แสงที่ 7 ความทรงจำ..

ท่ามกลางการปรากฏตัวของกองกำลังฝ่ายศัตรู ผมในตอนนี้ได้แต่ตัวแข็งทื่อ ภาพที่เห็นคือสงครามจริงๆ

“เฮ้ย..พวกเราหนีกันเถอะ จู๋ยังไม่อยากตาย..”ไอ้จ้อนที่ร้องออกมาด้วยเสียงโทนต่ำ ก่อนจะเสนอทางออก..

‘ห้ะ..? ไอ้จู๋แกใช้สมองอันน้อยนิดคิดหน่อย ถ้าเกิดพวกเราหนีตอนนี้แล้วถูกจับได้ทีหลัง โทษประหารนะเว้ย ฉันโดนตัดหัว แกโดนตัดจู๋แค่คิดก็อนาจแล้ว..’ผมที่บอกกับไอ้จ้อนด้วยความหัวร้อน ฉลาดมาตลอดแท้ๆ ดันชวนทำอะไรโง่ๆซะงั้น..

“เวรเอ้ย..!”ไอ้จ้อนที่สบถออกมา..

“เปิดวงจร..!!”ชิออน มีน่า เอลซ่าและฟอรเน่ ที่พร้อมใจกันทำอะไรสักอย่าง โดยที่เหล่าทหารทุกๆนายเองก็เช่นกัน..

สถานการณ์ที่เกิดขึ้น มันได้ทำให้ผมรู้สึกทึ่งเป็นอย่างมาก เมื่อจู่ๆที่กลางหน้าอกของแต่ละคนก็ส่องแสงสว่าง ก่อนจะมีสิ่งที่คล้ายกับวงแหวนเวทปรากฏออกมาคล้องอยู่ที่แขนของแต่ละคน..

ชิ้ง..!

ชิออนกับเอลซ่าพลันชักดาบที่เหน็บเอาไว้ข้างเอวออกมาจากฝัก ก่อนที่ดาบของพวกเธอจะถูกปกคลุมไปด้วยออร่า ส่วนทางด้านของมีน่ากับฟอร์เน่ก็ดูเหมือนจะกำลังทำอะไรสักอย่างกับวงแหวนที่แขนของตัวเอง เท่าที่เห็นมันเหมือนกับการบรรจุกระสุนหรืออะไรสักอย่าง..

“อย่างงี้นี่เอง สตาร์ลองดิ่..!”ไอ้จ้อนที่กล่าวออกมา เมื่อผมได้ยินเช่นนั้นก็ไม่รอช้า..

“เปิดวงจร..!”ผมที่กล่าวออกมา แต่ทว่าก็ยังคงไม่มีอะไรที่ปรากฏออกมาเหมือนเดิ..ม..

วิ๊ง..!

เฮ้ย..! ซะที่ไหนเล่า หลังจากที่สิ้นเสียงของผมไปได้ไม่นาน จู่ๆผมก็มีแสงสีดำที่ปรากฏออกมา พร้อมกับช่องมิติ แต่จุดที่โผล่กลับดันไม่ใช่กลางหน้าอก แต่เป็นกลางเป้ากางเกงของผม..

 

ขออนุญาติเจ้าของภาพด้วยนะครับ~

 

“เฮ้ย..เดี๋ยว ไหงของแกถึงมาโผล่ตรงที่ฉันอยู่ฟะ..?!”เสียงของไอ้จ้อนที่โวยวายออกมา

“อึก..!”ผมที่ไม่สนเสียงของไอ้จ้อน พลันล้วงมือเข้าไปในเป้า ก่อนจะสัมผัสได้ถึงวัตถุที่อยู่ข้างใน.

ฟุบ..!

ซึ่งทันทีที่ผมดึงมันออกมา ดวงตาของผมก็พลันต้องเบิกกว้างขึ้น รอยยิ้มค่อยๆผุดขึ้นมาบนใบหน้า เพราะอะไรน่ะเหรอ นั่นก็เพราะว่าสิ่งที่อยู่ในมือของผมในตอนนี้ มันคือวัตถุที่มีลักษณะเป็นแท่งๆคล้ายกับกระบอกไฟฉาย ซึ่งมันจะเป็นอะไรไปไม่ได้นอกเสียจากไลท์เซเบอร์..!

ซึ่งถึงหน้าตาของมันจะดูไม่เหมือนกับต้นฉบับ แต่ยังไงมันก็คือดาบแสงที่ผมหลงไหลไม่ผิดแน่ โดยที่ตรงบริเวณด้ามจับที่ผมกำลังถืออยู่ มันมีแถบเล็กๆที่ปรากฏอยู่ ดูๆแล้วให้ความรู้สึกเหมือนกับเกจพลังหรือแบตเตอรี่..

“เอาแล้วเว้ย..! มันต้องอย่างงี้ดิ คนกับจู๋ได้ฤกษ์ผงาด..!”ไอ้จ้อนที่ตะโกนโห่ร้องออกมาด้วยความดีใจ ทำเอาผมสัมผัสได้เลยว่ามันกำลังหมุนตัวควงแบบสามร้อยหกสิบองศา อะไรจะโอเวอร์แอ็คติ้งขนาดนั้น..

ซึ่งเท่าที่เห็นดูเหมือนว่าสี่สาวจะไม่ได้สังเกตเห็นว่าผมเรียกเอมพาสออกมา จากการที่พวกเธอและทหารทั้งกองร้อยในตอนนี้กำลังจดจ่อไปยังกองกำลังทหารของฝ่ายข้าศึกที่ขึ้นไปซ่อนตัวอยู่บนเนินที่ราบสูง..

“โจมตี..!!!!!!!!!!”

“เฮ..!!!!!!”

ทันทีที่ได้ยินเสียงสัญญาณของเจมิส ร่างของทหารทั้งกองร้อยก็ได้สะบัดบังเหียนควบม้าออกไปพร้อมกับเสียงเฮที่ดังกึกก้อง แต่ทว่าตัวของผมและสี่สาวที่อยู่ทางด้านหลังสุดของขบวนรบกลับยังคงหยุดนิ่งอยู่กับที่..

“ผบ.หมู่ ขอคำสั่งด้วยค่ะ..!”เสียงของชิออนที่หันมาบอกกับผม เป็นช่วงจังหวะเดียวกันกับที่จะมีกระสุนลูกบอลเพลิงย้อยตกลงมายังทางขวามือของพวกเรา และทางเบื้องหน้าจำนวนสองลูก..

ฟ้าว..!!!!

ตู้มๆ ๆ

เสียงระเบิดที่ดังสนั่น ลูกบอลเพลิงที่ตกลงมาได้ทำการระเบิดอย่างรุนแรง อานุภาพของมันคงจะพอๆกับระเบิดมือ..

“เกาะกลุ่มกันเอาไว้ ย้า..!!!”เจมิสที่ควบม้าไปทางด้านหน้าพลันตะโกนออกคำสั่งกับทหารกลุ่มที่สิบจำนวนสิบนาย ซึ่งกำลังควบม้าตามหลังมาติดๆ..

เฟี้ยวๆ ๆ ๆ ๆ ๆ..!!

เสียงของกระสุนพลังเวทที่พุ่งทะยานตรงเข้ามา ทางเบื้องหน้าของเจมิสเผยให้เห็นเป็นร่างของทหารที่ใช้เวทประเภทโจมตีระยะไกลกว่าหลายสิบนายที่กำลังระดมยิงกระสุนพลังเวทเข้ามา..

“เปิดวงจรวงเวทบาเรีย..!”เจมิสที่ปลดปล่อยวงจรเวท ทันใดนั้นวงแหวนเวทที่แขนของเธอก็เปล่งแสง ก่อนจะหมุนกลายเป็นกงล้อ ก่อกำเนิดเป็นม่านบาเรียที่เข้าปกคลุมร่างของเธอและม้าจากกระสุนพลังเวท..

ปัก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

กระสุนพลังเวทที่พุ่งมากระทบเข้ากับบาเรียพลันแตกสลายกลายเป็นละออง มันไม่สามารถที่จะทะลวงผ่านบาเรียของเจมิสเข้ามาได้ 

ซึ่งนอกเหนือจากเจมิสแล้วกองกำลังทหารที่ติดตามเธอมาก็ปลดปล่อยพลังและสร้างม่านบาเรียออกมาด้วยเช่นกัน..

วิ๊ง..!!

ภายในช่วงจังหวะที่เจมิสกำลังควบม้าบุกทะลวงไปข้างหน้า กลุ่มทหารฝ่ายศัตรูจำนวนห้าคนก็ได้ทำการอะไรบางอย่าง โดยที่ทหารสี่คนได้ใช้ฝ่ามือของแขนข้างที่มีวงแหวนเวทแตะเข้าไปยังแผ่นหลังของนายทหารคนที่ห้า ซึ่งกำลังยืนกางฝ่ามืออยู่ทางด้านหน้าสุด..

ก่อนที่ต่อจากนั้นมันจะอุบัติเป็นวงแหวนเวทขนาดกลางที่ปรากฏออกมาอยู่ที่ฝ่ามือของทหารคนที่ห้า พร้อมกับกระสุนปืนใหญ่พลังเวทที่ถูกยิงออกมาราวกับเป็นการผสานพลัง..

ฟ้าว..!!!!!!

“เวททำลายระดับ 3 ดาวงั้นเหรอ กระจอกน่า..!”เจมิสที่กล่าวออกมา ก่อนจะใช้ตัวเองเป็นโล่กำบังแบกรับการโจมตีของกระสุนปืนใหญ่พลังเวทหรือลูกบอลเพลิง..

ตู้ม..!!!!!!!

กระสุนปืนใหญ่พลังเวทที่พุ่งชนระเบิดเข้ากับโล่บาเรียของเจมิสอย่างรุนแรง แต่ทว่าหญิงสาวกลับไม่เป็นอะไร ร่างของเธอพลันควบม้ากระโจนออกมาจากภายในม่านควัน ก่อนจะพุ่งตรงเข้าไปหาผู้นำของทัพฝ่ายศัตรู..

“สนับสนุนท่านผบ.ร้อยและหน่วยประชิด..!”

เฟี้ยว ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ..!!!!!!

ตรึ้มๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

ในขณะที่ม้ากำลังควบวิ่ง กลุ่มทหารทหารฝ่ายเอลเดียที่แยกกระจายตัวออกไปในตอนแรกก็ได้เปิดฉากโจมตีสวนกลับ เหล่าทหารพลันปลดปล่อยกระสุนพลังเวทยิงสวนออกไปยังกองกำลังทหารฝ่ายข้าศึก จนบางส่วนได้รับบาดเจ็บ..

“ชิ..เล็งไปที่ม้า..!!”ผบ.ร้อยของกองทัพฝ่ายเมลันเทียหรือชายร่างใหญ่ที่ออกคำสั่งกับกองกำลังทหาร ก่อนที่กองกำลังทหารบางส่วนจะทำตามคำสั่งในทันที..

เฟี้ยวๆ ๆ ๆ..!!!!

กระสุนพลังเวทที่ถูกยิงเข้ามาโดยกองกำลังทหารฝ่ายเมลันเทีย การจู่โจมนี้มุ่งเน้นไปที่พาหนะของทหารฝ่ายเอลเดีย ส่งผลทำให้พาหนะจำนวนหนึ่งถูกกำจัด..

“ฮี๋..!!!~”

ตุมๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

ร่างของม้าที่กำลังควบวิ่งได้ถูกกระสุนพลังเจาะทะลวงเข้าที่หน้าขาจนเสียหลักล้มไถลไปกับพื้นกว่าหลายตัว ทำให้เหล่าทหารของเอลเดียตกลงจากแผ่นหลังของมัน ก่อนที่บางส่วนจะรีบวิ่งไปหาที่กำบัง โดยใช้ต้นไม้และก้อนหินขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ตามจุดต่างๆ

“เวรเอ้ย..!”เจมิสที่สบถออกมา เธอเป็นคนเดียวที่รอดจากห่ากระสุนมาได้ ก่อนที่เธอจะตัดสินใจควบม้ามุ่งตรงไปทางด้านหน้าด้วยความบ้าบิ่น

“เปลี่ยนเป็นวงจรเสริมกำลัง เตรียมตัวเข้าปะทะ สังหารไอ้พวกสวะเอลเดียให้หมด..!”เสียงของ ผบ.ร้อยทัพเมลันเทียนที่ตะโกนออกมา ก่อนที่เขาจะควบม้าวิ่งออกไปหาเจมิสที่กำลังบุกเดี่ยวเข้ามา..

ฟุบ..!!!

เคร้ง..!!!!!!!

ทันทีที่ร่างของเจมิสและผบ.ร้อยฝ่ายเมลันเทียควบม้าวิ่งเข้ามาถึงจุดปะทะ คนทั้งสองก็ปลดปล่อยอาวุธในมือฟาดฟันเข้าใส่กัน ก่อกำเนิดเป็นคลื่นพลังที่แผ่กระจายตัวออกไปรอบทิศทาง..

“ฮี่ๆ..~’

ตุบ..!

“ผบ.หมู่ ขอคำสั่งด้วยค่ะ..!”เสียงของชิออนที่ตะโกนออกมา ในตอนก่อนหน้านี้ของการปะทะม้าของพวกเราได้ถูกกระสุนพลังเวทโจมตี จนพวกมันได้รับบาดเจ็บ ทำให้พวกผมต้องรีบปลีกตัวหลบออกมาหาที่กำบัง..

“อึก..! ทำไมล่ะ ทำไมล่ะ..”ผมที่กำลังนั่งยองๆอยู่หลังต้นไม้พลันสบถออกมาด้วยสีหน้าที่บิดเบี้ยว ถ้าถามว่าเพราะอะไรน่ะเหรอ นั่นก็เพราะว่าเจ้าไลท์เซเบอร์แสนรักที่โผล่ออกมา มันไม่สามารถที่จะใช้การได้..

ตึกๆ ๆ ๆ

“เชี้ยแล้ว..!!! มันจะต้องเป็นเพราะว่าพวกเราไม่มีคริสตัลมานาแน่ๆเลย ถึงไม่สามารถใช้มันได้ โถ่เว้ย..แบบนี้มันก็ไม่ต่างอะไรกับไอ้กระบอกไฟฉายกากๆเลยน่ะสิ..!”เสียงของไอ้จ้อนที่กู่ร้องออกมา โดยที่ในขณะนั้น ผมก็พยายามที่จะลองกดปุ่มบนด้ามจับ เพื่อที่จะเปิดใช้งานอยู่หลายครั้ง..

“ข้างหน้าทางขวามีเป้าหมายแปดนายกำลังแอบลอบเข้ามาโจมตี..!”เสียงของฟอร์เน่ที่หันมาตะโกนบอก ตำแหน่งที่เธอยืนอยู่คือหลังต้นไม้ที่อยู่ห่างจากพวกผมไปประมาณ 3 เมตร โดยที่มีน่าเองก็ยืนอยู่ตรงนั้นด้วย

ทั้งสองกำลังใช้เวทโจมตีระยะไกลยิงต่อสู้กับข้าศึกที่กำลังแอบลักลอบเข้ามา เท่าที่ผมมองดูจากแผนการของพวกมันแล้ว ทหารข้าศึกกลุ่มนั้นคงคิดที่จะอ้อมเข้ามาโจมตีกองร้อยของพวกเราจากทางด้านหลัง ซึ่งการเคลื่อนไหวของพวกมันน่าจะรอดพ้นจากสายตากองกำลังทางปีกขวาของพวกเรามาได้..

ซึ่งตำแหน่งของพวกเราในตอนนี้ ผมกำลังนั่งอยู่ข้างหลังต้นไม้กับชิออน โดยมีเอลซ่าที่กำลังนั่งก้มหน้านิ่งอยู่ข้างๆ..

เฟี้ยวๆ ๆ ๆ

ตรึ้บ..!!!

“อ้า..!!!!”

ในช่วงจังหวะที่ฟอร์เน่ชะโงกตัวออกจากที่กำบังเพื่อที่จะยิงโต้ตอบกับกองกำลังของศัตรู เธอกลับต้องถูกกระสุนเวทที่ยิงสวนเข้าโดนไหล่ ทำให้เธอได้รับบาดเจ็บจนต้องล้มลงไปกองกับพื้น..

“ฟอร์เน่..!!!”เสียงของมีน่าที่ตะโกนออกมาด้วยความตื่นตระหนก เธอที่เห็นเช่นนั้นได้ชะโงกตัวออกไปยิงกระสุนเวทเพื่อสกัดการโจมตีของศัตรู

และเมื่อเห็นว่ากองกำลังฝ่ายเมลันเทียถอยตัวกลับไปหลบยังที่กำบัง เธอก็ได้เข้าไปเตรียมที่จะพาร่างของฟอร์เน่กลับเข้ามาหลบในที่ปลอดภัย

“ฟอร์เน่ ตั้งสติไว้..!”มีน่าที่ตะโกนบอกกับฟอร์เน่ พร้อมทั้งเขย่าร่าง โดยที่แขนของฟอร์เน่นั้นปรากฏให้เห็นเป็นแผลเหวอะและหลุมเล็กๆจากแรงระเบิดของกระสุนพลังเวท แต่แล้วในวินาทีนั้น..

เฟี้ยว..!

ตรึ้ม..!

“อ้า..!!!!!”เสียงของมีน่าที่ร้องออกมา พร้อมกับเสียงระเบิดเล็กๆ ซึ่งเธอไม่รู้ตัวเลยว่าจะมีทหารของเมลันเทียที่แอบซุ่มอยู่ที่ต้นไม้อีกต้นหนึ่ง ด้วยการที่เธอชะล่าใจว่ารอดพ้นจากทัศวิสัยของศัตรู มันจึงทำให้เธอถูกกระสุนพลังเวทยิงเข้าที่กลางแผ่นหลังจนล้มพับลงไป..

“อึก..ฟอร์เน่ มีน่า มะ..ไม่นะ..”ชิออนที่ถึงช็อคค้างไปชั่วขณะ เมื่อเห็นว่าเพื่อนทั้งสองถูกโจมตีจนได้รับบาดเจ็บ สถานการณ์ในตอนนี้ดูย่ำแย่เป็นอย่างมาก..โดยที่ตัวของผมเองก็ช็อคไม่ต่างกัน 

“ผบ.หมู่ขอคำสั่งด้วยค่..ะ ระวัง..!!”

ฟุบ..!

ภายในชั่วพริบตาที่ชิออนกำลังกล่าวกับผม จู่ๆร่างของทหารจากเมลันเทียนนายหนึ่งก็ปรากฏตัวกระโดดผ่านต้นไม้ที่ผมใช้เป็นที่กำบังลอบเข้ามาโจมตีจากทางด้านหลัง 

เมื่อไม่มีฟอร์เน่กับมีน่าที่คอยยิงสกัด พวกมันจึงบุกเข้ามาประชิด..

ซึ่งเมื่อผมหันไปมอง ภาพที่ปรากฏก็ถึงกับทำให้ใบหน้าของผมต้องซีดเสีย จากภาพของคมดาบที่ทหารนายนั้นง้างขึ้นสูงเหนือศรีษะเตรียมจะฟาดฟันลงมาผ่าร่างของผม..

ฟุบ..!

เคร้ง..!!!!

แต่แล้วในช่วงจังหวะที่ทหารจากเมลันเทียฟาดฟันคมดาบลงมา ร่างของชิออนที่นั่งอยู่ก็ดีดตัวเข้ามา ก่อนจะใช้ดาบรับการโจมตีเอาไว้แทน..

ฉึก..!!!!

“อั่ก..!”

ก่อนที่ต่อจากนั้นร่างของเอลซ่าจะดีดตัวลุกขึ้นมาและใช้ดาบแทงเข้าไปที่สีข้างของศัตรู พร้อมกับลากดาบปาดช่องท้องของเป้าหมาย ก่อนจะปิดท้ายด้วยการถีบร่างของมันออกไป..

ฉั๊วะ..!!!

“ฮะ..เฮือก..!”ดวงตาของผมที่เบิกกว้าง ผมพลันยกมือขึ้นมาปิดปากในทันที อาการเหมือนกลับกำลังจะอาเจียน จากภาพของศพตรงหน้าที่อวัยวะภายในไหลทะลักออกมากองรวมกัน..

ผมในตอนนี้ได้แต่นั่งช็อค นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นคนตายไปต่อหน้าต่อตา..

“พอกันที ฉันจะบัญชาการเอง..สิบเอกชิออน เธอพาฟอร์เน่กับมีน่าถอยออกไป เดี๋ยวในระหว่างที่เธอเข้าไปช่วยทั้งสอง ฉันจะสร้างบาเรียพลังป้องกันเอาไว้ให้..”เอลซ่าที่หมดความอดทนพลันตั้วตัวเป็นผู้นำ..

“ดะ..เดี๋ยวสิ ละ..แล้วผบ.หมู่ ล่..ะ..”

“ยัยโง่..! เธอดูสภาพของไอ้สวะนี่สิ มันสมควรเป็นผู้นำหรือยังไง..?”เอลซ่าที่ส่งเสียงตวาดออกมา เมื่อชิออนได้ยินก็ค่อยๆหันมามองผม..อย่ามองนะ อย่านะ

“แม่งเอ้ย..ตกใจหมดเลย เผลอร้องไห้ซะได้..”เสียงของไอ้จ้อนที่กล่าวออกมา ร้องไห้คืออะไรน่ะเหรอ ใช่แล้วล่ะ..ไอ้เวรนี่มันกลัวจนเผลอเยี่ยวราดออกมายังไงล่ะ..

“อะ..อึก..”ชิออนที่ชะงักไป เธอกำลังยืนจ้องมองลงมาที่ผมด้วยสายตาอันแสนเวทนา..

“ถ้าเธอไม่ทำ ฉันทำคนเดียวก็ได้..!”เอลซ่าที่กล่าวออกมา เธอเตรียมที่จะพุ่งออกไปยังทิศทางของฟอร์เน่และมีน่า แต่จู่ๆก็มีร่างของทหารฝ่ายศัตรูที่กระโดดออกมา พร้อมกับปลดปล่อยการโจมตีเข้าใส่เธอ..

เคร้ง..!!!!

“อึก..!”เอลซ่าที่ยกดาบขึ้นมารับการโจมตีเอาไว้ ก่อนที่เธอจะถอยหลังออกมาหนึ่งจังหวะและเหวี่ยงดาบฟันปะทะกับอีกฝ่าย..

“เอลเดียก็มีของดีเหมือนกันนี่หว่า แผล็บ..!”ทหารของเมลันเทียที่เลียวนรอบริมฝีปาก มันจ้องมองเอลซ่าด้วยสายตาที่หื่นกระหาย..

“หุบปากไอ้สวะเมลันเทีย..!”เอลซ่าที่แผดเสียงตวาดออกมา ก่อนจะเหวี่ยงดาบฟันปะทะเข้ากับศัตรู แต่ก็ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะเป็นทหารระดับสูง มันสามารถที่จะรับการโจมตีของเธอเอาไว้ได้..

ฉับ..!

“อึก..!”

“เอลซ่า..!”ชิออนที่ตะโกนออกมา จากการที่เอลซ่าพลาดท่าถูกคมดาบของศัตรูฟันปาดเข้าที่ช่วงท้อง จนเกิดเป็นบาดแผลถากๆ ถึงจะไม่ลึกมาก แต่มันก็ทำให้การเคลื่อนไหวของเธอช้าลง..

“กรอด..!!!”เอลซ่าที่ขบฟันแน่น ก่อนจะตัดสินใจเข้าห่ำหั่นกับศัตรู โดยไม่คิดที่จะถอย..

“สตาร์..แกทำอะไรสักอย่างดิวะ..?!”ไอ้จ้อนที่ตะโกนบอกกับผม แต่ถึงอย่างนั้นเสียงของมันก็ไม่ได้ทำให้ความกล้าของผมถูกปลุกขึ้น แม้ว่าต่อจากนี้มันจะพูดอะไร หูของผมก็อื้อจนไม่ได้ยินเสียงของมัน..

ฟุบ..!

“ระวังข้างหลัง..!”ผมที่เบิกดวงตากว้างขึ้น พร้อมทั้งตะโกนออกมา เมื่อจู่ๆก็มีทหารของเมลันเทียอีกนายที่โผล่ออกมาจากทางด้านหลังของชิออน

ซึ่งเมื่อชิออนได้ยินเช่นนั้นก็เตรียมที่จะหันกลับไปรับมือ แต่ก็ดูเหมือนว่าจะช้าไปหนึ่งก้าว 

ฉับ..!

“อ้า..!!!!”ชิออนที่ร้องออกมา จากคมดาบของศัตรูที่ฟาดฟันปาดเข้าที่กลางแผ่นหลังในแนวเฉียง แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่ได้ล้มลง ร่างของเธอที่ยืนอยู่พลันหมุนตัวหันกลับไปพร้อมกับเหวี่ยงดาบฟันตัดเข้าที่ลำคอของเป้าหมายจนขาดสะบั้น..

 

ฉับ..

ตุบ..!

ร่างของชิออนที่ผงะถอยหลังไปสองก้าว ก่อนจะทรุดตัวลงเอาหลังผิงเข้ากับต้นไม้ข้างๆผม..

“อะ..อึก อะ..อึก..”ผมที่ได้แต่นั่งตัวสั่น สายตาก็พลางมองไปยังชิออนที่สีหน้าแลดูไม่สู้ดีนัก..

แคว๊ก..!

“โอ้โห่..ของดีเว้ย..!”เสียงของทหารจากเมลันเทียที่กล่าวดังออกมา เมื่อผมหันไปมองภาพที่ปรากฏก็ถึงกับทำให้ดวงตาของผมต้องเบิกกว้าง..

เอลซ่าในตอนนี้ได้พลาดท่าให้แก่ทหารนายนั้นไปแล้ว มันกำลังนั่งคร่อมอยู่บนร่างของเธอที่กำลังดิ้นรนตะเกียดตะกายขัดขืน อีกทั้งมันยังแหวกเสื้อของเธอออกจนเผยให้เห็นชุดชั้นในที่ซ่อนอยู่ข้างใน

“ปล่อยนะโว้ย..!!”เอลซ่าที่ออกแรงดิ้นสุดชีวิต แต่กลับถูกทหารนายนั้นตบจนหน้าหันและหมดสติไป..

เพี๊ยะ..!

“ปะ..ไปช่วยเอลซ่า..”ชิออนที่บอกกับผม แต่ผมในตอนนี้กลับกำลังนั่งตัวแข็งทื่อ การที่ทหารจากเมลันเทียคิดที่จะข่มขืนเอลซ่า ทั้งๆที่ผมก็ยังนั่งอยู่ตรงนี้ ถึงมันจะดูเป็นความประมาท แต่มันก็คงมองออกว่าผมเป็นพวกขี้ขลาดเยี่ยวรดกางเกง..

“ได้โปรดเถอะ..ถ้าจะตาย อย่างน้อยก็ให้เธอได้ตายอย่างสมเกียรติ..”ชิออนที่กล่าวออกมา..

“เฮ้ย..! สตาร์..สู้สิวะ ได้โปรดเถอะเพื่อน..ถ้าแกไม่สู้ พวกเราตายแน่..!”เสียงของไอ้จ้อนที่กล่าวดังขึ้น จากเสียงของมันที่ผมไม่ได้ยินในตอนแรก จู่ๆก็กลับมาดังก้องอยู่ภายในอกของผม ผมที่นั่งอยู่ได้ชักดาบที่เหน็บเอาไว้ออกมาจากฝัก ก่อนที่ผมจะรวบรวมความกล้าทั้งหมดวิ่งตรงไปยังร่างของนายทหารที่กำลังจะถอดกาง..

“อ้ากกกกกกก..!!!”ผมที่ร้องตะโกนแหกปากออกมา พร้อมกับเตรียมที่จะเหวี่ยงดาบเข้าใส่แผ่นหลังของนายทหารที่กำลังคร่อมอยู่บนร่างเอลซ่า..

ฟุบ..

ในช่วงจังหวะที่ผมเข้ามาประชิดถึงตัวของเป้าหมาย ผมก็ได้เหวี่ยงดาบลงไปยังร่างของมัน แต่ทว่า..

เคร้ง..!

นายทหารของเมลันเทียที่พลันเอื้อมมือไปหยิบดาบที่วางเอาไว้ ก่อนจะหมุนตัวหันกลับมาปัดดาบของผม โดยการปัดป้องของมันคือสัญชาติญาณ สิ่งที่ผมสัมผัสได้คือแรงกระแทกอันแสนหนักหน่วง จนทำให้ดาบของผมปลิวกระเด็นหลุดมือไป..

“แล้วแกจะแหกปากให้มันรู้ทำไมวะ ไอ้ควายเอ้ย..!”ไอ้จ้อนที่ตะโกนออกมาด้วยความหัวร้อน..

“หึ..ไอ้ไก่อ่อน ฉันอุตส่าห์ทำเป็นมองไม่เห็นแกแล้วแท้ๆ..”นายทหารจากเมลันเทียที่กล่าวออกมา พร้อมกับชันตัวลุกขึ้นยืนหันมาทางผม..

“อะ..อึก..!”

ตุบ..!

ผมที่กลัวจนหงายหลังล้มก้นจำเบ้า สิ่งที่พอจะเป็นอาวุธได้ในตอนนี้คือไลท์เซเบอร์ภายในมืออีกข้าง

“ฮึก..ได้โปรด..!”

ตึกๆ ๆ ๆ

ผมที่ใช้สองมือประคองไลท์เซเบอร์ขึ้นมา ก่อนจะกดปุ่มเปิดใช้งานรัวๆ แต่ไม่ว่าจะทำยังไงมันก็ไม่มีลำแสงเลเซอร์ที่โผล่ออกมา..

“สตาร์..”เสียงของไอ้จ้อนที่กล่าวออกมา น้ำเสียงของมันฟังดูเยือกเย็นเป็นอย่างมาก..

ฟุบ..!

ร่างของทหารจากเมลันเทียที่เดินเข้ามาหยุดยืนอยู่ต่อหน้าของผม มันพลันยกดาบขึ้น ก่อนจะเหวี่ยงฟันลงมาในทันที..

“พวกเราไม่รอดแล้ว..”เสียงของไอ้จ้อนที่กล่าว ผมที่ได้ยินเช่นนั้นก็หลับตาลงด้วยความหวาดกลัว..

สวบ..!!!!

แต่แล้วดวงตาของก็กลับมาเบิกลืมขึ้น ทั้งๆที่ผมควรจะตายไปแล้ว แต่ทว่ามันกลับไม่เป็นเช่นนั้น..

เอลซ่าที่หมดสติไปได้ลุกกลับขึ้นมาช่วยชีวิตของผม คมดาบของเธอได้เสียบเข้าที่กลางแผ่นหลังของนายทหารคนนั้นจนทะลุถึงหัวใจ..

“อั่ก..ยั..ย ร่านนี่..?!”นายทหารที่สบถคำหยาบ ก่อนที่มันจะสิ้นใจตายไปในทันที.

สวบ..!

เอลซ่าที่ดึงดาบออกมาจากอก ร่างของนายทหารจากเมลันเทียพลันล้มหน้าคะมำลงไปกับพื้น..

“รอดเฉย..! ทำได้ดีมาก.. หืม อู้ว..!~ ลายลูกไม้สีดำ..!”ไอ้จ้อนที่ตะโกนออกมา แม้จะผ่านสถานการณ์เฉียดตายมา แต่มันก็ไม่วายที่จะหื่น เมื่อได้เห็นชุดชั้นในของเอลซ่า..

“ชะ..ชิออน..!?”ดวงตาของเอลซ่าที่เบิกกว้าง จากภาพของชิออนที่กำลังนั่งหมดสติอยู่ ก่อนที่เธอจะหันมามองผม..

“ทั้งหมดเป็นเพราะแก ถ้าไม่มีแก..พวกเราคงไม่ต้องมาตกอยู่ในสภาพแบบนี้..!”เอลซ่าที่กล่าวออกมา เธอพลันง้างดาบขึ้นเหนือหัวและคิดที่จะฆ่าผม..

“อยะ..อย่านะ..”ผมที่ยกมือขึ้นมาป้อง แต่แล้ว..

ตุบ..!

“อ้ะ..?!”

ในช่วงจังหวะที่เอลซ่ากำลังจะฟันผม จู่ๆก็เกิดข้อผิดพลาดขึ้น ขาของเธอที่กำลังก้าวพลันสะดุดเข้ากับก้อนหิน ประกอบกับอาการบาดเจ็บของเธอ จึงทำให้เธอไม่สามารถที่จะประคองตัวเองเอาไว้ได้ จนทำให้ร่างของเธอเซล้มลงมา..

หมับ..!!!!!

ผมที่เอื้อมมือออกไปแบบลวกๆหมายจะช่วยรับ แต่ทว่ากลับเกิดข้อผิดพลาดอันใหญ่หลวง เมื่อมือของผมดันไปจับเข้ากับหน้าอกของเธอแบบเต็มๆ และด้วยน้ำหนักที่กดทับลงมา จึงทำให้มือของผมดันเผลอไปบีบขยำมันเข้าให้..

“อึก..!”

ทันใดนั้นเองจู่ๆร่างกายของผมก็กระตุกวูบ ใบหน้าของผมร้อนผ่าวขึ้นมาในทันที สิ่งที่สัมผัสได้คืออะดรีนาลีนที่กำลังพุ่งกระฉูด..

[ปังๆ ๆ ๆ ๆ]

[ตู้มๆ ๆ ๆ ๆ]

ทันใดนั้นจู่ๆที่ภายในหัวของผมก็มีภาพความจำและเสียงที่ปรากฏออกมา โดยที่ภาพดังกล่าวมันคือภาพเหตุการณ์ของสนามรบ มีทั้งเสียงของกระสุนปืนที่ถูกยิงกราดและเสียงจากระเบิดที่ดังรัวๆราวกับสงครามโลกอย่างไม่มีผิดเพี้ยน..

[พันตรี..ท่านแน่ใจแล้วนะ]

[ถ้าท่านฉีดยานี้ ความทรงจำของท่านจะ..]

[ภารกิจของผมจบลงแล้ว ผมอยากกลับไปที่ประเทศบ้านเกิดของผม คุณพ่อของผมที่ตายไป ท่านคงหวังให้มันเป็นอย่างนั้น]

 

[พ่อขอโทษสตาร์ แต่ที่ทำทั้งหมดนี้ก็เพื่อลูก]

[ปัง..!!!]

[ตู้มๆ ๆ ๆ ..!!!]

 

[อ้ากกกกกกก]

 

[แกมันสัตว์ประหลาด..!]

[ชีวิตของผมมันจบไปแล้วครั้งหนึ่ง ที่นี่ให้ชีวิตผม ผมมั่นใจในการตัดสินใจในครั้งนี้ครับท่าน..!!]

[ทีน่า..!!!!!]

[ฉันรักนายนะ แล้วจะรักตลอดไป]

 

[ฉันชอบสีลูกตานายที่สุดเลย]

[ถอนกำลังเดี๋ยวนี่..!!!]

 

[ผมสูญเสีย..แต่มันต้องสูญเสียยิ่งกว่าผม]

 

[ย้ำอีกครั้งถอนกำลังเดี๋ยวนี้..!!]

[ภารกิจลุล่วง พวกเราได้รับชัยชนะ]

[ไม่..!!!!!!]

ซึ่งภาพเหตุการณ์ที่ไหลเข้ามาภายในหัวของผม มันเหมือนกับฉากของหนังที่ถูกตัดไปตัดมา มีทั้งการสนทนา การพูดคุย มันมีภาพเหตุการณ์กว่าหลายเหตุการณ์ที่ไหลเข้ามาจนผมไม่สามารถตรวจสอบมันได้หมด อีกทั้งมันยังดูซับซ้อน จนกระทั่งภาพเหตุการณ์เหล่านั้นไหลมาหยุดอยู่ที่ภาพเหตุการณ์หนึ่ง

[แอ๊ด..!]

เสียงเปิดประตูที่ดังขึ้น พร้อมกับการปรากฏตัวของชายหนุ่มผู้หนึ่ง สถานที่ๆผมเห็นมันคือห้องทำงานเล็กๆ ภายในห้องมีร่างของชายชราอีกคนในชุดเครื่องแบบทหารแบบเต็มยศที่กำลังอยู่บนโต๊ะทำงานของตัวเอง

ส่วนชายที่เปิดประตูเข้ามาก็แต่งตัวด้วยเครื่องแบบทหารเช่นเดียวกัน อีกทั้งชุดของเขายังติดยศและมีเหรียญกล้าหาญติดอยู่เต็มอก..

ฟุบ..!

ตึก..!

ร่างของชายหนุ่มที่เดินเข้าหยุดอยู่มาภายในห้อง เขาพลันเตะขายกมือขึ้นมาทำวันทยาหัตถ์ต่อชายชรา ก่อนจะเปล่งเสียงกล่าวรายงานตัวที่ดังก้องอยู่ภายในหัวของผม..

[กระผมพันตรีสตาร์ลินแห่งหน่วยรบพิเศษ รหัสลับพิฆาตทมิฬ มารายงานตัวตามคำสั่งแล้วครับ ท่านจอมพล..!]

“หึ..”สิ้นเสียงของชายภายในภาพความทรงจำ จู่ๆร่างของสตาร์ที่นอนอยู่ก็กระตุกรอยยิ้มออกมา แววตาของเขาผันเปลี่ยนไปราวกับเป็นคนละคนเหมือนกับจดจำตัวตนที่แท้จริงในอดีต ณ โลกเดิมที่ขาดหายไปได้ ถึงแม้จะเป็นเพียงแค่เศษเสี้ยวของส่วนหนึ่งก็ตาม..

ติ๊ง..!

《ชารจ์พลังงาน 10 หน่วย》

ติ๊ง..!

(เงื่อนไขถูกปลดล็อค)

(ระบบเอมพาสทำงาน)

《ข้อมูลเบื้องต้น》

《ชื่อผู้ใช้:สตาร์ลิน》《ชื่อเอมพาส:โปรดระบุ》

 

《ชนิด/ประเภท:ยุทโธปกรณ์พิเศษ》

《ระดับคริสตัลมานา:☆(ขาว)》

《แบตเตอรี่:10/500 หน่วย》

 

《EXP:10/100》

《ดูเพิ่มเติม..》