เล่มที่ 2 ตอนที่ 66(บทที่ 121) – แผนประจัญบาน

“การแข่งขันต่อไปจะเอาไงต่อ?”แฮรี่เงยหน้ามองด้วยความมั่นใจ

ฉันมองกลับไปหาเขา “ต่อสู้แบบทีม“

” ตกลง!! ในการต่อสู้!! ผมจะเป็นฝ่ายโจมตีส่วนเธอจะเป็นฝ่ายป้องกัน“แฮรี่หันกลับไปแล้วโบกมือให้ทหารของเขาขยับออกไปที่ไกลๆ

เด็กหนุ่มพวกนั้นรีบวิ่งสร้างระยะห่างระหว่างพวกเรา ร่างสีดำของพวกเขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเหมือนเสือจากัวร์ที่พร้อมล่าเหยื่อ

เขาเป็นฝ่ายโจมตีส่วนฉันเป็นฝ่ายป้องกัน มันดูเหมือนฉันจะถูกโจมตีแต่ฝ่ายเดียว ฉันละเกลียดจริงๆ

ใครจะไปสนล่ะ? ตอนนี้ฉันไม่มีเวลามาคิดเรื่องนั้นแล้ว

ฉันหันไปหาผู้อาวุโสอลูฟา “ผู้อาวุโสอลูฟา เมื่อพวกเรากำลังจะเล่นเกมป้องกันเมือง การอยู่บนที่ดินราบเรียบไม่สามารถใช้ประโยชน์กับการป้องกันประเทศได้ ฉะนั้นพวกเราจะต้องอยู่ภายในเมืองโนอาห์“

ผู้อาวุโสอลูฟาพยักหน้าและหันไปหาพี่เช่อชื่อ “ให้ทุกคนกลับไปในเมืองโนอาห์ และดูการต่อสู้จากห้องฉายภาพ“

“ค่ะ“

ผู้อาวุโสอลูฟาหันหลังและกลับไปในเมืองโนอาห์พร้อมกับผู้ชมรอบข้าง

“น้องปิง ไปกันเถอะ!! พวกเราคาดหวังในตัวเธอนะ!!“

“น้องปิง เจ้าหญิง พี่มีอา พี่เสี่ยวหญิง พี่เสวี่ยกี๋ พี่หมิงหยู พวกเธอต้องทำได้!!“ทุกคนส่งเสียงเชียร์พวกเรา

“ทำไมทำกันแบบนี้ล่ะ? แฮรี่ไม่ต้องการคนคอยสนับสนุนเหรอ? ฉันขอสนับสนุนแฮรี่!“

“ฉันก็ด้วย!! แฮรี่จะต้องชนะได้อย่างแน่นอน!“

“แต่ผมว่าน้องปิงจะต้องชนะแน่“

“ก็ได้สิ  มาพนันกัน!!“

ทุกคนวางเดิมพันทันทีที่เข้าสู่เมืองโนอาห์ เห็นได้ชัดเลยว่าพวกเขาตื่นเต้นมากกว่าพวกเราอีก

“กรุณาสวมเกราะป้องกันด้วย“ราฟเฟิลและสมาชิกในทีมเริ่มส่งต่อชุดเกราะ โดยมีเจ้าคาร์ลน้อยตามติดเขาอย่างใกล้ชิด

ลุงเมสันมองมาที่ฉัน “ลูกสะใภ้ เบามือหน่อยนะ“

ราฟเฟิลที่กำลังแจกจ่ายอุปกรณ์ หน้าปากค้างตกตะลึง

“ไปให้พ้นเลย!!“พี่เช่อชื่อจ้องลุงเมสันตาเขม็ง “คุณสอนลูกชายทำแต่เรื่องเลวร้าย!! เอาแต่เรียกใครว่าภรรยาตามใจชอบตัวเอง!! มันเป็นเพราะเขาทำมันไปทั่วโดยไม่ตั้งใจ สาวๆทุกคนในเมืองโนอาห์จึงคิดว่าเขาเป็นคนขี้เล่น เหมือนพวกเพลย์บอย แม้แต่เจ้าหญิงอาร์เซนอลก็ยังบอกว่าเธอจะไม่เลือกเขา!!“

เจ้าหญิงอาร์เซนอลดูอึดอัด

ลุงเมสันเกาหัวเหมือนกำลังโดนจับผิด “แล้วคุณไม่ชอบหลัวปิงหรอ? หลัวปิงคือคนเดียวที่ลูกชายของเราเรียกว่าภรรยา ความจงรักภักดีนี้ยังไม่เพียงพออีกเหรอ?”

พี่เช่อชื่อมองไปด้านข้าง “แน่นอน ฉันเองก็ชอบหลัวปิง!!“

ร่างกายของฉันแข็งทื่อก่อนจะเขินอาย ฉันรู้สึกแปลกๆราวกับว่ามีคนพยายามจับคู่ฉัน

สาวๆต่างมองมาที่ฉัน

“แต่ลูกชายของเราคู่ควรกับเธอเหรอ?! เข้าไปข้างในได้แล้ว!!“พี่เช่อชื่อผลักลุงเมสันอย่างแรง ขณะที่ลุงเมสันเองก็ทำท่าทะเล้นเหมือนกับแฮรี่

ราฟเฟิลสายตาเหม่อลอยในระหว่างที่พี่เช่อชื่อพูด มันช่างเหมือนกับคนที่สมองล้าต้องการการพักผ่อน

เหลือเพียงแค่พี่เช่อชื่ออยู่ที่ประตูเมือง เธอมองฉันด้วยสายตารู้สึกผิด “ฉันขอโทษที่ไม่ได้สอนลูกชายให้ดีพอ ฉันเองก็เตือนเขาแล้วว่าให้หยุดเรียกแบบนั้น แต่เขาก็ไม่ฟังเลย“

“ไม่เป็นไร พี่เช่อชื่อ“เจ้าหญิงอาร์เซนอลพูดแทนฉัน “เราทุกคนต่างก็รู้ดีว่าแฮรี่เป็นคนยังไง หลัวปิงเองก็ไม่ได้จริงจังขนาดนั้นด้วย“เจ้าหญิงอาร์เซนอลจับมือของฉันซึ่งฉันก็พยักหน้าแสดงความเห็นด้วย

พี่เช่อชื่อถอนหายใจ “ฉันรู้ว่าเมื่อเร็วๆนี้เธอได้ลองเพิกเฉยไม่สนใจเขา และไม่คุยกับเขา แต่ในช่วงเวลาทำภารกิจครั้งหน้า ฉันหวังว่ามันจะไม่ส่งผลไปถึงตอนนั้น“

“อืม“ฉันยืนยันกับพี่เช่อชื่อ แม้ว่าฉันจะมีทีมเป็นของตัวเอง แต่แฮรี่ก็ต้องออกไปพร้อมกับทีมดีอาร์เพราะเขาคือคนที่มีประสบการณ์มากที่สุดในการทำภารกิจภาคสนาม และเขาเองก็เป็นถึงเมต้าฮิวแมนที่แข็งแกร่งที่สุดของเมืองโนอาห์ เขาย่อมต้องสามารถปกป้องพวกเราได้

พี่เช่อชื่อพยักหน้าด้วยความยินดีและมองฉันด้วยความชื่นชม “หลัวปิง เธอไม่จำเป็นต้องทำดีกับเด็กคนนั้น เขาเป็นตัวของตัวเอง และเขาจะเติบโตได้ดีก็ต่อเมื่อเผชิญหน้ากับความล้มเหลว“

ฉันมองไปพี่สาวเช่อชื่อด้วยรอยยิ้ม เธอคงไม่รู้ตัวว่าเธอคือแบบอย่างที่อยู่ในใจฉัน

หลังจากพี่เช่อชื่อจากไป ด้านนอกของเมืองโนอาห์ก็มีเพียงแค่ความว่างเปล่าและเงียบสงบ ในความเงียบ เราได้ยินแม้กระทั่งเสียงหญ้าที่เสียดสี เสือจากัวร์ที่อยู่ห่างไกลกำลังเคลื่อนเข้ามาหาพวกเราอย่างช้าๆ

ราฟเฟิลและเจ้าคาร์ลน้อยยืนอยู่ข้างประตูมองดูพวกเราอย่างเงียบๆ

เหล่าสาวๆมารวมตัวกัน “พลังพิเศษของไค วิลเลี่ยมและโจอี้จะถูกจำกัดด้วยพื้นที่ พวกเราจะต้องรอพวกเขาเข้าไปในที่แคบ“ฉันเริ่มวางแผนการต่อสู้ ดวงตาของทุกคนเป็นประกายระยิบระยับดั่งแสงดาว แผนของฉันสร้างความตื่นเต้นให้กับทุกคน

“ทุกคนเข้าใจใช่ไหม?”ฉันถามในตอนท้ายสุด

“เข้าใจ!!“ทุกคนต่างมั่นใจ

“ลุย!!“ขณะที่ฉันพูด สาวๆทุกคนก็ถอยหลังกลับเข้าไปในประตูเมืองอย่างรวดเร็ว

ฉันเดินไปหาราฟเฟิล “ราฟเฟิล นายเอาปากกามาด้วยหรือเปล่า?”

“เอามา“ราฟเฟิลหยิบปากกาออกมาอย่างรวดเร็ว ขณะที่คาร์ลน้อยก็มองดูราฟเฟิลยื่นปากกามาให้ฉัน

“ฉันไม่ได้จะใช้มัน ตามฉันมา แล้วทำเครื่องหมายทุกคนที่เสียชีวิตในเกมนี้“ฉันกล่าว

ราฟเฟิลตกใจ “ตาย?”

ฉันยิ้มให้เขา ลมที่พัดมาทำให้ผมห้อยลงมาปิดใบหน้า ดวงตาของเขาเป็นประกายรอยยิ้มของฉัน

ในอุโมงค์อันเงียบสงบ พวกเรานอนซุ่มโจมตี

เจ้าหญิงอาร์เซนอล หมิงหยูและฉันอยู่ทางด้านซ้ายของอุโมงค์ เราถือเครื่องยิงตะขอที่ใช้ในการปีนเขา

พี่มีอา เสี่ยวหญิง เสวี่ยกี๋อยู่ตรงข้ามเราพร้อมด้วยเครื่องยิงตะขอในมือเช่นกัน

ราฟเฟิลรู้สึกประหม่ามากตอนอยู่ข้างฉัน “พวกเธอทุกคนต้องระวัง” เขาบ่นพึมพำ ร่างกายเต็มไปด้วยความตึงเครียด “แล้วก็อย่าทำลายเมืองโนอาห์”

“ฉันรู้“ฉันหันกลับมากระซิบข้างหูเขาว่า “นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเราไม่ใช้กำลังสู้” นอกเหนือจากนั้น พลังพิเศษของเสวี่ยกี๋จำเป็นต้องอาศัยสภาพอากาศจึงนำมาใช้งานไม่ได้ด้วยเช่นกัน

“อืม“ราฟเฟิลขดตัวอย่างกังวล ดูเหมือนเขาพยายามอย่างหนักที่จะหลีกเลี่ยงไม่แตะเนื้อต้องตัวฉัน

“พ่อครับ ผมเป็นกังวล“คาร์ลน้อยเอนตัวเข้าใกล้ราฟเฟิล

“พวกเขามากันแล้ว“จู่ๆเจ้าหญิงอาร์เซนอลก็พูดขึ้นมา

ฉันมองเธอด้วยความประหลาดใจ “เธอรู้ได้อย่างไร?”

เจ้าหญิงอาร์เซนอลยิ้มอย่างมีเลศนัย

“กัปตัน นี่คือพลังพิเศษของเจ้าหญิง“พี่มีอากระซิบ “เจ้าหญิงอาร์เซนอลมีความสามารถในการตรวจจับรังสีทุกชนิดในช่วงรัศมี 500 เมตร“

ฉันมองเจ้าหญิงอาร์เซนอลด้วยความประหลาดใจ ในขณะที่เธอเองก็ยิ้มให้ฉัน

“เธอพอจะบอกรูปแบบทีมของพวกเขาออกหรือไม่?”ฉันถามเจ้าหญิงอาร์เซนอลทันที

“ฉันจะลองดู“เจ้าหญิงอัตสึนอนหลับตา เธอเหมือนคนที่กำลังเดินทางไกลเป็นพันลี้ด้วยพลังจิต เธอกระซิบบอกว่า “พวกเขามาพร้อมกันหมดทุกคน แต่เดี๋ยวก่อน แฮรี่ส่งไคเข้ามา“

“ไค? เข้าใจละ!!“ฉันกวักมือเรียกพี่มีอา และพี่มีอาก็พยักหน้า แผนเดิมคือเราจะให้เธอเป็นคนรับมือกับไค

เธอรีบเข้าไปยืนตรงกลางอุโมงค์

เจ้าหญิงอาร์เซนอลยังคงหลับตา “เขาเข้ามาใกล้แล้ว พี่มีอา!! ไคอยู่ในระยะยิงของเธอแล้ว!!“

“เข้าใจละ!!“พี่มีอาแอ่นหน้าอกและยิงออกไป เธอไม่ได้ยิงด้วยปืนใหญ่ลำแสง เพราะปืนใหญ่ลำแสงของเธอนั้นมีพลังมากเกินไป ไคอาจจะระเหยกลายเป็นอากาศได้ถ้าหากโดนพลังนั้น