บทที่ 568 การต่อสู้ของสองสำนักในดินแดนเทวะเทวะมัชฌิมา ภูเขาวิญญาณกำลังนั่งก่อกวน (2)

ในขณะนั้น หวงหลงเจินเหรินก็ถอนหายใจทันทีและชี้แจงสั้นๆ ว่าเขาไปตามหาจ้าวกงหมิงที่ถ้ำหลัวฝูได้อย่างไร แต่เขากลับได้พบกับเทพธิดาหั่วหลิง และเขายังบอกด้วยว่ามีข่าวลือเกี่ยวกับหั่วหลิงและจ้าวกงหมิงแพร่สะพัดไปทั่วในดินแดนเทวะทั้งห้า พวกเขาเป็นหัวข้อที่ถูกพูดคุยกันอย่างกระตือรือร้น…

“พวกเขาไม่แยกแยะสิ่งใดถูกผิด และโทษทุกอย่างลงมาว่าเป็นความผิดของข้า!

ตั้งแต่ข้ากลับมาจากถ้ำหลัวฝู ข้าก็เพียงฝึกบำเพ็ญในห้องโถงโดยไม่ได้ทำอะไรเลย! และไม่เคยเอ่ยวาจาใดสักคำ!

ข้าอธิบายให้พวกเขาฟัง แต่พวกเขาก็ไม่ยอมเชื่อข้า แถมยังบังคับให้ข้าให้สัตย์ปฏิญญาต้าเต๋าอีกด้วย ข้า! ข้า!”

ฉื้อจิ้งจื่อเบิกตากว้างและกล่าวว่า “ศิษย์น้อง แล้วเจ้าให้สัตย์สาบานหรือไม่?”

“ข้า…ทำ…”

“รังแกกันมากเกินไปแล้ว!”

ฉื้อจิ้งจื่อก่นด่าว่า “พวกเราทุกคนล้วนเป็นศิษย์ของจอมปราชญ์ พวกเราฝึกฝนพลังเวทและเวทเต๋าธรรมดา แล้วเหตุใดพวกเขาถึงมาวางอำนาจยกตนข่มท่านเช่นนี้!?

ในเมื่อสำนักบำเพ็ญเต๋าเจี๋ยไม่เชื่อใจ สำนักบำเพ็ญเต๋าฉานของเรา แล้วเหตุใดถึงมาบอกว่าทั้งสามสำนักล้วนเป็นครอบครัวเดียวกัน!?!

ศิษย์น้อง เราไปหาศิษย์พี่ใหญ่ แล้วรายงานเรื่องนี้ให้เขารับรู้กัน! รอให้ข้าเรียกสหายศิษย์พี่น้องที่ยังไม่ได้เข้าปิดด่านทั้งหมด แล้วรวมกันไปหาพวกเขาเพื่อทวงขอคำอธิบาย ข้าจะทำให้พวกเขาต้องขอโทษเจ้าอย่างแน่นอน! เหอะ!”

จากนั้น ฉื้อจิ้งจื่อก็หันหลังกลับและเดินออกไปอย่างเดือดดาลยิ่ง

หวงหลงเจินเหรินรู้สึกผิดเล็กน้อยและถามหลี่ฉางโซ่วผ่านการส่งข้อความเสียงว่า “นี่… นี่ใช้ได้หรือไม่?”

หลี่ฉางโซ่วยิ้มและกล่าวว่า “ทำตามบทที่วางไว้ ตอนนี้เขาโกรธมาก และเขาจะยิ่งรู้สึกโกรธมากขึ้นหลังจากนี้…

เมื่อท่านได้พบศิษย์พี่กวงเฉิงจื่อหลังจากนี้ ท่านต้องรายงานทุกอย่างให้ละเอียด ส่วนที่สำคัญที่สุดก็คือ การได้รับความร่วมมือจากศิษย์พี่กวงเฉิงจื่อ”

“เฮ้อ” หวงหลงเจินเหรินลุกขึ้นยืนและมุ่งหน้าตรงไปยังหอทองคำของวังอวี่ซวีตามฉื้อจิ้งจื่อ

ในขณะนี้ สิ่งต่างๆ ดำเนินไปได้อย่างราบรื่นในด้านของสำนักบำเพ็ญเต๋าฉาน

เมื่อกวงเฉิงจื่อได้ยินว่าปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่และนักพรตเต๋าตั๋วเป่าได้มีส่วนร่วมในแผนการนี้ด้วย และฟังหวงหลงเจินเหรินอธิบายถึงประโยชน์ต่างๆ ของแผนการนี้อย่างละเอียด…

บรรดาเซียนตีระฆังทองในวังอวี่ซวีครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและในที่สุดก็พยักหน้าเห็นด้วย

จากนั้นฉื้อจิ้งจื่อก็ได้พบศิษย์ของสำนักบำเพ็ญเต๋าฉานมากมายหลายคน ทั้งอี้ตี่เจินเหริน ไท่อี่เจินเหริน จู้หลิวซุ่น เหวินชู่กวงฝ่าเทียนจุน หลิงเป่าต้าฝ่าซือ และเต้าเหิงเทียนจุน[1]

และภายใต้บัญชาของกวงเฉิงจื่อ บรรดาเซียนแห่งสำนักบำเพ็ญเต๋าฉานก็ได้ออกจากวังอวี่ซวีไปด้วยกัน

เพียงขณะที่เหล่าเซียนแห่งสำนักบำเพ็ญเต๋าฉานกำลังจะไปที่แห่งสำนักบำเพ็ญเต๋าเจี๋ยเพื่อสอบถามเอาความกับพวกเขา ทันใดนั้นก็มีเสียงถอนหายใจเบาๆ ดังมาจากด้านหลังของพวกเขา แล้ว นักพรตเต๋าหรานเติ้งที่กำลังนั่งอยู่บนก้อนเมฆ ก็ลอยมาอย่างรวดเร็วและถามพวกเขาว่า เหตุใดพวกเขาถึงอยากออกไป…

เดิมทีกวงเฉิงจื่อไม่อยากสนใจเขา ทว่าเซียนจินร่างเตี้ยที่มีใบหน้าธรรมดา และดูซื่อสัตย์ก็ได้ยืนขึ้นและก้าวออกไปข้างหน้าแล้ว เขาหาใช่ใครอื่นไม่ นอกจากเป็นจู้หลิวซุ่น

จู้หลิวซุ่นกล่าวว่า “รองเจ้าสำนัก ท่านอาจไม่รู้เรื่องนี้ แต่ศิษย์พี่ตั๋วเป่าแห่งสำนักบำเพ็ญเต๋าเจี๋ยรังแกผู้อื่นมากเกินไปแล้ว เขาดูหมิ่นศิษย์พี่หวงหลง ทำให้พวกเราโกรธมาก จึงต้องการไปทวงถามคำอธิบายจากพวกเขา”

“โอ้?”

หรานเติ้งขมวดคิ้วและกล่าวว่า “สำนักบำเพ็ญเต๋าฉานมีข้อพิพาทกับสำนักบำเพ็ญเต๋าเจี๋ยมาหลายครั้งแล้ว ดูเหมือนว่า การประชุมแหล่งกำเนิดสามสำนักบำเพ็ญเต๋าจะเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี้ และสำนักบำเพ็ญเต๋าเจี๋ยก็ไม่อาจทนอดกลั้น เหนี่ยวรั้งตนเอาไว้ได้อีกต่อไป!

เป็นที่รู้กันว่า สำนักบำเพ็ญเต๋าเจี๋ยมีเซียนหลายหมื่นคน และมีผู้คนจำนวนมาก วันนี้ข้าจะไปกับพวกเจ้าด้วย มาดูกันว่า พวกเขาจะมีลูกเล่นพิเศษอะไรบ้าง!”

ได้เวลาก่อไฟโหมเพลิง[2]แล้ว

โชคดีที่หลี่ฉางโซ่วคาดเอาไว้แล้วว่า หรานเติ้งจะปรากฏตัว

ในยามนั้น ในห้องโถงด้านหลังของวิหารเทพทะเล หลี่ฉางโซ่ว ซึ่งแอบวิเคราะห์ลักษณะนิสัยของบรรดาสิบสองเซียนจินแห่งสำนักบำเพ็ญเต๋าฉานได้เม้มปากและเขียนถ้อยคำหนึ่งบรรทัด

“เติ้ง[3] ตึ้ง ตึ้ง ตึ้ง ตึ้ง” ในขณะนั้น บรรดาสิบสองเซียนจินส่วนใหญ่ รองเจ้าสำนักแห่งสำนักบำเพ็ญเต๋าฉาน และผู้ฝึกบำเพ็ญมากกว่าร้อยคนในวังอวี่ซวีก็รีบพุ่งไปทางตะวันออกเฉียงใต้อย่างเต็มกำลัง

ทันทีที่บรรดาเซียนบินไปยังส่วนพื้นที่กลางของดินแดนเทวะมัชฌิมา เหล่าเซียนจินจากบรรดาสิบสองเซียนจินกที่มีระดับฐานพลังสูงกว่าก็ขมวดคิ้ว แล้วต่างก็ส่งข้อความเสียงเพื่อเตือนพวกเขาพลางมองตรงไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้

ที่นั่น มีเมฆขาวก้อนมหึมาที่มีบรรดาเซียนนับร้อยกำลังพุ่งเข้ามาหาพวกเขา!

ในบรรดาเซียนหลายร้อยคนเหล่านั้น คนแรกคือ นักพรตเต๋าร่างท้วมเล็กน้อยที่สวมเสื้อคลุมผ้าไหมปักดิ้น เขาเป็นคนที่ชอบขุดคุ้ยอยู่ในกองสมบัติ…

แค่กๆ ข่าวลือ ข่าวลือ

เขาเป็นศิษย์คนโตของสำนักบำเพ็ญเต๋าเจี๋ย ศิษย์คนโปรดของปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งสวรรค์ทงเทียน นักพรตเต๋าตั๋วเป่า!

เทพธิดาสองคนทางซ้ายของนักพรตเต๋าตั๋วนั้นสะดุดตาเป็นพิเศษ

หนึ่งในนั้นมีเรือนร่างสูงเพรียว นางมีหน้าอกสีชมพูอ่อน ลำคอหงส์ สวมชุดกระโปรงยาวเกาะอกที่เปล่งแสงสีทองอร่าม และติดเครื่องประดับผมที่เป็นสีทองอร่ามอยู่บนศีรษะเช่นกัน นางคือ เทพธิดาจินหลิง หนึ่งในสีทอง ศิษย์หลักของสำนักชั้นในทั้งสี่

ความแข็งแกร่งของเทพธิดาจินหลิงนั้น ครองหนึ่งในห้าอันดับแรกของสำนักบำเพ็ญเต๋าเจี๋ยอย่างแน่นอน

นอกเหนือจาก นักพรตเต๋าตั๋วเป่าที่สามารถเรียกได้ว่าเป็นเซียนอันดับหนึ่งภายใต้ปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งสวรรค์ทงเทียนแห่งสำนักบำเพ็ญเต๋าเจี๋ยแล้ว ความแข็งแกร่งของเหล่าปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสี่ เทพธิดาจินหลิง เทพธิดาอวิ๋นเซียว จ้าวกงหมิงและเซียนใหญ่อู้หยุน ก็ค่อนข้างคล้ายกัน และยากที่จะบอกได้ว่าผู้ใดแข็งแกร่งกว่ากัน

แต่หากพวกเขาต้องการประมือกันจริงๆ เซียนใหญ่อู้หยุนก็จะเสียเปรียบ เพราะในท้ายที่สุดแล้ว เขาก็ไม่มีสมบัติใดๆ ที่จะปกป้องตัวเอง

เมื่อมองไปที่ด้านข้างของเทพธิดาจินหลิงแล้ว ยังมีเทพธิดากุ่ยหลิงที่สวมชุดกระโปรงสีเขียว มีเส้นผมสีเขียว และดวงตาสีเขียวอีกด้วย

ศิษย์สำนักชั้นในผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสามนี้ บวกรวมกับจ้าวกงหมิงที่ยืนอยู่ทางขวามือของนักพรตเต๋าตั๋วเป่า ตามด้วยสิบจักรพรรดิสวรรค์แห่งเกาะเต่าทอง สี่ปราชญ์น้อยแห่งเกาะเก้ามังกร และอื่นๆ อีกมากมาย ซึ่งสมควรเรียกได้ว่า พวกเขาเป็นปรมาจารย์ระดับเซียนเหยียบเมฆ[4]อย่างแท้จริง!

เหล่าเซียนเหยียบเมฆทั้งสองพบกันและต่างมองกันและกันจากระยะไกล และทั้งสองฝ่ายก็หยุดกลุ่มเมฆพร้อมกันด้วยความเข้าใจกันเป็นอย่างดี

เมื่อมองไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ บรรดาเซียนแห่งสำนักบำเพ็ญเต๋าฉาน ซึ่งนำโดยกวงเฉิงจื่อ นั้นก็มีสีหน้าเคร่งขรึมและพวกเขาส่วนใหญ่ก็ล้วนมีท่าทางดูสูงส่งและเคร่งขรึม

เมื่อมองไปทางตะวันออกเฉียงใต้ มีแสงเจิดจ้าท่ามกลางเมฆหมอกปกคลุม บรรดาเซียนแห่งสำนักบำเพ็ญเต๋าเจี๋ย ซึ่งมีนักพรตเต๋าตั๋วเป่าเป็นผู้นำหลักของพวกเขา ก็ดูดุร้ายและทรงพลัง และเหล่าเซียนสตรีกว่าครึ่งหนึ่งล้วนยิ่งดูมีสีสันเพิ่มเติมให้กับโลกใบนี้มากขึ้นไปอีก

ทั้งสองฝ่ายพบกันจากที่ไกลออกไปหลายพันลี้ และเมฆขาวทั้งสองฝ่าย ต่างก็แผ่พลังสะกดข่มที่แข็งแกร่งออกมาในทันที!

………………………………………………………………..

[1] ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นหนึ่งในบรรดาสิบสองเซียนจินแห่งคุนหลุนในตำนาน ซึ่งรวมถึงฉื้อจิ้งจื่อ กวงเฉิงจื่อ และหวงเหลินเจินเหรินด้วย

[2] ปลุกปั่น เสี้ยมเขาควายให้ชนกัน ยั่วยุให้คนทะเลาะกัน

[3] คำนี้มาจากนามของหรานเติ้ง

[4] สุดยอดฝีมือชั้นเยี่ยมมากๆ