เล่มที่ 2 ตอนที่ 7 – มันน่าอายเกินกว่าจะพูด ราฟเฟิลสั่งให้ผมจำตาดูคุณ

ทันใดนั้นแสงไฟนับไม่ถ้วนก็ส่องออกมาจากด้านล่างของพวกเรา และชายฝั่งอาร์มในชุดทักซิโด้หูกระต่ายก็ปรากฏตัวต่อหน้า ผมของเขารวบมัดเป็นหางม้า กรามคมเหมือนคนที่เพิ่งออกมาจากโลกอนิเมะ เขาโค้งคำนับทักทายพวกเราเหมือนพ่อบ้าน “ยินดีต้อนรับสู่ยานบิน“

การปรากฏตัวของมังกรน้ำแข็งในร่างมนุษย์แบบโฮโลแกรมอย่างฉับพลันทำให้ฉันและแฮรี่ตกใจมาก

ฉันเคยเห็นภาพโฮโลแกรมแบบนี้ในหนังไซไฟถึงแม้ว่าบางเรื่องจะทำขึ้นมาจากเอฟเฟคที่แสนจะคุณภาพต่ำ แต่ตอนนี้ เทคโนโลยีนั้นกำลังแสดงให้เห็นเป็นที่ประจักษ์ต่อหน้าต่อตาฉัน!! ด้วยความอยากรู้ ฉันจึงเอื้อมมือออกไปสัมผัส แต่แล้วแขนขวาของฉันก็จมเข้าไปในร่างของมังกรน้ำแข็ง โดยส่วนที่เหลือของภาพโฮโลแกรมก็ยังคงปรากฏขึ้นรอบมือของฉันโดยไม่ถูกรบกวน

“นายท่าน ได้โปรดอย่ามาแตะต้องตับของผม มันทำให้ผมเจ็บ“มังกรน้ำแข็งยิ้มอย่างสุภาพ มันยากที่จะจินตนาการว่าสุภาพบุรุษคนนี้จะเป็นคนเดียวกับคนที่สบถคำสาปแช่งออกมาก่อนหน้า

“ราฟเฟิลทำได้ดีมาก เขาส่งคนหน้าตาดีมาเป็นผู้ช่วยของเธอ“แฮรี่ดูจะคุ้นเคยกับเทคโนโลยีดังกล่าวก่อนที่เขาจะหัวเราะเบาๆแล้วหันไปมองมังกรน้ำแข็ง “ถ้ายานอวกาศลำนี้เป็นของผม ระบบปัญญาประดิษฐ์จะต้องเป็นผู้หญิงสวยแน่นอน“เขาพูดด้วยสีหน้าเบิกบาน ขณะที่ขยับมือวาดทรวดทรงร่างกายผู้หญิงในอากาศ “หึหึหึ ช่างเสียดายของจริงๆ“

“ความสวยรั้งแต่จะทำให้เสียสมาธิ“มังกรน้ำแข็งพูดได้รอยยิ้ม “มันจะเพิ่มโอกาสเกิดอันตรายในระหว่างขับขี่“

“ฮะ?!”แฮรี่อ้าปากค้าง

ฉันมองแฮรี่ที่อยู่ด้านข้าง มังกรน้ำแข็งพูดถูกแล้ว ผู้ชายจะตั้งใจขับรถโดยไม่แอบมองผู้หญิงสวยที่อยู่ด้านข้างได้อย่างไร? ชิ สงสัยในหัวของพวกผู้ชายจะมีก็แต่รถซุปเปอร์คาร์หรือไม่ก็สาวสวยทรงโต ไม่ว่าจะอยู่โลกใบไหน พวกผู้ชายก็ยังคิดเหมือนเดิม

“เฮ้“แฮรี่ส่ายหน้าแล้วหันมาหาฉัน “เธอเชื่อคำพูดของเขาไหม?”

ฉันไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย แฮรี่กรอกตาไปมาแล้วชี้นิ้วไปที่มังกรน้ำแข็งด้วยความสงสัย “อย่ามาพูดจาไม่ดีกับผมต่อหน้าภรรยาผม“

“ช่างน่าบังเอิญ“มังกรน้ำแข็งชายตามองด้วยความสง่างาม “ราฟเฟิลบอกผมว่าคุณชอบคุกคามเจ้านายของผม ดังนั้นเขาจึงมอบหมายให้ผมมาจับตาดูคุณ“

“ราฟเฟิล ไอ้คนเลววว!!“แฮรี่กุมขมับ เขาไม่รู้ว่าเขาควรจะหัวเราะหรือควรจะร้องไห้ดี เขาได้แต่ชี้นิ้วแต่ก็พูดตอบโต้ไม่ออก “อืม มาดูกันว่านายทำอะไรได้บ้าง“เมื่อเขาเดินทะลุผ่านร่างมังกรน้ำแข็ง เขาก็ไปนั่งที่เก้าอี้นักบิน แผ่นไทเทเนียมที่ปกคลุมด้านหน้ากลายเป็นแผ่นโปร่งใสช่วยให้พวกเรามองเห็นทิวทัศน์ที่อยู่ตรงหน้าได้อย่างชัดเจน

“ผมจะไม่ทำให้พวกคุณต้องผิดหวัง“แสงสีฟ้าที่เคยส่องผ่านออกมาเป็นภาพโฮโลแกรมมังกรน้ำแข็งค่อยๆสลายหายไป

ด้านหน้าของห้องนักบินมีเพียงแค่ความว่างเปล่า ไม่มีเครือข่ายควบคุมหรือปุ่มกด ดังนั้นที่นั่งนักบินจึงอยู่ติดกับกระจกทำให้เห็นมุมมองที่กว้างและชัดเจน

แฮรี่ยังคงมองหาแผงวงจรควบคุมกระสวยอวกาศ “ราฟเฟิลสร้างอะไรออกมา? หวังว่ามันจะไม่ใช่การควบคุมผ่านระบบประสาทของเราWทันใดนั้นแสงสีฟ้าก็ส่งมาจากด้านบนทุ่มตรงที่นั่งของเขากลายเป็นทรงกลมแสง เขาเงยหน้ามองด้วยความประหลาดใจ แต่ก็สงบสติอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว ฉันมองเห็นสิ่งที่เหมือนข้อมูลตัวแปรมาตรวัดต่างๆปรากฏขึ้นบนหน้าจอแสงที่อยู่ตรงหน้าแฮรี่!! นี่มันสุดยอดมาก!! มันอยู่ไกลเกินกว่าระดับความสามารถของเมืองโนอาห์แล้ว ไม่!! ฉันแค่หมายถึงว่ารูปลักษณ์อันเสื่อมโทรมของเมืองโนอาห์จะแอบซ่อนเครื่องมือที่แสนไฮเทคนี้เอาไว้

คริสตัลพลังงานสีฟ้าขนาดเล็กเพียงแค่คนเดียวทำให้ราฟเฟิลสร้างยานอวกาศขั้นสูงได้ ถ้าหากเรามีคริสตัลพลังงานสีฟ้าเพียงพอ ฉันเชื่อว่าราฟเฟิลจะสามารถทำอะไรที่มากกว่านี้ได้!!

ฉันรีบเข้าไปประจำที่นั่ง จนถึงตอนนี้ฉันได้แค่ทดลองบินเท่านั้น ฉันจึงรู้สึกตื่นเต้นที่จะได้ลองขับจริง เมื่อฉันนั่งลง รอบตัวของฉันก็ถูกล้อมไปด้วยทรงกลมแสงเช่นกัน หลังของฉันแนบติดเบาะโดยมีความรู้สึกเหมือนมีแรงโน้มถ่วงที่ผิดแปลกผลักตัวของฉันแทนเข็มขัดนิรภัย ในขณะเดียวกัน แผ่นโฮโลแกรม 2 แผ่นและข้อมูลจำนวนมากก็ปรากฏต่อหน้าฉัน

ฉันอ่านแผ่นวงกลมโฮโลแกรมด้วยความใฝ่รู้ จากนั้นก็วางมือทั้งซ้ายและขวาไปบนแผ่นโฮโลแกรม ตัวยานอวกาศแกว่งไปมาเล็กน้อย นี่คือขั้นตอนการเริ่มต้นยานอวกาศ

“มังกรน้ำแข็ง เดินเครื่อง!!“ฉันออกคำสั่ง

“ตกลง วันนี้คือวันที่พวกเราจะออกบินเป็นครั้งแรก“ดูเหมือนว่ามังกรน้ำแข็งเองก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน ทันใดนั้นเสียงกระหึ่มของเครื่องยนต์ก็ดังกังวาน วงแหวนแสงสีเขียวกระพริบจากภายนอกห้องนักบิน จากนั้นเราก็ได้ยินเสียงผู้หญิงที่แสนคุ้นเคยประจำเมืองโนอาห์ “เตรียมตัวเปิดอุโมงค์ เตรียมตัวออกทะยาน นับถอยหลัง สิบ เก้า แปด เจ็ด…..“

“โอ้ ผมชอบเสียงผู้หญิงคนนี้“มังกรน้ำแข็งกล่าวด้วยความชื่นชม

“เธอชื่อว่าโนอาห์“แฮรี่ยิ้ม

“ผมสงสัยว่าถ้าหากผมจะชวนเธอไปดื่มกาแฟสักแก้วจะเป็นไรไหม“มังกรน้ำแข็งดูจะมีความสุขมาก

เห้อ ปัญญาประดิษฐ์เอไอผู้ชายยังไงก็เป็นผู้ชายอยู่ดี!! เขาก็ยังคงสนใจผู้หญิงเหมือนผู้ชายคนอื่น ฉันว่าเขาน่าจะมีเรื่องให้พูดคุยกับแฮรี่อีกมากมาย

“สาม สอง หนึ่ง!!“เมื่อการนับถอยหลังสิ้นสุด ฉันก็รู้สึกได้เลยว่าเรากำลังไต่ระดับความสูง อย่างไรก็ตามฉันก็ไม่รู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนของตัวอย่าง อันที่จริง มังกรน้ำแข็งนิ่งมากจนฉันนึกว่าฉันยังคงอยู่บนพื้นดิน แต่ภาพวิวทิวทัศน์ข้างนอกนั้นมันเหมือนอยู่บนสวรรค์ชัดๆ

วงแหวนสีเขียวพุ่งออกไปด้วยความเร็วสูง มันเคลื่อนที่เร็วขึ้นแล้วก็เร็วขึ้น ทันใดนั้น แสงแดดจ้าก็สาดส่องเข้ามาในตัวห้องนักบิน ฉันเผลอเอามือขึ้นมาบังสายตาโดยไม่รู้ตัว

“ตอนนี้พวกเราอยู่สูงกว่าพื้นดินหนึ่งหมื่นเมตร“มังกรน้ำแข็งรายงาน

อะไรนะ? พวกเราเดินทางด้วยความเร็วเท่าไหร่!

“สองหมื่นเมตร“

“สามหมื่นเมตร“

“พอก่อน มังกรน้ำแข็ง!!“แฮรี่พูดอย่างเร่งรีบ ดูเหมือนว่าเขาเองก็ไม่ทันได้คำนวณความเร็วของมังกรน้ำแข็ง “เปลี่ยนเป็นบังคับมือ ให้หลัวปิงได้เล่นสนุก!“

“ใช่แล้วแฮรี่ เจ้านาย ขอให้สนุก“

อะไรนะ? มันเร็วมาก?! ฉันเพิ่งจะปรับตัวให้เข้ากับแดดที่ตกกระทบ ยังไม่ทันได้ดูวิวทิวทัศน์เลย แต่ยานอวกาศก็กำลังเริ่มตกลงอย่างอิสระ!!

เมฆสีขาวลอยผ่านตรงหน้าฉัน เนื่องจากที่นั่งของฉันอยู่ใกล้กระจกหน้ามาก ทุกอย่างจึงเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาฉัน ราวกับว่าฉันกำลังร่วงหล่นลงสู่พื้นโลกที่มีเพียงแค่ฉัน แฮรี่และมังกรน้ำแข็งอยู่ในโลกใบนี้

“เจ้านาย ถ้าท่านยังไม่ดึงให้พวกเราลอยขึ้น พวกเราจะได้ไปสวรรค์กันจริงๆ“

“อะไรนะ? ฉันจะต้องทำอะไรอย่างไร? ห๊ะ!“ฉันตกอยู่ในสภาวะตื่นตระหนกและสับสน ฉันทำท่าดึงแผ่นดิสก์โฮโลแกรม “ไม่มีการควบคุมแบบไหนเลยที่ฉันรู้จัก ฉันไม่คุ้นกับมันเลย” และแล้วกระสวยอวกาศก็บินสูงขึ้นอีกครั้งด้วยความเร็วสูง

*ฟู่วววว!*แฮรี่ถอยไปข้างๆ

“คุณไม่สามารถตำหนิผมได้ ราฟเฟิลไม่ยอมสร้างคันโยกหรือปุ่มควบคุม ฉะนั้นคุณเองก็ต้องทำความคุ้นชินกับมันเอาไว้“มังกรน้ำแข็งพูดด้วยน้ำเสียงใจเย็น “คุณกำลังเดินทางเร็วเกินไป ด้วยอัตราความเร็วเช่นนี้ เราจะเริ่มเข้าสู่อวกาศ“

“ไม่ๆ!“ฉันปล่อยมือออกจากแผ่นควบคุม ยานอวกาศก็เริ่มร่วงลงสู่พื้นดินอีกครั้ง ทำให้ฉันอยากจะอ้วก

มือของฉันเผลอสะบัดไปทางขวา ทำให้ยานอวกาศหมุนไปทางขวาทันที *บ้าเอ้ย*