เมื่อ​เด็กผู้ชาย​กรีดร้อง​ กู่​ฉิงซาน​เพียง​กล่าว​สอง​คำ​ออกมา​

“ทำต่อ​”

ฉาน​นู่​รู้งาน​

แสงอสนีบาต​สีน้ำเงิน​เข้ม​พุ่ง​ออก​มาจาก​ร่าง​นาง​ก่อน​จมเข้าสู่​เด็กผู้ชาย​อีกครั้ง​

พลัง​เหนือธรรมชาติ​อสนีบาต​ “สะเทือน​ฝัน​”

ร่าง​ของ​เด็กผู้ชาย​พลัน​กระตุก​

การ​เตรียมการ​ที่​เขา​ทำ​ขณะ​กรีดร้อง​หาย​ไป​สิ้น​เช่นกัน​

กู่​ฉิงซาน​ก้าว​มาข้างหน้า​ ย่อ​ตัว​ลง​ สบตา​กับ​เด็กผู้ชาย​

“ความโกลาหล​มาจาก​ไหน​”

เขา​ถามด้วย​น้ำเสียง​แผ่วเบา​

เด็กผู้ชาย​อยู่​ใน​ภวังค์​ก่อน​จมสู่ความทรงจำ​อีกครั้ง​

เมื่อ​เด็กผู้ชาย​จะอ้า​ปาก​พูด​บางอย่าง​ กู่​ฉิงซาน​ใช้วิชา​โลก​อีกครั้ง​

ค่าย​ชั่วคราว​ทั้งหมด​ถูก​กวาดล้าง​ โลก​กลับมา​ว่างเปล่า​

จากนั้น​ องค์ประกอบ​โลก​เก่า​ปรากฏ​ขึ้น​รอบ​กู่​ฉิงซาน​

ตกค่ำ​

ที่​นอกเมือง​

ไม่มีใคร​อยู่​รอบข้าง​ เด็กผู้ชาย​กำลัง​นั่ง​อยู่​ข้าง​ทะเลสาบ​ ใน​ถังเต็มไปด้วย​ปลา​ที่จับ​มาได้​

เขา​หยิบ​คันเบ็ด​และ​นั่ง​อยู่​ตรงนั้น​เงียบๆ​ ด้วย​ความ​งุนงง​

ดูเหมือน​เขา​จะหมกมุ่น​กับ​บางสิ่ง​

กู่​ฉิงซาน​ก้าว​มาข้างหน้า​ก่อน​มายืน​ข้าง​เด็กผู้ชาย​

เกิด​อะไร​ขึ้น​

กู่​ฉิงซาน​คิด​

เด็กผู้ชาย​ลังเล​สักพัก​ หยิบ​ปลา​ออกจาก​ถังไม้ข้าง​เขา​ก่อน​ตัดหัว​ปลา​ด้วย​กริช​ทันที​

“สังเวย​”

เขา​พูด​คำ​นั้น​ออกมา​

ทันใดนั้น​ เสียง​กระซิบ​ของ​ชาย​หญิง​นับไม่ถ้วน​ดัง​ขึ้น​รอบ​เด็กผู้ชาย​เป็นระยะ​

“ใกล้​จะเริ่ม​แล้ว​…”

“ต้องการ​ความตาย​มากกว่า​นี้​…”

“พลัง​…”

“รอ​ให้​เจ้าเติบโต​…”

“เวลา​…”

ตอนนี้​ กู่​ฉิงซาน​พลัน​พบ​ว่า​วิชา​โลก​ของ​เขา​พัฒนา​ขึ้น​

เพราะ​เขา​สามารถ​ได้ยิน​เสียง​ที่​เด็ก​ได้ยิน​แล้ว​

ใน​วิชา​โลก​นี้​ กู่​ฉิงซาน​เริ่ม​สัมผัส​ทุกสิ่ง​ได้​เหมือนกับ​คู่กรณี​

กู่​ฉิงซาน​ตั้งใจฟัง​เสียง​กระซิบ​เหล่านั้น​ ใบหน้า​ของ​เขา​ค่อยๆ​ จริงจัง​

สิ่งนี้​ไม่เคย​ได้ยิน​มาก่อน​

ดูท่า​ว่า​ทุกสิ่ง​ที่​เกิดขึ้น​จะไม่ใช่อุบัติเหตุ​ มัน​เหมือนกับ​สิ่งที่​ถูก​กำหนด​ไว้​เมื่อนานมาแล้ว​

เมื่อ​เด็กผู้ชาย​ฟังคำพูด​เหล่านั้น​ สีหน้า​สับสน​ปรากฏ​ขึ้น​มา

แต่​เสียง​ทั้งหมด​ค่อยๆ​ หาย​ไป​

เด็กผู้ชาย​เงยหน้า​ขึ้น​

เขา​จับ​ปลา​จาก​ถังมาสอง​สามตัว​อีกครั้ง​ สังหาร​พวก​มัน​ทั้งหมด​ใน​อึด​ใจเดียว​ก่อน​โยน​ลง​ไป​ใน​น้ำ​

น้ำ​โลหิต​ถูก​เติมเต็ม​ใน​ทะเลสาบ​ สะท้อน​ใบหน้า​สับสน​และ​ถวิลหา​ของ​เด็กผู้ชาย​

เขา​ถามว่า​ “ทำไม​ข้า​ถึงได้ยิน​เสียง​ที่​คนอื่น​ไม่ได้ยิน​หลังจาก​ลงมือ​ฆ่ากัน​นะ​ แถมตอนนี้​มัน​ชัด​ขึ้น​เรื่อยๆ​ ด้วย​”

เสียง​กระซิบ​นับไม่ถ้วน​ดัง​ขึ้น​อีกครั้ง​ขณะ​ห้อมล้อม​เขา​เอาไว้​

“ความตาย​…”

“แหล่งกำเนิด​ชีวิต​…”

“วิญญาณ​…”

“เจ้าต้อง​…”

“ฆ่า…”

“ต้อง​ใช้…”

เสียง​เหล่านั้น​เต็มไปด้วย​ความ​เย้ายวน​ แต่​ไม่นาน​นัก​พวก​มัน​ก็​หาย​ไป​สิ้น​

เด็กผู้ชาย​นิ่ง​ไป​สักพัก​

เขา​ไม่หวาดกลัว​มัน​ กลับกัน​ ใบหน้า​ของ​เขา​เผย​ความตื่นเต้น​ออกมา​

“เยี่ยม​ไป​เลย​ ข้า​แตกต่าง​จาก​คนธรรมดา​พวก​นั้น​จริงๆ​ ด้วย​”

เขา​พึมพำ​ สังหาร​ปลา​ใน​ถังอีก​หลาย​สิบ​ตัว​ก่อน​เท​ถังโลหิต​ลง​ใน​ทะเลสาบ​

ตอนนี้​ แสงระยิบระยับ​ยาม​เย็น​หาย​ไป​ ความมืด​ปกคลุม​ปฐพี​ โลหิต​ใน​ทะเลสาบ​ค่อยๆ​ จมดิ่ง​ เด็กผู้ชาย​ไม่เห็น​เงาสะท้อน​ของ​ตัวเอง​อีกต่อไป​

เขา​ถามว่า​ “ข้า​เป็น​ใคร​กัน​”

เสียง​เหล่านั้น​ปรากฏ​ขึ้น​อีกครั้ง​

พวก​มัน​ชัดเจน​และ​แผ่วเบา​มากขึ้น​

“เจ้าคือ​…คน​พิเศษ​…”

“การ​มาถึง…”

“อีกครั้ง​…”

“ในที่สุด​ก็​ตื่นขึ้น​…”

“จ้าว​แห่ง​การ​แพร่กระจาย​…”

“ผู้ส่งสาร​…”

“โลก​…”

เด็กผู้ชาย​ไม่สามารถ​หักห้ามใจ​เอาไว้​ได้​เมื่อ​ได้ยิน​เช่นนั้น​ เขา​พูด​เสียงดัง​ฟังชัด​มากขึ้น​ขณะ​กล่าวว่า​ “บอก​ข้า​มา ข้า​ควร​ทำ​ยังไง​ถึงจะรู้​ทุกอย่าง​!”

ใน​คำถาม​ของ​เขา​ เสียง​พึมพำ​นับ​พัน​ซ้อนทับ​ก่อน​กลายเป็น​เพียง​เสียง​เดียว​

“ฆ่า”

“เพียง​การ​ฆ่าที่​สามารถ​ทำให้​เจ้าเข้าใจ​ทุกสิ่ง​ได้​”

“ผู้ส่งสาร​ความโกลาหล​!”

โลก​ใน​ตอนนี้​หยุดนิ่ง​

สีหน้า​ตกตะลึง​ของ​เด็กผู้ชาย​แข็งทื่อ​

ความทรงจำ​สิ้นสุดลง​แล้ว​

โลก​ทั้ง​ใบ​หาย​ไป​ราวกับ​ทรายดูด​

กลายเป็น​ความว่างเปล่า​

กู่​ฉิงซาน​พบ​ว่า​ตัวเอง​กำลัง​ยืน​อยู่​บน​ค่าย​ชั่วคราว​อีกครั้ง​

“ผนึก​!”

กู่​ฉิงซาน​สั่ง

ฉาน​นู่​ถอย​ออกมา​ อัศวิน​ศักดิ์สิทธิ์​สิบสอง​คน​เข้ามา​รวมตัว​ก่อน​เหวี่ยง​โซ่แสงสว่าง​ไป​ที่​เด็กผู้ชาย​

โซ่เหล่านี้​คือ​เวทมนตร์​พันธนาการ​ที่​แข็งแกร่ง​ที่สุด​ใน​คริสตจักร​ มัน​สามารถ​จองจำ​คน​เอาไว้​ได้​ชั่วคราว​ ทำให้​ไม่สามารถ​ขยับ​ได้​

หาก​คน​ที่​ถูก​จองจำ​ไม่ได้​แข็งแกร่ง​กว่า​อัศวิน​ศักดิ์สิทธิ์​สิบสอง​คน​รวมกัน​ถึงสามเท่า​ก็​ไม่สามารถ​เป็นอิสระจาก​วิชา​ผนึก​นี้​ได้​

สีหน้า​ของ​เด็กผู้ชาย​กลับมา​แจ่มชัด​อีกครั้ง​

เขา​มอง​โซ่บน​ร่างกาย​ก่อน​ยิ้ม​เหยียดหยัน​ออกมา​

“เดิมที​ข้า​ไม่อยาก​ใช้ความพยายาม​มาก​จน​เกินไป​ แต่​ใน​เมื่อ​รนหาที่​ตาย​กัน​นัก​ มัน​ก็​อีก​เรื่อง​”

แสงสีดำ​พุ่ง​ออกจาก​ร่าง​ของ​เขา​ก่อน​ตัด​โซ่ทั้งหมด​ได้​อย่าง​ง่ายดาย​

อัศวิน​ศักดิ์สิทธิ์​สิบสอง​คน​ส่งเสียง​ฮัมเบา​ๆ ก่อน​ถอย​ออกมา​

ทุกคน​ตกตะลึง​

เห็นได้ชัด​ว่า​มีอายุ​เพียงแค่​เจ็ด​ถึงแปด​ปี​เท่านั้น​ แล้ว​ทำไม​ถึงมีพละกำลัง​ที่​เหลือเชื่อ​ขนาด​นี้​ได้​

เด็กผู้ชาย​เผย​สีหน้า​โหดเหี้ยม​ออกมา​แล้ว​กล่าว​ด้วย​ความเกลียดชัง​ว่า​ “เอาล่ะ​ เจ้าพวก​คนธรรมดา​แสน​โง่เขลา​ไร้สาระ​ ตาย​เสียเถอะ​”

ก่อน​จะทัน​ได้​กล่าว​จบ​ เขา​พลัน​ถูก​อัศวิน​จับตัว​ไว้​ ทั้งสอง​พลัน​หาย​ไป​จาก​ทุกคน​

กู่​ฉิงซาน​สั่งทุกคน​ว่า​ “พวก​เจ้าไม่ต้อง​กังวล​เรื่อง​เด็กผู้ชาย​คน​นี้​ให้​มาก​ ไป​ตามหา​เบาะแส​ที่​ขาดหาย​ไป​ ตามหา​พวกเขา​ให้​เจอ​ จากนั้น​รายงาน​ตำแหน่ง​ให้​ข้า​ทราบ​”

หลังจาก​พูด​จบ​ เขา​หาย​ไป​จาก​ค่าย​ชั่วคราว​เช่นกัน​

ไกล​ออก​ไป​หนึ่ง​พัน​ไมล์​

บน​ภูเขา​โดดเดี่ยว​ไกลลิบ​

ร่าง​ของ​กู่​ฉิงซาน​พลัน​ปรากฏ​ขึ้น​

เด็กผู้ชาย​ยืน​อยู่​ตรงข้าม​กับ​กู่​ฉิงซาน​ ความ​เหยียดหยัน​และ​จิต​สังหาร​บน​ใบหน้า​หาย​ไป​นาน​แล้ว​

เขา​ไม่ขยับ​ขณะ​ถูก​ดาบ​ยาว​ใสที่​แผ่​กลิ่นอาย​คม​ปลาบ​จ่อ​ไว้​ที่​คอ​

ดาบ​เล่ม​นี้​ทำให้​เขา​รู้สึก​ถึงความ​น่า​สะพรึง​มาก​

ด้วย​พละกำลัง​และ​ระดับ​ของ​เขา​ ทำให้​สามารถ​สัมผัส​ได้​อย่าง​เต็ม​ที่ว่า​ต่อหน้า​ดาบ​เล่ม​นี้​ ทักษะ​การต่อสู้​ วิถี​ลับ​ รวมถึง​วิชา​ทั้งหมด​ที่อยู่​ก้น​หีบ​กลับ​เปล่าประโยชน์​

นี่​คือ​ดาบ​ที่​สามารถ​ทำลาย​กฎเกณฑ์​ทั้งหมด​ได้​!

ดวงตา​ของ​เด็กผู้ชาย​จับจ้อง​กู่​ฉิงซาน​

คน​คน​นี้​คือ​ผู้เชี่ยวชาญ​ดาบ​

“เจ้าเป็น​ตัวตน​แบบ​ไหน​กัน​” เด็กผู้ชาย​ถาม

“เจ้าล่ะ​เป็น​ใคร​ เจ้าตั้งใจ​จะทำ​อะไร​กัน​แน่​ เป้าหมาย​สุดท้าย​คือ​อะไร​” กู่​ฉิงซาน​ถามกลับ​

เด็กผู้ชาย​ปิดปาก​แน่น​ก่อน​ไม่กล่าว​อะไร​

ผล​ของ​ ‘ได้​พบกัน​อีกครั้ง​’ หาย​ไป​แล้ว​

กู่​ฉิงซาน​ส่ายหน้า​

ทุกสิ่ง​แตกต่าง​จาก​ที่​เขา​คิด​ไว้​ใน​ตอนแรก​

ตัวตน​ความโกลาหล​คือ​อะไร​

ตอนนี้​ต้องการ​ข้อมูล​จำนวนมาก​แล้ว​

กู่​ฉิงซาน​คร่ำครวญ​สักพัก​ เอื้อมมือ​ไป​หยิบ​ไก่​หลาก​สีสัน​ออก​มาจาก​ถุงเก็บ​ของ​ก่อน​ดึง​หงอน​ขึ้น​

ไก่​หลาก​สีสัน​มีชีวิต​ขึ้น​มา

นี่​เป็น​สิ่งที่​ติดกับ​ระบบข้อมูล​เทพ​สงคราม​ สามารถ​รวบรวม​ข้อมูล​เกี่ยวกับ​เขา​ได้​เป็น​จำนวนมาก​

“ว่า​ไง ไม่ได้​เห็น​หน้า​กัน​ตั้ง​นาน​ วันนี้​เจ้าเกิด​คิดถึง​ข้า​ขึ้น​มางั้น​หรือ​” ไก่​หลาก​สีสัน​หาว​ขณะ​ถามอย่าง​เกียจคร้าน​

“อืม​ มีบางสิ่ง​ที่​ข้า​ต้อง​ถามหน่อย​น่ะ​” กู่​ฉิงซาน​ตอบ​

ไก่​หลาก​สีสัน​ลูบ​หน้า​ด้วย​ปีก​ก่อน​กล่าว​อย่าง​เบื่อหน่าย​ว่า​ “กระแส​เวลา​ของ​โลก​ใบ​นี้​แตกต่าง​จาก​โลก​ภายนอก​ โลก​ภายนอก​เพิ่ง​ผ่าน​ไป​เพียง​สั้น​ๆ ขณะที่​ใน​นี้​ผ่าน​ไป​เป็น​ทศวรรษ​ เจ้าจะคาดหวัง​ข้อมูล​อะไร​ล่ะ​”

หงอน​มัน​ห้อย​อยู่​บน​หัว​ ดูเหมือน​จะไม่มีพลังงาน​มาทำให้​มัน​ตั้งขึ้น​ได้​

“ครั้งนี้​ต่าง​ออก​ไป​ ครั้งนี้​ข้า​ต้องการ​เกี่ยวกับ​ข้อมูล​ของ​โลก​ใบ​นี้​” กู่​ฉิงซาน​ตอบ​

“เหอะ​ๆ” ไก่​หลาก​สีสัน​หัวเราะ​ “ข้อมูล​แบบ​ไหน​กัน​ที่จะ​หา​ได้​ใน​โลก​ใบ​นี้​ ยัง​อยาก​ให้​ข้า​บอก​ข้อมูล​ว่า​มีนักบวช​หญิง​ระดับสูง​กี่​คนใน​สำนัก​วาติกัน​ที่​อยาก​ลอบ​เข้า​สวน​ของ​เจ้าเหมือน​คราว​ที่แล้ว​หรือไง​”

ไก่​สยาย​ปีก​แล้ว​กล่าว​อย่าง​เบื่อหน่าย​ว่า​ “ช่างเถอะ​ พอ​เจ้ากลับ​สู่โลก​ปกติ​แล้ว​ ไว้​ค่อย​คุย​เรื่อง​ข้อมูล​ก็แล้วกัน​ ตอนนี้​ข้า​ขอ​กลับ​ไป​นอน​ล่ะ​”

กู่​ฉิงซาน​มอง​มัน​ด้วย​สีหน้าที่​ขาด​พลังงาน​ก่อน​ครุ่นคิด​อย่าง​เงียบงัน​

เขา​เปลี่ยนใจ​ก่อน​พลัน​กล่าวว่า​ “ข้า​เรียก​เจ้าออกมา​ใน​คราวนี้​ก็​เพราะ​เจอ​คน​ขโมย​ไก่​อย่างไร​กัน​ล่ะ​”

“คน​ขโมย​ไก่​งั้น​หรือ​! คน​ขโมย​ไก่​งั้น​หรือ​!”

เสียง​ของ​ไก่​พลัน​ดัง​ขึ้น​

กู่​ฉิงซาน​ชี้ไป​ที่​เด็กผู้ชาย​ที่​ไม่รู้​เหตุผล​ว่า​อีก​ฝ่าย​พูด​แบบ​นั้น​เพื่อ​อะไร​ “เขา​นั่นแหละ​ ไม่เพียงแค่​ขโมย​ไก่​เท่านั้น​ แต่​ยัง​เอา​ไก่​ไป​ย่าง​ทั้งเป็น​ก่อน​จะกิน​จน​เกลี้ยง​เลย​”

ไก่​หลาก​สีสัน​หรี่ตา​ก่อน​จ้อง​เด็กผู้ชาย​

“เจ้าหนู​ ไก่​อร่อย​ไหม​”

ไก่​ถามเสียงต่ำ​

เด็กผู้ชาย​ไม่รู้​ว่า​มัน​เกิดเรื่อง​อะไร​ขึ้น​

ฉาก​นี้​เกิน​กว่า​ที่​เขา​คาด​เอาไว้​มาก​ ไม่มีส่วน​ข้อง​เกี่ยวกับ​การต่อสู้​ การสังหาร​ ความเป็นความตาย​ การ​สมคบคิด​ แผนผัง​หรือ​แม้กระทั่ง​สิ่งต่างๆ​ มากมาย​

แล้ว​มัน​มาเกี่ยวกับ​ไก่​ตัว​นี้​ได้​อย่างไร​

เขา​คือ​ผู้ส่งสาร​ คือ​บุคคล​ใน​ตำนาน​ มีชะตา​ให้​พิชิต​โลก​ใบ​นี้​

แล้ว​การ​ที่​บุคคล​เช่น​เขา​กิน​ไก่​มัน​ใช่เรื่อง​ต้อง​มาถามไหม​

เด็กผู้ชาย​ยืดอก​ก่อน​ตอบ​ว่า​ “อร่อย​สิ ข้า​กิน​จน​เกลี้ยง​เลย​ แล้​วจะ​ทำไม​”

ไก่​หลาก​สีสัน​ไม่พูด​

หงอน​ของ​มัน​ตั้งขึ้น​ช้าๆ