ยินดีต้อนรับสู่โลกของเรา

เวลาผ่านไปกว่าครึ่งชั่วโมงแล้วตั้งแต่มอนสเตอร์จากมิติอันเดธถูกส่งมาโลกกรวด เถิงหราน ผู้นอนงีบบนเก้าอี้พลันลืมตาขึ้นและมองชายหัวงูข้างๆ

 

“สถานการณ์?”

“เทพแท้จริงขั้นตายไป 1524 แล้ว เหลือ 994 ตัว ส่วนเทพแท้จริงขั้นกลางตายไป 1151 เหลือเพียง 668ตัว ทางฝั่งเทพแท้จริงขั้นสูงนั้น พวกมันตายไปแค่7”ชายหัวงูรายงานข้อมูล”ศัตรูเราควรมีกำลังคนค่อนข้างมาก จำนวนเทพแท้จริงของเรานั้นลดลงทุกนาที”

“นี่เป็นข่าวดีไม่ใช่หรือ?มันหมายความว่าจำนวนเทพแท้จริงทางฝั่งศัตรูก็ลดลงเหมือนกัน”เถิงหรานแสดงความคิดเห็นพลางเลิกคิ้ว

 

ชายหัวงูลังเล”แต่ทว่า ความเร็วการตายของเทพเสมือนไม่ได้ช้าลงเลย ในความเป็นจริง มันยังเพิ่มขึ้น…”

“เป็นไปได้ไหมว่าพวกมันจะได้รัผลจากการต่อสู้ของเทพแท้จริง เทพเสมือนจึงตาย?”หญิงสาวขายาวถาม

 

‘นี่เป็นไปได้”ชายหัวงูพยักหน้า”

 

หลังชายหัวงูพูดจบ เขาก็พูดต่อ”แต่นี่แค่การคาดเดา มีเพียงคนบนสนามรบถึงรู้ชัดถึงสถานการณ์”

 

“ไม่ว่ายังไง เจ้าก็มีคำอธิบายไปหมด”หญิงสาวขายาวบ่น

 

“พอแล้ว เลิกเถียงกันได้แล้ว”เถิงหรานโบกมือ”เตรียมตัวให้พร้อม!”

 

“ท่านผู้นำนิกาย ข้าคิดว่าเราควรรอก่อน”ชายหัวงูรีบหยุดเขา”แม้จำนวนการบาดเจ็บล้มตายของเทพแท้จริงจะช้า มันก็ไม่ได้หยุดลง นั่นหมายความว่าทางฝั่งโลกกรวดควรมีเทพแท้จริงคอยเฝ้าพิทักษ์อยู่”

 

“งั้น เราจะรอให้เผ่าอันเดทและเผ่าวิญญาณตายกันหมด จากนั้นก็ค่อยไปตามเก็บกวาดงั้นสินะ?”หญิงสาวขายาวเริ่มแขวะชายหัวงูอีกครั้ง”เจ้าเคยคิดบ้างไหมว่าถ้าพวกอันเดทและวิญญาณที่ควบคุมไม่ได้อยู่ในโลกกรวดนานกว่านี้ พวกมันจะทำให้คนธรรมดาตายนับร้อยล้าน!?ยิ่งประชากรพื้นฐานของโลกกรวดลด มันก็ยิ่งชะลอยุคบ่มเพาะถัดไป การเก็บเกี่ยวทรัพยากรของเราจะถูกเลื่อนออกไปด้วย!”

 

ชายหัวงูพูดไม่ออกและไม่สามารถปฏิเสธได้

 

เถิงหราน ผู้อยู่ข้างๆฟุ้งซ่านไปชั่วขณะ เมื่อเขาได้สติกลับ เขาก็พยักหน้า”ครั้งนี้นางพูดถูก เราไม่สามารถรอได้อีกแล้ว!”

 

“แต่ถ้านี่เป็นกับดักละ?จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพวกมันจงใจชะลอการสังหารเทพแท้จริงเพื่อล่อเรา?”ชายหัวงูหยิบยกปัญหาที่มันกังวลสุดขึ้นมา

 

“ถ้ามันเป็นกับดักอย่างงั้นรึ?!”

 

เถิงหรานลุกขึ้น มองชายหัวงูด้วยดวงตาลุกโชน

 

“มันเป็นไปไม่ได้ที่เทพสวรรค์จะลงไปยังโลกกรวด ไม่ใช่แค่นั้น แต่ข้ายังใช้พลังกฏเทพได้ถึง 36 ประเภท ท่ามกลางเทพแท้จริง นอกจากพวกชั้นนำแล้ว จะใครท้าทายข้าได้อีก?!”

“เจ้าคิดว่ายอดฝีมือเทพแท้จริงขั้นสูงสุดจะปรากฏตัวในโลกกรวดแห่งนี้หรือยังไง!?”

เมื่อได้ยิน ชายหัวงูก็เงียบสนิท

 

มันไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้ความสามารถของผู้นำนิกาย แต่นิสัยระมัดระวังทำให้เขามีชีวิตอยู่จนถึงทุกวันนี้ อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณา ความกังวลเขาก็ลดน้อยลง

 

ความสามารถของเถิงหรานถือเป็นจุดสูงสุดในหมู่เทพแท้จริงของแดนเทพ มีน้อยคนนักที่จะเอาชนะเขาได้

 

ในโลกกรวด ความเป็นไปได้ที่จะพบกับตัวตนเช่นนั้นแทบเป็นศูนย์

 

หลังคิดถึงเรื่องนี้ ในที่สุดชายหัวงูก็ล้มเลิกความพยายามจะกีดกันเถิงหราน

 

“เตรียมตัวให้พร้อม หลังจากนี้เราจะใช้อุโมงค์มิติที่ยืนยันแล้วว่าปลอดภัย!”เมื่อเห็นชายหัวงูไม่ปฏิเสธ เถิงหรานก็ออกคำสั่งันที

 

ไม่นานนัก เถิงหรานก็พาเทพเสมือนกับเทพแท้จริงแบ่งเป็น 30 กลุ่ม ก้าวเข้าอุโมงค์มิติไป

….

ในขอบเหวนรก หลินฮวงได้สั่งให้ทาสดาบและมอนสเตอร์อัญเชิญเขาควบคุมความเร็วการสังหาร

 

ตัวเขาเองได้สังหารเทพแท้จริงขั้นสูงไป 7 แต่เขาไม่ได้ตั้งใจ นี่เกิดขึ้นเพราะมอนสเตอร์ทั้งเจ็ดนี้มีอารมณ์ฉุนเฉียวและอยากหลุดพ้นวงล้อมของมีดบิน ทำให้พวกมันถูกแทงจะตาย

 

หลินฮวงควบคุมจังหวะการต่อสู้บนสนามรบแห่งนี้มานานกว่าครึ่งชั่วโมงแล้ว จากนั้นความผันผวนอีกระลอกก็ส่งมา

 

เมื่อพวกเขารู้สึกได้ถึงความผันผวน ทุกคนก็อดเหลือบมองไม่ได้

 

สีหน้าของทุกคนในโลกกรวดดูไม่น่ามอง

 

แม้สนามรบจะดูเหมือนสูสี แต่จำนวนศัตรูนั้นมากกว่า สนามรบเทพแท้จริงที่หลินฮวงนำทัพยังถูกบังคับให้ต้องเป็นฝ่ายรับ

 

บนสนามรบเทพเสมือน แม้โลกกรวดจะได้เปรียบ มันก็เป็นแค่ส่วนน้อยเท่านั้น

 

หลังครึ่งชั่วโมงต่อมา ศัตรูก็กลับมาพร้อมกำลังเสริมและเห็นได้ชัดว่าเตรียมการมาดี

 

สถานการณ์เริ่มไม่ดี!

 

ตงฟางไป่อดถามหลินฮวงไม่ได้”ตอนนี้ศัตรูมาพร้อมกำลังเสริมอีกแล้ว เราควรทำยังไงกันดี?!”
“เราจะทำอะไรได้?เราไม่สามารถปิดกั้นอุโมงค์มิติได้อยู่แล้ว”หลินฮวงตอบด้วยรอยยิ้ม

“ข้าหมายความว่า ท่านมีไพ่ตายอะไรไว้จัดการกับกองกำลังชุดนี้หรือไม่?”ตงฟางไป่สังเกตเห็นท่าทีไร้กังวลของหลินฮวง

“มี”หลินฮวงตอบแค่คำเดียวและไม่ให้คำอธิบายเพิ่ม

 

ตงฟางไป่ยังอยากถามเพิ่ม แต่หลังพิจารณา เขาก็ล้มเลิกความตั้งใจนี้ คำตอบของหลินฮวงชัดเจนว่าเขาไม่อยากอธิบาย

 

ในความเป็นจริง ขณะที่ตงฟางไป่กำลังถามคำถามเหล่านี้ คุณฟู่ หลินซวน หลินซินและเสี่ยวโม่ก็กำลังถามหลินฮวงด้วยคำถามเดียวกัน นั่นคือสาเหตุที่เขาขี้เกียจเกินกว่าจะมานั่งอธิบายให้ฟังทีละคน

 

เมื่อเขาจัดการกับคำถามของคนเหล่านี้แล้ว หลินฮวงก็หันไปมองทางอุโมงค์มิติ เขาสัมผัสได้ว่าความผันผวนนั้นยิ่งรุนแรงขึ้น”ในที่สุดพวกมันก็มา!”

 

แน่นอน เขารู้ว่าคนที่มานั้นควรเป็นผู้บงการเบื้องหลังการรุกรานโลกกรวดแห่งนี้

 

ในเวลาแค่ครึ่งชั่วโมง มันเป็นไปไม่ได้ที่คนกลุ่มนี้จะทำการจับมอนสเตอร์มาอีกครั้งเพราะมันมีเวลาไม่พอ ดังนั้น ผู้มาใหม่ชุดนี้จึงเป็นได้แค่ตัวผู้รุกรานเอง

 

หลินฮวงจ้องประตูมิติตาไม่กะพริบ รอให้ศัตรูมาถึงอย่างอดทน เขาจงใจสั่งให้ไป่ ทาสดาบและคนอื่นๆชะลอการสังหารเทพแท้จริงเพื่อล่อผู้รุกรานเหล่านี้ให้ออกมา

 

ในที่สุดเป้าหมายนี้ก็บรรลุแล้ว!

 

ไม่กี่อึดใจต่อมา ความผันผวนของอุโมงค์มิติทั้ง 30 แห่งก็พุ่งถึงจุดสูงสุด หลังจากนั้น เงาร่างนับหมื่นก็กระโจนออกมาพร้อมกัน!

 

หลินฮวงปล่อยจิตเทวะออกมา จับเข้ากับเทพแท้จริง 37 คน เมื่อเขาได้เห็นเถิงหรานและเทพแท้จริงขั้น 9 คนอื่น เขาก็แสยะยิ้ม

 

“ยินดีต้อนรับสู่โลกของเรา!”