ตอนที่ 90 ร่วมมือกันสู้

เคิร์ตและบรูซที่ตอนนี้เมื่อเห็นว่าไนเรลและเนโคหนีถอยไปที่ซากคฤหาสน์ทั้งสองก็มองไปที่เหล่าทหารของกองกําลังศูนย์วิจัยนานาชาติเหลือกันอยู่ไม่กี่สิบนายเท่านั้นพร้อมด้วยปืนใหญ่พลังงานอีกหนึ่งกระปอกที่มีหุ่นยนต์สี่ขาแบกอยู่

ทั้งสองเองก็คิดจะพาทุกคนถอยออกไปอีกทางก่อน เพราะดูแล้วภารกิจในการจับตัวเนโคคงล้มเหลวแล้ว อย่างน้อยพวกเขาก็ต้องรักษากองกําาลังที่เหลือรอดกลับไปให้ได้ก็ยังดี
แต่มันก็ไม่ทันเสียแล้วเพราะฝูงมาป่าได้ตามเข้ามาประชิดแล้วและดูท่ามันก็คงไม่คิดที่จะปล่อยให้มีใครรอดไปได้

บรู้ววว!!!

หมาป่า ขั้น 4 ที่รวดเร็วโจมตีเข้ามา มันกัดร่างของทหารที่ใสชุดสูท M2 จนร่างของทหารคนนั้นขาดครึ่ง จากนั้นก็มีหมาป่าตัวอื่น ๆ ที่เข้ามาขยพวกเขากรงเล็บที่แหลมคมเขี้ยวที่น่ากลัวและตัวที่ใหญ่ของมันนั้นเป็นเหมือนกับมัจราชกลางสายฝนทหารเหล่านี้ไม่มีทางที่จะสู้ได้เลย

บรูซที่เห็นก็รู้ว่าหมาป่าพวกนี้ไม่ใช่คัตรูที่จะอาศัยแค่พลังแล้วจะไปสู้ได้เพราะถ้าอาศัยแค่พลังทั้งเขาและเคิร์ตนั้นก็ไม่ได้มีพลังมากกว่าสัตว์ขั้น 4 แต่ในฝูงมันยังมีจ่าฝงขั้น 5 ที่บนหลังมียักษ์เลื่อนขั้น 5 ผู้น่ากลัวและต้องการที่จะฆ่าพวกเขาทั้งหมด

“ตามเนโคไปพวกเราจะต้องร่วมมือกับเขาถึงจะพอรับมือได้” เคิร์ตกล่าวออกมาด้วยท่าทีที่เคร่งเครียด

“เป็นไปไม่ได้ มันเป็นนักโทษที่เราต้องจับกับไป”

“ถ้างั้นนายก็รอความตายอยู่ที่นี่เถอะ และหวังว่าเมื่อนายขอร้องเจ้ายักษ์นั้นมันจะยอมไว้ชีวิต” เคิร์ตกล่าวออกมา และเขาก็ไม่สนใจอะไรอีกแล้วใช้ความสามารถที่เคลื่อนไปบนผิวนี้อย่างรวดเร็วตามในเรลไป

บรูซที่ได้ยินค่าพูดของเคิร์ตตัวเขาก็ลังเลขั้นมา แต่แล้วมันก็ไม่มีเวลาให้เขาได้คิดมากรีบสั่งให้โกเลมลาวาวิ่งตามเคิร์ตไป

ถึงบรูซจะไม่อยากร่วมมือกับเนโคจัดการกับยักษ์เถื่อนตนนั้น แต่มันก็ไม่มีทางอย่างน้อยทั้งเขาและเนโคก็ยังคงเป็นมนุษย์การที่จะร่วมมือกันจัดการกับศัตรูเผ่าพันธุ์อื่นก็คงจะได้อยู่

แต่ในใจของบรูซคิดไว้ว่าถ้าเนโคเผลอเมื่อไหร่ เข้าก็จะลงมือจัดการกับเนโคทันทีเช่นกัน

เมื่อผู้กองที่ตอนนี้กาลังหลังชนฝาตอนนี้โดนฝูงหมาป่าร้อมฆ่าอย่างกลับไป เขาก็สังเกตเห็นว่ามนุษย์ชั้นสูงทั้งสองคนหนีออกไปแล้วทิ้งให้ตัวเขาและทหารกลายเป็นเหยื่อล่อ

ต่อให้เขาที่เป็นมนุษย์ชั้นสูงสีทามันก็ไม่มีหวังจะรอดจากหมาป่าระดับ 4 พวกนี้เลย

“พี่น้องถ้าจะตายพวกเราก็มาพาหมาป่าพวกนี้ตายไปกับพวกเราเถอะ”ผู้กองหันไปกล่าวกับทหารที่ตอนนี้แต่ระคนมีสภาพที่อนาจมา

ทหารทุกคนพยักหน้าในทันทีพร้อมกับที่วิ่งเข้าใส่หมาป่ายักษ์เพื่อถ่วงเวลาให้กับผู้กองเมื่อเห็นแบบนั้นผู้กองก็เอาแก่นพลังงานขั้น 2และ 3 ทั้งหมดที่มีเหลืออยู่ราว ๆ 5 ก้อนใส่เข้าไปในช่องปืนใหญ่พลังงาน

แก่นพลังงานที่ใส่ไปทั้งหมด แต่ยังไม่ทันที่ผู้กองจะได้กดปุ่มใด ๆ เพื่อเริ่มท่างานและให้ปืนใหญ่นั้นระเบิดเหมือนกับที่การระเบิดกระบอกแรกในช่วงที่เครื่องบินตก

อยู่ ๆ ตัวของเขาก็สั่นสะท้านมือที่กําลังกดปุ่มก็นิ่งค้างอยู่แบบนั้น นั้นก็เป็นเพราะว่าตอนนี้ตั้งแต่คอขึ้นไปจนถึงศีรษะมันได้หายไป

อคาลูปไปที่หัวของหมาป่าอย่างอ่อนโยนขณะที่หมาป่ากําลังเคี้ยวร่างที่หายไปของผู้กองแต่มันก็ดูเหมือนว่าหมาป่าจะไม่สบอารมณ์เล็กน้อยกับการกระทําทุกครั้งของอูคาที่อยู่บนหลังของมัน

หลังจากจัดการทหารจนหมดมันก็เหลือแค่หุ่นยนต์ที่พังโดยที่มีปืนใหญ่พลังงานทิ้งไว้ตรงนั้นพร้อมกับคราบเลือดและเศษชิ้นส่วนร่างกายที่เหลือจากการที่ฝงหมาป่ากัน

จากนั้นอัศวินยักษ์เถื่อนก็เคลื่อนที่ไปหาในเรลต่อ ซึ่งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้มันก็ใช้เวลาแค่ไม่กี่นาที

ในด้านของไนเรลที่วิ่งมาข้าง ๆ ปู่ของเขาอยู่ ๆ เคิร์ตและบรูซก็ตามมาด้านหลังพร้อมทั้งยังยื่นข้อเสนอว่าให้ร่วมมือกันจัดการรับมือกับยักษ์เถื่อนขั้น 5 นั้นอย่างน้อยถ้าพวกเขาทั้ง 4 คนร่วมมือกันมันก็ยังมีโอกาสรอดมากกว่า

เนโคไม่ได้พูดอะไรออกมา แน่หันไปมองในเรล เพราะเขาคิดว่าในเรลน่าจะตัดสินใจได้ดีที่สุด

“ได้ แต่พวกคุณทั้งสองคนต้องทําตามแผนของผม”ในเรลกล่าวออกมาบรูซที่ไม่สบอารมณ์อยู่แล้วก็แสดงสีหน้ายึดฮัดไม่พอใจในทันทีแต่ก่อนที่เขาจะได้กล่าวอะไรเคิร์ตก็ตอบตกลงในทันที

ในเรลมีโอกาสพูดถึงแผนไม่ถึงสองนาที่ อัศวินยักษ์เถื่อนอคาก็ตามมาถึงพร้อมกับฝูงหมาป่าแล้ว

“เจ้านั้นเอง” อูคาจ้องไปที่ในเรลและมนุษย์ชั้นสูงอีก 3 คน แต่ก่อนที่อูคาจะได้กล่าวอะไรมากกว่านี้ไนเรลก็ส่งสัญญาณให้ทั้ง 3 คนลงมือทันที

ในเรลพุ่งตรงออกไปเป็นคนแรกโดยเขาใช้ทุกอย่างที่มีในทันทีร่างที่ขยายใหญ่ด้วยความสามารถร่างไททัน B] [ปิกแห่งความตาย B] [ราชานักวิ่ง C] [กิ้งก่ายักษ์ B] ตรงเข้าหาอัศวินยักษ์เถื่อนอุคาในทันที

เหตุที่ไนเรลคิดจะเปิดฉากโจมตีก่อนนั้น ก็เป็นเพราะว่าอย่างน้อยเขาอยากจะควบคุมความได้เปรียบแม้จะในช่วงแรกของการต่อสู่ก็ยังดีแต่ที่สําคัญกว่านั้นคือเขาต้องไม่ให้เกิร์ตและบรูซรู้ว่ายักษ์เถื่อนตนนี้มาตามล่าเขาไม่เช่นนั้นทั้งสองคนต้องคิดที่จะหนีออกไปแค่สองคนแน่นอน

ซึ่งนั้นจะทําให้เขาต้องรับมือกับยักษ์เถื่อนแค่ 2 คนกับหลาน มันมีแต่ตายกับตายเท่านั้น

เมื่ออคาเห็นว่ามนุษย์ที่ตนได้ตามเลือกที่จะเข้ามาสู้กับตนเอง เขาก็เกิดความสนใจขึ้นมาเล็กน้อยทันที

ในเรลที่ตัวใหญ่กว่าอคาเล็กน้อยเขาใช้ขวานยักษ์ฟาดเข้าไปที่อากลับไปที่อยู่บนหลังของหมาป่าการโจมตีนั้นรุนแรงมาก เสียงของขวานที่ฟาดผ่านอากาศดังฟื้ว…ตรงเข้าหาอูคา

ตูม! แล้วการโจมตีของไนเรลก็ถูกหยุดด้วยมือเปล่าของอูคา

ในเรลได้แต่คิดว่ามันเหลือเชื่ออยู่ในใจอยู่แล้ว แต่เขาก็ไม่ได้เสียสมาธิมากนักไนเรลพยายามดึงขวานออกมาในทันที แต่มันก็แทบจะไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย

เมื่อเห็นเช่นนั้นเขาก็ส่งแรงไปที่มืออาศัยด้ามจับเป็นที่หมุนตัว พร้อมกับลูกแตะที่หนักหน่วงไม่แพ้การโจมตีเมื่อสักครู่เข้าไปที่ใบหน้าที่อยู่ภายใต้หมวกเกาะของอาคในทันที

อาคที่เห็นดังนั้นก็แค่ใช้แขนยกขึ้นมากันอย่างง่ายดาย จากนั้นแตะสวนกลับไปที่ในเรลกลางอากาศ

อัก! ในเรลถึงกับกระอักเลือดร่างกระเด็นออกไปในทันที แต่เขาก็ใช้ปีกที่อยู่ด้านหลังทรงตัวกลับมาได้

“สมแล้วที่สามารถฆ่าเลฟอนได้ พละกําลังของเจ้านั้นไม่น้อยกว่าเผ่ายักษ์เถื่อนแบบพวกข้าเลย”อคากล่าวออกมาด้วยใบหน้าที่นิ่งแต่แล้วก็มีลูกไฟขนาดใหญ่ยิงตรงมาที่เขาอยู่

อูคาส่งเสียงหายใจ หึ! ออกมาจากจมูกอย่างเย็นชาและรีบหลบมันในทันที

ตูม! ลูกไฟแตกกระจายละลายไปที่ด้านหลังที่แล้วก็มีมนุษย์ชั้นสูงอีกคนที่โจมตีเข้ามาอย่างรวดเร็วพละกาลังของเขานั้นไม่ได้น้อยกว่าในเรลเลย

ดาบหนักคู่โจมตีเข้าไปที่ท้องของอุคาในทันที

“กระจอก” อคากล่าวออกมา แต่ก่อนที่เขาจะได้ขยับตัวก็มีสายน้ำมารัดไปที่ขาเพื่อหยุดการเคลื่อนไหวของเขา และคนนั้นก็คือเคิร์ต

ก่อนที่อคาจะรู้ตัวขาทั้งสองข้างก็โดนคุกน้ำจัดการจํากัดการเคลื่อนไหวไว้แล้ว

“ตอนนี้ลงมือเลย” เคิร์ตกล่าวออกมา เนโคก็พยักหน้าตอบรับ ดาบหนักฟันเข้าไป ที่กลางล่าตัวของยักษ์เถื่อนอคา

เคลึง!

เสียงของเหล็กปะทะกันอย่างรุนแรง แต่ก่อนที่เนโคจะได้ฟันเข้าไปมากกว่านี้เขาก็โดนหมัดขนาดใหญ่ของยักษ์เถื่อนกระเด็นออกมาในทันที

แต่ด้วยความคมของดาบหนัก เกราะอัศวินที่อูคาใส่อยู่ถึงกับมีรอยฟันของดาบที่ทิ้งไว้

อคามองไปที่รอยดาบ เขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยจากนั้นก็หันไปสั่งหมาป่ายักษ์ที่ตนขี่มา

“จัดการลูกเจี๊ยบพวกนี้ซะ” เสียงที่เย็นชาของอัศวินยักษ์เลื่อนออกมาหมาป่ายักษ์ก็กระโจนเข้าไปจัดการในทันที

“ปู่ระวังมันคือสัตว์กลายพันธุ์ขั้น 5” ในเรลกล่าวออกมาพร้อมกับที่เข้าไปช่วยปู่ในทันที

แต่ก่อนที่เขาจะได้ทําอะไรก็ต้องหลบการโจมตีจากอคาซะก่อนหอกไฟที่ยิงเข้ามาอย่างรุนแรงตัวของไนเรลก็ยะงต้องหลบอย่างทุลักทุเล

มันรุนแรงมากขนาดที่หลอมละลายพื้นดินและแอ่งน้ำที่ท่วมขังอยู่ด้านหลัง

“เคิร์ตทําอะไรอยู่รีบขังมันเร็ว” ในเรลกล่าวออกมา ขณะที่มองดูปู่รับมือกับหมาป่าขั้น 5 แต่เขารู้ว่าตอนนี้คงต้องจัดการกับอัศวินเถื่อนตนนี้ก่อน

คกน้ำแข็งที่ตอนนี้กลืนร่างของอคาไว้ด้านใน

“สําเร็จ” เคิร์ตกล่าวออกมา แต่ความดีใจของเขาก็อยู่ไม่นานเพราะว่าอยู่ ๆ คุกน้ำก็เริ่มเดือดอย่างรวดเร็วและจากนั้นก็ระเหยออกไปในทันทีแม้เขาจะพยายามดึงน้ำจากสายฝนที่อยู่รอบข้างมาช่วยเสริมแต่มันก็ไม่เป็นผล

“แค่พวกขั้น 4 คิดจะกักขังข้าผู้นี้งั้นหรือ” อูคากล่าวออกมาในขณะที่เปลวไฟเริ่มไหลไปตามตัวแขนและขาของเขา แม้แต่คุกน้ำก็ไม่สามารถสามารถทนได้มันสลายหายไปในทันที

อคาที่สะบัดมือออกไปทันในนั้นก็มีโซ่เพลิงที่สร้างจากเปลวไฟจนมันเกิดเป็นวัตถุตรงเข้าหาตัวของเคิร์ต

เคิร์ตเมื่อเห็นดังนั้นก็รีบยกมือขึ้นใช้ความสามารถของตน น้ำที่อยู่ในบริเวณรอบพุ่งขึ้นมาจากพื้นดินกลายเป็นกําแพงน้ำป้องกันการโจมตีจากโซ่เพลิงของอคา

แต่แล้วเคิร์ตก็ต้องตกในเพราะแม้แต่กาแพงน้ำของเขาก็ไม่สามารถป้องกันโซ่เพลิงของอูคาได้

โซ่เพลิงพันไปที่ขาของเขาในทันที ในเรลที่ตามมาช่วยได้ใช้ดาบยักษ์อีกเล่มของตนที่เก็บออกมา ตัดเข้าไปที่โซ่เพลิงจนขาดจากนั้นก็เข้ามาดึงเคิร์ดออกไป

โดยที่มีบรูซใช้โกเลมยิงลูกไฟเข้าขวางอูคาไว้ ในขณะที่เขาก็ฝืนใช้พลังจนสามารถสร้างโกเลมสูง 4 เมตรสองตัวขึ้นมา มันทั้งสองรับมือกับหมาป่าขั้น 4 ตัวอื่น ๆ ที่อยู่ในรอบที่พยายามเข้ามา

ถึงในเรลจะช่วยเคิร์ตออกมาได้ แต่ด้วยความร้อนของไฟจากยักษ์เถื่อนเผ่าอัคคีขั้น 5 มันก็เผาขาของเคิร์ตจนกลายเป็นเถ้าถ่านไปแล้ว

เคิร์ตร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด แต่เขาก็รีบกัดฟันและใช้สายน้ำที่อยู่โดยรอบเข้ามาเป็นขาชั่วคราว

“สู้ต่อ” เคิร์ตกัดฟันกล่าว ในเรลเองก็พยักหน้า เข้าปะทะกับอูคาอีกรอบแต่ในใจของเขาก็มองทางหนีทีไล่ไว้อยู่เช่นกัน

ในเรล เคิร์ต และบรูซที่เปลี่ยนมาโจมตีระยะใกล้ เข้าสู้กับอุคาอย่างไม่คิดชีวิตในขณะที่เนโคตอนนี้รับมอกับหมาป่าขั้น 5 อย่างหมดหนทาง

ซึ่งบางครั้ง เขาก็ต้องถอยไปและใช้ความสามารถ [สูบวิญญาณ S]ของเขาจัดการหมาป่าแล้วสูบวิญญาณมันมาเสริมพลังที่เสียไปแต่เขาก็แทบจะไม่มีโอกาสเลย
เนโครู้ว่าเขาสู้มันไม่ได้แต่ก็ต้องแปลกใจหมาป่าตัวนี้มันไม่ยอมใช้พลังออกมาทั้งหมดดูเหมือนมันจะออมแรงและรอบางอย่างอยู่

ในเรลมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเขารู้ว่าอีกไม่นานทุกคนต้องตายอย่างแน่นอนถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไปเพราะทุกการโจมตีของพวกเขานั้นไม่สามารถเข้าถึงตัวของอุคาได้เลย

อีกทั้งแค่โดนอคาโจมตีไม่กี่ที่พวกเขาก็บาดเจ็บหนักกันแล้ว
ในขณะที่เขาคิดหาทางอยู่นั้นอยู่อูคาก็ดูเหมือนจะเบื่อที่จะเล่นแล้วโซ่เพลิงเส้นหนึ่งก็มัดไปที่ขาของในเรล

“บ้าเอ๊ย”ในเรลพยายามที่จะโจมตีไปที่โซ่นั้นแต่มันก็ไม่ทันเสียแล้วโซ่พันไปที่ขาของเขาจากนั้นก็ยกตัวของไนเรลขึ้นมาและฟาดไปมากับพื้นดินอย่างรุนแรง