Monster Paradise 1482

Now you are reading Monster Paradise Chapter 1482 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

เนื่องจากเหตุผลที่ไม่อาจทราบได้ เขาจึงไม่มีทางเลือกนอกจากเปลี่ยนแผนการเดินทาง ทำการออกล่าต่อในชั้นกลาง

 

ชั้นกลางเป็นสถานที่ที่ดีอย่างไม่ต้องสงสัย เทพแท้จริงขั้น 9 มีอยู่ทั่ว

 

หลินฮวงต้องใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเพื่อล่ามอนสเตอร์ขั้นเก้าเพิ่ม

 

หลังฆ่าไปสี่ กงล้องชีวิตของเขาก็หยุด

 

“อิ่มแล้ว?!”หลินฮวงรู้สึกงุนงงขณะดำลงไปในกงล้อชีวิตของเขาเพื่อตรวจสอบ

 

ท่ามกลางกงล้อชีวิตทั้งสิบ มีห้าอันที่มีไฟเทวะสองดวงซ้อนกัน และอีกห้าที่มีแค่ไฟเดียว

 

“เกิดอะไรขึ้น?ทำไมห้ากงล้อเหล่านี้ถึงไม่ดูดซับเพิ่ม?”หลินฮวงดูสงสัยถึคงาวมแตกต่างระหว่างไฟเทวะในกงล้อชีวิตทั้งห้า หลังจากนั้น เขาก็พบว่าปัญหาอยู่ไหน

 

กงล้อชีวิตห้าอันที่บรรจุไฟเทวะขั้น9สองดวง คือไฟเทวะระดับสี่กับไฟเทวะระดับห้า ไฟเทวะระดับห้านั้นมาจากมอนสเตอร์ห้าตัว บุตรแห่งมารพุทธ สายพันธุ์ผิดปกติ ลิงเก้าหัว ปีศาจทารก และสิ่งมีชีวิตผสานแห่งน้ำพุหุบเหว(พวกมอนสเตอร์ชั้น 5 เทพสูงสุด)

 

กงล้อชีวิตที่เหลืออีกห้ามีไฟเทวะขั้น 9 แค่ดวงเดียวเพราะมันมีแค่ไฟเทวะระดับ 4 ไม่มีไฟเทวะระดับ  5 เลย

 

“งั้นไฟเทวะระดับ 4 ก็อิ่มตัวแล้ว และมันจะดูดซับแค่ไฟเทวะระดับ 5?!”

 

ด้วยการคาดการณ์นี้ในหัว หลินฮวงจึงรู้ทันทีว่าเขาควรล่าไปในทิศทางไหน

 

เขารีบใช้จิตเทวะเพื่อตรวจสอบและเริ่มจับตำแหน่งของกลิ่นอายที่แข็งแกร่งสุด

 

“เจอแล้ว!”ไม่นาน เขาก็พุ่งทะยานไปทางนั้นอย่างรวดเร็ว

 

แต่ทว่า เขาบินไปได้ไม่ไกลนักก่อนร่างนั้นดูเหมือนจะสังเกตเห็นการไล่ล่าของหลินฮวงและเริ่มหนีไป

 

“ดูเหมือนมันจะเห็นข้า…”มุมปากของหลินฮวงยกขึ้น เขาไล่ตามเหยื่อไปอย่างบ้าคลั่ง

 

ทั้งสองเล่นเกมแมวจับหนูกันอยู่ประมาณสิบนาทีก่อนหลินฮวงจะจับอีกฝ่ายได้

 

มันคือมอนสเตอร์ที่มีปีกสีดำหลายสิบคู่ สวมชุดขาวและหน้ากากเงิน ถ้าไม่สนใจปีกบนหลังมัน มันคงดูเหมือนมนุษย์

 

ก่อนหลินฮวงจะได้เคลื่อนไหว ปีกก็หยุดกระพือเอง มันโยนไม้เท้าในมือทิ้ง พูดกับหลินฮวง”ข้ายอมแพ้!อย่าฆ่าข้าเลย!”

 

“เจ้าก็ไม่ได้อ่อนแอ ทำไมถึงไม่อยากสู้?”หลินฮวงเลิกคิ้ว

 

เขาไม่โจมตีทันทีเพราะไม่เหมือนกับลิงเก้าหัวที่อ้อนมืออ้อนเท้าเอง อีกฝ่ายไม่ได้ยั่วยุเขาเลย และไม่มีเจตนาจะทำอะไรด้วย

 

“ข้าเห็นการต่อสู้ของท่าน ข้าไม่ใช่คู่มือท่าน”มันพูดอย่างตรงไปตรงมา”มันเปล่าประโยชน์ที่จะสู้กับท่าน”

มันเริ่มตื่นตระหนกมากขึ้นที่หลินฮวงจับมันได้ ต้องรู้ว่าจนถึงวันนี้ ไม่เคยมีใครแข่งขันด้านความเร็วกับมันได้มาก่อนในพื้นที่ชั้นกลาง ถ้าความสามารถที่มันเก่งกาจสุดยังโดนข่มด้วยหลินฮวง มันก็เป็นตัวบ่งชี้ว่าความสามารถของมันกับหลินฮวงห่างกันแค่ไหน

 

“งั้นก็ขอเหตุผลที่ข้าไม่ควรฆ่าเจ้า”หลินฮวงยิ้ม

 

“ข้าคือปีกเงา ข้าคุ้นเคยกับชั้นกลางดีและสามารถนำทางให้ท่านได้”ปีกเงาโค้งตัวให้หลินฮวงและเริ่มแนะนำตัวเอง

 

“เจ้าไม่รู้สึกแย่ที่ทรยศต่อพวกตัวเองหรือ?”หลินฮวงหัวเราะเยาะกับพฤติกรรมแบบนี้

 

“ท่านไม่ต้องกังวล”ปีกเงาไม่รู้สึกรำคาญ มันแค่ยิ้ม”หุบเหวมีสิ่งมีชีวิตนับร้อยล้านประเภท เหมือนกับโลกมนุษย์ที่มีนก สัตว์สี่เท้าและแมลง หุบเหวก็เหมือนกัน ยกเว้นญาติของข้า มีเผ่าพันธมิตรน้อยมาก เผ่าอื่นไม่เหมือนกับเรา และบางเผ่ายังเป็นศัตรูกับข้า ดังนั้น มันจึงไม่ใช่การทรยศ

 

หลินฮวงไม่ปฏิเสธคำพูดมัน แม้เขาจะไม่เคยไปหุบเหว เขาก็รู้ว่ามีสิ่งมีชีวิตหุบเหวหลายประเภท และการแข่งขันย่อมรุนแรง ยิ่งไปกว่านั้น เขารู้ว่าไม่มีความสนิทสนมอะไรระหว่างเผ่าต่างๆ

 

นอกจากนั้น ปีกเงายังไม่มองว่าเผ่าอื่นในหุบเหวถือเป็นเผ่าพันธุ์เดียวกับตัวมัน ซึ่งเป็นเรื่องปกติ

 

หลังครุ่นคิดสักพัก หลินฮวงก็พูดคำขอของเขา”ข้าไม่ต้องการคนนำทาง ข้าต้องการแค่เหยื่อ”

 

“ตราบเท่าที่เจ้าช่วยข้าหาเหยื่อห้าตัวที่แข็งแกร่งเท่าเจ้าได้ ข้าจะปล่อยเจ้าไป!’ตามแผนที่จากศาลาสมบัติ  ชั้นกลางนั้นกว้างใหญ่เท่ากับโลกสี่ดวงมารวมกัน ด้วยจิตเทวะที่โดนยับยั้ง หลินฮวงจึงต้องใช้เวลาพอสมควรเพื่อหาเป้าหมายทั้งห้า

 

ถ้าปีกเงาสามารถช่วยเขาหาเป้าหมายได้เร็ว เขาก็ไม่ว่าอะไรที่จะปล่อยมันไป

 

หลังเงาปีกได้ยินคำขอของหลินฮวง ดวงตาด้านหลังหน้ากากเงินของมันก็กะพริบสองครั้ง”ง่ายขนาดนั้นเชียว?”

“เจ้าอาจไม่อยากพูดแบบนั้นเร็วเกินไป”แม้เงาปีกจะตอบรับ หลินฮวงก็ไม่เชื่อว่ามันจะพึ่งพาได้ขนาดนั้น

 

“ข้าอยุ่ในสนามรบโบราณมังกรหุบเหวมากว่าสิบปีแล้ว  มันยังผ่านมากว่าสามปีตั้งแต่ข้าเข้าชั้นกลาง ข้าไม่กล้าพูดมาก แต่ข้ากล้าบอกว่ามีคนไม่มากที่รู้ดีไปกว่าข้า”

 

“ท่านอยากล่าสิ่งมีชีวิตชั้น 5 อืม ข้าดันรู้กลุ่มนักล่าที่ประกอบไปด้วยสมาชิกชั้น 5 แต่ทว่า ถ้าท่านมัดรวมทั้งหมด ก็คงมีมากกว่า 5 “เงาปีกหัวเราะ

 

“ที่อยู่ของพวกนักล่าไม่ตายตัว รู้ว่าสมาชิกมีใครบ้างแล้วยังไง?หรือมันเป็นไปได้ว่าเจ้ายังตรวจสอบตำแหน่งพวกเขาได้?”หลินฮวงถาม

 

“ตอนนี้ นี่เป็นสิ่งที่ท่านไม่รู้ ในชั้นกลางนี้ มีสถานที่ที่เรียกว่าแกนกลาง มันคือที่ที่พลังงานหุบเหวหนาแน่นสุด แม้กระทั่งยอดฝีมือรดับเทพแท้จริงขั้นสูงสุดก็ไม่กล้าเข้าใกล้มัน แกนกลางคือสานที่ที่ผลิตสิ่งมีชีวิตหุบเหวออกมาเรื่อยๆ กลุ่มที่แข็งแกร่งสุดในชั้นกลางจะกระจายตัวรอบแกนกลาง ยึดครองกันคนละอาณาเขต พวกเขมักอยู่ในเขตล่าตน ดังนั้น มันจึงไม่ยากต่อการหาเลย”

หลินฮวงฟังคำอธิบายของปีกเงาและจำได้ว่าแผนที่ที่เขาได้รับจากศาลาสมบัติมีพื้นที่สีแดงขนาดใหญ่ไร้ข้อความอธิบาย เขาเดาว่านี่น่าจะเป็นแกนกลางที่ปีกเงาพูดถึง

 

เขาอดถามด้วยความอยากรู้ไม่ได้”แกนกลางสามารถสร้างมอนสเตอร์หุบเหวที่ทรงพลังได้จริงๆงั้นเหรอ?!”

 

“ใช่”ปีกเงาพยักหน้า”ไม่มีใครรู้หลักการเฉพาะของมัน บ้างก็บอกว่ามันมีอุโมงค์มิติที่อยู่ลึกลงไปในแกนกลางซึ่งเชื่อมต่อกับส่วนลึกสุดของหุบเหว  บ้างก็บอกว่าแกนกลางเชื่อมต่อกับอาณาจักรหุบเหว บ้างก็บอกว่าแดนกลางคือห้องทดลองสำหรับสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังในหุบเหว…”

 

“ในความเป็นจริง นอกจากการปล่อยสิ่งมีชีวิตหุบเหวออกมา การโยนสิ่งมีชีวิตหุบเหวทั้งเป็นหรือตายเข้าไปในส่วนลึกของแกนกลางยังส่งให้พลังงานหุบเหวแทรกซึมพวกมัน สร้างเป็นสายพันธุ์ผิดปกติ อันเดธหรือวิญญาณ…”
“สายพันธุ์ผิดปกติผู้บ่มเพาะดาบที่ท่านฆ่ากลายเป็นอย่างนั้นเพราะมันถูกบังคับให้เข้าไปส่วนลึกของแกนกลางโดยกลุ่มนักล่า.”มันดูเหมือนปีกเงาจะให้ความสนใจกับการต่อสู้ของหลินฮวงมาก

 

หลินฮวงขมวดคิ้วเล็กน้อย

 

เมื่อปีกเงาสังเกตเห็นสีหน้าของหลินฮวง มันก็รีบเปลี่ยนเรื่อง”เนื่องจากพลังงานหุบเหวในแกนกลางหนาแน่นเกิน เทพแท้จริงจึงไม่มีทางเข้าไปใกล้ได้ สำหรับความลับที่แกนกลางปิดซ่อนไว้ ไม่มีใครรู้ยกเว้นจ้าวเทวะที่สร้างกำแพงกั้น”

 

“ข้าเข้าใจ”หลินฮวงพยักหน้าเล็กน้อยและไม่พูดเรื่องเล็กน้อยนี้ต่อ”พาข้าไปที่นั่นเดี๋ยวนี้!”

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด