ตอนที่ 41 หลับตาลงซะ

รุ่งเช้าแสงแรกของอาทิตย์พึ่งสาดส่องมาถึงกำแพงเหล็กสูง 5 เมตร ประตูทางทิศเหนือถูกปิดสนิท ทหารที่อยู่ด้านนอกกำแพงตามแนวรบห่างออกไป 2 กิโลเมตรได้แต่จับปืนตั้งท่าสู้ ทั้งปืนกลหนัง ปืนคอ RPG หรือแม้แต่เครื่องยิงจรวจต่อต้านอากาศยานก็มีให้เห็นตลอดแนวรบ 10 กิโลเมตรเพื่อใช้จัดการกับซอมบี้ปีกและซอมบี้ไททัน

ทักคนนั้นมองเข้าไปที่หมอกหนาที่คืบคานเข้ามาอย่างช้า ๆ โดยไม่มีใครพูดอะไรออกมา

“อ๊าคคคคคคค!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”

ในตอนนั้นเองที่เสียงคำรามของซอมบี้ก็ดังขึ้นไปทั่วทั้งผืนป่า มันดังจนพวกเขาไม่ได้ยินเสียงอื่น ๆ ซึ่งตามคาดการแล้วมันมีไม่ต่ำกว่าหลายแสนตัว

“ยิง!!!!!!!!!!!”

“ยิงมัน!!!!!!!!!”

เสียงสั่งการดังผ่านวิทยุ ผู้บังคับบัญชาแต่ละจุดก็สั่งการยิงทันที

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!

เสียงปืนที่ยิงเข้าไปในหมอกอย่างต่อเนื่อง วหเขาไม่จำเป็นแค่ยิงออกไปแบบสุ่ม ๆ ก็พอ กระสุนที่ตัดหมอกเข้าไปโดนกับบางสิ่งจากนั้นร่างของซอมบี้ก็ล้มลง

กระสุนนัดแรกที่พวกเขายิงไปนั้นใช้เวลาถึง 3 นาทีทุกคนก็หยุดยิง

“ตรวจสอบเป้าหมาย”

หนึ่งในหน่วยที่อยู่แนวหน้าสั่งออกมา เขาคือจ่าคูเปอร์ ที่ตอนนี้อยู่ทางปีกขวาซึ่งอยู่ไม่หน่างจากประตูทิศตะวันออกมากนัก

“ครับ…” หนึ่งในพลทหารรีบใช้กล้องส่องทางไกลมองดูฝูงซอมบี้ทันที แต่ยังไม่ทันไรซอมบี้ที่ล้มลงก็กลับลุกขึ้นมาอีกครั้ง

“มันยังไม่ตาย…”

ปัง! ปัง! ปัง!

เสียงปืนดังต่อเนื่องมาจากทุกทิศทางตลอดแนวรบ ตอนนี้แต่ละจุดก็สั่งการเพื่อรับมือกับซอมบี้ในจุดของตัวเอง โดยมีศูนย์บัญชาการกลางที่อยู่ที่กองทัพควบคุมอีกที

“ยิงมันอย่างให้พวกมันข้ามแนวไปได้” จ่าคูเปอร์สั่งออกมาทันที

บูม!!!!!!! ตูม!!!!!!!!!! บูม!!!!!!! ตูม!!!!!!!!!!

“หมอบเร็ว!”

ในตอนนั้นเองกระสุนปืนใหญ่ที่ถูกยิงจากกำแพงลอยข้ามหัวของพวกเขา ตกลงกลางฝูงซอมบี้พร้อมด้วยแรงระเบิดที่กินพื้นที่กว่า 50 เมตรบริเวณรอบแหลกกระจาย ทั้งต้นไม้และหมอกแยกตัวออกจากันทันที

เผยให้เห็นเศษชิ้นส่วนของซอมบี้ที่กระจัดกระจายไปทั่ว

“เยี่ยม…”

“ไปตายซะพวกซอมบี้บัดซบ!!!”

ทหารส่วนใหญ่ที่เห็นก็ส่งเสียงโห่ร้องกันอย่างยินดีที่เห็นว่าปืนใหญ่แค่นัดเดียวก็สามารถกวาดล้างซอมบี้ได้จำนวนกว่า 100 ตัว

หลังจากนั้นพวกเขาก็ยิงซอมบี้ธรรมดาที่ดาหน้าเข้ามาทั้งหมด จนกระทั่งไม่มีเหลือแม้แต่น้อย ซอมบี้ธรรมดานับหมื่น ๆ ตัวตายเกลื่อนไปทั่วระยะแนวหน้ากว่า 10 กิโลเมตร

“ยอดเยี่ยมพวกมันถูกจัดการไปหมด” หนึ่งในพันตรีที่อยู่ที่ส่วนกลางพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่สะใจ ในขณะที่ดูสนามลมผ่านจอจากกลองที่ติดอยู่บนเฮลิคอปเตอร์

“แปลก มันง่ายเกินไป”

“จะไม่ง่ายได้อย่างไร พวกซอมบี้โง่พวกนี้มันไม่รู้จักกลัวตาย คิดจะใช้คลื่นซอมบี้บุกเข้ามา มันโดนปืนใหญ่ยิงตายก็ไม่แปลก”

“ไม่ ตอนนี้พวกเขาแค่หยั่งเชิงเท่านั้น ซอมบี้กลายพันธุ์ ขั้น 2 ยังไม่ออกมาแม้สักตัวเดียว”

“สั่งการลงไป ให้มองหาตำแหน่งซอมบี้สติปัญญาและให้ทุกคนระวังตัว นี่เป็นแค่การหยั่งเชิงของพวกมันเท่านั้น”

ในตอนนั้นเองที่อยู่ก็มีซอมบี้ไททันขนาดยักษ์สูงกว่า 4 เมตรตรงเข้ามา

“บัดซบนั้นมันตัวอะไร?”

“รีบแจ้งให้ ส่วนกลางใช้ปืนใหญ่ถล่มมันเร็ว”

ทหารที่อยู่ในแนวหน้ามองไปที่ซอมบี้ไททัน ด้วยความหวาดกลัว ในหัวพวกเขาคิดแค่ว่า กระสุนปืนของพวกเขาจะฆ่ามันได้อย่างนั้นหรือ

คงจะไม่แม้แต่ผ่านผิวหนังของมันได้ด้วยซ้ำ

ขณะที่พวกเขาแจ้งไปที่ส่วนกล่าง ซอมบี้ไททันกว่า 10 ตัวที่สูงกว่า 4 เมตรก็ปรากฏออกมา ตามมาด้วยซอมบี้ปีกและซอมบี้เงาอีกเป็นจำนวนมาก

“ยิง ยิงเข้าไปอย่าหยุด”

“อย่าให้พวกมันเข้ามาข้ามแนวป้องกันมาได้”

“อ๊ากกก!!! …ช่วยด้วย”

“ต่อให้ต้องตายก็ต้องฆ่ามันให้ได้ ถ้าปล่อยให้มันไปถึงกำแพงละก็มันได้ถล่มกำแพงเละแน่ ๆ”

ปัง! ตูม! บูม!

ในขณะที่ทหารทุกคนเริ่มที่จะรับมือกับซอมบี้ไม่ไหว ก็มีกลุ่มมนุษย์ชั้นสูงเกือบ 40 คนถูกส่งออกมา อาวุธของพวกเขาสามารถจัดการซอมบี้ขั้นที่ 2 ได้อย่างง่ายดาย

“นั้นหน่วยดาบ ถูกส่งออกมาแล้ว”

“มีซอมบี้อ้อมไปที่ประตูทางตะวันตกกับตะวันออก”

“แจ้งให้ทุกหน่วยต้อนมันกลับมาเร็ว และแจ้งทางประตูตะวันออกด้วยว่าให้เตรียมรับมือกับพวกมัน”

แต่ในขณะที่พวกเขาแจ้งข่าวผ่านวิทยุอยู่ ๆ ก็มีซอมบี้ตัวอ้วนที่เหมือนเนื้อของมันจะระเบิดถูกปามาโดยซอมบี้ไททันลงที่กลางหน่วยของพวกเขา

“หลบ…”

“อ๊ากกก”

ตูม! ร่างของซอมบี้ระเบิดชีวะภาพแตกกระจาย ปล่อยแก๊สออกมา เชื้อกระจ่ายไปทั่ว ทหารทั้งหมดบริเวณนั้นกลายเป็นซอมบี้ในทันที

…………….

ไนเรลยืนอยู่หลังกำแพงมองไปที่ทหารที่อยู่ด้านบน ตอนนี้พวกเขามีคนอยู่แค่ไม่กี่ร้อยเท่านั้นเนื่องจากกำลังส่วนใหญ่ถูกดึงไปที่ประตูทิศเหนือและแนวหน้า

ส่วนปืนใหญ่มีแค่ 2 กระบอก และรถถังอีกแค่ 2 คัน เพราะทางกองทัพเห็นว่าไม่จำเป็นเพียงรับมือกับซอมบี้ที่หลงฝูงมาแค่นี้ก็เพียงพอ

ดังนั้นคนส่วนใหญ่ที่เป็นทั้วนักล่าลคนทั่วไปจึงไปถูกเรียกให้มารวมกัน เพื่อเป็นหน่วยเสริมให้กับทหารในกรณีที่จำเป็น

ถึงทางกองทัพไม่เรียกพวกเขาก็จะมากันอยู่แล้วเนื่องจากว่า ถ้าซอมบี้พวกนี้เข้ามาในกำแพงได้พวกเขาก็ตายกันหมดอยู่ดี ดังนั้นทุกคนจึงมาช่วยกันจัดการซอมบี้ก่อนที่พวกมันจะเข้ามา

ส่วนใหญ่เป็นผู้นำครอบครัว ส่วนลูกเมียและคนแก่ได้แต่หลบอยู่ในบ้าน คนเหล่านี้จะต้องปกป้องครอบครัวและคนที่รัก

คนที่ไม่มีอาวุธก็ใช้คาด จอบและเคียว ทุกอย่างที่มีคมที่หาได้

ส่วนนักล่านั้นก็ดีขึ้นมาหน่วย พวกเขานั้นสามารถหาดาบและปืนได้ ไม่ว่าจะผิดกฎหมายหรือเถือน แต่ตอนนี้ก็ไม่มีใครสนใจ

มนุษย์ชั้นสูงหลายคนมองไปคนพวกนี้อย่างยิ้มหยันเยียด บางคนก็มองอย่างเห็นใจ ขณะที่บางคนไม่ได้สนใจพวกเขาเลยด้วยซ้ำ

เพราะพวกเขาคิดว่าพวกนี้มีแต่จะเป็นภาระและเพิ่มจำนวนซอมบี้เสียเปล่า แต่มันก็เป็นอย่างที่พวกเขาคิดไม่มากก็น้อยจริง ๆ

“ซอมบี้มาแล้ว ๆ” ทันทีที่ทหารบนกำแพงตะโกนออกมาเสียงของสัญญาณเอนภัยก็ดังไปทั่ว

“อ๊าคคคคคคค”

ปัง!

พลแม่นปืนที่อยู่บนกำแพงเริ่มจะกัดการเก็บซอมบี้ที่วิ่งเข้ามาในทันที เสียงปืนที่ดังอย่างไม่ขาดสายแต่ซอมบี้ก็ยังดาหน้าเข้ามาอย่างต่อเนื่อง

ตอนนี้ทั้งเมืองตกอยู่ในความโกลาหลจากการโจมตีของทั้งสามด้านเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

โดยมีซอมบี้ไม่ต่กว่า 400,000 ตัวที่โจมตีทางด้านประตูทิศเหนือ และอีกราว ๆ 80,000 ถึง 100,000 ตัวที่โจมตีแต่ละด้านทางประทิศตะวันออกและตะวันตก

ในขณะที่สถานการณ์ทางประตูตะวันออกเริ่มวิกฤตขึ้นเนื่องจากตอนนี้มีซอมบี้ไททันจำนวนสองตัวที่โผล่ออกมาจาจากฝูงซอมบี้จับซอมบี้ไม่ว่าจะเป็นซอมบี้ระเบิดชีวะภาพ หรือซอมบี้ธรรมดาปาเข้ามาในกำแพง

ซอมบี้บางตัวก็ตายตอนที่ตกลงมาแต่ตัวที่ไม่ตายก็เริ่มออกอารวาด ซึ่งทหารก็ไม่มีเวลามาสนใจเพราะเพียงแค่ซอมบี้ปีกที่บินวนอยู่บนท้องฟ้านับสิบนับร้อยก็ยากที่จะรับมือแล้ว

พวกซอมบี้ปีกนั้นสร้างความเสียหายได้เยาะมากเพราะมันไม่สนใจกำแพง แต่บินเข้ามาด้านในและจัดการฆ่าคนโดยตรง

“เล็งทุกกระบอกไปที่ซอมบี้ไททันพวกนั้น ยิง!!!”

บูม!!!

“ล๊อกเป้าไปที่มัน ยิงจรวจทุกลูกไปที่ซอมบี้ปีกบัดซบ ฆ่ามันซะ”

“ระวัง!!!”

ในขณะที่ซอมบี้ปีกได้บินโจมตีไปที่พลตรีที่สั่งการทหาร แต่มีทหารอีกนายรีบกระโดดดึงตัวของพลตรีหลบมาได้อย่างฉิวเฉียด แต่ร้อยเอกวัยกลางคนที่ยืนอยู่ด้านข้างไม่ได้โชคดี

เขาถูกกรงเล็บของซอมบี้ปีกดึงตัวขึ้นไปบนท้องฟ้าและถูกรุมฉีกอย่างน่าสยดสยอง

“ช่วยด้วย…อ๊ากกก”

ร้อยเอกวัยกลางคนถูกฉีกแขนขาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด และคิดถึงสิ่งที่เขาทำในตอนที่ทิ้งทหารไว้ทั้งกองร้อยแล้วหนีออกมาด้วยเฮลิคอปเตอร์พร้อมกับจีซัสและหน่วยดาบ

พลตรีที่ลุกขึ้นมา เขารีบหยิบปืนของพลทหารที่ช่วยเขาไว้และยิงออกไปในทันที

ปัง!

แต่เขาไม่ได้ยิงไปที่ซอมบี้แต่ยิงไปที่ร้อยเอกวัยกลางคน กระสุนถูกยิงเข้าไปกลางศีรษะของร้อยเอกจบชีวิตเขาก่อนที่จะเจ็บปวดไปมากว่านี้

“เขาตายแล้ว นายถูกเลื่อนเป็นร้อยเอกรับหน้าที่ส่วนของเขาต่อ ไปจัดการพวกซอมบี้ต่อซะ”

“ครับ” พลทหารคนนั้นรับปืนกลับมาด้วยสีหน้าที่หนักอึ้ง แต่เขาก็เข้าใจดีว่านี่อาจจะเป็นวิธีที่ดีที่สุด เพื่อที่จะได้ไม่ต้องให้เขาทนเจ็บปวดซอมบี้ปีกพวกนั้น

ร้อยเอกหนุ่มรีบลงไปที่ด้านล่างตามมาด้วยทหารอีก 20 คนพร้อมกับอาวุธครบมือ “จัดการกับซอมบี้ที่อยู่ด้านในให้หมด”

ซอมบี้ด้านในนั้นมีมากเกินไป โดยเฉพาะพวกที่เป็นคนธรรมดาจับคาด จอบ เคียวมาในตอนแรกพวกเขายังไม่ทันได้ลงมือก็โดนซอมบี้ฆ่าเป็นจำนวนมาก ในขณะที่บางคนก็สติแตกวิ่งหนีตายไปคนละทิศละทาง

ถ้าไม่ได้มนุษย์ชั้นสูงที่เป็นนักล่า ซึ่งอยู่แค่ไม่กี่10 คนค่อยจัดการละ คนพวกนี้คงตายกันหมดแล้ว

อ๊ากกก!!!!

ในตอนนั้นเองที่หนึ่งในซอมบี้ที่ถูกปาเข้ามาในกำแพงกำลังกัดไปที่คอของกหนึ่งในคนธรรมดา

“ช่วยด้วย ๆ ”

เขาพยายามที่จะใช้มือผลักไปที่คอของซอมบี้ แต่แรงของซอมบี้ตัวนี้มันเยอะกว่าเขา และด้วยความที่มือของเขาพลาดลื่นไปที่ปากของมันจึงถูกกัดเข้าอย่างเต็มแรง

“อ้าก!!” เขาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดและมองไปที่มือที่เต็มไปด้วยเลือดและชิ้นเนื้อของตัวเองที่อยู่ในปากของซอมบี้

ซอมบี้ตัวนี้กลืนเนื้อสดลงไปในทันที และดูเหมือนว่ามันจะมีพละกำลังมากขึ้นหลังจากที่ได้กินเนื้อลงไป รีบพุ่งตรงเข้าไปหาชายคนนั้นทันที

“ไม่ ๆ ฉันยังไม่อยากตาย…” เขาร้องไห้ออกมาขณะที่พยายามคลานหนีมันอย่างสุดชีวิต

แต่ในตอนนั้นเองเขาก็คลานไปชนเข้ากับชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่

ชายคนนั้นก็คือไนเรลและด้านหลังของเขาก็คือ ผู้พิทักษ์สมาพันธ์ทั้ง 81 คน มีอยู่ 35 คนที่ตอนนี้ใส่เกาะหนักเหล็กที่ดูหยาบกร้านราวกับอัศวินโบราณ ดาบหนักที่ยาวเกือบ 2 เมตร ทำจากเหล็กกล้าที่หลอมออกมาแค่พอเป็นรูปร่างอย่างรีบร้อน ซึ่งทั้งหมดเป็นผลงานของเมสันที่ไนเรลไปขอให้เขาช่วยจัดการให้เมื่อวาน พร้อมกับนำผลคริสตัลวิวัฒนาการไปให้เมสันและจูเรีย

“จัดการ!!!” ไนเรลยกดาบชี้ไปที่ซอมบี้ที่กำลังอาละวาดอยู่ภายในประตูตะวันออก

ผู้พิทักษ์ที่ใส่เกาะหนักพวกเขาทั้งหมด 35 คน ได้ปลุกความสามารถ [พละกำลัง F] ทั้งหมด หลังจากกินผลคริสตัลวิวัฒนาการประเภทสนับสนุนไป นั้นทำให้เกาะหนักเหล่านี้ไม่มีผลในการกำจัดการเคลื่อนไหวของพวกเขาเลยแม้แต่น้อย

ดาบหนักที่ฟันลงไปบนร่างของซอมบี้ธรรมดาอย่างรุนแรง แต่มันไม่ได้ผ่าครึ่งซอมบี้ เพราะดาบมันไม่คมจึงเหมือนกับการทุบไปที่พวกมันซะมากกว่าร่างของซอมบี้ กระดูก และสมองแตกออกโดยตรง

ถึงหนึ่งคนจะจัดการไม่ได้ พวกเขาก็ใช้สองคนรุมฆ่า ถ้ายังไม่ได้พวกเขาก็ใช้สามคน เพราะถึงอย่างไรพวกเขาก็มีผู้พิทักษ์ที่เป็นมนุษย์ชั้นสูงสวมเกาะหนักอยู่ถึง 35 คน

ไนเรลเดินไปชายคนนั้นที่โดนกัดที่มือและกล่าวออกมา “หลับตาลงซะ”

ชายคนนั้นมองไปที่ไนเรลอย่างงง ว่าทำไมต้องให้เขาหลับตา แต่ภายในเสี้ยวนาที่นั้นหัวของเขาก็หล่นลงมาและตายไปด้วยคมดาบของไนเรลในทันที

ถึงเขาจะไม่ฆ่าแต่อย่างไรชายคนนี้ก็ต้องทรมานและตายกลายเป็นซอมบี้ในไม่กี่นาที ตอนนี้เขาจึงได้ช่วยจัดการให้ชายคนนี้

ไนเรลไม่ได้คาดหวังว่าชายคนนี้จะขอบคุณหรือสาปแช่งเขา เพราะตายอย่างไรก็คือตาย

หลังจากนั้นเขาก็เดินตามเส้นทางที่ผู้พิทักษ์สมาพันธ์ทั้ง 35 ละเลงเลือดไว้ ซึ่งด้านหลังของเขาก็ตามมาด้วย เซน และคนอีก 46 คนซึ่งทั้งหมดก็คือผู้พิทักษ์สมาพันเช่นกัน

ตอนนี้ ผู้พิทักษ์สมาพันธ์ทั้ง 81 คนได้ออกศึกครั้งแรกแล้ว และนี่จะเป็นศึกแรกของสมาพันธ์นักล่าที่มีไนเรลเป็นคนสั่งการ