ร่างก้อนเนื้อทรงกลมเป็นภาพลวงตา หลังจากปรากฏขึ้นมามันถูกห่อหุ้มด้วยควันสีดำ ปลดปล่อยเสียงร้องและทะยานเข้าหาร่างแก่นแท้ห้าธาตุของหวังหลิน

ยิ่งเข้าใกล้ยิ่งส่งเสียงร้องแหลมมากกว่าเดิม

ร่างดั้งเดิมหวังหลินยังคงนั่งอยู่ในห้องลับและยังยกแขนขวาขึ้นมา ในมือขวามีคนตัวเล็กผู้หนึ่งกำลังทำการบ่มเพาะไปด้วย

ผ่านช่วงเวลามาร้อยปี หวังหลินพลันลืมตาขึ้นมาและเขาไม่ได้เหมือนเดิมเช่นก่อนหน้านี้ สีหน้าท่าทางสงบนิ่ง วินาทีนั้นคนตัวเล็กในมือขวาพลันลืมตาขึ้นมาเช่นกัน ดวงตาของมันเต็มไปด้วยปัญญาและมีประกายการทำนายอยู่ภายใน

คนตัวเล็กคุกเข่าลงและหมอบคลานให้หวังหลิน หลังจากหมอบคลานถึงเก้าครั้ง หวังหลินปิดฝ่ามือขวาและคนตัวเล็กได้หายไปอย่างไร้ร่องรอย

“เต๋าเนตรวิญญาณช่างลี้ลับจริงๆ!” หวังหลินพึมพำพลางมองขึ้นไปและเผยอาการเยาะเย้ย

‘ยี่สิบปีก่อน ข้าใช้วิชานี้เพื่อทำนายโอกาสในการผสานร่างแก่นแท้สายฟ้าสังหารอย่างสมบูรณ์ หลังจากลองไปหลายครั้งข้าพบว่าจำเป็นต้องใช้วิญญาณของอสูรดุร้าย!’

‘ทว่าวิญญาณดวงนี้จะทำให้ข้ามีโอกาสได้ผสานเข้ากับร่างแก่นแท้สายฟ้าสังหารอย่างสมบูรณ์! ข้าทำนายได้ว่าวันที่ข้าพยายามผสานร่างแก่นแท้ จะมีคนส่งมันมาให้ด้วยตัวเอง…วิญญาณดวงนี้ก็มาจริงๆ!’ หวังหลินยกแขนขึ้นมาและชี้ไปที่ท้องฟ้า

เพียงเท่านั้นทั่วท้องฟ้าพลันเกิดการเปลี่ยนแปลง การสับเปลี่ยนระหว่างกลางคืนและกลางวันเกิดการหยุดชะงัก แม้กระทั่งเขตอาคมนับไม่ถ้วนยังหยุดการกะพริบ

แม้แต่ร่างแก่นแท้ห้าธาตุก็หยุดลงไปด้วย

หลัวจู้ที่กำลังร้องคำรามและพุ่งเข้ามาหาพลันหยุดชะงักและหยุดร้องคำรามไปเช่นกัน มันคล้ายกับถูกแช่แข็งอยู่ตรงนั้น ทว่าสายตายังคงดุร้าย แม้แต่ความดุร้ายนี้ยังถูกแช่แข็ง

วิชายับยั้ง!!

พอหวังหลินใช้ด้วยระดับบ่มเพาะในตอนนี้ พลังอำนาจของมันจึงน่าตกตะลึงยิ่ง เมื่อหลัวจู้ถูกหยุดเอาไว้ การสับเปลี่ยนระหว่างกลางวันและกลางคืนจึงได้คืนสู่ปกติ แก่นแท้เขตอาคมฟื้นคืนกลับมาและร่างแก่นแท้ห้าธาตุก็กลับมาด้วย

หลังจากนั้นเขตอาคมนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าสู่หลัวจู้ที่หยุดชะงักไปและเข้าสู่ร่างลวงตาของมัน เกิดแสงกะพริบถี่รัวไม่หยุดและพอดูดซับเขตอาคมทั้งหมดไป มันจึงหดลงเล็กน้อย

ความดุร้ายหายไปและถูกแทนที่ด้วยร่างลวงตา ร่างนี้พร่าเลือนแต่ไม่นานได้ควบแน่นกลายเป็นหวังหลิน!

ร่างนี้ดูเหมือนหวังหลินที่กำลังเผยรอยยิ้มและก้าวออกมาจากดวงตาของหลัวจู้ เขายืนอยู่ตรงนั้นพลางปลดปล่อยกลิ่นอายแก่นแท้เขตอาคมอันทรงพลัง

นี่คือร่างแก่นแท้เขตอาคมที่หวังหลินสร้างขึ้นมาโดยการยืมพลังของอสูรดุร้าย!

ขณะเดียวกันดวงตะวันที่กำลังพุ่งขึ้นมาจากการสับเปลี่ยนกลางวันกลางคืน ได้เข้าสู่ร่างลวงตาของหลัวจู้ ร่างของหลัวจู้หดลงอีกครั้ง ปรากฏเงารูปร่างมนุษย์ขึ้นมาอีกคน

ร่างเงาเปล่งแสงเจิดจ้าราวกับดวงอาทิตย์และเผยรอยยิ้ม มันก้าวเดินออกมาจากดวงตาและยืนข้างกับร่างแก่นแท้เขตอาคม

ร่างกายนี้คือร่างแก่นแท้เริ่มต้นแท้จริงที่หวังหลินควบแน่นตลอดร้อยปีที่ผ่านมาโดยการใช้วิชาห้วงเวลาผสานกับความสามารถของเผ่าต้าวหวังในการสร้างโลกของตัวเองขึ้น เป้าหมายก็เพื่อสร้างวัฏจักรกลางวันและกลางคืนนับครั้งไม่ถ้วน!!

หลังจากนั้นอีกไม่นานแก่นแท้จุดจบแท้จริงซึ่งเป็นตัวแทนของกลางคืนอันมืดมิด ได้ทะยานออกมาจากดวงตา ร่างกายของหลัวจู้หดลงจนเหลือเพียงครึ่งจากของเดิม!

ร่างแก่นแท้จุดจบแท้จริง!!

ตลอดร้อยปีที่ผ่านมา หวังหลินใช้วิชาห้วงเวลาและวิชาของเผ่าต้าวหวังเพื่อเสริมความแข็งแกร่งของแก่นแท้จุดเริ่มต้นแท้จริงและจุดจบแท้จริงจนถึงเวลาที่จะสร้างร่างแก่นแท้ขึ้นมาได้ ทว่าเขาไม่สามารถผสานกับแก่นแท้พิเศษเหล่านี้ได้อย่างเต็มที่ ดังนั้นจึงทำการพยากรณ์และตัดสินว่าจะใช้พลังของหลัวจู้เพื่อทำการผสาน

ร่างแก่นแท้ทั้งห้าร่างดูดซับวิญญาณของอสูรร้ายทั้งหมด พวกมันได้ใช้วิญญาณของอสูรที่มีการดึงดูดกันและกันเพื่อพยายามผสานร่าง!

ณ ห้องลับ หลังจากร่างแก่นแท้เขตอาคม แก่นแท้จุดเริ่มต้นแท้จริงและแก่นแท้จุดจบแท้จริงปรากฏขึ้นมา แสงประหลาดได้แผ่กระจายทั่วร่างหวังหลิน ร่างเงาทับซ้อนหนึ่งร่างปรากฏขึ้นมาเป็นร่างแก่นแท้สายฟ้าสังหาร ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าไป

พอร่างแก่นแท้สายฟ้าสังหารทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า สายฟ้าสีดำแผ่กระจายออกมาเกิดเป็นเสียงดังสนั่นหวั่นไหว

‘หลังจากหล่อเลี้ยงไปร้อยปีและหลอมรวมเป็นครั้งที่สอง สายฟ้าสังหารและข้าจึงมีความคิดเดียวกันและไม่มีจุดบกพร่องอีกแล้ว แก่นแท้สังหารก็สามารถบรรลุถึงจุดที่สร้างร่างแก่นแท้ขึ้นมาได้!’

‘ร่างแก่นแท้ทั้งห้าร่างจะสามารถผสานกันเป็นหนึ่งได้หรือไม่ขึ้นอยู่กับเรื่องนี้!’ หวังหลินมีสีหน้าเคร่งเครียดพลางใช้ฝ่ามือสร้างผนึก สัมผัสวิญญาณอันทรงพลังห่อหุ้มไปทั่วบริเวณ

ร่างแก่นแท้สายฟ้าสังหารพุ่งทะยานเข้าสู่หลัวจู้และเข้าไปในร่างกายของมัน ร่างของหลัวจู้สั่นเทาอย่างรุนแรง หดลงอย่างรวดเร็วจนหายไป เหลือไว้เพียงแค่ลูกตาขนาดใหญ่เท่านั้น

ดวงตาของมันหม่นหมอง มองไกลๆ ราวกับไข่หนึ่งฟอง!

เวลาผ่านไปหนึ่งก้านธูปไหม้ เกิดรอยแตกร้าวนับไม่ถ้วนขึ้นบนไข่จนเกิดการระเบิด จากนั้นมีร่างสองคนก้าวเดินออกมา!

หนึ่งคือร่างแก่นแท้สายฟ้าซึ่งได้สร้างร่างแก่นแท้ได้นานแล้ว ส่วนอีกร่างมีเรือนผมสีดำ ท่าทีเย็นชาและเป็นร่างแก่นแท้สังหาร

หลังจากร่างแก่นแท้สังหารปรากฏขึ้นมา มันได้มองบนท้องฟ้าด้วยความสงบนิ่งและเกิดกลิ่นอายตกตะลึงแผ่กระจาย เป็นกลิ่นอายทำลายล้างที่เป็นตัวแทนของการสังหารและการทำลาย!

“ข้าคือมือสังหาร…” หวังหลินผมดำพึมพำ

เขาก้มศีรษะลงและกวาดสายตาผ่านทุกคนไป เมื่อเหล่าองครักษ์บนพื้นดินถูกสายตานี้มองผ่านไป ทุกคนต่างส่งเสียงกรีดร้องอย่างโหยหวน ไม่ใช่เพราะความเจ็บปวดหรือความตาย แต่ออกมาจากความหวาดกลัว!!

เป็นสัมผัสความหวาดกลัวที่ออกมาจากวิญญาณ!!

ภายในห้องโถง ชายหนุ่มชุดม่วงตัวสั่น ความคิดจิตใจกำลังหวาดกลัวสุดขีด แม้แต่องค์ชายจี้ตูเองก็ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว

“ข้ามีชื่อว่า มือสังหาร!!” หวังหลินผมดำมองขึ้นไปและร้องคำรามใส่ท้องฟ้า แต่วินาทีนั้นมีเสียงหายใจเย็นเยียบดังออกมาจากในวัง

เมื่อลมหายใจนี้ดังเข้าหูของหวังหลินผมดำ เสียงคำรามจึงหยุดไป ใบหน้าเผยความเจ็บปวดและบ้าคลั่ง ร่างแก่นแท้สายฟ้าใช้โอกาสนี้ทะยานเข้าหาหวังหลินผมดำและผสานเข้าไป ทำให้สายฟ้าสีดำในบริเวณนั้นเกิดการรั่วไหล

จากนั้นไม่นานร่างแก่นแท้เขตอาคมมีแววตาเปล่งประกาย ร่างกายเปลี่ยนกลายเป็นเขตอาคมนับไม่ถ้วน เขาสร้างพายุเขตอาคมขึ้นมาและผสานเข้ากับร่างหวังหลินผมดำ

ขณะเดียวกันร่างแก่นแท้จุดเริ่มต้นแท้จริงและจุดจบแท้จริงต่างก็เดินออกมาอย่างเงียบงัน ทั้งสองเปลี่ยนกลายเป็นลำแสงสีขาวและดำ ผสานเข้ากับหวังหลินผมดำ

“ข้ามีชื่อว่า มือสังหาร!!!” เสียงในลำคอของหวังหลินผมดำเปลี่ยนกลายเป็นเสียงคำราม ร่างเงาจำนวนสี่ร่างปรากฏขึ้นมาทับซ้อนร่างเขา ราวกับกำลังถูกบังคับให้ออกจากร่างกาย

“ไม่มีใครสามารถควบคุมข้าได้ ข้าคือมือสังหาร!” เพียงเขาร้องคำราม ร่างเงาที่ทับซ้อนในร่างกายจึงถูกผลักออกมาหลายนิ้ว ช่างดูลึกลับยิ่ง!

เสียงลมหายใจที่สองดังออกมา ร่างหวังหลินผมดำสั่นเทา ขณะเดียวกันร่างแก่นแท้ห้าธาตุปรากฏตัวในท้องฟ้า ร่างแก่นแท้ห้าธาตุลอยลงมา สะบัดฝ่ามือที่มีพลังของธาตุทั้งห้าเข้าใส่หวังหลินผมดำ

“ข้าคือมือสังหาร!” หวังหลินผมดำมองขึ้นไปและปลดปล่อยพลังทำลายล้าง ขณะที่กำลังพยายามดิ้นรน แรงกดดันอันทรงพลังปรากฏขึ้นรอบร่างซึ่งมีสัมผัสวิญญาณทรงพลังกดทับลงใส่

นาทีนี้เองร่างเงาของหลัวจู้พลันปรากฏขึ้นด้านหลังหวังหลินผมดำไปด้วย ร่างเงาของหลัวจู้เป็นเพียงเศษเสี้ยวแต่มีเส้นใยสีดำนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นมาและเริ่มผสานกัน ร่างเงาที่ทับซ้อนรอบร่างหวังหลินผมดำจึงไม่แผ่กระจายออกมาอีกแต่ผสานเข้าด้วยกัน

“เพราะเจ้าคือร่างที่สอง เป็นร่างแท้จริงของข้า เจ้าคือมือสังหาร! ตั้งแต่นี้ต่อไปเจ้าจะเข้ามาแทนที่ข้าในการโค่นล้มศัตรู! เจ้าจะกระจายเจตนาแห่งการทำลายล้างและสังหารคนที่เป็นอันตรายกับข้า!”

“เจ้าชื่อว่ามือสังหาร และเต๋าของเจ้ามีชื่อว่า การลงทัณฑ์!”

เสียงอันทรงพลังดังกึกก้องอยู่ในโลก ร่างเงาหลัวจู้ที่อยู่ด้านหลังหวังหลินผมดำได้ทำการผสานอย่างสมบูรณ์ ร่างเงาทับซ้อนอีกสี่ร่างเองก็ผสานเข้าด้วยกันและกลายเป็นหนึ่ง!

แรงกดดันหายไป ทั่วบริเวณกลับคืนสู่ปกติ หวังหลินผมดำยังคงมีเรือนผมสีดำ เขายืนอยู่ตรงนั้นและเงยศีรษะขึ้นช้าๆ

“ข้าคือมือสังหารแห่งการลงทัณฑ์!” น้ำเสียงสงบนิ่งและเย็นเยียบ ไร้อารมณ์ความรู้สึก มีเพียงความเฉยเมยระดับสูงสุด เขาคือตัวแทนการทำลายล้างและการสังหารของหวังหลิน ซึ่งทำให้ฟ้าดินสั่นสะเทือนและทำให้ศัตรูของหวังหลินรู้จักคำว่าหวาดกลัว

เพียงเงยศีรษะขึ้นมา สายตาเย็นเยียบมองออกไปไกลคล้ายกับมองทะลุระยะทางอันกว้างไกล ตรงไปยังปลายแหลมบนภูเขาต้นกำเนิด ซึ่งทำให้ซ่งเทียนตกตะลึง!

“ไม่เลว!”

ซ่งเทียนร่างสั่นเทาและอ้าปากค้าง เขายืนขึ้นโดยไม่รู้ตัวและมีสีหน้าเปลี่ยนไป คว้าจับฉีหมานและทะยานขึ้นสู่อากาศก่อนที่จุดที่เขานั่งอยู่จะเกิดการพังทลาย

………………………………………………………