ตอนที่ 574 ใครเข้ามาในหมากเกมนี้

 

 

สมกับเป็นฤดูใบไม้ผลิอบอุ่น สวนในวังหลวงมีแต่ดอกไม้สดหลากสีนานาพันธุ์ มู่หรงกวานเยวี่ยจัดงานเลี้ยงในสวนดอกไม้ มีโต๊ะสามสี่ตัว มีขนมและน้ำชาไม่น้อย ผู้ได้รับแต่งตั้งเป็นพระสนมหรือพระชายาต่างก็สามารถลิ้มรสชาไปพลางชื่นชมดอกไม้ไปพลาง

 

 

ครั้งนี้ไม่ได้เชิญพวกลูกสาวขุนนาง ที่แห่งนี้มีแต่พระสนมและพระชายา ด้วยเหตุนี้เฉินปี้จึงมาด้วย

 

 

เฉินปี้สีชุดสีฟ้าอ่อนทั้งตัว แต่งตัวสดใสสง่างาม ใบหน้ามีรอยยิ้มที่งามกำลังพอดี กำลังพูดคุยทักทายกับพระสนมสองสามคนอยู่ เมื่อเห็นหลิงอวี้จื้อ นางก็กวาดตามองแวบหนึ่งแล้วรีบเสมองไปทางอื่น ราวกับไม่อยากเห็นหลิงอวี้จื้อนานนัก

 

 

เมื่อวานหลิงอวี้จื้อหลับไม่เต็มตื่น หาวหวอดหนึ่งครั้ง กลิ่นดอกไม้เข้มข้นอยู่ปลายจมูก ดอกไม้สดหลากสีหลายพันธุ์พันเกี่ยวกระหวัดกัน สวนดอกไม้หลวงทั้งสวนสวยงามตระการตา ผีเสื้อจำนวนไม่น้อยบินระบำรอบ ๆ ดอกไม้สด

 

 

หลิงอวี้จื้อยืนอยู่ข้าง ๆ กุหลาบเย่ว์จี้ กำลังสำรวจอวี้ไท่เฟยที่อยู่ไม่ไกล

 

 

เห็นได้ชัดว่าอวี้ไท่เฟยเป็นคนที่มีบุคลิกที่มีสีสันเป็นจุดสนใจ นางกำลังพูดคุยหัวเราะกับกลุ่มคนสองสามคน สวมเสื้อสีบานเย็น ถึงแม้จะเกล้าผม แต่ก็ดูออกว่ายังสาวมาก ดูแล้วเหมือนคนอายุยี่สิบต้น ๆ

 

 

ดวงตานกตานเฟิ่ง [1] คิ้วเรียวยาว ไม่นับว่าเป็นสาวสวยที่ร่ำลือกันทั้งเมือง แต่สวยแบบมีเอกลักษณ์มาก เป็นผู้หญิงที่มีลักษณะน่าจดจำ หน้าตาเช่นนี้เข้าวงการบันเทิงได้เลย สามารถทำให้คนเห็นปุ๊บก็จำได้

 

 

หลิงอวี้จื้อกำลังสำรวจอวี้ไท่เฟยอยู่ จู่ ๆ เสียงขี้เกียจ ๆ ของฟางฮุ่ยหรูก็ดังขึ้นข้างหู

 

 

“พระชายาอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์กำลังทำอะไรอยู่หรือ”

 

 

เสียงที่ดังขึ้นมาไม่มีปี่มีขลุ่ยทำให้หลิงอวี้จื้อสะดุ้งโหยง เธอเข้าวังน้อยมาก ปกติเข้าวังมาก็ไม่ได้เจอฟางฮุ่ยหรู เมื่อก่อนตอนที่จ่างกงจู่หาเรื่องเธอ ฟางฮุ่ยหรูเคยออกโรงอยู่สองครั้ง ดังนั้นเธอจึงรู้สึกดีต่อฟางฮุ่ยหรู ถือว่าเป็นคนในวังเพียงคนเดียวที่สามารถพูดคุยกับเธอไปกันด้วยได้

 

 

“นี่ไม่น่าเบื่อหรอกหรือ ข้าก็เลยดูนั่นดูนี่ไปเรื่อย”

 

 

ฟางฮุ่ยหรูนับว่าเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์เย้ายวนที่สุดในบรรดาพระสนม เหมือนแมวขี้เกียจ พูดจายานคาง หางคิ้วและปลายตาแฝงอารมณ์มีเสน่ห์ ไม่จำเป็นต้องตั้งใจทำอะไรมาก แค่ยืนอยู่ตรงนั้นก็รู้สึกเร้าอารมณ์ทำให้หลงใหล

 

 

“ที่ยืนอยู่ตรงนั้นคืออวี้ไท่เฟย เหตุใดจู่ ๆ ถึงสนใจอวี้ไท่เฟยขึ้นมาหรือ”

 

 

ฟางฮุ่ยหรูถามอย่างใคร่รู้

 

 

“อวี้ไท่เฟยมีลูกสาวตั้งสองคนแล้ว แต่ดูแลตัวเองดีขนาดนี้ ราวกับผู้หญิงอายุยี่สิบต้น ๆ ข้าแค่สงสัยเล็กน้อยว่านางบำรุงดูแลตัวเองอย่างไร”

 

 

ฟางฮุ่ยหรูทำปากยู่อย่างไม่ยี่หระ

 

 

” ปีนี้นางเพิ่งจะอายุยี่สิบห้าปีเท่านั้น ไม่ใช่แค่ยี่สิบปีต้น ๆ ดูแลตัวเองเช่นนี้ไม่ได้เรียกว่าดีหรอก รอเจ้าอายุยี่สิบห้าปีแล้วบำรุงดูแลตัวเอง นั่นแหละถึงจะเรียกว่าดี”

 

 

“ไท่เฟยกำลังชมข้าหรือว่ากำลังทำร้ายข้า”

 

 

“เราจะไปกล้าว่าได้อย่างไร เพียงแต่พูดความจริงเท่านั้น หากพูดเรื่องอายุน้อยที่สุด ใครจะไปเทียบพระชายาอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ได้”

 

 

หลิงอวี้จื้อคิดจะสืบเรื่องอวี้ไท่เฟยจากฟางฮุ่ยหรูสักหน่อย อย่างไรเสียฟางฮุ่ยหรือก็อยู่วังหลังเช่นเดียวกัน นางต้องรู้มากกว่าเธอแน่นอน แต่เธอก็ไม่อยากให้ฟางฮุ่ยหรูทราบจุดประสงค์ของเธอ

 

 

เรื่องสำนักอู๋จี๋มีคนรู้ยิ่งน้อยยิ่งดี ถึงแม้ว่าฟางฮุ่ยหรูจะเป็นมิตรกับเธออยู่บ้าง แต่ก็ไม่ได้ดีถึงระดับนั้น เธอยังไม่ไว้ใจฟางฮุ่ยหรูขนาดนั้น

 

 

หลิงอวี้จื้อถอนหายใจหนึ่งครั้ง

 

 

“ถูกคนอื่นมองว่าเป็นเด็กก็ไม่ใช่เรื่องดีอะไร ข้ากำลังกังวลอยู่เลย”

 

 

“เจ้าไม่มีธุระอะไรพอดี เช่นนั้นพวกเราเดินเล่นกันดีกว่า นานทีปีหนจะได้เจอพระชายาอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ในวัง เจ้าก็รู้ว่าอยู่ในวังนาน ๆ น่าเบื่อ ได้คุยกับเจ้าบ้างก็ดี”

 

 

หลิงอวี้จื้อตกลง เธอยังเสียดายแทนฟางฮุ่ยหรูเลย ฟางฮุ่ยหรูอายุน้อยที่สุดในบรรดาไท่เฟย แต่ยังไม่มีลูก คนสวยขนาดนี้ถูกกลบฝังอยู่ในวัง เธอไม่รู้ว่าในใจฟางฮุ่ยหรูเคยรู้สึกไม่ยินยอมหรือไม่

 

 

หากเปลี่ยนเป็นเธอ จะต้องบ้าไปแล้วแน่นอน

 

 

 

 

ตอนที่ 575 ฟางไท่เฟยแสดงความปรารถนาดี

 

 

สองคนก้าวไปข้างหน้าด้วยกัน เดินไปตามทางเล็ก ๆ ที่เต็มไปด้วยดอกโบตั๋น กลิ่นหอมอ่อน ๆ ปะทะใบหน้า ฟางฮุ่ยหรูเดินไปพูดไป

 

 

“ดูท่าทางเจ้าสนใจอวี้ไท่เฟยมากทีเดียว เช่นนั้นเราจะพูดถึงนางให้เจ้าฟังสักหน่อย ตอนที่ฮ่องเต้องค์ก่อนยังอยู่ อวี้ไท่เฟยเป็นที่โปรดปรานมาก อวี้ไท่เฟยนับว่าเป็นคนที่รักสวยรักงามที่สุดในวังหลัง ทุกวันนางจะแต่งตัวงดงามเพริศพริ้ง คนไม่รู้อาจจะนึกว่านางเป็นองค์หญิงที่ยังไม่ออกเรือน ได้ยินมาว่าแต่ละวันนางไม่เคยว่างเลย นางชอบฟังงิ้ว และยังชอบศึกษาน้ำมันทาเล็บหลากหลายชนิด เรื่องงานฝีมือก็ไม่เลว เพียงแต่นางไม่ค่อยยอมทำง่าย ๆ ปีแรก ๆ นางเคยขอร้องให้ข้าช่วยทำธุระ แล้วมอบผ้าเช็ดหน้าปักลายเองให้ข้า ฝีมือการปักดีจริง ๆ ผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นข้ายังเก็บไว้จนถึงตอนนี้”

 

 

ฟางฮุ่ยหรูพูดเรื่องอวี้ไท่เฟยอย่างละเอียด ได้ยินว่าอวี้ไท่เฟยเย็บปักถักร้อยได้ หลิงอวี้จื้อก็นึกถึงผ้าเช็ดหน้าปักเลยดอกเหมยแดงผืนนั้นขึ้นมาทันที แสร้งทำเป็นถามโดยไม่ตั้งใจว่า

 

 

“ดูไม่ออกเลยว่าอวี้ไท่เฟยจะมีทักษะเช่นนี้ด้วย”

 

 

“ทักษะของนางดีจริง โดยเฉพาะดอกเหมยแดง ปักเสียเหมือนของจริง นอกจากนี้นางยังชำนาญการปักแบบกู้ซิ่ว ผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นประณีตขนาดนี้ ข้าทำใจใช้ไม่ลง”

 

 

ได้ยินคำว่าดอกเหมยแดง หลิงอวี้จื้อก็เลิกคิ้ว ปักแบบกู้ซิ่วบวกกับดอกเหมยแดง ไม่ใช่ผ้าเช็ดหน้าผืนที่เฟิงอิ๋นเอาให้เซียวเหยี่ยนหรอกหรือ

 

 

หรือว่าคนที่สำนักอู๋จี๋ติดต่อด้วยก็คืออวี้ไท่เฟย

 

 

ฮ่องเต้องค์ก่อนไม่ได้นิยมชมชอบพระสนมนัก ด้วยเหตุนี้จึงมีพระสนมไม่กี่คนที่เป็นคนโปรด ถือได้ว่าอวี้ไท่เฟยเป็นคนหนึ่งที่เป็นที่โปรดปราน และอายุก็ยังน้อยมาก

 

 

ต่อมาหลายปีนั้นฮ่องเต้ก็สลับวนไปอยู่ท่ามกลางหญิงสาวเยาว์วัยไม่กี่คนนี้ หวงกุ้ยเฟยที่อายุสามสิบกว่าปีไม่เป็นที่โปรดปรานนานแล้ว

 

 

หากบอกว่านางสามารถเข้าไปในคลังสมบัติได้ ก็พอเป็นไปได้ แต่ต้องมีหลักฐานก่อนว่านางมีวิทยายุทธสูงส่งมาก มิเช่นนั้นก็ไม่มีทางเข้าไปได้เลย ฮ่องเต้องค์ก่อนไม่ได้ดีกับพระสนมคนใดถึงขั้นยอมให้เข้าไปในคลังสมบัติได้

 

 

คิดถึงเรื่องเหล่านี้ หลิงอวี้จื้อก็มีความรู้สึกคิดละเอียดจนหวาดกลัว หากอวี้ไท่เฟยสามารถทำเรื่องเหล่านี้ได้อย่างเงียบเชียบได้ เช่นนั้นวิทยายุทธ์ของนางจะสูงถึงขั้นไหน จะต้องล้ำลึกมากจนประมาณไม่ได้เลย

 

 

“พระชายาอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ เจ้ากำลังคิดอะไร”

 

 

เห็นหลิงอวี้จื้อใจลอย ฟางฮุ่ยหรูก็ขัดจังหวะหลิงอวี้จื้อ

 

 

หลิงอวี้จื้อส่ายหน้า

 

 

“ไม่มีอะไร ไท่เฟยเล่าออกรสขนาดนี้ ข้าฟังจนหลงแล้ว”

 

 

“มีอะไรให้ช่วย ก็บอกมาตรง ๆ พอ อย่างไรเราอยู่ในวังก็ไม่มีอะไรทำอยู่แล้ว เราไม่มีลูกชายลูกสาว ยังหวังว่าต่อไปพระชายาอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์จะสามารถพึ่งพิงเราได้มากขึ้น วันหน้าหากมีโอกาส สามารถคืนอิสรภาพให้เราได้ก็จะดีมาก เรารู้สึกเสมอว่าต่อไปใต้หล้านี้จะตกเป็นของท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์”

 

 

ฟางฮุ่ยหรูพูดกดเสียงต่ำ พอพูดจบก็ยืดตัวตรง ยิ้ม ๆ ให้หลิงอวี้จื้อ

 

 

“ไท่เฟย คำพูดนี้พูดมั่ว ๆ ไม่ได้นะเพคะ หากคนที่มีใจฝักใฝ่ได้ยินเข้าคงแย่แน่”

 

 

ฟางฮุ่ยหรูไม่สนใจ

 

 

“กาลเทศะเรื่องนี้เรารู้ดี แต่เราก็ยังคงยืนยันคำพูดเดิม หากมีอะไรให้เราช่วย พระชายาเอ่ยปากมาได้เลย”

 

 

“เช่นนั้นข้าขอขอบคุณไท่เฟยล่วงหน้าเพคะ”

 

 

ฟางฮุ่ยหรูเป็นคนฉลาดมาก แต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยซักไซ้เรื่องสาเหตุที่มา

 

 

หากหลิงอวี้จื้อไม่อยากพูดนางก็ไม่พูดพร่ำเพรื่อ มีผู้ร่วมมือเช่นนี้เป็นเรื่องดีมากอย่างไม่ต้องสงสัย

 

 

แต่หลิงอวี้จื้อก็ไม่กล้าไว้ใจฟางฮุ่ยหรูเสียทั้งหมด นางไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดา

 

 

ถึงแม้นางจะเผยจุดประสงค์ของตัวเองให้หลิงอวี้จื้อรู้แล้ว แต่ด้วยสัญชาติญาณของผู้หญิง กับฟางฮุ่ยหรูเธอก็ยังไม่ได้รู้สึกไว้วางใจขนาดไร้ข้อกังขา ระหว่างพวกเธอสองคนมีความสัมพันธ์แบบผู้ร่วมงานกัน ไม่ได้คบกันลึกซึ้ง

 

 

 

 

——

 

 

[1] รูปตาแบบนกตานเฟิ่ง  （丹 凤眼） รูปตาเรียวยาวแต่ไม่เล็ก หางตาชี้ตรงงอนขึ้นเล็กน้อย ลักษณะหางตาที่งอนขึ้นแตกต่างจากหางตาตก ตาชั้นเดียวหรือสองชั้นก็ได้ หัวตัวโค้งหางตางอนเฉี่ยว พื้นที่ตาดำกับตาขาวอัตรส่วนเท่ากัน เป็นรูปตาที่มีเสน่ห์