กู่ฉิงซานหยิบทรายสีเหลืองขึ้นมาหนึ่งกำมือ

ภายใต้แสงตะวันที่แผดเผากรวดร้อนราวกับไฟ

ขณะสัมผัสถึงอุณหภูมิในมือ กู่ฉิงซานอดที่จะกล่าวไม่ได้ว่า “เหมือนจริงมาก…”

เขายกมือขึ้นแล้วโยนทรายสีเหลืองขึ้นไปในอากาศ

สายลมแรงกล้าพัดกลุ่มก้อนสีเหลืองสดใสหายไปอย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นท้องนภาสีครามไร้ที่ติ

กู่ฉิงซานทะยานขึ้นในอากาศขณะมองรอบข้าง

ทะเลทรายไม่มีสิ้นสุด

นี่คือโลกทรายดูด

เป็นครั้งแรกเช่นกันที่กู่ฉิงซานได้พบกับโลกของเสี่ยวซี

กู่ฉิงซานจมสู่ความคิด

จะพูดได้หรือไม่ว่าโลกที่แสดงออกมานั้นถูกสร้างขึ้นจากความทรงจำ

เขายื่นมือออกไปคว้าดาบขุนเขาศักดิ์สิทธิ์หกภพจากความว่างเปล่า

ดาบยาวฟาดลงมา

ความว่างเปล่าถูกฉีกกระชาก เผยให้เห็นฉากเบื้องหลังโลก

ยานอวกาศหนามโบราณ

“เจ้ารู้สึกยังไงบ้าง?” กู่ฉิงซานถาม

เสียงของฉานนู่ดังมาจากดาบยาว “นายท่าน โลกของท่านไม่มั่นคงเล็กน้อย ไม่ใช่เรื่องยากเลยที่ข้าจะทำลายโลกใบนี้”

“หรือนี่ก็คือวิชาที่เปราะบางมากงั้นหรือ?”

“ความจริง การที่สามารถสร้างโลกจากอากาศบางได้นับว่าทรงพลังมากแล้ว นายท่าน ท่านไม่ต้องเสียใจไปนะ” ฉานนู่ปลอบ

“ข้าไม่ได้เสียใจ เจ้าคือดาบแห่งกฎเกณฑ์ทั้งมวล ข้าแค่อยากรู้เกี่ยวกับสถานการณ์เพื่อดูว่าโลกจะปรับตัวยังไงเพื่อให้สามารถก้าวต่อไปได้” กู่ฉิงซานกล่าว

ขณะกล่าวเขากำลังคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้

“โลกใบนี้จะสมบูรณ์แบบได้หรือ นายท่านช่างสุดยอดจริงๆ” ฉานนู่ชื่นชม

กู่ฉิงซานยิ้ม แต่เขาไม่พูดอะไร

เขาหลับตาลงและเริ่มปรับสภาพช้าๆ

หลังจากล้มเหลวในมหาภัยพิบัติครั้งแรก เขาพึ่ง “กระแสความโกลาหล” จากดาบศักดิ์สิทธิ์เพื่อย้อนกลับไปจุดเริ่มต้นของระดับสามพันโลกก่อนหลบหนีจากภัยพิบัติแห่งความเป็นความตาย

หลังจากมานะอุสาหะ ในที่สุดกู่ฉิงซานก็มาถึงจุดสูงสุดของระดับสามพันโลกอีกครั้ง ทำให้สามารถทะลวงมหาภัยพิบัติได้อีกครา

ครั้งนี้ตามคำใบ้ของซากศพขนาดใหญ่ เขาพึ่งผู้ส่งสารแห่งบาปทรงพลังลึกล้ำในโลกเพื่อสร้างโลกด้วยการ์ดจากโลก

ความจริง โลกใบนี้จะแข็งแกร่งขนาดไหน มันจะสามารถรับหน้าที่ต่อสู้ได้หรือไม่ ทั้งหมดนี้ไม่ใช่ประเด็น

ขอแค่มันสามารถช่วยกู่ฉิงซานผ่านภัยพิบัติไปได้ กู่ฉิงซานก็ยินดีมากแล้ว

กู่ฉิงซานสงบลมหายใจ ร่ายทักษะวิเศษอยู่เงียบๆ และรวบรวมพลังวิญญาณ

หนึ่งอึดใจ

สองอึดใจ

สามอึดใจ

ตามความคิดของเขา พลังวิญญาณในร่างกายรวมตัวกันอีกครั้งและเริ่มทะลวงระดับสี่เสาศักดิ์สิทธิ์

บนหน้าต่างระบบเทพสงคราม แถวหิ่งห้อยปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว

“ภัยพิบัติของระดับสี่เสาศักดิ์สิทธิ์กำลังจะเริ่มแล้ว”

“โปรดจำไว้ว่าภัยพิบัตินี้คือมหาภัยพิบัติ”

ตามคำเตือนของหน้าต่างระบบเทพสงคราม สวรรค์และปฐพีเริ่มรู้สึกถึงความผันผวนในพลังวิญญาณของกู่ฉิงซาน

โลกเริ่มเปลี่ยนไป

ในทะเลทราย ทรายสีเหลืองจางหายก่อนกลายเป็นหน้าผาที่ไม่สามารถมองเห็นก้นได้

สถานที่เดียวที่กู่ฉิงซานยืนอยู่คือแท่นสูงที่ลอยอยู่ในอากาศ

หลังจากนั้น ฉากแล้วฉากเล่าปรากฏขึ้นต่อสายตาของกู่ฉิงซาน มันทอดยาวไปไกลสุดขอบโลก

ในภาพเหล่านี้ ทุกภาพยังไม่ขยับ สัตว์ประหลาดน่าสะพรึงที่ถูกสังหารโดยกู่ฉิงซานล้วนตั้งตารอเขาที่อยู่บนแท่นสูง

“ตาย!”

“ตาย!”

“ตาย!”

สัตว์ประหลาดคำรามพร้อมกัน จิตสังหารสะเทือนท้องนภาปกคลุมทั่วโลก

กู่ฉิงซานทำเป็นหูหนวกขณะมองด้านหลัง

โลกด้านหลังเขาเริ่มแตกสลายกลายเป็นชิ้นๆ จากนั้นหายเข้าสู่ความมืดไม่มีสิ้นสุด

นี่คือพลังที่จะทำลายกฎเกณฑ์ ทุกชีวิตจะแปดเปื้อนไปด้วยความมืด พวกเขาทำได้เพียงแตกสลายหายไปพร้อมกับโลกจริง แม้กระทั่งวิญญาณจะพังทลายจนพินาศไปพร้อมกัน ไม่มีโอกาสกลับชาติมาเกิดอีก

ไม่ว่ากู่ฉิงซานจะเก่งกาจแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถขัดขืนพลังนี้ได้

ต้องไม่สัมผัสมัน!

กู่ฉิงซานหันกลับมามองฉากตรงหน้าที่ยังนิ่งอยู่

เขายืนตัวตรงก่อนพุ่งเข้าใส่ภาพแรก

มหาภัยพิบัติเริ่มขึ้นแล้ว!

ในฉากแรกยังเป็นมารทมิฬมีเขา

มันคือมารตนแรกที่ถูกกู่ฉิงซานสังหารในความทรงจำ ตอนนี้มันรวมตัวขึ้นมาใหม่ภายใต้กฎเกณฑ์แห่งสวรรค์ มันมาเพื่อล้างแค้นด้วยการสังหาร

กู่ฉิงซานสัมผัสถึงมันเล็กน้อยก่อนพบว่าพละกำลังของอีกฝ่ายยังแข็งแกร่งกว่าแต่ก่อนสามเท่า

เพราะสัตว์ประหลาดจะยังเพิ่มพละกำลังสามเท่า เช่นนั้นภัยพิบัติจะมอบพลังแห่งความดีเพื่อชดเชยให้

กู่ฉิงซานตวัดดาบ

สัตว์ประหลาดและทั่วฉากถูกสับเป็นชิ้นๆ

กู่ฉิงซานปรากฏขึ้นด้านหลังฉาก พุ่งเข้าสู่ฉากที่สอง

ด้านหลังเขา กฎเกณฑ์แห่งการทำลายล้างคล้ายกับตื่นขึ้นอย่างสมบูรณ์ก่อนแทรกซึมมาข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

มันกำลังไล่ตามกู่ฉิงซาน!

เพียงแค่หนึ่งอึดใจ

ภาพที่สองแตกสลาย

กู่ฉิงซานปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งก่อนพุ่งเข้าสู่ภาพที่สาม

ในภาพนี้คือกลุ่มนักฆ่าสหภาพ

เหมือนกับมหาภัยพิบัติคราวที่แล้ว คนเหล่านี้ได้รับพรจากกฎเกณฑ์แห่งสวรรค์และปฐพีจนครอบครองพละกำลังของผู้ฝึกยุทธ์ระดับวิญญาณตั้งต้น

จิตของกู่ฉิงซานขยับ

ดาบบินฟาดฟันอย่างต่อเนื่อง

ทุกคนตายแล้ว

ภาพแตกสลายอีกครั้ง

กู่ฉิงซานก้าวต่อไป

ทุกสิ่งเป็นไปด้วยดี ไม่มีเวลาให้มาเสียเปล่า

แต่หัวใจของกู่ฉิงซานดิ่งลงอีกครั้ง

แน่นอนว่าในภาพต่อมา กลุ่มมารที่เขาสังหารมีพละกำลังเพิ่มขึ้นสามเท่า

แต่ความดียังไม่ปรากฏขึ้นมา

กู่ฉิงซานโจมตีด้วยดาบก่อนข้าสู่ฉากต่อไปทันทีหลังจากสังหารศัตรูทั้งหมดแล้ว

ครั้งนี้ต้องเผชิญหน้ากับหลี่ฉางอาน

“ฆ่าเจ้า”

หลี่ฉางอานเปิดปากแล้วตะโกน

ฉัวะ!

ศีรษะของเขาถูกแสงเย็นเยือกปาดทิ้ง

ร่างล้มลง

ภาพแตกสลาย

กู่ฉิงซานทะยานออกไปพร้อมดาบยาวก่อนมุ่งสู่ฉากต่อไป

พวกมาร!

ตอนเข้าอยู่ในโลกเซินหวู่ สัตว์ประหลาดเหล่านี้ล้วนถูกสังหารโดยเขาด้วยภัยพิบัติจากอสนีบาตสวรรค์

ตอนนี้ สัตว์ประหลาดทุกตัวได้รับการเสริมพละกำลังของระดับก้าวสู่เทพด้วยกฎเกณฑ์แห่งสวรรค์และปฐพี

แต่ยังไม่มีความดีปรากฏตัว!

กู่ฉิงซานสงบสติลงขณะพุ่งเข้าหากลุ่มมาร

ซากศพขนาดใหญ่ไม่น่าจะโกหกเขา

แต่ไหนล่ะความดี

ว่าไปกฎเกณฑ์แห่งสวรรค์และปฐพีจะรู้ได้อย่างไรว่าสิ่งไหนคือความดี

กู่ฉิงซานครุ่นคิดอย่างรวดเร็ว

มีเสียงแตกร้าวเด่นชัดดังขึ้น

โลกแตกสลายอีกครั้ง

กู่ฉิงซานไม่มีเวลามาพักหายใจ เขารีบพุ่งเข้าสู่ฉากต่อไป

“เจ้าฆ่าข้า เจ้าฆ่าข้า”

ผู้ฝึกยุทธ์คนหนึ่งตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด

หลังจากนั้นสัตว์อสูรวิญญาณสองสามตัวปรากฏขึ้นเช่นกัน

นี่คือผู้ฝึกยุทธ์และสัตว์อสูรวิญญาณที่ถูกเขาสังหารในความโกลาหลของสัตว์อสูรวิญญาณ

เหมือนกับคราวที่แล้ว กู่ฉิงซานชูดาบขึ้นแล้วอธิบายให้ผู้ฝึกยุทธ์ฟังอีกครั้งว่า “กฎเกณฑ์ทหารเหมือนกับขุนเขา อย่าโทษข้าเลย”

ศีรษะลอยขึ้นสู่ท้องนภา

เสียงคร่ำครวญของสัตว์อสูรวิญญาณเต๋านับไม่ถ้วนดังตามมา

ฉากแตกสลาย

กู่ฉิงซานตกลงสู่พื้นก่อนพุ่งเข้าสู่ภาพต่อไป

ไหนล่ะความดี

ทำไมเขาไม่เห็นความดีปรากฏเลยล่ะ

เขาคิดอีกครั้งอยู่ในใจ

แต่ไม่มีเวลาให้มาคิดถึงเรื่องนี้

ด้านหลังเขา ความมืดยังคงกระจาย

กู่ฉิงซานต้องพุ่งเข้าสู่ภาพต่อไป

“โฮก!”

ยักษ์ไร้หน้าคำรามอย่างบ้าคลั่งขณะพุ่งเข้าหาเขา

ยักษ์ไร้หน้ามาจากถ้ำทมิฬ เขาสังหารมันตอนเดินทางจากโลกมนุษย์ไปยมโลก

พละกำลังของมันเพิ่มขึ้นสามเท่า

ทว่ากู่ฉิงซานไม่กังวลเกี่ยวกับสัตว์ประหลาดตรงหน้า เขาสังหารสัตว์ประหลาดได้ด้วยดาบเดียว

กู่ฉิงซานทะลวงใส่ภาพอีกครั้ง กวัดแกว่งทั้งดาบศักดิ์สิทธิ์และดาบพิภพเพื่อสังหารกลุ่มสัตว์ประหลาดเกรี้ยวกราด

สัตว์ประหลาดเหล่านี้คือสัตว์ประหลาดที่คุ้มกันถ้ำทมิฬในตอนนั้น อีกทั้งยังรวมอยู่ในการชำระล้างและการสังหารของกู่ฉิงซานจากกฎเกณฑ์แห่งสวรรค์และปฐพี

ตอนนี้ จิตของกู่ฉิงซานค่อยๆ สูงขึ้น

ตอนนี้การต่อสู้ของยมโลกกำลังใกล้เข้ามา

ถ้ายังไม่มีความดีตอนเข้าฉากยมโลกได้กลายเป็นปัญหาใหญ่แน่!

ต้องหาทางหลบหนีจากภัยพิบัตินี้หรือ

ไม่ เขาเคยถอยมาแล้วครั้งหนึ่งก่อนจะโดนมหาภัยพิบัติเล่นงาน

หลังจากเตรียมการมาเพียงพอในครั้งนี้ ไม่เพียงแค่ได้อ่านประสบการณ์ของผู้ฝึกยุทธในยุคโบราณเท่านั้น แต่ยังได้สร้าง “โลกภายใน” อีกด้วย

ถ้าขนาดนี้แล้วยังต้องถอยอีก แล้วเมื่อไหร่จะสามารถพัฒนาได้

กู่ฉิงซานกัดฟันขณะพุ่งออกจากฉากนี้

ภาพแตกสลาย

ภาพตรงหน้าเผยฉากความตายในยมโลก

ภาพนี้คือการสังหารและการชำระล้างในยมโลก

กู่ฉิงซานกระโจนเข้าใส่อย่างไม่ลังเล

เหมือนกับตอนเข้ายมโลก เขาเริ่มตกลงมาจากอากาศธาตุ

บนพื้นกว้างใหญ่เบื้องล่าง ฝูงคนตายแน่นขนัดยืนอยู่ทุกหนแห่ง

กู่ฉิงซานหยุดนิ่งในอากาศ ปล่อยจิตเทพออกมาเพื่อแอบดูส่วนลึกของฉาก

เหมือนกับคราวที่แล้ว คนตายนับไม่ถ้วนปกคลุมทั่วโลก พวกมันล้วนได้รับพลังระดับนักบุญ

“ตาย!”

คนตายคำราม

เสียงวิตกของฉานนู่ดังขึ้น

“นายท่าน ดูท่ามันจะไม่ได้ผล ไปกันเถอะ!”

นางกระตุ้น

กู่ฉิงซานยืนนิ่ง

เขาหยิบดาบพิภพและดาบขุนเขาศักดิ์สิทธิ์หกภพมาถือไว้ในมือ

“ข้าไม่เชื่อในความชั่วร้ายจริงๆ”

ขณะกล่าวร่างของเขาท่วมท้นด้วยพลังงานดาบคมปลาบ ทั่วร่างของเขาพุ่งเข้าใส่คนตายที่ไร้จุดสิ้นสุด

เวลาในตอนนี้หยุดลง

คนตายทั้งหมดตกอยู่ในสภาวะหยุดนิ่ง

กู่ฉิงซานพลันสังเกตเห็นว่าฉากรอบข้างเริ่มเปลี่ยนไป

ภาพเก่าปรากฏขึ้นอีกครั้ง

เขาเข้าสู่ยมโลกเห็นฉานนู่และอาวุธทุกชิ้นกลายเป็นราชาภูตผีที่ควบคุมหอกหลากสีสันเพื่อสังหาร สัตว์ประหลาดทั้งหมดถูกโยนออกจากยมโลกกลับสู่โลกเพียงลำพัง และต้องรับมือกับเทพ นำคนตายนับไม่ถ้วนปะทะกับกองทัพมาร ท้ายที่สุดได้รับชัยชนะมา

ภาพจบลงตรงที่ผู้หญิงอสุรานามว่าจื่อลัวมากอดเขา เผยรอยยิ้มก่อนหายไป

ประกายแสงสีทองปรากฏขึ้นจากด้านหลังศีรษะของกู่ฉิงซาน ก่อเกิดเป็นอ้อมแขนเข้ามาโอบรัด

วินาทีต่อมา

แสงสีทองสูงตระหง่านพลันถูกปลดปล่อยจากกู่ฉิงซาน ส่องแสงเจิดจ้าให้กับคนตายนับไม่ถ้วนบนปฐพี

นี่คือความดีของกู่ฉิงซาน!

ในที่สุดความดีก็ปรากฏขึ้น!

………………………………….