ตอนที่ 80 อาชีพที่สาม (6)

 

คิมฮยอนซึง>คิมฮยอนซอง

 

สิ่งสําคัญในตอนนี้คือการค้นหาว่าจองฮายันเอาอะไรไปจากผม ไม่ใช่สิ่งที่เธอใช้เป็นตัวเร่งปฏิกิริยา

 

ผมรู้ว่าในที่สุดต้องกําหนดขอบเขตระหว่างเรา แต่ไม่มีอะไรที่ผมสามารถทําได้ในเวลานี้ จองฮายันยังต้องเติบโตขึ้นหลังจากนั้น

 

ผมรู้ว่าถ้าจองฮายันกลายเป็นวิชาร์ดที่มีพลังมากพอที่จะกวาดล้างทั้งทวีปตามการคาดการณ์ของคิมฮยอนซอง สิ่งที่คิดไม่ถึงก็อาจเกิดขึ้นได้

 

ตาแมวนี้จะกลายเป็นกําแพงลวงตาทั้งหมดและเตียงนี้สามารถสร้างขึ้นเพื่อสาปแช่งทุกคนที่สัมผัส นั่นไม่ใช่ทุกอย่าง แม้แต่เธออาจต้องรับผิดชอบในการสร้างเวทมนตร์บันทึกเรื่องอื่นมาคิด

 

“ควบคุมจิตใจ?”

 

เธอสามารถพัฒนาคาถาที่จะควบคุมจิตใจของผมทีละเล็กทีละน้อยหรืออาจใช้เวทมนต์อันทรงพลัง ที่สร้างมาเพื่อผมโดยเฉพาะ เธอยังหาทางล่องหนได้ เพื่อที่จะอยู่เคียงข้างผมตลอดเวลา

 

แน่นอน ผมยังคงเชื่อมั่นว่าจองฮายันจะไม่ทําสิ่งเหล่านั้น เนื่องจากเธอยังดํารงตําแหน่งผู้สนับสนุนอันบริสุทธิ์ แต่แล้วก็เป็นอีกครั้ง…นี่คือเด็กผู้หญิงคนเดียวกันที่ตัดแขนขาของพัคฮเยยองทิ้งไป

 

“ผิดพลาด…”

 

ผมต้องระวังทุกครั้งที่จองฮายันอยู่ใกล้ ๆ และเมื่อเธอไม่อยู่

 

ต้องขอบคุณความสามารถของฮวังจองยอน ผมสามารถค้นพบสิ่งเหล่านี้ได้ ในขณะที่มันยังอยู่ในช่วงเริ่มต้น ผมจะต้องสร้างหลักประกัน แต่ตอนนี้ผมต้องมุ่งเน้นไปที่อย่างอื่น

 

“ นี่มันเหลือเชื่อมากเลยค่ะ”

 

“คุณคิดอย่างงั้นเหรอ?”

 

“ ค่ะ ฉันไม่คิดว่าคุณจะใช้ชั้นสองทั้งหมดเป็นห้องเวิร์กชอป”

 

“อา…”

 

ผมรู้ว่าฮวังจองยอนกําลังพูดถึงอะไร ในฐานะวิซาร์ด ไม่ใช่เรื่องยากที่เธอจะรู้สึกประทับใจ ด้วยการเชื่อมต่อห้องของผมกับโรงเล่นแร่แปรธาตุผ่านช่องว่างที่ว่างเปล่าระหว่างกิลด์ พื้นที่ทํางานของผมจึงกว้างขึ้น

 

ผมยังรู้ว่าสิ่งที่ดึงดูดสายตาของเธอ ไม่ใช่แค่ที่อยู่ของเวิร์กชอป แต่เป็นของที่พบภายใน

 

“นอกจากนั้นผมยังได้รับเงินมากมายจากแบล็คสวอน”

 

แม้แต่นักผจญภัยที่มีประสบการณ์เช่นเธอยังคงยากที่จะได้รับรางวัลมากมายเช่นนี้

 

“ พูดให้ถูกต้อง มันก็เพื่อให้เวิร์กชอปและห้องของผมเชื่อมต่อกัน มันรู้สึกอึดอัดนิดหน่อยที่ต้องย้อนกลับไปมา…หนังสือเรียนที่ดีที่สุดสําหรับการศึกษามีอยู่แล้ว ดังนั้นจึงใช้เวลาน้อยลงด้วยวิธีนี้”

 

“ ไม่เลยค่ะ ทุกอย่างดูดีสําหรับฉัน”

 

“ พวกมันทั้งหมดเป็นของขวัญ โอ้คุณไม่มีงานอื่นต้องทําเหรอ?”

 

“ มันเป็นเวลาพักของฉันในตอนนี้ ฉันรบกวนอะไรหรือเปล่า?”

 

“ ไม่เลยครับ ผมสิต้องขอบคุณสําหรับความช่วยเหลือของคุณ”

 

“ ไม่มีอะไรให้ผมทําอีกแล้ว ในฐานะวิซาร์ด ฉันไม่แปลกใจเลยที่อยากรู้ แน่นอนฉันไม่ได้วางแผนที่จะฉกฉวยงานวิจัยของคุณกียองหรือฮายันนะ!”

 

* ไม่ต้องกังวลเรื่องนั้นครับ ผมรู้”

 

ผมแน่ใจว่าจะประเมินเธออีกครั้ง ด้วยความสามารถของผม โดยต้องการจดจําค่าสถานะของเธอ

 

[ตรวจสอบหน้าต่างสถานะและระดับความสามารถของผู้เล่น ฮวังจองยอน]

 

[ชื่อ – ฮวังจองยอน]

 

[ฉายา- คนรักละครรายวัน]

 

[อายุ – 34]

 

[อุปนิสัย – คนมองโลกในแง่ดีที่มีเสียงดัง]

 

[อาชีพ-เมจิคเชียน-ระดับฮีโรอิค]

 

[เอฟเฟคอาชีพ – การได้มาซึ่งความรู้เวทมนตร์ขั้นพื้นฐาน]

 

[เอฟเฟคอาชีพ – การได้มาซึ่งความรู้เมจิคเชียนขั้นพื้นฐาน]

 

[เอฟเฟคอาชีพ-การได้มาซึ่งความรู้เวทมนตร์ขั้นกลาง]

 

[เอฟเฟคอาชีพ – การได้มาซึ่งความรู้เมจิคเชียนขั้นกลาง]

 

[ค่าสถานะ]

 

[ความแข็งแกร่ง -30 / ศักยภาพในการเติบโต: ระดับแรร์หรือสูงกว่า]

 

[ความคล่องตัว -40 / ศักยภาพในการเติบโต: ระดับแรร์หรือสูงกว่า]

 

[พละกําลัง-32 / ศักยภาพในการเติบโต: ระดับแรร์หรือต่ำกว่า]

 

[สติปัญญา-90 / ศักยภาพในการเติบโต: ระดับฮีโรอิคหรือสูงกว่า]

 

[ความทนทาน -32 / ศักยภาพในการเติบโต: ระดับแรร์หรือต่ำกว่า]

 

[โชค -54 / ศักยภาพในการเติบโต: ระดับแรร์หรือสูงกว่า]

 

[พลังเวทย์ -80 / ศักยภาพในการเติบโต: ระดับกฮีโรอิคหรือต่ำกว่า]

 

[ความสามารถพิเศษ – ร่างกายอันบอบบาง – ระดับแรร์]

 

[ความสามารถพิเศษ – Super Memory – ระดับแรร์]

 

[ภาพรวม – การเติบโตของพลังเวทย์ของเธอใกล้จะถึงขีดจํากัด ไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่า เส้นทางสู่สุดยอดวิซาร์ดแทบจะปิดตายสําหรับเธอ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะซ่อนข้อบกพร่องไว้ด้วยค่าสถานะสติปัญญาที่สูง จะถูกต้องกว่า ถ้าคิดว่าเป็นกรณีที่บุคคลสามารถขึ้นสู่ระดับบนได้ เพราะเข้ากันได้ดีกับลักษณะและอาชีพ หากความสามารถทางเวทมนตร์ไม่ต่ำ แต่มากกว่าระดับฮีโร่ สถานการณ์นี้จะเปลี่ยนไปเล็กน้อย อาจกล่าวได้ว่าผู้เล่นคนนี้คล้ายกับลีกียอง แต่โปรดอย่าคิดว่าเธอเป็นเพื่อน ผู้เล่นลีกียองไม่มีความสามารถใดเลยเมื่อเทียบกับคน ๆ นี้]

 

“ไอ้บ้านี่”

 

แน่นอนว่าผมไม่ชอบรีวิวโดยรวม แต่ผมชอบความสามารถและการเติบโตของเธอ

 

แน่นอนว่าการเปรียบเทียบตัวเองกับเธอนั้นค่อนข้างสุดโต่ง แต่เธอก็พึ่งพาสติปัญญาของตัวเองเช่นเดียวกัน เมื่อใดก็ตามที่เธอขาดค่าสถานะอื่น ๆ

 

ไม่ใช่แค่เวทมนตร์ของจองฮายันเท่านั้นที่ช่วยผมในวันนี้ แม้แต่ค่าสถานะของเธอก็ทําให้ผมได้เรียนรู้อะไรบางอย่าง

 

“ลักษณะของเธอก็ดีเช่นกัน”

 

ลักษณะของการมีร่างกายที่บอบบางดึงดูดสายตาของผม แต่ไม่ได้อยู่ในความรู้สึกทางเพศ นี่เป็นลักษณะที่ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากพลังเวทมนตร์ของสภาพแวดล้อมโดยรอบ

 

อย่อ –างไรก็ตามสิ่งที่ผมสนใจมากกว่าคือพรสวรรค์ของเธ Super Memory

 

[ความสามารถพิเศษ – Super Memory – ระดับแรร์]

 

[ช่วยให้คุณมีความทรงจําใกล้เคียงที่สุด]

 

เนื่องจากมันเป็นเพียงระดับแรร์ความจําของเธอจึงยังไม่ ถูกระบุว่าสมบูรณ์แบบ แต่ผมรู้ว่าการมีความสามารถเหมือนกับเธอ จะเป็นประโยชน์ต่อการอ่านค่าสถานะของผู้คน

 

ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะพัฒนาทักษะสําหรับตัวเอง

 

ผมให้ความสนใจกับฮวางจองยอนในขณะที่เธอพูดอีกครั้ง

 

“ ผมอ่านได้ไหมครับ?”

 

“ คุณหมายถึงอะไรเหรอคะ”

 

“หนังสือที่คุณรวบรวมไว้”

 

“แน่นอนค่ะ ฉันต้องการปรึกษาใครบางคนเกี่ยวกับเรื่องนี้”

 

“ไม่ไม่ ผมจะไม่ให้อะไรคุณนอกจากความคิดเห็นส่วนตัวของผม อย่างไรก็ตามคุณเป็นผู้เชี่ยวชาญในเรื่องนี้มากกว่ม นี่คือดินแดนที่ไม่จดที่แผนที่ทั้งหมดสําหรับผม”

 

“แม้ว่าคุณจะมีสติปัญญาของวิซาร์ดอาวุโส?”

 

“ใช่”

 

“ หืม…”

 

“อา. คิดดูแล้วกี่ยองอาจจะไม่ค่อยรู้เรื่องค่าสติปัญญาเท่าไหร่ คุณอาจไม่มีเวลาศึกษาค่าสถานะ”

 

“ นั่นคือเรื่องจริง”

 

“ อืม…กียองเคยสงสัยเกี่ยวกับค่าสติปัญญาหรือเปล่า”

 

“แน่นอนครับว่าผมเคย ซึ่งแตกต่างจากความแข็งแกร่งของกล้ามเนื้อ พละกําลังและพลังเวทมีพื้นที่วัดได้ยาก เช่นค่าสถานะโชคหรือค่าสถานะสติปัญญา ในความเป็นจริงแม้ว่าค่าสติปัญญาของผมจะเพิ่มขึ้น แต่ก็ยากที่จะรู้สึกได้ว่าอะไรกําลังเปลี่ยนแปลง”

 

“ ฉันหมายความว่าคุณรู้มากอยู่แล้ว”

 

“ ตามจริงแล้วเป็นการยากที่จะสังเกตเห็นว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงไปหรือไม่”

 

“ ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ฉันแน่ใจว่าคุณพูดถูก เพียงเพราะความฉลาดของคุณเพิ่มขึ้น ไม่ได้ทําให้คุณเป็นอัจฉริยะ ฉันรู้สึกว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในทักษะการคิดพื้นฐานของแต่ละคน ความรู้นั้นไม่ได้มาในทันใด”

 

“ดังนั้น เหตุผลของการมีอยู่ของค่าสถานะเหล่านี้จึงไม่ชัดเจน? มันเหมือนกันสําหรับผู้ที่มีค่าสติปัญญา 70 หรือ 80 หรือเปล่าครับ?”

 

“ค่ะ เพื่อให้คุณได้ตัวอย่างที่ชัดเจน คนที่มีสติปัญญาถึง 90 อาจไม่สามารถทําอะไรบางอย่างที่เป็นพื้นฐาน เช่น การจําตารางการคูณ”

 

“ มันสุดโต่งเกินไปนะครับ”

 

“ค่ะ นี่เป็นเรื่องราวที่สุดโต่งจริง ๆ อย่างไรก็ตามมันหมายความว่าค่าสติปัญญาของคน ๆ หนึ่งไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับความฉลาดที่บุคคลนั้นมีจริง”

 

“ ทั้งหมดนี้เกี่ยวข้องกับการเพิ่มความเข้าใจพลังเวทมนตร์หรือการเล่นแร่แปรธาตุไหม?”

 

หากนั่นคือทั้งหมดที่มีให้ จากนั้นค่าสถานะของฉันมีก็น่าผิดหวังมาก ในทางกลับกันฉันไม่สามารถพูดได้ว่ามันไร้ประโยชน์เช่นกัน

 

“ แน่นอนว่าไม่ใช่แค่นั้นนะคะ”

 

“ อืม”

 

“ ฉันไม่สามารถหาคําที่จะอธิบายได้อย่างถูกต้อง แต่ฉันแน่ใจว่าการใช้มันจะชัดเจนขึ้น หากค่าสติปัญญาของคุณถึง 80”

 

นี่เป็นหัวข้อที่ผมสนใจ

 

“คนส่วนใหญ่ที่มีค่าสติปัญญาเกินกว่า 90 มักจะพัฒนาอย่างอื่นที่ไม่ใช่สมอง วิซาร์ดส่วนใหญ่รอบตัวฉันและผู้ที่มีสติปัญญามากกว่า 90 ในลินเดล มีความรู้ที่เรียกได้ว่าไม่ธรรมดา”

 

“อืม”

 

“ มีบางคนบอกว่าความคิดสร้างสรรค์หรือความเข้าใจในกลยุทธ์ของพวกเขาเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ในกรณีของฉันทักษะการท่องจําก้าวไปไกลเกินกว่าจะเปรียบเทียบ”

 

” ผมเข้าใจ”

 

“ ตั้งแต่ฉันยังเด็ก ฉันได้ยินผู้คนมากมายพูดว่าฉันมีความจําที่ดี แต่เมื่อฉันมีค่าสติปัญญาเกิน 90 ฉันรู้สึกว่าสมองของตัวเองดีขึ้นอย่างที่ฉันไม่เข้าใจ แน่นอนว่าส่วนอื่น ๆ ไม่มีการเปลี่ยนแปลงมากนัก ฉันคิดว่ามันเป็นเพียงการคาดเดาของตัวเอง แต่ฉันก็คิดว่ามันมีเพิ่มประสิทธิภาพในสมองส่วนที่ของคุณได้รับการพัฒนามากที่สุด”

 

“ อืม…นั่นเป็นเรื่องที่น่าสนใจมาก”

 

“ ในลักษณะที่ฉันมีลักษณะที่เรียกว่า Super Memory เป็นลักษณะที่ฉันได้รับหลังค่าสติปัญญาเกิน 90 คุณกียองอาจได้รับบางสิ่งบางอย่างเหมือนกัน เมื่อไปถึงจุดนั้น เนื่องจากคุณเป็นคนเก่งในการออกเดท คุณจะก้าวหน้าไปสู่การแต่งงานไหม? โฮ้โฮ้โฮ้…”

 

“ เอ่อ ขอโทษนะครับ…”

 

สิ่งนี้ฟังดูถูกใจผมมาก ผมคิดว่าค่าสถานะของผมสิ้นหวังเหมือนเดิม แต่ผมไม่คิดว่าค่าสถานะเดียวที่ผมมีศักยภาพสูงจะทําให้ผมมีความสามารถใหม่ที่พิเศษมาก

 

ถ้าฮวังจองยอนพูดถูก ผมก็รู้สึกตื่นเต้นกับสิ่งที่จะได้รับ 

 

“มันจะเป็นอะไร?”

 

เนื่องจากฮวางจองยอนกล่าวถึงความสามารถของเธอว่าเกิดจากสิ่งที่ผู้คนพูดถึง ผมจึงพยายามอย่างดีที่สุดที่จะจดจําสิ่งที่คนอื่นเคยบอกผมในอดีต 

 

“หือ ผู้ชายที่มีผมแบบนั้นน่ารักดี”

 

“หึ เด็กคนนี้ก็ฉลาดเหมือนกัน”

 

นั่นคือสิ่งที่ผู้คนมักใช้อธิบายผมรู้สึกไร้สาระที่จินตนาการ ถึงสถานการณ์ที่ผมได้รับความสามารถในการจัดการผมที่ดีขึ้น

 

อย่างไรก็ตาม แม้จะดีกว่าการพัฒนาความสามารถที่เกี่ยวข้องกับความรัก อย่างที่ฮวังจองยอนเคยพูดไว้ 

 

“ผมจะใช้มันเพื่ออะไร?”

 

“ หมายความว่าทุกคนที่ค่ะสติปัญญาเกิน 90 จะได้รับคุณลักษณะของตนเองเหรอ”

 

“ มันไม่รับประกันสําหรับทุกคน แต่ฉันแน่ใจว่าคุณจะได้รับคุณสมบัติเพิ่มเติม มันไม่เป็นที่รู้จักกันดีในระบบ”

 

นอะไรหลาย ๆ อย่างให้ผม”

 

“ไม่เลยคะ คุณต้องเรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่แล้ว ฉันแค่บอกว่าแม้แต่อัจฉริยะก็ยังขาดความรู้ที่คุ้นเคยได้ ว้าว คุณรู้สึกว่าก้าวหน้าไหม?”

 

“ ผมยังอยู่ในระดับเด็กหัดเดิน ผมยังคงพยายามที่จะเข้าใจว่าทั้งหมดนี้ทํางานอย่างไร”

 

“ คุณเพิ่งเริ่มต้น หากมีสิ่งใดที่ฉันสามารถช่วยคุณได้บอกฉันมาเลย”

 

“ ผมไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธข้อเสนอนั้น”

 

อย่างไรก็ตาม ผมรู้ว่าจะไม่สามารถรับความช่วยเหลือฟรีๆ

 

“ ผมไม่รู้ว่าจะตอบแทนคุณยังไง แต่ถ้ามีอะไรโปรดแจ้งให้ผมทราบ”

 

“อา. ฉันไม่ต้องการผลตอบแทนอะไร… “

“ คุณไม่จําเป็นต้องระบุ”

 

“ดีละ ถ้าอย่างนั้น”

 

“มีอะไรที่ผมพอจะทําได้บ้าง?”

 

เมื่อมองไปที่การแสดงออกของฮวังจองยอน ผมรู้ว่ามีบางอย่างที่เธอคิดอยู่ เธอพยายามอธิบายว่ามันเป็นเรื่องปกติที่จะช่วยผม เพราะเรามาจากกิลด์และเราได้พบกันโดยบังเอิญ แต่ผมรู้ว่าเธอเข้าหาผมด้วยแรงจูงใจในใจ

 

ในขณะที่ผมเริ่มหวังอย่างเงียบ ๆ ว่าคําขอของเธอจะไม่ยากเกินไปหรือไม่ เธอก็เริ่มพูด

 

“ บางที..”

 

” ครับ? มันคืออะไร?”

 

“ คุณช่วยแนะนําฉันกับปาร์คด็อกกู เมื่อพวกเขากลับมาได้ไหม?”

 

ผมกระพริบตา จากคําขอที่ยากลําบากทั้งหมดที่ผมคาดหวังให้เธอมาด้วย

 

“ปาร์คด็อกกูเป็นคิวปิดแห่งความรักจริงเหรอ?”