวเมี่ยวเฉิงถางไปปักกิ่ง

กั๋วเจิ้งเหอก็ได้ติดต่อไปหาเสวี่ยซินหยวนและบอกให้เขาคอยจับตาดูพวกเขาเอาไว้เขารู้สึกว่าการที่อยู่ๆหยางกวนเฟิงก็มาหาเขาด้วยเรื่องอาการป่วยของญาติเป็นเรื่องที่ดูบังเอิญจนเกินไป

เรื่องนี้เกี่ยวกับคดีด้วยรึเปล่า?

ตั้งแต่ที่แยกออกมาเมี่ยวเฉิงถงก็คอยติดต่อกับเมี้ยวเทียนชวนอยู่ตลอด

“เฉิงถางกําลังจะไปปักกิ่ง”

“ปักกิ่ง? เขาไปที่นั่นทําไม?”เดี่ยวชิงชานถาม

“ก็เพราะเรื่องที่เขาถูกพิษน่ะสิ”เมี่ยวเทียนชวนพูด“ถึงกล้วยไม้สีเลือดจะวิเศษขนาดไหนแต่เราก็บอกไม่ได้ว่ามันสามารถกําจัดพิษในร่างกายของเขาได้หมดรึเปล่าด้วยความช่วยเหลือจากสองคนนั้นเขาอาจจะได้อะไรจากการไปปักกิ่งในครั้งนี้ก็ได้เพราะที่นั่นมีแต่คนเก่งๆรวมตัวกันอยู่”