ตอนที่ 811 นักเล่นแร่แปรธาตุมอบยาเสริม + ตอนที่ 812 เสียงฟ้าผ่า
ตอนที่ 811 นักเล่นแร่แปรธาตุมอบยาเสริม

“จะ เจ้าเด็กล้างผลาญ!”

ทั้งสองถลึงตาด่าเสียงดัง เข้าไปหยิบยาทิพย์นั้นด้วยสีหน้าเจ็บเข้าเนื้อ แล้ววางยาทิพย์นั้นลง เห็นบนพื้นมีพวกเศษยากระจาย กลิ่นหอมยาไหม้ๆ ในอากาศยังไม่ทันจางไป ยิ่งเจ็บใจปนเสียดาย

“พะ พวกนี้ล้วนเป็นยาราคาพันชั่ง! สำนักศึกษานี้ต้องแลกด้วยคะแนนคุณงามความดีแสนแพง นึกไม่ถึงว่าเจ้าหนูนี่จะเอายาทิพย์ล้ำค่ามากมายเพียงนี้มากลั่นยาบำรุงความงามอะไรนั่น? ช่างล้างผลาญจริงๆ สิ้นเปลืองเกินไปแล้ว…”

เฟิ่งจิ่วตะลึงเล็กน้อย เห็นท่าทางทั้งสองแทบอยากจะเก็บยาทิพย์บนโต๊ะไปด้วยท่าทีเจ็บปวดใจ ก็ยิ้มอย่างอดไม่ได้ “ท่านอาจารย์ พวกท่านไม่รู้ประโยชน์ของยาบำรุงความงามนี้หรอก”

เธอเดินเข้าไปอธิบายทั้งสองด้วยใบหน้ามีรอยยิ้ม “ยาบำรุงความงามนี้ข้ากลั่นให้ผู้หญิงโดยเฉพาะ หลังยาอายุวัฒนะเป็นรูปเป็นร่าง ผลลัพธ์มันทำให้มีรูปโฉมงดงามผิวพรรณเปล่งปลั่ง รักษารูปลักษณ์ไว้ได้ ทำให้ใบหน้าหญิงสาวหยุดอยู่และฟื้นกลับไประดับที่งดงามที่สุด แม้ใบหน้ามีรอยแผลใดๆ ยังฟื้นฟูกลับมาได้ ด้วยเหตุนี้ยาอายุวัฒนะนี้จึงเรียกว่ายาบำรุงความงาม หรือจะเรียกยาคงรูปลักษณ์ยังได้ จะคงความงดงามและอ่อนเยาว์ของผู้หญิงไว้ตลอดกาล แต่เป็นของดีที่หายากยิ่ง”

เธอกล่าวอย่างฮึกเหิม นักเล่นแร่แปรธาตุสองท่านทางนั้นกลับฟังเสียจนสีหน้าเคร่งเครียด ส่าหน้าถอนหายใจ แล้วเอ่ยแนะนำด้วยน้ำเสียงมีความหมายลึกซึ้ง “เฟิ่งจิ่ว! เจ้าเป็นเด็กดี เป็นหนุ่มน้อยอนาคตไกล และเป็นความหวังสำนักยาเซียนเรา ต้องจำไว้ว่าเจ้าเป็นผู้ชาย ของเล่นผู้หญิงพวกนั้นผู้ชายอย่างเราทำน้อยๆ หน่อยดีกว่า อย่างของจำพวกยาบำรุงความงามอะไรนี่ ผู้ชายเราไม่ควรทำ ก็เหมือนสีชาดที่ทาบนหน้าผู้หญิง ไม่เกี่ยวข้องกับผู้ชาย”

เฟิ่งจิ่วได้ยินคำพูดนี้ ต้องกลั้นอย่างยากลำบากถึงจะไม่หลุดหัวเราะออกมา เดิมยังคิดจะพูดอะไรอีกหน่อย แต่เห็นสีหน้านักเล่นแร่แปรธาตุทั้งสองไม่ค่อยดีนัก นึกถึงว่าพวกเขายังไม่รู้ตัวตนผู้หญิงของเธอ ดังนั้นจึงเอ่ยสีหน้าจริงจัง “ขอรับ ท่านอาจารย์สอนได้ถูกต้อง ข้าจะจำไว้ โปรดวางใจข้าจะไม่ทำให้พวกท่านผิดหวังแน่ ทำให้สำนักยาเซียนเรายิ่งรุ่งเรือง และทำให้สำนักอื่นๆ ไม่กล้าดูถูกสำนักยาเซียนเรา!”

“ดีๆๆ ดีๆๆ!”

สองคนได้ยิน พลันฮึกเหิมขึ้นมา ใบหน้าเริ่มยิ้มออก “พวกเรารู้ว่าเจ้าเป็นเด็กดี มีความกระตือรือร้น ไม่เลวๆ”

พวกเขาพยักหน้า สีหน้าทั้งพอใจและภูมิใจ มองเขาเหมือนกับเห็นลูกชายตนเอง ดังนั้นจึงบอกว่า “ดูเจ้าสิออกไปก่อนหน้านี้ต้องลำบากอยู่ข้างนอกเป็นแน่ ร่างกายถึงผอมลงไปรอบใหญ่ หลังจากกลับมายังหมกตัวกลั่นยาเซียนที่นี่ ร่างกายซูบผอม มาๆๆ ตรงนี้ข้ายังมีเห็ดหลินจือ เจ้าถือกลับไปสั่งคนห้องครัวตุ๋นให้เจ้าเติมกำลังร่างกายเถอะ”

“ตรงนี้ข้ายังมีโสมวิญญาณภูเขาโบราณ แต่อายุมากแล้ว เห็นท่าทางเจ้าซูบผอม มาๆๆ เจ้าเก็บไว้นะ วันหลังค่อยกิน หันครั้งละสองสามแผ่นเป็นพอ จะกินมากๆ ไม่ได้ กินเยอะไปจะร้อนใน”

“ใช่แล้วๆ บำรุงดีๆ ล่ะ ปกติพวกเราไม่ได้เข้ามาดูเจ้าเลย สนแต่ว่าตนเองกลั่นยา โชคดีเจ้าเด็กนี่ฉลาดเฉลียว ทั้งพิเศษและโดดเด่น รู้จักเรียนรู้ด้วยตนเองถึงได้ไม่ล่าช้า เราละอายใจต่อเจ้านัก!”

เฟิ่งจิ่วได้ยินเช่นนี้ ก็พาทั้งสองมานั่งตรงห้องโถงอาศรม จะรินชาให้พวกเขากลับพบว่าไม่มีน้ำ ดังนั้นจึงเปลี่ยนเป็นเหล้าทันที พลางบอกพวกเขาว่า “ท่านอาจารย์ พวกท่านจะดีกับข้าเกินไปแล้ว วางใจเถอะขอรับ! ข้าจะไม่ทำให้พวกท่านผิดหวังแน่นอน”

………………………………………………….

ตอนที่ 812 เสียงฟ้าผ่า

“ดีๆ พวกเราเชื่อว่าเจ้าต้องไม่ทำให้เราผิดหวังแน่”

สองคนพูดจบ ขณะดื่มเพิ่งพบว่าเป็นเหล้า หนำซ้ำกลิ่นอายพลังวิญญาณอบอวลเพียงเข้าปากก็กระจายไป กล่าวชมอย่างอดไม่ได้ “เหล้าดี!”

“พอดีไม่มีน้ำชา ข้าจึงรินเหล้าให้ทั้งสองท่าน ในเมื่อชอบเช่นนั้นก็ดื่มเยอะๆ สิขอรับ” เธอยิ้มเอ่ยพลางรินเหล้าให้พวกเขา

สองคนได้ยินก็ระรื่นใจ ดื่มกันอย่างมีความสุข จนดื่มมากไปโดยไม่รู้ตัว ถึงเวลาต้องกลับไปฝีเท้ายังโซซัดโซเซ

ส่งทั้งสองไปแล้ว เธอเก็บเห็ดหลินจือกับโสมภูเขาโบราณที่สองคนมอบให้ขึ้นมา แล้วกลับไปศึกษายาบำรุงความงามที่ห้องปรุงยา หมกตัวสนใจเพียงเรื่องเดียว นั่นเป็นเวลาที่ความคิดตั้งมั่นสิ่งเดียวไม่วอกแวก การศึกษาครั้งนี้ใช้เวลาไปเต็มๆ สองสามเดือน

ภายในสองสามเดือนนี้ บนยอดเขาสำนักยาเซียนมีเสียงฟ้าร้องดังขึ้นเลือนราง กลับคล้ายว่าจะแผ่ออกไปอย่างไม่เป็นรูปเป็นร่าง ได้ยินเสียงเตายาระเบิดกึกก้องไปบนยอดเขาสำนักยาเซียนบ่อยครั้ง เวลาสองสามเดือน แม้แต่กวนสีหลิ่นกับเยี่ยจิงเข้ามายังไม่พบตัวนาง เหมือนเธอใช้เวลาทั้งหมดไปกับยาบำรุงความงามนี้

ทว่ายามนี้เพราะอีกครึ่งเดือนจะฉลองปีใหม่ นักเรียนแต่ละสำนักต่างเก็บของเตรียมตัวกลับบ้าน ส่วนเฟิ่งจิ่วที่ยอดเขาสำนักยาเซียนนั้น กลับยังคงปิดอาศรมไม่ออกมา…

บนยอดเขาหลัก

“ข้าได้ยินว่านางเก็บตัวกลั่นยาเซียนมาหลายเดือนแล้ว ยังไม่ออกมาอีกหรือ?” เจ้าสำนักมองรองเจ้าสำนักพลางเอ่ยถาม

“ไม่ขอรับ ข้าไปดูหลายครั้ง มีเพียงสัตว์อสูรสามตัวเฝ้าด้านนอก แม้แต่ร่างนางยังไม่เห็น คุณชายโม่เฉินกลับมาเดือนก่อนเข้าไปหานางยังไม่เจอคน” รองเจ้าสำนักกล่าว นึกถึงท่าทางยามที่โม่เฉินได้รับเสื้อผ้าตัวนั้นที่เฟิ่งจิ่วมอบให้ ความคิดก็ลอยไปเล็กน้อย

เขาชะงักไปสักพัก เห็นรอบๆ นี้ไม่มีคนอื่น จึงมองยังเจ้าสำนัก ถามว่า “ท่านเจ้าสำนัก ท่านคิดว่าคุณชายโม่เฉินหมายความว่าอย่างไร?”

“ข้าก็ไม่รู้” เจ้าสำนักส่ายหน้าพลางเอ่ย “เรื่องคนหนุ่มสาว ปล่อยพวกเขาไปจัดการกันเอง เราจะยุ่งไม่ได้”

“ก็ใช่ แต่ข้ากลัวภายหน้าคุณชายโม่เฉินจะตกอยู่ในเงื้อมมือเฟิ่งจิ่ว สิ่งที่ชายคนนี้ยากจะผ่านที่สุดคือด่านความรัก” เขาส่ายหน้าทอดถอนใจ เหมือนรู้สึกอะไรบางอย่าง

เจ้าสำนักได้ยินคำพูดนี้ก็ยิ้มอย่างกลั้นไม่อยู่ “พูดเช่นนี้ ตอนเจ้าหนุ่มๆ เคยมีช่วงเวลาเช่นนั้นด้วยหรือ? ทำไมเจ้าไม่เคยเอ่ยถึงเลย?”

“เหอะๆๆ…”

รองเจ้าสำนักยิ้มเจื่อน “อย่าเอ่ยถึงเลยๆ” โบกๆ มือกล่าวว่า “ข้านึกได้ว่ายังมีอีกเรื่อง ข้าต้องไปก่อน” พูดจบก็ออกไปโดยเร็ว ไม่รอเขาขานรับ

ทว่าเขายังเดินไปไม่พ้นประตู ก็ได้ยินเสียงฟ้าร้องดังขึ้นกลางอากาศ สะเทือนเสียจนทั้งทางเข้าภูเขาสั่นไหว พลันทำให้เขาตกใจ รีบร้อนค้ำประตูเรือนพร้อมตะโกนว่า “เกิดอะไรขึ้น? เสียงอะไรกัน? สำนักยาเซียนทางนั้นคงไม่ได้ฟ้าผ่าอีกแล้วกระมัง?”

เจ้าสำนักด้านในเดินออกมาด้วยกัน เวลานี้ก็เห็นนักเรียนด้านนอกวิ่งเข้ามารายงานอย่างรวดเร็ว “เรียนท่านเจ้าสำนัก รองเจ้าสำนัก มีเสียงฟ้าร้องที่ยอดเขาสำนักยาเซียนทางนั้น ข้าเห็นสายฟ้าและแสงผ่าลงไป แรงกดดันมากมาย ทั้งภูเขาปั่นป่วนไปหมด มีนักเรียนเร่งเข้าไปดูแล้วขอรับว่าเกิดอะไรขึ้น”

เจ้าสำนักได้ยินเช่นนี้ ก็ส่ายหน้ายิ้มๆ “ข้ารู้ว่าไม่พ้นต้องเกี่ยวข้องกับสำนักยาเซียน สำนักยาเซียนเคลื่อนไหวใหญ่โตเพียงนี้ได้ เดาว่าคงมีเพียงเฟิ่งจิ่วแล้ว ไม่รู้ว่านางกำลังทำอะไรกันแน่ ทำไมถึงเรียกสายฟ้าลงมาเสียงดังเพียงนี้?”

แต่เพิ่งกล่าวจบ เขากลับตกใจ คิดขึ้นมาว่า “ช่วงนี้นางกำลังกลั่นยาเซียนไม่ใช่หรือ? หรือว่ายาอายุวัฒนะสำเร็จแล้ว? ยาอายุวัฒนะที่เรียกสายฟ้าได้ นั่นมัน…”

………………………………………………….

นิยายเรื่องนี้เข้าร่วมโปรโมชั่น

อัปเพิ่มต่อ +1

เพิ่มตอนจากปกติ เวลา 18:00 น. ตลอดช่วงแคมเปญ

17-30 ก.ย. 64 เท่านั้น!

ฝากติดตามกันด้วยนะคะ

Ink Stone