“ก่อนการทำธุรกรรมอย่างเป็นทางการ ช่วยดูข้อมูลอาวุธเซียนนี้ก่อน หากเจ้าพบว่ามันยอมรับได้ เราจะแลกเปลี่ยนกัน หากเจ้ารับไม่ได้ ข้าจะดูว่ามีของอื่นที่เหมาะไหม”

ไม้ดำแข็งฉายข้อมูลที่เกี่ยวกับอาวุธเซียนซึ่งอธิบายข้อดีและข้อเสีย รวมถึงวิธีใช้งานและทักษะที่ต้องการเพื่อใช้พวกมัน

หลินฮวงใช้จิตเทวะเขาและสแกนผ่านข้อมูล เขาอ่านมันอย่างรวดเร็วและในที่สุดก็ได้ความเข้าใจทั่วไปเกี่ยวกับอาวุธเวียน

ตามทฤษฏี อย่างที่ไม้ดำแข็งบอกไว้ อาวุธเซียนสามารถพัฒนาเป็นอาวุธเต๋าหรือสูงกว่านั้นได้

แต่ทว่า ของชิ้นนี้ถือเป็นของมีตำหนิ หากมันได้รับการเลี้ยงดูภายใต้สถานการณ์ปกติ มันจะพัฒนาช้ามากแต่ทว่า มันมีคุณสมบัติที่สามารถชดเชยข้อบกพร่องนี้ได้ในระดับหนึ่ง

นี่คือลักษณะทางชีวภาพของมัน

ลักษณะทางชีวภาพของอาวุธเซียนจะช่วยให้มันพัฒนาพร้อมผู้ใช้มันราวกับมันเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายผู้ใช้ การเพิ่มในระดับพลังของผู้ใช้จะทำให้อาวุธเซียนเปลี่ยนไปด้วย

ดังนั้น เวลาที่ดีสุดในการเปิดใช้อาวุธเซียนคือตอนเป็นเทพเสมือน ก่อนหน้านี้จะไม่มีประโยชน์เพราะมีเพียงพลังเทวะถึงเปิดใช้งานมันได้

แต่ทว่า หากผู้ใช้เลื่อนเป็นระดับที่สูงกว่าเทพเสมือน งั้นอาวุธเซียนก็จะอยู่ในสภาพถูกจำกัดหลังใช้งาน เสียความสามารถในการเปลี่ยนแปลงไปพร้อมผู้ใช้ มันทำได้แค่รอรับการหล่อเลี้ยงช้าๆภายในตัวจนกระทั่งมันปรับเข้ากับผู้ใช้อย่างสมบูรณ์ จากนั้นลักษณะทางชีวภาพมันถึงฟื้นคืน

ยิ่งระดับพลังสูง มันยิ่งต้องใช้เวลาหล่อเลี้ยงนาน นั่นทำให้ของประเภทนี้ไร้ประโยชน์ต่อยอดฝีมือระดับเทพสวรรค์หรือจ้าวเทวะ

สำหรับข้อดีสองอย่างของอาวุธเซียนคือศักยภาพการพัฒนามันและความสามารถเก็บพลังงานภายในตัวโดยไม่สูญเสีย คนส่วนใหญ่จะไม่สนใจพวกมันหลังเห็นระยะเวลาเลี้ยงดู

อีกเหตุผลว่าทำไมหลายคนถึงไม่สนใจอาวุธเซียนก็เพราะการพัฒนาของอาวุธเซียนนั้นขึ้นอยู่กับการพัฒนาของผู้ใช้เต็มๆ

หากผู้ใช้ไม่อาจยกระดับเป็นจ้าวเทวะ งั้นอาวุธเซียนภายในตัวพวกเขาก็จะเป็นได้แค่สมบัติเทพสวรรค์ หากผู้ใช้ไม่อาจเลื่อนเป็นเทพสวรค์ได้ งั้นอาวุธเซียนก็จะเป็นได้แค่สมบัติกฏเทพ

แม้ราคาตลาดสำหรับอาวุธเซียนจะไม่สูงเท่าอาวุธเต๋าที่ใช้กันโดยจ้าวเทวะ มันก็ยังเทียบได้กับสมบัติเทพสวรรค์ที่มีราคาแพงสุด

มีคนไม่มากที่สามารถใช้จ่ายเงินเช่นนี้ได้ และต่อให้สามารถ พวกเขาก็ยังต้องชั่งน้ำหนักว่าคุ้มค่าหรือไม่

นอกจากนั้น ลักษณะชีวภาพของอาวุธเซียนยังมีข้อบกพร่องเล็กๆ การผูกมัด

เมื่ออาวุธเซียนถูกกระตุ้น มีเพียงเจ้าของถึงใช้มันได้ มันไม่อาจแลกเปลี่ยนหรือสืบทอดกันได้

ต่อให้อยากขายมันเป็นทรัพยากร มันก็ไม่อาจกระทำได้

อาวุธเซียนจะไม่ยอมรับใครนอกจากเจ้าของ ยิ่งไปกว่านั้น มันสามารถถูกเรียกกลับโดยเจ้าของได้ทุกเมื่อ ทุกที่ ต่อให้เจ้าของจะไม่เรียกมัน ขอแค่ห่างกันระยะหนึ่ง อาวุธเซียนก็จะกลับเข้าตัวเจ้าของมันเอง

โดยสรุป หากมีคนใช้เงินเพื่อซื้ออาวุธเซียน มันก็เทียบเท่ากับการสาดน้ำทิ้ง เงินที่ใช้ไปจะไม่มีวันกลับมา

ต่อให้เจ้าของอยากส่งมอบอาวุธให้ทายาทตนหลังตาย นั่นก็เป็นไปไม่ได้ อาวุธเซียนนั้นจะตายไปพร้อมเจ้าของมัน

…

หลังอ่านผ่านข้อดีข้อเสีย หลินฮวงก็ก้มหัวและคิดอยู่ห้าวินาทีก่อนตัดสินใจ”ตกลง!”

ในมุมมองเขา ข้อเสียของอาวุธเซียนไม่มีผลต่อเขา

เขามั่นใจมากว่าในฐานะคนที่ครอบครองนิ้วทองคำ มันเป็นแค่เรื่องของเวลาก่อนเขาจะบรรลุระดับจ้าวเทวะ

ดังนั้น นี่จึงเทียบเท่ากับการซื้ออาวุธเต๋าหลายชิ้นล่วงหน้า

ยิ่งไปกว่านั้น เขาสามารถใช้อาวุธเซียนได้อย่างสมบูรณ์แบบด้วยตัวเองโดยไม่ต้องใช้เวลามากเพื่อหล่อเลี้ยงมัน ระดับพลังเขายังไม่ถึงเทพเสมือน แต่เขามีพลังเทวะภายในตัวเขาและสามารถเปิดใช้งานอาวุธเซียนได้ตลอดเวลา

สำหรับการผูกมัด หลินฮวงไม่มีเจตนาจะขายของแบบนี้อยู่แล้ว เขาแค่เสียใจเล็กน้อยที่มันไม่อาจสืบทอดได้

 

“หากมันเป็นคนอื่น มันคงยากจะพูด แต่การทำธุรกรรมนี้เป็นประโยชน์ต่อเจ้าแน่”ไม้ดำแข็งหัวเราะ”เจ้าสามารถใช้พวกมันได้ทันทีหลังนำมันกลับบ้าน เจ้าไม่ต้องใช้เวลาหล่อเลี้ยงพวกมันเลย แค่ปล่อยให้อาวุธเซียนติดตามเจ้าไปเรื่อยๆ”
“ยิ่งไปกว่านั้น เจ้าได้รับมรดกจอมเทพ ซึ่งมากพอจะแสดงว่าเจ้ามีคุณสมบัติจะเป็นจ้าวเทวะ จากนั้นอาวุธเซียนทั้งหกจะต้องกลายเป็นอาวุธเต๋าและจะมีค่าไม่น้อยไปกว่านิ้วทองคำ”

“ผู้อาวุโส ท่านมองข้าสูงเกินไป ตอนนี้ข้าแค่อยากเลื่อนเป็นเทพเสมือนให้เร็วที่สุด”หลินฮวงยิ้มอย่างสุภาพ

 

การถูกชมโดยผู้อาวุโสที่น่าจะเป็นจ้าวเทวะทำให้หลินฮวงมีความสุขมาก แม้เขาจะยังรู้ว่าคำชมจากอีกฝ่ายเป็นเพราะความต้องการในการค้าขายก็ตาม

ทั้งสองคุยกันเล็กน้อยและในที่สุดไม้ดำแข็งก็นำอาวุธเซียนทั้งหกออกมา

อาวุธเซียนที่ยังไม่ถูกกระตุ้นดูเหมือนทรงกลมโลหะเหลวสีเงินที่มีขนาดใหญ่พอๆกับนิ้วหัวแม่มือ

บอลเหล็กทั้งหกลอยเหนือฝ่ามือไม้ดำแข็ง เหมือนกับหยดน้ำสีเงินหกหยด พวกมันหมุนเงียบๆโดยไม่แทรกแซงกัน

หลินฮวงไม่เสียเวลาอีกและส่งเศษไม้เกรียมของฝักดาบให้ไม้ดำแข็ง

ไม้ดำแข้งดีดนิ้วและบอลเหล็กทั้งหกก็เรียงกันเป็นระเบียบ ค่อยๆลอยไปตรงหน้าหลินฮวง พวกมันก่อตัวเป็นวงกลมและเริ่มหมุนรอบๆ ใช้จุดศูนย์กลางของวงกลมเป็นแกน

เมื่อหลินฮวงเอื้อมมือไปเพื่อรับบอลเหล็กทั้งหก ชิ้นส่วนแตกหักทั้งสองส่วนของฝักดาบก็ลอยไปในมือของไม้ดำแข็งเอง เขาไม่ตรวจสอบพวกมันอีกแต่เก็บไป

หลินฮวงตรวจสอบอาวุธเซียนในมือเขาและยืนยันว่าไม่มีอะไรผิดก่อนเก็บ ไม้ดำแข็งรออย่างใจเย็นและไม่พูดอไร

หลังการแลกเปลี่ยนสำเร็จ ทั้งคู่ก็คุยกันสักพัก

ไม้ดำแข็งเริ่มถามถึงข้อมูลการติดต่อของหลินฮวง

 

“ทิ้งไว้เพื่อให้ข้าติดต่อเจ้า เจ้าสามารถติดต่อข้าได้ในอนาคตหากเจ้ามีนิ้วทองคำใดที่ไม่ต้องการ นอกจากนี้ หากเจ้าพบปัญหา ข้าสามารถช่วยเจ้าได้หากข้ามีเวลา มันไม่ฟรีหรอกนะเจ้าจะต้องจ่าย”

หลินฮวงไม่ปฏิเสธ นั่นไม่ใช่เรื่องแ

หลังแลกเปลี่ยนข้อมูลติดต่อ ไม้ดำแข็งก็ไม่อ้อยอิ่งและหายไปทันทีหลังกล่าวลา

เมื่อเขาหายไป หลินฮวงก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของสองทาสดาบ และรีบหันไปมอง

 

“ท่านจอมดาบ เกิดอะไรขึ้น?หน้าข้ามีอะไรติดหรือ?”ดาบ302ถาม

“หลังชายในชุดสูทมาถึง พวกเจ้าไม่พบอะไรผิดปกติเลยหรือ?”หลินฮวงถาม

“ชายในชุดสูทอะไร?”ดาบ302ดูสับสน

ข้างๆนาง ดาบ301เองก็สับสน

“เมื่อครู่ชายในชุดสูทดำได้มาที่นี่..”ก่อนหลินฮวงจะพูดจบ เขาก็พลันนึกถึงบางสิ่งและรีบดำไปในมิติเก็บของเขาเพื่อตรวจสอบ

หลังจากนั้น เขาก็ถอนหายใจโล่งอก

บอลเงินทั้งหกลอยเงียบๆภายในมิติเก็บของ

โชคดี อาวุธเซียนไม่ใช่ของปลอม..

 

“ชายในชุดสูทดำ?ข้าไม่เห็นเขาเลย”ดาบ301ส่ายหัว

“ช่างเถอะ”หลินฮวงโบกมือ ความทรงจำของสองทาสดาบดูเหมือนจะถูกลบ

เขาเหลือบมองเวลา เตรียมลุกและออกไป แต่ก็ตกตะลึงหลังเห็นเวลา

“9โมงตรง?!”

เขาจำได้ชัดเจนว่าเขาคุยกับไม้ดำแข็งอย่างน้อย20นาที แต่มันยังเป็น9โมง เวลาเดียวกันที่เขาพบไม้ดำแข็ง

ต้องบอกว่า ในช่วงเวลายี่สิบกว่านาทีระหว่างทั้งคู่ ไม่มีกระแสเวลาในโลกภายนอก

 

“มันเป็นผลของการแยกมิติเวลางั้นหรอ..”หลินฮวงพลันจำคำพูดของไม้ดำแข็งได้”มันแค่การแยกมิติเวลา..เราคือคนที่ถูกแยก”
กล่าวอีกนัยหนึ่ง ไม่เพียงสองทาสดาบจะจำการมาของไม้ดำแข็งไม่ได้ พวกเขายังไม่รู้ว่าหลินฮวงหายไป20กว่านาที