โดยไม่รอให้เนตรเพลิงตอบสนอง หัวของสี่หน้าพลันเริ่มหมุน  ใบหน้าแต่เดิมหันไปทางซ้าย 90 องศาตอนนี้กลับหันไปข้างหน้า ตาทั้งสามบนหน้าที่แต่เดิมหลับค่อยๆลืมขึ้น

วินาทีที่ตาทั้งสามลืมขึ้น ตัวของสี่หน้าก็เริ่มผ่านการเปลี่ยนแปลงรุนแรง

ผิวร่างกายค่อยๆเริ่มซีด แม้กระทั่งเพราะแต่เดิมก็เปลี่ยนเป็นเสื้อคลุมขาวพลิ้วไหว ร่างกายกำยำเริ่มยาวขึ้นและเรียวขึ้น ขณะที่ร่างของเขาที่แต่เดิมสูงสามเมตรกลายเป็นสูงกว่าสิบเมตรในชั่วพริบตา แขนเรียวยาวราวกับหยกงอกจากหลังเขาด้วยความเร็วสูง สุดท้ายก็หยุดที่แขน 16 ข้าง

ชั้นหมอกขาวจางๆปกคลุมร่างกายเขา ห่อหุ้มมันไว้ทั้งหมดและให้ความรู้สึกแปลกๆ

พอสังเกตเห็นว่ารูปร่างของสี่หน้าเปลี่ยนไป เนตรเพลิงก็โจมตีโดยไม่ลังเลก่อนที่ร่างใหม่ของศัตรูจะมั่นคง

นัยน์ตานับร้อยนับพันในความว่างเปล่าส่องประกายด้วยสีสันต่างๆราวกับท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว ชั่วขณะต่อมา รังสีแสงต่างๆก็ยิงจากตาแต่ละดวง สาดโปรยใส่สี่หน้าราวกับพายุ

ลำแสงอันทรงพลังจำนวนนับไม่ถ้วนเหมือนลูกศรนับพันดอกที่โปรยใส่สี่หน้า

มันไม่ชัดเจนว่าเพราะร่างใหม่ของเขายังไม่มั่นคงหรือเพราะเหตุผลอื่น แต่สี่หน้าไม่หลบการโจมตีนี้เลย เขายังไม่แม้แต่จะป้องกันก่อนจะโดนคลื่นลำแสงกลืนกิน

แต่ทว่า เนตรเพลิงกลับยินดีได้เพียงชั่วครู่เท่านั้น

แม้เขาจะเห็นการโจมตีนับไม่ถ้วนทะลุตัวสี่หน้าไป เนตรเพลิงก็รู้ว่าเขาล้มเหลว ความรู้สึกนั้นต่างจากตอนโจมตีโดนเป้าหมายได้สำเร็จมาก

“เจ้ามีดีแค่นี้หรือ?”ทันใดนั้น เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นในความว่างเปล่า

ร่างสีขาวรวมตัวกันอีกครั้งอย่างรวดเร็ว มันเป็นสี่หน้า

ในขณะเดียวกัน ห่างออกไปไม่ไกล ร่างที่ถูกแทงด้วยลำแสงนับไม่ถ้วนค่อยๆบิดเบี้ยวและจางหายไป มันเป็นแค่เงา

“นี่คือเขตแดนเจ้า ถ้าความสามารถเจ้ามีแค่นี้ ข้าก็สงสัยมากว่าเจ้าได้ตำแหน่งราชามาได้เยี่ยงไร”สี่หน้าในชุดขาวเย้ยหยัน

“เดี๋ยวเจ้าจะได้รู้ว่าข้าได้ตำแหน่งนี้มาได้ยังไง”เนตรเพลิงมีอารมณ์ขึ้นมาเล็กน้อย

แต่ทว่า ทันทีที่พูดจบ ตาทั้งหมดรอบตัวเขาก็เปล่งแสงอีกครั้ง

รังสีแสงสีต่างๆเริ่มควบแน่นเหนือดวงตาเหล่านั้น

ตอนสี่หน้าสังเกตเห็น เขาก็เย้ยหยัน”ก็แค่ลูกไม้เดิม เพียงเพิ่มปริมาณกับความเร็วขึ้นเล็กน้อย เจ้าไม่มีอะไรใหม่หน่อยเหรอ?”

“ไม่ต้องห่วง ลูกไม้นี้ไม่เหมือนเดิม ข้าคิดสิ่งที่เจ้าต้องกังวลมากสุดในตอนนี้คือเจ้าจะตายในการโจมตีนี้หรือไม่”ในเวลาเดียวกันกับที่เสียงของเนตรเพลิงดัง เขาก็เปิดฉากโจมตี
อ่านนิยาย

การโจมตีดูเหมือนเดิมทุกประการ อันที่จริง มันเป็นไปตามที่สี่หน้าพูด จำนวนของลำแสงเพิ่มขึ้นและพวกมันก็เร็วขึ้นมาก

แต่ทว่า สี่หน้าได้ระวังตัวไว้แล้ว

เขาไม่คิดว่าเนตรเพลิงจะแค่ขู่เขาให้กลัว การโจมตีนี้ต้องมีบางอย่างซ่อนอยู่ภายในแน่

เขาหลบลำแสงอย่างระมัดระวัง ก่อนสี่หน้าจะได้ถอนหายใจโล่งอก สีหน้าของเขาก็ต้องเปลี่ยนไป

นี่เพราะเขาเห็นว่าหลังเขาหลบลำแสงทั้งหมดได้ ลำแสงกลับปะทะกันกับดวงตาตรงข้ามและสะท้อนกลับด้วยความเร็วสูงยิ่งกว่าเดิม

เขาแทบหลบไม่ทันในครั้งนี้ และเสี่ยงต่อการเป็นรังผึ้ง

ทุกดวงตาในความว่างเปล่ายังคงยิงลำแสงออกมา แต่ทว่า ในเวลาเดียวกัน ลำแสงทั้งหมดก็ได้สะท้อนกลับด้วยความเร็วที่สูงขึ้นหลังปะทะกับดวงตาอื่น(ลำแสงมักไม่สะท้อนเป็นเส้นตรง วิถีเคลื่อนไหวมักเปลี่ยน)ตอนพวกมันชนกับดวงตาเป็นครั้งที่สอง พวกมันจะเร็วขึ้นเป็นเท่าทวี

วินาทีนั้นเอง ทั้งสถานที่ก็เต็มไปด้วยลำแสงหลากสี หลากความเร็ว จนถึงจุดที่มันเรียกได้ว่าวุ่นวาย

ถ้าการโจมตีแรกของเนตรเพลิงคือพายุฝน งั้นการโจมตีนี้ก็มรสุม

ทุกลำแสงยิงจากมุมและความเร็วต่างกัน แม้กระทั่งพลังของการโจมตีก็ยังผันแปร

ยิ่งเวลาผ่านไป สี่หน้าก็เริ่มไม่สามารถคาดเดาวิถีของลำแสงได้ เขาทำได้แค่พึ่งพาสัญชาตญาณร่างกายเพื่อหลบและป้องกัน

แต่ทว่า ด้วยความเร็วกับความถี่ของการโจมตี สี่หน้าจึงไม่สามารถหลบบางลำแสงได้ทัน ไม่นานนัก เขาก็เริ่มโดนลำแสงระดมยิงใส่

‘จะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้’ขณะหลบและโต้กลับ สี่หน้าก็พยายามคิดแผน เขารู้ว่าถ้าเขาเป็นฝ่ายตั้งรับต่อ เขาจะแพ้แน่ ยิ่งปล่อยให้เป็นแบบนี้นาน โอกาสชนะของเขาจะยิ่งน้อย
อ่านนิยาย

หลังพิจารณาสักพัก เขาก็ยกสายตาและกวาดมองดวงตารอบตัว และตัดสินใจได้

เขาสะบัดแขนสองข้าง และดาบยาวสองเล่มก็พลันก่อตัวในมือ

ในเวลาเดียวกัน แขนทั้ง 16 บนหลังของเขาต่างก็ถือดาบยาวไว้หมด

วินาทีต่อมา แขนทั้ง 18 ก็ฟันดาบพร้อมกัน คลื่นดาบสีขาวนับไม่ถ้วนก่อตัวในอากาศ และจำนวนก็ไม่ด้อยไปกว่าลำแสงเหล่านั้นเลย

แต่ทว่า วินาทีที่คลื่นดาบก่อตัว พวกมันกลับไม่ได้ระเบิดใส่ลำแสงทรงพลังที่ยิงจากดวงตา พวกมันกลับพุ่งตรงใส่ดวงตารอบ ๆ

เนตรเพลิงคาดเดาผิด  เขาคิดว่าสี่หน้าจะใช้กระบวนท่านี้เพื่อโต้กลับลำแสง ไม่คิดว่าสี่หน้าจะมองข้ามลำแสงเหล่านี้และโจมตีดวงตาโดยตรง

วินาทีต่อมา คลื่นดาบขาวก็ระเบิดออกไป ตัดผ่านดวงตาทีละดวงและทำให้พวกมันระเบิด

ทั่วทั้งเขตแดนเทพเต็มไปด้วยเสียงกรีดร้องเกรี้ยวกราดของเนตรเพลิง มันคาดไม่ถึงมาก่อนว่าพลังโจมตีของสี่หน้าจะรุนแรงถึงเพียงนี้

ภายในเวลาหนึ่งลมหายใจ ดวงตาส่วนใหญ่ในเขตแดนเทพมันก็เสียหาย มันเหลือไม่ถึงหนึ่งส่วนห้าที่ยังสมบูรณ์ดี

“เจ้าเป็นมอนสเตอร์หุบเหว แต่กลับบ่มเพาะวิชาภูต เจ้ามันหน้าไม่อาย!”เสียงโกรธแค้นของเนตรเพลิงดังก้อง น้ำเสียงของเขาไม่ฟังดูมั่นใจเหมือนแต่เดิม

“แล้วเจ้าคิดว่าทำไมข้าถึงตั้งชื่อหน้านี้ว่าเฟย์ละ?หน้านี้เกิดจากการกลั่นผู้บ่มเพาะดาบประเภทภูต สภาวะนี้เหมาะมากกับการสะกดพลังงานหุบเหว”

ชุดคลุมขาวของสี่หน้าพลิ้วไหว ทั้งตัวของเขาโอบล้อมด้วยหมอกขาว ถ้าไม่มองที่หัวเขา ทุกคนจะคิดว่าเขามีกลิ่นอายของภูตจริงๆ

“ข้าไม่กลัวที่จะบอกความจริงเจ้าเลย ข้าตั้งใจบ่มเพาะร่างนี้ มันคือไพ่ตายของข้าที่เอาไว้ใช้ต่อกรกับพวกเจ้า สำหรับเจ้า เจ้าโชคดีที่กลายเป็นเป้าหมายแรกของข้า”

ทันทีที่เขาพูดจบ คลื่นดาบขาวจำนวนนับไม่ถ้วนก็ควบแน่นตรงหน้าสี่หน้าอีกครั้ง